underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.817
- Likes
- 12.591
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Τα βασικά: Γενικές πληροφορίες και οργάνωση
- Μπισκέκ μέρος α': Ιστορίες καθημερινής τρέλας
- Μπισκέκ μέρος 'β: sightseeing στην πρωτεύουσα
- Εθνικό πάρκο Ala-Archa
- Καρακόλ: αυθεντικό Κιργιστάν!
- Στο animal market του Καρακόλ
- Μπάνιο στην Issyk-Kul
- Jeti-Oguz, γιούρτες και μεθύσια
- Στις στέπες της Son Kul
- Στο ουδέτερο, άχρωμο, άοσμο Naryn
- Είναι μακρύς ο δρόμος για το Osh!
- Στο ανατολίτικο Osh
- Περί διαμονής-φαγητού-ποτού
- Σκέψεις
Το περασμένο καλοκαίρι, αν και υπέροχο, ήταν το πρώτο μετά από πολλά χρόνια όπου δεν εξήλθα από τα σύνορα της πατρίδας μας. Το αποτέλεσμα ήταν να με πιάσει μια τρέλα και να προγραμματίζω το πού θα πάω το επόμενο καλοκαίρι, παρότι προηγούνταν ένα φθινόπωρο, ένας χειμώνας και μια άνοιξη με άλλα ταξίδια! Στο μυαλό μου η απόφαση είχε ουσιαστικά παρθεί, ενώ και ο συνταξιδιώτης μου ήταν πολύ θετικός: Αζόρες, τις οποίες θεωρούσα το επόμενο βήμα μετά τη Μαδέρα που με είχε μαγέψει!
Έψαχνα λοιπόν με μεγάλη προσήλωση για τις Αζόρες, την πρόσβαση, τα νησιά, τα highlights και τις (ομολογουμένως τσιμπημένες) τιμές και ένιωθα πολύ σίγουρη. Όταν κάποιος με ενημέρωνε για αεροπορικές προσφορές η απάντησή μου ήταν πάντα η ίδια: «Δεν ξέρω, λέω να μην πάω κάπου μακριά το χειμώνα, έχω Αζόρες το καλοκαίρι και θέλω να μαζέψω λεφτά»!
Κάποια στιγμή έπεσα πάνω στην υπέροχη μίνι-ιστορία/οδηγό της dim kyr για Κιργιστάν και ομολογώ ότι ένιωσα ένα (μικρό) ταρακούνημα. Οι φωτός με τις στέπες, τις γιούρτες και τις χαριτωμένες φατσούλες με τα σκιστά ματάκια ήταν όλα τα λεφτά. Παρ’ όλα αυτά η στοχοπροσήλωσή μου (βλ. Αζόρες) ήταν μεγάλη κι έτσι το Κιργιστάν μπήκε στο πίσω μέρος του μυαλού. Όταν μες στο χειμώνα οι φίλοι και οι γνωστοί ονειρεύονταν μπανάκια στα κυκλαδονήσια η απάντησή μου ήταν στάνταρ: «Έλεος με τις Κυκλάδες, όλο τα ίδια και τα ίδια. Εμείς θα πάμε Αζόρες»! Είχα γίνει κάπως γραφική ομολογώ.
Το πώς εν τέλει αποφασίστηκε να κλείσουμε για Κιργιστάν είναι κάτι που έχω κάπως συγκεχυμένο στο μυαλό μου. Ήταν κάπου μέσα στον Ιανουάριο. Κάπου διαπιστώσαμε ότι οι Αζόρες ήθελαν πολύ καλή οργάνωση για να μην βγουν πανάκριβες κι έτσι αρχίσαμε να κοιτάμε εναλλακτικούς προορισμούς, τους οποίους θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε με περισσότερη ανεμελιά. Λίγο αυτό οπότε, λίγο διάφορα που διαβάσαμε σε ξένα blogs, λίγο το ότι εγώ δεν είχα ξαναπάει Ασία (η ασιατική πλευρά της Κων/πολης δεν μετράει ), διαπιστώσαμε ότι το Κιργιστάν μας έκλεινε για τα καλά το μάτι! Σκάνε και τα καλοκαιρινά δρομολόγια της pegasus με τις εξωφρενικές (με την καλή έννοια) τιμές, παίρνω και διάφορα tips από την αγαπητή dim kyr, δεν ήθελε και πολύ!
Ακόμα θυμάμαι την ώρα που πατούσαμε το confirm, ένα βροχερό απόγευμα του Ιανουαρίου! Ο ενθουσιασμός στα ύψη! (Κεντρική) Ασία σου έρχομαι!
Αυτή τη στιγμή που σας γράφω έχω επιστρέψει σχεδόν ενάμιση μήνα από αυτό το μοναδικό ταξίδι και τα συναισθήματα είναι ακόμα πολύ έντονα. Τι είναι λοιπόν για μένα το Κιργιστάν;
· Πάνω και πρώτα από όλα είναι η χώρα των καλών ανθρώπων. Η χώρα που ακόμα κι αν οι περισσότεροι δεν μιλούν λέξη αγγλικά, προσπαθούν να σε βοηθήσουν στο καθετί με όποιο τρόπο μπορούν. Εκεί που μπορείς να αφήσεις αφύλακτα τα πράγματά σου χωρίς άγχος, καθώς δεν θα τα πειράξει κανείς.
· Είναι ο τόπος που μετά από λίγες ώρες ανάβασης κι ενώ βρίσκεσαι στην άκρη του πουθενά μια οικογένεια θα σε φωνάξει στη γιούρτα της να γευματίσεις μαζί της και θα καταλήξεις να κατεβαίνεις τρεκλίζοντας το μονοπάτι έχοντας πιει το ένα σφηνάκι βότκας μετά το άλλο.
· Είναι η χώρα που θα αράξεις στην όχθη μιας αλπικής λίμνης στα 3000 μέτρα, θα κλείσεις τα μάτια και θα αφήσεις το κύμα να σε νανουρίσει. Και μόλις τα ανοίξεις θα διαπιστώσεις ότι μια αγελάδα στέκεται ακριβώς δίπλα από το κεφάλι σου!
· Είναι εκεί όπου θα κοιμηθείς μέσα στη γιούρτα με χαμηλότατες έξω θερμοκρασίες και μόνη πηγή θερμότητας μια σόμπα που καίει κοπριά.
· Είναι η χώρα που θα ταξιδέψεις με άθλιες μαρσρούτκες σε άθλιους δρόμους με άθλιους οδηγούς και θα το καταδιασκεδάσεις, μολονότι στο τέλος θα αναρωτιέσαι πώς βγήκες ζωντανός.
· Είναι ο τόπος όπου το υπαίθριο καραόκε αποτελεί την υπέρτατη ψυχαγωγία για παιδιά, ενήλικες και κυρίως εφήβους!
· Είναι εκεί που θα πάρεις εσωτερική πτήση και θα κάνεις μετά από πολλά χρόνια τον σταυρό σου όταν διαπιστώσεις την «ποιότητα» των ελέγχων στο επαρχιακό αεροδρόμιο. Η παρέα των πορωμένων ισλαμιστών που ψέλνει στο πίσω κάθισμα δεν βοηθά πολύ την κατάσταση.
· Είναι η χώρα με τα ατελείωτα βουνά, τις μαγευτικές λίμνες και τα όμορφα ποτάμια.
Και είναι πολλά ακόμα που θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω με την ιστορία μου!
Έψαχνα λοιπόν με μεγάλη προσήλωση για τις Αζόρες, την πρόσβαση, τα νησιά, τα highlights και τις (ομολογουμένως τσιμπημένες) τιμές και ένιωθα πολύ σίγουρη. Όταν κάποιος με ενημέρωνε για αεροπορικές προσφορές η απάντησή μου ήταν πάντα η ίδια: «Δεν ξέρω, λέω να μην πάω κάπου μακριά το χειμώνα, έχω Αζόρες το καλοκαίρι και θέλω να μαζέψω λεφτά»!
Κάποια στιγμή έπεσα πάνω στην υπέροχη μίνι-ιστορία/οδηγό της dim kyr για Κιργιστάν και ομολογώ ότι ένιωσα ένα (μικρό) ταρακούνημα. Οι φωτός με τις στέπες, τις γιούρτες και τις χαριτωμένες φατσούλες με τα σκιστά ματάκια ήταν όλα τα λεφτά. Παρ’ όλα αυτά η στοχοπροσήλωσή μου (βλ. Αζόρες) ήταν μεγάλη κι έτσι το Κιργιστάν μπήκε στο πίσω μέρος του μυαλού. Όταν μες στο χειμώνα οι φίλοι και οι γνωστοί ονειρεύονταν μπανάκια στα κυκλαδονήσια η απάντησή μου ήταν στάνταρ: «Έλεος με τις Κυκλάδες, όλο τα ίδια και τα ίδια. Εμείς θα πάμε Αζόρες»! Είχα γίνει κάπως γραφική ομολογώ.
Το πώς εν τέλει αποφασίστηκε να κλείσουμε για Κιργιστάν είναι κάτι που έχω κάπως συγκεχυμένο στο μυαλό μου. Ήταν κάπου μέσα στον Ιανουάριο. Κάπου διαπιστώσαμε ότι οι Αζόρες ήθελαν πολύ καλή οργάνωση για να μην βγουν πανάκριβες κι έτσι αρχίσαμε να κοιτάμε εναλλακτικούς προορισμούς, τους οποίους θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε με περισσότερη ανεμελιά. Λίγο αυτό οπότε, λίγο διάφορα που διαβάσαμε σε ξένα blogs, λίγο το ότι εγώ δεν είχα ξαναπάει Ασία (η ασιατική πλευρά της Κων/πολης δεν μετράει ), διαπιστώσαμε ότι το Κιργιστάν μας έκλεινε για τα καλά το μάτι! Σκάνε και τα καλοκαιρινά δρομολόγια της pegasus με τις εξωφρενικές (με την καλή έννοια) τιμές, παίρνω και διάφορα tips από την αγαπητή dim kyr, δεν ήθελε και πολύ!
Ακόμα θυμάμαι την ώρα που πατούσαμε το confirm, ένα βροχερό απόγευμα του Ιανουαρίου! Ο ενθουσιασμός στα ύψη! (Κεντρική) Ασία σου έρχομαι!
Αυτή τη στιγμή που σας γράφω έχω επιστρέψει σχεδόν ενάμιση μήνα από αυτό το μοναδικό ταξίδι και τα συναισθήματα είναι ακόμα πολύ έντονα. Τι είναι λοιπόν για μένα το Κιργιστάν;
· Πάνω και πρώτα από όλα είναι η χώρα των καλών ανθρώπων. Η χώρα που ακόμα κι αν οι περισσότεροι δεν μιλούν λέξη αγγλικά, προσπαθούν να σε βοηθήσουν στο καθετί με όποιο τρόπο μπορούν. Εκεί που μπορείς να αφήσεις αφύλακτα τα πράγματά σου χωρίς άγχος, καθώς δεν θα τα πειράξει κανείς.
· Είναι ο τόπος που μετά από λίγες ώρες ανάβασης κι ενώ βρίσκεσαι στην άκρη του πουθενά μια οικογένεια θα σε φωνάξει στη γιούρτα της να γευματίσεις μαζί της και θα καταλήξεις να κατεβαίνεις τρεκλίζοντας το μονοπάτι έχοντας πιει το ένα σφηνάκι βότκας μετά το άλλο.
· Είναι η χώρα που θα αράξεις στην όχθη μιας αλπικής λίμνης στα 3000 μέτρα, θα κλείσεις τα μάτια και θα αφήσεις το κύμα να σε νανουρίσει. Και μόλις τα ανοίξεις θα διαπιστώσεις ότι μια αγελάδα στέκεται ακριβώς δίπλα από το κεφάλι σου!
· Είναι εκεί όπου θα κοιμηθείς μέσα στη γιούρτα με χαμηλότατες έξω θερμοκρασίες και μόνη πηγή θερμότητας μια σόμπα που καίει κοπριά.
· Είναι η χώρα που θα ταξιδέψεις με άθλιες μαρσρούτκες σε άθλιους δρόμους με άθλιους οδηγούς και θα το καταδιασκεδάσεις, μολονότι στο τέλος θα αναρωτιέσαι πώς βγήκες ζωντανός.
· Είναι ο τόπος όπου το υπαίθριο καραόκε αποτελεί την υπέρτατη ψυχαγωγία για παιδιά, ενήλικες και κυρίως εφήβους!
· Είναι εκεί που θα πάρεις εσωτερική πτήση και θα κάνεις μετά από πολλά χρόνια τον σταυρό σου όταν διαπιστώσεις την «ποιότητα» των ελέγχων στο επαρχιακό αεροδρόμιο. Η παρέα των πορωμένων ισλαμιστών που ψέλνει στο πίσω κάθισμα δεν βοηθά πολύ την κατάσταση.
· Είναι η χώρα με τα ατελείωτα βουνά, τις μαγευτικές λίμνες και τα όμορφα ποτάμια.
Και είναι πολλά ακόμα που θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω με την ιστορία μου!
Last edited by a moderator: