Προτάσεις για βιβλία

[kokoui]

Ένα βιβλιο με σχετικά επίκαιρο θέμα δεν ξέρω αν το πρότεινε κάποιος απλά το θυμήθηκα ένεκα του κορονοϊού. Δεν έχει να κάνει με πανδημία αλλά με τις φαρμακοβιομηχανίες και τις ύπουλες πρακτικές τους στη μαύρη ήπειρο και όχι μόνο. Ο επίμονος κηπουρός του John le care.

 

[vikara]

Το διαβάζω τώρα,είμαι στην αρχή ακόμα. Είναι ευχάριστο και χιουμοριστικό!
Ο Πλην ξεκινάει για τον γύρο του κοσμου για να γλυτώσει από το να παραστεί στον γάμο του πρώην του.Ηπα, Γαλλία,Ινδία, Γερμανία, Μαρόκο είναι μερικές από τις στάσεις που θα κάνει.Ελπιζω να κρατήσει τη ζωηρή γραφή μέχρι τέλους!

 

[alvadi]

Συνεχίζω με αστυνομικό θρίλερ. Καστανάνθρωπος του Sveistrup Soren (κατάφερα να το γράψω)
Εξαιρετικό στο είδος του, κινηματογραφικό, πολύ αγωνία και ανατρεπτικό (εκεί ειναι η ουσία)
Μετά από αυτό δυσκολεύομαι να διαβάσω το Νεγρεπόντε (ιστορικό μυθιστορημα αναφέρεται και στην Ευβοια) από την διλογία Σκουριά και Χρυσάφι όπου επηρεάστηκα από τη @Sassenach77 με την ταξιδιωτική της ιστορία στην Εύβοια..

 

[dazed]

Τα τελευταία δύο που διάβασα (μικρά κι ευκολοδιαβαστα) ήταν η Γκρι Νουβέλα ***** και το Πως φιλιούνται οι αχινοί ****

https://www.goodreads.com/book/show/53294068
https://www.goodreads.com/book/show/36601088

 

[Smaragda53]

΄Ενα καταπληκτικό βιβλίο "Το Σύνδρομο της Περσεφόνης" του Γιώργου Κώνστα που έφυγε τόσο ξαφνικά από κοντά μας. ΄Ενα μυθιστόρημα που σε οδηγεί στα άδυτα της αρχαίας Ελευσίνας μέσα από μια πολύ πρωτότυπη ιστορία.

 

[Smaragda53]

Γιατι πεφτει το επιπεδο; Μια χαρα τα βρισκω τα βιβλια που προτεινει ο madman, πολυ σοβαροτερα απο αρκετα που αναφερονται παρα κατω.
Να προσθεσω στην κατηγορια που αναφερει ο Madman στα καθ' ημας τον Μεγαλο Ανατολικο του Ανδρεα Εμπειρικου. Ανοικονομητο μεν (9 τομοι) ερωτικο και ταξιδιωτικο!

διάβασα τον πρώτο τόμο με αρκετό κέφι, αλλά δεν άντεξα να πάω στον δεύτερο, μου έπεσε πολύ τόση εμμονή στο σεξ!

 

[Smaragda53]

Θα σου δόσω Θάνο μου μια δική μου εξήγηση του τι είναι παραλογοτεχνία, που φυσικά μπορεί να είναι και απολύτως προβληματική. Όταν κάποιος γράφει ένα έργο όχι απλώς υπακούοντας στους κανόνες του είδους του έργου που γράφει, πράγμα που είναι απολύτως αποδεκτό: πχ αστυνομικό μυθιστόρημα χωρίς ένα κάποιου είδους μυστήριο δεν νοείται ως αστυνομικό, αλλά το γράφει έχοντας κατά νου ένα κάποιο μοντέλο το οποίο δεν τον αγγίζει εσωτερικά, δεν το συγκινεί ψυχολογικά καθόλου, αλλά το χρησιμοποιεί για άλλους λόγους, συνηθέστερη αιτία είναι οτι πιστεύει οτι με αυτόν τον τρόπο θα αγγίξει το "μέσο αναγνώστη" και έτσι θα έχει μεγαλύτερη επιτυχία. Το να θέλει ο συγγραφέας να έρθει σε επαφή μα τον αναγνώστη, ούτε αυτό καθεαυτό είναι κακό, αλίμονο κάθε ένας συγγραφέας θέλει να διαβάζεται και να αρέσει. Το πρόβλημα ξεκινά στην περίπτωση εκείνη που ο συγγραφέας δεν εξωτερικεύει το βαθύτερο είναι του. Ο "τσιγκούνης" συγγραφέας που δε γράφει με πόνο καρδιάς. Αυτός που δεν διακατέχεται από το έργο του, αλλά προσπαθεί να το ελέγξει, να το εξουσιάσει. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένα πολύ καλογραμμένο έργο, αλλά θα είναι βάσει προαποφασισμένης συνταγής. Ο συγγραφέας δηλαδή μόνος του και αυτοβούλως έθεσε περιορισμούς στην συγγραφική του ελευθερία προκειμένου να ικανοποιήσει άλλους στόχους πέρα από τη γραφή αυτή καθεαυτή. Η ενστασή μου στην τελική είναι η εξής: κάθε καλογραμμένο έργο δεν είναι ντε και καλά λογοτεχνία. Φυσικά αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα, γιατί ναι μεν ο χρόνος αποφασίζει ποιά έργα θα μείνουν στις αιώνιες δέλτους της λογοτεχνίας, οι μελετητές της λογοτεχνίας όμως δε θα είναι εσαεί παρόντες για να μάθαίνουν αν το αντικείμενο των μελετών τους ήταν λογοτεχνικό έργο ή όχι. Πολλά λογοτεχνικά έργα ξεκίνησαν ως παραλογοτεχνία, είδη ολόκληρα, όπως η επιστημονική φαντασία και τα αστυνομικά μυθιστορήματα για να καταλήξουν ως λογοτεχνία και υπήρξαν και άλλα είδη λόγου που θεωρούνταν κάποτε δείγματα υψηλής διανόησης και μετά ξεχάστηκαν εντελώς. Ουτε καν παραλογοτεχνία. Παράδειγμα: η επιστολική αλληλογραφία. Κάποτε ο κόσμος διαβαζε μετά πάθους επιστολές που έστειλαν εξέχοντες άνθρωποι, λαμπρό παράδειγμα η αλληλογραφία της Madame de Stael με την κόρη της. Πλέον η μόνη αλληλογραφία που λαμβάνουμε είναι δυστυχώς οι λογαριασμοί, ούτε λόγος για νέα παραγωγή.
Προσοχή: Καθένας ο οποίος αραδιάζει στο χαρτί τα εσώτερα φύλλα της καρδιάς του δε σημαίνει οτι αυτομάτως γίνεται και λογοτέχνης. Ένας ερωτοχτυπημένος που γράφει ποιήματα στην καλή του μπορεί να είναι κάκιστος ποιητής.Το πώς γίνεται κάποιος ποιητής είναι έτερο τεράστιο ζήτημα, άλυτο εντελώς.

ευτυχώς που κυκλοφόρησε η αλληλογραφία του Σεφέρη κι άνοιξαν οι καρδιές μας!

 

[Smaragda53]

Αλλο ενα παρομοιο τοπικ που ειχε ανοιχτει περισυ
Ενα βιβλιο για την παραλια.

Σιγουρα θα βρειτε πολλες προτασεις.

νομίζω δεν υπάρχουν καλύτερα βιβλία για παραλία και διακοπές από όλα τα βιβλία της ΄Αγκαθα Κρίστι (συμπεριλαμβανομένης και της αυτοβιογραφίας της που για μένα είναι και το καλύτερό της)

 

[Smaragda53]

Στεφαν Τσβαιχ: -Σκακιστικη Νουβελα
-Συγχυση Αισθηματων.
Ισιγκουρο Καζουο: -Μη μ' αφησεις ποτε
Καρολ Τζοις Οουτς: -Ο αγγελος της οργης
-Ο βιασμος
Περσιβαλ Εβερετ: -Το σβησιμο
Φλερ Γεγκι: -Τα μακαρια χρονια της τιμωριας
-Προλετερκα
Σαντορ Μαραι: -Σταχτες

Τσβάιχ και Ισιγκούρο έχω διαβάσει, τους άλλους ομολογώ ότι δεν τους γνωρίζω -θα τους ψάξω όμως. Φοβάμαι ότι είμαι πιο πολύ των κλασσικών (εννοείται ότι συμπεριλαμβάνεται και ο Τσβάιχ). Τολστόι, Καζαντζάκης, Σεφέρης, Ντύρρενματ, Τζέην ΄Ωστιν, Σιμόν ντε Μπωβουάρ (οι 3 πρώτοι τόμοι της αυτοβιογραφίας της είναι καταπληκτικοί),Πηνελόπη Δέλτα, ΄Αγκαθα Κρίστι (και όμως είναι εξαιρετική συγγραφέας). Από τους πιο νέες εκδόσεις μ΄άρεσαν πολύ ο Τζέραλντ Ντάρρελ (ξεκαρδιστικός) η Μαρία Ιορδανίδου, ο Γιώργος Κώνστας και ο Κωστής Παπαγιώργης. Και πάντα και παντού η υπέροχη ασύλληπτη Οδύσσεια!

 

[underwater]

Αυτή την περίοδο έχω πολύ χρόνο για διάβασμα, μια αγαπημένη μου ασχολία την οποία λόγω φορτωμένου προγράμματος είχα παραμελήσει εδώ και καιρό. Είναι λοιπόν κάμποσα τα βιβλία που έχω διαβάσει πρόσφατα, όμως σε αυτή την ανάρτηση θα επικεντρωθώ σε ένα συγκεκριμένο για συναισθηματικούς λόγους, καθώς η μία εκ των συγγραφέων είναι αφενός καλή μου φίλη, αφετέρου πολύ αγαπητό μέλος του forum μας.
Πρόκειται λοιπόν για το βιβλίο "Ταξίδεψα για να σε βρω" των Φένιας Τσαγανάκη (βλ. @fenia42 ) και Νίκου Βαρδάκα. Ένα μικρής έκτασης, πολύ ευκολοδιάβαστο βιβλίο, το οποίο παντρεύει τη μυθοπλασία με στοιχεία από ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει η Φένια.
Πιστεύω ότι όσα μέλη αγαπούν τον τρόπο γραφής της Φένιας θα διαβάσουν με μεγάλη ευχαρίστηση αυτό το βιβλίο, ιδιαίτερα καθώς στο τέλος του μπορούν να βρουν (σε μορφή παραρτήματος) δύο μικρές ιστορίες της που δεν αποτελούν προϊόντα μυθοπλασίας. Προσωπικά συγκινήθηκα, καθώς η μία από τις δύο αφορά το ταξίδι σε Ισραήλ και Παλαιστίνη που κάναμε μαζί πέρυσι.
Ξέρω πως πολλές και πολλοί εδώ πέρα αγαπάμε το γράψιμο και είναι πολύ όμορφο να βλέπουμε μέλη να πηγαίνουν αυτό το μεράκι ένα βήμα παραπέρα. Προσωπικά θα χαρώ πολύ να μάθω και να υποστηρίξω παρόμοιες προσπάθειες και άλλων μελών.
Καλή επιτυχία Φενάκι και πάντα δημιουργική!

 

[Thalassaki]

Συγχαρητήρια Φένια! Καλή επιτυχία στο βιβλίο σας!
Θα φροντίσω σύντομα να προμηθευτώ το βιβλίο σας και να το διαβάσω και θα επανέλθω για εντυπώσεις.

 

[fenia42]

Αυτή την περίοδο έχω πολύ χρόνο για διάβασμα, μια αγαπημένη μου ασχολία την οποία λόγω φορτωμένου προγράμματος είχα παραμελήσει εδώ και καιρό. Είναι λοιπόν κάμποσα τα βιβλία που έχω διαβάσει πρόσφατα, όμως σε αυτή την ανάρτηση θα επικεντρωθώ σε ένα συγκεκριμένο για συναισθηματικούς λόγους, καθώς η μία εκ των συγγραφέων είναι αφενός καλή μου φίλη, αφετέρου πολύ αγαπητό μέλος του forum μας.
Πρόκειται λοιπόν για το βιβλίο "Ταξίδεψα για να σε βρω" των Φένιας Τσαγανάκη (βλ. @fenia42 ) και Νίκου Βαρδάκα. Ένα μικρής έκτασης, πολύ ευκολοδιάβαστο βιβλίο, το οποίο παντρεύει τη μυθοπλασία με στοιχεία από ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει η Φένια.
Πιστεύω ότι όσα μέλη αγαπούν τον τρόπο γραφής της Φένιας θα διαβάσουν με μεγάλη ευχαρίστηση αυτό το βιβλίο, ιδιαίτερα καθώς στο τέλος του μπορούν να βρουν (σε μορφή παραρτήματος) δύο μικρές ιστορίες της που δεν αποτελούν προϊόντα μυθοπλασίας. Προσωπικά συγκινήθηκα, καθώς η μία από τις δύο αφορά το ταξίδι σε Ισραήλ και Παλαιστίνη που κάναμε μαζί πέρυσι.
Ξέρω πως πολλές και πολλοί εδώ πέρα αγαπάμε το γράψιμο και είναι πολύ όμορφο να βλέπουμε μέλη να πηγαίνουν αυτό το μεράκι ένα βήμα παραπέρα. Προσωπικά θα χαρώ πολύ να μάθω και να υποστηρίξω παρόμοιες προσπάθειες και άλλων μελών.
Καλή επιτυχία Φενάκι και πάντα δημιουργική!

Τώρα είδα την ανάρτηση, ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου φίλη. Το βιβλίο ήδη το έχει αγαπήσει πολύς κόσμος και πέρασε στη δεύτερη έκδοση δυο μήνες μετά την πρώτη κυκλοφορία. Η αγάπη που λαμβάνω απο τους αναγνώστες, είναι ένα υπέροχο συναίσθημα που ομολογώ, με βρήκε απροετοίμαστη <3