Αργεντινή Βραζιλία Ουρουγουάη Στη γη των μεγάλων ποταμών

[xenos]

Επιτελους τελειωσανε οι πτησεις και μπηκαμε και σε ταξι

Τελικα δεν εισαι ο μονος που εχει χασει κινητο σε ταξιδι

Taver δωσε Ριο στο λαο

 

[erminathess]

taver σε ευχαριστουμε που αποφασισες να μοιραστεις μαζι μας το ταξιδι σου, οι πληροφοριες για τα μερη που περιγραφεις ειναι σπανιες και πολυτιμες..
ο λογος σου εχει ανεση, εκφραστικοτητα, ενδιαφερον και διαβαζεται πολυ ευχαριστα
σε ακολουθουμε βημα προς βημα ..

 

[GTS]

Πραγματικά εντυπωσιακό το φυσικό ανάγλυφο του Ρίο....

 

[taver]

Ρίο - Centro, μέρος 1

Μάλλον ξύπνησα κρυωμένος από το έντονο Air-Condition… Κατεβαίνω για πρωινό, φορτώνω το πιάτο στο μπουφέ και κατευθύνομαι προς το μπαλκόνι του υπερυψωμένου ισογείου. Πρωί-πρωί, σκέφτομαι, ευκαιρία να καθίσω στον καθαρό αέρα… Ανοίγω τη τζαμένια πόρτα, και ένα κύμα ζεστού αέρα έρχεται πάνω μου, σαν κάποιος να άναψε ένα τεράστιο σεσουάρ και να το έβαλε με φυσάει. Βεβιασμένη αναστροφή πορείας, αλλά έρχεται η διαπίστωση ότι στον εσωτερικό χώρο δεν υπάρχει ούτε ένα ελεύθερο τραπεζάκι… Οπότε η γλύκα του όμορφου καιρού από το πρωί φαίνεται…

Παίρνω το πεντακάθαρο και ασφαλέστατο μετρό για μια ακόμη φορά. Σήμερα θέλω να χωρέσω στη μέρα όλο το κέντρο του Ρίο και τις γύρω περιοχές, και για να το προλάβω χρειάζεται οργάνωση και πρόγραμμα. Έτσι, έχω προγραμματίσει τη διαδρομή που θέλω να ακολουθήσω, με βάση ένα προτεινόμενο walking tour του Lonely planet, με κάποιες ακόμα παρακάμψεις.

Κατεβαίνω από το μετρό στη στάση Cinelândia. Είμαι πλέον στο κέντρο του Ρίο. Εδώ κτυπούσε μέχρι το 1960 η καρδιά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Βραζιλίας, μέχρι που η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στη Brasilia, και ξαφνικά η πόλη ερήμωσε από όλες τις λειτουργίες που εξυπηρετούσαν το κράτος. Το κέντρο μαράζωσε, και ξαναπήρε τα πάνω του μόλις την προηγούμενη δεκαετία, με τη γιγαντιαία ανάπτυξη της Βραζιλιάνικης οικονομίας. Σήμερα, το κέντρο μοιάζει οπτικά πολύ με το Financial Center μιας Αμερικάνικης μεγαλούπολης. Η Οδός Rio Branco θυμίζει έντονα Manhattan, περιστοιχιζόμενη από ψηλά κτήρια (OK, λίγο πιο χαμηλά απ ότι στη ΝΥ), γεμάτη ταξί και γιάπηδες, με μόνο τα έντονα χρωματισμένα λεωφορεία να υπενθυμίζουν ότι βρισκόμαστε στη Νότια Αμερική.


Η έξοδος του μετρό βγάζει στο κέντρο της Praça Floriano, μια μακρόστενη πλατεία που καταλαμβάνει τη θέση 3 οικοδομικών τετραγώνων στο grid της πόλης. Η πρώτη εικόνα που βλέπει κανείς, εκτός από τα μεγαλοπρεπή κτήρια, είναι μια σειρά από κιόσκια μικροπωλητών, που πουλάνε… τα πάντα. Κάποια από αυτά μάλιστα, έχουν σε εμφανές σημείο το σήμα της Visa ή της MasterCard… εμφανές δείγμα ότι έχουμε περάσει τον Ατλαντικό (κι ότι τελικά οι διαφορές βορά και νότου είναι λιγότερες από όσες θα περίμενε κανείς…).


Στο νότιο άκρο της πλατείας ένας οβελίσκος, σαν τους Αιγυπτιακούς που κοσμούν τα κέντρα διάφορων Ευρωπαϊκών πόλεων, σηματοδοτεί το σύνορο ανάμεσα στη ζώνη με τους ουρανοξύστες, και στη ζώνη με τα μεγάλα πάρκα της πόλης. Στο βόρειο άκρο της, τα πιο μεγαλοπρεπή, διακοσμημένα κτήρια της πόλης δίνουν το παρόν. Το Teatro Municipal, η όπερα της πόλης, θυμίζει έντονα το Palais Garnier (Όπερα) στο Παρίσι, αλλά δυστυχώς σήμερα η εντυπωσιακή πρόσοψη διακρίνεται ελάχιστα, πίσω από σκαλωσιές. Δεξιά κι αριστερά από αυτό, το δημαρχείο (Câmara Municipal) και το κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βραζιλίας, της μεγαλύτερης βιβλιοθήκης στη Λατινική Αμερική, δίνουν ένα αυξημένα αριστοκρατικό τόνο στην πλατεία. Η ώρα είναι ακόμη νωρίς: Το μεσημέρι η πλατεία αναζωογονείται, με κάθε λογής κόσμο να περνάει από δω, τα πολιτικά πηγαδάκια να ανάβουν κλπ.

Δύο τετράγωνα από κει, το Palácio Gustavo Capanema είναι ένας ουρανοξύστης του 1939, πολύ πριν επικρατήσει η μοντέρνα αρχιτεκτονική, και ο πρώτος ουρανοξύστης της μοντέρνας σχολής που κτίστηκε σε ολόκληρη την Αμερική. Είναι το μεγαλύτερο και πιο πρωτοποριακό από τα κτήρια που έκτισε ποτέ ο Le Corbusier. Σήμερα στεγάζει το υπουργείο Παιδείας & Πολιτισμού της χώρας. Ανάμεσα σ' αυτό και στην πλατεία, βρίσκονται οι πάγκοι της "Feira de Musica", ενός παζαριού μεταχειρισμένων δίσκων και CD.


Λίγο πιο κάτω, πίσω από την Όπερα, βρίσκεται η επόμενη μεγάλη πλατεία του κέντρου. Η πλατεία Carioca, που φιλοξενεί τον ομώνυμο σταθμό μετρό, περιστοιχίζεται από ουρανοξύστες γραφείων, αλλά αποτελεί η ίδια ένα όμορφο ανοικτό χώρο. Κόσμος, χάπενινγκ, προσωρινές υπαίθριες εκθέσεις και κάποιοι πάγκοι μικροπωλητών καταλαμβάνουν το χώρο. Στο βάθος ξεχωρίζει το κτήριο των κεντρικών γραφείων της πετρελαϊκής Petrobras, με την "ιδιαίτερη" αρχιτεκτονική του. Η Petrobras είναι η μεγαλύτερη (σε κεφαλαιοποίηση και σε κέρδη) εταιρία της Λατινικής Αμερικής, αλλά και όλου του νοτίου Ημισφαιρίου. Αλλά στο μέσο της πλατείας και λίγο παραπάνω από αυτή, πάνω στην άκρη ενός βράχου σε υψηλότερο επίπεδο από την πλατεία, δεσπόζει η μπαρόκ εκκλησία του São Francisco da Penintência, που χρονολογείται από το 1726. Και δίπλα σ' αυτή, το μοναστήρι (Convento) de Santo Antônio. Ένα ασανσέρ μπορεί να μεταφέρει τους επισκέπτες που επιθυμούν να δουν την εκκλησία και το μοναστήρι.


Από την Carioca ξεκινά η λεωφόρος Uruguaiana, που ξεφεύγει από την ουρανοξυστούπολη. Εδώ πλέον έχουμε παλιά κτήρια, οδόστρωμα με καλντερίμι και μια φαρδιά νησίδα - πεζοδρόμιο ανάμεσα στα 2 ρεύματα της κυκλοφορίας. Από δω, ξεκινάνε οι πιο "λαϊκές" γειτονιές του κέντρου, και η θέα ενός παπατζή (όπως τον ξέρουμε και στην Ελλάδα) στο μέσο του πεζοδρομίου το επιβεβαιώνει.


Ένα τετράγωνο στα δεξιά, βρίσκεται η πρώτη μου στάση για σήμερα: Η Confeitaria Colombo μπορεί να προσφέρει υπέροχα γλυκά σε πακέτο, ωστόσο είναι τουλάχιστον ατόπημα να φτάσει κανείς ως εκεί και να μη μπει να θαυμάσει έστω το χώρο (ή και να καθίσει για να φάει το γλυκό του). Βιτρό παράθυρα, καθρέφτες με μπρούτζινο διάκοσμο, μαρμάρινα τραπέζια, και ανάλογα φωτιστικά, προθήκες, καρέκλες κλπ, δημιουργούν ένα υπέροχο χώρο, που θα ζήλευε και το καλύτερο Βιεννέζικο café. Ο κατάλογος των γλυκισμάτων είναι ατελείωτος, εγώ επιλέγω με το "μάτι" 2 pasteis de Belem (σε παλιά πορτογαλική αποικία ήρθα, ευτυχώς έχουν επηρεαστεί τόσο ώστε να έχουν και τα απίστευτα πορτογαλικά γλυκά) και ένα καφέ με γάλα (ο καφές και το γάλα έρχονται σε 2 ξεχωριστά δοχεία, όπως στα καλά ευρωπαϊκά καφέ).

 

[renata]

Τέλεια και σήμερα!!
Εγω θα παραμείνω στο Confeitaria Colombo ολη μέρα..εσύ προχώρα και τα λέμε μετά!!

 

[Aria_C]

renata, θες παρέα; Ενα καφεδακι και μια ποικιλία από τα γλυκάκια τους (για λόγους γευσιγνωσίας και μόνο!!!) θα τα χτύπαγα...

 

[taver]

Η εντυπωσιακή είσοδος του νέου σταθμού μετρό στην Ipanema:

Chafariz do Monroe - Cinelandia:

Cinelandia - Οβελίσκος:

Palácio Gustavo Capanema:

Αγορά CD στη Rua Pedro Lessa:

Αγορά Cinelandia:

Avenida Rio Branco:

 

[taver]

Avenida Rio Branco (2):

Largo da Carioca (Ξεχωρίζει το κτήριο της Petrobras):

Largo da Carioca:

Rua Uruguaiana:

Confeitaria Colombo:

 

[XRISTOS71]

Kώστα δεν νομίζω να πήγες και σε ταχυφαγείο στο RIO ????
ωραιο το cafe που πήγες αλλά πολλούς τουρίστες ειδα στα καθίσματα και προβληματίζομαι μήπως ειναι tourist trap ???
τι γνωμη εχεις ??

 

[taver]

Kώστα δεν νομίζω να πήγες και σε ταχυφαγείο στο RIO ????
ωραιο το cafe που πήγες αλλά πολλούς τουρίστες ειδα στα καθίσματα και προβληματίζομαι μήπως ειναι tourist trap ???
τι γνωμη εχεις ??

Και στα καφέ στην πλατεία Αγ. Μάρκου έχει πολλούς τουρίστες, αλλά δεν τα λές tourist traps... Αντίστοιχη φάση κι εδώ (σε άλλη κλίμακα, φυσικά).

 

[Twinkie]

Με τόσες φωτό και αναλυτική περιγραφή, περπατάω και εγώ στο Ρίο μαζί σου!! Κι άλλο κι άλλο

 

[pattyyy]

Oι πληροφορίες μου μας δίνεις είναι πολύτιμες, οι περιγραφές σου απολαυστικές και οι φωτογραφίες ταξιδιάρικες! Περιμένω τη συνέχεια αυτού του υπέροχου ταξιδιού!