Ταξιδιωτική Λογοτεχνία, τηλεόραση...

[maria]

Θέλετε να γράφουμε εδώ βιβλία (λογοτεχνικά ή μη), περιοδικά, τηλεοπτικές εκπομπές, CD, DVD κ.τ.λ. που έχουν σχέση - με τί άλλο βέβαια - με ταξίδια;

Για παράδειγμα:
Όλη η σειρά "Ταξιδεύοντας" του Νίκου Καζαντζάκη, όπου γράφει τις εμπειρίες του από ταξίδια που είχε κάνει και που αντικειμενικά οι περιγραφές του είναι από τα καλύτερα δημιουργήματά του. Περιλαμβάνουν: Ισπανία, Ιταλία, Αίγυπτο, Σινά, Ιαπωνία, Κίνα, Αγγλία, Ρωσία, Ιερουσαλήμ, Κύπρο, Πελοπόννησο.

 

[Lthanos]

Ωραίο θέμα.

Για τον Καζαντζάκη θα συμφωνήσω με κλειστά τα μάτια. Αν και τα έχω όλα, ακόμη δεν τα έχω διαβάσει στο σύνολό τους, αλλά που θα πάει ...
Θα ξεσκονίσω λίγο τα βιβλία μου να δω τι παρόμοιο έχω και θα επανέλθω.

 

[maria]

Παρένθεση: Ο σύλλογος Ηρακλειωτών "Κνωσσός" θα κάνει πρόταση να γίνει οδός "Νίκου Καζαντζάκη" στην Αθήνα.

Ένα άλλο βιβλίο ταξιδιωτικής λογοτεχνίας:
"Οι φωνές των ματιών" του Γιάννη Σπαβέρα με υπότιτλο "Στιγμές ενός ταξιδευτή". Το πήρα και έχω σκοπό να το διαβάσω τώρα. Στηρίζει το έργο της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης "Action Aid" με σκοπό να φτιαχτεί ένα σχολείο στην Αφρική, με το όνομα "Αθήνα".

 

[Defkalion]

Ορίστε και μερικά πράγματα για το συγκεκριμένο βιβλίο.
Πηγή: protoporia.gr

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Επειδή το ταξίδι είναι μετακίνηση ψυχής.
Επειδή το ταξίδι είναι ελευθερία, πάθος, νόστος.
Επειδή το ταξίδι είναι στιγμές.
Των ματιών οι φωνές.

​

"Το ταξίδι είναι μετακίνηση ψυχής. Σε όλες τις χώρες που φιλοξενήθηκε η ψυχή μου, οι στιγμές που μου χαρίστηκαν άλλαξαν τη ματιά μου για τη ζωή. Τη δική μου αλλά και των άλλων.
Εκτίμησα τη σπουδαιότητα και την αμεσότητά της, τη διαφορετικότητα των πολιτισμών, τη μοναδικότητα της φύσης, τη μαγεία της επιστήμης, τη χάρη της προσμονής, τη ζεστασιά της αγάπης, το μεγαλείο της συντροφικότητας, την αποκλειστικότητα της φιλίας, την πληρότητα του νοιαξίματος,την ευεργετικότητα του διαλόγου.
Βίωσα τη δύναμη των εικόνων και αισθάνθηκα την ασημαντότητά μου στην ολότητα του κόσμου. Τα ταξίδια μου, μου χάρισαν έντονα συναισθήματα, μαθαίνοντάς μου να ξεχωρίζω τους δρόμους της ευτυχίας και της τέχνης να δίνεσαι και να αγαπάς.
Μέσα από αυτά κατάφερα να στραφώ προς τον εαυτό μου, με την επιτακτική ανάγκη να "περπατήσω" στα μονοπάτια της αυτογνωσίας και έτσι να μειώσω την αγωνία μου και,εν τέλει, να αποδεχτώ την ατελή ανθρώπινη υπόστασή μου.
Τα ταξίδια μου όμως με έφεραν πολύ κοντά στους συνανθρώπους μου καθώς και στην πραγματικότητα των μεγάλων προβλημάτων τους. Ιδιαίτερα των παιδιών.
Σήμερα, περισσότεροι από 900 εκατομμύρια άνθρωποι δεν ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν. Από αυτούς, τα 125 εκατομμύρια είναι παιδιά!
Για την Action Aid η εκπαίδευση είναι βασικό ανθρώπινο διακαίωμα και ένα μοναδικό μέσο για την αντιμετώπιση της φτώχιας. Σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες, η Action Aid βοηθά χιλιάδες παιδιά στις πιο απομακρυσμένες και φτωχές περιοχές του κόσμου να πάνε σχολείο και να αλλάξουν τη ζωή τους για πάντα!
Το βιβλίο αυτό -ταξιδιωτικές στιγμές των ματιών της ψυχής μου- στηρίζει το έργο της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Action Aid με σκοπό να φτιαχτεί ένα σχολείο στην Αφρική, με το όνομα "Αθήνα". Ας το φτιάξουμε λοιπόν. Για να γίνουν οι φωνές των ματιών χαμόγελο."
(Γιάννης Σπαβέρας)



ΚΡΙΤΙΚΗ

«Tο βιβλίο αυτό αφιερώνεται σε όλα τα παιδιά του κόσμου, που με άφησαν να πάρω μια στιγμή από τα μάτια τους. Σ' εκείνα που κατάφεραν να μεγαλώσουν και σ' εκείνα που δεν τα κατάφεραν...». H αφιέρωση του Γιάννη Σπαβέρα δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας των προθέσεών του. Δεν γράφει ένα βιβλίο γενικά και αόριστα για το ταξίδι, μόνο για τις χαρές, τις τέρψεις και τις αγωνίες του, αλλά το μεταχειρίζεται και ως μέσο συνειδητοποίησης στην προσπάθειά του να παραστήσει την τραγωδία των δύστυχων εκείνων και απροστάτευτων πλασμάτων, στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, που σβήνουν γιατί δεν υπάρχουν λίγα ευρώ να εμβολιαστούν ή να αγοράσουν φαγητό και πόσιμο νερό. H «πολιτισμένη» Δύση δεν ενοχλείται βέβαια και από το γεγονός ότι σήμερα περισσότερα από 900 εκατομμύρια άνθρωποι δεν ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν - μεταξύ των οποίων 125 εκατομμύρια είναι παιδιά. Ο συγγραφέας και ταξιδευτής έγραψε το βιβλίο του με τη σκέψη να ενισχύσει το έργο τής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Action Aid, που σχεδιάζει να ιδρύσει ένα σχολείο στη Μαύρη Ηπειρο με το όνομα «Αθήνα».
Πολλά τα μέρη που τράβηξαν το ενδιαφέρον του: από τα Νησιά Σαν Μπλας του Παναμά, όπου ζουν οι Ινδιάνοι Κούνα, ως την Κίνα («Των ματιών η φωνή»), από την Ανταρκτική («Στο νησί της Αυταπάτης») ως τη Σκωτία («Μεσάνυχτα στον πύργο του καλού»), από τη Μαλαισία («Φαγώσιμες φωλιές πουλιών») ως την Ινδία («Περιμένοντας τον πονόδοντο»), την Ιταλία («La Posta Vecchia») και την Ελλάδα («Οι απέναντι»). Σύμφωνα με τον Μαρσέλ Προυστ, του οποίου τα λόγια παραθέτει ο Γιάννης Σπαβέρας ως ένα από τα μότο στο βιβλίο, «το υψηλότερο προνόμιο του ταξιδιού δεν είναι να δει κανείς μέρη, αλλά να αποκτήσει νέα ματιά». Σε αυτή την κατεύθυνση αγωνίζεται και ο συγγραφέας. «Κι εγώ - λέει στον πρόλογό του - αυτό παλεύω ακόμα. N' αλλάξω ματιά στη ζωή μου. Για την ελευθερία μου. Για τις φωνές των ματιών μου». Υπάρχει έντονος λυρισμός στο βιβλίο του. Αλλά και μια ασκημένη να φτάνει στα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης πονετική ματιά.

 

[maria]

Ένα άλλο βιβλίο που μου έκαναν δώρο πρόσφατα και πραγματικά είναι πολύ ωραίο είναι το "Τόποι του ονείρου - Εκεί που η μαγεία συνυπάρχει με το όνειρο" των εκδόσεων "Κοχλίας".
Μερικές από τις πόλεις γοητείας που περιέχει είναι: Αγία Πετρούπολη, Βενετία, Δαμασκός, Σεβίλη, Πράγα και φυσικά... το Παρίσι του Σηκουάνα!!
Από ιστορικής άποψης έχει: Γκρίπσχολμ, Τσάρλεστον, Ντύρνσταϊν, Χόλυρουντχάουζ και φυσικά... Βερσαλλίες.
Από επίγειους παράδεισους: Γκράσμιρ, καταρράκτες Βικτωρίας, όρος Καϊλάς, κόλπος της Νάπολης κ.α
Από την αχλύ του παρελθόντος: Πέτρα, Σούνιο, το μονοπάτι των Ίνκας, Λούξορ, ταξίδι στο Νείλο κ.α.
Μεθοριακοί σταθμοί στο υπερπέραν: Κατμαντού, Σαμαρκάνδη, ο δρόμος του μεταξιού, Μπανγκόκ, Κιότο, ο υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος, Σανγκάη, Αβάνα.
Και πολύ ωραίες φωτογραφίες!

 

[Defkalion]

Ωραίο ακούγεται. Σε τι στυλ είναι γραμμένο; Παρουσιάσεις/Reviews ?

 

[Lthanos]

Όντως ενδιαφέρον ακούγεται. Λέει πότε γράφτηκαν τα θέματα που έχει;

 

[maria]

Είναι σε στυλ παρουσίασης. Δίνει δηλαδή πληροφορίες για κάθε πόλη, κυρίως για την ιστορία της και λιγότερο για τον πολιτισμό της, αλλά όχι με τρόπο εγκυκλοπαιδικό. Δεν είναι τουριστικός οδηγός (δεν αναφέρει τίποτα από διαμονή, φαγητό, αξιοθέατα κ.τ.λ.), αλλά σου δίνει μια γεύση από κάθε πόλη.

Θάνο, δε λέει πότε γράφτηκαν, αλλά πάντως πρέπει να είναι σχετικά πρόσφατα (υποθέτω περίπου καμιά δεκαετία πριν) όπως φαίνεται από κάποια σημεία των παρουσιάσεων. Για παράδειγμα αναφέρει τη Disneyland στο Παρίσι και τη "Βελούδινη Επανάσταση" στην Τσεχοσλοβακία στα τέλη του 1989. Είναι έκδοσης 2005, χωρίς βέβαια αυτό να λέει τίποτα.

 

[Lthanos]

Είναι σε στυλ παρουσίασης. Δίνει δηλαδή πληροφορίες για κάθε πόλη, κυρίως για την ιστορία της και λιγότερο για τον πολιτισμό της, αλλά όχι με τρόπο εγκυκλοπαιδικό. Δεν είναι τουριστικός οδηγός (δεν αναφέρει τίποτα από διαμονή, φαγητό, αξιοθέατα κ.τ.λ.), αλλά σου δίνει μια γεύση από κάθε πόλη.

Θάνο, δε λέει πότε γράφτηκαν, αλλά πάντως πρέπει να είναι σχετικά πρόσφατα (υποθέτω περίπου καμιά δεκαετία πριν) όπως φαίνεται από κάποια σημεία των παρουσιάσεων. Για παράδειγμα αναφέρει τη Disneyland στο Παρίσι και τη "Βελούδινη Επανάσταση" στην Τσεχοσλοβακία στα τέλη του 1989. Είναι έκδοσης 2005, χωρίς βέβαια αυτό να λέει τίποτα.

Μια και καταγράφει ιστορικές και πολιτισμικές πληροφορίες, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το πότε γράφτηκε. Πάντως, ακούγεται πολύ καλό.

 

[ipanag]

Πέρσυ έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με φοβερές εμπειρίες 2 γάλλων, που έκαναν το γύρο του κόσμου με ποδήλατα! "Ο ΄γύρος του κόσμου με ποδήλατο" ... http://www.a-z.gr/index.php?name=News&file=print&sid=3132
Πούλησαν όλα τους τα πράγματα, στο δρόμο έκαναν παιδί (!), τελικά γύρισαν πίσω μετά από 14 χρόνια με απίστευτες εμπειρίες. Για να πω την αλήθεια σε κάποια σημεία θεωρώ ότι το παράκαναν όπως πχ στη ζούγκλα Νταριεν, που κινδύνεψε η ζωή τους μόνο και μόνο για να διασχίσουν τη ζούγκλα ... κάτι σαν καπρίτσιο, παρά εμπειρία.
Κατά τ' άλλα αν και δεν είναι συγγραφείς οι άνθρωποι, έχουν φοβερές εμπειρίες να διηγηθούν. Πολύ ευχάριστιο ανάγνωσμα

 

[dimosf]

Δύο σπουδαία ταξιδιωτικά βιβλία κατά τη γνώμη μου είναι το «η εποχή της δωρεάς» και το «Ανάμεσα στα δάση και τα νερά» του Πάτρικ Λη Φέρμορ από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, αυτός ο σπουδαίος ταξιδευτής και φιλέλληνας γεννήθηκε το 1915 στην Αγγλία. Το 1933 ξεκίνησε από την πατρίδα του για να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο. Να περπατήσει (ναι με τα πόδια!!) μέχρι την Κωνσταντινούπολη, διασχίζοντας όλη την Ευρώπη. Και το κατάφερε. Το ΤΑΞΙΔΙ αυτό περιγράφει στο α΄ βιβλίο (το πρώτο μέρος, από το Χούκ της Ολλανδίας μέχρι τα σύνορα Σλοβακίας-Ουγγαρίας) καθώς και στο β΄ (το δεύτερο μέρος όπου καλύπτει τη διαδρομή του από τη Βουδαπέστη ως τις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη). Όλο αυτό το ταξίδι στη δεκαετία του ’30 σε μια Ευρώπη που κυριολεκτικά έβραζε και όπως όλοι ξέρουμε το «καζάνι» αυτό έβγαλε έναν εφιάλτη. Μέσα από αυτά τα βιβλία γνώρισα πολλά πράγματα για την ταξιδιωτική (και όχι μόνο) νοοτροπία των Κεντροευρωπαίων.
Ο Φέρμορ στον Πόλεμο ήταν στην Κρήτη σαν αξιωματικός του αγγλικού στρατού και ήταν αυτός που οργάνωσε την απαγωγή του Γερμανού διοικητή του νησιού, στρατηγού Κράιπε. Σήμερα ζει υπέργηρος στη Μάνη και έχει γράψει γι αυτήν και για τη Ρούμελη. Συστήνω τα βιβλία του Φέρμορ ανεπιφύλακτα.

Άλλα βιβλία που αξίζουν κατά τη γνώμη μου είναι τα βιβλία του Τούρκου περιηγητή Εβλιά Τσελεμπί που γύρισε τον 17ο αιώνα τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δίνοντας υπέροχες γλαφυρές περιγραφές.
Επίσης τα βιβλία του Πολωνού δημοσιογράφου Καπισίνσκι με τις μοναδικές περιγραφές από χώρες του «Τρίτου» κόσμου από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι σχεδόν το θάνατό του πριν ένα χρόνο. Αν και όχι ταξιδιωτική λογοτεχνία αλλά πολιτικό ρεπορτάζ με βαθύ στοχασμό, δίνει τόσα πολλά στον αναγνώστη και τον κάνει να δει με άλλο μάτι τους τόπους που επισκέπτεται στις γωνιές αυτές του πλανήτη.

Φυσικά υπάρχουν πολλά ακόμα βιβλία Ελλήνων και ξένων. Μια καλή ενημέρωση παρέχεται στο γνωστό ταξιδιωτικό περιοδικό Passport.

 

[Defkalion]

Δήμο εξαιρετικές οι προτάσεις σου, θα τις τιμήσω!