Σκεφτομαι και γράφω: Η 1η ταξιδιωτική εμπειρία στο εξωτερικό!

[mafalda]

Η πρώτη φορά που ταξίδεψα στο εξωτερικό ήταν όταν ήμουν 21 χρονών, σε μια φίλη μου που έκανε erasmus στην Ουτρέχτη. Είχα τις κλασσικές φοβίες που έχουν όλοι. Αν θα βρω το σωστό αεροπλάνο, πως θα περάσω στο check-in κτλ,κτλ. Μάλιστα κανόνισα να ταξιδέψω με άλλους 3 φίλους μου για σιγουριά. Όμως κανείς τους δεν είχε ξαναταξιδέψει με αεροπλάνο οπότε καταλήξαμε 4 χαζά στο Ελ. Βενιζέλος να ψαχνόμαστε. Τελικά βρήκαμε το σωστό αεροπλάνο και με την πρώτη μάλιστα. Ήταν μαγευτικά και η Ολλανδία πανέμορφη. Αχ, τι ήθελα και τα θυμήθηκα..

 

[dik-7]

Αρχές Δεκέμβρη 2003 φίλος, ταξιδιωτικός πράκτορας με πείθει να τον ακολουθήσω στο γκρουπ που θα συνόδευε τα Χριστούγεννα στην Πράγα.
Πείθω την μέλλουσα σύζυγο μου-η οποία παρεπιμπτόντως τρεις μέρες πριν φύγουμε με πήρε τηλέφωνο έντρομη για να μου πει ότι της έκλεψαν την τσάντα στην οποία απ' ότι θυμόταν είχε το διαβατήριο της, αλλά για καλή μας τύχη το είχε αφήσει σπίτι της-και ξημερώματα παραμονής Χριστουγέννων βρισκόμαστε στη χιονισμένη Πράγα με θερμοκρασία -16C.
Θυμάμαι ότι είχαμε κατενθουσιαστεί και οι δύο μας και δεν μας πτόησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι το έτερο ήμισυ ασθένησε με υψηλό πυρετό.
Η Πράγα μας άρεσε ιδιαίτερα και δώσαμε δύο υποσχέσεις:
1. Να επιστρέψουμε κάποια στιγμή στην Πράγα, όπως και έγινε το καλοκαίρι του 2007 και
2. Να ταξιδεύουμε συχνότερα, το οποίο επίσης και έγινε.
Σήμερα μιλάμε στο νεώτερο μέλος της οκογένειας μας για τα ταξίδια μας, για να του μεταδώσουμε άμεσα το μικρόβιο μας και να ξεκινήσουμε πάλι τα ταξίδια στο εξωτερικό, που ήδη μας έχουν λείψει

 

[joela]

Χριστούγεννα 2002.Οι γόνεις μου αποφασίζουν να πάνε στην Ελβετία.απο 15/12 εως 3/1.Δεν είχα πάει ποτέ στο εξωτερικό και είμουν ήδη 23 ετών.Δεν θα το έχανα με τπτ.Απο τότε και μέχρι να παντρευτώ ακολουθούσα πάντού.(ταξιδεύουν πολύ συχνα και είναι και πολύ νεοι ετσι περνάγαμε και υπέροχα).φυσικά και δεν σταμάτησα με το γάμο μου μιας και φρόντισα να πάρω άντρα ταξιδιάρη,και τώρα έχουμε ήδη μυήσει το νεότερο μέλος της οικογένειας

 

[harilander]

στην Ευρώπη με τρένο

παντα ήθελα να κάνω ενα ταξίδι στο εξωτερικό αλλα τα οικονομικά μας δεν το επέτρεπαν.Η πρώτη "απόπειρα" έγινε οταν ημουν 18 χρονών και θέλαμε με τον αδερφό μου να πάμε Γαλλία να δουμε τα ξαδέρφια μας αλλα δεν μας αφησαν οι γονείς μας γιατί είμασταν ανήλικοι και φοβοντουσταν.Ετσι το 86 μόλις απολύθηκα απο φαντάρος δουλεψα 3 μήνες και με τα λεφτά θα πηγαινα ταξίδι.Προορισμός... ο γύρος της Ευρώπης (σχεδόν!)!Το ταξίδι το προετοιμάσαμε με τον αδερφό μου και ενα φίλο και θα πηγαίναμε να επισκεφτούμε φίλους και συγγενείς στην Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία ώστε να μας έρθει τσάμπα η διαμονή!
το τουρ θα γινοταν με τρένο, βγάλαμε καρτα απεριοριστων διαδρομών interail και παραμονές πρωτοχρονιάς ξεκινήσαμε το ταξίδι, πρώτος σταθμός ,Βενετία.
Το τρένο έπρεπε να διασχίσει ολη την τότε Γιουγκοσλαβία και οι Γιουγκοσλάβοι ειχαν την φήμη «αδίστακτων πορτοφολάδων», έτσι είμασταν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί.Ευτυχώς ηταν παραμονή πρωτοχρονιάς και δεν είχε πολύ κόσμο, σχεδόν άδειο το τρένο.Η πρώτη εικόνα απο Γιουγκοσλαβία ηταν απογοητευτική..
Ευτυχώς οσο πηγαίναμε ποιο Βόρεια η εικόνα άλλαζε προς το καλύτερο.Η αλλαγή του χρόνου και το 1987 μας βρηκε μεσα στο τρένο φυσικά λίγο μετα το Βελιγράδι, εαν θυμάμαι καλά.Εμείς οι τρεις και ο ελεγκτης του τρένου! Και κάτι άλλοι Ελληνες στο διπλανό κουπέ..Φυσικά είχαμε προνοήσει και ειχαμε και βασιλόπιτα!ο ελεγκτης ενας ηλικιωμένος που δεν ηξερε παρα μονο Γιουγκοσλάβικα αλλα παρ’ολα αυτα περάσαμε τελεια, ακόμα το θυμάμαι.Φτασαμε πρωτοχρονιά στην Βενετία και μολις κατεβήκαμε το τρένο ο πρώτος άνθρωπος που συνστάμε ηταν ένας Ελληνας
- «ρε παιδιά, καμια εφημεριδα απο Ελλάδα έχετε; Ειμαι μια εβδομαδα και δεν εχω νέα»
Στην Βενετία πάθαμε ενα πολιτισμικό σόκ καθως οι Ιταλοί την πρωτοχρονιά βγαίνουν για βόλτα και καφέ βάζωντας τα «καλά» τους (εχουν και στυλ οι άτιμοι!)
Εμεις τρια ρεμάλια αναμεσα στα κοστουμια και τις γούνες νιώθαμε λίγο άβολα.
Επόμενος σταθμός το Μιλάνο απ ‘οπου θα πέρναμε αλλο τρένο για Γένοβα.
Στην Γενοβα μείναμε τρεις μέρες σε κατι φίλους κάνωντας εξορμήσεις στις γύρω περιοχές, Σαν Ρεμο, Πορτο Φινο κλπ.
Επόμενος προορισμός στο πρόγραμμα ηταν το Παρίσι. Την εποχή εκείνη στην Γαλλία υπήρχαν πολλές κινητοποιήσεις και μεγάλες απεργίες, είχε πολλές περικοπες στα δρομολόγια έτσι αποφασίσαμε να πάμε μέσω Ελβετίας.Ευτυχως υπήρχε τρενο για Γενεύη και απο εκει πρέπει να υπήρχε τρένο για Παρίσι.Για καλή μας τύχη μετα απο λιγες ώρες ειχε TGV για το Παρίσι. Ηταν για μας η απολύτη εμπειρία καθως τα Ελληνικά τρένα ηταν αιώνες πίσω μπροστά σε αυτο που ζούσαμε, σε τρεις ώρες ειμασταν Παρίσι!! Μείναμε τέσερεις μέρες στα ξαδέρφια μου και γυρίσαμε ολο το Παρίσι.Εν μέσω απεργιων το μετρο υπολειτουργούσε αλλα το καλο ηταν οτι δεν βγάζαμε εισιτήριο..
Επόμενος σταθμός ..Μόναχο.
με την ψυχή στο στόμα φτάσαμε στο σταθμό λίγο πριν φύγει το τρένο και τελευταία στιγμή επιβιβαστήκαμε. Ηταν βράδυ και ολα τα κουπέ πιασμένα, ολοι ειχαν βολευτεί για να ρίξουν κανα υπνάκο, οποτε την πέφτουμε στον διαδρομο πάνω στα σακίδια.Δίπλα μας η τουαλέτα ηταν κλειδωμένη και ενας φουκαράς Αυστριακός πηγαινοερχώτανε περιμένωντας πότε θα ανοίξει.Τον λυπήθηκα και φγάζω ενα σουγιά και γυρνάω την μπετούγια να ανοίξει η τουαλέτα.
- «AAA!!! Italiano?» με ρωτάει
- «no Greco ,το ιδιο είναι» του λέω
Μόλις φγήκε μας κάλεσε να κάτσουμε μαζί του στο κουπέ που ταξίδευε με την κοπέλα του , έτσι την βγάλαμε την νύχτα σε κάθισμα και οχι στον διάδρομο.
Το τρένο ηταν το “orian exrpress”, καπου εχω κρατήσει την ταμπέλα.
Στο Μοναχο μείναμε άλλες τεσσερις μερες σε κάτι φίλους και απο εκει επιστρέψαμε Αθήνα.
Εικοσι μέρες περάσαμε μοναδικά και καθως ηταν το πρώτο μας ταξίδι μας έχει μείνει αξέχαστο.

 

[taver]

1o ταξίδι στο Εξωτερικό, 8 ετών με τους γονείς μου, το 1982 στη Σοβιετική Ένωση (σημερινή Ρωσία).
1ο ταξίδι χωρίς γονείς, στα 13 μου για 3 εβδομάδες στο Canterbury, UK, για τα Αγγλικά μου. Και ξανά πάλι τον επόμενο χρόνο.

 

[kalspiros]

joela κάναμε περίπου το ίδιο ταξίδι! πρώτη φορά και για εμένα στο εξωτερικό, στα 22 και προορισμός Ελβετία με τους γονείς! βέβαια η πρώτη επαφή με εξωτερικό ήταν τα αλβανικά παράλια που έβλεπα από το καράβι με πορεία Βενετία!!! και στην συνέχεια αποβιβαζόμαστε! έκτοτε, ο χορός των ταξιδιών καλά κρατεί!

 

[latina]

πρωτο ταξιδι στο εξωτερικο..μολις τελειωσα την πρωτη γυμνασιου!πηγα παρισι με τους γονεις μου με γκρουπ..

εγω ομως πρωτο ταξιδι θεωρω επισημα το πρωτο που εκανα μονη μου..
σε ηλικια 14 ετων..καλοκαιρι στην γερμανια..15 υπεροχες ημερες στο μαινζ!!μαζι με συνομιληκους ελληνες, μαροκινους, γερμανους και ουγγρους!!
εκδρομες, παιχνιδια, αθληματα, βουτιες σε λιμνες, χορο, ξενυχτια, απ' ολα ειχε ο μπαξες!!ανεπαναληπτη εμπειρια..

 

[Giotap17455]

Πρώτο ταξίδι Σεπτέμβριος 1993 για Erasmus στο Birmingham.. Charter για Gatwick ξημερώματα, μετά τρένο, μεγάλη περιπέτεια μου φαινόταν τότε.. ευτυχώς δεν είχα το άγχος του αεροπλάνου γιατί είχα ξαναμπεί στην 5ήμερη για Ρόδο και είχα ξετρελαθεί, οπότε ανυπομονούσα για νέες πτήσεις.. Ε, από τότε μου έμεινε το κουσούρι..

 

[KLEOPATRA]

Το πρωτο μου ταξιδι εγινε το 1994 στο Λονδινο.Οι συνθηκες που πραγματοποιηθηκε ηταν ιδιαιτερες .Ενας γειτονας ειχε παιξει τοτε στο τηλεπαιχνιδι"Το Μεγαλο παζαρι" με τον Ανδρεα Μικρουτσικο και ειχε κερδισει 4 ημερες στο λονδινο σε πολυ καλο ξενοδοχειο με ημιδιατροφη(ακομα θυμαμαι τους τεραστιους μπουφεδες του ξενοδοχειου!!)
Δεν τον ενδιεφερε το συγκεκριμενο ταξιδι και ετσι μας "πουλησε " τα δικαιωματα συμμετοχης.
Λατρεψα το Λονδινο οπως επισης λατρεψα και το ταξιδι με το αεροπλανο.Η αισθηση της απογειωσης-προσγειωσης μοναδικη!
Θυμαμαι οτι το Heathrow μου ειχε φανει τεραστιο συγκριτικα με το Αεροδρομιο Ελληνικου .
Μονο που το ταξιδι της επιστροφης συνοδευτηκε απο την εναρξη ενος δυνατου πονοδοντου ..αλλα δεν με ενοιαξε γιατι επεστρεφα γεματη απο ωραιες εικονες και εμπειριες.

 

[LIDA]

Τέλειο θέμα!!!Το πρώτο ταξίδι για μένα ήταν στα 18 μου στο Στρασβούργο για να επισκεφθώ τον τότε φίλο μου που είχε πάει για σπουδές!!!(Χωρίσαμε!..έχει καιρό!!!)Καθώς δεν είχε απευθείας πτήση πήγα Φρανκφούρτη και από εκεί έπρεπε να βρω τη στάση του λεωφορείου για να πάω στο Στρασβούργο...Καταλαβαίνετε άγχος!!!!Ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ το αεροδρόμιο (δεν είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης????) και δεν είχα κοιμηθεί όλο το βράδυ!!!!Ευτυχώς ο θεός με λυπήθηκε και καθόμουν δίπλα με έναν γερμανό ο οποίος πήγαινε σε ένα χωριό κοντά στο Στρασβούργο και με πήγε, έβγαλα εισιτήριο και μετά και στη στάση.Μου πρότεινε να πάω και μαζί του με το αυτοκίνητο που είχε νοικιάσει και τον περίμενε στο αεροδρόμιο αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μπω σ ένα αυτοκίνητο με έναν άγνωστο αν και μια χαρά φαινόταν το παιδί. Πάντως να ναι καλά γιατί ακόμη θυμάμαι πάνω κάτω σκάλες να με σέρνει...Βέβαια πρώτη και τελευταία φορά γιατί από εκεί και πέρα μια χαρά ανταποκρίθηκα σε οτιδήποτε!!!Και τώρα που το θυμάμαι.. είναι δυνατόν, ο τότε φίλος μου που είχε και αμάξι,δεν μπορούσε να έρθει να με πάρει?????Ο γάιδαρος!!!xexexe

 

[muya]

Πολυ ενδιαφερον θεμα! Για μενα η πρωτη φορα ηταν το 2001, ενα μηνα μετα τις επιθεσεις τις 11ης Σ. Πηγαινα στη Νοτια Γαλλια που με ειχε καλεσει ενας γαλλος φιλος, ο οποιος με ειχε ηδη επισκεφτει στην Ελλαδα νωριτερα. Ειχα τρομερο αγχος με τα αεροπλανα και θυμαμαι οτι με πηγαν οι γονεις μου στο αεροδρομιο και τους ελεγα (οντας πολυ δραματικη) αν συμβει κατι να ξερετε οτι σας αγαπω!!! (Μετα γελαγαμε αλλα εγω ημουν πολυ φοβισμενη τοτε!) Πηγαινα Νικαια μεσω Μιλανο (με Αλιταλια παρακαλω! και δεν εχασα καμια βαλιτσα!) και το δευτερο αεροπλανο ηταν ενα αεροπλανακι πολυ μικρο με μια αεροσυνοδο. Ολοι χαλαροι με τις εφημεριδες τους και τα σχετικα και εγω στη τσιτα... Με το που ανταλλασες βλεμμα με την μοναδικη αεροσυνοδο, ερχοταν να δει τι κανεις! ... Και κουναγε!!!

 

[ThanasisU2]

πρώτη ταξίδι μου ήταν σε ηλικία 2 ετών (το 91 αν δε κάνω λάθος) που πήγαμε Πολώνια με την LOT, και το αείμνηστο TU154. Ο πατέρας μου μέχρι και σήμερα δε χωνεύει την LOT μετά το σκηνικό που έγινε τότε. Καμία αεροσυνοδός δε ενδιαφέρθηκε για μένα ή τον τον κάτα ένα χρόνο μικροτέρο αδερφό μου, αλλά προτήμησαν να ενδιαφερθούν με το τσιουαουα μιας επιβάτησας.

Από τότε ακολούθησαν πολλά ταξίδια με πούλμαν για Πολώνια (μέσω Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, Τσεχοσλοβακίας, έζησα ακόμα τις διαχωρίσεις των δύο ΄χωρών, επίσης ταξίδι με λεωφορείο μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας λόγο του πολέμου στην σερβία τότε, και επιστροφή 2 μήνες μετά τον πόλεμο μέσα από την Βουλιαγμένη Σερβία που λέει και ο Αλκίνοος) μετά ακολούθησε ταξίδια με αμάξι μέσω Τεργιέστης, Βιέννης, Μπρνο και αεροπλάνα.

Το πρώτο ταξίδι που έκανα όλομοναχος ήταν στα 19 μου, με το που πείρα την πρώτη πληρώμη απο την δούλεια σχεδίαζα το πρώτο ταξίδι μου στην Γερμάνια.


τι αναμνήσεις τώρα μου φέρατε