Σρι Λάνκα Σρι-Λάνκα: Αναζητώντας εσπρέσο στη χώρα του τσαγιού.

[ioanna karagianni]

Ουφ ουφ, ήρθα τρέχοντας, έχετε φύγει εδώ και μέρες και εγώ τώρα κατάφερα να σας προφτάσω. Από τώρα και εμπρός θα με πάρετε μαζί σας έτσι; Για να θυμηθούμε λοιπόν την Σρι Λάνκα.

 

[coccobill]

Κανεις δεν τρεχει σ'αυτο το νησι- προλαβαινεις..
Και μια φωτογραφια απο τον κηπο με τους ναους.

 

[pattyyy]

Πολύ ωραία ιστορία! Μόλις διάβασα το σημερινό "επεισόδιο" και ταξίδεψα...

 

[coccobill]

Το απογευμα εχει σαφαρι στο Εθνικο παρκο Kaudulla. Αν ειμαστε τυχεροι, θα δουμε τιγρεις, μας λενε. Ειμαστε τυχεροι γι'αυτο και δεν ειδαμε, λεω εγω εκ των υστερων. Το τζιπ ειναι ανοιχτο, μπροστα καθεται ο Den με τον οδηγο κι ενα καφασι μπυρες για το ενδεχομενο πικ νικ και πισω εμεις με την Τ. και τη Λ. Κινουμαστε παραλληλα με ενα ποταμι πνιγμενο στη βλαστηση κι ο Den μας δειχνει φωλιες κομπρας- σα γιγαντια βουναλακια μυρμηγκοφωλιων ειναι. Σε λιγο πετυχαινουμε αγελη ελεφαντων με τα μικρα τους και φτανουμε στη μεγαλη τεχνητη λιμνη εχοντας δει δεκαδες πολυχρωμα πτηνα. Μεγαλα δεντρα ξεπεταγονται μεσα απο τα νερα και κατεβαινουμε για φωτογραφιες. Τα νερα εχουν τραβηχτει ομως κι αν θελουμε να δουμε αγριες γατες, λενε, πρεπει να παμε στην αντιθετη κατευθυνση. Τα αλλα τζιπ εχουν προχωρησει αρκετα και δε φαινονται πια οταν φτανουμε μπροστα σ'ενα βαθυ χαντακι, ενος περιπου μετρου, οπου περναει ρηχο ποταμι με 4-5 μετρα πλατος. Σιγα μην κολωσει ο νεαρος στο τιμονι... Το βουταει στο νερο που φτανει τους 60-70 ποντους αλλα τα τοιχωματα ειναι λασπωδη και οι ροδες γλιστρανε. Πρωτη προσπαθεια αποτυχημενη, δευτερη το ιδιο, τριτη παταει γκαζι και γυρναμε με ακομα μεγαλυτερη ορμη προς τα πισω παλι. Τα παιρνει που ξεφτιλιζεται ετσι στα ματια μας, σπινιαρει κι αντι να το παει απο τις ροδιες, αποφασιζει ν'ανοιξει νεους δρομους μες στα βρυα, παταει γκαζι, γλιστραμε χειροτερα απο πριν, σε κλιση πολλων μοιρων και ντεραπαρουμε! Ευτυχως, απο τη μερια που καθομουν εγω, οποτε προλαβα να πατησω στην πλαινη, προστατευτικη μπαρα της καροτσας και να πηδηξω στην οχθη αρπαζοντας το σακιδιο μας. Τρομερο ζογκλερικο.. ακομα αναρωτιεμαι.. Το τζιπακι μας λοιπον, εχει πεσει με το πλαι στα καφε νερα του παραποταμου, οι αλλοι τρεις της καροτσας βουτανε στις λασπες και το καθισμα του συνοδηγου, μαζι με τον Den, ολο κατω απ'το νερο. Αν ειναι να δουμε τιγρη τωρα, ειναι η πολυ λαθος στιγμη, σκεφτομαι. Ο οδηγος βγαινει πρωτος, τραβαει τον Den, και μαζι με τους αλλους τρεις που ειναι ουτως η αλλως μες στα λασπονερα προσπαθουν να το σπρωξουν στην ορθη θεση. Μηπως δεν ειναι πρεπον να γελαω και να τραβαω φωτογραφιες την ταλαιπωρη παρεα μου; Οχι μονο στεγνη και απροθυμη να προσφερω βοηθεια αλλα και προκλητικη με το μπαζουκας στο χερι!

Σε λιγο δυει και τα τζιπ που επιστρεφουν μας παιρνουν μαζι. Στα οπα-οπα μας ειχαν εκεινο το βραδυ οι υπολοιποι. Καθομαστε ως αργα με τη Λ. και την Τ. και μετραμε ποσες καταστροφες εχουμε "προκαλεσει" στα ταξιδια μας με την παρουσια μας και μονο. Αν καναμε συρραφη και των τεσσαρων μας, θα φτιαχναμε ταινια επιπεδου Σπηλμπεργκ.

 

[go2dbeach]

Απ'ολα εχει η ιστορια..μεχρι λασπολουτρα! Τι αλλο σας συνεβη στη συνεχεια αναρωτιεμαι! Περιμενω τη συνεχεια

 

[coccobill]

Το επομενο πρωινο τα μαζευουμε, αποχαιρεταμε τις δρακοσαυρες και φευγουμε για Sigiriya, γυρω στη μιση ωρα απο Dambulla.Περναμε την πυλη και μπαινουμε στους κηπους με τις πετρινες, χτιστες πισινες. Μπροστα μας ο καθετος ογκος του βραχου της Sigiriya με υψος περιπου 200 μετρα. Ο Den εξακολουθει με τους δημοφιλεις θρυλους του: "Στην κορυφη του βραχου ηταν το παλατι του βασιλια Kassapa και προσταζε τις νεαρες θεραπαινιδες του να κανουν μπανιο ολογυμνες στις πισινες αυτες εδω προκειμενου να διαλεγει την πιο ομορφη". "Η ειχε αετισιο ματι αυτος ο Κασαπα, βρε Den, η πολυ εκλεκτικος δεν ηταν..ε;". "Η ηταν ολες ετσι κι αλλιως πενταμορφες! Αλλα θα τις δειτε στις τοιχογραφιες, ν'ανεβειτε ολοι". "Σιγα μην ανεβουμε εκει πανω για να δουμε τις τσιτσιδες", πεταγεται η τρεκερ των Ανδεων, "και τι να δω, 'χαλασματα'; Σαν το Ματσου Πιτσου αποκλειεται να ειναι..". "Συγνωμη, καλε κυρια, αλλα, επειδη δεν εχω παει, στο Ματσου Πιτσου δεν εχει 'χαλασματα'; malls και πινακοθηκες εχει;" Ενα χερι με τραβαει πισω και μου λεει (οχι το χερι, βεβαια) " Πιστευεις πραγματικα οτι εκει θα ανεβηκε δηλαδη; Ασε την, αφου διασκεδαζουμε". Και την αφηνω.. Οι ερευνητες παντως δεν εχουν συμφωνησει ακομα για το εαν επροκειτο για βασιλικη κατοικια η βουδιστικο μοναστηρι και τα ευρηματα εριζουν...

Στα μισα του βραχου, μια στενη, σπιροειδης, μεταλλικη σκαλα οδηγει τους υψοβοβικους στην απογνωση κι εμας στην προφυλαγμενη με λινατσες και μεταλλικα υποστεγα γκαλερυ. Στο κοιλωμα του βραχου ειναι τα διασημα φρεσκο με τις ημιγυμνες νυμφες η τις παλλακιδες του Κασαπα, συμφωνα με το Den, η τις απεικονισεις μιας Bodhisattva, ενος θεικου πλασματος. Ο,τι και να απεικονιζουν ειναι υπεροχα. Το μονοπατι συνεχιζει στο πλαι του βραχου μ'ενα ψηλο τοιχo να το προστατευει,το Mirror Wall. Οι επισκεπτες απο τον 6ο αιωνα εως τον 14ο εγραφαν πανω του τις εντυπωσεις τους απο τις νωπογραφιες, μερικα απο αυτα αποκρυπτογραφηθηκαν και παρουσιαστηκαν σ'ενα διτομο εργο με τον τιτλο "SigiriGraffiti". Σπουδαια ευκαιρια για τη μελετη της εξελιξης του γραπτου λογου.

Το μονοπατι καταληγει σε ενα μεγαλο πλατωμα οπου βρισκοταν η εισοδος στην κορυφη. Χτισμενο στο βραχο ενα γιγαντιο λιονταρι που συμβολιζε τη δυναμη του λογου του Βουδα. Εμπαινες απο τα ποδια του και κατεληγες στο στομα-εξοδο αλλα σημερα σωζονται μονο τα δυο τεραστια πελματα του. Η αναβαση γινεται απο μια πολυ στενη, μεταλλικη σκαλα κολλητη στο βραχο. Δεν κοιταμε κατω, δεν κοιταμε κατω! Η κορυφη ειναι επιπεδη και ο οδηγος γραφει πως καλυπτει εκταση 1,6 εκταριων! Απομειναρια κατοικιων, μιας ακομα στουπας, λιμνουλες με νουφαρα στις πεζουλες και θεα ανεμποδιστη στην καταπρασινη γη που αλλοτε χαζευε η ο βασιλιας η οι Βουδιστες μοναχοι, ποιος ξερει; Πως διαλογιζοντουσαν, ομως, εδω πανω οι μοναχοι κοιτωντας τοση ομορφια; Πως απαρνιεσαι την υλη αυτου του πλανητη που σου κοβει την ανασα; Ειμαι ακομα πολυ μακρια απο τη φωτιση, μαλλον...

 

[coccobill]

Να η σπιροειδης σκαλα προς την 'γκαλερυ'. Οι υψοφοβικοι μπορουν να την αποφυγουν, ωστοσο, και να συνεχισουν στο μονοπατι.

 

[coccobill]

Και η θεα απο ψηλα. Στο ξεφωτο δεξια διακρινονται οι χτιστες 'πισινες'. Θα προσπαθησω να βρω και βιντεακι γιατι κειμενο δε βλεπω σημερα.

 

[coccobill]

Το μεσημερι στο δρομο για την Kandy, δευτερη πολη διαμονης μας, σταματαμε σ'εναν κηπο με μπαχαρικα. Μας δειχνουν το δεντρο της βανιλιας, της κανελας, του καφε... "Α, καφες,μηπως σερβιρετε καφε ψημενο εκτος ολων αυτων των ματζουνιων που μας εχετε αραδιασει;", "Οχι, λυπαμαι, μονο τσαι, αν θελετε..". Σιγα μην ηταν τοσο ευκολο. Οι αντρες βγαζουν τις μπλουζες τους για ενα γρηγορο μασαζ στο αιθριο, με ελαια που υποσχονται χαλαρωση, οι γυναικες χαζευουν τα ειδη καρι κι ενας φουκαρας του γκρουπ δεχεται να δοκιμασει μια τρομερη αποτριχωτικη αλοιφη που σε δυο λεπτα αφησε τη γαμπα του γουλι! Οι γυναικες ενθουσιαζονται, αυτος ειναι να τον κλαιν οι ρεγγες. Τις επομενες μερες κυκλοφορει με σαλβαρι.

Στην εισοδο της Kandy ενθουσιαζομαστε με εναν εντυπωσιακο, Ινδουιστικο ναο αλλα μια λατρης κοτρωνων επαναστατει: "Ε, οχι αλλους ναους σημερα, να παμε σ'ενα εργαστηριο πολυτιμων λιθων να δουμε πως δουλευουν οι ντοπιοι τις πετρες". Δεν απεχω μονο εγω απο τη φωτιση.. Πειθει τους υπολοιπους πως θα βρουν τρελες ευκαιριες και το πουλμαν συνεχιζει στην αλλη εξοδο της πολης. Μετα απο 5 λεπτα χαζι στις προθηκες του εργοστασιου τελικα κι οχι εργαστηριου η Λ. αντιλαμβανεται τα μιζερα βλεμματα μας και κανονιζει με τον ιδιοκτητη να μας κερασει τουκ-τουκ για το κεντρο της πολης.Εκεινη πρεπει να μεινει με τους υπολοιπους που ειναι περισσοτεροι και τωρα ειναι το δικο της βλεμμα μιζερο..

Δε νομιζω να υπαρχει ο ορος 'ψυχεδελικη αρχιτεκτονικη' αλλα μονο αυτος μπορει να περιγραψει το εξωτερικο ενος Ινδουιστικου ναου. Χιλιαδες χρωματιστες μορφες σκαλισμενες, με μικροκοσμικους συμβολισμους ορθωνονται στον ουρανο. Ξυπολιζομαστε και μπαινουμε μεσα πετυχαινοντας μια μικρη τελετη γυναικων. Κατι σα μυηση για τα μικρα κοριτσια που στεκονται ορθια στη μεση ενος κυκλου, ψαλλοντας αγνωστους για εμας ψαλμους. Στο βαθος του ναου αγαλματα ζωων, πολυχρωμες θεοτητες και ιερεις βαμμενοι με ασπρη μπογια και σταχτη στα μαλλια. Μας χαμογελαν με υφος χαρουμενης μαστουρας, ενας με πλησιαζει, απλωνει το χερι του, νομιζω πως θα μου δωσει τσιγαρο για μια τζουρα αλλα τελικα μου βαφει το μετωπο με το δαχτυλο του ασπρο.

Η πολη της Kandy, η τελευταια πρωτευουσα του βασιλειου, υπεκυψε στους Βρετανους το 1815. Χτισμενη αναμεσα σε δασωμενους λοφους, με 500μ υψομετρο, θεωρειται απο πολλους η πιο χαρακτηριστικη πολη του νησιου. Το κεντρο της ειναι γεματο εμπορικα μαγαζια, πολλα εκ των οποιων πουλανε αντικες, πολυτιμους λιθους και χειροποιητα εργα παραδοσιακης τεχνης. Βγαινοντας απο το κεντρο οι δρομοι φαρδαινουν και οδηγουν στη λιμνη. Οι ντοπιοι κανουν βολτα στις οχθες της, οι γυναικες φοραν μονοχρωμα σαρι με εντονα χρωματα, κραταν τους συζυγους αγκαζε και τα πιτσιρικια τρεχαλανε χωρις κανεις τους να μας δινει την παραμικρη προσοχη. Ενα μικρο κομματι γης 'εισβαλλει' στα νερα της λιμνης με τα δεντρα του στολισμενα λευκα και φωτακια που αναβουν οσο βραδιαζει. Ωραια αντανακλουν στο νερο τωρα που δυει.

 

[maιra1]

coccobill, γράφεις πολύ-πολύ ωραία. Με ζωντάνια με χιούμορ και με καλές χρηστικές πληροφορίες. Χάρμα η ανάγνωση της ιστορίας σου.
Και μην ξεχνιέσαι, γράφε.......ακολουθούμε

 

[coccobill]

Σ'ευχαριστω πολυ! Οι πληροφοριες θα γινουν πιο χρησιμες οταν βρω το φακελο της Σρι-Λανκα με τις σημειωσεις, τα εισητηρια και ο,τι αλλο εχει μεσα... μεχρι τωρα κρυβεται πολυ καλα! Βρηκα μεχρι και τα εισητηρια της πενθημερης (που ειχα παει την προκατακλυσμιαια περιοδο) αλλα αυτος τιποτα...

 

[coccobill]

Η λιμνη με τα στολισμενα δεντρα