Φιλιππίνες Παμε Φιλιππινεs!

[go2dbeach]

Στην αιθουσα αναμονης τρεις αντρες με κιθαρες και γιουκαλιλι ντυμενοι με λουλουδατα χαβανεζικα πουκαμισα και μια κοπελα με γλυκια φωνη δινει το ρυθμο με το ντεφι στα ομορφα τραγουδια τους.
Η πτηση για Μπορακαι εχει αναβληθει για δυο ωρες μεχρι να περασει η καταιγιδα κι εγω εχω μια μικρη ανησυχια αφου μου ερχονται στο νου μνημες απο την πτηση Πουκετ – Σαμουι. Οταν μας φωναζουν να μπουμε στο παλιο λεωφορειο , ο ηλιος βγαινει δειλα πισω απο τα συννεφα και η ζεστη μεχρι να ξεκινησουμε ειναι αφορητη. Στο μικρο κλειστοφοβικο αεροπλανο καθομαι τερμα γαλαρια και παραθυρο και σε λιγο το Μακταν ειναι στο παραθυρο μου με τις δυο γεφυρες του σαν παιδικα χερακια να κρατιεται απεγνωσμενα απο το μεγαλο νησι του Σεμπου. Απο ψηλα ακομα και οι φτωχογειτονιες του Lapu lapu εδειχναν ομορφες.
Ψαροκαικα και μικρες bancas λικνιζονταν απαλα στη ρηχη θαλασσα η οποια οπου εβρισκε δρομο εισχωρουσε σε πολλα μερη δημιουργωντας απιθανα σκηνικα με τα σπιτια να συνωστιζονται γυρω απο τις οχθες..
Ανεβαιναμε συνεχως και τωρα ειμαστε πανω απο το Negros το νησι που σχεδιαζω να παω αργοτερα.
Η δικτατορια του πρασινου!Λες και ολα τα αλλα χρωματα απαγορευονται αυστηρα στο νησι! Αντε καμια κοκκινη σκεπη σπιτιου , αντε και λιγη λευκη δαντελα απο τη θαλασσα που χαιδευει απαλα τις ακτες. Καποιοι ορυζωνες προσπαθουν να δειξουν το χρωμα του ουρανου , αλλα μοιαζουν περισσοτερο με απιθανα ασημο-πρασινα βιτρω.Φιδογυριστοι δρομοι σκαρφαλωνουν σε δυσβατα βουνα και αμετρητα ποταμια στροβιλιζουν τα καφε νερα τους ανοιγοντας με το ζορι δρομο αναμεσα σε πυκνες ζουγκλες.Παιρνω μια μικρη γευση απο το Negros και αμεσως χανομαστε στα πυκνα συννεφα.
Ο πιλοτος προειδοποιει οτι η πτηση θα ειναι αστατη και να μεινουμε δεμενοι.Τελεια νεα! Ανησυχη βουταω ενα περιοδικο απο τη θηκη μπροστα μου και ευτυχως πεφτω πανω σε ενα αρθρο που μου κραταει το ενδιαφερον μεχρι την ωρα της προσγειωσης..

 

[ΕΡΣΗ]

Αχ αχ ταξιδεψε μας κι αλλο, σε παρακαλω.

 

[go2dbeach]

Εκανα τον ακριβη απολογισμο του ταξιδιου και οσο τα θυμαμαι τα καταγραφω για τουs ενδιαφερομενουs:

Εισιτηρια με Qatar 1400
Πτηση Σεμπου-Μπορακαι - Σεμπου 240
Ξενοδοχειο στο Μπορακαι (4 νυχτεs-πρωινο-μεταφορεs) 200
Ξενοδοχειο Antulang στο Νεγκροs (2 νυχτεs,σπεσιαλ περιπτωση λεπτομερ.στο αρθρο) 100
Ενοικιαση αυτοκινητου 185
Βιζα για εξοδο στη Ντοχα 35
Ολα τα υπολοιπα (ξενοδοχεια,φαι,εκδρομεs,μεταφορεs,σουβενιρ,αφθονα σεικ,λεφτα που μοιρασα στο δρομο και αφθονεs σοκολατεs στο αεροδρομιο) 1100

Συνολο 3260 τα δυο ατομα για δυο εβδομαδεs και δυο μερεs , 7 νησια και πολλη παραλια!

 

[Defkalion]

Τσάμπα λέμεεεεεε

 

[xenos]

Kυριολεκτικα τσαμπα λεμεεεεε!!!

 

[go2dbeach]

Ναι ηταν πολυ οικονομικα ολα.Τα δυο ξενοδοχεια τα αναφερω γιατι ηταν απο τα πιο ακριβα. Αυτο στο Μπορακαι το επελεξα γιατι ηταν πανω στην παραλια με καλη θεα και ocean view αφου ειμασταν κουρασμενοι και θελαμε λιγο χαλαρωση και πολυτελεια.
Ενδεικτικα να πω οτι το πακετο Marlboro κοστιζε 30 λεπτα , φαγητο (κοτοπουλο με ρυζι και δε θυμαμαι ποσεs μπυρεs) 4 ευρω τα δυο ατομα , μπανανα-ανανα σεικ 70 λεπτα (πανω στην αμμο σερβιρισμα στην αιωρα).
Το πιο ακριβο γευμα που φαγαμε ηταν στο 5αστερο Alona Palm
super γευμα , με ποτα και παγωτα στο τελοs , 20 ευρω τα δυο ατομα και πιστεψτε με ηταν πανακριβα για Φιλιππινεs.

ΥΓ. Πουθενα δεν πληρωσαμε ξαπλωστρα και ομπρελα.Πουθενα!Ακομα και σε ξενοδοχεια που μπηκαμε , θεωρεισαι επισκεπτηs και καθεσαι ελευθερα παραγγειλειs ποτο ή οχι.

 

[TENTEN]

Μια χαρά σας βγήκε από τιμές!!!Μπράβο...

 

[vagantos]

Πολύ ωραία και οικονομικά Ζωή.
Μπαίνουν ΚΑΙ οι Φιλιππίνες στα υπόψη.
Ο καϋμός της Μαδαγασκάρης όμως προηγείται.

 

[go2dbeach]

Ο ελληνοαμερικανος Nick Gitsis , απο τοτε που θυμαται τον εαυτο του λατρευε τα αεροπλανα , τις πτησεις και τα ταξιδια.Γνωριστηκε στο ΛΑ με τον Iren Dornier απογονο του γνωστου κατασκευαστη αεροπλανων και οι κοινες τους αγαπες τους οδηγησαν στη δυτικη ακτη του Μεξικο στο Manzanillo προς αναζητηση περιοχης για να στησουν μια αεροπορικη εταιριουλα. Η αγροτικη και δυσπροσιτη περιοχη μαγεψε τον Νικο οπως λεει ο ιδιος και η αποφαση ειχε σχεδον παρθει..
Λιγουs μηνες αργοτερα ο Iren θα πηγαινε για διακοπες στο Palawan των Φιλιππινων και συγκεκριμενα στο club Noah του Tomas Lopez και θα ενημερωνε τον Νικο οτι ειχε βρεθει νεα τοποθεσια για την εταιρια ακομα πιο γοητευτικη!

Το 1995 ο Dornier , ο Lopez και ο Νικος – 25 χρονων ακομα- στηνουν την εταιρια με 2 εννιαθεσια αεροπλανα που πετανε Μανιλα-Κατικλαν και μεταφερουν ψαρια , κοτοπουλα αντε και λιγους επιβατες. Μεσα σε λιγα χρονια η εταιρια γινεται η πιο αξιοπιστη των Φιλιππινων και πεταει με μικρα αεροπλανα εκει που οι αλλες δεν μπορουν ή δε θελουν. Το 2001 μονο η Seair πετουσε στο νησι Μινταναο που υπηρχαν ταραχες και καμια αλλη εταιρια δεν πεταγε. Δεν μετεφεραν τουριστες φυσικα , αλλα εμπορευματα και τροφιμα που το νησι χρειαζοταν.
Ο Νικος και ο Iren εχουν ορκιστει οτι οταν πραγματοποιηθει η πρωτη τους διεθνης πτηση θα το γιορτασουν με balut. Και δεν αργει πολυ η μερα που τα νεα airbus 320 θα πετανε για Macau και Singapore..
Σκεφτομουν οτι στη θεση τους δε θα βιαζομουν πολυ αφου το balut ειναι αυγο που το εμβρυο εχει μεγαλωσει αρκετα...στην ουσια τρως το πουλι ωμο πριν βγει απο το αυγο..

Παντως με το αρθρο να με εχει συνεπαρει σε ολη τη διαρκεια της πτησης και με χαρα για τον συμπατριωτη Νικο που πραγματοποιησε το ονειρο του, ουτε που καταλαβα πως ειχαμε κατεβει απο τα συννεφα. Τωρα εβλεπα απο κατω την ακτογραμμη του νησιου Panay καθως ετοιμαζομασταν για προσγειωση. Καναμε ενα κυκλο πανω απο το Μπορακάι που ηταν τοσο μικρο που χωραγε ολοκληρο στο παραθυρο μου. Εμοιαζε με σμαράγδι πεταμενο να επιπλεει στο πελαγο μολις δυο βηματα μακρια απο το Panay , με τη λευκη αμμο να το αγκαλιαζει σα δαχτυλιδι και πλουσια βλαστηση να το καλυπτει.
Στα ανοιχτα ξεχωριζε ο υφαλος κοντα στην επιφανεια της θαλασσας , αλλα καθως το αεροπλανο χαμηλωνε συνεχως η προσοχη μου στραφηκε στην προσγειωση και στη θαλασσα απο κατω που σε λιγο θα αγγιζαμε..σκεφτηκα! Η καμερα μου δουλευε με μανια καταγραφοντας και την τελευταια λεπτομερεια. Ενα κοπαδι ψαροβαρκες και bancas φανηκαν μολις λιγα μετρα απο κατω , μια αμμουδια που σχεδον αγγιζαμε με τις ροδες και δεκαδες φοινικες ετρεχαν διπλα στο παραθυρο μου..Welcome to Caticlan , the gate to Boracay!!

 

[go2dbeach]

Το Μπορακάι δεν διαθετει αεροδρομιο -ευτυχως οχι ακομα- και ετσι το νησι εξυπηρετειται απο το αεροδρομιο του Caticlan στο νησι Panay.
Μπορει να ειναι μικρο αεροδρομιο , αλλα τακτικο και καλα οργανωμενο.
Μολις προγειωθηκαμε ψιλοεβρεχε και υπαλληλοι του αεροδρομιου μας περιμεναν διπλα απο τη σκαλα του αεροπλανου μοιραζοντας ομπρελες λες και θα λιωναμε για 50 μετρα που θα περπατουσαμε στη βροχη. Αλλα ειπαμε , οργανωση και εξυπηρετηση! Το check in κρατησε μολις 10 λεπτα και ακριβως απεξω , βρισκεται ενας προχειρος παγκος που πληρωνεις μια υποχρεωτικη εισφορα για το περιβαλλον 50 pesos το ατομο (γυρω στο 1 ευρω). Απεξω υπαρχουν δεκαδες τρικυκλα που περιμενουν να σε πανε στο λιμανι πεντε λεπτα μακρια , για 40 pesos.

Εμας μας περιμενε ο υπαλληλος του Blue mango και επιβιβαστηκαμε στο τρικυκλο - η διαδρομη βεβαια ηταν πολυ συντομη αλλα το λατρεψα απο την πρωτη γκαζια .
Στο λιμανι πληρωνεις αλλη μια εισφορα 20 pesos και αλλα 20 για τη βαρκα που σε παει απεναντι. Εμεις δεν πληρωσαμε τιποτα απο αυτα αφου ηταν μεσα στην τιμη του ξενοδοχειου.
Η βαρκα ηταν η γνωστη banca των Φιλιππινων με το μπαμπου μονοξυλο στο πλαι και εμαθα οτι παλιοτερα πηγαινε τον καθε επιβατη στο σημειο που ηθελε , συνηθως εξω απο το ξενοδοχειο του στη λευκη παραλια. Τωρα συμφωνα με τον νεο κανονισμο ολες οι bancas αραζουν στο σταθμο 3 στο νοτιοτερο τμημα του νησιου και κοντινοτερο στο Panay και απο εκει παιρνεις τρικυκλο παλι για να πας στον προορισμο σου.
Ετσι εχει μειωθει η κινηση μπροστα απο τη λευκη παραλια οπου γινοταν της τρελλης με τις bancas που μετεφεραν κοσμο.

Μια συσταδα φοινικες φανηκε απεναντι και ολο και πλησιαζε μεχρι που συναντηθηκαμε. Εδω πισω απο το σταθμο 3 , δεκαδες -και λιγα λεω- τρικυκλα περιμενουν ανυπομονα στη σειρα για να παρουν επιβατες. Ξανανεβηκαμε σε ενα , εγω παντα μπροστα διπλα στον οδηγο και πηραμε το δρομο για το Blue mango!
Η διαδρομη ηταν τελεια , αγαπησα το νησι απο το πρωτο λεπτο , αν και το τρικυκλο ετρεχε λες και μας κυνηγουσαν. Προσπαθουσα να δω το τοπιο γυρω μου και συναμα πατουσα 'φρενο' και μου ξεφευγε κανενα 'οχι' ενω ο οδηγος εκανε προσπερασεις θανατου πανω στη στροφη χωρις να βλεπουμε αν ερχεται αλλος απο την αντιθετη κατευθυνση , λες και κατεβαινε τη Συγγρου μονος του!

Ξαφνικα και χωρις να κοιταξει φυσικα , μπηκε στο αντιθετο ρευμα (που απ'οτι καταλαβα ειναι το αγαπημενο ολων) και εστριψε αριστερα σε ενα μικρο δρομακι. Καπου στα μισα σταματησε και ο υπαλληλος που μας συνοδευε μου ειπε οτι θα συνεχισουμε με τα ποδια αφου απαγορευονται τα μηχανοκινητα στη λευκη παραλια.
Εξαλλου το Blue mango ηταν πολυ κοντα και σε δυο λεπτα βρεθηκα στο δροσερο υπαιθριο μπαρακι του με ενα ποτηρι δροσιστικο χυμο mango (τι αλλο) για το καλωσορισμα! Πανω ακριβωs απο τη μπαρα , ενας μεγαλος πινακας εγραφε Welcome Zoi

 

[Lthanos]

........ Πανω ακριβωs απο τη μπαρα , ενας μεγαλος πινακας εγραφε Welcome Zoi

Είδες τι κάνουν οι άνθρωποι για να πάρουν καλή κριτική στην ταξιδιωτική ιστορία της Ζωής;

 

[xenos]

Ζωη εχεις -κοινο- μεχρι τα περατα του κοσμου !!!
Αν και με αργες δοσεις το στορυ σου ειναι super