go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.017
- Likes
- 9.783
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Απο ψηλα το Μπορακαι εμοιαζε πολυ με το μικρο παραδεισο που καποτε ανακαλυψε τυχαια ενα κινηματογραφικο συνεργειο , χωρις ρευμα και ανεσεις , μα με μια ακτογραμμη τελεια , λευκη , πεντακαθαρη.
Οταν προσγειωθεις και το εξερευνησεις λιγο , ανακαλυπτεις οτι εκτος απο το ρευμα την προοδο και τους τουριστες εχουν ερθει και ολα οσα αυτα συνεπαγονται..Καμια τρακοσαρια ξενοδοχεια , σπα , εκατονταδες καφετεριες και καραοκε μπαρ. Δε μπορω να πω..περασα πολυ ωραια και το νησι προσφερει στους επισκεπτες ανεσεις που απολαυσα κι εγω , διασκεδαση και δραστηριοτητες στο βαθμο που επιθυμει ο καθενας. Απλα καλο ειναι να προσαρμοζουμε το καθετι που σχετιζεται με αναπτυξη και ανοικοδομηση στις απαιτησεις και τις αναγκες του τοπου που μας φιλοξενει. Η ανοικοδομηση εξακολουθει να αυξανεται στο νησακι και να εξαπλωνεται ανεξελεγκτα στα πιο απιθανα μερη απ'οτι ειδα.Παντου χτιζονται κτιρια καθε μεγεθους , ξενοδοχεια , βιλες αλλα χωρις καμια συνοχη και προσαρμογη στο περιβαλλον!
Το νησι ακολουθει το δρομο που χαραξαν αλλοι προορισμοι τυπου Πουκετ-Μπαλι , μονο που ειναι υπερβολικα μικρο και δεν ξερω αν θα αντεξει λαθος χειρισμους. Ηδη μια φορα στο κοντινο παρελθον εχει υπερβει την κοκκινη γραμμη πληρωνοντας την αδιαφορια στη διαχειριση αποβλητων. Εγιναν καποιες διορθωτικες κινησεις ωστε τα αποβλητα και οι αποχετευσεις να μην καταληγουν στη λευκη παραλια (αν ειναι δυνατον!!) αλλα μολις το περιβαλλον ανεκαμψε λιγο , αρχισε η ιστορια απο την αρχη..Καθ'οδον για το Mt.Luho και το φημισμενο view point συναντα κανεις ανοιχτους βοθρους (μιλαω για μεγαλες ξεσκεπαστες δεξαμενες ορατες και κυριως οσφριζομενες απο χαμηλα τον χωματοδρομο). Και αφου θαυμασεις τη υπεροχη θεα στις πιο μακρινες ακτες του νησιου , φευγοντας προς την αντιθετη μερια , συναντας τον μεγαλο σκουπιδοτοπο με σακουλες χυμα κατω απο τον καυτο ηλιο.
Δε θα γκρινιαξω αλλο , μιλαμε για μια απο τις ωραιοτερες παραλιες του κοσμου και το επιβεβαιωνω κι εγω που βρηκα εδω εναν μικρο παραδεισο που πασχιζει να παραμεινει ετσι paradise found...ευχομαι το Μπορακαι να μην περασει στην αλλη πλευρα και στο paradise lost..ή μηπως εχει περασει ηδη?
Βγαινοντας απο τα συννεφα και κατευθυνομενοι προς το αεροδρομιο του Μακταν ο Mr.με ρωτησε που θα παμε τωρα..Ελα μου ντε? Αποφασισα να βρουμε αυτοκινητο να νοικιασουμε και να παμε..καπου προς τα αριστερα και βλεπουμε.
Στο αεροδρομιο υπαρχουν γραφεια ενοικιασης και βρηκαμε ενα τοπικο , μονο που οταν ρωτησα αν μπορουμε να περασουμε στο διπλανο νησι το Νεγκρος , ο υπαλληλος αντεδρασε περιεργα σα να μην του αρεσε η ιδεα μου και μια συναδελφος του βαλθηκε να με πεισει οτι δεν υπηρχε τιποτα σε ολοκληρο το Νεγκρος οριενταλ πλην της πρωτευουσας Dumaguete με τα πανεπιστημια , τους ναους και ενα σωρο αλλα που δε με ενδιεφεραν. Επειδη τους ειδα αρνητικους και σκεπτικους αλλαξα το ποιημα και τους ειπα οτι αφου ειναι ετσι , θα περνουσα στο νησι μονο για να δω την πολη Dumaguete και θα επεστρεφα αμεσως στο Σεμπου. Ειλικρινα με εντυπωσιασε η επιμονη τους να μην παω στο Νεγκρος και να περιοριστω στο Σεμπου. Η αληθεια ειναι οτι οταν εψαχνα πληροφοριες για τη συγκεκριμενη διαδρομη στο νετ , δε βρηκα ουτε εναν που να το ειχε κανει. Αυτο με εκανε κι εμενα σκεπτικη αλλα και ανυπομονη να δω πως ειναι το βορειο Νεγκρος!
Η τιμη που μου ζητησαν αρχικα ηταν εξωφρενικη , οταν με ειδαν σκεπτικη η τιμη επεσε και οταν εκανα να φυγω με γυρισαν πισω και με ρωτησαν ποσα θα εδινα στην πατριδα μου για ενα τετοιο αυτοκινητο. Τελικα τα βρηκαμε σε μια ικανοποιητικη για μενα τιμη , αλλα και παλι για τα δεδομενα των Φιλιππινων ηταν αρκετα.
Ετσι ξεκινησε το δευτερο μερος του ταξιδιου μου προς το Νεγκρος που ηταν περισσοτερο σαν ταξιδι στο χρονο!
Οταν προσγειωθεις και το εξερευνησεις λιγο , ανακαλυπτεις οτι εκτος απο το ρευμα την προοδο και τους τουριστες εχουν ερθει και ολα οσα αυτα συνεπαγονται..Καμια τρακοσαρια ξενοδοχεια , σπα , εκατονταδες καφετεριες και καραοκε μπαρ. Δε μπορω να πω..περασα πολυ ωραια και το νησι προσφερει στους επισκεπτες ανεσεις που απολαυσα κι εγω , διασκεδαση και δραστηριοτητες στο βαθμο που επιθυμει ο καθενας. Απλα καλο ειναι να προσαρμοζουμε το καθετι που σχετιζεται με αναπτυξη και ανοικοδομηση στις απαιτησεις και τις αναγκες του τοπου που μας φιλοξενει. Η ανοικοδομηση εξακολουθει να αυξανεται στο νησακι και να εξαπλωνεται ανεξελεγκτα στα πιο απιθανα μερη απ'οτι ειδα.Παντου χτιζονται κτιρια καθε μεγεθους , ξενοδοχεια , βιλες αλλα χωρις καμια συνοχη και προσαρμογη στο περιβαλλον!
Το νησι ακολουθει το δρομο που χαραξαν αλλοι προορισμοι τυπου Πουκετ-Μπαλι , μονο που ειναι υπερβολικα μικρο και δεν ξερω αν θα αντεξει λαθος χειρισμους. Ηδη μια φορα στο κοντινο παρελθον εχει υπερβει την κοκκινη γραμμη πληρωνοντας την αδιαφορια στη διαχειριση αποβλητων. Εγιναν καποιες διορθωτικες κινησεις ωστε τα αποβλητα και οι αποχετευσεις να μην καταληγουν στη λευκη παραλια (αν ειναι δυνατον!!) αλλα μολις το περιβαλλον ανεκαμψε λιγο , αρχισε η ιστορια απο την αρχη..Καθ'οδον για το Mt.Luho και το φημισμενο view point συναντα κανεις ανοιχτους βοθρους (μιλαω για μεγαλες ξεσκεπαστες δεξαμενες ορατες και κυριως οσφριζομενες απο χαμηλα τον χωματοδρομο). Και αφου θαυμασεις τη υπεροχη θεα στις πιο μακρινες ακτες του νησιου , φευγοντας προς την αντιθετη μερια , συναντας τον μεγαλο σκουπιδοτοπο με σακουλες χυμα κατω απο τον καυτο ηλιο.
Δε θα γκρινιαξω αλλο , μιλαμε για μια απο τις ωραιοτερες παραλιες του κοσμου και το επιβεβαιωνω κι εγω που βρηκα εδω εναν μικρο παραδεισο που πασχιζει να παραμεινει ετσι paradise found...ευχομαι το Μπορακαι να μην περασει στην αλλη πλευρα και στο paradise lost..ή μηπως εχει περασει ηδη?
Βγαινοντας απο τα συννεφα και κατευθυνομενοι προς το αεροδρομιο του Μακταν ο Mr.με ρωτησε που θα παμε τωρα..Ελα μου ντε? Αποφασισα να βρουμε αυτοκινητο να νοικιασουμε και να παμε..καπου προς τα αριστερα και βλεπουμε.
Στο αεροδρομιο υπαρχουν γραφεια ενοικιασης και βρηκαμε ενα τοπικο , μονο που οταν ρωτησα αν μπορουμε να περασουμε στο διπλανο νησι το Νεγκρος , ο υπαλληλος αντεδρασε περιεργα σα να μην του αρεσε η ιδεα μου και μια συναδελφος του βαλθηκε να με πεισει οτι δεν υπηρχε τιποτα σε ολοκληρο το Νεγκρος οριενταλ πλην της πρωτευουσας Dumaguete με τα πανεπιστημια , τους ναους και ενα σωρο αλλα που δε με ενδιεφεραν. Επειδη τους ειδα αρνητικους και σκεπτικους αλλαξα το ποιημα και τους ειπα οτι αφου ειναι ετσι , θα περνουσα στο νησι μονο για να δω την πολη Dumaguete και θα επεστρεφα αμεσως στο Σεμπου. Ειλικρινα με εντυπωσιασε η επιμονη τους να μην παω στο Νεγκρος και να περιοριστω στο Σεμπου. Η αληθεια ειναι οτι οταν εψαχνα πληροφοριες για τη συγκεκριμενη διαδρομη στο νετ , δε βρηκα ουτε εναν που να το ειχε κανει. Αυτο με εκανε κι εμενα σκεπτικη αλλα και ανυπομονη να δω πως ειναι το βορειο Νεγκρος!
Η τιμη που μου ζητησαν αρχικα ηταν εξωφρενικη , οταν με ειδαν σκεπτικη η τιμη επεσε και οταν εκανα να φυγω με γυρισαν πισω και με ρωτησαν ποσα θα εδινα στην πατριδα μου για ενα τετοιο αυτοκινητο. Τελικα τα βρηκαμε σε μια ικανοποιητικη για μενα τιμη , αλλα και παλι για τα δεδομενα των Φιλιππινων ηταν αρκετα.
Ετσι ξεκινησε το δευτερο μερος του ταξιδιου μου προς το Νεγκρος που ηταν περισσοτερο σαν ταξιδι στο χρονο!