Πανεπιστημιακη Συζητηση!

[romantic woman]

Α,τώρα έγινες πιό σαφής,εννοείς λοιπόν θέμα συμπεριφοράς...,νομίζω συζητήθηκε πιό πάνω από άλλα μέλη και θα συμφωνήσω με την Τίτα νομίζω που είπε ότι το σημαντικότερο στοιχείο που πρέπει νάχει ένας επιστήμονας είναι να είναι ΑΝΘΡΩΠΟς!και ποιός θα διαφωνούσε άλλωστε;
Θέτεις έναν προβληματισμό κι ένα δίλλημα που κι εμένα μ έχει απασχολήσει αρκετές φορές...τι κάνω όταν χρειάζεται να συνεργαστώ ή να συμβουλευτώ άτομο που είναι κορυφή στην ειδικότητα του η γενικότερα στον τομέα του αλλά έχει μια απαράδεκτη και προσβλητική συμπεριφορά και επομένως δεν μ εμπνέει σαν άνθρωπος...Ευθαρσώς λοιπόν σου λέω ότι η άποψη μου γι αυτόν είναι αρνητική ,η κακή συμπεριφορά του για μένα ακυρώνει τον επιστήμονα...,άλλωστε βασική αρχή της ψυχολογίας είναι ότι για να πετύχει μια θεραπεία ή γενικώτερα μια συνεργασία και να αποφέρει αποτέλεσμα πρέπει να βασίζεται στην καλή σχέση,σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ασθενούς-γιατρού και γενικώτερα του οιοδήποτε με τον πελάτη του,οπότε η κορυφαία γνώση σ ένα κακό κλίμα νομίζω πάει...στράφι,χαμένη.
Προτιμώ λοιπόν,όταν δω τέτοια συμπεριφορά,να ζητήσω τη γνώμη ενός άλλου ειδικού που μπορεί να μην είναι Η κορυφή στο είδος του αλλά είμαι σίγουρη(και μου έχει συμβεί)ότι με τον ζήλο του, την ανθρωπιά του,το μεράκι του για το καλύτερο,θα φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

 

[tita]

το να μην ειναι μεταδοτικός κάποιος στο δικό μας τον τομέα, μπορώ να το ανεχτώ. Αλλά αν είναι στριμμένο έντερο, με απωθεί απίστευτα. Αλλά στο εξωτερικό δόξα τω Θεώ, τέτοιοι άνθρωποι δεν πάνε μπροστά στην επιστήμη (συνηθως), όσο καλοί επιστήμονες και να είναι. Παίζει τεράστιο ρόλο να είναι ο άλλος συνεργάσιμος, φιλικός και ανεκτικός.
Σε αντίθετη περίπτωση δεν επιβιώνει για πολλά χρόνια σε τέτοιο περιβάλλον, και στρέφεται αλλού (επιχειρήσεις κλπ). Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά ελάχιστες, και πάλι νομίζω διακρίνεται στον ορίζοντα η αποχώρησή τους από τις ερευνητικές τους ομάδες.