Αργεντινή Βραζιλία Ουρουγουάη Στη γη των μεγάλων ποταμών

[go2dbeach]

Επιτελους η συνεχεια και διαβασα την ιστορια ξανα απο την αρχη Ευχαριστω!

 

[pattyyy]

Α, ωραία! Η συνέχεια αυτής της άκρως ενδιαφέρουσας ιστορίας! Το Palacio Salvo είναι εντυπωσιακό!

 

[taver]

Α, ωραία! Η συνέχεια αυτής της άκρως ενδιαφέρουσας ιστορίας! Το Palacio Salvo είναι εντυπωσιακό!

Ευχαριστώ! Ας ξεκινήσουμε από το Palacio Salvo λοιπόν...

 

[taver]

Μερικές ακόμα φωτογραφίες

Palacio Salvo:


Plaza Independencia:


Plaza Independencia & Palacio Salvo:


Μοντέρνο κτήριο στην Plaza Independencia:


Πύλη για την παλιά πόλη:


Περπατώντας στη Ciudad Vieja:


Ciudad Vieja:


Ciudad Vieja:


Υπαίθρια αγορά στην Plaza Matriz (Ciudad Vieja):


Ciudad Vieja:


Πεζόδρομος Sarandi, μπροστά από τον καθεδρικό της πόλης:


Plaza Zabala στην παλιά πόλη:


Δρόμος στην παλιά πόλη:


Δρόμος στην παλιά πόλη:


Ένας ακόμη δρόμος στην παλιά πόλη:


Mercado del Puerto:

 

[LULLU]

...πολυ ωραιες φωτο..

 

[taver]

Montevideo - Μέρος 2


Η βόλτα συνεχίζεται στα στενάκια της παλιάς πόλης, σε γειτονιές αυστηρά κατοικίας, για να φτάσω στο τέρμα της, εκεί που καταλήγει η μικρή χερσόνησος πάνω στην οποία είναι κτισμένη η παλιά πόλη. Εκεί, δίπλα σε ένα μόλο που χωρίζει το λιμάνι από την ανοικτή θάλασσα, μια σειρά από ψαράδες με καλάμι φαίνονται να ενοχλούνται από την παρουσία μου. Οπότε κι εγώ προχωράω παρακάτω στα γρήγορα, συνεχίζοντας τη βόλτα μου στο παραλιακό μέτωπο της παλιάς πόλης.


Όλη η παραλιακή λεωφόρος της πόλης αλλάζει διάφορα ονόματα στη διαδρομή της, αλλά το πρώτο συνθετικό παραμένει πάντα σταθερό: Rambla. Έτσι, το πρώτο κομμάτι της εδώ, δίπλα στην παλιά πόλη, έχει ονόματα όπως Rambla Francia, Rambla Sur, Rabla Gran Bretana κλπ. Σε όλες, η Θάλασσα τελειώνει σε ένα τοίχος, δίπλα στο οποίο οποίο υπάρχει ένα φαρδύ πεζοδρόμιο, και στη συνέχεια ο δρόμος με ποδηλατοδρόμο στο πλάι. Στο τέλος της Rambla Francia, μια καμινάδα ξεπροβάλλει μέσα από τη θάλασσα. Είναι υποθέτω υπόλειμμα από κάποιο εργοστάσιο, αλλά σήμερα ένα πανί που κλείνει την είσοδό της σηματοδοτεί ότι χρησιμοποιείται ως καταφύγιο/κρυψώνα από κάποιους, μάλλον χρήστες ουσιών.


Η Rambla Sur προσφέρει όμορφη θέα στο παραλιακό μέτωπο της νέας πόλης, ενώ η συνέχειά της περνάει δίπλα από ένα οχυρό με κανόνια που κάποτε προστάτευε την πόλη. Απέναντι από αυτό, η Plaza Espana είναι στολισμένη από όμορφα δημόσια κτήρια. Από δω, επιστρέφω στην πλατεία Independencia, για να διαπιστώσω ότι τα ποδαράκια μου δε με σηκώνουν και πολύ ακόμα… Έτσι, μια και είμαι απ' έξω, κάνω μια στάση στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση (που τελικά μεγάλωσε και κράτησε γύρω στη μια ωρίτσα).

Είναι η ώρα να κινηθώ λίγο προς τη νέα πόλη. Αλλά πριν το κάνω, έχω ανάγκη από μια δόση καφεΐνης. Και η καλύτερη επιλογή για να μου την προσφέρει, είναι το παραδοσιακό καφέ Oro del Rhin στην οδό Colonia. Εδώ, μου κινεί την περιέργεια ο ένοπλος φρουρός στην είσοδο (δεν είναι κανένα high-class μαγαζί, ένα παραδοσιακό καφε-ζαχαροπλαστείο είναι, αλλά το πρώτο που μπήκα στην πόλη), αλλά τόσο ο καφές όσο και το γλυκό που δοκίμασα είναι φοβερά. Δεν είναι τυχαίο ότι το κατάστημα λειτουργεί συνεχώς για πάνω από 70 χρόνια.


Μετά από τον καφέ, ώρα για συνέχεια της βόλτας. Και να, το κάρο με τα σκουπίδια που είχα πετύχει και στο Foz do Iguazu, κάνει κι εδώ την εμφάνισή του, ακόμα πιο παραφορτωμένο, με μηχανική οδήγηση όμως. Βγαίνω πίσω στη λεωφόρο 18ης Ιουλίου (18 de Julio), την πιο κεντρική λεωφόρο του κέντρου, με σκοπό να την περπατήσω. Κατά μήκος της, 2 όμορφες πλατείες (Fabini και Cagancha) δίνουν χρώμα στο κέντρο, με σιντριβάνια, λουλούδια, πράσινο, παγκάκια, αγάλματα, αγορές, αλλά και αραγμένους αστέγους (υποθέτω). Μια σειρά από όμορφα κτήρια, με προσεγμένες λεπτομέρειες στη διακόσμηση των προσόψεων και έντονα νεοκλασικά στοιχεία, δίνουν ένα τόνο μεγαλοπρέπειας στο δρόμο, που τον κάνει να ξεχωρίζει παράταιρα μέσα σε μια εικόνα πόλης με έντονα σημάδια φτώχιας.

Λίγο πιο κάτω, ένα σιντριβάνι με κάγκελα γεμάτα από λουκέτα που άφησαν ερωτευμένοι, και μερικά εμπορικά κέντρα (με ένα κατάστημα "Santorini" να ξεχωρίζει…). Λίγο πιο κάτω και στην απέναντι πλευρά του δρόμου, ένα ολόκληρο τετράγωνο καταλαμβάνεται από το Intendencia Municipal de Montevideo, ένα κτήριο με μνημειώδεις διαστάσεις και αρχιτεκτονική, που στεγάζει μεταξύ άλλων κι ένα μουσείο που αυτή την ώρα έχει κλείσει…

Επιστροφή στο κέντρο από την οδό Colonia, γεμάτη δέντρα και παλιά σπίτια, και σύντομη στάση και πάλι στο ξενοδοχείο, κι από κει πάλι στην παλιά πόλη (Ciudad Vieja). Η ώρα του βραδινού φαγητού φτάνει. Όλο χαρά πηγαίνω στη Mercado del Puerto, για να διαπιστώσω μετά λύπης μου ότι όλες οι Parillas έχουν κλείσει, και τα μόνα που είναι ανοικτά είναι 2-3 τουριστικότατα εστιατόρια δίπλα και όχι μέσα στην αγορά, με κράχτες στην είσοδο. Όχι για μένα, πάμε παρακάτω. Ανοίγω το Lonely planet, έχει 2-3 προτάσεις ακόμα για καλό φαγητό τις οποίες δοκιμάζω, αλλά τζίφος. Τα περισσότερα είναι κλειστά, δεν ξέρω γιατί.

Δεν ξέρω πως, μου ήρθε στο μυαλό ότι το εστιατόριο του ξενοδοχείου μου είναι στο τελευταίο πάτωμα και από κει προσφέρει πανοραμική θέα της πόλης. Αποφασίζω να φάω εκεί τελικά (μεγάλο λάθος, το φαγητό είναι τυποποιημένο Ευρωπαϊκό φαγητό ξενοδοχείου χωρίς τοπικό χρώμα, και η θέα είναι ίδια μ’ αυτή που είχα από το δωμάτιό μου). Αλλά τουλάχιστον μπορώ και πληρώνω με κάρτα, και μετά το φαγητό το δωμάτιο είναι μόλις λίγους ορόφους πιο κάτω.

 

[SPROM]

Ρε taver, πόσο τεμπέλης μπορεί να είσαι;! Είναι δυνατόν να προσθέτεις κομμάτι σε ιστορία που ξεκίνησες το Μάρτιο του 2010;!
έχε χάρη που είναι ωραίο το ταξίδι. Ζηλεύω.

 

[pattyyy]

Ρε taver, πόσο τεμπέλης μπορεί να είσαι;! Είναι δυνατόν να προσθέτεις κομμάτι σε ιστορία που ξεκίνησες το Μάρτιο του 2010;!
έχε χάρη που είναι ωραίο το ταξίδι. Ζηλεύω.

Υπερβάλεις! Τον Οκτώβρη του 2010! taver με την ιστορία σου ολοκληρωμένη δε θα δυσκολευτώ και πολύ να οργανώσω ένα ταξίδι στη νότιο αμερική! Πολύ ωραίο και το τελευταίο κομμάτι καθώς και οι φωτογραφίες!

 

[taver]

Μοντέρνα κτήρια στην παλιά πόλη....


Παλιά πόλη:


Αλάνες δίπλα στην θάλασσα:


Ψαράδες δίπλα στο λιμάνι:


Παραλιακή λεωφόρος:


Plaza Espana:


Teatro Solis:


Plaza Independencia:


Κτήριο στην παλιά πόλη:


Κτήριο στην παλιά πόλη:


Avenida 18 de Julio:


Garbage Collector:


Avenida 18 de Julio:


Avenida 18 de Julio:


Avenida 18 de Julio:


Plaza Fabini:


Avenida 18 de Julio:


Ελληνική παρουσία παντού....:


Plaza Cagancha:


Avenida 18 de Julio:


La Fuente de los candados:


Avenida 18 de Julio:


Palacio Municipal (Intendencia Municipal de Montevideo):


Avenida 18 de Julio:


Κτήριο στην παλιά πόλη (Sarandi):


Casa....

 

[taver]

Ρε taver, πόσο τεμπέλης μπορεί να είσαι;! Είναι δυνατόν να προσθέτεις κομμάτι σε ιστορία που ξεκίνησες το Μάρτιο του 2010;!
έχε χάρη που είναι ωραίο το ταξίδι. Ζηλεύω.

Υπερβάλεις! Τον Οκτώβρη του 2010! taver με την ιστορία σου ολοκληρωμένη δε θα δυσκολευτώ και πολύ να οργανώσω ένα ταξίδι στη νότιο αμερική! Πολύ ωραίο και το τελευταίο κομμάτι καθώς και οι φωτογραφίες!

Α, όλα κι όλα: Το καλό πράγμα (λέμε τώρα) αργεί να γίνει!

 

[taver]

Montevideo - Colonia

Μετά το πρωινό στο ξενοδοχείο, κάνω checkout και κατευθύνομαι στο γραφείο της Buquebus, της εταιρίας που εκτελεί τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια Buenos Aires – Colonia del Sacramento (ταχύπλοα). Σκοπός μου, να κλείσω ένα εισιτήριο για κάποιο απογευματινό δρομολόγιο που θα με επιστρέψει στο Buenos Aires, αφού πρώτα περάσω όλη τη μέρα στην Colonia, μια πολύ ενδιαφέρουσα πόλη με πλούσια ιστορία (για δεδομένα Λ. Αμερικής). Δυστυχώς, το γραφείο είναι κλειστό, και ανοίγει στις 10 (παρότι 2 διαφορετικοί στο concierge του Radisson μου είχαν πει για 9). Τι να κάνω, ας κάνω το πρώτο βήμα να φτάσω στην Colonia, και το πολύ-πολύ βγάζω από κει. Παίρνω ένα ταξί από την πιάτσα, και του λέω να με πάει στο σταθμό λεωφορείων της πόλης, που λέγεται Tres Cruces.


Φτάνω εκεί, για να αντικρίσω ένα σταθμό λεωφορείων που πολλά αεροδρόμια θα ζήλευαν. Πως λέμε ΚΤΕΛ Κηφισού... Ε, καμία σχέση. Λαμπερά καταστήματα, εστιατόρια, καφέ, γκισέ πληροφοριών, εκδοτήρια από 10 και πλέον εταιρίες λεωφορείων, κλπ. Ένα μικρό mall. Πηγαίνω στις πληροφορίες.
- "Μιλάτε Αγγλικά?"
- "Ναι, λιγάκι"
- "Ωραία, κοιτάξτε, θέλω να πάρω ένα λεωφορείο για την Colonia. Που να πάω?"
- "Έχουμε δυο εταιρίες που κάνουν δρομολόγια για Colonia. Την Nossar, που βρίσκεται εδώ προς τα αριστερά, και την Turil, εδώ προς τα δεξιά." Τώρα σώθηκα.
- "Ποιο φεύγει πρώτο?", τη ρωτάω.
Κοιτάει τα χαρτιά της, και απαντάει:
- "Η Turil. Εδώ δεξιά, στο γκισέ 24" (το νούμερο στην τύχη φυσικά, δε θυμάμαι το ακριβές...).
Λέω ένα ευχαριστώ, και πηγαίνω στο 24. Μηδενική ουρά, εξυπηρετούμαι αμέσως, και βγάζω εισιτήριο για ένα λεωφορείο που φεύγει στις 10. Η ώρα είναι 09:25, και κάνω μια βόλτα πάνω κάτω το σταθμό. Θέλει λίγο χρόνο αυτό. Διάφορος κόσμος πηγαινοέρχεται, έρχονται αργίες και οι Ουρουγουανοί πηγαίνουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους.

Βρίσκω ένα γραφείο της Buquebus, μπαίνω μέσα να ρωτήσω για εισιτήρια. A, όχι εδώ μου λέει θα πάτε στο άλλο μας γραφείο στην άλλη άκρη του σταθμού. Εδώ είναι η "Buquebus-Ταξίδια". Πηγαίνω εκεί, μπαίνω στο γραφείο, περιμένω 2 λεπτά, και έρχεται η ώρα να εξυπηρετηθώ…
- "Μιλάτε Αγγλικά?"
- "Όχι, καθόλου".
Ωχ, την κάτσαμε. Με ολίγον νοήματα, ολίγον μέτρημα δακτύλων για τα νούμερα, ολίγον κύρια ονόματα που είναι σταθερά από γλώσσα σε γλώσσα, καταφέρνω και βγάζω ένα ακτοπλοϊκό εισιτήριο όπως το ήθελα, από Colonia για Buenos Aires με το γρήγορο πλοίο, χωρίς λεοφωρείο ανταπόκρισης από Montevideo για Colonia, για τις 18:00 σήμερα. Έτσι, θα είμαι στο Buenos Aires στις 19:00, θα κάνω κι ένα ντούζ στο ξενοδοχείο, και θα είναι η σωστή ώρα για να απολαύσω Αργεντίνικες γεύσεις στο Palermo Viejo…

Πληρώνω το εισιτήριο με την κάρτα, και φεύγω. Τέλεια, έκλεισα και τις μετακινήσεις μου για σήμερα, τις τελευταίες που θα έχω σ' όλο αυτό το ταξίδι. Κατά τις 12-12:30 θα είμαι στην Colonia, θα έχω 4,5 ώρες να την απολαύσω, και στις 5 πρέπει να είμαι στο terminal για το Ferry…

Ένας καφές στο χέρι, και επιβίβαση στο λεωφορείο από την έξοδο που γράφει το εισιτήριο (μόνο η φυσούνα έλειπε...). Η θέση μου είναι στο προτελευταίο κάθισμα, ακριβώς μπροστά από την τουαλέτα. Το κάθισμά μου ξαπλώνει αρκετά, πολύ περισσότερο από ένα τυπικό αεροπορικό. Κι αυτό δεν είναι κάποιο από τα πολυτελή λεωφορεία που συνηθίζονται στην περιοχή (τα υπεραστικά στην Αργεντινή είναι... διαστημικά!), αλλά είναι μια χαρά, καθαρό και βολικό. Η θέση μου είναι στο διάδρομο. Δίπλα μου, μια κοπελιά που παρότι έχει το κινητό της στο αθόρυβο, αυτό χτυπάει συνέχεια. Δε με ενοχλεί, όμως, και δεν την ενοχλώ κι εγώ.

Το λεωφορείο ξεκινάει ακριβώς στην ώρα του, και μετά από 30 λεπτά περίπου έχουμε βγει από την πόλη. Γύρω μας, παντού αχανείς εκτάσεις με χορτάρι που εκτρέφονται βοοειδή. Και η ίδια εικόνα, χωρίς ουσιαστική αλλαγή, επί δεκάδες χιλιόμετρα. Με παίρνει ο ύπνος για λίγο, αλλά κι όταν επανέρχομαι είναι σαν να μην άλλαξε τίποτα. Και το μοτίβο συνεχίζεται…
2 ώρες και κάτι μετά την αναχώρησή μας, φτάνουμε στο σταθμό της Colonia. Αποβίβαση, χάρτης από το tourist information του σταθμού, και έξοδος στην πόλη...

 

[makisg]

μπράβο βρε Ταβερ,συνέχισε την ιστορία σου μπάς και γνωρίσουμε και εμείς καμιά πόλη που ούτε στον ύπνο μας δεν είδαμε.:roll: