Ταξίδια με μωρό.

[panpan]

Κάθε πληροφορία που προσδιορίζει το άτομο είναι προσωπικό δεδομένο.

Δεν θεωρούνται προσωπικά δεδομένα πληροφορίες από τις οποίες δεν δυνάται να ταυτοποιηθεί ένα συγκεκριμένο άτομο.
Δεν γράφουμε επώνυμα εδώ.

 

[Defkalion]

Εντάξει νομίζω δεν προσφέρει κάτι το thread πια.

 

[vrea]

Όσον αφορά την λογική ότι τα παιδιά δεν θυμούνται τίποτα και αφήστε τα στις γιαγιάδες είναι ένα καλό άλλοθι αλλά μην τρελαθούμε κιόλας ότι είναι το ενδεδειγμένο. Οι οικογένειες χτίζονται με τις στιγμές και αυτό είναι και το ζητούμενο στα οικογενειακά ταξίδια. Να χτίσουμε παρέα στιγμές...

 

[taver]

Οι περισσότερες πόλεις της Ευρώπης έχουν ιστορικό κέντρο προσβάσιμο με καρότσι. Εγώ θα κοίταζα τον καιρό και την εποχή.

Όσον αφορά την λογική ότι τα παιδιά δεν θυμούνται τίποτα και αφήστε τα στις γιαγιάδες είναι ένα καλό άλλοθι αλλά μην τρελαθούμε κιόλας ότι είναι το ενδεδειγμένο. Οι οικογένειες χτίζονται με τις στιγμές και αυτό είναι και το ζητούμενο στα οικογενειακά ταξίδια. Να χτίσουμε παρέα στιγμές...

Θα βάλω ένα αστερίσκο σ'αυτό: αν πάμε για να αποκτήσουμε οικογενειακές εμπειρίες και να χτίσουμε στιγμές, θα πρέπει να πάμε με τους ρυθμούς που ταιριάζουν σ'αυτό και με τους ρυθμούς του μωρού. Όχι να τρεχουμε όλη μέρα σε μουσεία και αξιοθέατα που μόνο οι μεγάλοι καταλαβαίνουμε. Όχι να το τρέχουμε σε εστατόρια κλπ ενώ κοιμάται στο καρότσι... Οι προσλαμβάνουσες του παιδιού εστιάζουν περισσότερο στην οικογένεια, στα απλά πράγματα και στο παιχνίδι. Περισσότερη αξία έχει π.χ. να το πάτε σε ένα Παριζιάνικο παιδότοπο να παίξει με τα εκεί παιδάκια, παρά στον πύργο του Άιφελ.
Αν δεν έχετε σκοπό να προσαρμόσετε το πρόγραμμά σας, αφήστε τα καλύτερα στους παπούδες, δεν αξίζει να τα ταλαιπωρήσετε.

 

[North66]

Οι οικογένειες χτίζονται με τις στιγμές και αυτό είναι και το ζητούμενο στα οικογενειακά ταξίδια. Να χτίσουμε παρέα στιγμές...

Μα οι σύμβουλοι γάμου προτείνουν ταξίδια από μωρά για να χτίσουν οι οικογένειες στιγμές. Όσες οικογένειες δεν έχουν λεφτά για Eurodisney και Ροβανιέμι ατύχησαν. Έχει και ο καπιταλισμός τα αρνητικά του αλλά τι μας ενδιαφέρει εμάς εάν το προλεταριάτο δε χτίσει στιγμές...

 

[paefstra]

Τουλάχιστον σε τούτο το θέμα, όταν γράφεις με αυτό το στυλ για προλεταριάτα και τέτοια, ε, μπορεί να μη σκέφτονται όλοι "αστον να λέει".

Πολλες φορες εχω σκεφτει οτι εδω ειμαστε σε μια γυαλα με λυμενα προβληματα.
Γιατι θεωρεις ειρωνεια το προλεταριατο, οταν ξερουμε οτι οι Φιλιππινεζες βλεπουν τα παιδια τους μονο τα σαββατοκυριακα και οι οικονομικοι μεταναστες τα φερνουν Ελλαδα απο τις γιαγιαδες οταν αρχιζουν το σχολειο αφου δεν εχουν λεφτα για ντανταδες; Δεν ειναι χειροτερες μανες, εινα μανες σε αναγκη.
Δεν εχω ορεξη για κλειδωμα, αλλα η επαφη με την πραγματικοτητα γυρω μας δεν μας κανει να "εχουμε το ακαταλογιστο'

 

[KonstantinosAlyona]

Πολλες φορες εχω σκεφτει οτι εδω ειμαστε σε μια γυαλα με λυμενα προβληματα.
Γιατι θεωρεις ειρωνεια το προλεταριατο, οταν ξερουμε οτι οι Φιλιππινεζες βλεπουν τα παιδια τους μονο τα σαββατοκυριακα και οι οικονομικοι μεταναστες τα φερνουν Ελλαδα απο τις γιαγιαδες οταν αρχιζουν το σχολειο αφου δεν εχουν λεφτα για ντανταδες; Δεν ειναι χειροτερες μανες, εινα μανες σε αναγκη.
Δεν εχω ορεξη για κλειδωμα, αλλα η επαφη με την πραγματικοτητα γυρω μας δεν μας κανει να "εχουμε το ακαταλογιστο'

Το θεωρώ ειρωνεία γιατί πολύ απλά αυτός θεωρώ ότι είναι ο τρόπος γραφής του νορθ.
Σ' όλα τα άλλα που λες, συμφωνώ.
Επίσης, αν δεις το νήμα από την αρχή, η πρώτη απάντησή σου είναι να μην πάρουν το παιδί (με το σκεπτικό που ανέλυσες, σεβαστό, αν και η γυναίκα ρώτησε πού να πάνε, όχι αν πάνε, σεβαστό παρόλα αυτά).
Και η δική μου, μετά από τις αναφορές σε σακίδια κτλ, ήταν όλα όσα είπα, σημειώνοντας ότι "Επιλογές είναι όλα, όπως θέλει - μπορεί - νιώθει ο καθένας". Δε νομίζω να θεωρείται επιβολή άποψης αυτό, σωστά;
Για το συγκεκριμένο μέλος που ξεκίνησε το νήμα εδώ, και το μωράκι που είναι δύσκολο στο φαί - ύπνο, επίσης έγραψα αμέσως ότι ήταν λάθος μου, ή κι αυτό θεωρείται κακό;
Αν πάλι δεν πρέπει να λέμε αυτό που μας αρέσει ή προτείνουμε, τότε ας υπάρχει περιορισμός στη θεματολογία.
Και δεν αναφέρομαι σε σένα τώρα, ούτε με χαλάει καθόλου (εννοώ στη συζήτηση) η επιχειρηματολογία σου για ταξίδια με μωρά κτλ κτλ. Απλά έχω άλλη άποψη, και όπως μας βοήθησαν κι εμάς κάποιοι, στα πρώτα μας ταξίδια με τον μικρό, θα ήθελα να κάνω το ίδιο, αν κάποιος θέλει και διστάζει.

 

[paefstra]

Απλά έχω άλλη άποψη, και όπως μας βοήθησαν κι εμάς κάποιοι, στα πρώτα μας ταξίδια με τον μικρό, θα ήθελα να κάνω το ίδιο, αν κάποιος θέλει και διστάζει.

Η επιχειρηματολογια μου ηταν οτι δεν ειναι απαραιτητο να τα παιρνουν αν δισταζουν και δεν θα τους κακοχαρακτηρισει κανεις.
Εξηγω οτι εχω δει σε διακοπες ζευγαρια με την Φιλιππινεζα τους που δεν κουνανε το δαχτυλακι τους και 'χτιζουν στιγμες" με τα παιδια τους Δεν νομιζω οτι θα εβρισκαν κουραστικο το ταξιδι με τα παιδια. Δεν ειμαστε ολοι ιδιοι ουτε ξερω πως σκοπευει να ταξιδεψει ο καθενας.

Αλλα θα πρεπει να ξερουν πως ειναι το ταξιδι με το παιδι χωρις Φιλιππινεζα η γιαγια στο ξενοδοχειο να το φυλαει, οτι καποιοι κουραζονται υπερβολικα και οτι δεν ικανοποιουν καμια αναγκη του παιδιου τους αφου 12 μηνων δεν θα το ζητουσε ποτε, αλλα δικη τους προβαλλοντας την στο υποθετικο και ατεκμηριωτο οφελος του παιδιου.

 

[echo2011]

Βλεπω πως αρκετοι υποστηριζετε πως ειναι προτιμοτερο να αφηνουμε τα μωρα-νηπια στις γιαγιαδες για να μην τα ταλαιπωρησουμε.. Ειναι αυτονοητο δηλαδη οτι με τις γιαγιαδες δε θα ταλαιπωρηθουν παραπανω, δε θα βγουν απο τη ρουτινα τους, δε θα στεναχωρηθουν που δε θα δουν τους γονεις για καποιες μερες;
Επισης δεν εχουν ολοι γιαγιαδες που μενουν κοντα, δε δουλευουν, ξερουν να φροντισουν μωρο κτλ.. Οποτε οταν καποιος ρωταει που να παει με το μωρο για να ταλαιπωρηθει οσο γίνεται λιγοτερο καλο ειναι να απανταμε προτεινοντας λύσεις πανω σε αυτο επισημαίνοντας τις δυσκολιες..Το αν μπορει
/θελει να το αφησει στη γιαγια το ξερει ο ιδιος ο γονιος που ξερει και πως αντιδρα το παιδι του..

 

[paefstra]

Οποτε οταν καποιος ρωταει που να παει με το μωρο για να ταλαιπωρηθει οσο γίνεται λιγοτερο καλο ειναι να απανταμε προτεινοντας λύσεις πανω σε αυτο επισημαίνοντας τις δυσκολιες..

Το αν μπορει
/θελει να το αφησει στη γιαγια το ξερει ο ιδιος ο γονιος που ξερει και πως αντιδρα το παιδι του..

Συμφωνω οτι ξερει πως αντιδρα το παιδι του οταν:
Εχει περασει πολυ υψηλο πυρετο και ξερει αν αντιδρα με σπασμους (δεν θα θελε να γινει πρωτη φορα σε ταξιδι)
Εχει φαει το πρωτο τσιμπημα απο εντομο και ξερει οτι δεν ειναι αλλεργικο (δεν θα θελε να γινει σε ταξιδι πρωτη φορα)
Εχει δοκιμασει πολλα ειδη τροφων και ξερει οτι δεν εχει αλλεργιες η ποιες εχει (δεν θα 'θελε να του συμβει σε ταξιδι πρωτη φορα)
Εχει δει πως αντιδρα σε εντονο κρυο και υγρασια και ξερει οτι δεν κανει λαρυγγιτιδες, ασθμα, ωτιτιδες κλπ (δεν θα θελε να του συμβει σε ταξιδι πρωτη φορα)
Προσωπικα πιστευω οτι ελαχιστοι γονεις τους πρωτους μηνες εχουν γνωση αυτων των αντιδρασεων του παιδιου τους.
Αλλα μια τετοια γνωση δημιουργει μεγαλη συγουρια και ξερει τι να προσεχει.
Τα λεω ως παθουσα και σε μεγαλυτερη ηλικια μαλιστα, που χωρις τις σοφες συμβουλες παιδιατρου πριν το ταξιδι θα ειχαμε τεραστιο προβλημα αν δεν ειχαμε τον καταλληλο εξολισμο κα φαρμακα για τις κλιματικες συνθηκες σε βορεια κλιματα.

Στον ψυχολογικο παραγοντα του αποχωρισμου δεν θα σταθω, γιατι τα βρεφη δεν μετρανε τον χρονο οπως εμεις καθως δεν μετρανε τιποτε.

 

[mariagl]

Εγω θα ηθελα να ρωτησω , ετσι γενικα, ποια ηλικια εσεις θεωρειτε καταλληλη να ξεκίνησει τα ταξιδια ενα παιδι. Ας κανουμε μια μικρη ερευνα, οποιος θελει να συμμετασχει.

 

[paefstra]

Εγω θα ηθελα να ρωτησω , ετσι γενικα, ποια ηλικια εσεις θεωρειτε καταλληλη να ξεκίνησει τα ταξιδια ενα παιδι. Ας κανουμε μια μικρη ερευνα, οποιος θελει να συμμετασχει.

Στα θεματα υγειας και ασφαλειας θεωρω οταν ο γονιος εχει την καταλληλη γνωση των ευαισθησιων του παιδιου του που ανελυσα παραπανω. Αυτο εξαρταται απο το ποσο εχει εκτεθει σε ακραιες καταστασεις στην ασφαλεια της χωρας του που μπορεις να συνεννοηθεις με παιδιατρο- φαρμακοποιο στα ελληνικα πρωτα. Αρα διακοπες Ελλαδα μπορει να το παει αμεσως.
Σε σχεση με το οφελος του παιδιου για εξωτερικο, οταν μπορει να εκφραστει επαρκως για το αν ποναει καπου η νιωθει δυσαρεστα με κατι και να κατανοησει καποιες οδηγιες και να τις τηρησει. Αυτο εγω θεωρησα οτι γινεται στα 4 και αυτο εκανα. Τα κοριτσια το καταφερνουν νωριτερα συνηθως, καθως σε πολλα ειναι αναπτυξιακα πιο μπροστα. Παλι δεν θυμουνται και πολλα, αλλα εχεις ενα μινιμουμ επιπεδο συνεννοησης. Απο τοτε ταξιδευουμε ασταματητα και χωρις προβληματα για εμας και τους γυρω μας.