Ιαπωνία Τα διηπειρωτικά μου: East Pack (Ιαπωνία)

[ioanna karagianni]

(η πολυλογία μου μόνο και μόνο για να πάρετε μια ιδέα κόστους καθώς φθάνοντας εκεί θα τα ζυγίσετε και μόνοι σας και όλα όσα λέω δεν θα έχουν κανένα νόημα και καθώς μπορεί κάτι να έχει αλλάξει θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε κάτι για να το βουλώσω… … ναι..-)

Αχ όχι να μην το βουλώσεις λέγε τα εσύ έτσι νόστιμα, γιατί το φιλοθεάμον κοινό σου δεν είναι όλο Ιαπωνόπληκτο. Υπάρχουμε και εμείς οι κοινοί θνητοί που σας ακολουθούμε για να σας απολαύσουμε. Και φυσικά να διασκεδάσουμε τις κόντρες σας με τον taver. Αυτό πια δεν είναι διηπειρωτικό ταξίδι, είναι διαπληκτιστηκό.

 

[kalspiros]

μετά το Κυότο δεν ήθελα να ξαναδώ ναό ζωγραφιστό... Πολύ πράγμα βρε παιδάκι μου...

Ακριβώς έτσι Dva! Χρειάστηκε να σπάσουμε τις μέρες ώστε να μην έχουμε συγκεντρωμένο Κιότο για αποτοξίνωση... άστα!

Και φυσικά να διασκεδάσουμε τις κόντρες σας με τον taver.

Οι οποίες (να διευκρινίσω) οι περισσότερες είναι ολίγον fake έτσι?... (ωχ. Μάλλον σου το χάλασα..)

 

[taver]

Κώστα.... σταμάτα να τα λες αυτά γιατί το fuji δεν είναι μακριά.. άντε, στην μεθεπόμενη συνέχεια θα σε ξεμπροστιάσω (κι αυτό δεν θα είναι κανένα inner joke).. έχω ήδη ξεκινήσει και γράφω τα καμώματά σου και τα βλέπω στα προσεχώς

Δεν έχω τίποτα να φοβηθώ!

Το βέτο τέθηκε στην Miyajima... ου γαρ έρχεται μόνον.

ΕΚΕΙΝΟ (Miyajima), ήταν το βέτο στο οποίο απλώς δεν υπέκυψα. ΑΥΤΟ, ήταν ένα βέτο στο οποίο θέλω να συνεχίσεις να πιστεύεις ότι ήθελες μόνο εσύ να το θέσεις και να έχεις τύψεις ότι με πήρες στο λαιμό σου...

Κόψε το τσιγάρο

Done. Πάντως κάτι δεν πάει καλά με τα ύψη που δίνεις. Με μέσο ύψος ορόφου τα 3 μέτρα, θα ήταν σα να ανεβήκαμε με τις σκάλες στον 30ο όροφο...

 

[ioanna karagianni]

και θέλετε να με πείσετε πως αυτοί οι διαξιφισμοί είναι ψεύτικοι; τστστσ που πάτε να τα πουλήσετε αυτά;

 

[Pandora]

Προσγειώστε την!!!!!
Το Pandora ζέπελιν απογειώθηκε και υπερίπταται του αττικού ουρανού μέσα σε μια ομίχλη ιαπωνοφαντασίωσης.
Σπύρο, Κώστα με ρέγουλα. Ικανή την έχω να φτάσει με το ζέπελιν στο Νικκο

Kαλά είναι εκεί πάνω...μακάρι να μπορούσα

Κόψε το τσιγάρο

:roll: αστεία-αστεία, λες να μην βγαίνουν οι σκάλες ?

Πού το ξερες ότι κοιμόμουν; Γιατί μέσα έπεσες!

Άκουγα το dolby surround από τους συνταξιδιώτες

 

[kalspiros]

Πάντως κάτι δεν πάει καλά με τα ύψη που δίνεις. Με μέσο ύψος ορόφου τα 3 μέτρα, θα ήταν σα να ανεβήκαμε με τις σκάλες στον 30ο όροφο...

Καααλά... Ισοϋψείς στον χάρτη που μας δόθηκε, google earth και εγγραφή στην πολεοδομική υπηρεσία Ιαπωνίας από την οποία ζήτησα το φύλλο χάρτη "NIKKO" όπου φαίνονται όλαroll... Ανέβηκες 30 ορόφους και γι' αυτό σου βγήκε η γλώσσα... αντί να το ενισχύσεις για να αποκατασταθεί η φήμη σου, πας να το αμφισβητήσεις... not wise...

:roll: αστεία-αστεία, λες να μην βγαίνουν οι σκάλες ?

Μείνε σε αυτά που τεκμηριώνει ο τοπογράφος και αμφισβητεί ο πληροφορικάριος. 30 όροφοι σε απόσταση ~1200 μέτρα δηλαδή μέση κλίση 7,50% roll:......:killme

 

[taver]

:roll: αστεία-αστεία, λες να μην βγαίνουν οι σκάλες ?

Βγαίνουν... Άνετα κιόλας.

 

[Pandora]

Μείνε σε αυτά που τεκμηριώνει ο τοπογράφος και αμφισβητεί ο πληροφορικάριος. 30 όροφοι σε απόσταση ~1200 μέτρα δηλαδή μέση κλίση 7,50% roll:......:killme

Βγαίνουν... Άνετα κιόλας.

Λέω να αρχίσω την προπόνηση...6 ορόφους έχει η πολ/κία, ανέβα-κατέβα κάθε μέρα, θα δείξει...

 

[kalspiros]

Βγαίνουν... Άνετα κιόλας.

έλα ρε τώρα, τι λες? σοβαρά! μην δίνουμε και λάθος πληροφορίες χάριν χαβαλέ! οι τελευταίες απανωτές σκάλες δεν είναι ότι δεν θα τις βγάλετε αλλά για κανένα λόγο δεν είναι άνετες. Πρώτ' απ' όλα οι γιαπωνέζικες σκάλες έχουν σαδιστικά ένστικτα. Το ύψος των σκαλοπατιών είναι αρκετά μεγάλο, σε μερικές περιπτώσεις μεγαλύτερο από το πάτημα. υπήρχαν σκάλες (όχι οι συγκεκριμένες) που έπρεπε να τις κατεβείς σαν κάβουρας.

Επίσης, δείτε και μόνοι σας και κρίνετε (σε πρώτο πλάνο η πρώτη σκάλα. υπάρχει άλλη μία ακριβώς η ίδια και άλλη μία του μισού μεγέθους)

 

[kalspiros]

ΣΤΗΝ ΆΛΛΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Η πρώτη δόση ρουφήχτηκε. Και οι δυο μας ενθουσιασμένοι και γεμάτοι κατηφορίζουμε προς τον κεντρικό δρόμο. Ο Κώστας με έχει ενημερώσει για την λίμνη Chuzenji με τους καταρράκτες Kegon (αλλά όχι και για τους Ryuzu που είδα κατόπην εορτής και φαίνονται εξαίσιοι) άρα έχει ήδη ψάξει το θέμα των λεωφορείων κλείνοντας δύο εισιτήρια για το εθνικό πάρκο του Nikko. Κάπως «μπουκωμένος» από τις εικόνες, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα άνετα να αράξω σε καφετέρια και να ξανά ανέβαινα στους ναούς για δεύτερη θέαση με διαφορετικό φωτισμό. Ήταν και η πρώτη φορά που αντιλήφθηκα το επιχείρημα μερικών που υποστηρίζουν πως αν δεν κάτσεις για καφέ, για φαί γενικώς να κάτσεις σε μια περιοχή χωρίς λόγο και αιτία, ακίνητος, δεν το ζεις. Όλο αυτό πάντα που ακουγόταν χαζό ίσως και λίγο υποκριτικό. Μέχρι τώρα. Αποβάλλονται όμως όλες αυτές οι σκέψεις με το που μπαίνουμε στο λεωφορείο και περιορίζονται οι εγκεφαλικές λειτουργίες σε ό,τι η όραση προσφέρει. Έτσι λοιπόν ξεκινάει μια ανάβαση 600 περίπου μέτρων. Η διαδρομή είναι απλώς ορεινή, με όμορφη φύση και θέα προς τα ανατολικά του νησιού. Γνωρίζουμε (και πλέον κι εσείς) ότι υπάρχει τελεφερίκ το οποίο μας πάει στους καταρράκτες; Στην λίμνη; Στο χωριό; Μετά πάμε με πόδια; Τέλος πάντων χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τι μας περιμένει δεν χάνουμε ευκαιρία να σταματήσουμε. Στην διαδρομή από την στάση έως το τερματικό του τελεφερίκ μείναμε έκπληκτοι όταν είδαμε κοκκινοκώλη (tre sic!!) πίθηκο να σουλατσάρει αμέριμνα δίπλα στον δρόμο. (To be continued....) Στοιχίζει 710 Γιεν για να μας πάει όπου μας πάει. Μπαίνουμε και ξεκινάμε την ανάβαση προς την κορυφογραμμή. Φτάνοντας εκεί, βλέπουμε για πρώτη φορά τον καταρράκτη, λεπτός ύψους 97 μέτρων, είναι ένας από τους τρεις ψηλότερους καταρράκτες στην Ιαπωνία.

Εντυπωσιακή επίσης η φιδωτή χάραξη της οδοποιίας στον απέναντι λόφο. Η θέα μια χαρά είναι απλώς δεν είναι αυτό το μόνο μέρος που θα δείτε τούτο το θέαμα. Υπάρχουν παρατηρητήρια πιο κοντά τους και άλλα ακόμα πιο κοντά τους. Αν δεν βγαίνετε χρονικά, δε χάθηκε κι ο κόσμος. Λοιπόν εδώ όμως πρόσεξα και κάτι εντελώς άσχετο συνειρμικά και άχρηστο ταξιδιωτικά. Απλώς συχνά σε τούτη την χώρα θα βρεθείτε μπροστά σε πράγματα τα οποία σε κάνουν να νιώθεις αμβλύνους. Οι τουαλέτες εκεί ψηλά, είναι Γιαπωνέζικες δηλαδή σαν αυτές που τις γνωρίζουμε ως Τούρκικες απλώς πιο στενές πιθανότατα λόγο της διαφοράς περιφέρειας των δύο λαών ( ) Οι περισσότεροι μόλις τελειώνουμε με την ανάγκη μας, πλένουμε τα χέρια μας, σωστά? Βεβαίως. Ο νεροχύτης λοιπόν είναι εγκαταστημένος πάνω από το καζανάκι το οποίο με το που το τραβάς, η βρυσούλα από πάνω του αρχίζει αυτόματα να τρέχει ώστε να σου δώσει χρόνο να πλυθείς αλλά και να γεμίσει το καζανάκι καθώς το σιφόνι του νεροχύτη καταλήγει απευθείας εκεί. Χρησιμοποιείτε στο έπακρο όλο το νερό από την επίσκεψή μας. Sweet.

Μέχρι να έρθει ξανά το λεωφορείο, τρώω τα ανεκδιήγητα μου noodles που με απομακρύνουν ξανά από τούτο το πιάτο. Και ο taver noodles ο οποίος λερώνει και το πουκάμισο (lololololol!!!). Βγαίνουμε και περιμένουμε στην στάση. Οι δυο μας, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και ένα νεότερο. Υπάρχει μια πινακίδα με κάτι πιθήκια με σαρδόνιο παιχνιδιάρικο χαμόγελο και διάφορα γιαπωνέζικα διάσπαρτα. Πλησιάζω όπου και διαβάζω ότι στην περιοχή πρέπει να προσέχουμε τις τσάντες μας ειδικότερα όσες έχουν και φαγητά μέσα καθώς τα πιθήκια επιτίθενται. «Ρε Κώστα έλα να δεις τι λέει εδώ», «μάλιστα! Χαχα!», «άαααααα!!!». (η κραυγή προέρχεται από τρίτο πρόσωπο). Γυρνάμε και βλέπουμε την πιτσιρίκα να τρέχει αλαφιασμένη στον δρόμο, το αγόρι της κάπως βαριεστημένα ακολουθεί με καμία πρόθεση να την προφτάσει. Λίγο πιο μπροστά ο πίθηκος έχει αρπάξει την τσάντα της και τρέχει. Τα μισά τα έχει πετάξει στον δρόμο και σπαταλάει αρκετό πολύτιμο χρόνο ώστε να καταφέρει να αρπάξει ένα κουτί μπισκότα με το στόμα, άλλο με τα χέρια και ένα τρίτο με τα πόδια. Η κοπέλα αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να το φτάσει αλλά δειλιάζει. Πλησιάζω ατρόμητος με την κάπα μου και το σώβρακο πάνω από το lycra παντελόνι μου και το τρομάζω. Του ξεφεύγει του ζωντανού το ένα και συνεχίζει να τρέχει. Ανεβαίνοντας στο τοιχίο απέναντί μας, θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τα υπόλοιπα κλεφτρόνια της συμμορίας που τούτη την φορά στοχεύουν εκείνον. Το συμπούρμπουλο των πιθήκων!

Πλατειάζω.

Το λεωφορείο για πάνω. Κατηφορίζετε προς τους καταρράκτες, τους βλέπετε από τα διάφορα μπαλκόνια και, αν επιθυμείτε, δίνετε και 530 για να κατεβείτε με το ασανσέρ στα παρατηρητήρια, στα 150 μέτρα μακριά. Επίσης η λίμνη κάποια άλλη εποχή και στιγμή να ηταν καλύτερη. όταν πήγαμε εμείς ψυχομπουκωθήκαμε...

Αυτά για σήμερα, έ, γυρνάμε νοικιάζουμε το αμάξι χωρίς καμία ιδιαίτερη δυσκολία και επιστρέφουμε Shibuya. (πρόταση «μπανανόφλουδα» ώστε να κάτσει να ασχοληθεί μόνο μαζί της και όχι με τα υπόλοιπα… άντε.. πέστα να ξεθυμάνεις!)

 

[taver]

Ο Κώστας με έχει ενημερώσει για την λίμνη Chuzenji με τους καταρράκτες Kegon (αλλά όχι και για τους Ryuzu που είδα κατόπην εορτής και φαίνονται εξαίσιοι) άρα έχει ήδη ψάξει το θέμα των λεωφορείων κλείνοντας δύο εισιτήρια για το εθνικό πάρκο του Nikko.

Διότι α) Δεν ήταν ρεαλιστικό να υποθέσουμε ότι θα μπορούσαμε να τους προλάβουμε (όπως επίσης δεν προλάβαμε το Yumoto Onsen και άλλα πολλά) β) Δεν τους ανέφερε καν ο οδηγός που είχαμε μελετήσει και γ) Δεν φαίνονται να είναι και τίποτα σπουδαίο (θυμίζω ότι 8 μήνες πριν ήμουν στο Iguazu).
Τα λεοφωρεία δεν τα προτείνω, είναι κλοπή: 2-day pass για 2000 Yen (?20.00 περίπου), και το κάθε ένα one-way εισιτήριο κάνει 1100 Yen..., ενώ τα δρομολόγια τους είναι υπερβολικά αραιά (40-50 λεπτά αν θυμάμαι καλά)...

Αυτά για σήμερα, έ, γυρνάμε νοικιάζουμε το αμάξι χωρίς καμία ιδιαίτερη δυσκολία και επιστρέφουμε Shibuya. (πρόταση «μπανανόφλουδα» ώστε να κάτσει να ασχοληθεί μόνο μαζί της και όχι με τα υπόλοιπα… άντε.. πέστα να ξεθυμάνεις!)

Χεχε... Επίτηδες το κάνεις, το ξέρω, γιατί φεύγω και θα λείπω μια βδομάδα... Θα τα γράψω όμως. Όλα .

 

[travelina]

...Πλησιάζω ατρόμητος με την κάπα μου και το σώβρακο πάνω από το lycra παντελόνι μου και το τρομάζω....

Μια τέτοια φωτο με σένα σούπερμαν, τον πίθηκο να τρέχει και τους καταρράκτες στο φόντο... και θα είχες στο τσεπάκι το πρώτο βραβείο του φωτογραφικού διαγωνισμού!