Ο Γύρος του Κόσμου σε street food bites!

[psilos3]

τα παιδιά ρίχνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ δυναμιτάκια, βαρελότα και άλλα ευχάριστα αντικείμενα που κάνουν τον Ηρώδη έναν πολύ παρεξηγημένο άνθρωπο στα μάτια μου. Βέβαια για να μην αδικώ και οι μεγάλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν

Κοίτα να δεις και πίστευα ότι αυτό είναι αμιγώς Ελληνικό Πασχαλινό φαινόμενο!

ενώ έχουν γαστρονομική κουλτούρα, δεν έχουν σχεδόν καθόλου street food!

Δηλαδή καντίνες δε παίζουν σ' αυτή τη χώρα; Είναι δυνατόν;

Και το καλύτερο, στις 11 το βράδυ μπορεί να χτυπήσουν και κανα εσπρεσάκι, η αναποδιά στο μεγαλείο της!

Καλά αυτό είναι και Ιταλικό φαινόμενο. Δε θα ξεχάσω ένα βράδυ στη Πάτμο όπου καθόμουν σε ένα μπαρ (τι πρωτότυπο) με άπειρους Ιταλούς να μπαινοβγαίνουν και να ζητούν ούζο και εσπρέσο, μία και δύο η ώρα το βράδυ!
Η μήπως εδώ δε πίνουμε το καφέ μας τα σαββατοκύριακα μέχρι τις 10-11 καμιά φορά;

 

[katkats]

Σχετικά με Ισπανία πάντως, μου φαίνεται πολύ παράξενο ότι ενώ έχουν γαστρονομική κουλτούρα, δεν έχουν σχεδόν καθόλου street food! Ακόμα και τα σάντουιτς τα τρώνε σε τραπέζι!

Τα τάπας τα τρώνε και όρθιοι στη μπάρα ή έξω. Όχι ότι τα θεωρώ street food. Μόνο από αραβική κουζίνα έχω πετύχει στο χερι στην Ισπανία.

Και το καλύτερο, στις 11 το βράδυ μπορεί να χτυπήσουν και κανα εσπρεσάκι, η αναποδιά στο μεγαλείο της!

Και εγώ στα νιάτα μου χτύπαγα έναν, για τη συνέχεια .

 

[mikrh tsopana]

Κοίτα να δεις και πίστευα ότι αυτό είναι αμιγώς Ελληνικό Πασχαλινό φαινόμενο!

Μπα στην Βαλένθια είναι 10 φορές χειρότερο. Χθες γυρνώντας από τη δουλειά είδα σε ένα πάρκο μαζεμένα άπειρα παιδάκια με γονείς να ρίχνουν πυροτεχνήματα. Το θεωρώ άκρως επικίνδυνο, όχι όμως και οι ίδιοι. Στη Βαλένθια είναι ολόκληρη βιομηχανία και μάλιστα και από τις πιο επικερδείς, ακόμη και φέτος που δεν γιορτάζονται οι Fallas, το συγκεκριμένο έθιμο δεν έχει σταματήσει. Και μόλις ξεκίνησαν πάλι, είχαν κάνει ένα 10λεπτο διάλειμμα.

Καλά αυτό είναι και Ιταλικό φαινόμενο. Δε θα ξεχάσω ένα βράδυ στη Πάτμο όπου καθόμουν σε ένα μπαρ (τι πρωτότυπο) με άπειρους Ιταλούς να μπαινοβγαίνουν και να ζητούν ούζο και εσπρέσο, μία και δύο η ώρα το βράδυ!
Η μήπως εδώ δε πίνουμε το καφέ μας τα σαββατοκύριακα μέχρι τις 10-11 καμιά φορά;

Καλά στην Ιταλία είναι απλά καφεμανείς, στην Ισπανία αν κάνεις μια βόλτα το πρωί θα δείς ισάριθμα τραπέζια με μπύρες και με καφέ, το ίδιο και μετά το βραδινό, εκεί είναι το παράδοξο.

Τα τάπας τα τρώνε και όρθιοι στη μπάρα ή έξω. Όχι ότι τα θεωρώ street food. Μόνο από αραβική κουζίνα έχω πετύχει στο χερι στην Ισπανία.

Ναι το θέμα είναι όμως ότι παίζει τραπέζι, κάπου να ακουμπάνε. Αυτό το παίρνω ένα στο χέρι και προχωράω, αράζω σε παγκάκι κλπ δεν το έχουν καθόλου.

Και εγώ στα νιάτα μου χτύπαγα έναν, για τη συνέχεια .

Αυτό το δέχομαι, μιλάω όμως για μεγαλύτερης ηλικίας άτομα και άτομα που δε νομίζω να έχουν και μακρά συνέχεια.

 

[katkats]

edit Στη Μαδρίτη πουλάγανε για το χέρι τηγανιτά calamares ( bocadillos de calamares ). Δεν δοκίμασα ποτέ από τη μυρωδιά και μόνο.

 

[mikrh tsopana]

edit Στη Μαδρίτη πουλάγανε για το χέρι τηγανιτά calamares ( bocadillos de calamares ). Δεν δοκίμασα ποτέ από τη μυρωδιά και μόνο.

Δεν έτρωγα ποτέ καλαμαράκια τηγανιτά μέχρι να πάω στη Μαδρίτη.
Τα μαγαζιά πίσω από την Plaza de España θεωρούνται τα καλύτερα στο κέντρο, μαζί με ένα κοντά στην Atocha (που όμως σε γδέρνει, τι 9 ευρώ το μποκαδίγιο βρε αδερφέ). Αν πετάξεις το ένα ψωμάκι (που έχει απευθείας επαφή με τα καλαμαράκια) και φάς μόνο το άλλο, η τηγανίλα έχει ρουφηχτεί σε σημαντικό βαθμό από αυτό που πέταξες.

 

[Thalassaki]

Bunyols de Carabassa-Βαλένθια

18 Μαρτίου είναι η μεγαλύτερη μέρα και η πιο φαντασμαγορική νύχτα του έτους για τη Βαλενθιανή κοινότητα, παραμονή του San José και η γνωστή Nit de Foc (νύχτα της φωτιάς, ένα φαντασμαγορικό σόου με πυροτεχνήματα, το μέγεθος του οποίου δε μπορεί να περιγραφεί παρά μόνο να βιωθεί) και όπου σε όλη την πόλη λαμβάνει χώρα η cremá (δηλαδή το κάψιμο των Fallas, η κορύφωση πολυήμερων εορτασμών). Για όσες και όσους δεν καταλάβατε γρι από όσα είπα, στο φόρουμ έχουν γραφτεί πολύ ωραίες ιστορίες για τις Fallas, σας παροτρύνω να τις διαβάσετε.

Κάθε χρόνο, σχεδόν από το τέλος των Fallas, δηλαδή από τις 20 του Μάρτη, ξεκινάει η προετοιμασία για την επόμενη χρονιά. Σε κάθε τετράγωνο σχεδόν, υπάρχει ο αντίστοιχος σύλλογος τα μέλη του οποίου συνεδριάζουν συχνά πυκνά και ξεκινάνε τις προετοιμασίες για την κατασκευή της επόμενης "κούκλας", μιας πολυδάπανης κατασκευής που απεικονίζει τις "fallas" δηλαδή τις αποτυχίες, τις αστοχίες, τα ευτράπελα και κακώς κείμενα της τρέχουσας χρονιάς (οι επόμενες θα έχουν πολύ πράμα). Τέτοιες κατασκευές στήνονται σε κάθε γωνία σχεδόν, με κάθε συνέλευση να έχει τη δική της κατασκευή και τη θεματική που επιλέγει και βεβαίως στο τέλος ψηφίζεται και η καλύτερη κατασκευή. Υπάρχει και αντίστοιχο μουσείο στην πόλη (που ακόμη δεν επισκέφθηκα).

Η γιορτή ξεκινά από τα τέλη του Φλεβάρη, η πόλη φωταγωγείται κατάλληλα, σιγά σιγά αρχίζουν να στήνονται οι Fallas, τα παιδιά ρίχνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ δυναμιτάκια, βαρελότα και άλλα ευχάριστα αντικείμενα που κάνουν τον Ηρώδη έναν πολύ παρεξηγημένο άνθρωπο στα μάτια μου. Βέβαια για να μην αδικώ και οι μεγάλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν. Τις τελευταίες 10 μέρες περίπου, εκτός από αυτά τα ευχάριστα δυναμιτάκια κλπ πυροτεχνήματα σκάνε από τα ξημερώματα μέχρι πολύ αργά το βράδυ. Οι Fallas είναι μια γιορτή που αγαπάς ή αγαπάς να μισείς, ανήκω στη δεύτερη κατηγορία αλλά ξεφεύγω από το θέμα. Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά μετά τον εμφύλιο που οι Fallas δε γιορτάζονται, αν και πέρυσι οι εορτασμοί είχαν ξεκινήσει και διακόπηκαν απότομα από τον ξέρετε-ποιόν.

Κατα τη διάρκεια των τριων εβδομάδων που διαρκούν οι εορτασμοί, η πόλη γεμίζει με καντίνες φτιάχνοντας ζεστή πηχτή σοκολάτα και τα πασίγνωστα τσούρος, για τα οποία νομίζω δε χρειάζονται συστάσεις. Ένα άλλο όμως γλύκισμα, λιγότερο γνωστό μεν στους "απ'έξω" πολύ αγαπητό δε σε κάτοικους και περαστικούς, που είθισται να φτιάχνετε αυτή την εποχή είναι το παρακάτω.

View attachment 343041 View attachment 343042

Λουκουμάδες θα μου πείτε! Ναι, θα σας απαντήσω! Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι λουκουμάδες, έχουνε μία ιδιαιτερότητα, φτιάχνονται από κολοκύθα. Εξ'ου και το όνομά τους, buñuelos de calabaza ή bunyols de carabassa, στα βαλενθιανά. Η προσθήκη αυτή, εκτός από πολύ πιο γευστικούς, τους κάνει και πιο υγιεινούς (όσο υγιεινό μπορεί να είναι το εν λόγω γλυκό), αφού η φυσική γλύκα της κολοκύθας αρκεί για την παρασκευή της ζύμης.

Η ιστορία του γλυκίσματος αυτού κρατάει από πολύ παλιά και λέγεται ότι οι γυναίκες των ξυλουργών ήταν οι πρώτες δημιουργοί των συγκεκριμένων λουκουμάδων. Στις 18 του Μάρτη λοιπόν το βράδυ, στα παλιά τα χρόνια, ο κόσμος έκαιγε και σοδειές και πρώτες ύλες που ξέμεναν από το χειμώνα που μόλις είχε φύγει. Οι ξυλουργοί μπροστά στις συντεχνίες τους έκαιγαν λοιπόν τα παλιά κομμάτια και απομεινάρια από ξύλα και ξύλινα αντικείμενα που είχαν για να στηρίζουν τα λυχνάρια που χρησιμοποιούσαν για φως το χειμώνα. Τότε οι γυναίκες τους, σε μεγάλα μεταλλικά δοχεία έφτιαχναν τα πρώτα buñuelos de calabaza, για να έχουν κάτι να τρώνε όλη τη "νύχτα της φωτιάς". Καθώς ο Μάρτης είναι η περίοδος σποράς κολοκύθας, εκμεταλλευόταν την ευκαιρία να "στείλουν" τις παλιές κολοκύθες του χειμώνα, φτιάχνοντας αυτά τα γλυκίσματα, όπως "έστελναν" και τα παλιά κουφάρια. Λέγεται ακόμη πως "για να γλιστράει", συνοδευόταν είτε με λικέρ γλυκάνισου είτε με aguardiente.

View attachment 343043

Συνταγή που βρήκα εκεί που βρήκα και την ιστορία των κολοκυθολουκουμάδων:

• 500 γρ αλεύρι
• Μισή κολοκύθα είτε βρασμένη είτε ψητή στο φούρνο (τουλάχιστον στην ίδια ποσότητα με το αλεύρι)
• 100 γρ φρέσκια μαγιά
• Μισό ποτήρι γκαζόζα
• Νερό (μπορεί εν μέρει να αντικατασταθεί και με γάλα)
• Λίγο αλάτι
• Ελαιόλαδο (σημαντικό να μην το κάψουμε)

Ανακατεύουμε το αλεύρι με το νερό (μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το νερό στο οποίο βράσαμε την κολοκύθα, αν τη βράσαμε), τη μαγιά, τη γκαζόζα και το αλάτι. Στη συνέχεια πολτοποιούμε την κολοκύθα και την προσθέτουμε στο μείγμα. Αφήνουμε το μείγμα να ξεκουραστεί στους 20-25ºC μέχρι να φουσκώσει η ζύμη (καμιά ωρίτσα). Ζεσταίνουμε το λάδι στο τηγάνι, παίρνουμε με το χέρι μικρά κομματάκια ζύμης, σφίγγουμε τη γροθιά για να βγουν στρογγυλά και τα ρίχνουμε στο πολυ ζεστό λάδι (όπως κάνουμε τους λουκουμάδες τους απλούς). Ταραταταζούμ!

Σημείωση:
1) Δε λέει πόσο νερό θέλει, οπότε θα σας σύστηνα να βάλετε πρώτα πολύ λίγο και αφού προσθέσετε την κολοκύθα να συμπληρώσετε αν χρειαστεί.
2) Αν η κολοκύθα βράσει, θα "κρατήσει" κάποιο νερό, έχετε το υπόψιν.

Αφήνω κι ένα βίδεο στα ισπανικά (δε βρήκα στα εγγλέζικα) για περισσότερη σαφήνεια. Πολλές συνταγές έχουν και έξτρα ζάχαρη για περισσότερη γλύκα αλλά πραγματικά με την κολοκύθα και τη γκαζόζα, δε χρειάζεται.

ΥΓ. Όπως και στην Ελλάδα, έτσι κι εδώ επικρατούν διάφοροι "μύθοι" γύρω από τον εορτασμό αγίων. Στο χωριό μου πχ στα Τρίκαλα, μιας και η αγία του χωριού είναι η αγία Παρασκευή, λένε πάντα ότι εκείνη τη μέρα βρέχει. Εδώ, λένε ότι πάντα παραμονή ή ανήμερα του San José βρέχει. Οφείλω να ομολογήσω, ότι μετά από μια σχετικά ζεστή και πολύ ηλιόλουστη εβδομάδα, σήμερα βρέχει καταρρακτωδώς. Φύσει ορθολογίστρια, δεν πιστεύω ότι αυτό σχετίζεται με τις Fallas. Ωστόσο, κάποιες φορές την πραγματικότητα τη διαμορφώνει η κοινή γνώμη και είμαι πολύ μικρή για να πάω κόντρα σε αυτήν.

Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα γράφεις και ομολογώ δεν τα γνώριζα. Το σίγουρο είναι πως αν είχα την τύχη να πετύχω αυτά τα buñuelos de calabaza θα τα χτύπαγα αλύπητα ψάχνοντας αργότερα που θα τα "κάψω'!
Έχεις δοκιμάσει να τα φτιάξεις ποτέ στο σπίτι; Δείχνει εύκολη συνταγή και πρέπει να είναι και πολύ νόστιμα με την προσθήκη της κολοκύθας που σίγουρα εκτός απο χρώμα θα τους δίνει και ωραία γεύση και άρωμα.

 

[mikrh tsopana]

Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα γράφεις και ομολογώ δεν τα γνώριζα. Το σίγουρο είναι πως αν είχα την τύχη να πετύχω αυτά τα buñuelos de calabaza θα τα χτύπαγα αλύπητα ψάχνοντας αργότερα που θα τα "κάψω'!
Έχεις δοκιμάσει να τα φτιάξεις ποτέ στο σπίτι; Δείχνει εύκολη συνταγή και πρέπει να είναι και πολύ νόστιμα με την προσθήκη της κολοκύθας που σίγουρα εκτός απο χρώμα θα τους δίνει και ωραία γεύση και άρωμα.

Έχω μια κολοκύθα να με κοιτά με παράπονο από τον Οκτώβρη και το σκέφτομαι. Όμως πάνω από 1-2 δε μπορώ να φάω και να φτιάξω μια πολύ μικρή δόση δεν αξίζει, οπότε όχι. Πέρυσι είχε φτιάξει η παλιά μου συγκάτοικος, είχα δοκιμάσει, πολύ πιο ωραία από τα αγορασμένα (που τηγανίζονται σε -ποιός ξέρει τι-λάδια). Είναι ωραία και είναι κάπως άγλυκα γλυκά, η αγαπημένη μου κατηγορία.

ΥΓ. Χθες θυμήθηκα ότι σου χρωστάω μια συνταγή με εμπανάδας σπανακιού, όταν τις είχα κάνει είχα βγάλει και φώτο αλλά ξέχασα να την ανεβάσω. Σήμερα που δε δουλεύω και βρέχει ίσως το κάνω, αλλά δε θυμάμαι σε ποιό νήμα ήτανε

 

[Thalassaki]

ΥΓ. Χθες θυμήθηκα ότι σου χρωστάω μια συνταγή με εμπανάδας σπανακιού, όταν τις είχα κάνει είχα βγάλει και φώτο αλλά ξέχασα να την ανεβάσω. Σήμερα που δε δουλεύω και βρέχει ίσως το κάνω, αλλά δε θυμάμαι σε ποιό νήμα ήτανε

'Αντε κι έχω έτοιμο καθαρισμένο σπανάκι στο ψυγείο!!!
Εδώ ήταν δυο σελίδες πίσω, ποστ #152.

 

[katkats]

ΥΓ. Χθες θυμήθηκα ότι σου χρωστάω μια συνταγή με εμπανάδας σπανακιού, όταν τις είχα κάνει είχα βγάλει και φώτο αλλά ξέχασα να την ανεβάσω. Σήμερα που δε δουλεύω και βρέχει ίσως το κάνω, αλλά δε θυμάμαι σε ποιό νήμα ήτανε

Σε αυτό εδώ.

 

[Señor_Nada]

Δηλαδή καντίνες δε παίζουν σ' αυτή τη χώρα; Είναι δυνατόν;

Με την Ελληνική έννοια όχι. Μπορείς να πάρεις σάντουιτς στο χέρι φυσικά, αλλά είναι σαν να στο ετοιμάζει για το σπίτι και όχι για να το φας εκείνη την ώρα. Είναι παράξενο που είναι σε τέτοιο βαθμό σαντουιτσοφάγοι και δεν έχουν συνηθίσει να τρώνε κάτι στο δρόμο.

Στα Κανάρια νησιά θυμάμαι μόνο να ψήνουν ακόμα και σουβλάκια στο δρόμο ή καντίνες με ψητές πατάτες, αλλά είναι κάπως διαφορετική η φάση από Ισπανία γενικά εκεί.

Τα τάπας τα τρώνε και όρθιοι στη μπάρα ή έξω.

Αυτό είναι το άλλο που δεν καταλαβαίνω με τους Ισπανούς που δεν τους πειράζει να τρώνε στο όρθιο μέσα στο μαγαζί!

 

[Nikos86]

Μπα στην Βαλένθια είναι 10 φορές χειρότερο.

Εεε στην Ροδο πιτσιρικια παντως ριχναμε πολλα βαρελοτα, εχω την αισθηση πολυ περισσοτερα απο τους Αθηναιους. Καποιοι φτιαχναν και δυναμιτη, στην γειτονια μου που γινοταν το χειροτερο σουσουρο στο νησι γινοταν χαμος, ξεκουφαινοσουν απο τον θορυβο. Λερο που ειχα παει ενα Πασχα σχετικα πιτσιρικας, 14- 15 ημουν, πεταγαν κροτιδες και μεσα στα καφενεια που καθομασταν και τρεχαμε εξω. Και πολυς δυναμιτης και πολυ βαρελοτο, περισσοτερο και απο Ροδο. Καλα για Καλυμνο δεν το συζητω, πρωταθλητρια. Δεν εχω παει αλλα εχω δυο γνωστους με κομμενα δαχτυλα και εχω ακουσει για αλλους ποσους και ριχνουν ακομα. Περιμενουν πως και πως να παει Πασχα να πανε Καλυμνο να ριξουν δυναμιτη, κι ας χασουν κι αλλα δαχτυλα δεν τους νοιαζει, μιλαμε για παρανοια. Δεν εχω συγκριση βεβαια με Ισπανια αλλα μην νομιζεις εχει και μερη στην Ελλαδα που γινεται χαμος. Στα νησια ειδικα, ασ'τα να πανε.

 

[mikrh tsopana]

Εεε στην Ροδο πιτσιρικια παντως ριχναμε πολλα βαρελοτα, εχω την αισθηση πολυ περισσοτερα απο τους Αθηναιους. Καποιοι φτιαχναν και δυναμιτη, στην γειτονια μου που γινοταν το χειροτερο σουσουρο στο νησι γινοταν χαμος, ξεκουφαινοσουν απο τον θορυβο. Λερο που ειχα παει ενα Πασχα σχετικα πιτσιρικας, 14- 15 ημουν, πεταγαν κροτιδες και μεσα στα καφενεια που καθομασταν και τρεχαμε εξω. Και πολυς δυναμιτης και πολυ βαρελοτο, περισσοτερο και απο Ροδο. Καλα για Καλυμνο δεν το συζητω, πρωταθλητρια. Δεν εχω παει αλλα εχω δυο γνωστους με κομμενα δαχτυλα και εχω ακουσει για αλλους ποσους και ριχνουν ακομα. Περιμενουν πως και πως να παει Πασχα να πανε Καλυμνο να ριξουν δυναμιτη, κι ας χασουν κι αλλα δαχτυλα δεν τους νοιαζει, μιλαμε για παρανοια. Δεν εχω συγκριση βεβαια με Ισπανια αλλα μην νομιζεις εχει και μερη στην Ελλαδα που γινεται χαμος. Στα νησια ειδικα, ασ'τα να πανε.

Ναι έχεις δίκιο, στα δικά μου τα μέρη ήσυχα πράγματα, με αυτό το σύγκρινα.