Κίνα Πεκίνο - Σανγκάη δαγκωτό !!

[dim kyr]

vrea μου.... πόσο με καταλαβαίνεις....
Πες μας τώρα τι σαβουριασες και μην ξεχάσεις την σωταρισμένη κατσαρίδα με γαρνιτούρα απο μυαλά πιθήκου (γκουρμέ!!!!)

 

[Twinkie]

vrea μου.... πόσο με καταλαβαίνεις....
Πες μας τώρα τι σαβουριασες και μην ξεχάσεις την σωταρισμένη κατσαρίδα με γαρνιτούρα απο μυαλά πιθήκου (γκουρμέ!!!!)

Τα βλέπεις εσύ αυτά;; Διαβάζεις καθόλου να παίρνεις γεύση;;; Ε;; πως; Δεν άκουσα; Βουρ για αχνιστό μήλο και ποδαράκια είσαι ε; Τουλάχιστον δώσε στο Γκιούλι να διαβάσει ο άνθρωπας πριν πάτε να ξέρει τι να προμηθευτεί.

Vrea μου, η ιστορία σου είναι εξαιρετικά δοσμένη, μ' αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. Μου θυμίζει στιγμές απείρου κάλλους που δεν ανέπνεα από τα γέλια όταν η dim έψαχνε ποδαράτη το αεροπλάνο για το Λάος.

 

[zoolander]

Τελευταία νυχτερινή βόλτα στην Τιεν Αν Μεν, στην πύλη της απαγορευμένης πόλης και βέβαια στην νυχτερινή αγορά. Αύριο δίνουμε δύο σταυρωτά φιλιά στο Πεκίνο και πετάμε για Σαγκάη. [/quote]

Διαβάζοντάς σε νομίζω ότι ταξιδεύω μαζί σου. Περιμένω να .... μας πας στη Σαγκάη.

 

[vrea]

Τα βλέπεις εσύ αυτά;; Διαβάζεις καθόλου να παίρνεις γεύση;;; Ε;; πως; Δεν άκουσα; Βουρ για αχνιστό μήλο και ποδαράκια είσαι ε; Τουλάχιστον δώσε στο Γκιούλι να διαβάσει ο άνθρωπας πριν πάτε να ξέρει τι να προμηθευτεί.

Vrea μου, η ιστορία σου είναι εξαιρετικά δοσμένη, μ' αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. Μου θυμίζει στιγμές απείρου κάλλους που δεν ανέπνεα από τα γέλια όταν η dim έψαχνε ποδαράτη το αεροπλάνο για το Λάος.

Twinkie μου, η δύναμη του Γκιούλι είναι η άγνοια. Έτσι και μάθει, δεν θα πηγαίνει με την dim ούτε μέχρι το περίπτερο!!!
Ο άνθρωπος δεν βρίσκει ασφαλιστική να τον ασφαλίσει, με τη ζωή που κάνει!!!

 

[vrea]

Κεφάλαιο 6 – Σαγκάη- Περιοχή Bund

Εγερτήριο .. όπως πάντα νωρίς το πρωί (αναστενάζει μια ψυχή). Γρήγορο πρωινό (πιο γρήγορο δεν γίνεται- τρώγαμε, φτιάχναμε βαλίτσες και χορεύαμε κλακέτες ταυτοχρόνως). Ταξί για το αεροδρόμιο. Σήμερα πετάμε με airchinaγια Σαγκάη. Οι πτήσεις Πεκίνο - Σαγκάη είναι τακτικές. Νομίζω ότι έχει ανταπόκριση κάθε μία ώρα. Ούτε το τρόλεϊ Αθήνα – Κολιάτσου δεν έχει τέτοια συχνότητα. Το αεροπλάνο της airchina, ανέλπιστα που θα έλεγε και ο Σημίτης, είναι από τα πλέον σύγχρονα - εφάμιλλο με αυτό που ταξιδέψαμε στο διηπειρωτικό μας ταξίδι και εξίσου γεμάτο.

Μόλις φτάνουμε στην Σαγκάη παίρνουμε ταξί για το ξενοδοχείο. Εδώ τα πράγματα είναι πιο πολιτισμένα. Οι ταξιτζήδες μιλάνε αγγλικά (καλά μην πάει το μυαλό σου σε φοβερά πράγματα αλλά μια άκρη θα την βρεις), τα ταξί είναι πιο σύγχρονα (οθόνες αφής στα καθίσματα που σε πληροφορούν για την διαδρομή και τα δρώμενα στην πόλη) αλλά νομίζω και πιο ακριβά από ότι στο Πεκίνο. Καπιταλισμός βλέπεις!!!

Η Σαγκάη δεν έχει τον ιστορικό χαρακτήρα του Πεκίνου, γοητεύει όμως όποιον την επισκέπτεται, γιατί αποτελεί το σύγχρονο πρόσωπο της Κίνας. Είναι το εμπορικό κέντρο της Κίνας , έχει κοσμοπολίτικο αέρα, χαρακτηρίζεται ως Νέα Υόρκη της Ασίας. Ως λιμάνι, ήταν πάντα ανοιχτή σε καθετί νέο. Έτσι και οι άνθρωποί της είναι πιο ανοιχτοί και πιο cosmopolitan απ’ τους κατοίκους άλλων πόλεων της Κίνας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αποικήθηκε από Αμερικανούς, Γάλλους, Άγγλους κλπ Η παρακαταθήκη τους υπάρχει ακόμη στην πόλη, στα πανέμορφα κτίρια που είχαν χτίσει στις δικές τους συνοικίες. Συνδυάζει άψογα το παλιό με το καινούργιο και το ποτάμι Huangpu που κόβει την πόλη στα δύο είναι το φυσικό σύνορο ανάμεσά τους. Στο βόρειο μέρος βρίσκεται η παλιά πόλη με τα αποικιακά αλλά και τα κινέζικα κτίσματα και στο νότιο η νέα πόλη με τους τεράστιους δρόμους, την εξαιρετική ρυμοτομία, τα μοντέρνα κτίρια γνωστών αρχιτεκτόνων και τους ουρανοξύστες.

Η επίσκεψη στην πόλη ξεκινάει με την προκυμαία – the Bund κυρίες και κύριοι! Η περιοχή είναι εντυπωσιακή. Πανέμορφα αποικιακά κτίρια – κυρίως τράπεζες και ξενοδοχεία. Στο δρόμο υπάρχουν κτίρια διαφόρων αρχιτεκτονικών στυλ, όπως νεοκλασικά, Art Deco, μπαρόκ, Beaux-Arts.
Απέναντι ακριβώς βρίσκεται η περιοχή Pudong με τους σύγχρονους ουρανοξύστες της, οι οποίοι αποτελούν ένα όμορφο θέαμα καθώς νυχτώνει και η πόλη φωταγωγείται. Εκεί είναι και ο πύργος Pearl TV Tower που είναι το σύμβολο/ έμβλημα της Σαγκάης.

Περπατώ στην Σαγκάη και νοιώθω ότι αυτή η πόλη με έχει ήδη κατακτήσει. Έχει έναν κοσμοπολίτικο αέρα που με γοητεύει αλλά ταυτόχρονα με μεταφέρει εκεί κάπου στην δεκαετία του 20 και του 30 με τη σοφιστικέ διακόσμηση, τα αμαρτωλά οπιούχα πάρτυ και τη διαφθορά.
Η Σαγκάη ονομάστηκε «Πόρνη της Ανατολής», πριν μπει στο «σωστό» και ηθικό δρόμο της Κομμουνιστικής Επανάστασης. Την τελευταία δεκαετία, έπειτα από κάποια χρόνια αμηχανίας, η Σαγκάη έχει ξαναβρεί την αίγλη της - εκεί πας για να διασκεδάσεις, να δεις ότι πιο μοντέρνο υπάρχει στις γκαλερί της Γαλλικής συνοικίας, να φας σε ωραία εστιατόρια, να ξεχαστείς σε εντυπωσιακά μπαράκια, να δεις αποικιακά αλλά και μοντέρνα κτίρια. Δεν θα πας αν θέλεις να γνωρίσεις την Ασία της φτώχιας και της εξάντλησης, της λογοκρισίας και του καταναγκασμού – κρίνοντας όμως από το Πεκίνο και τους Κινέζους που συρρέουν εκεί από την επαρχία ως εσωτερικός τουρισμός, θεωρώ ότι αυτό ίσως να είναι και η πραγματική Ασία.

Κατά την διάρκεια των διακοπών μας στην Σαγκάη, πρέπει να ομολογήσω ότι γνωρίσαμε πολύ ενδιαφέροντα εστιατόρια που έγραψαν στην καρδιά και στο στομάχι μου. Ένα από τα αγαπημένα μου είναι το «M on the Bund», πάνω στο ποτάμι, το οποίο στεγάζεται σ’ ένα κτίριο του ’30 και από το μπαλκόνι του βλέπεις ταυτόχρονα την παλιά και την καινούργια πόλη. Είναι ένα από τα δημοφιλέστερα εστιατόρια στη Σαγκάη, και από τα πρώτα που άνοιξαν στο Bund πριν ακριβώς 10 χρόνια. Πολυτέλεια και κλασική, σοφιστικέ διακόσμηση, είναι τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει. Η κουζίνα του είναι κυρίως δημιουργική ευρωπαϊκή, χωρίς να λείπουν και οι γεύσεις από Ασία. Εκείνο το πρώτο βράδυ παραμονής μας στην Σαγκάη, απολαύσαμε ένα από τα πιο όμορφα δείπνα των διακοπών μας, χαζεύοντας τη φωταγωγημένη πόλη.

Για την επιστροφή στο ξενοδοχείο επιλέγουμε να περπατήσουμε την Nanjing Road, έναν εμπορικό πεζόδρομο κάθετο στην Bund. Ο δρόμος είναι ότι σιχαίνομαι -η χαρά του εμπορικού κέντρου και είναι γνωστός για την τεράστια συλλογή από φώτα νέον και τον άπειρο κόσμο που τον επισκέπτεται πρωί και βράδυ. Κατ’ εμέ είναι δράμα αλλά μαζεύει σημαντικό λαό κάθε μέρα και οφείλω να το αναφέρω.

 

[vrea]

Κεφάλαιο 7 – Σαγκάη / Γαλλική Συνοικία- Κήποι και Παζάρι του Γιου

Η μέρα μας ξεκινάει όπως πάντα χάραμα και κάτι. Το ξενοδοχείο προσφέρει πρωινό και ως γνήσια Ελληνίδα πρέπει να δράσω αγωνιστικά. Η αλήθεια είναι ότι το πρωινό στη Σαγκάη δεν είχε καμία σχέση με το αντίστοιχο στο Πεκίνο το οποίο ήταν ‘κομμουνιστικού’ χαρακτήρα. Εδώ η πόλη χαρακτηρίζεται για την ποικιλία και την αφθονία και τα ξενοδοχεία της είναι πλήρως εναρμονισμένα. Σέρνω λοιπόν το ταίρι από τα μαλλιά που μου πετάει ένα αψυχολόγητο ‘τόσο πρωί που με ξυπνάς, τίποτα δεν πάει κάτω’ και κατεβαίνω στην τραπεζαρία. Εδώ θα είναι και το στρατηγείο μας τις επόμενες μέρες, για τον πρωινό σχεδιασμό της ημερήσιας εξόρμησης.

Πρώτη μας στάση σήμερα είναι η Γαλλική συνοικία (French Concession). Είναι μια πολύ όμορφη περιοχή που διατηρεί τον γαλλικό της χαρακτήρα, με γκαλερί, χαριτωμένα καταστήματα, ωραία εστιατόρια και καφέ. Περιπλανηθήκαμε στα συμπαθητικά στενάκια της, κάναμε μικρά ψώνια, ήπιαμε καφέ – ότι έπρεπε για να ξεκινήσει η μέρα μας.

Επόμενο μας βήμα είναι οι κήποι και το παζάρι του Γιου (Yuyuan) στην παλιά Σαγκάη. Δεν νομίζω ότι θα υιοθετήσω την άποψη ότι είναι μία ωραία αναστηλωμένη φάκα για τους 100.000 τουρίστες που περνούν από εδώ καθημερινά και που αγοράζουν όλα τα είδη: ξυλάκια φαγητού, σφραγίδες με το όνομα τους, σετ και είδη κινέζικού τσαγιού, αναμνηστικά από το μαοικό παρελθόν, φιγούρες θεάτρου σκιών…
Για μένα το παζάρι του Γιού ήταν μια εξαιρετικά διασκεδαστική εμπειρία και τις επόμενες δύο μέρες μαζί με όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες θα πέρναγα οπωσδήποτε από εκεί κάθε μέρα για ένα σύντομο παζάρι. Θα πρέπει να σημειώσω ότι το moto σε αυτό το ταξίδι ήταν το παζάρι μέχρι θανάτου. Μου είχε μείνει και απωθημένο από το Πεκίνο που δεν έφτασα το παζάρι μέχρι εκεί που άντεχε η αγορά και τώρα είχα εξορμήσει στους κήπους του Γιού σαν πεινασμένη υαινα. Παζάρευα τα πάντα. Άσχετα με το αν ήθελα να τα αγοράσω. Σε μερικά καταστήματα έμπαινα μόνο για προπόνηση - έπιασα σε κάποια στιγμή τον εαυτό μου να παζαρεύει ένα επίχρυσο λιοντάρι και εκεί τον σιχάθηκα. Λίγη αξιοπρέπεια δεν βλάπτει- τα έλεγε το ταίρι το οποίο με κοίταζε με εκείνα τα μάτια του στρατιώτη στην αφίσα ‘Why’. Γεμάτα πόνο και απόγνωση. Περπατάγαμε στα στενάκια και μας ακολουθούσαν ορδές κινέζων με τους οποίους πριν είχαμε παζαρέψει στο κατάστημα τους και μας ρίχνανε την τιμή. Το θέμα ήταν ότι εμείς από τα πολλά παζάρια είχαμε ξεχάσει για ποιο πράγμα παζαρεύαμε. Όταν ο Κινέζος σήκωνε τα χέρια και αποχωρούσε, ήξερες ότι είχες νικήσει. Όμως ο αγώνας δεν είχε τελειώσει. Άφηνες το θύμα να συνέλθει και σε μία ώρα ήσουν πάλι στο μαγαζί του για νέους αγώνες. Στόχος ήταν να βεβαιωθείς ότι τον ‘έκλεβες’. Αυτό ήταν και το σημείο λειτουργίας μου. Αισθάνομαι τρελή χαρά ακόμη και σήμερα με το θράσος και την κατάντια μου εκείνες τις ημέρες. Στο τέλος κάτι ψώνισα (μόνο ότι έχει σχέση με τσάι) αλλά έφυγα νικητής και τροπαιούχους από την αγορά.

Στο κέντρο των κήπων του Γιού έχει ένα καταπληκτικό tea house το Hu Xin Ting. Βρίσκεται στο κέντρο της λίμνης και εκεί φτάνεις διασχίζοντας την ζικ ζαγκ γέφυρα (ζιγκ ζαγκ για να δυσκολεύονται τα κακά πνεύματα να φτάσουν- λίγο να κάτσεις στην Κίνα τα μαθαίνεις τα κόλπα). Από το παζάρι, αγοράσαμε μετά από αιματηρά παζάρια το παραδοσιακό επιτραπέζιο Mahjong και πήγαμε στο tea house για να το μάθουμε. Ακόμη και σήμερα αυτό το παιχνίδι μας προβληματίζει. Το έχω μέσα σε μια καταπληκτική δερμάτινη κασετίνα, με εξαιρετικά πιόνια ζωγραφισμένα στο χέρι να ξεκουράζεται στο συρτάρι μακάρια. Αγόρασα και έναν εξαιρετικό πίνακα μετά από την γαλλική συνοικία που απεικονίζει κάτι κοπέλες να παίζουν Mahjong. Μπορεί να μην το έμαθα, αλλά επένδυσα σε αυτό.

Το παζάρι του Γιου πλαισιώνεται από εστιατόρια με εξωτικές τοπικές λιχουδιές. Μην κοιτάξετε πουθενά. Να πάτε κατευθείαν στο Nang Xiang Steamed Bun Shop, διάσημο για τα snacks του και τα steamed buns. Ο Κλίντον εκεί γευμάτισε όταν πήγε στην Σαγκάη– τώρα για τον Σαρτζετάκη που παρακολουθώ τις κινήσεις του από το Πεκίνο, θα σας γελάσω και δεν το θέλω.

Συνεχίζουμε την βόλτα μας στο Μοναστηράκι της πόλης, το DongtaiLu. Εδώ η ατμόσφαιρα είναι πιο ενδιαφέρουσα. Μικρά μαγαζάκια, κατά μήκος των στενών δρόμων, πουλούσαν δήθεν αντικείμενα με ιστορία, δήθεν παλιές πορσελάνες, κεραμικά, είδη καλλιγραφίας και ζωγραφικής, και φυσικά μαοϊκά αναμνηστικά. Φίλοι μου αγαπημένοι- αν αυτά ήταν παλιά, εγώ ήμουν αρχαία. Εμείς καθώς οφείλαμε, αγοράσαμε το κλασικό βιβλιαράκι του Μάο και βγάλαμε σφραγίδες με το όνομα μας. Μια άλλη δραστηριότητα που διασκεδάσαμε πολύ ήταν να κάνουμε το πορτρέτο μας με πλαστελίνη. Ο τύπος, από το παζάρι που του κάναμε, θα μπορούσε κάλλιστα να μας εμφάνιζε με 3 μάτια και ουρά αλλά είχαμε να κάνουμε με επαγγελματία και όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Θα έλεγα ότι η αναπαράσταση στα πρόσωπα ήταν εκπληκτική. Το μόνο που τον δυσκόλεψε ήταν το αχτένιστο μαλλί μου που εκείνη την στιγμή κρεμόταν ολούθε ως βρύο και λειχήνα.

Συνέχεια έχει μια ακόμη βραδινή βόλτα στο Bund. Όλοι οι δρόμοι της Σαγκάης οδηγούν στο Βund, λένε οι ντόπιοι για την περιοχή και δεν έχουν άδικο. Η θέα προς την πλευρά των ουρανοξυστών είναι εκπληκτική. Αύριο θα επισκευτούμε αυτό το κομμάτι της πόλης από κοντά....

 

[dim kyr]

Αντε!!! καιρός ήταν να συνεχίσεις...
Μήπως πρόσεξες αμα το μετρό είχε και αγγλικές πινακίδες ή ήταν όλα στα κινέζικα? Μήπως κατά την διάρκεια της παραμονής σου στην Κίνα μπήκες σε βαγόνι του μετρό? Αν ναι, εντός των βαγονιών υπάρχει η διαδρομή σε χάρτη με αγγλικά? Πρόσεξε τι θα απαντήσεις. Εξαρτώνται πολλά απο την απάντηση.
(τι είναι πιο πιθανό? να μάθω εγώ φαρσί κινέζικα σε 3 ημέρες ή να μάθουν αυτοί αγγλικά επίσης σε 3 ημέρες?)

 

[renata]

Αν νομίζετε οτι υπάρχει περίπτωση να "κλέψετε" τους κινέζους στις αγορές ειστε πικρά γελασμένοι!!
Η ασία έχει τους δικούς της κώδικες στα παζάρια,πωλητές θύματα δεν υπάρχουν αντίθετα υπάρχουν θύματα αγοραστές!!
Στην περίπτωση που θεωρούμε τους εαυτούς μας πανέξυπνους οτι κατεβάσαμε στον πάτο την τιμή,να ξέρετε οτι αυτή η τιμή ειναι και η πραγματική!
Αποκλείεται ένας έμπορος να χάσει..και μάλιστα στην μητρόπολη των κινέζικων αγορών..

 

[vrea]

'Αντε!!! καιρός ήταν να συνεχίσεις...'

Μιλάς εσύ που ακόμη με έχεις στα ΚΤΕΛ της Καμπότζης ξεχασμένη να περιμένω για την συνέχεια???? Δεν θα μιλήσω για το Νεπάλ. Εκεί χάθηκες για πάντα…


'Μήπως πρόσεξες αμα το μετρό είχε και αγγλικές πινακίδες ή ήταν όλα στα κινέζικα? Μήπως κατά την διάρκεια της παραμονής σου στην Κίνα μπήκες σε βαγόνι του μετρό? Αν ναι, εντός των βαγονιών υπάρχει η διαδρομή σε χάρτη με αγγλικά? Πρόσεξε τι θα απαντήσεις. Εξαρτώνται πολλά απο την απάντηση.
(τι είναι πιο πιθανό? να μάθω εγώ φαρσί κινέζικα σε 3 ημέρες ή να μάθουν αυτοί αγγλικά επίσης σε 3 ημέρες?)'

Αγαπητή μου dim το πιο πιθανό είναι να μάθεις εσύ Κινέζικα παρά να βρεις λατινικό χαρακτήρα στο μετρό της Κίνας. Ξεκίνα από τώρα τα υπερεντατικά. Γράψε και τον Γκιούλιβερ στο ταχύρυθμο για να σε βοηθάει στην συνεννόηση. Εξάλλου δεν είναι δύσκολη γλώσσα. Μερικά εκατομμύρια χαρακτήρες έχει αλλά αν την μάθεις θα γνωρίζεις πλέον την γλώσσα της υπερδύναμης και θα κλείνεις θέση σε όλα τα ΚΤΕΛ και στην Κίνα πλέον άνετα.
Για να μην σε πάρω και στο λαιμό μου, εγώ γνωρίζω για το μετρό της Σαγκάης ότι όλες οι πινακίδες είναι σε άπταιστα Κινέζικα. Στο Πεκίνο, εγώ προσωπικά δεν χρησιμοποίησα μετρό. Βέβαια αν στην Σαγκάη που είναι το κέντρο του δυτικού κόσμου δεν υπάρχει πινακίδα στα αγγλικά ούτε για δείγμα, προσωπικά δεν θα πόνταρα στην αγγλομάθεια του Πεκίνου. Εσείς βέβαια χαρακτηρίζεστε από την απαράμιλλη τύχη σας, οπότε δεν υπεισέρχομαι…
Το ταξί στην Κίνα είναι τσάμπα πράγμα. Με λίγα ευρώ είσαι παντού. Η μόνη δυσκολία είναι στο να συνεννοηθείς με τον ταρίφα. Η μόνη λύση σε αυτό είναι να έχεις τον προορισμό σου γραμμένο στα Κινέζικα. Σε αυτό θα σε βοηθήσουν το ξενοδοχείο, το ιντερνετ και η τύχη…στο τελευταίο μην βασιστείς. Το μετρό είναι λίγο χαμαλίκι και το παίρνεις για το τουριστικό του θέματος. Δεν διευκολύνει να κατευθύνονται ορδές Κινέζων πάνω σου, να περπατάς χιλιόμετρα υπογείως και να μετράς συνέχεια σταθμούς για να μην βρεθείς στα σύνορα της Μογγολίας.

Για πες μας όμως… για πού ετοιμάζεσαι βαρκούλα? Δώσε μου συντεταγμένες. Φαντάζομαι σχεδιασμό και οργάνωση στο φουλ όπως πάντα!!!! Αναμένω το νέο σου σύγγραμμα ʽΧαμένοι στην Μογγολίαʼ ή ʽΘέλω να κατέβω από αυτό το μετρόʼ ή κάπως έτσι τέλος πάντων.

 

[vrea]

Αν νομίζετε οτι υπάρχει περίπτωση να "κλέψετε" τους κινέζους στις αγορές ειστε πικρά γελασμένοι!!
Η ασία έχει τους δικούς της κώδικες στα παζάρια,πωλητές θύματα δεν υπάρχουν αντίθετα υπάρχουν θύματα αγοραστές!!
Στην περίπτωση που θεωρούμε τους εαυτούς μας πανέξυπνους οτι κατεβάσαμε στον πάτο την τιμή,να ξέρετε οτι αυτή η τιμή ειναι και η πραγματική!
Αποκλείεται ένας έμπορος να χάσει..και μάλιστα στην μητρόπολη των κινέζικων αγορών..

Ρενάτα μην με πληγώνεις… Στο Πεκίνο μπορεί να με έπιασαν κότσο γιατί ήμουν ακόμη μια άδολη παιδούλα. Στη Σαγκάη όμως πήγα προετοιμασμένη και ενηλικιωμένη.
Χρησιμοποίησα όλα τα μέσα παζαρέματος ακόμη και σκηνοθετικά τρικ. Παίχτηκαν σκηνικά με τον άντρα μου να με τραβάει έξω από το κατάστημα και εγώ να φωνάζω στον μαγαζάτορα ότι δεν με αφήνει ο δυνάστης να ψωνίσω τίποτα. Το βασικό μου όπλο όμως ήταν ότι στην πραγματικότητα δεν καιγόμουν να ψωνίσω όπως στο Πεκίνο. Και τίποτα να μην έπαιρνα δεν θα με ένοιαζε κιόλας. Αυτό ήταν και το κλειδί στο καλό παζάρι. Κάποια πράγματα τα παζάρευα μόνο για να βρω το point όπου σταματάει ο έμπορος να έχει πλέον κέρδος, για να υπολογίσω την έκπτωση που πρέπει να ζητάω μελλοντικά. Σου μιλάω έκανα επαγγελματική δουλειά!!!

 

[zmaria]

Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις, είναι δοσμένος με χιούμορ! Κι εγώ στις 2 και μοναδικές μου επαφές με Ασία, όσο αφορά του παζάρι, του έδωσα και κατάλαβε! Πολύ παιχνίδι, πολύ γέλιο! Περιμένουμε την συνέχεια!

 

[vrea]

Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις, είναι δοσμένος με χιούμορ! Κι εγώ στις 2 και μοναδικές μου επαφές με Ασία, όσο αφορά του παζάρι, του έδωσα και κατάλαβε! Πολύ παιχνίδι, πολύ γέλιο! Περιμένουμε την συνέχεια!

Μαράκι σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Και εγώ διασκέδασα πραγματικά τις αγορές μου στην Ασία και αυτό είχε σημασία τελικά και όχι το απαράμιλλο κέρδος που έβγαλα. Το σπίτι μου πλέον μοιάζει με γιουσουρουμ με τόσα πράγματα που έχω μαζέψει από τα ταξίδια αλλά μου αρέσει τρελά. Κοιτάω τους ‘θησαυρούς’ που ψάρεψα στην Κίνα και θυμάμαι τα σκηνικά μαλλιοτραβήγματος με τους μαγαζάτορες. Περιττό να σου πω ότι γελάω μόνη μου.
Αναμένω την ώρα και την στιγμή που θα ξαναξεχυθώ στα παζάρια της Ανατολής για νέους αγώνες.