Προτάσεις για βιβλία

[interted]

Captain James Cook - Rob Mundle

Υπάρχουν άπειρα βιβλία για την ζωή του Κουκ, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των ημερολογίων του, εικονογραφημένα κτλ.

Διάλεξα το βιβλίο του Mundle για δύο λόγους: Είναι Αυστραλός, άρα πιο κοντά στο επίκεντρο των σημαντικότερων γεγονότων της ζωής του Κουκ. Είναι ερασιτέχνης ναυτικός, οπότε ειδικός στο τεχνικό μέρος και αρα μπορεί να κρίνει καλύτερα ποιά ήταν τα πιο επικίνδυνα σημεία των ταξιδιών.

Η ζωή του Κουκ είναι απίστευτη. 18ος αιώνας, ο αιώνας της εξερεύνησης. Με ξύλινα καράβια με πανιά, στο έλεος του ανέμου και των ρευμάτων, της κακής καθαριότητας και διατροφής. Ο Κουκ αυτοδίδακτος μαθηματικός και τοπογράφος ήταν ίσως ο πιο ικανός της γενιάς του για να επεκτείνει το εύρος της ανθρώπινης γνώσης. Πχ. στην Ταϊτή παρατήρησε με τηλεσκόπιο το πέρασμα της Αφροδίτης από τον ήλιο (κρίσιμο για τον καθορισμό του γεωγραφικού πλάτους που ήταν το πρόβλημα της εποχής), και ανακάλυψε και χαρτογράφησε για πρώτη φορά πόλλά από τα νησιά του Ειρηνικου.

Αυτό που με συγκίνησε πιο πολύ ήταν οι επαφές των Ευρωπαίων με τους κατοίκους του Ειρηνικού. Μιλάμε για ένα τελείως παρθένο κόσμο. Σε κάθε νησί περιμένεις να δεις αν υπάρχει κάποιος, και ποιός είναι αυτός που θα ξεπροβάλει από τις πρασινάδες και πως θα γίνει η πρώτη επαφή με τους άνδρες του Κουκ. Εσωτερική πάλη μεταξύ της περιέργειας για την επέκταση της ανθώπινης γνώσης και της αλλαγής ενός τόπου χωρίς επιστροφή.

 

[Thalassaki]

«Ο νυχτερινός περίπατος της γιαγιάς», το τελευταίο λογοτεχνικό «δώρο» της Άλκης Ζέη στους απανταχού αναγνώστες της κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Πρόκειται για ένα μικρό, κομψό αφήγημα, που ξετυλίγεται στην πίσω αυλή του σπιτιού στις Βρυξέλλες, όπου η Άλκη περνούσε κάθε χειμώνα με την κόρη και τα εγγόνια της, τα τελευταία 30 χρόνια. Αφηγείται το τέλος της ζωής της ποιητικά, με ζεστασιά και μία γλυκιά μελαγχολία. Γραμμένο για παιδιά και μεγάλους, με τον τρόπο που μόνο εκείνη ήξερε, εικονογραφημένο από τον Νικόλα Χατζησταμούλο.

Mία λυρική και ευαίσθητη ματιά πάνω στο θέμα της απώλειας, ιδωμένης ως το φυσιολογικό, κάπως μελαγχολικό τέρμα ενός μεγάλου δρόμου.
Ένα κείμενο γραμμένο με τόση συγγραφική τέχνη και ωριμότητα, που παρά το θέμα του δεν προκαλεί θλίψη, παρά μόνο μια ζεστασιά και μια γλυκιά μελαγχολία.


Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις του βιβλίου θα διατεθούν υπέρ των σκοπών του ΟΔΥΣΣΕΑ, μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ιδρύθηκε το 2012 στο Βερολίνο από τη Δάφνη Βλουμίδη και Γερμανούς φίλους του ξενοδοχείου «Βότσαλα» στη Μυτιλήνη, με προγράμματα απασχόλησης, μάθησης και επικοινωνίας για νέους πρόσφυγες που βρίσκονται στο νησί της Λέσβου.
https://www.metaixmio.gr/el/products/ο-νυχτερινός-περίπατος-της-γιαγιάς

 

[Yorgos]

Διάβασα πρόσφατα αυτό:

https://www.amazon.com/Libya-Rise-Q...rds=rise+and+fall+libya&qid=1605778464&sr=8-1
Καταρχήν να πω ότι το στόχο του τον πέτυχε το βιβλίο, τουλάχιστον για μένα: ενημερώθηκα δηλαδή επαρκώς για την άνοδο (κυρίως αυτό με ενδιέφερε) στην και την πτώση του Καντάφι από την εξουσία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι δομές ελέγχου της λιβυκής κοινωνίας, βρήκα τρομερές ομοιότητες με την Κούβα, όπως και στο οικονομικό μοντέλο και τον τρόπο διαχείρισης του Τύπου. Από κει και πέρα έλειπαν διάφορα δευτερεύοντα στοιχεία περιστατικά που ξέρουμε όλοι (πχ τις γυναίκες σωματοφύλακες του Καντάφι ή το γιο του αγόρασε μετοχές ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας κι έπαιξε παρότι ήταν άθλιος), το οποίο σε κάνει να απορείς τι άλλο πολύ σημαντικότερο έλειπε. Επίσης θεωρώ πως η συγγραφέας έχει υπερβολικά αφελή προσέγγιση στους αντάρτες από την αραβική άνοιξη κι έπειτα, αλλά γενικώς μαθαίνει κανείς πράγματα για την καθημερινότητα στη Λιβύη του Καντάφι κι έχει τεθεί όλο αυτό σε ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο. Υποψιάζομαι πάντως πως θα υπάρχουν και καλύτερα βιβλία για το θέμα, αλλά δε θα το ψάξω, ας πούμε πως καλύφθηκα, χωρίς να θεωρώ ότι είναι καλογραμμένο το βιβλίο.

 

[soudianos]

Δεν ξέρω πως τα έχω καταφέρει κι έχω μπλεχτεί, αυτή την εποχή που ο Ακατονόμαστος στον εξωτερικό χώρο θερίζει ψυχούλες με το δρεπάνι του, κι εγώ στην απομόνωση να έχω στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι τη Θεία Κωμωδία να με τρομάζει με τα βάραθρα, τις πίσσες και τις φλόγες και στον καναπέ στην Αποκάλυψη του Ιωάννου ανάμεσα από ρομφαίες κι άγρια θηρία να ψάχνω να βρω το εδάφιο που αναφέρεται για την επιδημία.
Μα μην νομίζετε ότι η Θ.Κ. είναι η μετάφραση του Καζαντζάκη, τούτη στολίζει το ράφι μόνο...
Μια επανέκδοση του 1958 σε πεζό λόγο των Σπαθάρη και Μιχαλακέα είναι.

 

[kabamarou]

Δεν υπάρχει εδάφιο σχετικό με επιδημία στην Αποκάλυψη. Ίσως αυτό που ψάχνεις να έχει να κάνει με αυτό που αναφέρεται στο Λουκάς 21:11

 

[Sassenach77]

Μα μην νομίζετε ότι η Θ.Κ. είναι η μετάφραση του Καζαντζάκη, τούτη στολίζει το ράφι μόνο...

Κάποια στιγμή έπεσε και στα δικά μου χέρια η μετάφραση αυτή κ. Αντώνη. Όταν ξεκίνησα διάβασμα, γρήγορα κατάλαβα ότι έπρεπε να "παλέψω" αντί να διαβάσω και είπα να το αφήσω το βιβλίο. Τον αγαπώ τον Καζαντζάκη αλλά έλεος!... Τελικά πείσμωσα. Είναι περιττό να πω ότι "στραμπουληξα" τον εγκέφαλο μου διαβάζοντας το, αλλά το διάβασα χαχαχα

 

[Sassenach77]

Περί φωτίσεως - Ζοζε Σαραμαγκου

Από το οπισθόφυλλο:
Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές. Η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%. Οι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή και το λευκό ξεπερνά το 80%. Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας, τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη, καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή. Μια έκπληξη όμως περιμένει τους κρατούντες: ο πληθυσμός της πόλης αφυπνίζεται, "φωτίζεται", και ανακαλύπτει από την αρχή τις αξίες της αλληλεγγύης, της προσωπικής ευθύνης, της αλληλοβοήθειας. Το κράτος όμως δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο μήνα! Μπορεί να χαρακτηριστεί απαισιόδοξο, αλλά ο ίδιος ο Σαραμαγκου ισχυρίζεται ότι δεν είναι απαισιόδοξος, αλλά ότι ο κόσμος είναι απαίσιος.... Συμφωνώ!

 

[damasta]

Περί φωτίσεως - Ζοζε Σαραμαγκου

Από το οπισθόφυλλο:
Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές. Η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%. Οι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή και το λευκό ξεπερνά το 80%. Μπροστά στο διαφαινόμενο κενό εξουσίας, τα δύο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες εγκαταλείπουν την πόλη, καταστρώνοντας αστυνομικά σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή. Μια έκπληξη όμως περιμένει τους κρατούντες: ο πληθυσμός της πόλης αφυπνίζεται, "φωτίζεται", και ανακαλύπτει από την αρχή τις αξίες της αλληλεγγύης, της προσωπικής ευθύνης, της αλληλοβοήθειας. Το κράτος όμως δεν έχει πει ακόμη την τελευταία λέξη.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο μήνα! Μπορεί να χαρακτηριστεί απαισιόδοξο, αλλά ο ίδιος ο Σαραμαγκου ισχυρίζεται ότι δεν είναι απαισιόδοξος, αλλά ότι ο κόσμος είναι απαίσιος.... Συμφωνώ!

πρεπει να διαβασεις και τα αλλα δυο της τριλογιας
περι τυφλοτητος και περι θανατου.(το περι φωτισεως ειναι το δευτερο στην σειρα)
το πρωτο δεν αντεξα να το διαβασω ολο μια κι εξω .Χρειαστηκε να κανω "διάλλειμα "απο την αναγνωση του.

 

[damasta]

Αυτο το διαστημα διαβαζω το "Οδηγιες για οικιακες βοηθους" της Lucia Berlin.
Καιρο ειχε να πεσει στα χερια μου ενα βιβλιο με διηγηματα τοσο ζωντανο οσο αυτο.
Οι ρυθμοι μου αναγνωσης εχουν πεσει αισθητα .Ο συνωστισμος εντος οικιας αποτελει σοβαρο εμποδιο

 

[Sassenach77]

πρεπει να διαβασεις και τα αλλα δυο της τριλογιας
περι τυφλοτητος και περι θανατου.(το περι φωτισεως ειναι το δευτερο στην σειρα)
το πρωτο δεν αντεξα να το διαβασω ολο μια κι εξω .Χρειαστηκε να κανω "διάλλειμα "απο την αναγνωση του.

Κατάλαβα ότι σχετίζεται με το Περί τυφλοτητας γιατί κάνει αναφορές σε αυτό στο Περί φωτίσεως. Σημειώνω και το τρίτο βιβλίο. Ευχαριστώ!

 

[soudianos]

Κάποια στιγμή έπεσε και στα δικά μου χέρια η μετάφραση αυτή κ. Αντώνη. Όταν ξεκίνησα διάβασμα, γρήγορα κατάλαβα ότι έπρεπε να "παλέψω" αντί να διαβάσω και είπα να το αφήσω το βιβλίο. Τον αγαπώ τον Καζαντζάκη αλλά έλεος!... Τελικά πείσμωσα. Είναι περιττό να πω ότι "στραμπουληξα" τον εγκέφαλο μου διαβάζοντας το, αλλά το διάβασα χαχαχα

Συγχαρητήρια Τάνια! Μήπως έχεις διαβάσει και την Οδύσσεια του που κι αυτό στολίζει το ράφι μου μονάχα?
(Αυτά τα δύο δεν είναι αγορασμένα από μένα...)

 

[Sassenach77]

Συγχαρητήρια Τάνια! Μήπως έχεις διαβάσει και την Οδύσσεια του που κι αυτό στολίζει το ράφι μου μονάχα?
(Αυτά τα δύο δεν είναι αγορασμένα από μένα...)

Οχι, το ίδιο χάλι είναι;;;; χαχα
Αν είναι μόνο μετάφραση του Καζαντζάκη δεν πρόκειται να το πιάσω στα χέρια μου.... Αν πραγματευεται κάτι άλλο θα το σκεφτώ.
Έχω διαβάσει μόνο την πρωτότυπη του Ομήρου και μάλιστα την ξαναδιάβασα σχετικά πρόσφατα γιατί μου αρέσει!
Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του Καζαντζάκη αλλά ποτέ δεν είχα διαβάσει μετάφραση.... Θα το σκεφτώ σοβαρά για να το ξανακάνω!