Ποτέ την Κυριακή....

[zmaria]

Αυτές ακριβώς οι λογικές είναι που φέραν την Ελλάδα στην κατάσταση που βρίσκεται. Και μετά μεγάλης λύπης διαπιστώνω πως χρεοκωπήσαμε αλλά μυαλό δε βάλαμε.
Τόσο μεγάλο πρόβλημα θα ήταν π.χ. αν τα καταστήματα δούλευαν αυτή την Κυριακή, και κλείνανε π.χ. την Τρίτη?
Το ωράριο εργασίας παραμένει στις 40 ώρες εβδομαδιαίως. Όποιο και να είναι το ωράριο των καταστημάτων. Αν δε μπορούμε να αντιληφθούμε τη στοιχειώδη διαφορά μεταξύ των 2, μας αξίζουν οι συνέπειες.

Σωστός. Θα γινόταν ποτέ αυτό πιστεύεις?

Πρέπει μάλλον στις μέρες μας να είναι ευτυχείς που δουλεύουν. Γιατί χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί τους, μαζί με τους τέως εργοδότες τους βρίσκονται ήδη χωρίς δουλειά. Γιατί σε όλες τις πόλεις της χώρας υπάρχουν περιοχές που το 20-50% των καταστημάτων είναι ήδη κλειστό.
Θα έπρεπε λοιπόν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι παραπάνω εργαζόμενοι, ενδιαφερόμενοι και ανησυχόντας για την αυριανή τους δουλειά να ήταν αυτοί που πρώτοι θα επιθυμούσαν να δούλευε το μαγαζί στο οποίο δουλεύουν σε μια περίπτωση σαν και αυτή του Βόλου.
Γιατί μερικές φορές μπορεί η υπεράσπιση των κατά τα άλλα απόλυτα σεβαστών δικαιωμάτων των εργαζομένων να αποβαίνει εν τέλει σε βάρος αυτών των δικαιωμάτων. Ενάντια στην ίδια την ύπαρξη της δυνατότητας εργασίας. Μερικές φορές ενάντια και στην ίδια την κοινή λογική.

Κι αυτό πρόβλημα είναι. Γιατί? Γιατί ότι κι αν σου κάνουν στην δουλειά πια, πρέπει να λες ευχαριστώ που την έχεις. Και συμφωνώ εν μέρει. Αλλά έχουμε που έχουμε γίνει πρόβατα όλοι, σε λίγο θα φοβόμαστε να ψελλίσουμε και μπε.

Συμφωνώ στο ότι θα έπρεπε να είναι ανοιχτή η αγορά την συγκεκριμένη Κυριακή και κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη στην επιχείρηση (ενταξει όχι κάθε Κυριακή) αλλά με το κάθε δικαίωμα του εργαζόμενου που προκύπτει. Επιπλέον χρήματα δηλαδή κι αντικατάσταση του ρεπό. Αλήθεια πιστεύετε πως έτσι θα γινόταν? Στην πλειοψηφία?

 

[Borealis]

Όχι, φυσικά και δε θα διαμαρτυρόμουνα αν έβρισκα τα εμπορικά καταστήματα της Ρώμης κλειστά το Σάββατο το βράδυ και την Κυριακή όλη την ημέρα. Δεν είχα καμία απαίτηση να είναι ανοικτά και να περιμένουν την αφεντιά μου.
Φυσικά και θα έβρισκα κάτι άλλο να κάνω, αλίμονο Ρώμη είναι αυτή. Δεν ήταν πρόβλημά μου με την καμία. Έγινε φυσικά στην συνέχεια, όταν ήρθαν οι λογαριασμοί της πιστωτικής. Ας πρόσεχα! Και φυσικά οι λογαριασμοί αυτοί (καθώς και πολλοί άλλοι σε πολλούς καταναλωτές όπως εγώ) έλυσαν κάποια οικονομικής φύσεως προβλήματα των εμπόρων της πόλης. Οπότε ναι: θέμα των εμπόρων είναι, αλλά πού είναι το μεμπτό;
Και ας μη μου πει κανείς: "μα θα τα είχες ψωνίσει τη Δευτέρα". Παρασκευή απόγευμα έφτασα, Κυριακή βράδι έφευγα, δεν υπήρχε Δευτέρα για μένα στη Ρώμη. Προφανώς είχαν δει οι ιθύνοντες οτι ο πολύς τουρισμός στη Ρώμη έρχεται για Π/Σ/Κ οπότε τους συμφέρει τα εμπορικά να δουλεύουν συνεχώς.
Και ρώτησα: ήταν ανοικτά επτά ημέρες την εβδομάδα.

Προφανώς αναφέρεσαι σε εμπορικά κέντρα, τα καταστήματα εργαζονται εννιά - μία και τέσσερις- επτά το απόγευμα. Την Κυριακή παραμένουν κλειστα και πολλά και τα πρωινά της Δευτέρας.

 

[ΕΡΣΗ]

Συμφωνώ στο ότι θα έπρεπε να είναι ανοιχτή η αγορά την συγκεκριμένη Κυριακή και κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη στην επιχείρηση (ενταξει όχι κάθε Κυριακή) αλλά με το κάθε δικαίωμα του εργαζόμενου που προκύπτει. Επιπλέον χρήματα δηλαδή κι αντικατάσταση του ρεπό. Αλήθεια πιστεύετε πως έτσι θα γινόταν? Στην πλειοψηφία?

Μα εδώ βρε Μαρία λέμε οτι δεν έχει δικαίωμα ο καταστηματάρχης να ανοίξει το μαγαζί του και να το λειτουργήσει ΜΟΝΟΣ του, χωρίς υπαλλήλους.
Όσον αφορά το αν ο εργοδότης δεν καταβάλει τις δεδουλευμένες υπερωρίες, αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει) και στις καθημερινές.
Είναι θέμα των επαγγελματικών οργανώσεων των εμποροϋπαλλήλων του νομού να προβούν σε τέτοιες ενέργειες, ώστε να μην τολμούν αυτοί οι κακοί εργοδότες να πράττουν ανάλογα. Αν οι συνδικαλιστές προτιμούν να κάνουν την πάπια προς ίδιον όφελος, αντί να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου τους, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
ΥΓ Δεν καταλαβαίνω το εξής: Ως δικηγόρος μπορώ να κατεβώ Κυριακή στο γραφείο μου, να συναντήσω πελάτη και να συντάξω και κανένα δικόγραφο. Αν θέλω μπορώ και να φωνάξω τη γραμματέα και να της πληρώσω επιπλέον υπερωρίες. Ομοίως και ένας μηχανικός και ένας λογιστής και πολύ περισσότερο ένας γιατρός. Δε μπορώ να καταλάβω λοιπόν, γιατί αυτό το δικαίωμα στην εργασία το στερείται ο ιδιοκτήτης καταστήματος. (και το δικαίωμα στην εργασία είναι και αυτό συνταγματικά κατοχυρωμένο).

 

[galat]

Κι αυτό πρόβλημα είναι. Γιατί? Γιατί ότι κι αν σου κάνουν στην δουλειά πια, πρέπει να λες ευχαριστώ που την έχεις. Και συμφωνώ εν μέρει. Αλλά έχουμε που έχουμε γίνει πρόβατα όλοι, σε λίγο θα φοβόμαστε να ψελλίσουμε και μπε.

Και βέβαια είναι πρόβλημα. Όπως πρόβλημα είναι που η χώρα που ζούμε βρίσκεται σε διαδικασία πτώχευσης και εμείς αντί να ομονοήσουμε, να σηκώσουμε τα μανίκια, να πέσουμε με τα μούτρα στην δουλειά, να αξιοποιήσουμε σε παραγωγική κατεύθυνση την ευρηματικότητα του ελληνικού μυαλού, αναλωνόμαστε σε στείρες αντιπαραθέσεις περί όνου σκιάς.

 

[panpan]

Μα εδώ βρε Μαρία λέμε οτι δεν έχει δικαίωμα ο καταστηματάρχης να ανοίξει το μαγαζί του και να το λειτουργήσει ΜΟΝΟΣ του, χωρίς υπαλλήλους.
Όσον αφορά το αν ο εργοδότης δεν καταβάλει τις δεδουλευμένες υπερωρίες, αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει) και στις καθημερινές.
Είναι θέμα των επαγγελματικών οργανώσεων των εμποροϋπαλλήλων του νομού να προβούν σε τέτοιες ενέργειες, ώστε να μην τολμούν αυτοί οι κακοί εργοδότες να πράττουν ανάλογα. Αν οι συνδικαλιστές προτιμούν να κάνουν την πάπια προς ίδιον όφελος, αντί να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου τους, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
ΥΓ Δεν καταλαβαίνω το εξής: Ως δικηγόρος μπορώ να κατεβώ Κυριακή στο γραφείο μου, να συναντήσω πελάτη και να συντάξω και κανένα δικόγραφο. Αν θέλω μπορώ και να φωνάξω τη γραμματέα και να της πληρώσω επιπλέον υπερωρίες. Ομοίως και ένας μηχανικός και ένας λογιστής και πολύ περισσότερο ένας γιατρός. Δε μπορώ να καταλάβω λοιπόν, γιατί αυτό το δικαίωμα στην εργασία το στερείται ο ιδιοκτήτης καταστήματος. (και το δικαίωμα στην εργασία είναι και αυτό συνταγματικά κατοχυρωμένο).

Α γεια σου Ερση
Διπλο ευχαριστω

 

[ΕΡΣΗ]

Προφανώς αναφέρεσαι σε εμπορικά κέντρα, τα καταστήματα εργαζονται εννιά - μία και τέσσερις- επτά το απόγευμα. Την Κυριακή παραμένουν κλειστα και πολλά και τα πρωινά της Δευτέρας.

Δεν αναφέρομαι σε εμπορικά κεντρα: σε μπουτικ του κέντρου αναφέρομαι: στα πιο ακριβά καταστήματα: Valetino, Yves Saint Laurant, Max Mara στη Via Condotti, Via Margutta, via del Corso κλπ. Και σου λέω οτι λειτουργούσαν μέχρι τις 21.00 το βράδυ του Σαββάτου και μέχρι τις 20.00 το βράδυ της Κυριακής. Μου είχε κάνει τόση εντύπωση που τους ρώτησα και μου είπαν οτι και Δευτέρα πρωί ήταν ανοικτά και δεν έκλειναν ουτε μια ημέρα την εβδομάδα. Φυσικά οι υπάλληλοι είχαν το ρεπό τους και είχαν κανονίσει έτσι τα ωράρια και τις βάρδιες που δούλευαν όσο έπρεπε να δουλεύουν.
Συγκεκριμένα ήμουν εκεί για τις εορτές της 28ης Οκτωβρίου του 2006. Αν στο μεταξύ έχουν αλλάξει τα πράγματα δεν το ξερω.

 

[tripakias]

ΥΓ Δεν καταλαβαίνω το εξής: Ως δικηγόρος μπορώ να κατεβώ Κυριακή στο γραφείο μου, να συναντήσω πελάτη και να συντάξω και κανένα δικόγραφο. Αν θέλω μπορώ και να φωνάξω τη γραμματέα και να της πληρώσω επιπλέον υπερωρίες. Ομοίως και ένας μηχανικός και ένας λογιστής και πολύ περισσότερο ένας γιατρός. Δε μπορώ να καταλάβω λοιπόν, γιατί αυτό το δικαίωμα στην εργασία το στερείται ο ιδιοκτήτης καταστήματος. (και το δικαίωμα στην εργασία είναι και αυτό συνταγματικά κατοχυρωμένο).

Γιατι τοτε Ερση τα πολυκαταστηματα και οι αλυσιδες καταστηματων θα ηταν ανοιχτες 24/7 κι ετσι οι μικρες επιχειρησεις θα οδηγουνταν η μια μετα την αλλη στο κλεισιμο (οχι πως δεν οδηγουνται τωρα). Ειναι μετρο ασπιδα για τα μικρα καταστηματα. Η σταση του εμπορικου συλλογου ειναι ανεκσηγητη ομως...

ΥΓ Φανταζεσαι να μην μπορουσε να δουλεψει ο γιατρος Κυριακη;

 

[Borealis]

Μα εδώ βρε Μαρία λέμε οτι δεν έχει δικαίωμα ο καταστηματάρχης να ανοίξει το μαγαζί του και να το λειτουργήσει ΜΟΝΟΣ του, χωρίς υπαλλήλους.
Όσον αφορά το αν ο εργοδότης δεν καταβάλει τις δεδουλευμένες υπερωρίες, αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει) και στις καθημερινές.
Είναι θέμα των επαγγελματικών οργανώσεων των εμποροϋπαλλήλων του νομού να προβούν σε τέτοιες ενέργειες, ώστε να μην τολμούν αυτοί οι κακοί εργοδότες να πράττουν ανάλογα. Αν οι συνδικαλιστές προτιμούν να κάνουν την πάπια προς ίδιον όφελος, αντί να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου τους, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
ΥΓ Δεν καταλαβαίνω το εξής: Ως δικηγόρος μπορώ να κατεβώ Κυριακή στο γραφείο μου, να συναντήσω πελάτη και να συντάξω και κανένα δικόγραφο. Αν θέλω μπορώ και να φωνάξω τη γραμματέα και να της πληρώσω επιπλέον υπερωρίες. Ομοίως και ένας μηχανικός και ένας λογιστής και πολύ περισσότερο ένας γιατρός. Δε μπορώ να καταλάβω λοιπόν, γιατί αυτό το δικαίωμα στην εργασία το στερείται ο ιδιοκτήτης καταστήματος. (και το δικαίωμα στην εργασία είναι και αυτό συνταγματικά κατοχυρωμένο).

Έρση δεν μπορεί να κατέβει ο μαγαζόταρας την Κυριακή και να οργανώσει το μαγαζί του τις προμήθειες τα λογιστικά ή ότι διάολο θέλει? εσύ μπορείς να κάνεις παράσταση την Κυριακή ή ο λογιστής να λύσει τα θέματά του στην Εφορία?

 

[Kostis]

να ξερεις οτι υπαρχει ποινικη διωξη. στο λεω γιατι το εχω παθει. μονος στο μαγαζι χωρις προσωπικο , παραβιαση ωραριου.

Eυχαριστω σαιτα...Οκ τι να πω.Ο καθενας κανει οπως κρινει.Αμα μπορουν να διωχνουν δουλειες στην εποχη που ειμαστε ας τα κλεινουν τα μαγαζια

 

[zmaria]

Μα εδώ βρε Μαρία λέμε οτι δεν έχει δικαίωμα ο καταστηματάρχης να ανοίξει το μαγαζί του και να το λειτουργήσει ΜΟΝΟΣ του, χωρίς υπαλλήλους.
Όσον αφορά το αν ο εργοδότης δεν καταβάλει τις δεδουλευμένες υπερωρίες, αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει) και στις καθημερινές.
Είναι θέμα των επαγγελματικών οργανώσεων των εμποροϋπαλλήλων του νομού να προβούν σε τέτοιες ενέργειες, ώστε να μην τολμούν αυτοί οι κακοί εργοδότες να πράττουν ανάλογα. Αν οι συνδικαλιστές προτιμούν να κάνουν την πάπια προς ίδιον όφελος, αντί να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων του κλάδου τους, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
ΥΓ Δεν καταλαβαίνω το εξής: Ως δικηγόρος μπορώ να κατεβώ Κυριακή στο γραφείο μου, να συναντήσω πελάτη και να συντάξω και κανένα δικόγραφο. Αν θέλω μπορώ και να φωνάξω τη γραμματέα και να της πληρώσω επιπλέον υπερωρίες. Ομοίως και ένας μηχανικός και ένας λογιστής και πολύ περισσότερο ένας γιατρός. Δε μπορώ να καταλάβω λοιπόν, γιατί αυτό το δικαίωμα στην εργασία το στερείται ο ιδιοκτήτης καταστήματος. (και το δικαίωμα στην εργασία είναι και αυτό συνταγματικά κατοχυρωμένο).

Έρση μου δεν διαφωνώ σε όλα αυτά, καθόλου μάλιστα, έγραψα απλώς για την υποτιθέμενη τεμπελιά των εργαζομένων που δεν θέλουν να δουλεύουν Κυριακή. Σαφώς και θα έπρεπε να μπορούν να δουλεύουν τα μαγαζιά τους εφόσον το θέλουν. Όσο για τους συνδικαλιστικούς συλλόγους καλύτερα να μην ανοίξω το στόμα μου γιατί δεν συνηθίζω να βρίζω.

Και βέβαια είναι πρόβλημα. Όπως πρόβλημα είναι που η χώρα που ζούμε βρίσκεται σε διαδικασία πτώχευσης και εμείς αντί να ομονοήσουμε, να σηκώσουμε τα μανίκια, να πέσουμε με τα μούτρα στην δουλειά, να αξιοποιήσουμε σε παραγωγική κατεύθυνση την ευρηματικότητα του ελληνικού μυαλού, αναλωνόμαστε σε στείρες αντιπαραθέσεις περί όνου σκιάς.

Στο τι θα έπρεπε με το τι τελικά γίνεται είναι μεγάλο κεφάλαιο. Και ποιος δεν θα θελε να συμβεί αυτό που λες? Θεωρητικά? Γιατί στην πράξη αυτό που βλέπω δεν είναι απλώς στείρες αντιπαραθέσεις όπως λες, αλλά πως ο ένας κοιτά να καβαλήσει τον άλλον.

 

[ΕΡΣΗ]

Γιατι τοτε Ερση τα πολυκαταστηματα και οι αλυσιδες καταστηματων θα ηταν ανοιχτες 24/7 κι ετσι οι μικρες επιχειρησεις θα οδηγουνταν η μια μετα την αλλη στο κλεισιμο (οχι πως δεν οδηγουνται τωρα). Ειναι μετρο ασπιδα για τα μικρα καταστηματα. Η σταση του εμπορικου συλλογου ειναι ανεκσηγητη ομως...

Το καταλαβαίνω αυτό. Αλλά οταν ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του μικροκατάστηματος θέλει να δουλέψει την Κυριακή επειδή καταπλέει ένα κρουαζιερόπλοιο γιατί να μην μπορεί να δουλέψει; Γιατί να τον δεσμεύει ο κανονισμός που τέθηκε για την προστασία του; Τρελλό δεν είναι;

 

[ΕΡΣΗ]

Έρση μου δεν διαφωνώ σε όλα αυτά, καθόλου μάλιστα, έγραψα απλώς για την υποτιθέμενη τεμπελιά των εργαζομένων που δεν θέλουν να δουλεύουν Κυριακή.

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τεμπέλη έναν υπάλληλο που δε θέλει να δουλέψει και την Κυριακή. Ελπίζω να μην προκύπτει κάτι τέτοιο από τα γραφόμενά μου.