Κίνα Σήκωσε Τα Κόκκινα Φανάρια!!!

[KLEOPATRA]

Αχ δεν ξερω για τρενα ή για λεωφορεια παντως με συγκινησες βρε...
τι μου θυμισες τωρα...ποσες φορες δεν εχω ερθει απο Σαλονικη-Αθηνα με την κλιναμαξα.
Ε ρε κατι υπνους που εριχνα εκει μεσα ...κουνα κουνα το τρενο με νανουριζε...απορω με τον εαυτο μου πως κοιμομουν πανω σε κεινα τα ρυπαρα σεντονια που εστρωναν στα κρεββατια!!!

 

[_antonis_]

Αντώνη ένα πράγμα θα σου πω. Η Καμπότζη και το Ανκορ σε περιμένουν!!

Τι εννοείς; Ιστορίες είναι που πρέπει να διαβάσω,ε;

Στο σημερινό κομμάτι, που έβαλες τη φωτ/φία και πραγματικά ευχαριστούμε (πρέπει να ήταν μοναδική εμπειρία το ταξίδι με το sleeper αυτό), κατάλαβα ότι έχεις βάλει ελάχιστες φωτ/φίες ώς τώρα. Και παρ'όλ'αυτά, διαβάζω την ιστορία με τεράστιο ενδιαφέρον!
Να'σαι καλά, πραγματικά φοβερή!!!!!!

 

[pattyyy]

Έχω λιώσει στο γέλιο! Και είμαστε ακόμα στην αρχή της περιπέτειας...Σας ακολουθώ βήμα-βήμα!

 

[FRIDA08]

Τέλειο να το διαβάζεις!!!!Για να το ζεις....δεν ξέρω.

 

[Sokratis]

Τέλειο να το διαβάζεις!!!!Για να το ζεις....δεν ξέρω.

Οντως... αν ειχα να επιλεξω μεταξυ του να το ζησω και να ακουσω μονορουφι ολες τις ομιλιες του ΓΑΠ, φοβαμαι πως θα προτιμουσα το δευτερο...

 

[FRIDA08]

Οντως... αν ειχα να επιλεξω μεταξυ του να το ζησω και να ακουσω μονορουφι ολες τις ομιλιες του ΓΑΠ, φοβαμαι πως θα προτιμουσα το δευτερο...

 

[isabelle]

Οντως... αν ειχα να επιλεξω μεταξυ του να το ζησω και να ακουσω μονορουφι ολες τις ομιλιες του ΓΑΠ, φοβαμαι πως θα προτιμουσα το δευτερο...

Σωκράτη σε καλώ να το ξανασκεφτείς. Ούτε ο ίδιος ο ΓΑΠ δεν θα το άντεχε αυτό.

 

[maria30]

Πω!!πω!!! γύρισα αδελφούλα μου, τι τραβάς και δεν το μαρτυράς. Πάντως εγώ το λέω και αμαρτία δεν έχω, ταξίδι μαζί σου δεν.....

 

[astral]

Αχ βρε έρμε Γκιούλι...

 

[skoumpi]

Άντε κυρία μου..... περιμένουμε!!!! Μάλλον σε ματιάσαμε και τελικά μας άφησες στη μέση του πουθενά και είναι και νύχτα!

 

[dim kyr]

Pity none of the unrepentant!!!!

-Φεύγει!!! Γκιούλιιιιιι Φεύγει!!!! Γκιούλι έφυγε.... και τώρα?
-Ε! Βουνά είναι, ας ψάξουμε καμμιά σπηλιά αρκούδων να την βγάλουμε για απόψε. Αυριο βλέπουμε.... Τι ωραία τα περνάμε εις τας κινεζικάς εξοχάς!! Υπέροχα!!! Σαν γαμήλιο ταξίδι. Ανέμελα και χωρίς έννοιες. Εσύ να τα βλέπεις που με κατηγορούσες που έβλεπα ντοκιμαντερ για επιβίωση στην φύση. Να τώρα που θα μας φανούν χρήσιμα. Εχω μάθει να αναβω φωτιά, και να αντιμετωπίζω τσακάλια.
-Σε πείραξε μου φαίνεται η εξάτμιση μουσιέ. Α!!!! Κοίτα!!!! Ενα λεωφορείο! Τρέχα ... τρέχα να το προλάβουμε
-Που πάει?
-Δεν ξέρω!!! Και δεν με νοιάζειιιιι.......Τρέχαααααα!!!
Στην άκρη του δρόμου περίμενε ένα λεωφορείο και οι κινέζοι έτρεχαν προς αυτό. Απο πίσω και οι φίλοι μας. Αν μη τι άλλο, λύση βου δεν υπήρχε. Η μόνη εναλλακτική ήταν οι σπηλιές του Γκιούλι και οι αρκούδες του.
2ο λεωφορείο. (με άγνωστο προορισμό)
Στο σαράβαλο λεωφορείο οι επιβάτες κάπνιζαν. Γεμάτο κάπνα και τα αποτσίγαρα στο πάτωμα, δίπλα απο τους εμετούς. Οι κλασικές πια κατσαρόλες για φτυσίματα, εμετούς και σκουπίδια είχαν παραταχθεί στον διάδρομο έτοιμες και πρόθυμες να δεχθούν τα αναμενόμενα. Μετά απο προσέγγιση της κινεζούλας που κουτσομίλαγε κάποια αγγλικά (Yes, No, Hallo, America, dollar, Obama, Chaki Chan, Fenghuang, ενδεχομένως και f*ck you), μαθαίνουν ότι επιτέλους θα φτάσουν στον προορισμό τους. Και οι αφελείς την πίστεψαν......
-Τι κάνεις εκεί Dim?
-Καπνίζω. Και ως γνωστόν, όταν καπνίζει ο λουλάς, εσύ δεν πρέπει να μιλάς.
-Ντροπή! Σε λεωφορείο είμαστε. Λίγος σεβασμός!
-ΧΑ!!! σεβασμός! Στην Κίνα. Αυτός ο άγνωστος. Aσε που αυτό το πράμα λεωφορείο δεν το λες. Λαμαρίνα με ρόδες του είναι πιο ταιριαστό. Βρε δεν κοιτάς τι θα κάνουμε έτσι που έχουμε μπλέξει? Το τσιγάρο σε πείραξε? Και με μια κίνηση γεμάτη πρόκληση, η αγαπητή Dim καθισμένη σαν αυτοκράτειρα, τινάζει την κάφτρα αργά και ηδονικά στο πάτωμα, ενώ ταυτόχρονα φυσάει τον καπνό προς την οροφή, με απόλαυση και σιγοτραγουδάει το εν γενεαί πασαι διασκευασμένο με το "ποτέ θα κάνει ξαστεριά". Οι κινέζοι τους χάζευαν εκστασιασμένοι. Και σιγοντάραν στο άσμα χαρούμενοι, με την Dim να τους εμψυχώνει χτυπωντας παλαμάκια να ανεβάσουν ντεσιμπέλ. Τι χαρούμενη ατμόσφαιρα!! Ενα σαράβαλο λεωφορείο πήχτρα στους κινέζους και την κάπνα, με δύο δυτικούς, ανάμεσα στους επιβάτες, όλοι μαζί να τραγουδούν το ποτέ θα κάνει ξαστεριά, στην ελληνοκινεζικήν διάλεκτον, ενώ έξω σκοτάδι, με τους υαλοκαθαριστήρες να δουλεύουν υπερωρίες να διώξουν την βροχή που μαστίγωναν τα τζάμια και προορισμό άγνωστο. Ωραία περνάμε εις τας Κίνας!!! Μα τον Βούδα!!!

Μετά απο κάποια ώρα -μην ρωτάς Χαράλαμπε σε πόση ώρα. Για όνομα του Θεού!!- πλησιάσαν σε μια πόλη. Η Fenghuang!!! Η Fenghuang!!! ψέλισε εκστασιασμένη η Dim κολλώντας το πρόσωπό της στο δακρυσμένο τζάμι. Aλλά.... γιατί είναι τόσο διαφορετική απο τις φωτογραφίες στο ιντερνετ? Γιατί έχει τόσο πολυόροφα κτίρια? Και που είναι το ποτάμι? Που είναι η αρχαία πόλη? Γιατί είναι τόσο μεγάλη?

Η απάντηση φυσικά είναι γιατί πολύ απλά ΔΕΝ είναι η Fenghuang. Στάση και ξεφόρτωμα. Σκοτάδι. Η νύχτα είχε παραμερίσει την ημέρα με την επιβλητική της παρουσία. Το λεωφορείο αδειάζει. Η βροχή επιμένει. Ολοι οι επιβάτες κατεβαίνουν. Εξαφανίζονται. Και παραμένουν οι Ελληνες να ξεμένουν νυχτιάτικα μούσκεμα, νηστικοί, κουρασμένοι, καταβεβλημένοι, με καμμία δυνατότητα να μπορούν να συνενοηθούν με κάποιον, σε έναν σκοτεινό, άγνωστο κινεζικό επαρχιακό σταθμό ΚΤΕΛ, με παραταγμένα δεκάδες υπό διάλυση λεωφορεία σε μια πόλη που δεν ξέρουν ουτε καν το όνομα της να αναρωτιούνται "που διάολο είμαστε? ΠΟΥ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΘΕΕ ΜΟΥ?????

Και ήταν τότε που οι ήρωές μας κόντεψαν να λυγίσουν απο την πρώτη κιόλας ημέρα και να πετάξουν τις αποσκευές με μανία απο τους ώμους τους στην μέση του σκοτεινού σταθμού, με την βροχή να τους μουσκεύει στην μέση του μουντού μίζερου σταθμού και να φωνάξουν απελπισμένα "ΗΛΙ ΗΛΙ, ΛΑΜΑ ΣΑΒΑΧΘΑΝΙ................. και.... η ιστορία, συνεχίζεται......

 

[kalspiros]

γιατί πολύ απλά γυρίσατε εκεί που ξεκινήσατε... έ;;..
σενάριο... ναι ναι σενάριο για κωμωδία μέχρι δακρύων... και με ένα, μόνο ένα μικροσκοπικό twist, σπλατεριά του κερατά...