Ταξίδια ... gourmet

[Lthanos]

Ως γνωστός κοιλιόδουλος, σκέφτηκα να αναδείξουμε μία ακόμη παράμετρο των ταξιδιών. Το φαγητό . Αλλά και το ποτό.

Οι ταξιδιωτικοί μας προορισμοί, εκτός από όλα τα άλλα που μας προσφέρουν, μας δίνουν και τη δυνατότητα να απολαύσουμε και διαφορετικές γεύσεις. Οι διαφορετικές αυτές γεύσεις έχουν τα δικά τους σύνορα που πολύ συχνά είναι ανεξάρτητα από χώρες.

Για παράδειγμα η Ελλάδα. Στην αγαπημένη μου Φολέγανδρο, σπεσιαλιτέ είναι η καρπουζένια. Ένα γλυκό φτιαγμένο με καρπούζι. Προσωπικά μου άρεσε αρκετά. Κάτι παρόμοιο έχω φάει και στη Μήλο.

Και για να μην αφήσω παραπονεμένο το άλλο μισό της γευστικής απόλαυσης, το ποτό, θα αναφερθώ στο Vinsanto. Έξοχο ημίγλυκο κρασί της Σαντορίνης. Είναι είδος κρασιού κι όχι μάρκα και μόνο στη Σαντορίνη επιτρέπεται κρασιά να φέρουν αυτή την ονομασία, αφού βέβαια κι αυτά είναι φτιαγμένα με την παραδοσιακή μέθοδο των λιαστών σταφυλιών.

Αυτά τα λίγα προς το παρόν.

Περιμένω και τις δικές σας ταξιδιωτικές - γευστικές εμπειρίες.

 

[vagantos]

Ωραίο το θέμα που άνοιξε ο Θάνος.
Είμαι γενικά της άποψης ότι της γευστικής απόλαυσης προηγείται η οπτική.
Γι αυτό και θα πω ότι τις καλύτερες μπίρες πχ, που θυμάμαι τις ήπια στην Κένυα, στο Ριο, στο Περού και την Τσεχία. Θυμάμαι και τις μάρκες αλλά και την υπέροχη θέα που συνόδευε το ποτό μου.
Μιας και ξεκίνησα με ποτά να αναφέρω το πίσκο του Περού και την καϊπιρίνια της Βραζιλίας (εχω ακόμη λιγη στο σπίτι) και το κρασί στη Χιλή.
Από φαγητά τώρα...
Γενικά τρώω (σχεδόν) τα πάντα. Μου αρέσει να δοκιμάζω τοπικές γεύσεις. Αυτό στην Ευρώπη είναι επιβεβλημένο και δεν κρύβει και ιδιαίτερες εκπλήξεις.
Μου έχουν μείνει όμως στη μνήμη κάτι τηγανητά τραγανά ψάρια που έφαγα σε σακουλάκι σε λαϊκή αγορά στο Ρότερνταμ.
Εκτός Ευρώπης τώρα:
Κίνα: Η μυρωδιές απο τα σουβλατζίδικα ήταν ικανές να σε κάνουν να τρέχεις μακριά . Ιδίως αν ειχες δει και τις υπαίθριες αγορές τους με τα σκυλοκέφαλα κλπ. Σε εστιατόριο στην Καντόνα μπορουσες να επιλέξεις και φίδια που τα ειχαν σε κλουβιά (μπα, δεν πήρα)
Τα ξενοδοχεια, προσφεραν Δυτική κουζινα αλλά και κινέζικη ταυτόχρονα. Έβλεπες πχ ενα ωραίο τραγανό ψαρομεζέ, τον δοκίμαζες και ήταν γλυκός απέξω.
Το πιο περίεργο που θυμάμαι ειναι κάτι φύκια σε κόμπους που εφαγα στο καράβι στο Γκουιλίν. Δεν ενθουσιάστηκα αλλά και νηστικός δεν έμεινα.
TO BE CONTINUED...

 

[go2dbeach]

Τωρα που ειπε ο Βαγγεληs για τα φιδια , θυμηθηκα οτι στο Βιετναμ (ακουs ΤΕΝΤΕΝ?) στα περιχωρα του Ανοι , ειναι ενα χωριο το Ματ οπου συχναζουν ντοπιοι αλλα και περιεργοι τουριστεs για να γευτουν ντοπιεs λιχουδιεs οπωs Κομπρεs!
Οι κομπρεs ειναι ζωντανεs και διαλεγειs οποια σου φαινεται πιο νοστιμη και ζουμερη και σου τη μαγειρευουν επι τοπου με διαφορεs τοπικεs συνταγεs. Εκτοs των αλλων θετικων που λενε οτι προσφερει στην υγεια , λενε οτι ανεβαζει κατακορυφα τη λιμπιντο.
Βρε δεν πα να ανεβαζει οτι θελει...δεν τρωω κομπρα με τιποτα!

 

[ipanag]

Βαγγέλη, respect! (btw έχεις κάνει ωραία ταξίδια)

Πάντως και μένα με ενδιαφέρει η γαστρονομική παρατήρηση και εξερεύνηση στα ταξίδια μου. Θα το έχετε προσέξει και στις περιγραφές μου, συνήθως υπάρχει κάποια αναφορά για γαστρονομικές απολαύσεις. Σε πιο απλές γεύσεις πάντως η Τουρκία είναι απίστευτη!

 

[vagantos]

Σχετικά με το Περού το καλύτερο έδεσμα θεωρείται το κούι . Ενα είδος τρωκτικού ( ποντικοειδές δηλαδή). Ζήτησα να φάω, αλλά δεν στάθηκε δυνατό.
Τοχω όμως σε φωτό στον Αμαζόνιο..

Εφαγα όμως πιράνχα. Η ευχαρίστηση δεν ειναι τόσο στην νοστιμιά του αλλά στο γεγονός οτι το τρως εσύ και οχι αυτό εσένα

Τα νησιά των Ουρος της Τιτικάκα ειναι φτιαγμενα απο αυτό το καλάμι. Ο βλαστός του όμως τρώγεται κιόλας οταν ειναι τρυφερός. Η γεύση του μου θύμισε λίγο αμύγδαλο.

Το νοστιμότερο πραγμα που έφαγα στο Περού ηταν αυτή η καβουρόσουπα.

Αυτό είναι εμπανάδα. Καλαμπόκι (αλεύρι) γεμιστό σε καλαμποκόφυλλο. Δεν το δοκίμασα

Α..Να μην ξεχάσω . Στη Λίμα φάγαμε και σε εστιατόρια χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες. Οι τιμές ηταν πολύ χαμηλές και το μενού νόστιμο.

Να ξαναπώ και για τα φύλλα κόκας που δοκίμασα στην σαμανιστική τελετή, οτι τα μάσησα, δεν αισθάνθηκα κάτι ζήτησα και συμπλήρωμα, αλλά και πάλι δεν..
Μάλλον ήταν coca light .
Εψαξα να βρω και τη σχετική φωτό που εχω ανεβάσει, αλλά ο Δαίμων του φόρουμ την εχει εξαφανίσει. Σε κανένα Νεπάλ θα την πήγε.
Καταγγέλλω λοιπόν ότι το φόρουμ έγινε:


Δηλώνω τέλος οτι θα ξαναγράψω για gourmet αφού ξεμπερδέψω τη σαλάτα με τις φωτό, γιατί θα γινουν παρανοήσεις ( Οι ζητιάνοι της Ινδίας πχ βρέθηκαν στο Περού και χαλάνε την εικόνα της Λατινικής Αμερικής)

 

[TENTEN]

go2dbeach, έχεις απόλυτο δίκιο. Κοίταγα ένα ντοκυμαντέρ, στο οποίο είναι μια νέα και ξανθιά αγγλίδα, η οποία είχε πάει στο Βιετνάμ και αφού διάλεξε ζωντανό το φίδι, στην συνέχεια το κόψανε μπροστά της και της έδωσαν να καταπιεί την καρδιά του μέσα σε ένα ποτήρι με αλκοόλ. Επίσης, σε άλλο μέρος έφαγε ενα αυγό το οποίο είχε μέσα έμβρυο χήνας (με φτερά, πούπουλα και τα σχετικά). Και στα δύο έλεγε ότι της άρεσε αλλά αν βλέπατε την έκφραση της όταν τα έτρωγε, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι έκανε εμετό αμέσως μετά τη λήψη.
Πάντως, εμένα μου άρεσε πάρα πολύ στην Ταυλάνδη, πού έβαζαν σε όλα τα πιάτα του τα φυστίκια κάσιους. Οντως, έδινε άλλη γεύση!!!!!!!

 

[dk]

Δεν θα ξεχασω τα τεραστια σνιτσελ και τις μπυρες της Τσεχιας,την paella και τη σαγκρια στη Σεβιλλη της Ισπανιας,τη goulash στη Βουδαπεστη,τα μπουρεκια της Αλβανιας,τα πιροσκι της Ρωσιας,το παραδοσιακο liqueur Madlien της Μαλτας,το κρασι Μελνικ στη Βουλγαρια, το υπεροχο σοκολατενιο γλυκο της Βιεννης Sacher τorte,το περιφημο παγωτο tartufo στη Piazza Navona της Ρωμης,τις σπιτικες σεφταλιες της φιλης μου Νιτσας στη Κυπρο,το Ισκεντερ κεμπαπ της Κωνσταντινουπολης,το κεμπαπ στο Καιρο,τα σιροπιαστα γλυκα της Βηρυτου στο Λιβανο και τελος το καιμακι παγωτο στο γνωστο ''Bakdash'' της
Δαμασκου στη Συρια.

 

[go2dbeach]

TENTEN μαλλον εννοειs τη Μεγκαν που κανει τα ταξιδιωτικα ρεπορταζ τηs lonely planet.Εγω την ειχα δει σε ενα ταξιδι τηs στη Μικρονησια , νομιζω στο νησι Κοσραε που ειχε παραγγειλει τη ντοπια λιχουδια , βραστη νυχτεριδα.Ολοκληρη , με το κεφαλι και το στομα ανοιχτο να φαινονται τα δοντακια χαχαχα.Η αμοιρη κοπελα εφαγε μια μπουκια κι ενω μασουσε και μαs εξηγουσε ποσο απαισια γευση εχει , τελικα το εφτυσε on camera .
Ηταν η μονη φορα που τη λυπηθηκα αφου συνηθωs τη μακαριζω για την τυχη τηs να γυρναει σε ολο τον κοσμο και να την πληρωνουν απο πανω.

Οντωs αυτη η σαλτσουλα με τα φυστικια κασιουs στην Ταυλανδη ηταν φοβερη!Επισηs τα καβουρια με ρυζι που ποτε δεν εχω φαει καβουρι εδω στην Ελλαδα , εκει τα τιμησα!

 

[go2dbeach]

Η Γρεναδα και το εργοστασιο σοκολαταs:Το μοναδικο εργοστασιο σοκολαταs στην καραιβικη , βρισκεται στο νησι Γρεναδα , το πιο γλυκο νησι τηs περιοχηs.
Για χρονια οι κατοικοι εστελναν τουs μοναδικουs σπορουs κακαο στην Ευρωπη , μεχρι που αποφασισαν να φιαξουν το δικο τουs εργοστασιο.
Το μικρο παστελ κτιριο μονο με εργοστασιο δε μοιαζει , αλλα καταλαβαινειs οτι εφτασεs απο την γλυκια μυρωδια που σε οδηγει ωs εδω.Λειτουργει με 7 υπαλληλουs και ηλιακη ενεργεια - παντα με σεβασμο στο περιβαλλον.
Η σοκολατα εχει ελαφρια γευση κιτρου,αρωμα βανιλιαs και πλουσια γευση κακαο απο σπορουs trinitario που φυτρωνουν αποκλειστικα στιs φυτειεs του νησιου...Το σνορκελιν θελει ενεργεια , οποτε μπορω να φαω 7-8 πλακιδια πριν βουτηξω

 

[Doug]

Τελικα μονο στην Ταυλανδη ξερουν να τρωνε

 

[Doug]

Και μια som tam που συνοδευει σχεδον ολα τα φαγητα

Μη δοκιμασετε αν εχετε προβλημα με αιμοροιδες

 

[Doug]

Κεικ με κοτοπουλο και τσιλι