poised
Member
- Μηνύματα
- 1.019
- Likes
- 8.299
Ειδικά στην αρχή μας βόλεψε ότι υπήρχε μία σχετική συννεφιά γιατί μας επέτρεπε να καθόμαστε στην "ταράτσα" χωρίς να καιγόμαστε. Ο καραγκιοζάκος ξεναγός με τον μπιριγκόγκο του κάθε τρεις και λίγο ανακοινώνανε με στόμφο το ένα ή το άλλο.
Κάποια στιγμή άρχισε να λέει σε λίγο θα δείτε τον βράχο που είναι πάνω στο χαρτονόμισμα των 200k, προσοχή μη το χάσετε, πλησιάζουμε, κοιτάξτε, ΚΟΙΤΑΞΤΕ και ταυτόχρονα ο μπιριγκόγκος έτρεχε αριστερά δεξιά βάζοντάς το χαρτονόμισμα μπροστά στα μάτια σου. Το είδες; Ναι. Κοίτα είναι πάνω στο χαρτονόμισμα. Ναι το κατάλαβα. Το είδες ότι από αυτή τη πλευρά είναι ακριβώς το ίδιο; Ναι.
Και σιγά τα ωα δηλαδή
Μετά παρακάτω μας τα έπρηξε με κάτι πέτρες που φιλιούνται, τελικά με πολύ φαντασία και αυθυποβολή μπορεί και να το δεις.
Κάποια στιγμή το καράβι κράτησε της μηχανές, σταματήσαμε και καλά να χαρούμε την ηρεμία και εντελώς τυχαία, σύμπτωση δηλαδή, μας πλεύρισαν πωλητές αναψυκτικών, φρούτων ως και μαργαριταριών, οι οποίοι μόλις φύγανε ξεκινήσαμε αμέσως.
Από εκεί και πέρα άρχισε να βγαίνει περισσότερος ήλιος, δεν ήταν και πολύ εύκολο να είσαι έξω, αρκετοί μπήκαν μέσα και πήγαν μαζί τους και οι ξεναγοί οπότε βρήκαμε λίγη ησυχία.
Μέχρι που φτάσαμε στη πρώτη στάση, μία σπηλιά η οποία γενικά θα έλεγα ότι είχε περιορισμένο ενδιαφέρον το οποίο έφτανε κοντά στο μηδέν άμα έχεις δει κάποια από τις σπηλιές στη phong nha τόσο πρόσφατα όπως εμείς.
Περιμέναμε την σειρά μας να δέσουμε και κατεβήκαμε. Από την αποβάθρα ξεκίναγε μία διαδρομή μονής κατεύθυνσης, όπου όλα τα γκρουπ περπάταγαν το ένα πίσω από το άλλο και στο τέλος σε παραλάμβαναν και πάλι στο καράβι.
Μετά από αυτό είχε φαγητό. Εμείς είχαμε πάρει πακέτο χωρίς γεύμα, όχι μόνο για οικονομία, στοίχιζε κάπου 15-20 δολάρια το άτομο που μου είχαν φανεί υπερβολή όταν τρώγαμε με 1-2 δολάρια κανονικά, αλλά γιατί η ώρα που το είχε στο πρόγραμμα ήταν πολύ νωρίς για εμάς και επιπλέον μας έδιναν την επιλογή να πληρώσουμε το ίδιο ποσό επί του πλοίου αν τελικά θέλαμε να φάμε, οπότε θα βλέπαμε εκείνη την ώρα. Τελικά με το πρωινό που είχαμε φάει όντως δεν πεινάγαμε και αν τρώγαμε θα μας έβγαινε από την μύτη. Ήμασταν οι μόνοι που δεν θα τρώγαμε και για να μη κάνουμε τους άλλους να νιώθουν άσχημα πήγαμε έξω, όπου απολαύσαμε την διαδρομή μόνοι μας στην σκιά και κυρίως χωρίς τους ξεναγούς και τα κρίντζι γελάκια τους.
Μετά το φαγητό ήρθαν και οι υπόλοιποι έξω και κάποια στιγμή έβλεπα τον αρχιξεναγό να περνάει από κάθε άτομο ή ομάδα και να τους μιλάει, μέχρι που ήρθε και σε εμάς να μας πουλήσει προαιρετική βαρκάδα στο εσωτερικό ενός νησιού που είναι φουλ στις μαϊμούδες και που δε μπορούσε να μπει το καράβι και θα μπαίναμε με φουσκωτά. Το κόστος μάλλον δεν αντιστοιχούσε στην υπηρεσία και η βιετναμέζα μου είπε να μην το κάνουμε γιατί κατά την άποψή της ήταν πολύ ακριβό και δεν θα άξιζε. Είχα και εγώ τα ίδια περίπου vibes αλλά μιας που ήμασταν εκεί λέω ας πάει το παλιάμπελο.
Μπήκαμε από ένα άνοιγμα στους βράχους.
Κάναμε μία βόλτα κάπου 20 λεπτά αν θυμάμαι καλά και από μαιμούδες είδαμε αυτές από την άλλη άκρη για λίγα δευτερόλεπτα, η φωτογραφία είναι με με φουλ ζουμ.
Αυτό δε ξέρω τι ψάρι ήταν, ξυφιάκι;
Επιστρέψαμε και μας λέει ο ξεναγός πάνω στο καράβι, ήταν υπέροχα ε; Μου την έδωσε και δεν ήμουν πολύ καλός, του είπα ότι ήταν τα πιο πεταμένα λεφτά που έχω δώσει στη ζωή μου και ότι δεν είδαμε μαιμούδες και μας είπε ότι ήταν φουλ στις μαϊμούδες. Ε λέει τώρα είναι μεσημέρι κοιμούνται. Τότε του λέω γιατί μας είπες να πάμε; Εγώ δεν σας είπα ότι θα δείτε μαιμούδες σίγουρα αλλά ότι το νησί είναι φουλ στις μαιμούδες. Τον πετάς στην θάλασσα ή όχι;
(συνεχίζεται)
Κάποια στιγμή άρχισε να λέει σε λίγο θα δείτε τον βράχο που είναι πάνω στο χαρτονόμισμα των 200k, προσοχή μη το χάσετε, πλησιάζουμε, κοιτάξτε, ΚΟΙΤΑΞΤΕ και ταυτόχρονα ο μπιριγκόγκος έτρεχε αριστερά δεξιά βάζοντάς το χαρτονόμισμα μπροστά στα μάτια σου. Το είδες; Ναι. Κοίτα είναι πάνω στο χαρτονόμισμα. Ναι το κατάλαβα. Το είδες ότι από αυτή τη πλευρά είναι ακριβώς το ίδιο; Ναι.
Και σιγά τα ωα δηλαδή
Μετά παρακάτω μας τα έπρηξε με κάτι πέτρες που φιλιούνται, τελικά με πολύ φαντασία και αυθυποβολή μπορεί και να το δεις.
Κάποια στιγμή το καράβι κράτησε της μηχανές, σταματήσαμε και καλά να χαρούμε την ηρεμία και εντελώς τυχαία, σύμπτωση δηλαδή, μας πλεύρισαν πωλητές αναψυκτικών, φρούτων ως και μαργαριταριών, οι οποίοι μόλις φύγανε ξεκινήσαμε αμέσως.
Από εκεί και πέρα άρχισε να βγαίνει περισσότερος ήλιος, δεν ήταν και πολύ εύκολο να είσαι έξω, αρκετοί μπήκαν μέσα και πήγαν μαζί τους και οι ξεναγοί οπότε βρήκαμε λίγη ησυχία.
Μέχρι που φτάσαμε στη πρώτη στάση, μία σπηλιά η οποία γενικά θα έλεγα ότι είχε περιορισμένο ενδιαφέρον το οποίο έφτανε κοντά στο μηδέν άμα έχεις δει κάποια από τις σπηλιές στη phong nha τόσο πρόσφατα όπως εμείς.
Περιμέναμε την σειρά μας να δέσουμε και κατεβήκαμε. Από την αποβάθρα ξεκίναγε μία διαδρομή μονής κατεύθυνσης, όπου όλα τα γκρουπ περπάταγαν το ένα πίσω από το άλλο και στο τέλος σε παραλάμβαναν και πάλι στο καράβι.
Μετά από αυτό είχε φαγητό. Εμείς είχαμε πάρει πακέτο χωρίς γεύμα, όχι μόνο για οικονομία, στοίχιζε κάπου 15-20 δολάρια το άτομο που μου είχαν φανεί υπερβολή όταν τρώγαμε με 1-2 δολάρια κανονικά, αλλά γιατί η ώρα που το είχε στο πρόγραμμα ήταν πολύ νωρίς για εμάς και επιπλέον μας έδιναν την επιλογή να πληρώσουμε το ίδιο ποσό επί του πλοίου αν τελικά θέλαμε να φάμε, οπότε θα βλέπαμε εκείνη την ώρα. Τελικά με το πρωινό που είχαμε φάει όντως δεν πεινάγαμε και αν τρώγαμε θα μας έβγαινε από την μύτη. Ήμασταν οι μόνοι που δεν θα τρώγαμε και για να μη κάνουμε τους άλλους να νιώθουν άσχημα πήγαμε έξω, όπου απολαύσαμε την διαδρομή μόνοι μας στην σκιά και κυρίως χωρίς τους ξεναγούς και τα κρίντζι γελάκια τους.
Μετά το φαγητό ήρθαν και οι υπόλοιποι έξω και κάποια στιγμή έβλεπα τον αρχιξεναγό να περνάει από κάθε άτομο ή ομάδα και να τους μιλάει, μέχρι που ήρθε και σε εμάς να μας πουλήσει προαιρετική βαρκάδα στο εσωτερικό ενός νησιού που είναι φουλ στις μαϊμούδες και που δε μπορούσε να μπει το καράβι και θα μπαίναμε με φουσκωτά. Το κόστος μάλλον δεν αντιστοιχούσε στην υπηρεσία και η βιετναμέζα μου είπε να μην το κάνουμε γιατί κατά την άποψή της ήταν πολύ ακριβό και δεν θα άξιζε. Είχα και εγώ τα ίδια περίπου vibes αλλά μιας που ήμασταν εκεί λέω ας πάει το παλιάμπελο.
Μπήκαμε από ένα άνοιγμα στους βράχους.
Κάναμε μία βόλτα κάπου 20 λεπτά αν θυμάμαι καλά και από μαιμούδες είδαμε αυτές από την άλλη άκρη για λίγα δευτερόλεπτα, η φωτογραφία είναι με με φουλ ζουμ.
Αυτό δε ξέρω τι ψάρι ήταν, ξυφιάκι;
Επιστρέψαμε και μας λέει ο ξεναγός πάνω στο καράβι, ήταν υπέροχα ε; Μου την έδωσε και δεν ήμουν πολύ καλός, του είπα ότι ήταν τα πιο πεταμένα λεφτά που έχω δώσει στη ζωή μου και ότι δεν είδαμε μαιμούδες και μας είπε ότι ήταν φουλ στις μαϊμούδες. Ε λέει τώρα είναι μεσημέρι κοιμούνται. Τότε του λέω γιατί μας είπες να πάμε; Εγώ δεν σας είπα ότι θα δείτε μαιμούδες σίγουρα αλλά ότι το νησί είναι φουλ στις μαιμούδες. Τον πετάς στην θάλασσα ή όχι;
(συνεχίζεται)
