Σρι Λάνκα Σρι-Λάνκα: Αναζητώντας εσπρέσο στη χώρα του τσαγιού.

[ΕΡΣΗ]

ΠΟλυ ομορφες εικονες! Παρακολουθω και εγω σιωπηλα αυτον τον τοσο ομορφο προορισμο.

 

[Lyda]

Κι εγω επισης, εξαιρετικη αφηγηση, περιμενουμε την συνεχεια

 

[coccobill]

Σας ευχαριστω, κι εγω σιωπηλα θα παρακολουθω γιατι εχει πολυ διαβασμα αυτες τις μερες

 

[maιra1]

Σας ευχαριστω, κι εγω σιωπηλα θα παρακολουθω γιατι εχει πολυ διαβασμα αυτες τις μερες

Καλή δύναμη, καλό κουράγιο και έτσι...... για διάλειμμα γράφεις ένα κομματάκι-λέμε τώρα-κάτι σαν εσπρεσάκι δηλ. τονωτικό

 

[vagelis]

Ετσι θα μπορουσαν να τιτλοφορουνται ολα τα ταξιδια σχεδον που εχω κανει: "στο τσακ!"

Ωστε στη Σρι Λανκα φουντωσε ο εμφυλιος και στο Κραμπι χτυπησε τσουναμι.Μαλιστα!
Μηπως μπορεις να μας ενημερωσεις για το επομενο ταξιδι σου;
Aν οχι εμας, τουλαχιστον τον Ερυθρο Σταυρο, την Ουνεσκο, καποιον τελος παντων.
Να σωσουν οτι μπορουν.............

 

[coccobill]

Μα εχω ηδη προτασεις να επισκεφθω τις Μαλδιβες και το Ντουμπαι..

 

[coccobill]

Σε λιγο αλλαζει ο χρονος. Κοιτωντας απο το λοφο τα λιγα φωτα της πολης και το σκοταδι της γυρω περιοχης ξερουμε πως θελουμε καθε καινουρια χρονια να μας βρισκει σε αγνωστα, αλλιωτικα τοπια. Τα βεγγαλικα αστραφτουν στον ουρανο και διωχνουν τα κακα πνευματα. Πρωτιστως θα ηθελα να διωξουν τα κακοριζικα και τα μεμψιμοιρα κι υστερα τα τσιγγουνικα πνευματα αλλα δεν περναει απο το χερι μου.

Πρωτο ξυπνημα στην Καντυ, πρωτη του χρονου και κατεβαινουμε στο πρωινο με λαμπρο χαμογελο αισιοδοξιας. Το βραδυ ειδαμε εσπρεσσιερα στο μπαρ- επιτελους! Θα πιουμε τον πρωτο καφε της χρονιας ψημενο και μυρωδατο. Χαμογελαω στην μπαριστα, ζηταω δυο φλυτζανακια και εισπραττω: "Λυπαμαι, εχει χαλασει το μηχανημα.. Να σας φτιαξω τσαι;" Οχι, δε θελω αλλο τσαι, δε θελω αλλες θεραπευτικες κατεχινες, ουτε να μακροημερευσω θελω..Καφε θελω, την τυχη μου...

Το προγραμμα σημερα εχει επισκεψη στο ορφανοτροφειο ελεφαντων, Pinnewala Orphanage. Ξεκιναμε νωρις και πετυχαινουμε το ταισμα μωρων με υπερφυσικα μπιμπερο. Σ'ενα ξυλινο υποστεγο οι mahouts (οι υπαλληλοι-ντανταδες) ταιζουν τα μικρα που καταβροχθιζουν δεκαδες λιτρα γαλακτος με παντελη αδιαφορια για τους φακους μας. Πολλα τραυματισμενα παχυδερμα βρισκουν καταφυγιο εδω και πορευονται εξοικειωμενα με τους ανθρωπους σε μια τεραστια εκταση οπου ζουν σχεδον ελευθερα. Χαζευουμε κατω απο τα δεντρα, κατηφοριζουμε μια πλαγια με διασπαρτους φοινικες και βαζω στο ματι εναν μεγαλο αρσενικο, που με βαζει, καθως φαινεται, κι εκεινος. Γονατιζω να τον φωτογραφισω κι υστερα απο κανα δυο κλικ αναρωτιεμαι "μα ποτε πατησα το ζουμ;". Το γνωστο χερι με τραβαει με δυναμη στην ακρη κι οπως σηκωνω το κεφαλι μου βλεπω μια τραχια προβοσκιδα στο μισο μετρο. "Τι θες, καλε, απο μενα;" θα μπορουσαμε να ρωταμε και οι δυο..

Στο καθημερινο τους προγραμμα περιλαμβανεται μπανιο στο ποταμι, δις ημερησιως: στις 10 το πρωι και στις 2 το μεσημερι. Η πομπη περναει μεσα απο το χωριο για να καταληξει στο μεγαλο ποταμο με τους "παλιους" να προηγουνται και να κραταν την ταξη. Ενα μωρο λιγων ημερων (θα'ταν δε θα'ταν ενα μετρο) κρυβεται κατω απο τον ογκο της μαμας του και οι υπολοιποι συγγενεις σχηματιζουν σφιχτο κλοιο για να το προστατευσουν. Το ποταμι ειναι ρηχο αλλα αρκετα μετρα φαρδυ, ο ηλιος καιει και οι ελεφαντες βουτανε στα νερα πετωντας λασπη στην πλατη τους- σιγουρο και δοκιμασμενο αντιηλιακο! Δυο-δυο, τρεις-τρεις απομακρυνονται στην απεναντι, σκιερη οχθη. Τα τοιχωματα της ομως σε μερικα σημεια ειναι αποτομα κι ενα μικρο παραπαταει στις λασπες και κουτρουβαλιαζεται. Η μαμα του το πλησιαζει προφανως σκεπτομενη "τι αδεξιο πλασμα, Βουδα μου..απο κει σου'πα εγω να πας;" Πως θα ακουγοντουσαν αραγε τα γελια ενος ελεφαντα..;

Στην οχθη που βρισκομαστε εμεις υπαρχουν μερικα καφε-εστιατορια κι ενα μαγαζι με αναμνηστικα: πουλαει προιοντα παχυδερμοχαρτου! Ναι, και σε μας πηρε λιγη ωρα.. Οι ινες που καταναλωνουν οι ελεφαντες δινουν εναν πολτο (αφου τις αποβαλλουν με το γνωστο τροπο) που στεγνωνει στον ηλιο, βραζει και μεταμορφωνεται σε γραφικη υλη! Το χρωμα και η υφη του χαρτιου μεταβαλλεται αναλογα με τις τροφες που καταναλωνει ο ελεφαντας. "Μα γιατι δεν μπαινετε να αγορασετε κατι; Το ξερετε πως το Hilton στο Κολομπο και η Ceylon Bank το χρησιμοποιουν αυτο το χαρτι;" Μπα σε καλο σου, βρε Den...

 

[dimitrisp]

.....ειμαι λιγο μπερδεμενος....σαν φανατικος λατρης του καφε μια αποτοξινωση με τσαι θα μου εκανε καλο η θα "δαγκωνα" ολους τους σπαστικους του γκρουπ...?
τη συνεχεια παρακαλω.........

 

[coccobill]

Το απογευμα επιστρεφουμε στην πολη για το ναο του Ιερου Δοντιου, διπλα στη λιμνη. Το δοντι του Βουδα ταξιδεψε, λενε, τον 4ο αιωνα στο νησι, κρυμμενο στα μαλλια μιας πριγκιπησσας κι απο τοτε εμεινε εδω. Περιμενουμε στις ουρες, πληρωνουμε 150 ρουπιες για να μας επιτραπει η φωτογραφιση, ξυπολιζομαστε, παρεο στους ωμους, ανθη λωτου στα χερια και μεσα. Στις πρωτες αιθουσες οι τοιχοι ειναι γεματοι πολυχρωμα ξυλογλυπτα και τοιχογραφιες, χρυσα και μπρουτζινα αγαλματα του Βουδα και λουλουδια παντου. Η εισοδος, ωστοσο, στην ιερη αιθουσα δεν επιτρεπεται στους ξενους. Μετα απο κανα δυο αποτυχημενες προσπαθειες, εγκαταλειπω. Παρηγοριεμαι στη σκεψη πως ουτε καν ο Συαντζανγκ, ο σπουδαιος προσκυνητης του 7ου αιωνα, δεν καταφερε να φτασει ως εδω κι εξαλλου οι φημες θελουν το εκθεμα να ειναι πλαστο, με το αυθεντικο να φυλασσεται μακρια απο τα ματια πιστων και απιστων.

Αν δεν ηταν Γεναρης, αλλα Ιουλης θα πεφταμε στη μεγαλυτερη perahera του νησιου, εδω στην Kandy. Στο νησι γιορταζεται η καθε πανσεληνος -poya day- με προσκυνημα στους λουλουδοστολισμενους ναους και σε μερικες πολεις με εορταστικες παρελασεις ,τις perahera. Η μεγαλυτερη, λοιπον, perahera κραταει 10 μερες εδω, στην πανσεληνο Ιουλιου- Αυγουστου και συμμετεχουν φαντασμαγορικα ντυμενοι χορευτες, τυμπανιστες και δεκαδες πλουμιστοι ελεφαντες. Ειναι, προφανως, το θεαμα-υπερπαραγωγη της Σρι Λανκα αλλα τωρα ειμαστε εξι-εφτα μηνες πριν το μεσο του καλοκαιριου και δυο μερες πριν την πανσεληνο...

Βγαινουμε στους εξωτερικους χωρους του ναου, οπου υπαρχουν περιτεχνα, ξυλινα κιοσκια, εκατονταδες πηλινα καντηλακια και δεκαδες μαυροπουλια που ψαχνουν σπορους στο γρασιδι. Το δεντρο των ευχων ειναι κι εδω γεματο με πολυχρωμες ευχες και τα πιτσιρικια κυνηγιουνται γυρω του. Δυει και τα χρωματα στη λιμνη με τις φλογιτσες που τρεμοπαιζουν απο τα καντηλια ειναι αλλη μια εικονα που δε γινεται να 'παγωσουμε' σε μια φωτογραφια. Τα κλικ σε κανουν να χανεις τη στιγμη πολλες φορες.

Το ξενοδοχειο ειναι στο λοφο, πανω απ'την πολη, το γκρουπ κουρασμενο κι επιστρεφει. Ας ξεχασουμε το βραδυνο- ειναι η τελευταια μας νυχτα εδω. Κανουμε βολτα στα μαγαζια που κλεινουν σιγα-σιγα, μυριζουμε τη σκονη που σηκωνει το βραδυνο αερακι και καταληγουμε στην Pub Royale. Αποικιακου στυλ κτιριο μεσα κι εξω. Η μπαρα ειναι απο βαρυ, σκουρο ξυλο, σκαλιστο, τα τραπεζια βαρια, ξυλινα κι αυτα και οι πολυθρονες ενα ξεθωριασμενο βελουδο βυσσινοροζ.Ταξιδι στο χρονο, με τον μπαρμαν σε τρελα κεφια εξυπηρετησης... Αυτα χαναμε με τα ξενοδοχεια να ειναι στου βελζεβουλη την ακρη;.. Παραγγελνουμε παγωμενες Lion, οι ντοπιες μπυρες και μερικα πιατα τυχαια- που να ρωταμε τωρα τι ειναι το 'kukul mas hodhi'.. Φυσικα ο,τι παραγγειλαμε ηταν φισκα στο καρι, αλλα πολυ πιο νοστιμα μαγειρεμενο- χωρις τα μπαχαρικα να 'στριμωχνουν' τα αλλα υλικα. Απο αυριο που θα μεινουμε μονοι μας, θα τα μαθουμε ολα καλυτερα..

 

[coccobill]

.....ειμαι λιγο μπερδεμενος....σαν φανατικος λατρης του καφε μια αποτοξινωση με τσαι θα μου εκανε καλο η θα "δαγκωνα" ολους τους σπαστικους του γκρουπ...?

Εμενα παντως δε με ωφελησε..

 

[maιra1]

Τι ωραία!!! επιτέλους συνέχεια στην απολαυστική σου ιστορία.

 

[adiaforos]

Τι ωραία!!! επιτέλους συνέχεια στην απολαυστική σου ιστορία.

Απολαυστική η αφήγηση από cocobill , καλά συγγραφείς είστε όλοι όσοι γράφετε εδώ; Αλλά το γκαντέμιασες φίλτατη maιra1, και συνέχεια δεν έχει!

(Και είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναδιαβάσω ιστορία σε εξέλιξη, αλλά μάλλον δεν την κρατησα...)