ΗΠΑ Τα διηπειρωτικά μου: West Pack (Νέα Υόρκη)

[pattyyy]

Είναι πολύ ταξιδιάρικη αφήγησή σου! Μας βάζεις στο πνεύμα της πόλης!

 

[kalspiros]

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Επ, εσύ ψηλέ, ήρθε η σειρά σου. Καιρός να πάμε ψηλά. Καιρός να αναβαθμιστούν οι απόψεις. Ψηλέ ερχόμαστε…

Empire State Building. Βρίσκεται πρώτο στην σειρά των γεγονότων και των εικόνων. Εύκολη υπόθεση από την 27η να ανεβείς στην 34η. Το κτήριο για άλλη μια φορά δεν μου φανερώνει το απίστευτο ύψος του, δεν ξέρω ίσως φταίει ο στραβισμός. Μάλλον εντυπωσιάζομαι από την γενικότερη εικόνα της πόλης και τούτο δω χάνει την αξία του. Εκεί όμως που μου βάζει τα γυαλιά είναι στην καθαρότητα των επιφανειών του. Το κτίριο, αν και 80 χρονών πλέον, φαίνεται σαν καινούριο. Από κει οδεύουμε προς την Herald Square, ευρέως γνωστή από το Macy’s το μεγαλύτερο πολυκατάστημα του κόσμου (ή τουλάχιστον έτσι μου είπαν, δεν το διαπίστωσα ιδίοις όμμασι) κι από κει, αργά και βασανιστικά προσεγγίζουμε την Times. Λίγο χάζεμα στην Broadway, ξανά χάζεμα στην Broadway (η οποία σε αυτό της το ύψος βρίσκεται στην καλύτερή της φόρμα) ώσπου να βρεθούμε στην πολυπόθητη Timeeees…

Ξέρετε κάτι, έχω βαρεθεί να βλέπω σε κάθε λογής χολιγουντιανή ταινία, την κάθε χαζογκόμενα και το κάθε μουρόχαβλο να έρχονται πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη, και να αναλαμβάνει το (κατά τύχη) κάμπριο του κολλητού-ής την ξενάγηση στην πόλη. To πως κάθε φορά όλα ξεκινάνε και τελειώνουν με το αποχαυνωμένο βλακόμουτρο του out-towner μπροστά στην times παραμένει, για τα γούστα μου, μια απεχθείς σκηνή στην εκάστοτε ταινία. Λοιπόν να ‘μαι και γω κι η αφεντιά μου στην Times. Μια πλάγια τομή στην ουσία δύο μεγάλων δρόμων (7th και Broadway) μαζί με 4 κάθετες. Η αποθέωση της διαφήμισης, της πολυχρωμίας, της τεχνολογίας και της… ηχητικής! Ολόκληρες κυρτές προσόψεις κτηρίων είναι οθόνες προβολής, ηχεία από το υπερπέραν αναμεταδίδουν τα όσα βλέπεις, ο NASDAQ στριφογυρίζει περιχαρείς σε διάφορες προσόψεις και διαφημίσεις! Πάσης φύσεως διαφημίσεις! Αλλά ειλικρινά, δεν πρόκειται και για κανένα τρελό επίτευγμα. Δεν θα έρθεις στην Νέα Υόρκη για την Times μόνο (όπως π.χ. κάποιοι λαοί έρχονται στην Αθήνα για το Mall και το Allou (οικογένειες δεν θίγουμε)) γιατί αν όντως έχει τσιμπήσει το δούλεμα της χαζογκόμενας και του μουρόχαβλου πιο πάνω, απλώς να σε ενημερώσω ότι και το Βουκουρέστι έχει κάτι ανάλογο!!! (αστειεύομαι). Νομίζω ότι θα ήθελα να την δω υπό βροχή. Και σίγουρα την προτιμώ έτσι, με την Broadway πεζοδρομημένη! Όμως κάτι γίνεται σε εκείνη την τζαμαρία. Εκεί στα δεξιά. Πολύς κόσμος μαζεμένος και 5 επιπλέον Έλληνες συμβάλλουν σε αυτό. Ο πιο γλοιώδης απ’ όλους καταφέρνει, ως γνήσιο χέλι, να ξετρυπώσει και να φτάσει πρώτος. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, όταν πλέον η κοντοκουρεμένη ξανθιά ύπαρξη εντός της τζαμαρίας μου χαρίζει το ανφάς της, με στεντόρεια και αδιαπραγμάτευτη φωνή, απαιτώ από τους υπόλοιπους τέσσερις να πλησιάσουν για να θαυμάσουν την Annie Lennox.. Punct…

Γλυκά από το Magnolia Bakery. Ένα μικρούτσικο κτίριο μεσοτοιχία με τον κουνιάδο του, τον Rockefeller (μόνο ένας κουνιάδος θα κατάφερνε να διεκδικήσει τούτο το σπιτάκι δίπλα στο μεγαθήριο).

Εδώ τι τρώμε? Cheesecake. Ό,τι τύπο κι αν φανταστείτε θα τον βρείτε. Και μετά το γλυκό, ανεβαίνουμε στο Rockefeller όπου με συνοπτικές διαδικασίες να πω ότι απολαύσαμε την θέα στην πόλη. Δεν μπορώ να επαναλαμβάνομαι αν και ήδη το κάνω.

Θα σταθώ λοιπόν απλώς στο φαντασμαγορικό ασανσέρ που θα σας ανεβάσει στο top of the rocks (το παρατηρητήριο του block). Το φρεάτιο στο οποίο κινούνται τα ασανσέρ είναι γεμάτο λαμπάκια. Και κατά την διάρκεια ανόδου μπορείς να το δεις καθώς η οροφή του ασανσέρ είναι διάφανη (τώρα θα μου πείτε, το φαντασμαγορικό θα ήταν να είχαν και το πάτωμα διάφανο.. όλοι με τις σκάλες θα πηγαίνανε!!)

Και βγαίνουμε αγαπητοί στην Πέμπτη Λεωφόρο κοντά στο ύψος του καπιταλιστικού και αγοραστικού προσκυνήματος. Ό,τι υπάρχει αμφότερα της Πέμπτης μέχρι το Central Park, απαιτεί βαρβάτες τσέπες. Εδώ συναντήσαμε και μερικά από τα πιο ιδιαίτερα και ευφάνταστα (και αφάνταστα!) καταστήματα που έχω δει. Πάμε όμως. Central Park.

Άντε τώρα, τι να πω? Δε λέω τίποτα. Παραθέτω φωτογραφία και στην υγειά σας:

Μέσα στο πάρκο ακολουθήστε και τους πιο μικρούς δρόμους, τους πιο απομονωμένους και δεν πειράζει αν χαθείτε. Εμείς τουλάχιστον δεν χαθήκαμε αν και υπήρχα εγώ στην παρέα, το ζωντανό GPS (Έρση σε περιμένω…)

Η ακούραστη ομάδα ξεκουκουτσιάσματος του μήλου δεν σταματά εδώ. Παίρνει το μετρό (με την Metro Card βεβαίως όπου δεν νοείται παραμονή μιας εβδομάδας στην πόλη χωρίς την αγορά της) και κατεβαίνει στην γειτονιά meatpacking με το αδιαφιλονίκητο φαβορί, το High Line Park. Μη ρωτάτε όμως πολλά. Τελικά δεν το είδα.. κλαψ.

Το βράδυ θα πάτε στο 230 της Πέμπτης και θα ανεβείτε στην ταράτσα και θα πιείτε το ποτό σας. Τέλος.

Στην συνέχεια, εμείς κατεβήκαμε στο Katz’s το οποίο, να με συγχωράτε, αλλά δε μου άρεσε. Και βέβαια η επιλογή της τονοσαλάτας ήταν τραγική, συμφωνώ. Καλά, πάτε να το δείτε αλλά εγώ γενικότερα δεν το προτείνω. Και αγαπητοί φίλοι, τούτη η μέρα θα κλείσει με ποδαρόδρομο 3 χιλιομέτρων από τo Lower East Side στο Flatiron District! Αλλά τι πειράζει? Άλλωστε η πόλη περπατείται… (inner joke)

 

[ευαγγελια]

αχ τι ωραια να γυρνω σπιτι απο βολτα στην θλιβερη Αθηνα και να διαβαζω για την γλυκια μου αγαπημενη!!
Ενσταση στο φαι , ενσταση!! Μα ειναι δυνατον να πας στο ναο του παστραμιου και να φας τονοσαλατα??? 5 μερες τιμωρια !!!!

 

[kalspiros]

Το παστράμι το δοκίμασα και δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν έχει βγει από τον παράδεισο ή απ' την κόλαση.... Ήταν πέραν περιγραφής. Απλώς ο χώρος βρε, σα χασαπάδικο στου Ρέντη είναι.. Δε ξέρω, με ψιλοχάλασε η κατάσταση..

 

[taver]

Το παστράμι το δοκίμασα και δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν έχει βγει από τον παράδεισο ή απ' την κόλαση.... Ήταν πέραν περιγραφής. Απλώς ο χώρος βρε, σα χασαπάδικο στου Ρέντη είναι.. Δε ξέρω, με ψιλοχάλασε η κατάσταση..

Μιλάμε γι αυτό το χώρο?

 

[ευαγγελια]

Εε ναι!! γιαυτο μιλαμε!!
Εμενα ο χωρος μου αρεσε πολυ, τον βρηκα πολυ αυθεντικο σε αντιθεση με το Carnegie Deli στους 55str και 7th Avenue που το βρηκα πολυ τουριστικο, με αγενες προσωπικο και μια κατασταση αρπα κολλα.
Ασε που το φαι ηταν πολυ κατωτερο απο το Katz's.
Μονο τα cheesecakes που ειχε στη μοστρα ηταν δελεαστικα!

 

[kalspiros]

Τι να πω ρε παιδιά, ειλικρινά εμένα με πάγωσε. Αυθεντικό, παραδοσιακό, δελεαστικό, χαρακτηριστικό, βάλτε του ό,τι επίθετο επιθυμείτε, αυτό που αποκόμισα εγώ με την επίσκεψή μου εκεί δεν ταιριάζει με την αισθητική μου. Εν’ αντιθέση π.χ. με το μπεργκεράδικο στo Greenwich ή στην αγορά του Chelsea που πραγματικά οργίασα.

 

[ευαγγελια]

Τι να πω ρε παιδιά, ειλικρινά εμένα με πάγωσε. Αυθεντικό, παραδοσιακό, δελεαστικό, χαρακτηριστικό, βάλτε του ό,τι επίθετο επιθυμείτε, αυτό που αποκόμισα εγώ με την επίσκεψή μου εκεί δεν ταιριάζει με την αισθητική μου. Εν’ αντιθέση π.χ. με το μπεργκεράδικο στo Greenwich ή στην αγορά του Chelsea που πραγματικά οργίασα.

Εσυ αγορι μου εισαι για μεγαλη ζωη!!:xmas_mrgreen::xmas_mrgreen:
Δεν σου ταιριαζει το Lower East Side !!
Αν εννοεις το Corner Bistro , ε..ναι και μεις οργιασαμε εκει μεσα... (δις):xmas_cheesygrin::xmas_cheesygrin:

 

[kalspiros]

Εσυ αγορι μου εισαι για μεγαλη ζωη!!:xmas_mrgreen::xmas_mrgreen:
Δεν σου ταιριαζει το Lower East Side !!
Αν εννοεις το Corner Bistro , ε..ναι και μεις οργιασαμε εκει μεσα... (δις):xmas_cheesygrin::xmas_cheesygrin:

Ω Ναι!! Jane Str. Greenwich Village

 

[GTS]

Ω Ναι!! Jane Str. Greenwich Village

Υπάρχει και (πολύ) καλύτερο, αλλά φάγατε πόρτα έμαθα. Spotted Pig και τα μυαλά στα κάγκελα.

 

[kalspiros]

ΚΑΤΩ ΠΟΛΗ

Τι έχουμε σήμερα? Σήμερα θα πέσουμε χαμηλά! Πάμε:

Με νούμερο ένα highlight την γέφυρα του Brooklyn, θα βαλθούμε να στριφογυρίσουμε σε τούτες τις περιοχές: Αρχικά Foley Square τριγυρισμένη από το ανώτερο δικαστήριο, το Justice Department, το Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου, το Δημοτικό κτίριο και το Δημαρχείο ένας κακός χαμός με λίγα λόγια που προσφέρεται για πολύωρο σουλάτσο γύρω από τα κτίρια. Στα εντός δεν πήγαμε καθώς ορμίσαμε στην γέφυρα του Brooklyn. Εντυπωσιακή, ιδιαίτερα όμορφη και .. σκουριασμένη. Το Financial District στο βάθος και το Pier 17 γεμίζουν το βλέμμα προς την δύση. Ένα δάσος ουρανοξυστών οι οποίοι μεμονωμένοι θα ήταν πιο διακριτοί. Τώρα όλοι μαζεμένοι δίνουν την γενική εικόνα, εντυπωσιακή. Ένας από τους λόγους που ήρθαμε εδώ. Ενδιαφέρον και Θαυμασμός. Pure American Dream!

Απ’ την άλλη κατεύθυνση η γέφυρα του Manhattan στη οποία πήρε το μάτι μου ένα τρενάκι να τρέχει κάτω από το κατάστρωμα του δρόμου.. Μμμ.. Checked.

Κτίριο Woolworth κλειστό για τους τουρίστες. Γυρνάμε χαρακτηριστικά τα οπίσθιά μας και οδεύουμε προς το παρεκκλήσι του Αγ. Παύλου όπου εντός έχει διαμορφωθεί ως μουσείο για την 9/11. Από την πίσω πόρτα, προβάλλουν γερανοί, σκαλωσιές και μεταλλικές λαμαρίνες που κρύβουν το ground zero. Εδώ βρίσκονται υπό κατασκευή 5 ουρανοξύστες οι οποίοι θα βρίσκονται στο Ground Zero αλλά και επί της Greenwich str. Το World Trade Center 1 μάλιστα θα έχει το ίδιο ύψος με τον πρώην. Αναμένεται να έχει τελειώσει τον Απρίλιο του 2013. Στο τετράγωνο επίσης θα κατασκευαστεί κομβικός σταθμός μετρό και λεωφορείων όπως και ένα μουσείο με εγκαίνια 10 χρόνια μετά το χτύπημα. Τα έργα, ο κόσμος, η βαβούρα, η βιασύνη μας να δούμε κι άλλα δεν μας επέτρεψε να δούμε τίποτα παραπάνω από τα πασιφανή. Περνάμε πάνω από την West Str. Και μπαίνουμε στο Battery District.

Εδώ έχουμε θέμα.. Ναι είναι Σάββατο. Σάββατο όμως ήταν και σε όλη την υπόλοιπη πόλη!! Αυτό το τμήμα της γιατί είναι τόσο έρημο? Δε λέω, τα κτίρια καινούρια, (ας μου επιτραπεί το επίθετο) «μοδάτα», καθαρά και γυαλιστερά. Κάτω όμως δεν κυκλοφορούσε γάτα. Αραιά και που βλέπαμε κανένα δρομέα στο παραλιακό μέτωπο το οποίο είναι εξαιρετικά σχεδιασμένο και δοσμένο στους κατοίκους. Γενικά η εικόνα είναι όμορφη αλλά δεν μου δίνει τίποτα διαφορετικό από αυτά που μου έδωσε η (ναι ναι) Ντόχα. Κι όμως η Ντόχα είναι ένα μίασμα για τους περισσότερους! Ένας προορισμός για 2 μέρες και θα συμφωνήσω! Όμως η εικόνα, ειλικρινά, δεν διαφέρει.. Κι αυτό δεν το λέω ούτε για να μειώσω το Battery ούτε για να εξυμνήσω την Doha.. Απλώς νομίζω ότι μετά από κάτι τέτοια καθαρίζει ακόμα περισσότερο το βλέμμα και μαθαίνει να αποτυπώνει όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Και (όπως πολύ σωστά μας λέει και ο Λάζαρος στο Νησί) καθώς η υποκειμενικότητα είναι δεδομένη λόγω άπειρων παραγόντων, τουλάχιστον εκείνον της προκατάληψης θα πρέπει να τον βγάζουμε εκτός συνάρτησης. Αυτά. Κράξτε με.

Στην μεγαλύτερη χρηματιστηριακή εταιρία του πλανήτη, την Merrill Lynch, ανήκει ο οργισμένος ταύρος που βρίσκεται στο κάτω άκρο της Broadway. Εδώ αν είστε τυχεροί, θα δείτε να εκτίθεται και το άγαλμα ενός πυροσβέστη το οποίο είναι… ζωντανό.. Από κει περνάμε στο ολοκληρωμένο (λόγω των εργασιών του μετρό για την επέκταση της κόκκινης 1 μέχρι το τερματικό για Staten Island)

πλέον Battery Park και το κάστρο Clinton. Καταλήγουμε να κάνουμε την δωρεάν βόλτα μέχρι το Staten Island και πίσω. Θέα του Elies Island, του αγάλματος της Ελευθερίας αλλά και γενικότερα του Manhattan από την κάτω του πλευρά. Στο βάθος πίσω φαίνεται το Empire State Building. Όλοι οι κολλημένοι με τούτη την πόλη, σκέφτονται την εικόνα που περιέγραψα (πενιχρά!) και ανατριχιάζουν! Και εγώ αυτήν την συγκεκριμένη στιγμή, θα έδινα πολλά για να ξανά βρισκόμουν εκεί!

Μετά αναλαμβάνει το The Boss. Chelsea Market.. Ένα διαμάντι, ένα Must, μην το χάσετε, φάτε ό,τι θέτε, όπου θέτε αλλά μην το χάσετε, εμπειρία και δεν λέω τίποτα παραπάνω.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξανά φυγή για όλους τους προορισμούς που ακόμα αγκομαχούν εντός του GPS ζητώντας την προσοχή μου: Soho, βραδινή βόλτα στην Greene street.

Συμπυκνωμένες όλες οι όμορφες εικόνες που μπορούμε να αποκομίσουμε από τα χαμηλά οικιστικά κτίρια της Νέας Υόρκης. Τα είδα κι αλλού, σε άλλα μέρη μου άρεσαν περισσότερο (βλ. Tribeca) αλλά εδώ αποπνέουν μια εστέτ αισθητική. Ακριβές μπουτίκ και γκαλερί κοσμούν την βόλτα σας. Μετά κουτρουβαλάμε προς Pier 17 όπου βγάζω την «υποχρέωσή» μου με όσους μου υπέδειξαν μια από τις ομορφότερες θέες προς την γέφυρα

και το Financial District (Thanx guys)

και ξανά προς τα πάνω και δυτικά για Greenwich village και κάποιους συγκεκριμένους δρόμους που μου προτείνει ο οδηγός (από Leroy street βγείτε Hudson, κινηθείτε βόρια μέχρι την Barrow (δεύτερος κάθετος), στρίψτε αριστερά και ξανά αριστερά στο στενάκι Commerce!) Υπερθέαμα! Ό,τι πιο όμορφο είχε να μου επιδείξει η οικιστική Νέα Υόρκη! Δυστυχώς είδα την γειτονιά μόνο βράδυ. Αν την έβλεπα βέβαια πρωί θα μετάνιωνα που δεν την είδα βράδυ!

Επιστροφή ξανά ξενοδοχείο όπου μαζευόμαστε όλοι και ξανά κατεβαίνουμε Greenwich για φαί! Βέβαια αυτή την φορά στην Bleecker στο ύψος του Washington Square Park. Ινδικές γεύσεις…

 

[ευαγγελια]

Ε, μα δεν τρωγεσαι... Μας αφησες με την μπουκια στο στομα!
Σε συγχωρω ομως αφου κατευθυνεσαι προς την αγαπημενη μου Bleecker
Αχ, βαχ, βραδιατικα
(οι φωτος στο Pier 17 ειναι αψογες)