ΗΠΑ Τα διηπειρωτικά μου: West Pack (Νέα Υόρκη)

[taver]

Απ’ την άλλη κατεύθυνση η γέφυρα του Manhattan στη οποία πήρε το μάτι μου ένα τρενάκι να τρέχει κάτω από το κατάστρωμα του δρόμου.. Μμμ.. Checked.

Γραμμές B,D,N και Q του Μετρό.

Εδώ έχουμε θέμα.. Ναι είναι Σάββατο. Σάββατο όμως ήταν και σε όλη την υπόλοιπη πόλη!! Αυτό το τμήμα της γιατί είναι τόσο έρημο? Δε λέω, τα κτίρια καινούρια, (ας μου επιτραπεί το επίθετο) «μοδάτα», καθαρά και γυαλιστερά. Κάτω όμως δεν κυκλοφορούσε γάτα. Αραιά και που βλέπαμε κανένα δρομέα στο παραλιακό μέτωπο το οποίο είναι εξαιρετικά σχεδιασμένο και δοσμένο στους κατοίκους.

Και αν ήταν καθημερινή δηλαδή τι περιμένατε να δείτε? Η διαφορά θα ήταν ότι θα βλέπατε τους καπνιστές: Κόσμο που έχει κατέβει στο ισόγειο και έχει απομακρυνθεί και λίγο από τις εισόδους των κτιρίων, για να κάνει το τσιγαράκι του... Εξαίρεση, φυσικά ή ώρα του Lunch break, όπου ξαφνικά στην περιοχή επικρατεί ο κακός χαμός.

Γενικά η εικόνα είναι όμορφη αλλά δεν μου δίνει τίποτα διαφορετικό από αυτά που μου έδωσε η (ναι ναι) Ντόχα. Κι όμως η Ντόχα είναι ένα μίασμα για τους περισσότερους! Ένας προορισμός για 2 μέρες και θα συμφωνήσω! Όμως η εικόνα, ειλικρινά, δεν διαφέρει.. Κι αυτό δεν το λέω ούτε για να μειώσω το Battery ούτε για να εξυμνήσω την Doha.. Απλώς νομίζω ότι μετά από κάτι τέτοια καθαρίζει ακόμα περισσότερο το βλέμμα και μαθαίνει να αποτυπώνει όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Και (όπως πολύ σωστά μας λέει και ο Λάζαρος στο Νησί) καθώς η υποκειμενικότητα είναι δεδομένη λόγω άπειρων παραγόντων, τουλάχιστον εκείνον της προκατάληψης θα πρέπει να τον βγάζουμε εκτός συνάρτησης. Αυτά. Κράξτε με.

Παρακαλώ, γι αυτό είμαστε εδώ. Μα είναι δυνατόν βρε να συγκρίνεις τους ουρανοξύστες της ΝΥ, που ένας ένας φτιάχθηκαν από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του κόσμου για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένη ανάγκη της πόλης (πριν 70 χρόνια και πλέον), και οι περιπτώσεις τους διδάσκονται στις αρχιτεκτονικές σχολές ανά τον κόσμο, με τα "κομψοτεχνήματα"-φασόν της Doha, που φτιάχθηκαν για να μοιάζουν με τη ΝΥ?

Στην μεγαλύτερη χρηματιστηριακή εταιρία του πλανήτη, την Merrill Lynch, ανήκει ο οργισμένος ταύρος που βρίσκεται στο κάτω άκρο της Broadway.

Όχι ακριβώς. Ο ταύρος είναι έργο του καλλιτέχνη Arturo Di Modica, ο οποίος τον τοποθέτησε αρχικά μπροστά στο χρηματιστήριο ως "guerilla art", κάτω από ένα χριστουγεννιάτικο δέντο. Ο δήμος κατέσχεσε το άγαλμα, αλλά εν τω μεταξύ είχε γίνει σύμβολο της Wall Street, οπότε η λύση βρέθηκε και το εγκατέστησαν εδώ.
Ο ταύρος, για τους Αμερικανούς, είναι το σύμβολο της οικονομικής αισιοδοξίας και ευημερίας.
Περισσότερες πληροφορίες: Charging Bull - Wikipedia, the free encyclopedia .
Λίγο πιο κάτω, βρίσκεται κι ο σταθμός μετρό του Bowling Green, ίσως ο ομορφότερος εξωτερικά σταθμός μετρό της πόλης.

 

[kalspiros]

(κάθε φορά που σε βλέπω να ποστάρεις λέω από μέσα μου "ΩΧ, τι βρήκε πάλι?")
μα εγώ αναφέρω ότι υπήρχε θέμα μόνο στο battery. όχι δα και σε όλη την πόλη! το battery όμως ξεκάθαρα μου θύμισε τα κτίρια που αναφέρω. ή μάλλον όχι, για την ακρίβεια, τα μιάσματα μου φάνηκαν πιο όμορφα και ευφάνταστα. τώρα αν γνωρίζεις έναν προς έναν τις περιπτώσεις των ουρανοξυστών στο battery, πάσο. αν όλα εκείνα γνωρίζεις ότι διδάσκονται στις αρχιτεκτονικές ξανά πάσο. Αναμένω όμως και την άποψή σου επιστρέφοντας από τον κόλπο.

δεν είμαι για κανένα λόγο υποστηρικτής του κόλπου (άλλωστε τους ξέχεσα κανονικά στην ιστορία μου για Qatar και Bahrein) απλώς αιτούμαι για μια πιο καθαρή ματιά απέναντί τους. είμαι πεπεισμένος πως τα ίδια κτίρια στην Νέα Υόρκη θα θεωρούνταν από τους περισσότερους αρχιτεκτονικά θαύματα ενώ εκεί που βρίσκονται θεωρούνται άδεια κουφάρια

 

[GTS]

Ο κόλπος και όχι μόνο, έχει μερικούς από τους εκπληκτικότερους ουρανοξύστες του κόσμου. Και αυτό είναι λογικό, αφού και χρήματα έχουν οι Άραβες για να προσλάβουν τους καλύτερους αρχιτέκτονες του κόσμου και νέες κατασκευές είναι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς το design, που είναι φυσικά πολύ πιο προχωρημένο και εξελιγμένο από τη δεκαετία του '30. Αυτό όποιος δε το βλέπει, παρακαλείται να βγάλει τη τσίμπλα από τα μάτια ή να κάνει μία επί τόπου επίσκεψη (να πάρει και λίγο ήλιο).

Τώρα, οι ουρανοξύστες της ΝΥ, λόγω και προχωρημένης ηλικίας, λόγω του design που επικρατούσε τότε, δεν εντυπωσιάζουν αυτούσιοι σαν αρχιτεκτονήματα, τουλάχιστον τον αδαή (εκτός αν είσαι αρχιτέκτονας και εντυπωσιάζεσαι π.χ. από τα προσφυγικά της Αλεξάνδρας τα οποία σε εμάς φαίνονται ένα μάτσο χάλια). Μπορεί το "δάσος" αυτό να είναι εντυπωσιακό όπως φαίνεται από τη Brooklyn bridge (ιδίως το σούρουπο-βράδυ), αλλά αν τους απομονώσεις έναν-έναν, μάλλον θα τους βρεις αδιάφορους, ιδίως αν τους δεις σε αντιδιαστολή με εκπληκτικά κτίρια όπως το Empire State, το Chrysler και το απίθανο Woolworth, που ξεχωρίζουν σα τη μύγα μέσα στο γάλα. Δε διαφωνώ φυσικά ότι τότε που κτίστηκαν όλα αυτά τα κτίρια, ήταν επιτεύγματα της μηχανικής, όπως επίτευγμα είναι και κάθε ουρανοξύστης του σήμερα (όπως π.χ. ο θηριώδης ύψους ~800μ. στο Ντουμπάι). Αλλά αυτό από μόνο του δε κάνει ένα κτίριο όμορφο. Και ο Κόλπος (όπως και η Κουάλα Λουμπούρ, η Σιγκαπούρη κτλ) έχουν πολλά κτίρια διαμάντια.

 

[taver]

Ο κόλπος και όχι μόνο, έχει μερικούς από τους εκπληκτικότερους ουρανοξύστες του κόσμου. Και αυτό είναι λογικό, αφού και χρήματα έχουν οι Άραβες για να προσλάβουν τους καλύτερους αρχιτέκτονες του κόσμου και νέες κατασκευές είναι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς το design, που είναι φυσικά πολύ πιο προχωρημένο και εξελιγμένο από τη δεκαετία του '30. Αυτό όποιος δε το βλέπει, παρακαλείται να βγάλει τη τσίμπλα από τα μάτια ή να κάνει μία επί τόπου επίσκεψη (να πάρει και λίγο ήλιο).

Αυτό είναι το πρόβλημα ακριβώς. Ότι στον κόλπο δεν προσλαμβάνουν τους κορυφαίους αρχιτέκτονες, αλλά τους αρχιτέκτονες εκείνουν που δέχονται να σχεδιάσουν κτήρια όπως τα θέλουν οι εμίρηδες, κι όχι όπως νομίζουν οι ίδιοι. Πόσα κτήρια π.χ. με μεγάλες σφραγίδες (π.χ. Sir Norman Foster, Santiago Calatrava, Renzo Piano, I.M.Pei) υπάρχουν στη Ντόχα και στο Ντουμπάι? (Απάντηση: Ένα, κι αυτό δεν είναι ουρανοξύστης: Το μουσείο ισλαμικής τέχνης στη Ντόχα).

Τώρα, οι ουρανοξύστες της ΝΥ, λόγω και προχωρημένης ηλικίας, λόγω του design που επικρατούσε τότε, δεν εντυπωσιάζουν αυτούσιοι σαν αρχιτεκτονήματα, τουλάχιστον τον αδαή (εκτός αν είσαι αρχιτέκτονας και εντυπωσιάζεσαι π.χ. από τα προσφυγικά της Αλεξάνδρας τα οποία σε εμάς φαίνονται ένα μάτσο χάλια). Μπορεί το "δάσος" αυτό να είναι εντυπωσιακό όπως φαίνεται από τη Brooklyn bridge (ιδίως το σούρουπο-βράδυ), αλλά αν τους απομονώσεις έναν-έναν, μάλλον θα τους βρεις αδιάφορους, ιδίως αν τους δεις σε αντιδιαστολή με εκπληκτικά κτίρια όπως το Empire State, το Chrysler και το απίθανο Woolworth, που ξεχωρίζουν σα τη μύγα μέσα στο γάλα. Δε διαφωνώ φυσικά ότι τότε που κτίστηκαν όλα αυτά τα κτίρια, ήταν επιτεύγματα της μηχανικής, όπως επίτευγμα είναι και κάθε ουρανοξύστης του σήμερα (όπως π.χ. ο θηριώδης ύψους ~800μ. στο Ντουμπάι). Αλλά αυτό από μόνο του δε κάνει ένα κτίριο όμορφο. Και ο Κόλπος (όπως και η Κουάλα Λουμπούρ, η Σιγκαπούρη κτλ) έχουν πολλά κτίρια διαμάντια.

Ο Αγαπημένος μου ουρανοξύστης στη ΝΥ είναι το Woolworth building. Είναι αυτός κτήριο που αν το απομονώσεις θα το βρείς αδιάφορο?

 

[kalspiros]

ιδίως αν τους δεις σε αντιδιαστολή με εκπληκτικά κτίρια όπως το Empire State, το Chrysler και το απίθανο Woolworth, που ξεχωρίζουν σα τη μύγα μέσα στο γάλα.

Ο Αγαπημένος μου ουρανοξύστης στη ΝΥ είναι το Woolworth building. Είναι αυτός κτήριο που αν το απομονώσεις θα το βρείς αδιάφορο?

??????

(παρένθεση (προφανώς) θυμάσαι που σου έλεγα για έναν εντυπωσιακό ουρανοξύστη στην Bryant Square που μου άρεσε ιδιαίτερα? Bryant Park Hotel!! Γοτθικό και επιβλητικό!)

Μα δεν είναι αυτό το θέμα μας, μου έχετε περάσει τον αγώνα σε ένα ρινγκ το οποίο ποτέ δεν ανακάτεψα (Empire, Chrysler και Woolworth), ποτέ δεν θα τα σύγκρινα με τον Κόλπο όπως σωστά λέει και ο GTS. Εγώ συγκρίνω το Battery με τον Κόλπο και όχι απαραίτητα λόγω έλλειψης κίνησης αλλά και από αισθητική και αρχιτεκτονική άποψη.
A! συγνώμη, το έχω ήδη γράψει αυτό:

μα εγώ αναφέρω ότι υπήρχε θέμα μόνο στο battery. όχι δα και σε όλη την πόλη! το battery όμως ξεκάθαρα μου θύμισε τα κτίρια που αναφέρω.

 

[GTS]

Κωστή, για το Woolworth έγραψα ότι είναι εκπληκτικό-απίθανο. Όσο για τα υπόλοιπα, δε θα κάτσω φυσικά να ψάξω ποιος αρχιτέκτονας σχεδίασε τι και από πού κρατάει η σκούφια του και τα πτυχία του. Μόνο να δεις τους ουρανοξύστες (κάποιους, όχι προφανώς όλους) σε Σιγκαπούρη, Κουάλα, Ντουμπάι και Μπαχρέιν που έχω προσωπική άποψη αρκεί. Απλά εκπληκτικοί.

Σπύρο, σόρρυ αν σου μαμήσαμε το τόπικ, αλλά βρήκαμε την ευκαιρία να αλλάξουμε 2-3 απόψεις με τον αξιότιμο φίλο και συνάδελφο. Δε νομίζω ότι το κάναμε ρινγκ (???) σε καμία περίπτωση. Άντε, γιατί θα ανοίξω σύλλογο Φ-ΝΚΑΛΕ (Φίλων Ντουμπάι Και Λοιπών Εμιράτων) :xmas_mrgreen:

 

[kalspiros]

Σπύρο, σόρρυ αν σου μαμήσαμε το τόπικ, αλλά βρήκαμε την ευκαιρία να αλλάξουμε 2-3 απόψεις με τον αξιότιμο φίλο και συνάδελφο. Δε νομίζω ότι το κάναμε ρινγκ (???) σε καμία περίπτωση. Άντε, γιατί θα ανοίξω σύλλογο Φ-ΝΚΑΛΕ (Φίλων Ντουμπάι Και Λοιπών Εμιράτων) :xmas_mrgreen:

Ρινγκ ως προς την τοποθέτηση δύο μονάδων να αγωνιστούν και όχι ως προς την ένταση που μπορεί να υπαινίσσεται η λέξη.
Μπα, μη νομίζεις, το συγκεκριμένο ζήτημα το θεωρώ ontopic όταν μιλάμε για NY ή Κόλπο. (και που να δεις και την Ντόχα:xmas_cheesygrin::xmas_cheesygrin: )

 

[taver]

Κοίτα, αν είναι να κάνεις σύγκριση του συμπλέγματος ουρανοξυστών του Ν. Μανχάταν με ένα μέρος, αυτό δε μπορεί να είναι άλλο από το Hong Kong:

Και ναι, ως εκ θαύματος, εδώ βλέπουμε και πάλι μεγάλα ονόματα να υπογράφουν τους ουρανοξύστες....

 

[kalspiros]

είσαι για μια επαναληπτική!!???

 

[taver]

είσαι για μια επαναληπτική!!???

Έχω ήδη κανονίσει ένα μικρό stopover εκεί τον Αύγουστο... :xmas_smile:

 

[KLEOPATRA]

Σπυρο ταυτιστηκα πολλες φορες με τα συναισθηματα που περιγραφεις για την ΝΥ.
Κοιτα -λεω-μεσα στο μυαλο μου ειναι.
Περιμενω τη συνεχεια.

 

[kalspiros]

ΡΕΠΟ

Βαθμολογείς μια πόλη. Της βάζεις.. ας πούμε.. 8. Γυρνάς πίσω και πρέπει να δώσεις την προσωπική σου αναφορά. Όλοι βέβαια οι γνωστοί σου έχουν επισκεφτεί την πόλη και α) είναι εκστασιασμένοι και παραμιλούν στο άκουσμά της. Την θεωρούν το απόλυτο perfect 10 ή β) βρίσκουν πως είναι η ασχημότερη πόλη που έχουν επισκεφτεί στην ζωή τους. Την θεωρούν το απόλυτο μηδέν. Νομίζω λοιπόν ότι καταλάβετε τι θέλω να πω. Στον μεν α) θα εμείνω στα όσα με ενόχλησαν και με ρίξανε στο 8 άλλα στον δε β) θα εκθειάσω όλα όσα με ανέβασαν στο 8. Ιδού η αλήθεια. Ποτέ δεν είπα ότι η Νέα Υόρκη είναι demi προορισμός. Υπάρχουν όμως τα «Αλλά»…

Σημερινή μέρα Ρεπό από ταξιδιωτικές αφηγήσεις καθώς πήγαμε Woodbury!! Απλώς να σας πω ότι η διαδρομή με το αμάξι είναι όμορφη ανάμεσα σε χαμηλούς λόφους πνιγμένους στα δέντρα, φλερτ με τον Καναδά λόγω των διάσπαρτων πινακίδων που μας ενημέρωναν για το κοντινό της υπόθεσης και βέβαια Καλατζή στο ραδιόφωνο (Αμέρικα!).

Στα Woodbury τώρα έδωσα την μάχη μου, η αλήθεια είναι, αλλά νικήθηκα κατά κράτος. Αν και το έπαιζα βαρύ πεπόνι το πρώτο τέταρτο και είχα ταμπουρωθεί με τον αδερφό σε ασφαλές μέρος (στα εστιατόρια), μια βόλτα ήταν αρκετή για την μεγάλη κατρακύλα! Το highlight (όπως υποστηρίζει και ο Samion): μπουφάν χιονοδρομικό Columbia, 48,50 Ευρώ.

Κυριακή βράδυ και το GPS έχει διαθέσεις εξερευνητικές. Αποτέλεσμα, αν και το πρωί μας πέρασε από πάσης φύσεως επαρχιακούς δρόμους, στην επιστροφή προτίμησε τα highways. Τι τα θες όμως, το Lincoln tunnel ήταν μπλοκαρισμένο από την κίνηση. Και το πρόβλημα επιδεινώνεται από τα διόδια γιατί, βλέπετε, το πρωί αφήνεις το νησί (ρε πολλά νησιά μαζευτήκαμε) σειάμενος κουνάμενος χωρίς να πληρώσεις. Το νησί «επιχορηγεί» την φυγή σας αλλά «αποτρέπει» την επιστροφή σας!! Lincoln tunnel: code red. Επιστρέφουμε το αυτοκίνητο (παιδιά, το να οδηγείς στην Νέα Υόρκη είναι μοναδική εμπειρία! Προσπαθήστε το είτε είστε της οδήγησης είτε όχι) και ανεβαίνουμε Times για τις πρώτες βραδινές λήψεις. Αν και νύχτα, τα lux βαράγανε tilt. Για τις φωτογραφίες δεν χρειαζόταν καν να στηριχτείς κάπου καθώς με τόσο φως οι χρόνοι κλείστρου ήταν ανεκτοί. Ά, η γνώμη μου: Φαντασμαγορία!!!! Μια εντυπωσιακή τρέλα!

Την επαύριον (όχι ότι θα κάτσω να γράψω τώρα!! Απλά να προϊδεάσω) θα έχουμε κεντρικό σταθμό τρένων, UN, Chrysler building, Fraunces Tavern, (beloved) Tribeca και μουσείο φυσικής ιστορίας. Επανέρχομαι (σύντομα αυτή την φορά).