Dr Snoopy
Member
- Μηνύματα
- 898
- Likes
- 12.061
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν.Ζηλανδία
Οταν πριν από ένα μήνα περίπου διάβαζα την ιστορία της @evaT "Cool-cation στα φιόρδ της Νορβηγίας και κάτι ψιλά από Σουηδία" οι όμορφες φωτογραφίες που συνόδευαν την απολαυστική γραφή της με έσπρωξαν και έψαξα να ξαναδώ τις δικές μου από ένα παλιότερο ταξίδι που είχα κάνει στα Νορβηγικά φιόρδ .Ετσι μου ήρθε η σκέψη να κάνω μία φωτο-ιστορία,προβληματίστηκα όμως στο κατά πόσο μία τέτοια ιστορία θα είχε ενδιαφέρον αλλά μετά και την παραίνεση της Εύας αποφάσισα να την γράψω. Δεν θα έχει πολλές πληροφορίες, γιατί αυτές ήδη έχουν παλιώσει, θα έχει όμως αρκετές φωτογραφίες από την φοβερή ομορφιά του φυσικού τοπίου.Ευχαριστώ λοιπόν την Εύα για την παρότρυνση 
, προσπαθώ να ξαναθυμηθώ λεπτομέρειες από το ταξίδι μου και ξεκινάω....................
Το καλοκαίρι του μακρινού 1974
(ναι σωστά υπολογίσατε,πριν μισό αιώνα δηλαδή) είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι στην Νορβηγία μαζί με την Aila,την Φινλαδέζα φίλη μου.Αυτή θα έφευγε από το Turku,εγώ θα έπαιρνα μία πτήση τσάρτερ από την Αθήνα, θα βρισκόμασταν στο Οσλο και από εκεί θα πηγαίναμε στο Bergen.Το υπόλοιπο πρόγραμμα θα το κανόνιζε η Aila,ήταν φοβερά δύσκολο για μένα εκείνη την εποχή να έχω οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τα φιορδ που θέλαμε να δούμε.Το ταξίδι θα κρατούσε όσο άντεχε η τσέπη μας και μετά θα πηγαίναμε στη Φινλανδία για να περάσουμε μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι.
Από την αρχή του χρόνου τα γράμματα άρχισαν να πηγαινοέρχονται μεταξύ μας,οι δραχμούλες μου σιγά σιγά μαζευόντουσαν και το ταξίδι άρχισε να παίρνει κάποια συγκεκριμένη μορφή οπότε και εγώ άρχισα να ψάχνω πότε είχε πτήση τσάρτερ για το Οσλο.Επειδή όμως Ελληνικό καλοκαίρι χωρίς διακοπές σε κάποιο νησί δεν γίνεται (όπως λέει και ο @psilos3) για να κάνω τα μπανάκια μου και να πάρω και το απαραίτητο μαύρισμα οι μέρες που κοιτούσα ήταν προς το τέλος του Ιουλίου.Δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές την εποχή εκείνη για πτήσεις τσάρτερ και η ημερομηνία που βρήκα και με βόλευε κιόλας ήταν την Δευτέρα 22 Ιουλίου.Το χάρτινο εισιτήριο με την εταιρεία Sterling αγοράστηκε,η Aila ενημερώθηκε για να κανονίσει και αυτή το δικό της και χαλαρός εγώ ξεκίνησα τις βουτιές μου περιμένοντας να έρθει η πολυπόθητη Δευτέρα.Ολα πήγαιναν καλά μέχρι το Σάββατο 20 του μηνός όταν ξυπνώντας το πρωί κατά τις 11 και ανοίγοντας το τρανζιστοράκι μου ακούω ταρατατζούμ-ταρατατζούμ,γενική επιστράτευση, "η Ελλάς εκινητοποιήθη προς υπεράσπισιν πάσει δυνάμει των συμφερόντων του έθνους" κλπ κλπ. 
Γνωστά σε όλους τα γεγονότα των ημερών εκείνων, και ας μην τα έχουν ζήσει όπως εμείς, οπως επίσης και το τι ακολούθησε μετά.Η πτήση με όλα αυτά ακυρώθηκε,η Νορβηγία προς μεγάλη μου απογοήτευση εξαφανίστηκε 
και το καλοκαιρινό ταξίδι έγινε τελικά λίγο αργότερα μόνο στη Φινλανδία.Κρίμα έλεγα στην Aila που χάσαμε την Νορβηγία, να το προγραμματίσουμε μια άλλη φορά και το σκεπτόμουνα για το επόμενο καλοκαίρι του 1975.Ελα όμως που το επόμενο καλοκαίρι το κορίτσι ήθελε ήλιο και ζέστα και αντί να γυρνάμε στα Νορβηγικά φιόρδ τελικά βρεθήκαμε στην Ισπανία και την Πορτογαλία.Η Νορβηγία λοιπόν ξανακυρώθηκε για δεύτερη φορά και σαν να μην έφτανε αυτό έφυγε και από την κορυφή της ταξιδιωτικής μου λίστας γιατί ύστερα από την πολύμηνη στρατιωτική θητεία ξεκίνησα τα ταξίδια εκτός Ευρώπης.Αρχισε λοιπόν να με τραβάει πιο πολύ το διαφορετικό που έβλεπα σ' αυτές τις χώρες από αυτό πού είχα δει έως τότε οπότε κόλλησα μ' αυτά.Να λοιπόν η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες,να η Κίνα και η Ιαπωνία,να το Περού και η Βραζιλία,να η Καραιβική και οι Μαλδίβες που να μείνουν μέρες και για την Νορβηγία. Ετσι λοιπόν τα χρόνια περνούσαν αλλά ξαφνικά μετά από αρκετό καιρό η επιθυμία μου να την επισκεφθώ ξαναήρθε πάλι ζωηρή,από απωθημένος προορισμός η Νορβηγία ανέβηκε ξανά στην κορυφή της λίστας και αποφάσισα αυτή την φορά να πάω οπωσδήποτε,ελπίζοντας να μην στραβώσει πάλι το πράγμα και έχω και τρίτη ακύρωση. 
Είχε εν τω μεταξύ μπει και το διαδίκτυο στη ζωή μας οπότε οι πληροφορίες που χρειαζόμουνα ήταν πια προσιτές και ο σχεδιασμός του ταξιδιού πιο εύκολος.Που να πρωτοπάς όμως και τι να πρωτοδείς σ΄αυτή την χώρα που είναι τόσο όμορφη αλλά και τόσο εκτεταμένη.Είπα λοιπόν ότι με ένα μόνο ταξίδι δεν μπορώ να δω όλα όσα θέλω οπότε ανεβάζοντας τον πήχυ πολύ ψηλά σε σχέση με το πρόγραμμα του 1974 έβαλα 3 στόχους,ότι πρέπει να δω τα φιόρδ,τον ηλιο του μεσονυκτίου στο Βόρειο Ακρωτήριο και το Βόρειο Σέλας.Ετσι λοιπόν ξεκίνησαν τα ταξίδια μου στη Νορβηγία.
Το ταξίδι αυτό στα φιόρδ που θα περιγράψω εδώ ήταν ένα 12ήμερο road trip.Η αφετηρία ήταν το Οσλο και μετά μέσω Bergen ανεβήκαμε βόρεια μέχρι το νησάκι Haholmen Havstuer επιστρέφοντας πάλι στο Οσλο από την ενδοχώρα.Ηταν το δεύτερο ταξίδι μου στη Νορβηγία. Στο πρώτο είχαμε ανεβεί με το Hurtigruten μέχρι το Honningsvag και από εκεί κάναμε μια νυκτερινή εκδρομή (τρόπος του λέγειν νυκτερινή,συνέχεια φως είχαμε) στο Βόρειο Ακρωτήριο.Είμασταν πολύ τυχεροί,δεν υπήρχε συννεφιά και μπορέσαμε να δούμε ένα υπέροχο θέαμα,τον ήλιο του μεσονυκτίου να στέκεται ακίνητος για ώρες λίγο πάνω από τον ορίζοντα.Τώρα ξεκινούσαμε το οδικό μας ταξίδι ελπίζοντας ο καιρός να μας βοηθήσει για να απολαύσουμε και τα φιόρδ.Αφιξη λοιπόν στο Οσλο και το απόγευμα της πρώτης μέρας κάναμε βόλτες στην πόλη,την οποία είχαμε δει εκτενώς την προηγούμενη φορά.Την άλλη μέρα θα παίρναμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει και θα ξεκινούσαμε πηγαίνοντας προς τα δυτικά φιόρδ .Μερικές φωτογραφίες από το συννεφιασμένο Οσλο
, προσπαθώ να ξαναθυμηθώ λεπτομέρειες από το ταξίδι μου και ξεκινάω....................Το καλοκαίρι του μακρινού 1974
(ναι σωστά υπολογίσατε,πριν μισό αιώνα δηλαδή) είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι στην Νορβηγία μαζί με την Aila,την Φινλαδέζα φίλη μου.Αυτή θα έφευγε από το Turku,εγώ θα έπαιρνα μία πτήση τσάρτερ από την Αθήνα, θα βρισκόμασταν στο Οσλο και από εκεί θα πηγαίναμε στο Bergen.Το υπόλοιπο πρόγραμμα θα το κανόνιζε η Aila,ήταν φοβερά δύσκολο για μένα εκείνη την εποχή να έχω οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τα φιορδ που θέλαμε να δούμε.Το ταξίδι θα κρατούσε όσο άντεχε η τσέπη μας και μετά θα πηγαίναμε στη Φινλανδία για να περάσουμε μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι.Από την αρχή του χρόνου τα γράμματα άρχισαν να πηγαινοέρχονται μεταξύ μας,οι δραχμούλες μου σιγά σιγά μαζευόντουσαν και το ταξίδι άρχισε να παίρνει κάποια συγκεκριμένη μορφή οπότε και εγώ άρχισα να ψάχνω πότε είχε πτήση τσάρτερ για το Οσλο.Επειδή όμως Ελληνικό καλοκαίρι χωρίς διακοπές σε κάποιο νησί δεν γίνεται (όπως λέει και ο @psilos3) για να κάνω τα μπανάκια μου και να πάρω και το απαραίτητο μαύρισμα οι μέρες που κοιτούσα ήταν προς το τέλος του Ιουλίου.Δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές την εποχή εκείνη για πτήσεις τσάρτερ και η ημερομηνία που βρήκα και με βόλευε κιόλας ήταν την Δευτέρα 22 Ιουλίου.Το χάρτινο εισιτήριο με την εταιρεία Sterling αγοράστηκε,η Aila ενημερώθηκε για να κανονίσει και αυτή το δικό της και χαλαρός εγώ ξεκίνησα τις βουτιές μου περιμένοντας να έρθει η πολυπόθητη Δευτέρα.Ολα πήγαιναν καλά μέχρι το Σάββατο 20 του μηνός όταν ξυπνώντας το πρωί κατά τις 11 και ανοίγοντας το τρανζιστοράκι μου ακούω ταρατατζούμ-ταρατατζούμ,γενική επιστράτευση, "η Ελλάς εκινητοποιήθη προς υπεράσπισιν πάσει δυνάμει των συμφερόντων του έθνους" κλπ κλπ. Γνωστά σε όλους τα γεγονότα των ημερών εκείνων, και ας μην τα έχουν ζήσει όπως εμείς, οπως επίσης και το τι ακολούθησε μετά.Η πτήση με όλα αυτά ακυρώθηκε,η Νορβηγία προς μεγάλη μου απογοήτευση εξαφανίστηκε και το καλοκαιρινό ταξίδι έγινε τελικά λίγο αργότερα μόνο στη Φινλανδία.Κρίμα έλεγα στην Aila που χάσαμε την Νορβηγία, να το προγραμματίσουμε μια άλλη φορά και το σκεπτόμουνα για το επόμενο καλοκαίρι του 1975.Ελα όμως που το επόμενο καλοκαίρι το κορίτσι ήθελε ήλιο και ζέστα και αντί να γυρνάμε στα Νορβηγικά φιόρδ τελικά βρεθήκαμε στην Ισπανία και την Πορτογαλία.Η Νορβηγία λοιπόν ξανακυρώθηκε για δεύτερη φορά και σαν να μην έφτανε αυτό έφυγε και από την κορυφή της ταξιδιωτικής μου λίστας γιατί ύστερα από την πολύμηνη στρατιωτική θητεία ξεκίνησα τα ταξίδια εκτός Ευρώπης.Αρχισε λοιπόν να με τραβάει πιο πολύ το διαφορετικό που έβλεπα σ' αυτές τις χώρες από αυτό πού είχα δει έως τότε οπότε κόλλησα μ' αυτά.Να λοιπόν η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες,να η Κίνα και η Ιαπωνία,να το Περού και η Βραζιλία,να η Καραιβική και οι Μαλδίβες που να μείνουν μέρες και για την Νορβηγία. Ετσι λοιπόν τα χρόνια περνούσαν αλλά ξαφνικά μετά από αρκετό καιρό η επιθυμία μου να την επισκεφθώ ξαναήρθε πάλι ζωηρή,από απωθημένος προορισμός η Νορβηγία ανέβηκε ξανά στην κορυφή της λίστας και αποφάσισα αυτή την φορά να πάω οπωσδήποτε,ελπίζοντας να μην στραβώσει πάλι το πράγμα και έχω και τρίτη ακύρωση. Είχε εν τω μεταξύ μπει και το διαδίκτυο στη ζωή μας οπότε οι πληροφορίες που χρειαζόμουνα ήταν πια προσιτές και ο σχεδιασμός του ταξιδιού πιο εύκολος.Που να πρωτοπάς όμως και τι να πρωτοδείς σ΄αυτή την χώρα που είναι τόσο όμορφη αλλά και τόσο εκτεταμένη.Είπα λοιπόν ότι με ένα μόνο ταξίδι δεν μπορώ να δω όλα όσα θέλω οπότε ανεβάζοντας τον πήχυ πολύ ψηλά σε σχέση με το πρόγραμμα του 1974 έβαλα 3 στόχους,ότι πρέπει να δω τα φιόρδ,τον ηλιο του μεσονυκτίου στο Βόρειο Ακρωτήριο και το Βόρειο Σέλας.Ετσι λοιπόν ξεκίνησαν τα ταξίδια μου στη Νορβηγία.Το ταξίδι αυτό στα φιόρδ που θα περιγράψω εδώ ήταν ένα 12ήμερο road trip.Η αφετηρία ήταν το Οσλο και μετά μέσω Bergen ανεβήκαμε βόρεια μέχρι το νησάκι Haholmen Havstuer επιστρέφοντας πάλι στο Οσλο από την ενδοχώρα.Ηταν το δεύτερο ταξίδι μου στη Νορβηγία. Στο πρώτο είχαμε ανεβεί με το Hurtigruten μέχρι το Honningsvag και από εκεί κάναμε μια νυκτερινή εκδρομή (τρόπος του λέγειν νυκτερινή,συνέχεια φως είχαμε) στο Βόρειο Ακρωτήριο.Είμασταν πολύ τυχεροί,δεν υπήρχε συννεφιά και μπορέσαμε να δούμε ένα υπέροχο θέαμα,τον ήλιο του μεσονυκτίου να στέκεται ακίνητος για ώρες λίγο πάνω από τον ορίζοντα.
Τώρα ξεκινούσαμε το οδικό μας ταξίδι ελπίζοντας ο καιρός να μας βοηθήσει για να απολαύσουμε και τα φιόρδ.Αφιξη λοιπόν στο Οσλο και το απόγευμα της πρώτης μέρας κάναμε βόλτες στην πόλη,την οποία είχαμε δει εκτενώς την προηγούμενη φορά.Την άλλη μέρα θα παίρναμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει και θα ξεκινούσαμε πηγαίνοντας προς τα δυτικά φιόρδ .Μερικές φωτογραφίες από το συννεφιασμένο Οσλο
