Νορβηγία Στην χώρα των φιόρδ και των troll,μια φωτο-ιστορία από τα παλιά..................

[Dr Snoopy]

Οταν πριν από ένα μήνα περίπου διάβαζα την ιστορία της @evaT "Cool-cation στα φιόρδ της Νορβηγίας και κάτι ψιλά από Σουηδία" οι όμορφες φωτογραφίες που συνόδευαν την απολαυστική γραφή της με έσπρωξαν και έψαξα να ξαναδώ τις δικές μου από ένα παλιότερο ταξίδι που είχα κάνει στα Νορβηγικά φιόρδ .Ετσι μου ήρθε η σκέψη να κάνω μία φωτο-ιστορία,προβληματίστηκα όμως στο κατά πόσο μία τέτοια ιστορία θα είχε ενδιαφέρον αλλά μετά και την παραίνεση της Εύας αποφάσισα να την γράψω. Δεν θα έχει πολλές πληροφορίες, γιατί αυτές ήδη έχουν παλιώσει, θα έχει όμως αρκετές φωτογραφίες από την φοβερή ομορφιά του φυσικού τοπίου.Ευχαριστώ λοιπόν την Εύα για την παρότρυνση , προσπαθώ να ξαναθυμηθώ λεπτομέρειες από το ταξίδι μου και ξεκινάω....................
Το καλοκαίρι του μακρινού 1974 (ναι σωστά υπολογίσατε,πριν μισό αιώνα δηλαδή) είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι στην Νορβηγία μαζί με την Aila,την Φινλαδέζα φίλη μου.Αυτή θα έφευγε από το Turku,εγώ θα έπαιρνα μία πτήση τσάρτερ από την Αθήνα, θα βρισκόμασταν στο Οσλο και από εκεί θα πηγαίναμε στο Bergen.Το υπόλοιπο πρόγραμμα θα το κανόνιζε η Aila,ήταν φοβερά δύσκολο για μένα εκείνη την εποχή να έχω οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τα φιορδ που θέλαμε να δούμε.Το ταξίδι θα κρατούσε όσο άντεχε η τσέπη μας και μετά θα πηγαίναμε στη Φινλανδία για να περάσουμε μαζί το υπόλοιπο καλοκαίρι.Από την αρχή του χρόνου τα γράμματα άρχισαν να πηγαινοέρχονται μεταξύ μας,οι δραχμούλες μου σιγά σιγά μαζευόντουσαν και το ταξίδι άρχισε να παίρνει κάποια συγκεκριμένη μορφή οπότε και εγώ άρχισα να ψάχνω πότε είχε πτήση τσάρτερ για το Οσλο.Επειδή όμως Ελληνικό καλοκαίρι χωρίς διακοπές σε κάποιο νησί δεν γίνεται (όπως λέει και ο @psilos3) για να κάνω τα μπανάκια μου και να πάρω και το απαραίτητο μαύρισμα οι μέρες που κοιτούσα ήταν προς το τέλος του Ιουλίου.Δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές την εποχή εκείνη για πτήσεις τσάρτερ και η ημερομηνία που βρήκα και με βόλευε κιόλας ήταν την Δευτέρα 22 Ιουλίου.Το χάρτινο εισιτήριο με την εταιρεία Sterling αγοράστηκε,η Aila ενημερώθηκε για να κανονίσει και αυτή το δικό της και χαλαρός εγώ ξεκίνησα τις βουτιές μου περιμένοντας να έρθει η πολυπόθητη Δευτέρα.Ολα πήγαιναν καλά μέχρι το Σάββατο 20 του μηνός όταν ξυπνώντας το πρωί κατά τις 11 και ανοίγοντας το τρανζιστοράκι μου ακούω ταρατατζούμ-ταρατατζούμ,γενική επιστράτευση, "η Ελλάς εκινητοποιήθη προς υπεράσπισιν πάσει δυνάμει των συμφερόντων του έθνους" κλπ κλπ. Γνωστά σε όλους τα γεγονότα των ημερών εκείνων, και ας μην τα έχουν ζήσει όπως εμείς, οπως επίσης και το τι ακολούθησε μετά.Η πτήση με όλα αυτά ακυρώθηκε,η Νορβηγία προς μεγάλη μου απογοήτευση εξαφανίστηκε και το καλοκαιρινό ταξίδι έγινε τελικά λίγο αργότερα μόνο στη Φινλανδία.Κρίμα έλεγα στην Aila που χάσαμε την Νορβηγία, να το προγραμματίσουμε μια άλλη φορά και το σκεπτόμουνα για το επόμενο καλοκαίρι του 1975.Ελα όμως που το επόμενο καλοκαίρι το κορίτσι ήθελε ήλιο και ζέστα και αντί να γυρνάμε στα Νορβηγικά φιόρδ τελικά βρεθήκαμε στην Ισπανία και την Πορτογαλία.Η Νορβηγία λοιπόν ξανακυρώθηκε για δεύτερη φορά και σαν να μην έφτανε αυτό έφυγε και από την κορυφή της ταξιδιωτικής μου λίστας γιατί ύστερα από την πολύμηνη στρατιωτική θητεία ξεκίνησα τα ταξίδια εκτός Ευρώπης.Αρχισε λοιπόν να με τραβάει πιο πολύ το διαφορετικό που έβλεπα σ' αυτές τις χώρες από αυτό πού είχα δει έως τότε οπότε κόλλησα μ' αυτά.Να λοιπόν η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες,να η Κίνα και η Ιαπωνία,να το Περού και η Βραζιλία,να η Καραιβική και οι Μαλδίβες που να μείνουν μέρες και για την Νορβηγία. Ετσι λοιπόν τα χρόνια περνούσαν αλλά ξαφνικά μετά από αρκετό καιρό η επιθυμία μου να την επισκεφθώ ξαναήρθε πάλι ζωηρή,από απωθημένος προορισμός η Νορβηγία ανέβηκε ξανά στην κορυφή της λίστας και αποφάσισα αυτή την φορά να πάω οπωσδήποτε,ελπίζοντας να μην στραβώσει πάλι το πράγμα και έχω και τρίτη ακύρωση. Είχε εν τω μεταξύ μπει και το διαδίκτυο στη ζωή μας οπότε οι πληροφορίες που χρειαζόμουνα ήταν πια προσιτές και ο σχεδιασμός του ταξιδιού πιο εύκολος.Που να πρωτοπάς όμως και τι να πρωτοδείς σ΄αυτή την χώρα που είναι τόσο όμορφη αλλά και τόσο εκτεταμένη.Είπα λοιπόν ότι με ένα μόνο ταξίδι δεν μπορώ να δω όλα όσα θέλω οπότε ανεβάζοντας τον πήχυ πολύ ψηλά σε σχέση με το πρόγραμμα του 1974 έβαλα 3 στόχους,ότι πρέπει να δω τα φιόρδ,τον ηλιο του μεσονυκτίου στο Βόρειο Ακρωτήριο και το Βόρειο Σέλας.Ετσι λοιπόν ξεκίνησαν τα ταξίδια μου στη Νορβηγία.
Το ταξίδι αυτό στα φιόρδ που θα περιγράψω εδώ ήταν ένα 12ήμερο road trip.Η αφετηρία ήταν το Οσλο και μετά μέσω Bergen ανεβήκαμε βόρεια μέχρι το νησάκι Haholmen Havstuer επιστρέφοντας πάλι στο Οσλο από την ενδοχώρα.Ηταν το δεύτερο ταξίδι μου στη Νορβηγία. Στο πρώτο είχαμε ανεβεί με το Hurtigruten μέχρι το Honningsvag και από εκεί κάναμε μια νυκτερινή εκδρομή (τρόπος του λέγειν νυκτερινή,συνέχεια φως είχαμε) στο Βόρειο Ακρωτήριο.Ημασταν πολύ τυχεροί,δεν υπήρχε συννεφιά και μπορέσαμε να δούμε ένα υπέροχο θέαμα,τον ήλιο του μεσονυκτίου να στέκεται ακίνητος για ώρες λίγο πάνω από τον ορίζοντα. Τώρα ξεκινούσαμε το οδικό μας ταξίδι ελπίζοντας ο καιρός να μας βοηθήσει για να απολαύσουμε και τα φιόρδ.Αφιξη λοιπόν στο Οσλο και το απόγευμα της πρώτης μέρας κάναμε βόλτες στην πόλη,την οποία είχαμε δει εκτενώς την προηγούμενη φορά.Την άλλη μέρα θα παίρναμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει και θα ξεκινούσαμε πηγαίνοντας προς τα δυτικά φιόρδ .Μερικές φωτογραφίες από το συννεφιασμένο Οσλο

 

[psilos3]

Πολύ χαίρομαι που την ξεκίνησες αυτή την ιστορία, το είπες και το 'κανες.
Τελικά από το 1974 που ήταν αρχικά να γίνει το ταξίδι, πόσα χρόνια μετά πραγματοποιήθηκε;

 

[evaT]

Πεθαίνω για ρετρό ιστορίες!
@Dr Snoopy είσαι κινητή εγκυκλοπαίδεια.
Περιμένω τη συνέχεια...

 

[panpan]

πόσα χρόνια μετά πραγματοποιήθηκε;

Είχα δει μια φωτογραφία τυχαία της όπερας του Όσλο και μου τράβηξε το ενδιαφέρον
το περίεργο σχήμα που έχει . Κάπου στο τέλος του 2000 εγκαινιάστηκε.
Άρα κάπου εκεί.

Πεθαίνω για ρετρό ιστορίες!

Κι εμένα μου αρέσουν οι παλιές ιστορίες.
Dr. περιμένουμε φωτογραφίες.

 

[Dr Snoopy]

Τελικά από το 1974 που ήταν αρχικά να γίνει το ταξίδι, πόσα χρόνια μετά πραγματοποιήθηκε;

Αυτό έγινε το 2010,είχε προηγηθεί το ταξίδι στο Βόρειο ακρωτήριο το 1997 και στο Tromso πήγα για το Βόρειο Σέλας το 2022

Κάπου στο τέλος του 2000 εγκαινιάστηκε.

Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 2007

 

[Dr Snoopy]

Το αυτοκίνητο το είχαμε ήδη παραλάβει από το αεροδρόμιο όταν είχαμε φτάσει και έτσι την άλλη μέρα το πρωί αποχαιρετήσαμε το Οσλο και φύγαμε με κατεύθυνση προς τα δυτικά.Δεν θα πηγαίναμε όμως μέχρι το Bergen.Επειδή θέλαμε να κάνουμε τον γύρο του Sorfjorden θα διανυκτερεύαμε στο Voringfossen.Η επιλογή του έγινε, γιατί είναι κοντά τόσο στο Bergen όσο και στο Sorfjorden και έτσι θα μπορούσαμε να δούμε το φιόρδ την άλλη μέρα με την ησυχία μας.Επιπλέον στην περιοχή υπάρχει και ένας όμορφος καταρράκτης και το ξενοδοχείο που διαλέξαμε να μείνουμε ήταν ακριβώς δίπλα του.Ο καιρός ήταν καλός και βγαίνοντας από την πόλη άρχισε σιγά σιγά να ξετυλίγεται μπροστά μας η Νορβηγική φύση και μάλιστα με μια ασυνήθιστη για την χώρα εικόνα.

Σύντομα όμως η εικόνα που είδαμε για λίγο άλλαξε και την θέση της πήραν χωριουδάκια με κουκλίστικα σπίτια και λουλούδια,λίμνες,καταπράσινα λιβάδια,πανέμορφα huts και ένα ποταμάκι που μας συνόδευσε στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής μας.

Εν τω μεταξύ όσο πλησιάζαμε προς το Voringfossen όλο και συννέφιαζε και μόλις φτάσαμε άρχισε η βροχή.Ευτυχώς δεν ήταν πολύ δυνατή και κράτησε λίγο.Στο διάστημα αυτό τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο,ξεκουραστήκαμε και βγήκαμε μετά για να πάμε στον καταρράκτη.Το ξενοδοχείο μας ήταν σε πολύ καλή τοποθεσία, ακριβώς λίγο πιο πάνω από τον καταρράκτη,όπως φαίνεται και στη φωτογραφία.

Από το ξενοδοχείο μπορούσες να δεις και το σύννεφο που έβγαινε από την πτώση του νερού.

Υπήρχαν αρκετά μονοπάτια για να τον δεις από πολλές πλευρές και ορισμένα κατέβαιναν και μέχρι το ποτάμι.

Είδαμε τον καταρράκτη από όπου μπορούσαμε,τον φωτογραφήσαμε και φωτογραφηθήκαμε,χόρτασε η ψυχή μας ομορφιά και γυρίσαμε πίσω για να προλάβουμε να φάμε.

Αχ αυτά τα huts,έρωτας με την πρώτη ματιά...........................

Η διαδρομή της ημέρας

 

[Dr Snoopy]

Το φιόρδ Sørfjorden, όπως φαίνεται και στον χάρτη,δεν είναι πολύ μακριά από το Voringfossen όπου είχαμε διανυκτερεύσει.Το φιόρδ αυτό είναι ένας βραχίονας του μεγάλου φιόρδ Hardangerfjorden (που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο της Νορβηγίας με μήκος 180 χλμ) και παρ' όλο που στο χάρτη φαίνεται μεγαλούτσικο έχει μήκος μόνο 38 χλμ.

Εμείς είχαμε σχεδιάσει να κατεβούμε από την ανατολική του πλευρά (που είναι κομμάτι του Norwegian National Road 13) και να ανεβούμε μετά από την δυτική του πλευρά.Στο βάθος του φιόρδ είναι η πόλη Odda,εμείς θα συνεχίζαμε λίγο πιο νότια στον Norwegian National Road 13 για να δούμε τον καταρράκτη Latefossen.Είχαμε διαβάσει ότι στο φιόρδ υπάρχουν όμορφα χωριουδάκια με σχετικά ήπιο κλίμα,γεγονός το οποίο εκμεταλλεύτηκαν πριν πάρα πολλά χρόνια οι μοναχοί που υπήρχαν στην περιοχή και άρχισαν να καλλιεργούν οπωροφόρα δένδρα,κυρίως μηλιές και κερασιές.Αυτοί οι οπωρώνες υπάρχουν μέχρι σήμερα σε μεγάλη έκταση και η περιοχή αποκαλείται η πρωτεύουσα των φρούτων της Νορβηγίας,παράγει μάλιστα και μηλίτη σε διάφορες ποικιλίες.Εδώ να αναφέρω για τους φίλους του trek ότι από το χωριό Kinsarvik, που είναι στην αρχή του φιόρδ στην ανατολική του πλευρά,ξεκινούν δύο πολύ όμορφες διαδρομές.Η μία είναι η Dronningstien (ή Queen's Path) μήκους 7 χλμ με 1.100 μέτρα υψομετρική ανάβαση που προσφέρει σαν αποζημίωση μια απίθανη θέα. (Φωτογραφία από το διαδίκτυο).

Η άλλη διαδρομή έχει μήκος 5 χλμ και ανεβαίνει στο Husedalen όπου υπάρχουν 4 μεγάλοι καταρράκτες.Εμείς βέβαια δεν κάναμε καμία γιατί δεν είχαμε κυρίως ούτε τις αντοχές αλλά ούτε και τον χρόνο.
Ξεκινήσαμε λοιπόν την μέρα μας με ένα μουντό και συννεφιασμένο ουρανό πάνω από τα κεφάλια μας και μετά από μερικά χιλιόμετρα είδαμε μπροστά μας τη γαλήνη του φιόρδ με τα γραφικά χωριουδάκια να ξεπροβάλλουν σιγά σιγά και τους καταρράκτες να δίνουν μια ξεχωριστή ομορφιά στις καταπράσινες πλαγιές.

Απίθανοι για τα δικά μας δεδομένα αυτοί οι Νορβηγοί,βρίσκουν μια ανοιχτωσιά και στήνουν τις σκηνές τους για διακοπές.

Να και ένα εργαστήριο κατασκευής trol.

Είδαμε και τους οπωρώνες τους.Μηλιές και κερασιές προφυλαγμένες και φορτωμένες με κεράσια που ήταν πολύ νόστιμα.

Φτάσαμε στην Odda και την προσπεράσαμε,ο δρόμος συνέχιζε δίπλα από τα ήρεμα νερά της λίμνης Sandvinvatnet.

Και μετά πήγαινε παράλληλα με το ποτάμι Gronsdalslona.

Μέχρι που φτάσαμε στον δίδυμο καταρράκτη Latefossen ύψους 165 μέτρων ο οποίος σκάει πάνω από την παλιά πέτρινη γέφυρα του 1859 πιτσιλώντας κάθε αυτοκίνητο που την διασχίζει.

Αφού χορτάσαμε το θέαμα συνεχίσαμε ανεβαίνοντας βόρεια από την δυτική πλευρά του φιόρδ, βλέποντας πάλι τα υπέροχα τοπία,μέχρι τo χωριό Utne απ΄όπου πήραμε το φέρυ για το Kvanndal.Στη Νορβηγία τα φέρυ που κάνουν τις σχετικά μικρές διαδρομές είναι διαμπερή,δηλαδή η μπουκαπόρτα ανοίγει και στην πλώρη και στην πρύμνη,έτσι τα αυτοκίνητα μπαίνουν και βγαίνουν εύκολα κατευθείαν συντομεύοντας έτσι πολύ τον χρόνο εισόδου και εξόδου από το πλοίο.

Μετά το Kvanndal ο δρόμος συνεχίζει για καμιά ώρα παράλληλα με το φιόρδ Hardangerfjorden και έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε και τη δική του ομορφιά.

Στο Bergen φτάσαμε αργά το απόγευμα.Μετά την τακτοποίηση και το φαγητό εκμεταλλευτήκαμε την μεγάλη διάρκεια της μέρας και κάναμε μία βόλτα στην όμορφη και αγαπημένη αυτή πόλη.Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες μετά τις 10 το βράδυ, γι΄αυτό υπάρχει λίγος κόσμος στους δρόμους.

Η διαδρομή της ημέρας.

 

[evaT]

Μου έχεις βάλει τα γυαλιά με τις διαδρομές σας!
Υπέροχες οι φωτογραφίες.

 

[Dr Snoopy]

Μου έχεις βάλει τα γυαλιά με τις διαδρομές σας!
Υπέροχες οι φωτογραφίες.

Ευχαριστώ Εύα μου,ελπίζω οι φωτογραφίες που θα ακολουθήσουν να σε αρέσουν ακόμα περισσότερο.
Οσον αφορά τις διαδρομές σίγουρα είναι πολύ καλύτερο όταν έχεις αυτοκίνητο,το ξέρεις και εσύ από τα δικά σου ταξίδια

 

[Dr Snoopy]

Το Bergen κατέχει την πρώτη θέση ως η πιο βροχερή πόλη της Ευρώπης,έχει κατά μέσο όρο 239 ημέρες βροχής το χρόνο.Τα εμβληματικά επτά βουνά που περιβάλλουν το Bergen, καθώς και η εγγύτητά του στη Βόρεια Θάλασσα, παίζουν μεγάλο ρόλο στην εξήγηση του λόγου για τον οποίο τόση βροχή κατακλύζει την πόλη. Σ' αυτήν λοιπόν την όμορφη πόλη που αποκαλείται και πρωτεύουσα των φιόρδ ήταν αφιερωμένη η επόμενη μέρα του ταξιδιού μας.Το Bergen το είχαμε ξαναδεί στο προηγούμενο ταξίδι μας στη Νορβηγία,από εκεί είχαμε πάρει το Hurtigruten και ανεβήκαμε μέχρι το Βόρειο Ακρωτήριο.Το Hurtigruten κάνει κάθε μέρα όλο το χρόνο την ακτοπλοϊκή διαδρομή μεταξύ Bergen και Kirkenes κάνοντας ενδιάμεσες στάσεις σε 34 λιμάνια,μεγάλα και μικρά, μέρα και νύχτα. Οι στάσεις στα χωριά και στις μικρές πόλεις είναι από 10 έως 45 λεπτά και στις μεγάλες πόλεις για μερικές ώρες,πχ στο Trondheim 3 ώρες,στο Tromso 4 ώρες,δίνοντας έτσι στους επιβάτες την δυνατότητα να κατεβούν και να ρίξουν μια καλή ματιά στην πόλη.Παρόλο που το Bergen είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νορβηγίας έχει τον γοητευτικό χαρακτήρα μιας μικρής πόλης με μικρά πλακόστρωτα δρομάκια, σπίτια που γαντζώνονται στην πλαγιά του βουνού και μια πληθώρα μικρών εμπορικών δρόμων με τοπικά καταστήματα.Ευτυχώς ξημερώνοντας η μέρα είχε μόνο αραιά σύννεφα με λίγο ήλιο και η πρόγνωση δεν έδειχνε ούtε βροχή ούτε καν ψιχάλισμα. Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας,σε κεντρική τοποθεσία στο αστικό τοπίο του Bergen βρίσκεται η χαρακτηριστική λίμνη Lille Lungegardsvann, με το σιντριβάνι στη μέση που φωτίζεται όμορφα τη νύχτα. Αρχικά αποτελούσε μέρος ενός βραχίονα φιόρδ που συνδεόταν με το Puddefjorden, αλλά με την πάροδο των αιώνων γέμιζε σταδιακά για να δημιουργηθεί χώρος για την αναπτυσσόμενη πόλη.

Λίγο πιο κάτω φτάσαμε στο Byparken, που θεωρείται το πρώτο δημόσιο πάρκο του Bergen, με το χαρακτηριστικό μουσικό περίπτερο κατασκευασμένο από χυτοσίδηρο το 1888, φροντισμένο και περιτριγυρισμένο από λουλούδια.

Μετά σειρά είχε η ιστορική προβλήτα Bryggen που είναι ένα από τα πιο εμβληματικά ορόσημα του Μπέργκεν. Χτίστηκε αρχικά γύρω στο 1070 και καθιερώθηκε ως εμπορικό κέντρο από τον 12ο αιώνα.Τον 19ο αιώνα, το Bergen ήταν η μεγαλύτερη ξύλινη πόλη της Ευρώπης. Στο πέρασμα των αιώνων τα πολυάριθμα γεγονότα ανοικοδόμησης ακολούθησαν τα παλιά πρότυπα και μεθόδους, αφήνοντας έτσι την υπόλοιπη δομή της να διατηρηθεί.Σήμερα περίπου 62 κτίρια παραμένουν από αυτό το πρώην πολεοδομικό συγκρότημα και περιλαμβάνονται στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Πίσω από την εμβληματική πρόσοψη της προβλήτας κρύβεται ένας κρυμμένος κόσμος με περάσματα, μικρά καταστήματα, γκαλερί και στούντιο τέχνης.

Περάσαμε και από την ψαραγορά του Bergen που υπάρχει από το 1200, όπου μπορείτε να βρείτε φρέσκα ψάρια και θαλασσινά αλλά και άλλα τοπικά αγροτικά τρόφιμα όπως φρούτα και λαχανικά.

Πέρα από την αποβάθρα Bryggen υπάρχoυν πολλές άλλες γραφικές περιοχές με όμορφη ξύλινη αρχιτεκτονική. Πολύχρωμα σπίτια προσκολλώνται στις πλαγιές των βουνών και εμφανίζονται σε ομάδες γύρω από την πόλη.Περπατώντας στα λιθόστρωτα καλντερίμια των Nordnes και Sandviken είδαμε όμορφους στενούς δρόμους και γραφικά ξύλινα σπίτια, τα περισσότερα από τα οποία είναι ιδιωτικές κατοικίες.Μπορεί λοιπόν κάποιος να πάρει μία αίσθηση του παλιού αστικού περιβάλλοντος με τα πυκνά ξύλινα σπίτια, τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα σοκάκια σ' αυτές τις γειτονιές που έχουν επιβιώσει από τις πυρκαγιές της πόλης και τη φθορά του χρόνου.

Πήραμε και το τελεφερίκ Floibanen που φτάνει μέχρι την κορυφή του όρους Floyen.Από εκεί αφού χαζέψαμε όλη την πόλη από ψηλά κατηφορίσαμε με τα πόδια σιγά σιγά προς το κέντρο βλέποντας για μια ακόμα φορά τα όμορφα σπίτια.

Να και ένα πλοίο του Hurtigruten δεμένο στο λιμάνι,περιμένει την ώρα για να φύγει προς τον βορρά

 

[Dr Snoopy]

Η μέρα μετά το Bergen είχε πολλές δραστηριότητες.Είχαμε σχεδιάσει να πάμε πρώτα στο Voss και να αφήσουμε το αυτοκίνητο μας εκεί στο ξενοδοχείο όπου θα μέναμε το βράδυ.Είχαμε διαλέξει ένα όμορφο παραδοσιακό ξενοδοχείο του 1889, το οποίο είχε ανακαινιστεί και ήταν ακριβώς μπροστά από την λίμνη Vangsvatnet.Από το παράθυρο του δωματίου μας βλέπαμε την ομορφιά του τοπίου με τις αντανακλάσεις των σπιτιών και των δένδρων στα ήρεμα νερά της λίμνης.

Δεν είχαμε όμως ώρα να το απολαύσουμε πολύ γιατί έπρεπε να προλάβουμε το λεωφορείο για να πάμε στο Gudvangen.Από εκεί θα παίρναμε το καράβι για μια κρουαζιέρα στα φιόρδ Naeroyfjord και Aurlandsfjord μέχρι το Flam.Η συνέχεια είχε τραίνο μέχρι το Myrdal και από εκεί με άλλο τραίνο επιστροφή στο Voss.Οι διαδρομές της ημέρας.

Στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής μας από το Voss ως το Gudvangen είχαμε συντροφιά δίπλα μας ένα ποταμάκι το οποίο τέλειωνε σε μία λίμνη και λίγο μετά τη λίμνη ξεκινούσε το highlight της διαδρομής,η Stalheimskleiva,ένα κρυμμένο και ίσως χαμένο πια διαμαντάκι.Η Stalheimskleiva είναι ένας από τους πιο απότομους δρόμους της Βόρειας Ευρώπης και κατασκευάστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα.Οι καταρράκτες Sivlefossen και Stalheimsfossen, με ύψος 140 και 125 μέτρα αντίστοιχα,πλαισιώνουν ομορφα από δεξιά και αριστερά τον δρόμο,όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία (από το διαδίκτυο)

Είναι μονόδρομος προς τοGudvangen με 13 στροφές-φουρκέτες και κατηφορίζει έχοντας σε ορισμένα σημεία κλίση 18% και μια φοβερή θέα στην γραφική κοιλάδα Naeroy και τους καταρράκτες.Ωστόσο, οι επιπτώσεις της μεγάλης κυκλοφορίας επιβάρυναν τον δρόμο που δεν είχε κατασκευαστεί για τέτοιο σκοπό.Το 2020 εκτιμήθηκε ότι ο δρόμος δεν ήταν πλέον ασφαλής για μεγάλα τουριστικά λεωφορεία φορτωμένα με επιβάτες και αυτοκίνητα και η Stalheimskleiva έκλεισε για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων.Μετά από εκτεταμένα έργα αποκατάστασης άνοιξε ξανά για τους επισκέπτες φέτος το καλοκαίρι αλλά μόνο για ποδηλάτες και πεζούς.Εμείς τον είχαμε προλάβει ανοικτό για τα αυτοκίνητα και κατηφορίσαμε σιγά σιγά απολαμβάνοντας τα υπέροχα τοπία που ξετυλιγόταν μπροστά,δεξιά και αριστερά μας.

Το Gudvangen είναι ένα μικρό χωριό στο βάθος του Naeroyfjord απ' όπου ξεκινά/τελειώνει το δρομολόγιο των πλοίων προς /από το Flam.Εκεί κοντά είναι ο καταρράκτης Kjelfossen υψους 750 μέτρων,ένας από τους υψηλότερους στον κόσμο.Τον είδαμε λίγο από μακριά,δεν είχαμε ώρα να πάμε κοντά γιατί έπρεπε να πάρουμε το πλοίο για την κρουαζιέρα. Αυτό είναι το πλοίο που είχαμε πάρει εμείς τότε.

Σήμερα όμως αυτά έχουν αντικατασταθεί από σύγχρονα catamaran που είναι πλήρως ηλεκτρικά, χωρίς θόρυβο ή εκπομπές που να διαταράσσουν την ατμόσφαιρα ειρήνης και ηρεμίας των φιόρδ (φωτογραφία από το διαδίκτυο).

Τα φιόρδ Naeroyfjord και Aulandsfjord είναι δύο από τους πολλούς βραχίονες του μήκους 200 χιλιομέτρων Sognefjord,που αποκαλείται «ο βασιλιάς των φιόρδ».Το Naeroyfjord έχει μήκος 19 χλμ και το Aulandsfjord 17 χλμ,η δε κρουαζιέρα σ' αυτά διαρκεί περίπου 2 ώρες.Το στενότερο σημείο του Naeroyfjord είναι 250 μέτρα,το ρηχότερο μόλις 12 μέτρα και τα βουνά που το περιβάλλουν φτάνουν σε ύψος τα 1.800 μέτρα.Η UNESCO το έχει συμπεριλάβει μαζί με το Geirangerfjord στον περίφημο κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της.Η δίωρη κρουαζιέρα συντροφιά με τους γλάρους μέσα στη γαλήνη των φιόρδ ήταν πραγματικά μια απόλαυση,με υπέροχα βουνά να περιβάλλουν το φιόρδ με τις απότομες βουνοπλαγιές,με καταρράκτες και μικρά παραδοσιακά αγροκτήματα κολλημένα στις πλαγιές των βουνών. Δεν είδαμε ορατούς δρόμους που να συνδέουν τα αγροκτήματα και τα μικροσκοπικά χωριά, γεγονός που αποδεικνύει πόσο σημαντική γραμμή ζωής και ταξιδιού ήταν το φιόρδ στο παρελθόν.

Η κρουαζιέρα τελείωσε στο Flam,ένα μικρό χωριό στο βάθος του Aurlandsfjord.Ομορφο χωριουδάκι,κάναμε μια βόλτα,τσιμπήσαμε και κάτι με θέα το φιόρδ.Για όποιον βρεθεί εκεί και ενδιαφέρεται υπάρχει λίγο πιο πέρα από τον Σιδηροδρομικό σταθμό μία τοπική μικροζυθοποιία με την αντίστοιχη pub, η Aegir,η οποία όμως δεν υπήρχε τότε που είχαμε πάει.

Από το Flam ξεκινάει το Flamsbana,το τρένο που ανεβαίνει μέχρι το Myrdal σε υψόμετρο 867 μέτρων.Το National Geographic έχει ονομάσει αυτό το ταξίδι με το τρένο ως ένα από τα δέκα πιο όμορφα στην Ευρώπη,οι Νορβηγοί βέβαια το διαφημίζουν ως η ωραιότερη διαδρομή στον κόσμο.Το ταξίδι διαρκεί περίπου 1 ώρα,το τρένο περνάει μέσα από 20 σήραγγες και κάνει μια στάση σε έναν από τους μεγαλύτερους καταρράκτες,τον Kjosfossen.Μπήκαμε λοιπόν κι εμείς στο παλιακό βαγόνι του τρένου,πιάσαμε θέσεις στο παράθυρο και ξεκινήσαμε να θαυμάζουμε το εναλλασσόμενο τοπίο της κοιλάδας Flam.To τρένο πριν ανεβεί στα πιο δύσβατα τμήματα της κοιλάδας περνά μέσα από αγροτικά τοπία, το παλιό κέντρο του χωριού,την παλιά εκκλησία και από μικρά αγροκτήματα ενώ δίπλα μας ένα ποτάμι ακολουθούσε την σιδηροδρομική γραμμή σε μεγάλα τμήματα της διαδρομής.

Λίγο πριν φτάσουμε στο Myrdal το τρένο έκανε μια στάση στον καταρράκτη Kjosfossen, όπου αποβιβαστήκαμε και βγήκαμε στην πλατφόρμα για να δούμε τον καταρράκτη από κοντά και να βγάλουμε και τις σχετικές φωτογραφίες.Ο καταρράκτης είναι 90 μέτρα ψηλός και πράγματι τον βλέπεις από κοντά,τόσο κοντά μάλιστα που μερικές φορές ψεκαζόμασταν από τις σταγόνες του.Το ομολογουμένως εντυπωσιακό τοπίο ψιλοχάλασε από την εμφάνιση μιάς ξανθής "νεράιδας" που τραγουδούσε κουνώντας τα χέρια πέρα δώθε.Μας είπαν ότι αυτό το πλάσμα ονομάζεται huldra,είναι μία νύμφη του δάσους από τη Νορβηγική λαογραφία και στέκεται εκεί πάνω στην πλαγιά του βουνού και τραγουδάει "όμορφα" προσπαθώντας να μας παρασύρει κοντά της.Εν πάσει περιπτώσει εμάς δεν μας παρέσυρε,την φωτογραφήσαμε για να την θυμόμαστε,ξαναμπήκαμε στο τρένο και σε λίγο φτάσαμε στο Myrdal.Η διαδρομή είναι όντως πολύ όμορφη και αξίζει,αλλά όπως έχει πει και η @evaT στην ιστορία της δεν μπορείς και να την πεις και την ομορφότερη στον κόσμο.

Από το Myrdal περνάει η Bergen line,πήραμε το τρένο λοιπόν και μετά από μία ώρα περίπου βρεθήκαμε πίσω στο Voss.

 

[evaT]

Η διαδρομή είναι όντως πολύ όμορφη και αξίζει,αλλά όπως έχει πει και η @evaT στην ιστορία της δεν μπορείς και να την πεις και την ομορφότερη στον κόσμο.

Ε αφού πουλάνε παπά

Πόσο πιο τέλειο είναι πάντως που το κάνατε με αυτοκίνητο!!