Ιταλία Ταξίδι στον πολιτισμό. Τοσκάνη-Λομβαρδία.

[thessaris]

San Gimignano-Chianti

Ωραία η Πίζα, πολύ πιο ωραία η Λούκα... αλλά η πραγματική Τοσκάνη είναι αλλού! Και όταν λέμε Τοσκάνη εννοούμε απέραντους αμπελώνες, μεσαιωνικά χωριουδάκια, άφθονο κρασί να ρέει κλπ. Η Τετάρτη λοιπόν ήταν για μας μια μέρα αφιερωμένη στην πραγματική Τοσκάνη. Η διαδρομή και πάλι χαραγμένη στο χάρτη.

Ξεκινάμε λοιπόν πουρνό πουρνό από το "κάστρο" μας στο Monsummano Terme προς San Gimignano. Ακολουθούμε στενούς επαρχιακούς δρόμους κόβοντας δρόμο. Αδιάφορα τα τοπία στην αρχή, διασχίζουμε έναν πυκνοκατοικημένο κάμπο προς το Empoli. Κατευθυνόμενοι νότια και περνώντας το Empoli το τοπίο αρχίζει και αλλάζει. Πανέμορφοι καταπράσινοι λόφοι (είμαστε στις αρχές Ιούνη και το πράσινο βρίσκεται στο φόρτε του) και οι πρώτοι αμπελώνες ξεπροβάλλουν κι αυτοί. Δυστυχώς ενώ ο καιρός τις πρώτες μας δύο μέρες στην Ιταλία ήταν καλοκαιρινός, την Τετάρτη μας έδειξε ένα πολύ άστατο πρόσωπο. Έτσι κατεθυνόμενοι προς το San Gimignano τα σύννεφα γύρω μας έχουν βαρύνει πολύ και η απειλή της βροχής μας φοβίζει.

Παρ' όλα αυτά δεν χάνουμε το κέφι μας. Φτάνουμε στο διάσημο "Μανχάταν του Μεσαίωνα" όπως αποκαλείται λόγω των ψηλών πύργων που έχει και παρκάρουμε σε ένα από τα πολλά πάρκιγκ που υπάρχουν γύρω από το χωριό (όλα με πληρωμή). Το μέρος είναι από τα πιο τουριστικά της Τοσκάνης και αυτό φαίνεται. Αμερικάνοι, Γιαπωνέζοι στην πρώτη γραμμή, ενώ η τουριστική υποδομή καταπληκτική. Οργανωμένα πάρκιγκ, πινακίδες κατεύθυνσης παντού και φυσικά καθαριότητα και πολιτισμός. Με δυσάρεστο το αίσθημα της σύγκρισης σε σχέση με αντίστοιχα μέρη στην Ελλάδα αρχίσαμε τη βόλτα μας στο χωριό. Αρκετή τουριστίλα, είναι η αλήθεια, (τουριστικά shops, φαγάδικα για Αμερικάνους κλπ) παρ' όλα αυτά το San Gimignano παραμένει γοητευτικότατο, ειδικά στα κρυμμένα στενάκια που σε βγάζουν σε γωνίες με καταπληκτική θέα προς το καταπράσινο τοσκανικό τοπίο. Φυσικά δεν παραλείπουμε να φάμε άφθονο παγωτάκι (αυτό έλειπε!) ενώ η βροχή μια ξεκινάει, μια σταματάει, αλλά οκ, δεν χαλιόμαστε και πολύ. Ψωνίζουμε μερικά προϊόντα και είμαστε έτοιμοι για τον επόμενο προορισμό.

Πορεία ανατολική, περνάμε την εθνική οδό (superstrada) Φλωρεντίας-Σιένα και ανεβαίνουμε το βουνό προς Castellina in Chianti. Ο καιρός στο μεταξύ έχει αγριέψει και φτάνοντας στην Castellina ρίχνει καρέκλες. Το τοπίο με τη βροχή έχει τη δικιά του γοητεία, οι δε μυρωδιές της φύσης... μεθυστικές! Παρκάρουμε στο (ελεύθερο) πάρκιγκ του χωριού και παρά τη βροχή, ξεκινάμε την περιήγησή μας. Εδώ η σχεδόν εκνευριστική τουριστίλα του San Gimignano δεν υπάρχει. Ένα μικρό μεσαιωνικό χωριουδάκι, τίγκα στις enoteca με δυο τρεις δρόμους και μια εκκλησία στη μέση. Περπατάμε κάτω από καταρρακτώδη βροχή και αισθάνομαι ότι είμαι σε διαφήμιση της Apelia (για τους παλιότερους αυτό! ) Ευτυχώς η βροχή δεν αργεί να σταματήσει κι έτσι η βόλτα μας σιγά σιγά γίνεται πιο άνετη. Αγοράζω από διάφορα μαγαζιά τυριά και φυσικά πάμφθηνα κρασιά, τα οποία δοκιμάστηκαν μετά από κάποιους μήνες και μας βγήκαν όλα καταπληκτικά. Εντωμεταξύ μία τοπική μπάντα αποτελούμενη από παιδάκια του νηπιαγωγείου μέχρι 80χρονές νοικοκυρές κάνει το γύρο του χωριού παρευλάνοντας και παίζοντας εμβατήρια προς τιμήν του τοπικού Αγίου (που δεν ξέρω ποιος είναι!)

Με τόση βροχή και τρέξιμο λογικό ήταν να χρειαστούμε και λίγη ξεκούραση. Ένα πέτρινο μαγαζάκι λοιπόν με espresso, κρασιά, ιταλικά τυριά και αλλαντικά ήταν ό,τι πρέπει. Γενικά η Castellina είχε μια αυθεντική αίσθηση Τοσκάνης που αναπολώντας την τώρα μετά από ένα χρόνο, μου αφήνει την πιο γλυκιά αίσθηση.

Θέλαμε να δούμε όμως κι άλλα. Είναι Ιούνης και ο καιρός αλλάζει γρήγορα. Πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο έχει ήδη βγει ο ήλιος λαμπρός και φωτίζει τη φρεσκοπλυμένη φύση. Τα πάντα λάμπουν και οι δρόμοι φαίνονται ακόμη πιο καθαροί απ' ότι είναι! Μέσα από έναν φιδωτό δρόμο ανάμεσα σε λόφους (πανέμορφο τοπίο και πάλι, καταπράσινο με αμπελώνες και δάση φυλλοβόλων δέντρων- μονότονο ε;;; ) φτάνουμε στον επόμενο προορισμό μας που είναι η Radda in Chianti.

H Radda βρίσκεται σε ύψωμα (όπως και η Castellina) αλλά αρκετά πιο απότομο. Είναι πανέμορφη κι αυτή φυσικά και η θέα από διάφορα σημεία είναι καταπληκτική (από εκεί έχει τραβηχτεί και η αρχική φωτογραφία της ιστορίας μας). Εδώ περπατήσαμε με ήλιο και γενικά λίγο κόσμο, όπως και στην Castellina. Αρκετό χάζεμα στα μαγαζάκια από τη γυναίκα, φωτογραφίες εγώ και αρκετό περπάτημα. Η πείνα όμως μας έχει ζώσει και σιγά σιγά είμαστε έτοιμοι να κατευθυνθούμε προς το εστιατόριο που έχουμε τσεκάρει και είναι το Bottega den Moro στο Greve in Chianti που βρίσκεται 20 χιλιόμετρα από τη Radda. To τοπίο... κλασσικό και φτάνουμε στο Greve που σε αντίθεση με την Castellina και τη Radda βρίσκεται σε μια μικρή κοιλάδα και όχι σε ύψωμα με ένα ποταμάκι να διαπερνά τον οικισμό. Το Greve δεν είναι ένα αυθεντικό μεσαιωνικό χωριό όπως τα άλλα που είδαμε αλλά έχει και σύγχρονες κατοικίες, παρ' όλα αυτά είναι όμορφο και φυσικά πολύ περιποιημένο. Καθήσαμε στο εστιατόριο που είχαμε αποφασίσει ότι θα πάμε και για μία ακόμη φορά το καταευχαριστηθήκαμε. Και ξαναγράφω κάτι μου έκανε μεγάλη εντύπωση παντού, οι πολύ καλές τιμές στο φαγητό αλλά κυρίως στο κρασί.

Έχει ήδη βραδιάσει και κατάκοποι το μόνο που σκεπτόμαστε είναι το... κρεβάτι μας. Μέσω του περιφερειακού της Φλωρεντίας και της Autostrada A11 γυρνάμε στο Monsumanno Terme για να ξεκουραστούμε και να ετοιμαστούμε για την επόμενη εξόρμησή μας που ήταν που αλλού;;; Μα φυσικά στη φημισμένη Φλωρεντία!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

First Προηγούμενη 4 of 4

Go to chapter

Go

[pattyyy]

Τοσκάνη! Ανυπομονώ να διαβάσω τις εντυπώσεις σας! Μου αρέσει που παραθέτεις πολλές πρακτικές λεπτομέρειες!

 

[marianino]

περιμένω πώς και πώς την συνέχεια μιας και πρόκειται να επισκευτώ την Τοσκάνη την ίδια περίοδο..

 

[makisg]

κάθε ιστορία για την Ιταλία μου αρέσει πολύ,πόσο μάλλον για τη Τοσκάνη.
έχω επισκευθεί τουλάχιστον 10 φορές τη Φλωρεντία (κατα τη διάρκεια των σπουδών του γιού μου εκεί) αλλά καμία τη περιοχή της Τοσκάνης,γι'αυτό και περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια.

 

[thessaris]

Έξοδος λοιπόν από την autostrada προς Monsumanno Terme και η πρώτη γνωριμία με το χωριό είναι ... απογοητευτική. Λέω στη γυναίκα μου... καλά ρε #$# που έκλεισα ξενοδοχείο ο μ$#$!#@$!!! Στα Κουφάλια της Ιταλίας; (Ντάξει λίγο καλύτερα ήταν από τα Κουφάλια, πάντως αυτό που φανταζόμουν για Τοσκάνη, ΔΕΝ ήταν!)

Ένα άχαρο σχετικά χωριό, καθαρό βέβαια, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Όμως, πρέπει να βρούμε το ξενοδοχείο! Ψάχνουμε από εδώ, ψάχνουμε από εκεί, πουθενά ο δρόμος που δείχνει το gps ότι πρέπει να στρίψουμε. Τελικά μετά από πολλλλλλλές προσπάθειες βρίσκω μία παρακαμπτήριο και μπαίνω στο δρομάκι που οδηγεί στο ξενοδοχείο. Είναι αργά το απόγευμα πια, αλλά το φως της ημέρας κρατάει καλά, Ιούνης γαρ. Και μας αποκαλύπτει ένα φιδωτό δρομάκι μέσα από απίστευτο πράσινο να σκαρφαλώνει έναν πανέμορφο λόφο! Και το ξενοδοχείο βρίσκεται τελικά στην κορυφή αυτού του λόφου. Και δεν είναι ένα απλό ξενοδοχείο αλλά ένα - κάτι σαν - παλιό κάστρο με μια παλιά εκκλησία! Και η θέα από κει πάνω; Απλά απίστευτη!Ένα πραγματικά ειδυλλιακό μέρος στη μέση του πουθενά!

Τακτοποιούμαστε στο δωμάτιό μας, ένα όμορφο απλό δωματιάκι με σχετικά μικρούς χώρους αλλά πολύ περιποιημένο, με wifi για να μην χάνουμε και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Γρήγορα έχουμε πεινάσει και τι καλύτερο από το να φάμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, το La Foresteria, του οποίου τα τραπέζια βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού με απίστευτη θέα προς τον κάμπο. Για το δείπνο μας τι να πω; Καταπληκτικά όλα, φάγαμε το εκπληκτικό φλωρεντίνικο φιλέτο που ψήνεται πάνω σε μαντέμι μπροστά σου και σερβίρεται με άσπρο φασόλι (μάλιστα!!!, είναι τοπική σπεσιαλιτέ απ' ότι έμαθα και σας διαβεβαιώ ότι ο γευστικός συνδυασμός είναι φανταστικός) και πράσινη σαλάτα. Κι όλα αυτά συνοδεία ντόπιου κρασιού chianti φυσικά. Τα κρασιά που μπορούν να λέγονται chianti πρέπει οπωσδήποτε να περιέχουν κατά 80% την τοπική ποικιλία σταφυλιού sangiovese. Μου έκανε εντύπωση ότι οι φιάλες των 700 ml κόστιζαν κατά μέσο όρο (σε όλα τα εστιατόρια το είδα αυτό) 14 με 15 ? (σε πολύ καλές ποιότητες) και αναρωτήθηκα γιατί τα δικά μας τα κρασιά στα εστιατόρια έχουν τιμές 25 και 30 ?. Τέλοσπαντων, αφού πραγματικά σκάσαμε από το φαγητό (αφού σκεπτόμουν πως θα ανέβει το ασθενοφόρο εκεί πάνω να με πάρει, τελικά τη γλίτωσα...) τα κρασιά και τα γλυκά, ήρθε η ώρα του ύπνου. Γλυκός, ανοιξιάτικος, βουνίσιος ύπνος. Η επόμενη μέρα είχε αρκετό τουρισμό και μετά από μια κουραστική ημέρα χρειαζόμασταν μπόλικη ξεκούραση.

 

[canf]

Αχχχ μεγαλο μου ονειρο η Τοσκανη

ωραια περιγραφη!!

 

[nenena]

Τώρα που μυρίζει σιγά σιγά καλοκαίρι δώσε κι άλλη Τοσκάνη!

 

[maltakias]

Τικ τακ τικ τακ,19 και σήμερα.....


Εσύ γράφε πιο γρήγορα,να έχω διαβάσει μια ακόμα Τοσκάνη πριν φύγω.

 

[ioanna balla]

και εμεις maltakias θα περιμένουμε την δικιά σου για να φύγουμε!!!!

 

[marianino]

ο ένας μετά τον άλλον.. βλέπω πολλοί θα τιμήσουν φέτος την πανέμορφη Τοσκάνη!! .. και πολύ καλά θα κάνουν δηλαδή..

 

[thessaris]

Pisa-Lucca

Ξημέρωσε Τρίτη λοιπόν και είμαστε έτοιμοι για την πρώτη περιήγηση στην Τοσκάνη. Το πρόγραμμα λέει επίσκεψη στις κοντινές πόλεις της Pisa και της Lucca. Ξυπνάμε και ο καιρός είναι θαυμάσιος και πάλι. Ήλιος με θερμοκρασία ιδανική για βόλτες χωρίς να κάνει ούτε υπερβολική ζέστη, ούτε κρύο φυσικά. Παίρνουμε το λιτό αλλά αξιοπρεπές πρωινό μας στο εστιατόριο του ξενοδοχείου με την τρελή θέα και είμαστε έτοιμοι για την πρώτη μας εξόρμηση! Η διαδρομή που θα ακολουθήσουμε σήμερα είναι η εξής.

Πολύ σύντομα διαμέσου του αυτοκινητοδρόμου Α11 φτάνουμε στην πόλη της Pisa και παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας σε πάρκιγκ με παρκόμετρο με πολύ φτηνή χρέωση αρκετά κοντά στο κέντρο αλλά και στην τουριστική περιοχή της Piazza del Duomo όπου βρίσκεται και ο διάσημος κεκλιμένος πύργος της Πίζας. Σε πολύ μικρή απόσταση με τα πόδια βρίσκουμε την Piazza del Duomo που αναμενόμενα είναι πλημμυρισμένη από τουρίστες. Εντυπωσιακός ο Πύργος της Πίζας και γενικά η Piazza del Duomo με τον επιβλητικό καθεδρικό μπορώ να πω ότι εντυπωσιάζει. Η αλήθεια είναι ότι στο ταξίδι αυτό δεν υπήρχαν τα περιθώρια για πολύ "αξιοθεατικό" τουρισμό αλλά είχα μεγάλο κόλλημα να ανέβω πάνω στον περίεργο αυτόν κεκλιμένο Πύργο κι έτσι αποφασίσαμε να ανέβουμε! Πάμε να βγάλουμε εισιτήρια αλλά επειδή είναι περιορισμένος ο αριθμός των επισκεπτών που μπορούν να βρίσκονται μέσα ταυτόχρονα μας δίνουν ώρα επίσκεψης 3 ώρες μετά! Οκ.. μικρό το κακό! Η Pisa εκτός από τον Πύργο είναι μια ζωντανή πόλη με πολύ φοιτητόκοσμο και πολλά μπαράκια, καφέ κλπ κλπ. Αράζουμε σε ένα από αυτά, μακριά από τις ορδές των Αμερικανογιαπωνέζων, κάνουμε τη βόλτα μας στην όχθη του ποταμού Άρνου και τρώμε φυσικά και κανά δυο παγωτά, κάτι που το κάναμε καθημερινώς αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στην Ιταλία!

Η ώρα έχει περάσει γρήγορα και είμαστε έτοιμοι να ανεβούμε στον Πύργο. Η ανάβαση είναι αρκετά εύκολη θα έλεγα, αν και ο χώρος είναι πολύ περιορισμένος. Η αίσθηση της κλίσης είναι ιδιαίτερα έντονη και αυτό κάποιους μπορεί να τους φοβίζει, κάποιους τους εξιτάρει! Στην κορυφή απολαμβάνουμε για λίγο τη θέα με τη βοήθεια του τέλειου καιρού και αυτό ήταν.... Βουρ για κάτω, κατ' ευθείαν στο αυτοκίνητο και γραμμή για την κοντινή πόλη της Lucca.

Ακολουθούμε τον επαρχιακό δρόμο και όχι την autostrada και μετά από κανά 20λεπτο έχουμε φτάσει. Παρκάρω σε δημοτικό πάρκιγκ με κανά 10ρικο αν θυμάμαι καλά και πάμε να νοικιάσουμε σε μαγαζί δίπλα στο πάρκιγκ το μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιούν ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ στη Lucca. Μα φυσικά.. το ποδήλατο!

Η Lucca είναι μια γοητευτική μικρή πόλη με μεσαιωνικό κέντρο όπου δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, παρά μόνο πεζοί και ποδήλατα. Πατρίδα του μεγάλου οπερικού συνθέτη Giacomo Puccini έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και φυσικά πολλούς τουρίστες. Επειδή όμως είναι ακόμα αρχές Ιούνη δεν μπορούμε να πούμε ότι βουλιάζει κι όλας, οπότε η βόλτα μας έγινε σχετικά άνετα με τα (σαραβαλο)ποδήλατα που είχαμε νοικιάσει. Κάναμε μια περιήγηση σε εκκλησίες κλπ, γυρίσαμε φυσικά όλη την πόλη (είναι επίπεδη και μικρή) σταματήσαμε για καφέ και (φυσικά) παγωτό και εν τέλει όταν η πείνα μας έκοψε για τα καλά, στο σούρουπο πια, βρήκαμε λιμάνι σε μια όμορφη τρατορία την Trattoria Gigi. Καθήσαμε έξω (το μαγαζί είναι μπροστά σε μια πλατειούλα) και σερβιριστήκαμε το φαγητό μας, που ήταν και πάλι πολύ ποιοτικό και κυρίως, σε πολύ καλή τιμή για την υψηλή του ποιότητα.

Αυτό ήταν, η κούραση ήταν μεγάλη και η ώρα του γυρισμού μας καλούσε! Σχετικά γρήγορα, μέσω του Α11 φτάνουμε στο Monsumanno και το τι έγινε από κει και πέρα έχει σβηστεί από τη μνήμη μου, πρέπει να ήμουν τόσο πτώμα που προφανώς ήμουν ήδη στο 7ο όνειρο!

 

[nenena]

Η ανάβαση στον πύργο της Πίζας εμένα πάντως με ζάλισε! Μάλλον πρέπει να είχαμε γρήγορο ρυθμό και όταν ανέβηκα πάνω έκανα οχτάρια! Ποδήλατο εμείς νοικιάσαμε στην Pisa μιας και Lucca δεν πήγαμε αλλά ρίξαμε πολύ γέλιο! Τετραθέσιο με κίτρινη τέντα!