Μετά από τόσες ταξιδιωτικές ιστορίες που έχω διαβάσει (και ομολογουμένως έχω ζηλέψει) άλλα και λόγω παράκλησης κάποιων ταξιδιωτών, νομίζω πως ήρθε η ώρα να αφηγηθώ κι εγώ την δικιά μου μεγάλη ταξιδιάρικη ιστορία απο μια χώρα μαγική, μυστικιστική, παραδοσιακή αλλά κι απίστευτα εκσυγχρονισμένη, ανοιχτόκαρδη αλλά κι απίστευτα κλειστή...την χώρα του παραδοσιακού τσαγιού macha, του χρυσάνθεμου και του ανατέλλοντος ηλίου....Την ονειρεμένη ΙΑΠΩΝΙΑ !!!!
Όλα ξεκίνησαν με την αφορμή ενός προγράμματος ανταλλαγών που εφαρμόζεται σε όλα τα τμήματα ιατρικής της χώρας μας υπό την αιγίδα της HELMSIC (Hellenic Medical Students Association) και σε συνεργασία με όλες τις ιατρικές του κόσμου. Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, καλείσαι να δώσεις κάποιες εξετάσεις αγγλικών στο τμήμα σου κι ανάλογα τον βαθμό αλλά και τα συμβόλαια που έχει συνάψει το πανεπιστήμιό σου με άλλες χώρες, σου δίνεται η δυνατότητα κάθε χρόνο να ταξιδέψεις για ένα μήνα του καλοκαιριού σε 1 ξένη χώρα όπου καλείσαι να δουλεύεις τα πρωινά στο νοσοκομείο κι από κει και πέρα τα απογεύματα είσαι ελεύθερος...Επίσης σου εξασφαλίζει η τοπική επιτροπή εκεί διατροφή και διαμονή (συνήθως σε εστία) κι εσύ πληρώνεις μόνο τα αεροπορικά εισητήρια κι ότι άλλο θέλεις εσύ να κάνεις... Έχοντας λοιπόν ήδη την μαγευτική φοιτητική εμπειρία ενός μήνα στην Στοκχόλμη με αυτό το πρόγραμμα,όπου μου δώθηκε η δυνατότητα να δουλέψω σε ένα ξένο νοσοκομείο και να κάνω φίλους κι εκδρομές με φοιτητές ιατρικής από όλο τον κόσμο που είχαν συμμετάσχει κι αυτοί με το ίδιο πρόγραμμα,αποφάσισα να δηλώσω και 2η φορά...Μόνο που όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και έμαθα ότι είχα τον καλύτερο βαθμό, αυτομάτως συνειδητοποίησα ότι είχα περάσει στην 1η μου επιλογή...Την Ιαπωνία!!! Κι όταν κλήθηκα μέσω internet να δηλώσω 3 υποψήφιες πόλεις και 4 κλινικές όπου θα επιθυμούσα να πάω, ποιος θα το λεγε ότι θα με δέχονταν επί 1 μήνα στην παθολογική κλινική ενός νοσοκομείου στο Τόκυο !!!!!
Τέλος πάντων, με τα πολλά και τα λίγα, αφού ξεπεράστηκε το αρχικό σοκ,της επιβίωσης ενός φοιτητή για 1 μήνα στο Τόκυο κι αφού έγιναν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες και προετοιμασίες (κατάλληλα κινητά, ασφάλειες υγιείας κτλ κτλ) έφτασε η μεγάλη στιγμή της 1ης Αυγούστου 2006 να πετάξω για Τόκυο!!!!!! Ας αγνοήσουμε την πολύωρη και κουραστική πτήση, πόσο μάλλον άμα πετάς με 39 C πυρετό (κλασσικό φαινόμενο πριν από ένα ταξίδι!!!) κι ας φτάσουμε στη στιγμή της προσγείωσης στο αεροδρόμιο Νarita του Τόκυο. Αφού συμπληρώσαμε τα χαρτιά για την έκδοση της βίζας και περάσαμε τον έλεγχο βρέθηκα σε μια αίθουσα, εγώ και οι βαλίτσες μου, να περιμένουμε τον ιάπωνα φοιτητή να με παραλάβει για να με πάει...στην οικογένειά μου!!!! Ναι, καλά καταλάβατε, τελικά μου είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα έμενα σε εστία αλλά σε μία οικογένεια!!! Τον κύριο και την κυρία Shimada!!! Ήρθε λοιπόν ο ιάπωνας φοιτητής και με σπαστά αγγλικά, πολύ σπαστά όμως, πήγαμε να βγάλουμε εισητήρια για το τρένο για να πάμε στο σπίτι μου...
Η πρώτη εντύπωση όταν μπήκα στο τραίνο κι έχοντας υπομείνει 12 ώρες πτήσης με πυρετό ήταν αξέχαστη...Περιτρυγυρισμένος από χιλιάδες γιαπωνεζάκια με τα τεράστια γυαλιά της προηγούμενης δεκαετίας και στο τοπίο,σπιτάκια με παραδοσιακές γιαπωνέζικες στέγες σε χρώμα μπλε να αστράφτουν στον ήλιο...Νόμιζα ότι είχα μπει σε γιαπωνέζικο κόμικ !!! Όλα αυτά βέβαια μέχρι την άφιξή μας στο σταθμό shinjuku τον μεγαλύτερο σταθμό της πόλης (και του κόσμου...) όπου θα πέρναμε το επόμενο τραίνο για το σπίτι. Τώρα για τον σταθμό του shinjuku ότι και να πω θα είναι λίγο. Eιλικρινά!!! Αν δεν το ζήσει αυτό κάποιος,τα λόγια πιστεύω είναι περιττά...Είναι το σημείο όπου η λογική συναντάει την τρέλλα και την παράνοια!!! Γι αυτό θερμοπαρακαλώ όσους έχουν αγοραφοβία απλά να μην πάνε ποτέ !!! Και το εννοώ!!! Φανταστείτε ένα γιγαντιαίο οικοδόμημα με αμέτρητες πλατφόρμες, εκατομμύρια διαφορετικά τραίνα (αργά, πιο γρήγορα, ακόμη πιο express, super express) καθένα από τα οποία κάνει διαφορετικές στάσεις, 1 δίκτυο λαβύρινθο όπου αρκετές φορές οι σταθμοί είναι μόνο στα γιαπωνέζικα κι όλα αυτά με 1 δισεκατομμύριο κόσμου να τρέχει προς όλες τις κατεθύνσεις !!!Οι οδηγοί γράφουν ότι 3.000.000 άτομα χρησιμοποιούν καθημερινά το σταθμό shinjuku για τις μετακινήσεις τους κι ότι μπορείς ακόμη κι έπειτα από 1 μήνα να χαθείς!! Θα σας πω μόνο ότι όντως μετά από 1 μήνα συχνότατων μετακινήσεων υπήρχαν πλατφόρμες που δεν τις είχα ξαναδεί και χανόμουν..Ααα και ξέχασα, σε όλο το παραπάνω δίκτυο των τραίνων, προσθέστε και άλλες τόσες υπόγειες αποβάθρες του metro......................
Και φτάνουμε στην οικογένεια...Σε ένα κεντρικό σχετικά προάστιο του Τόκυο και ανάμεσα σε ένα χάος σπιτιών, εστιατορίων και μαγαζιών, ξεπρόβαλλε ένα μικρό διόρωφο σπιτάκι με τον μικρό του κήπο και μας άνοιξαν ο κ. και η κ. Shimada, δύο μικρά, χαμογελαστά γιαπωνεζάκια !!! Τους χαιρέτησα σε σπαστά γιαπωνέζικα (να ναι καλά το βιβλίο γιαπωνέζικων που είχα αγοράσει και ψιλοδιαβάσει)...Γιατί η οικογένεια μπορεί να ήξερε ελάχιστα αγγλικά επειδή είχε φιλοξενήσει κι άλλους φοιτητές στο παρελθόν ωστόσο τα αγγλικά μεταξύ των γιαπωνέζων είναι δυσεύρετα...!!! Αφήσαμε και τα πράγματά μου στο παραδοσιακό tatami, το δάπεδο από μπαμπού και σαν ευγενική κίνηση υποδοχής οι οικογένεια, μας έβγαλε εμένα και τον φοιτητή να φάμε σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο!!!! Κι εκεί που ονειρευόμουνα μετά απο τόση ταλαιπωρία και κούραση το πιτόγυρό μου, τα παιδάκια μου, έστω και μια μπριζολίτσα χοιρινή, άρχισαν να παρελαύνουν από μπροστά μου τα ωμά ψαράκια πάνω στο ρυζάκι!!! Και να σου το καλαμάρι, η σαρδέλα, το χταποδάκι, ο τόννος...όλα τα sushi τα έφαγα κι έβγαλα το σκασμό! Πρώτη μέρα ήταν άλλωστε, ντροπή! Kι έπειτα μαρέσει να δοκιμάζω τα πάντα!Παραδόξως δεν ήταν τόσο άσχημα όσο ακούγονται!!! Και να σου και το παραδοσιακό ζεστό πράσινο τσάι (επίσης παραδόξως, αν και το σιχαίνομαι ήταν αρκετά καλό και καταπραυντικό!!!). Πάμε λοιπόν να κοιμηθούμε, αφού πρώτα αποχαιρέτησα τον Γιαπωνέζο φίλο μου και κανονίσαμε την επομένη να με πάρει ένας άλλος φοιτητής για να με πάει στο νοσοκομείο. Το δωμάτιό μου απλό και λιτό, όπως κι όλο το σπίτι άλλωστε. Λιτοί άνθρωποι οι Γιαπωνέζοι σκέφτηκα...Όταν όμως ήρθε η ώρα να επισκεφτώ κι εγώ σαν φυσιολογικός άνθρωπος το μπάνιο, διαπίστωσα ότι η λιτότητα συνάντησε ξαφνικά την τεχνολογία!!! Στην Ιαπωνία είμαι άλλωστε, να μην χρησιμοποιήσω τη διαστημική τουαλέτα??? χαχαχα!! Τρώω το αρχικό σοκ με τη τουαλέτα που ήταν γεμάτη κουμπάκια που το κάθενα ρύθμιζε και κάτι,την πίεση, τη θερμοκρασία του νερού για να πλυθείς (σαν τον μπιντε ενα πράγμα) και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο γιατί δεν μπορούσαν να μου το εξηγήσουν στα αγγλικά!! Μεταξύ μας,ντρεπόμουν κιόλας να ρωτήσω...Κι έτσι κάπως τελείωσε η πρώτη μέρα...Με ένα τεχνολογικό σοκ...!!!
Από κει και πέρα ξεκινάει η γνωριμία μου με το Τόκυο...Ξυπνάω και ξεκινάω να πάω στο σταθμό των τραίνων να βρω τον φοιτητή που θα με σύστηνε στους καθηγητές της κλινικής όπου με είχαν δεχτεί!! Λίγα λόγια για τη γειτονιά μου μέχρι να φτάσω στο σταθμό...Μικρά σπιτάκια με παραδοσιακές στέγες , ατέλειωτα μαγαζάκια με γιαπωνέζικα ιδεογράμματα και φαναράκια,ναοί,ησυχία,τάξη και καθαριότητα και χιλιάδες μα χιλιάδες ποδηλάτες με καπέλα και μικρά στρουμπουλά γιαπωνεζάκια στοιβαγμένα στα καλάθια των ποδηλάτων...Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με μια αφόρητη ζέστη κι υγρασία αλλά και χιλιάδες ηλεκτρικά καλώδια στον αέρα κι εννοείται διαβάσεις τραίνων!!! Τόσο παραμυθένια κι αντιφατικά!!!
Και φτάνω που αλλού, στο shinjuku καθότι είχα την τύχη το νοσοκομείο μου να βρίσκεται πολύ κοντά!!! Καινούριο σοκ...Ένας τεράστιος υπόγειος διάδρομος όπου μια ΛΑΟθάλασσα κουστουμαρισμένων μελαχρινών γιαπωνέζων τρέχουν να μπουν στους ουρανοξύστες για να ξεκινήσουν τη δουλειά τους (που παρεπιπτόντως δεν σταματάει ποτέ!! Ακόμη και στις 12 το βράδυ τα φώτα των ουρανοξυστών είναι ανοικτά καθότι πολλοί γιαπωνέζοι ζουν μόνο για τη δουλειά και την καταξίωση!! Εξ ου κι η δήλωση φίλης μου γιαπωνέζας ότι δεν βρίσκουν άντρες για σχέση!!!). Και μέσα σε αυτή τη ΛΑΟθάλασσα, τι πιο φυσικό από έναν αυτόματο καθαριστή γυαλιών βουτώντας τα στο βραστό νερό!!!Στην Ιαπωνία είμαστε...Και βγαίνω λοιπόν από το διάδρομο και αντικρύζω το επόμενο σοκ!! Τεράστιοι ουρανοξύστες στην πιο hi tech περιοχή να πλαισιώνουν το νοσοκομείο μου! Ανάμεσα σε αυτούς, ο μεγαλοπρεπής, φουτουριστικός και τεράστιος Tokyo Metropolitan Government Offices όπου από τον 45 όροφο και των 2 πύργων κι εφόσον η ατμόσφαιρα το επιτρέπει μπορείς να δεις ίσαμε το ιερό βουνό Fuji (ανεβήκαμε και σ'αυτό...θα ακολουθήσει περιγραφή)!!!
Και φτάνω στο νοσοκομείο όπου θα αναφερθώ ελάχιστα καθότι δεν θα ενδιαφέρει πολλούς. Άλλωστε το ζήτημα είναι κυρίως ιατρικό...Πολύ τάξη κι οργάνωση παρά τη λαοθάλασσα γιαπωνέζων κι εδώ!! Απίστευτα ευγενικοί και χαμογελαστοί!! Ακόμη κι όταν δεν καταλαβαίνουν τι τους λες χαμογελάνε!!! Και με τις απίστευτες νοσηλεύτριες όπου σε κάθε τσέπη είχαν δεκάδες στυλό στην βάση των οποίων είχαν βάλει χιλιάδες φατσούλες και ζωάκια!! Πως είναι στα κόμικ ένα πράγμα !!! Δε συζητώ για καλά αγγλικά!!! Μόνο οι καθηγητάδε!! Οι υπόλοιποι προσπαθούσαν...Και δε συζητώ για τις τουαλέτες...Το έχουμε πει! Κουμπάκια παντού!!! Μέχρι και το καπάκι άνοιγε όταν σε έβλεπε σε μια που βρισκόταν σε ένα μουσείο!!!
Aυτά κι από το νοσοκομείο κι αρχίζω πια την παρουσίαση του Τόκυο και με αναλυτικές πληροφορίες και προτάσεις για όσους πρόκειται να το επισκεφτούν... Το Τόκυο είναι απλά χαώδες...Απλά!!! Κι έχει τα πάντα και για όλα τα γούστα!!! Θα προτιμήσω να αναφερφώ κατά περιοχές και κατα κατηγορίες ώστε να σας δώσω μια ιδέα για το τι συμβαίνει...
Για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη και τον κόσμο μπορείτε να πάρετε νωρίς το πρωί το τραίνο JR Yamanote line που κάνει ένα κύκλο γύρω από την πόλη και τα σημαντικότερα σημεία!!! Θα ξεκαρδιστείτε για πρώτη φορά με την απίστευτα αστεία αναγγελία των σταθμών στα γιαπωνέζικα και θα ξεκαρδιστείτε επίσης με τους χιλιάδες γιαπωνέζους με τις τεράστιες γιαλαμπούκες (της προηγούμενης δεκαετίας όπως προανέφερα) η πλειοψηφία των οποίων κοιμάται και κατά ένα ανεξήγητο τρόπο ξυπνάνε ακριβώς τη στιγμή που φτάνουν στη στάση τους!!! Κι αν δεν κοιμούνται, θα διαβάζουν βιβλία ή ακόμη περισσότερο...κόμικ!!!!! Ακόμη θα ξεκαρδιστείτε κι από μερικούς παραδοσιακούς γιαπωνέζους-ες που επιμένουν να κυκλοφορούν με μια πιο καθημερινή έκδοση του κιμονό "jinbei για τους άνδρες" και τα ξύλινα τσόκαρα!! Δεν είναι τρελλοί!!! Το κάνουν αρκετοί και θεωρείται και επίσημο (ας όψεται η γιορτή των πυροτεχνημάτων που ντύνονται επίσημα, το απροσδόκητο jinbei που μου δώρησαν κάτι φίλες γιαπωνέζες που είχα γνωρίσει από τη σουηδία 1 χρόνο πριν και οι συνακόλουθες φωτο αλλιώς κανείς δεν θα πίστευε ότι κυκλοφορούσα έτσι σε όλο το Τόκυο!!!). Κι άμα θέλετε να στριμωχτείτε σαν σαρδέλα (κυριολεκτικά...) δοκιμάστε να μπείτε σε κάποιο τραίνο που εξυπηρετεί πολύ μεγάλη περιοχή σε ώρα αιχμής, πολύ πρωί ή καλύτερα το μεσημέρι. Θα διαπιστώσετε ότι οι εικόνες που βλέπουμε στα κόμικ με ανθρώπους χαλκομανία στα παράθυρα είναι αληθινές!!! Το τι σπρώξιμο πέφτει από τον κόσμο αλλά κι από υπαλλήλους πους τους σπρώχνουν για να χωρέσουν στα τραίνα ΔΕΝ περιγράφεται!!!! Και πάντα υπό καθεστώς ησυχίας ε?? Ούτε πολλές φωνές ούτε τίποτα!! Αθάνατη Ελλάδα...Τι σφαλιάρα και φωνή θα έπεφτε σε εμάς δεν λέγεται!!!
Και με το yamanote λοιπόν φτάνουμε στον άλλο μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκυο με κόκκινα τούβλα βικτωριανής επιρροής (όμορφη παραφωνία στον αστικό κλοιό της πόλης), τον Tokyo station (όχι τον Shinjuku)... Πάντα με τον lonely planet ανα χείρας ξεκινάμε την πρώτη γνωριμια με το αυτοκρατορικό παλάτι της δυναστείας Meiji και τον γιαπωνέζικο πολιτισμό. Το πάρκο έξω από το παλάτι τεράστιο. Χιλιάδες χαρακτηριστικά γιαπωνέζικα πεύκα machu σαν μεγάλα bonsai κοσμούν το χώρο και σου μεταδίδουν μια αλλόκοτη αίσθηση Άπω Ανατολής που διακόπτεται από τον ήχο των μακάβριων και κατά ένα παράξενο λόγο πολυάριθμων σε όλα τα πάρκα κορακιών!!! Και φθάνουμε στο παλάτι,χτισμένο στα ερείπια του προηγούμενoυ παλατιού Edo-jo (Edo ήταν η παλιά ονομασία του Τόκυο πριν μετακομίσει η πρωτεύουσα εδώ από το Κυότο οπότε και μετονομάστηκε σε Τόκυο δηλαδή ανατολική πρωτεύουσα). Για τη ακρίβεια στην πολύ όμορφη γέφυρα που οδηγεί στο παλάτι και ΜΟΝΟ αυτό καθότι το παλάτι είναι απροσπέλαστο κι ανοίγει για το κοινό 2 φορές το χρόνο, στις 2/01 και 23/12. Ωστόσο μπορείτε να περιπλανηθείτε γύρω από την τάφρο που το περιβάλλει και να θαυμάσετε την πανέμορφη γιαπωνέζικη οχύρωση και τους πύργους που σε βάζουν στη μαγεία της Ανατολής...Επίσης μπορείτε να επισκεφτείτε ένα μόνο μέρος από τους κήπους του παλατιού, τους ανατολικούς κήπους Higashi-gyoen. Ωραίοι αλλά θα σας προτείνω πολύ καλύτερους...
Κι εδώ ας κάνω μια παρένθεση για να πιάσω την κατηγορία ΚΗΠΟΙ... Ειλικρινά ένα από τα μαγικά μυστικά του Τόκυο και της Ιαπωνίας γενικά!!! Η επιτομή της τελειότητας, της συμμετρίας και της χαλάρωσης. Τεράστιοι, πανέμορφοι και προσεγμένοι κήποι με χιλιάδες λιμνούλες με νούφαρα και τα πανέμορφα κόκκινα γεφυράκια,λουλούδια,τα γιαπωνέζικα πεύκα που προανέφερα, μικρούς ναούς με τις χαρακτηριστικές κόκκινες πύλες torii και τα μικρά τειοποτεία!!! Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από έναν καλοκαιρινό περίπατο στους κήπους του Τόκυο...Ο καλύτερος κατά τη γνώμη μου είναι ο Hama Rikyu Onshi-Teien στην περιοχή Tsukiji με το πανέμορφο παραδοσιακό τειοποτείο στο κέντρο μιας λιμνούλας καθώς και ο Shizen Kyoiku-En στην περιοχή Ebisu! Επίσης πολύ όμορφο είναι το πάρκο Ueno-Koen στο Ueno καθώς κι ο τεράστιος και με ευρωπαική στοιχεία κήπος Shinjuku-Gyoen στο Shinjuku και ο Υoyogi-Koen στη Harajuku.Φανταστείτε όλους αυτούς τους κήπους και τα πάρκα γεμάτα ολάνθιστες κερασιές που βλέπουμε σε φωτογραφίες !!!! Θα είναι ένα μαγικό θέαμα που ίσως να αξίζει μια επίσκεψη την άνοιξη και δυστυχώς δεν το έζησα γιατί πήγα καλοκαίρι...Επίσης κάτι άλλο που λαμβάνει χώρα το χειμώνα σε κάποια τειποτεία των πάρκων είτε μόνο σε κάποια ακριβά ξενοδοχεία, είναι η ιεροτελεστία προετοιμασίας και σερβιρίσματος του παραδοσιακού πανάκριβου τσαγιού macha!! Έχουν ειδικές σχολές όπου κορίτσια αφιερώνονται σε αυτό και πραγματικά θα αξίζει...
Αφήνουμε λοιπόν το θέμα κήποι και το αυτοκρατορικό παλάτι και περπατώντας στην ίδια περιοχή φτάνουμε στο Tokyo International Forum. Ένα τεράστιο συγκρότημα εκθεσιακών χώρων που μοιάζει με καράβι από μακριά!! Αξίζει η επίσκεψη για να θαυμάσει κανείς αυτό το αρχιτεκτονικό κόσμημα!!! Συνεχίζουμε τη βόλτα μας προς τα ανατολικά και φτάσαμε στη μέκκα του Τόκυο!!! Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στην Ginza !!! Στην πιο χλιδάτη και γκλαμουράτη περιοχή της πρωτεύουσας!!! Gin άλλωστε σημαίνει ασήμι...Η Ginza είναι η χαρά του ακριβού ή καλύτερα του πανάκριβου καταναλωτισμού!!! Άντρες και γυναίκες, κυρίως γυναίκες, ντυμένες στην τρίχα, μπαινοβγαίνουν στα τεράστια μα τεράστια εμπορικά με πιο διάσημα τα Matsuya και Mitsukoshi. Kι αν αυτά φαντάζουν φτηνά τότε μπορείτε να ικανοποιήσετε τα ακριβά γούστα σας στα Harrods, Luis Vitton, Hermes, Τiffanys κι ότι άλλο οίκο μπορείτε να φανταστείτε!!! Κι όλα αυτά πάλι σε ένα κλίμα απόλυτα αγοραφοβικό καθότι εκατομμύρια κόσμος κυκλοφορεί τριγύρω σας!!! Αν πάλι ενδιαφέρεστε για ηλεκτρονικά και gadget με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας τότε σας αφιερώνω ολόκληρο το πολυώροφο κτήριο της Sony!!!
Είμαι σίγουρος ότι μετά από τόσο περπάτημα θα σας έχει ανοίξει η όρεξη!!! Ήρθε λοιπόν η ωρά για φαγητό και μαζί με αυτό, ήρθε η ώρα να ανοίξω το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Ιαπωνέζικη κουζίνα...Αν μπορούσα να συμπυκνώσω με 2 λόγια (που δεν θα το κάνω βέβαια) την άποψή μου για την γιαπωνέζικη κουζίνα θα ήταν...Πεντανόστιμο αλλά πολύ φαγητό!!! Πάρα πολύ φαγητό και ως εκ τούτου πάρα μα πάρα μα πάρα πολλά παραδοσικά εστιατόρια αλλά και κινέζικα και ταιβανέζικα και ταυλανδέζικα χωρίς βέβαια να λείπουν και τα δυτικότροπα δικά μας εστιατόρια!!! Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε κοινωνική συνεύρεση στηρίζεται στο φαγητό!!! Η φράση πάμε για καφεδιά το απογευματάκι είναι πρωτάκουστη!!! Θα μου πείτε γιατί είναι τόσο λεπτοί (πέρα από τους παλαιστές sumo δεν υπάρχει ΙΧΝΟΣ παχύσαρκου ατόμου!!!). Τι να πω, η εργασιομανία τους, ο μεταβολισμός τους, η άσκηση...Κάτι φταίει...Αν το ξεχάσουμε όμως αυτό, είμαι σίγουρος ότι τώρα θα με ρωτήσετε πως να φάτε αφού δεν μπορείτε να παραγγείλετε τίποτα στα γιαπωνέζικα!!! Ε λοιπόν μην στεναχωριέστε, ακόμη και για αυτό έχουν προβλέψει οι γιαπωνέζοι!!! ΌΛΑ μα ΟΛΑ μα ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα εστιατόρια έχουν μπροστά βιτρίνες όπου εκθέτουν τα φαγητά τους σε πλαστικοποιημένη μορφή!!! Θα μου πείτε τώρα, όντως σκέφτηκαν εμάς τους δύστυχους τους ξένους ;;; Η αλήθεια είναι πως όχι. Απλά έχουν αναπτύξει αυτή τη φιλοσοφία που κατ'ευχήν διευκολύνει απίστευτα εμάς! Βέβαια το να υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία γύρω από αυτό και να ξοδεύουν εκατομμύρια στο να φτιάχνουν πλαστικά πιατάκια, κρεατάκια, ρυζάκι, sushi κτλ σε σημείο μάλιστα που να μοιάζουν πιο αληθινά κι από τα αληθινά δεν διανοούμαι να το καταλάβω αλλά είπαμε, στην Ιαπωνία είμαστε!!! Και πάμε στην επιλογή του φαγητού. Υπάρχει το πατροπαράδοτο sushi που όπως έχω προαναφέρει δεν είναι και πολύ άσχημο. Βέβαια όταν το συνδυάσεις με φύλλα από φύκια εκεί το πράγμα δυσκολεύει πολύ αλλά γούστα είναι αυτά! Πέρα από το sushi, έχω να δηλώσω ότι οι γιαπωνέζοι τρώνε πάρα πολλές σούπες με ζυμαρικά,τα γνωστά noodles!! Πολλές διαφορετικές ποικιλίες noodles (soba, udon κτλ) μαζί με κρεατάκι ή ψαράκι καμία φορά και μέσα σε ζεστές μα πολύ ζεστές σούπες με διάφορα μπαχαρικά και μυρωδικά!!! Τώρα το να τρως τόσο καυτές σούπες μέσα στο καυτό καλοκαίρι δεν το βρήκα λογικό αλλά είπαμε...!!! Τουλάχιστον είναι πολύ νόστιμες και ενδεικτικά αναφέρω την tempura. Κι αν τυχόν σας ξεφύγει κανένας ήχος έτσι όπως ρουφάτε την σούπα με το κουταλάκι, μην κατεβάσετε τα μούτρα από την ντροπή γιατί.......οι φίλοι μας οι γιαπωνέζοι το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό !!!! Κι επιβάλλεται μη σας πω!!!!!!! Πεντανόστιμα επίσης είναι : το unagi (χέλι), τo teriyaki (κοτόπουλο με γλυκιά σως από σόγια), το takoyaki (χταποδάκια σουβλάκι), το tonkatsu (κοινώς το σνίτσελ!), shabu shabu (κομμάτια κρέας+λαχανικά που τα βράζεις εσύ σε κατσαρολάκι πάνω στο τραπέζι σου) και okonomiyaki (σαν τη δική μας πίτσα δηλαδή όπου πάλι βάζεις τα υλικά πάνω σε ένα τραπέζι-μάτι κουζίνας και το φτιάχνεις μόνος σου. Πολύ καλό okonomiyaki έφαγα στην περιοχή κοντά στη στάση του metro shinbashi). Άλλες γεύσεις είναι: το tofu (σαν τη δική μας φέτα ένα πράγμα από σόγια αλλά πολύ πιο μαλακό κι άγευστο), η miso soup (σούπα από φασόλια) κι ότι μπορείτε να σκεφτείτε με ψάρι, κρέας, noodles και λαχανικά. Αν πάλι είστε τολμηροί μπορείτε να δοκιμάσετε την απίστευτα καυτερή σάλτσα wasabi που φτιάχνεται από μπιζέλια!!! Αν είστε ακόμη πιο τολμηροί μπορείτε να δοκιμάσετε μια λιχουδιά παλαιών χρόνων που πια είναι δυσεύρετη και ακούει στο όνομα...ΑΚΡΙΔΕΣ με γλυκιά σως από σόγια!!! Μην τρομάζετε στην ιδέα! Αν καταφέρετε και την ξεπεράσετε θα διαπιστώσετε ότι τελικά δεν είναι και τόσο άσχημες! Ρωτήστε κι εμένα!!! Και για όσους ενδιαφέρονται, δεν έχουν παρά να το ζητήσουν στα μεγάλα εμπρορικά όπως πχ στο Seibu με την ονομασία inago=akrida!! Αν πάλι είστε τόσο τολμηροί που θέλετε να ρισκάρετε τη ζωή σας, δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε το πανάκριβο και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ψάρι fugu !!! Πρόκειται για ένα πολύ δηλητηριώδες ψάρι που λέγεται (κι είναι αλήθεια) πως αν ο μάγειρας δεν το ετοιμάσει καλά και δεν αφαιρέσει τα δηλητηριώδη μέρη του ψαριού, μπορεί να πεθάνεις !! Κι έχουν όντως καταγραφεί θάνατοι στο παρελθόν!!! Τι να σας πω..δεν έτυχε να το δοκιμάσω κυρίως λόγω της τιμής....Αν πάλι διψάσατε σας προτείνω τι άλλο, το πανταχού παρών τσάι σε όλες τις εκδόσεις και για κάτι πιο διαφορετικό, προτείνω το Ηabusu!!! Ένα αλκοολούχο ποτό σε μεγάλο βάζο όπου έχουν τοποθετήσει ένα νεκρό φίδι!! (εξ ου κι η φημολογία ότι είναι αφροδισιακό). Από κει γεμίζουν το ποτήρι σου! Είχα την τύχη να το δοκιμάσω σε ένα εστιατόριο με φαγητό από την νήσο Οkinawa μιας κι από κει έχει τις ρίζες του το ποτό. Κι ήρθε η καλύτερη στιγμή, τουλάχιστον για εμένα. Η στιγμή του γλυκού...Τα ζαχαροπλαστεία της Ιαπωνίας (δυτικού τύπου όλα) είναι απλά ένας παράδεισος !!! Χιλιάδες μα χιλιάδες ολόφρεσκα γλυκά που ειλικρινά σε ξετρελαίνουν !!! Μπορεί βέβαια να είναι ακριβά σε σχέση με Ελλάδα αλλά ειλικρινά είναι μαγεία!!! Να μην αναφερθώ και στους φούρνους τους βέβαια! Χάνεις και τα αυγά και τα πασχάλια με τις αναρίθμητες ποικιλίες από ψωμί, κρουασάν, κέικ, πιτάκια, πιτσούλες κτλ κτλ κτλ κι όλα ολόφρεσκα!!! Κι άμα ψάχνετε ένα μαγαζί για να πάθετε κυριολεκτικά (και ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗ) αμοκ από την ποικιλία φαγητών και γλυκών σας προτείνω ανεπιφύλακτα το τεράστιο ISETAN στο Shinjuku !!!!
Κι αν τώρα κουραστήκατε από το πολύ φαγητό και θέλετε λίγο να...χωνέψετε, περάστε να δείτε ένα πρακτικό στο διάσημο θέατρο Kabuki-Za.Αξίζει πραγματικά να δείτε τους ηθοποιούς, που ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, τραγουδούν με μια εξαιρετικά παράξενη φωνή (εννοείται στα γιαπωνέζικα αλλά είναι εμπειρία!!!)...Και μιας και τα θεατρικά τους έργα διαρκούν ΩΡΕΣ ολόκληρες ,αυτό που κάνουν όλοι οι τουρίστες (μεταξύ των οποίων κι εγώ) είναι να παρακολουθήσουν μόνο μερικά πρακτικά διάρκειας 30min-1h.
Όλα ξεκίνησαν με την αφορμή ενός προγράμματος ανταλλαγών που εφαρμόζεται σε όλα τα τμήματα ιατρικής της χώρας μας υπό την αιγίδα της HELMSIC (Hellenic Medical Students Association) και σε συνεργασία με όλες τις ιατρικές του κόσμου. Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, καλείσαι να δώσεις κάποιες εξετάσεις αγγλικών στο τμήμα σου κι ανάλογα τον βαθμό αλλά και τα συμβόλαια που έχει συνάψει το πανεπιστήμιό σου με άλλες χώρες, σου δίνεται η δυνατότητα κάθε χρόνο να ταξιδέψεις για ένα μήνα του καλοκαιριού σε 1 ξένη χώρα όπου καλείσαι να δουλεύεις τα πρωινά στο νοσοκομείο κι από κει και πέρα τα απογεύματα είσαι ελεύθερος...Επίσης σου εξασφαλίζει η τοπική επιτροπή εκεί διατροφή και διαμονή (συνήθως σε εστία) κι εσύ πληρώνεις μόνο τα αεροπορικά εισητήρια κι ότι άλλο θέλεις εσύ να κάνεις... Έχοντας λοιπόν ήδη την μαγευτική φοιτητική εμπειρία ενός μήνα στην Στοκχόλμη με αυτό το πρόγραμμα,όπου μου δώθηκε η δυνατότητα να δουλέψω σε ένα ξένο νοσοκομείο και να κάνω φίλους κι εκδρομές με φοιτητές ιατρικής από όλο τον κόσμο που είχαν συμμετάσχει κι αυτοί με το ίδιο πρόγραμμα,αποφάσισα να δηλώσω και 2η φορά...Μόνο που όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και έμαθα ότι είχα τον καλύτερο βαθμό, αυτομάτως συνειδητοποίησα ότι είχα περάσει στην 1η μου επιλογή...Την Ιαπωνία!!! Κι όταν κλήθηκα μέσω internet να δηλώσω 3 υποψήφιες πόλεις και 4 κλινικές όπου θα επιθυμούσα να πάω, ποιος θα το λεγε ότι θα με δέχονταν επί 1 μήνα στην παθολογική κλινική ενός νοσοκομείου στο Τόκυο !!!!!
Τέλος πάντων, με τα πολλά και τα λίγα, αφού ξεπεράστηκε το αρχικό σοκ,της επιβίωσης ενός φοιτητή για 1 μήνα στο Τόκυο κι αφού έγιναν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες και προετοιμασίες (κατάλληλα κινητά, ασφάλειες υγιείας κτλ κτλ) έφτασε η μεγάλη στιγμή της 1ης Αυγούστου 2006 να πετάξω για Τόκυο!!!!!! Ας αγνοήσουμε την πολύωρη και κουραστική πτήση, πόσο μάλλον άμα πετάς με 39 C πυρετό (κλασσικό φαινόμενο πριν από ένα ταξίδι!!!) κι ας φτάσουμε στη στιγμή της προσγείωσης στο αεροδρόμιο Νarita του Τόκυο. Αφού συμπληρώσαμε τα χαρτιά για την έκδοση της βίζας και περάσαμε τον έλεγχο βρέθηκα σε μια αίθουσα, εγώ και οι βαλίτσες μου, να περιμένουμε τον ιάπωνα φοιτητή να με παραλάβει για να με πάει...στην οικογένειά μου!!!! Ναι, καλά καταλάβατε, τελικά μου είχαν ανακοινώσει ότι δεν θα έμενα σε εστία αλλά σε μία οικογένεια!!! Τον κύριο και την κυρία Shimada!!! Ήρθε λοιπόν ο ιάπωνας φοιτητής και με σπαστά αγγλικά, πολύ σπαστά όμως, πήγαμε να βγάλουμε εισητήρια για το τρένο για να πάμε στο σπίτι μου...
Η πρώτη εντύπωση όταν μπήκα στο τραίνο κι έχοντας υπομείνει 12 ώρες πτήσης με πυρετό ήταν αξέχαστη...Περιτρυγυρισμένος από χιλιάδες γιαπωνεζάκια με τα τεράστια γυαλιά της προηγούμενης δεκαετίας και στο τοπίο,σπιτάκια με παραδοσιακές γιαπωνέζικες στέγες σε χρώμα μπλε να αστράφτουν στον ήλιο...Νόμιζα ότι είχα μπει σε γιαπωνέζικο κόμικ !!! Όλα αυτά βέβαια μέχρι την άφιξή μας στο σταθμό shinjuku τον μεγαλύτερο σταθμό της πόλης (και του κόσμου...) όπου θα πέρναμε το επόμενο τραίνο για το σπίτι. Τώρα για τον σταθμό του shinjuku ότι και να πω θα είναι λίγο. Eιλικρινά!!! Αν δεν το ζήσει αυτό κάποιος,τα λόγια πιστεύω είναι περιττά...Είναι το σημείο όπου η λογική συναντάει την τρέλλα και την παράνοια!!! Γι αυτό θερμοπαρακαλώ όσους έχουν αγοραφοβία απλά να μην πάνε ποτέ !!! Και το εννοώ!!! Φανταστείτε ένα γιγαντιαίο οικοδόμημα με αμέτρητες πλατφόρμες, εκατομμύρια διαφορετικά τραίνα (αργά, πιο γρήγορα, ακόμη πιο express, super express) καθένα από τα οποία κάνει διαφορετικές στάσεις, 1 δίκτυο λαβύρινθο όπου αρκετές φορές οι σταθμοί είναι μόνο στα γιαπωνέζικα κι όλα αυτά με 1 δισεκατομμύριο κόσμου να τρέχει προς όλες τις κατεθύνσεις !!!Οι οδηγοί γράφουν ότι 3.000.000 άτομα χρησιμοποιούν καθημερινά το σταθμό shinjuku για τις μετακινήσεις τους κι ότι μπορείς ακόμη κι έπειτα από 1 μήνα να χαθείς!! Θα σας πω μόνο ότι όντως μετά από 1 μήνα συχνότατων μετακινήσεων υπήρχαν πλατφόρμες που δεν τις είχα ξαναδεί και χανόμουν..Ααα και ξέχασα, σε όλο το παραπάνω δίκτυο των τραίνων, προσθέστε και άλλες τόσες υπόγειες αποβάθρες του metro......................
Και φτάνουμε στην οικογένεια...Σε ένα κεντρικό σχετικά προάστιο του Τόκυο και ανάμεσα σε ένα χάος σπιτιών, εστιατορίων και μαγαζιών, ξεπρόβαλλε ένα μικρό διόρωφο σπιτάκι με τον μικρό του κήπο και μας άνοιξαν ο κ. και η κ. Shimada, δύο μικρά, χαμογελαστά γιαπωνεζάκια !!! Τους χαιρέτησα σε σπαστά γιαπωνέζικα (να ναι καλά το βιβλίο γιαπωνέζικων που είχα αγοράσει και ψιλοδιαβάσει)...Γιατί η οικογένεια μπορεί να ήξερε ελάχιστα αγγλικά επειδή είχε φιλοξενήσει κι άλλους φοιτητές στο παρελθόν ωστόσο τα αγγλικά μεταξύ των γιαπωνέζων είναι δυσεύρετα...!!! Αφήσαμε και τα πράγματά μου στο παραδοσιακό tatami, το δάπεδο από μπαμπού και σαν ευγενική κίνηση υποδοχής οι οικογένεια, μας έβγαλε εμένα και τον φοιτητή να φάμε σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο!!!! Κι εκεί που ονειρευόμουνα μετά απο τόση ταλαιπωρία και κούραση το πιτόγυρό μου, τα παιδάκια μου, έστω και μια μπριζολίτσα χοιρινή, άρχισαν να παρελαύνουν από μπροστά μου τα ωμά ψαράκια πάνω στο ρυζάκι!!! Και να σου το καλαμάρι, η σαρδέλα, το χταποδάκι, ο τόννος...όλα τα sushi τα έφαγα κι έβγαλα το σκασμό! Πρώτη μέρα ήταν άλλωστε, ντροπή! Kι έπειτα μαρέσει να δοκιμάζω τα πάντα!Παραδόξως δεν ήταν τόσο άσχημα όσο ακούγονται!!! Και να σου και το παραδοσιακό ζεστό πράσινο τσάι (επίσης παραδόξως, αν και το σιχαίνομαι ήταν αρκετά καλό και καταπραυντικό!!!). Πάμε λοιπόν να κοιμηθούμε, αφού πρώτα αποχαιρέτησα τον Γιαπωνέζο φίλο μου και κανονίσαμε την επομένη να με πάρει ένας άλλος φοιτητής για να με πάει στο νοσοκομείο. Το δωμάτιό μου απλό και λιτό, όπως κι όλο το σπίτι άλλωστε. Λιτοί άνθρωποι οι Γιαπωνέζοι σκέφτηκα...Όταν όμως ήρθε η ώρα να επισκεφτώ κι εγώ σαν φυσιολογικός άνθρωπος το μπάνιο, διαπίστωσα ότι η λιτότητα συνάντησε ξαφνικά την τεχνολογία!!! Στην Ιαπωνία είμαι άλλωστε, να μην χρησιμοποιήσω τη διαστημική τουαλέτα??? χαχαχα!! Τρώω το αρχικό σοκ με τη τουαλέτα που ήταν γεμάτη κουμπάκια που το κάθενα ρύθμιζε και κάτι,την πίεση, τη θερμοκρασία του νερού για να πλυθείς (σαν τον μπιντε ενα πράγμα) και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο γιατί δεν μπορούσαν να μου το εξηγήσουν στα αγγλικά!! Μεταξύ μας,ντρεπόμουν κιόλας να ρωτήσω...Κι έτσι κάπως τελείωσε η πρώτη μέρα...Με ένα τεχνολογικό σοκ...!!!
Από κει και πέρα ξεκινάει η γνωριμία μου με το Τόκυο...Ξυπνάω και ξεκινάω να πάω στο σταθμό των τραίνων να βρω τον φοιτητή που θα με σύστηνε στους καθηγητές της κλινικής όπου με είχαν δεχτεί!! Λίγα λόγια για τη γειτονιά μου μέχρι να φτάσω στο σταθμό...Μικρά σπιτάκια με παραδοσιακές στέγες , ατέλειωτα μαγαζάκια με γιαπωνέζικα ιδεογράμματα και φαναράκια,ναοί,ησυχία,τάξη και καθαριότητα και χιλιάδες μα χιλιάδες ποδηλάτες με καπέλα και μικρά στρουμπουλά γιαπωνεζάκια στοιβαγμένα στα καλάθια των ποδηλάτων...Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με μια αφόρητη ζέστη κι υγρασία αλλά και χιλιάδες ηλεκτρικά καλώδια στον αέρα κι εννοείται διαβάσεις τραίνων!!! Τόσο παραμυθένια κι αντιφατικά!!!
Και φτάνω που αλλού, στο shinjuku καθότι είχα την τύχη το νοσοκομείο μου να βρίσκεται πολύ κοντά!!! Καινούριο σοκ...Ένας τεράστιος υπόγειος διάδρομος όπου μια ΛΑΟθάλασσα κουστουμαρισμένων μελαχρινών γιαπωνέζων τρέχουν να μπουν στους ουρανοξύστες για να ξεκινήσουν τη δουλειά τους (που παρεπιπτόντως δεν σταματάει ποτέ!! Ακόμη και στις 12 το βράδυ τα φώτα των ουρανοξυστών είναι ανοικτά καθότι πολλοί γιαπωνέζοι ζουν μόνο για τη δουλειά και την καταξίωση!! Εξ ου κι η δήλωση φίλης μου γιαπωνέζας ότι δεν βρίσκουν άντρες για σχέση!!!). Και μέσα σε αυτή τη ΛΑΟθάλασσα, τι πιο φυσικό από έναν αυτόματο καθαριστή γυαλιών βουτώντας τα στο βραστό νερό!!!Στην Ιαπωνία είμαστε...Και βγαίνω λοιπόν από το διάδρομο και αντικρύζω το επόμενο σοκ!! Τεράστιοι ουρανοξύστες στην πιο hi tech περιοχή να πλαισιώνουν το νοσοκομείο μου! Ανάμεσα σε αυτούς, ο μεγαλοπρεπής, φουτουριστικός και τεράστιος Tokyo Metropolitan Government Offices όπου από τον 45 όροφο και των 2 πύργων κι εφόσον η ατμόσφαιρα το επιτρέπει μπορείς να δεις ίσαμε το ιερό βουνό Fuji (ανεβήκαμε και σ'αυτό...θα ακολουθήσει περιγραφή)!!!
Και φτάνω στο νοσοκομείο όπου θα αναφερθώ ελάχιστα καθότι δεν θα ενδιαφέρει πολλούς. Άλλωστε το ζήτημα είναι κυρίως ιατρικό...Πολύ τάξη κι οργάνωση παρά τη λαοθάλασσα γιαπωνέζων κι εδώ!! Απίστευτα ευγενικοί και χαμογελαστοί!! Ακόμη κι όταν δεν καταλαβαίνουν τι τους λες χαμογελάνε!!! Και με τις απίστευτες νοσηλεύτριες όπου σε κάθε τσέπη είχαν δεκάδες στυλό στην βάση των οποίων είχαν βάλει χιλιάδες φατσούλες και ζωάκια!! Πως είναι στα κόμικ ένα πράγμα !!! Δε συζητώ για καλά αγγλικά!!! Μόνο οι καθηγητάδε!! Οι υπόλοιποι προσπαθούσαν...Και δε συζητώ για τις τουαλέτες...Το έχουμε πει! Κουμπάκια παντού!!! Μέχρι και το καπάκι άνοιγε όταν σε έβλεπε σε μια που βρισκόταν σε ένα μουσείο!!!
Aυτά κι από το νοσοκομείο κι αρχίζω πια την παρουσίαση του Τόκυο και με αναλυτικές πληροφορίες και προτάσεις για όσους πρόκειται να το επισκεφτούν... Το Τόκυο είναι απλά χαώδες...Απλά!!! Κι έχει τα πάντα και για όλα τα γούστα!!! Θα προτιμήσω να αναφερφώ κατά περιοχές και κατα κατηγορίες ώστε να σας δώσω μια ιδέα για το τι συμβαίνει...
Για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη και τον κόσμο μπορείτε να πάρετε νωρίς το πρωί το τραίνο JR Yamanote line που κάνει ένα κύκλο γύρω από την πόλη και τα σημαντικότερα σημεία!!! Θα ξεκαρδιστείτε για πρώτη φορά με την απίστευτα αστεία αναγγελία των σταθμών στα γιαπωνέζικα και θα ξεκαρδιστείτε επίσης με τους χιλιάδες γιαπωνέζους με τις τεράστιες γιαλαμπούκες (της προηγούμενης δεκαετίας όπως προανέφερα) η πλειοψηφία των οποίων κοιμάται και κατά ένα ανεξήγητο τρόπο ξυπνάνε ακριβώς τη στιγμή που φτάνουν στη στάση τους!!! Κι αν δεν κοιμούνται, θα διαβάζουν βιβλία ή ακόμη περισσότερο...κόμικ!!!!! Ακόμη θα ξεκαρδιστείτε κι από μερικούς παραδοσιακούς γιαπωνέζους-ες που επιμένουν να κυκλοφορούν με μια πιο καθημερινή έκδοση του κιμονό "jinbei για τους άνδρες" και τα ξύλινα τσόκαρα!! Δεν είναι τρελλοί!!! Το κάνουν αρκετοί και θεωρείται και επίσημο (ας όψεται η γιορτή των πυροτεχνημάτων που ντύνονται επίσημα, το απροσδόκητο jinbei που μου δώρησαν κάτι φίλες γιαπωνέζες που είχα γνωρίσει από τη σουηδία 1 χρόνο πριν και οι συνακόλουθες φωτο αλλιώς κανείς δεν θα πίστευε ότι κυκλοφορούσα έτσι σε όλο το Τόκυο!!!). Κι άμα θέλετε να στριμωχτείτε σαν σαρδέλα (κυριολεκτικά...) δοκιμάστε να μπείτε σε κάποιο τραίνο που εξυπηρετεί πολύ μεγάλη περιοχή σε ώρα αιχμής, πολύ πρωί ή καλύτερα το μεσημέρι. Θα διαπιστώσετε ότι οι εικόνες που βλέπουμε στα κόμικ με ανθρώπους χαλκομανία στα παράθυρα είναι αληθινές!!! Το τι σπρώξιμο πέφτει από τον κόσμο αλλά κι από υπαλλήλους πους τους σπρώχνουν για να χωρέσουν στα τραίνα ΔΕΝ περιγράφεται!!!! Και πάντα υπό καθεστώς ησυχίας ε?? Ούτε πολλές φωνές ούτε τίποτα!! Αθάνατη Ελλάδα...Τι σφαλιάρα και φωνή θα έπεφτε σε εμάς δεν λέγεται!!!
Και με το yamanote λοιπόν φτάνουμε στον άλλο μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό του Τόκυο με κόκκινα τούβλα βικτωριανής επιρροής (όμορφη παραφωνία στον αστικό κλοιό της πόλης), τον Tokyo station (όχι τον Shinjuku)... Πάντα με τον lonely planet ανα χείρας ξεκινάμε την πρώτη γνωριμια με το αυτοκρατορικό παλάτι της δυναστείας Meiji και τον γιαπωνέζικο πολιτισμό. Το πάρκο έξω από το παλάτι τεράστιο. Χιλιάδες χαρακτηριστικά γιαπωνέζικα πεύκα machu σαν μεγάλα bonsai κοσμούν το χώρο και σου μεταδίδουν μια αλλόκοτη αίσθηση Άπω Ανατολής που διακόπτεται από τον ήχο των μακάβριων και κατά ένα παράξενο λόγο πολυάριθμων σε όλα τα πάρκα κορακιών!!! Και φθάνουμε στο παλάτι,χτισμένο στα ερείπια του προηγούμενoυ παλατιού Edo-jo (Edo ήταν η παλιά ονομασία του Τόκυο πριν μετακομίσει η πρωτεύουσα εδώ από το Κυότο οπότε και μετονομάστηκε σε Τόκυο δηλαδή ανατολική πρωτεύουσα). Για τη ακρίβεια στην πολύ όμορφη γέφυρα που οδηγεί στο παλάτι και ΜΟΝΟ αυτό καθότι το παλάτι είναι απροσπέλαστο κι ανοίγει για το κοινό 2 φορές το χρόνο, στις 2/01 και 23/12. Ωστόσο μπορείτε να περιπλανηθείτε γύρω από την τάφρο που το περιβάλλει και να θαυμάσετε την πανέμορφη γιαπωνέζικη οχύρωση και τους πύργους που σε βάζουν στη μαγεία της Ανατολής...Επίσης μπορείτε να επισκεφτείτε ένα μόνο μέρος από τους κήπους του παλατιού, τους ανατολικούς κήπους Higashi-gyoen. Ωραίοι αλλά θα σας προτείνω πολύ καλύτερους...
Κι εδώ ας κάνω μια παρένθεση για να πιάσω την κατηγορία ΚΗΠΟΙ... Ειλικρινά ένα από τα μαγικά μυστικά του Τόκυο και της Ιαπωνίας γενικά!!! Η επιτομή της τελειότητας, της συμμετρίας και της χαλάρωσης. Τεράστιοι, πανέμορφοι και προσεγμένοι κήποι με χιλιάδες λιμνούλες με νούφαρα και τα πανέμορφα κόκκινα γεφυράκια,λουλούδια,τα γιαπωνέζικα πεύκα που προανέφερα, μικρούς ναούς με τις χαρακτηριστικές κόκκινες πύλες torii και τα μικρά τειοποτεία!!! Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από έναν καλοκαιρινό περίπατο στους κήπους του Τόκυο...Ο καλύτερος κατά τη γνώμη μου είναι ο Hama Rikyu Onshi-Teien στην περιοχή Tsukiji με το πανέμορφο παραδοσιακό τειοποτείο στο κέντρο μιας λιμνούλας καθώς και ο Shizen Kyoiku-En στην περιοχή Ebisu! Επίσης πολύ όμορφο είναι το πάρκο Ueno-Koen στο Ueno καθώς κι ο τεράστιος και με ευρωπαική στοιχεία κήπος Shinjuku-Gyoen στο Shinjuku και ο Υoyogi-Koen στη Harajuku.Φανταστείτε όλους αυτούς τους κήπους και τα πάρκα γεμάτα ολάνθιστες κερασιές που βλέπουμε σε φωτογραφίες !!!! Θα είναι ένα μαγικό θέαμα που ίσως να αξίζει μια επίσκεψη την άνοιξη και δυστυχώς δεν το έζησα γιατί πήγα καλοκαίρι...Επίσης κάτι άλλο που λαμβάνει χώρα το χειμώνα σε κάποια τειποτεία των πάρκων είτε μόνο σε κάποια ακριβά ξενοδοχεία, είναι η ιεροτελεστία προετοιμασίας και σερβιρίσματος του παραδοσιακού πανάκριβου τσαγιού macha!! Έχουν ειδικές σχολές όπου κορίτσια αφιερώνονται σε αυτό και πραγματικά θα αξίζει...
Αφήνουμε λοιπόν το θέμα κήποι και το αυτοκρατορικό παλάτι και περπατώντας στην ίδια περιοχή φτάνουμε στο Tokyo International Forum. Ένα τεράστιο συγκρότημα εκθεσιακών χώρων που μοιάζει με καράβι από μακριά!! Αξίζει η επίσκεψη για να θαυμάσει κανείς αυτό το αρχιτεκτονικό κόσμημα!!! Συνεχίζουμε τη βόλτα μας προς τα ανατολικά και φτάσαμε στη μέκκα του Τόκυο!!! Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στην Ginza !!! Στην πιο χλιδάτη και γκλαμουράτη περιοχή της πρωτεύουσας!!! Gin άλλωστε σημαίνει ασήμι...Η Ginza είναι η χαρά του ακριβού ή καλύτερα του πανάκριβου καταναλωτισμού!!! Άντρες και γυναίκες, κυρίως γυναίκες, ντυμένες στην τρίχα, μπαινοβγαίνουν στα τεράστια μα τεράστια εμπορικά με πιο διάσημα τα Matsuya και Mitsukoshi. Kι αν αυτά φαντάζουν φτηνά τότε μπορείτε να ικανοποιήσετε τα ακριβά γούστα σας στα Harrods, Luis Vitton, Hermes, Τiffanys κι ότι άλλο οίκο μπορείτε να φανταστείτε!!! Κι όλα αυτά πάλι σε ένα κλίμα απόλυτα αγοραφοβικό καθότι εκατομμύρια κόσμος κυκλοφορεί τριγύρω σας!!! Αν πάλι ενδιαφέρεστε για ηλεκτρονικά και gadget με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας τότε σας αφιερώνω ολόκληρο το πολυώροφο κτήριο της Sony!!!
Είμαι σίγουρος ότι μετά από τόσο περπάτημα θα σας έχει ανοίξει η όρεξη!!! Ήρθε λοιπόν η ωρά για φαγητό και μαζί με αυτό, ήρθε η ώρα να ανοίξω το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Ιαπωνέζικη κουζίνα...Αν μπορούσα να συμπυκνώσω με 2 λόγια (που δεν θα το κάνω βέβαια) την άποψή μου για την γιαπωνέζικη κουζίνα θα ήταν...Πεντανόστιμο αλλά πολύ φαγητό!!! Πάρα πολύ φαγητό και ως εκ τούτου πάρα μα πάρα μα πάρα πολλά παραδοσικά εστιατόρια αλλά και κινέζικα και ταιβανέζικα και ταυλανδέζικα χωρίς βέβαια να λείπουν και τα δυτικότροπα δικά μας εστιατόρια!!! Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε κοινωνική συνεύρεση στηρίζεται στο φαγητό!!! Η φράση πάμε για καφεδιά το απογευματάκι είναι πρωτάκουστη!!! Θα μου πείτε γιατί είναι τόσο λεπτοί (πέρα από τους παλαιστές sumo δεν υπάρχει ΙΧΝΟΣ παχύσαρκου ατόμου!!!). Τι να πω, η εργασιομανία τους, ο μεταβολισμός τους, η άσκηση...Κάτι φταίει...Αν το ξεχάσουμε όμως αυτό, είμαι σίγουρος ότι τώρα θα με ρωτήσετε πως να φάτε αφού δεν μπορείτε να παραγγείλετε τίποτα στα γιαπωνέζικα!!! Ε λοιπόν μην στεναχωριέστε, ακόμη και για αυτό έχουν προβλέψει οι γιαπωνέζοι!!! ΌΛΑ μα ΟΛΑ μα ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα εστιατόρια έχουν μπροστά βιτρίνες όπου εκθέτουν τα φαγητά τους σε πλαστικοποιημένη μορφή!!! Θα μου πείτε τώρα, όντως σκέφτηκαν εμάς τους δύστυχους τους ξένους ;;; Η αλήθεια είναι πως όχι. Απλά έχουν αναπτύξει αυτή τη φιλοσοφία που κατ'ευχήν διευκολύνει απίστευτα εμάς! Βέβαια το να υπάρχει ολόκληρη βιομηχανία γύρω από αυτό και να ξοδεύουν εκατομμύρια στο να φτιάχνουν πλαστικά πιατάκια, κρεατάκια, ρυζάκι, sushi κτλ σε σημείο μάλιστα που να μοιάζουν πιο αληθινά κι από τα αληθινά δεν διανοούμαι να το καταλάβω αλλά είπαμε, στην Ιαπωνία είμαστε!!! Και πάμε στην επιλογή του φαγητού. Υπάρχει το πατροπαράδοτο sushi που όπως έχω προαναφέρει δεν είναι και πολύ άσχημο. Βέβαια όταν το συνδυάσεις με φύλλα από φύκια εκεί το πράγμα δυσκολεύει πολύ αλλά γούστα είναι αυτά! Πέρα από το sushi, έχω να δηλώσω ότι οι γιαπωνέζοι τρώνε πάρα πολλές σούπες με ζυμαρικά,τα γνωστά noodles!! Πολλές διαφορετικές ποικιλίες noodles (soba, udon κτλ) μαζί με κρεατάκι ή ψαράκι καμία φορά και μέσα σε ζεστές μα πολύ ζεστές σούπες με διάφορα μπαχαρικά και μυρωδικά!!! Τώρα το να τρως τόσο καυτές σούπες μέσα στο καυτό καλοκαίρι δεν το βρήκα λογικό αλλά είπαμε...!!! Τουλάχιστον είναι πολύ νόστιμες και ενδεικτικά αναφέρω την tempura. Κι αν τυχόν σας ξεφύγει κανένας ήχος έτσι όπως ρουφάτε την σούπα με το κουταλάκι, μην κατεβάσετε τα μούτρα από την ντροπή γιατί.......οι φίλοι μας οι γιαπωνέζοι το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό !!!! Κι επιβάλλεται μη σας πω!!!!!!! Πεντανόστιμα επίσης είναι : το unagi (χέλι), τo teriyaki (κοτόπουλο με γλυκιά σως από σόγια), το takoyaki (χταποδάκια σουβλάκι), το tonkatsu (κοινώς το σνίτσελ!), shabu shabu (κομμάτια κρέας+λαχανικά που τα βράζεις εσύ σε κατσαρολάκι πάνω στο τραπέζι σου) και okonomiyaki (σαν τη δική μας πίτσα δηλαδή όπου πάλι βάζεις τα υλικά πάνω σε ένα τραπέζι-μάτι κουζίνας και το φτιάχνεις μόνος σου. Πολύ καλό okonomiyaki έφαγα στην περιοχή κοντά στη στάση του metro shinbashi). Άλλες γεύσεις είναι: το tofu (σαν τη δική μας φέτα ένα πράγμα από σόγια αλλά πολύ πιο μαλακό κι άγευστο), η miso soup (σούπα από φασόλια) κι ότι μπορείτε να σκεφτείτε με ψάρι, κρέας, noodles και λαχανικά. Αν πάλι είστε τολμηροί μπορείτε να δοκιμάσετε την απίστευτα καυτερή σάλτσα wasabi που φτιάχνεται από μπιζέλια!!! Αν είστε ακόμη πιο τολμηροί μπορείτε να δοκιμάσετε μια λιχουδιά παλαιών χρόνων που πια είναι δυσεύρετη και ακούει στο όνομα...ΑΚΡΙΔΕΣ με γλυκιά σως από σόγια!!! Μην τρομάζετε στην ιδέα! Αν καταφέρετε και την ξεπεράσετε θα διαπιστώσετε ότι τελικά δεν είναι και τόσο άσχημες! Ρωτήστε κι εμένα!!! Και για όσους ενδιαφέρονται, δεν έχουν παρά να το ζητήσουν στα μεγάλα εμπρορικά όπως πχ στο Seibu με την ονομασία inago=akrida!! Αν πάλι είστε τόσο τολμηροί που θέλετε να ρισκάρετε τη ζωή σας, δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε το πανάκριβο και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ψάρι fugu !!! Πρόκειται για ένα πολύ δηλητηριώδες ψάρι που λέγεται (κι είναι αλήθεια) πως αν ο μάγειρας δεν το ετοιμάσει καλά και δεν αφαιρέσει τα δηλητηριώδη μέρη του ψαριού, μπορεί να πεθάνεις !! Κι έχουν όντως καταγραφεί θάνατοι στο παρελθόν!!! Τι να σας πω..δεν έτυχε να το δοκιμάσω κυρίως λόγω της τιμής....Αν πάλι διψάσατε σας προτείνω τι άλλο, το πανταχού παρών τσάι σε όλες τις εκδόσεις και για κάτι πιο διαφορετικό, προτείνω το Ηabusu!!! Ένα αλκοολούχο ποτό σε μεγάλο βάζο όπου έχουν τοποθετήσει ένα νεκρό φίδι!! (εξ ου κι η φημολογία ότι είναι αφροδισιακό). Από κει γεμίζουν το ποτήρι σου! Είχα την τύχη να το δοκιμάσω σε ένα εστιατόριο με φαγητό από την νήσο Οkinawa μιας κι από κει έχει τις ρίζες του το ποτό. Κι ήρθε η καλύτερη στιγμή, τουλάχιστον για εμένα. Η στιγμή του γλυκού...Τα ζαχαροπλαστεία της Ιαπωνίας (δυτικού τύπου όλα) είναι απλά ένας παράδεισος !!! Χιλιάδες μα χιλιάδες ολόφρεσκα γλυκά που ειλικρινά σε ξετρελαίνουν !!! Μπορεί βέβαια να είναι ακριβά σε σχέση με Ελλάδα αλλά ειλικρινά είναι μαγεία!!! Να μην αναφερθώ και στους φούρνους τους βέβαια! Χάνεις και τα αυγά και τα πασχάλια με τις αναρίθμητες ποικιλίες από ψωμί, κρουασάν, κέικ, πιτάκια, πιτσούλες κτλ κτλ κτλ κι όλα ολόφρεσκα!!! Κι άμα ψάχνετε ένα μαγαζί για να πάθετε κυριολεκτικά (και ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗ) αμοκ από την ποικιλία φαγητών και γλυκών σας προτείνω ανεπιφύλακτα το τεράστιο ISETAN στο Shinjuku !!!!
Κι αν τώρα κουραστήκατε από το πολύ φαγητό και θέλετε λίγο να...χωνέψετε, περάστε να δείτε ένα πρακτικό στο διάσημο θέατρο Kabuki-Za.Αξίζει πραγματικά να δείτε τους ηθοποιούς, που ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, τραγουδούν με μια εξαιρετικά παράξενη φωνή (εννοείται στα γιαπωνέζικα αλλά είναι εμπειρία!!!)...Και μιας και τα θεατρικά τους έργα διαρκούν ΩΡΕΣ ολόκληρες ,αυτό που κάνουν όλοι οι τουρίστες (μεταξύ των οποίων κι εγώ) είναι να παρακολουθήσουν μόνο μερικά πρακτικά διάρκειας 30min-1h.
Δώσε μας όσο πιο πολύ Τόκυο μπορείς και ότι άλλο κρίνεις, για να γνωρίσουμε καλύτερα τη χώρα...
