Αυστρία Ιταλία Πολωνία Μόνος σε Βιέννη, Μπρέσια και Βαρσοβία. Τρεις solo ταξιδιωτικές ιστορίες σε μία.

[spyros91]

Στο budget μειναμε. Μια χαρα ειναι, τα γνωστα δωματια των ibis που εχουν ολες τις βασικες ανεσεις. Να ζητησεις ψηλο οροφο με θεα το ποταμι, το τηρουν οπως ειδα.
Το styles εχει πιο ομορφα δωματια και εστιατοριο. Η εξυπηρετηση ιδια. Τριτο δεν υπαρχει, κατι ειδες λαθος.

★ ibis budget Warszawa Centrum, Βαρσοβία, Πολωνία
★★ ibis Warszawa Centrum, Βαρσοβία, Πολωνία
★★★ ibis Styles Warszawa Centrum, Βαρσοβία, Πολωνία
Αυτά τα 3!! Ισχύει αυτό π είπες το δεύτερο δεν έχει σχέση!! Τέλεια ωραία φαίνονται και τα ibis!

 

[paefstra]

★ ibis budget Warszawa Centrum, Βαρσοβία, Πολωνία
★★ ibis Warszawa Centrum, Βαρσοβία, Πολωνία
★★★ ibis Styles Warszawa Centrum, Βαρσοβία, Πολωνία
Αυτά τα 3!!

Στο φθηνοτερο μειναμε. Ηταν πραγματικα μια χαρα. Κατεβασε και το uber (6 ευρω ως το αεροδρομιο, ελεος, παμφθηνα) και εισαι κομπλε. Αν και πιο πολυ παιρναμε τραμ. Ευκαιρια να φας κι εσυ κολλημα με τα ibis που παντα ξερεις τι δωματιο θα εχεις περιπου.

 

[psilos3]

2d. Stare Miasto & Nowe Miasto συνέχεια



Συνέχισα να προχωράω στη παλιά πόλη χωρίς απαραίτητο προορισμό ακόμα, προκειμένου να τη δω όσο καλύτερα γινόταν. Η κλειστή (δυστυχώς) μπυραρία με τις κάνουλες εκτός της υπενθύμιζε τη πάντα ακόρεστη δίψα μου:

Έκανα τη καρδιά μου πέτρα και συνέχισα τη βόλτα μου φτάνοντας ως τα τείχη ‘’Barbakan Warszawski’’ και το κάστρο της παλιάς πόλης, που πρώτη φορά χτίστηκε το 16ο αιώνα, στο σημείο που η θέα φτάνει μέχρι το ποταμό και την απέναντι όχθη:

Γύρισα προς τα πίσω με σκοπό να περιηγηθώ λίγο ακόμα αλλά και να μπω σε κάποιο μπαρ να ξεδιψάσω, χωρίς απαραίτητα να το ‘χω εντοπίσει ακόμα:

Ένα από τα πολλά κτήρια που βλέπει κανείς και από μακριά φτάνοντας στη παλιά πόλη, είναι η ρωμαιοκαθολική εκκλησία ‘’Archikatedra św. Jana w Warszawie’’, γοτθικής κατασκευής από χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα. Αποτελεί τη μητρική εκκλησία της αρχιεπισκοπής της Βαρσοβίας και έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως βέβαια και όλη η παλιά πόλη:

Καταλαβαίνοντας ότι κινούμαι αντίθετα από ότι είχα στο μυαλό μου, επέστρεψα προς τα τείχη που ήμουν λίγο πριν με σκοπό να τα περάσω. Στο μικρό άνοιγμα της γέφυρας μπορεί να διακρίνει κανείς πλανόδιους ζωγράφους, ξυλογλύπτες, πωλητές αναμνηστικών κ.α.

Το κομμάτι της πόλης από κείνο το σημείο και μετά είχε εξίσου να δώσει πράγματα, αρχής γενομένης από το μουσείο Maria Skłodowska-Curie το οποίο -κακώς- αγνόησα, αλλά και την εκκλησία St. Hyacinth's, που συναντάει κανείς στο κεντρικό και πολύ όμορφο δρόμο ‘’Freta’’ που προχωρούσα τη στιγμή εκείνη:

Έφτασα μέχρι το ναό ‘’kościół św. Kazimierza Królewicza’’ και τη μικρή πλατεία μπροστά που είχα σημειωμένα στο χάρτη μου

και μετά από κάποιες ακόμα βόλτες στη περιοχή πήρα το δρόμο της επιστροφής, εκτός των τειχών αυτή τη φορά από το πεζόδρομο που περνάει παράλληλα με τη Podwale, που εκτός των άλλων συναντάει κανείς αγάλματα & προτομές Πολωνών εθνικών ηρώων, όπως αυτό του Jan Kiliński:

Η μεσημεριανή όμως ώρα που διένυα απαιτούσε λίγη ξεκούραση, με σχεδιασμό του από κει και πέρα πλάνου της ημέρας, κάτι που δε μπορούσε να γίνει εντός της παλιάς πόλης μιας και την ώρα αυτή δεν υπήρχε τίποτε αξιόλογο ανοικτό. Έτσι το σιγουράκι που ακούει στο όνομα Ιρλανδική Pub και βρισκόταν στο δρόμο μου ήταν ότι το καλύτερο:

Κάθισα στο bar της πολύ όμορφης ‘’Miodowa’’, παραγγέλνοντας μια μαύρη που είχα καιρό να πιώ, μελετώντας το χάρτη:

Αποφάσισα ότι έπρεπε να δω κάτι ακόμη, όσο προλάβαινα και όσο κρατούσε το φυσικό φως της ημέρας, επιστρέφοντας αργότερα ξανά στη παλιά πόλη για φωτογραφίες και ενδεχομένως φαγητό.

Για το λόγο αυτό κατευθύνθηκα κατεβαίνοντας τα σκαλάκια στη στάση Stare Miasto 01, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη Plac Zamkowy, προκειμένου να χρησιμοποιήσω το αγαπημένο μου πλέον τραμ, έχοντας φροντίσει νωρίτερα να εκδώσω μερικά εισιτήρια μονής διαδρομής από τους αυτόματους πωλητές:

Κατέβηκα 4 στάσεις μετά αφού πέρασα το ποτάμι στη πολυαναγνωσμένη συνοικία της Praga, κάτι που με συμβούλεψαν όλοι να κάνω μιας και πρόκειται για κάτι ξεχωριστό:

Εικόνες από τεράστιες τοιχογραφίες ήταν ευδιάκριτες όπου κι αν γύριζε κανείς το κεφάλι του:

Γέλασα με το λυόμενο αλκοολομάγαζο και συνέχισα το δρόμο μου με ταχύ βήμα:

Η Praga αποτελούσε όπως λένε μια παρακμιακή έως κακόφημη συνοικία, η οποία χρόνο με το χρόνο αποκτάει το δικό της αρτιστικ ύφος, βελτιώνεται και εξελίσσεται, διατηρώντας παράλληλα και τα παλαιότερα αυτά στοιχεία της, κάτι που τη κάνει τόσο ξεχωριστή:

Δεν ήμουν σε θέση βεβαίως να τα αντιληφθώ όλα αυτά σε τόσο λίγο χρόνο, ωστόσο η αίσθηση της περιοχής ήταν πολύ ωραία και πολύ πιο απλή, λιγότερο τουριστική, κάτι που συναντάς μόνο εκτός των στάνταρ ζωνών.

Γύρισα λίγο τη περιοχή, φτάνοντας ως το μνημείο ‘’Pomnik Grajków’’, κατασκευασμένο από ορείχαλκο και αποτελώντας ιδέα του αρχιεπισκόπου Sławoj Leszek Głódź, ο οποίος όταν έλαβε την τιμητική ιθαγένεια της πρωτεύουσας της Βαρσοβίας, αποφάσισε να αποτίσει φόρο τιμής στην πόλη με αυτό το περίεργο τρόπο:

Στα επόμενα μέτρα μπορεί να βρει κανείς το εντυπωσιακό αξιοθέατο που φαίνεται πρώτο από την απέναντι πλευρά της πόλης και δεν είναι άλλο από το καθεδρικό ‘’Parafia Katedralna pw. Św. Michała Archanioła i Św. Floriana Męczennika’’ της Praga, που ορθώνεται εντυπωσιακός και επιβλητικός:

Είχε έρθει η ώρα να γνωρίσω ακόμα καλύτερα τη περιοχή και να πάρω μια μικρή γεύση της νυχτερινής ζωής αυτής, όσο γινόταν βέβαια κάτι τέτοιο, έτσι κατέβηκα προς τη Ząbkowska, κεντρική οδό της Praga με αρκετά μπαρ κι εστιατόρια:

Χωρίς να χάσω πολύτιμο χρόνο μπήκα στο πρώτο που μου έκανε το κλικ, με το όνομα ‘’W Oparach Absurdu’’, έναν πολύ ωραίο και ιδιαίτερο όπως αποδείχτηκε χώρο:

Κάθισα στο μικρό μπαρ και παρήγγειλα μια ΙΡΑ. Ήταν η μόνη και τελευταία φορά που μου ζήτησαν να πληρώσω μετρητά στη Βαρσοβία, άγνωστο το γιατί:

Χάζεψα λίγο τα γεμάτα ψυγεία και τον εξαιρετικό χώρο του με τα χαλιά, τα κεριά κτλ. Το κατάστημα σερβίρει και φαγητό, κάτι που είχα μετανιώσει που δεν έκανα μόλις έφυγα. Μάλλον γι’ αυτό με ρώτησε η μπαρ γούμαν αν «ήταν μόνο αυτό και αν χρειάζομαι κάτι άλλο» γεμάτη απορία:

Η ώρα πλησίαζε τις έξι το απόγευμα,

ώρα που διεξάγονταν η ανάποδη διαδρομή με το τραμ περνώντας πάνω από το ποταμό Βίστουλα...

 

[paefstra]

@psilos3 σαν σημερα ημουν το 2015 στη Βαρσοβια και πηγα στο μουσειο Κιουρι. Ξαναπηγα 3,5 χρονια μετα. Οι διαφορες ειναι μεγαλες: πιο καλοστημενο αλλα πιο ακαδημαικο και με λιγοτερα εκθεματα, ελειπε το τμημα του εργαστηριου της. Τολμω να πω οτι εχασες λιγοτερα απο οσα νομιζεις.

 

[gkalla]

@psilos3 σαν σημερα ημουν το 2015 στη Βαρσοβια και πηγα στο μουσειο Κιουρι. Ξαναπηγα 3,5 χρονια μετα. Οι διαφορες ειναι μεγαλες: πιο καλοστημενο αλλα πιο ακαδημαικο και με λιγοτερα εκθεματα, ελειπε το τμημα του εργαστηριου της. Τολμω να πω οτι εχασες λιγοτερα απο οσα νομιζεις.

Συμφωνώ. Αυτό που άξιζε περισσότερο στο εν λόγω μουσείο ήταν το εργαστήριο της Κιουρί άντε και το ίδιο το εσωτερικό του σπιτιού ως αξιοθέατο.

 

[psilos3]

@paefstra & @gkalla πολύ χρήσιμη η πληροφρορία αυτή για την επόμενη επίσκεψη στη πόλη!
Είναι γεγονός ότι δεν έδωσα τη βαρύτητα που θα έπρεπε στο θέμα μουσεία, δεν είχα και τον απαιτούμενο χρόνο ίσως. Εκ των υστέρων έμαθα ότι έχει κι άλλα.

 

[gkalla]

@paefstra & @gkalla πολύ χρήσιμη η πληροφρορία αυτή για την επόμενη επίσκεψη στη πόλη!
Είναι γεγονός ότι δεν έδωσα τη βαρύτητα που θα έπρεπε στο θέμα μουσεία, δεν είχα και τον απαιτούμενο χρόνο ίσως. Εκ των υστέρων έμαθα ότι έχει κι άλλα.

Δεν ξέρω αν πήγες αλλά εξαιρετικό, στο είδος του, θεωρώ το μουσείο του Κοπέρνικου. Το προτείνω και για ενήλικες αλλά και για παιδιά.

 

[psilos3]

2e. Βραδιάζει στην παλιά πόλη



Ανέβηκα σχεδόν τρέχοντας τις σκάλες θέλοντας να προλάβω να φωτογραφίσω όσο περισσότερο γινόταν, κάτι που είχα κατά νου από πριν:

Δε χρειάζεται νομίζω και δε μπορώ στο φινάλε να περιγράψω με λόγια αυτό που έβλεπα, σε εικόνες της πλατείας Zamkowy και της γύρω περιοχής φτιαγμένες σαν από παραμύθι:

Νομίζω ότι το σούρουπο εκεί είναι η καλύτερη ώρα για να εξασκήσει κάποιος τις φωτογραφικές του δεξιότητες, όποιες κι αν είναι αυτές. Άλλωστε το θέμα είναι που μετράει:

Χωρίς άλλες καθυστερήσεις μιας και η πείνα είχε κάνει ώρα πριν την εμφάνιση της κατευθύνθηκα προς τη Podwale, καθώς εκεί είχα σταμπάρει από το μεσημέρι ένα εστιατόριο που αν και τουριστικό μου έκανε το κλικ:

Ήμουν δασκαλεμένος από τη @Kandy προκειμένου να προτιμήσω την αμιγώς Πολωνική κουζίνα, έτσι κινήθηκα σε συγκεκριμένες επιλογές, όπως τα τηγανιτά Pierogi με γέμιση κιμά, τη καταπληκτική σούπα borscht, με ραβιόλια σπανάκι, βάση το ζωμό βοδινού, αλλά και το παντζάρι που δε συμπαθώ και πολύ, αλλά βεβαίως και μια παγωμένη μπύρα:

Είχα ζητήσει στη πολύ ευγενική σερβιτόρο να τα φέρει όλα μαζί και οφείλω να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τη νοστιμιά και τις γεύσεις, ιδιαίτερα με τη καυτή σούπα που ήταν ότι θεαματικότερο και καταλληλότερο για το κρύο που δεν ήταν λίγο όταν έπεφτε ο ήλιος!

Απόλυτα ευχαριστημένος από την επιλογή μου βγήκα στο δρόμο για βόλτα, παίρνοντας τα πλακόστρωτα του κέντρου με τη φωτογραφική πάντα ετοιμοπόλεμη για βραδινές λήψεις:

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι η Rynek Starego Miasta συγκέντρωνε εκείνη την ώρα αρκετά περισσότερο κόσμο απ’ ότι το μεσημέρι:

Πέρα από αυτούς που γευμάτιζαν στα εστιατόρια της πλατείας δίπλα στα εξωτερικά θερμαντικά, υπήρχαν αρκετοί που αψηφούσαν το βραδινό κρύο καθισμένοι στα παγκάκια της:

Οι βραδινές εικόνες της πλατείας ήταν νομίζω εξίσου εντυπωσιακές με αυτές λίγες ώρες νωρίτερα:

Η μπυραρίες είχαν πλέον ανοίξει τις πόρτες τους κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα αναζητώντας την ιδανική για μία στάση:

Έκανα μερικές βόλτες ακόμη ψάχνοντας και περνώντας από τη γέφυρα του κάστρου:

Αλλά και από τις όμορφες γειτονιές του ιστορικού κέντρου, ομορφότερες όπως καταλήγω τη νύχτα:

Έχοντας μια ιδιαίτερη προτίμηση στα υπόγεια καταστήματα κάτι που μου ‘χει μείνει από την εκδρομή στη Μπρατισλάβα, δε δυσκολεύτηκα καθόλου να επιλέξω τη ‘’WarSaw Pub’’ που βρήκα σε ένα δρόμο εν ονόματι Wąski Dunaj:

Το μπαρ ήταν στολισμένο λόγω Halloween, όπως και οι εργαζόμενοι σ’ αυτό. Κάθισα παράπλευρα της μπάρας παραγγέλνοντας μια ΙΡΑ, μαθαίνοντας από το μπάρμαν κατόπιν συζήτησης ότι και τη προηγούμενη μέρα καθόταν στην ίδια ακριβώς θέση κάποιος Έλληνας μόνος, πίνοντας τη μπύρα του. Εντυπωσιακό!

Η ώρα πλησίαζε οκτώ όταν βγήκα ξανά στο δρόμο με σκοπό την επιστροφή στο ξενοδοχείο, αντικρύζοντας ξανά μπροστά μου τη Parafia Katedralna, πολύ όμορφα φωτισμένη:

Στη κεντρική πλατεία γινόταν πανηγύρι. Πολύς κόσμος έκανε τη βόλτα του και οι πλανόδιοι παίζοντας με τις φωτιές έδιναν το μοναδικό τους σόου:

Προχώρησα προς το δρόμο βλέποντας απέναντι μου φωτισμένη τη καθολική εκκλησία ‘’Kościół Akademicki św. Anny’’ με τη γνωστή νεοκλασική πρόσοψη:

Στάθηκα στη στάση απέναντι περιμένοντας το λεωφορείο που θα με γυρνούσε πίσω, μιας και είχα διανύσει αρκετά χιλιόμετρα και είχα αρχίσει να κρυώνω.

Η αναμονή ήταν γι’ ακόμα μια φορά ελάχιστη και 4 στάσεις πιο κάτω κατέβηκα φτάνοντας στο ξενοδοχείο για ανασύνταξη και λίγη ξεκούραση:

Βγήκα πριν από τις 11 στους γνώριμους πλέον δρόμους που γινόταν ο κακός χαμός, υποθέτω λόγω Παρασκευής αλλά και Halloween. Η αρχή έγινε πάλι από υπόγειο, καθώς η ταμπέλα έξω από το Do Dna μου κίνησε τη περιέργεια, όπως και η δική τους μπύρα που μου πρότειναν και δε με δυσκόλεψε διόλου:

Κανένα μισάωρο μετά συνέχισα περνώντας απέναντι το δρόμο Nowy Świat, μπαίνοντας σε μια περιοχή που ονομάζεται Pawilony Nowy Świat και αποτελείται αποκλειστικά από μπαράκια και φαγάδικα. Πολύς, πάρα πολύς κόσμος και εκεί, ο ένας πάνω στον άλλον, αναγκάζοντας με να φορέσω εκ πρώτης μάσκα και να αναζητήσω ένα μπαρ που θα φιλοξενούσε τη μοναξιά μου για την επόμενη 1 ώρα, κάτι που βρήκα με λίγη δυσκολία στο Le Melange

Βγήκα χαζεύοντας το μαλιοβράσι από κόσμο που επικρατούσε στη περιοχή αλλά και στο κεντρικό δρόμο, συνεχίζοντας τη πορεία μου για άλλο μπαράκι:

Είχα λαχταρίσει να πιώ σοβαρή μπύρα από δεξαμενή, οπότε η PINTA Warszawa αποτελούσε μονόδρομο, με αισθητά παραπάνω κοινό από το προηγούμενο βράδυ φυσικά. Το ίδιο σκαμπό στο μπαρ ήταν εκεί, επιλέγοντας σε πρώτη φάση μια λευκή

και κατόπιν μια ΙΡΑ,

λίγο πριν το κλείσιμο και της δεύτερης γεμάτης και πολύ όμορφης μέρας στη Βαρσοβία...

 

[Iris_90]

Πολύ όμορφη η Βαρσοβία δεν το περίμενα , αλλά αμάν ρε ψηλέ με τα γλυκά αρτοσκευάσματα σε πειρασμό με βάζεις !!!

 

[psilos3]

2f. Στο ηλιόλουστο & μεγαλύτερο πάρκο



Η τελευταία ημέρα της εκδρομής είχε φτάσει, μακράν με το καλύτερο καιρό του τριημέρου. Ο χρόνος ήταν αρκετός για δραστηριότητες αλλά πιεσμένος λόγω αναχώρησης. Έτσι το ξύπνημα ήταν πρωινό και αφού ακολουθήθηκε η γνωστή πλέον συνταγή (Café nero + πρωινάδικο), έκανα check out αφήνοντας το σακίδιο μου για φύλαξη πριν από τις 11 και βρέθηκα λίγη ώρα μετά στο ταχύτατο λεωφορείο με κατεύθυνση νότια 3 χιλιόμετρα πιο κάτω, εκδίδοντας εισιτήριο αυτή τη φορά μέσα στο λεωφορείο πληρώνοντας με κάρτα παρακαλώ!

Η στάση ήταν απέναντι από την είσοδο του Łazienki Królewskie σε μια αρκετά όμορφη γειτονιά της πόλης:

Πέρασα την είσοδο με γρήγορο βηματισμό, βλέποντας και την ιστορική κάντιλακ μέσα στη γυάλινη προθήκη, με σκοπό να δω ότι περισσότερο μπορούσα και προλάβαινα:

Το Łazienki ή πάρκο λουτρών όπως αποκαλείται, αποτελεί και το μεγαλύτερο πάρκο του κέντρου της πόλης συνολικής έκτασης 76 εκταρίων, σχεδιασμένο το 17ο αιώνα ως μέρος και αυτό της βασιλικής διαδρομής. Στο χώρο του βρίσκονται πέρα από απέραντες εκτάσεις πρασίνου που μπορεί κανείς να κάνει τη βόλτα του την εκδρομή ή τη γυμναστική του, κτηριακά συγκροτήματα, βίλες και παλάτια αλλά και διάφορα μνημεία. Αρκετός κόσμος από τη Βαρσοβία επισκέπτεται καθημερινά το πάρκο, που πέρα από τα υπόλοιπα συνιστά κι ένα χώρο τέχνης και πολιτισμού.

Ήξερα ότι ήταν αδύνατο λόγω χρόνου να δω το πάρκο στο σύνολο του, καταλαβαίνοντας ότι έπρεπε να φτάσω μέχρι την άλλη άκρη του, ωστόσο ήθελα να πάρω μια γεύση. Η πρόταση μου σε όσους το επισκεφτούν πάντως είναι να εισέλθουν από την αντίθετη πλευρά και την οδό Listopada.

Ξεκίνησα τη βόλτα μου στο καταπληκτικό χώρο με το φθινοπωρινό σκηνικό να επισκιάζει τα πάντα, δίνοντας τρομερές εικόνες.

Πέρα από τα υπόλοιπα, φάνηκε ότι συνιστά μέρος και για γαμήλια φωτογράφιση:

Ανέβηκα πρώτα μέχρι το κτήριο του Old Orangery που αρχικά φτιάχτηκε για να στεγάζει εξωτικά δέντρα, αλλά μετατράπηκε σε χώρο τέχνης και πολιτισμού

Κι έπειτα γύρισα προς τα πίσω και την είσοδο του πάρκου βλέποντας το κτήριο Świątynia Sybilli αντίγραφο ναού της ελληνιστικής περιόδου. Στο περιβάλλοντα χώρο υπάρχει το επίσης αντίγραφο του μαρμάρινου ομφαλού των Δελφών, υποθέτω αφιερωμένο στον Ελληνικό πολιτισμό:

Το υγρό στοιχείο είναι ακόμα ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του πάρκου, με αρκετές μικρές λίμνες και κανάλια, όπου μπορεί κανείς να περπατήσει παραπλεύρως όπως και να καθίσει στα πολλά παγκάκια του:

Πέρα από τις πάπιες που βλέπει κάποιος να κολυμπούν στο νερό, στο πάρκο ζει και μεγάλος αριθμός από σκίουρους, όπως και παγώνια!

Ο πολύ μεγάλος χώρος δίνει αφορμή και για αθλητικές δραστηριότητες κάτι που οι Πολωνοί τιμούσαν δεόντως, γεγονός που παρατήρησα σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μου γενικότερα στη πόλη:

(Μα τι γινόταν επιτέλους εκείνη τη μέρα με τις γαμήλιες φωτογραφίσεις; )

Έφτασα μέχρι το ηλιακό ρολόι που μου θύμισε ότι και ο δικός μου χρόνος τελείωνε, οπότε δυστυχώς δε θα μπορούσα να δω και το υπόλοιπο πάρκο, αφήνοντας έξω ίσως τις ακόμα πιο σημαντικές ομορφιές του. Ας είναι, πρέπει να μείνει κάτι και για την επόμενη φορά:

Περπάτησα ένα τεταρτάκι μέχρι να φτάσω στη στάση του τραμ, κάνοντας έλα λάθος σχετικά με τη κατεύθυνση κάτι που μου κόστισε σε χρόνο. Τελικά πήρα το τραμ νο 10 όπως έπρεπε, κατεβαίνοντας 20 λεπτά μετά στη στάση Karolkowa 04 και τη περιοχή Wola, κάτω ακριβώς από τους περίφημους ουρανοξύστες που ως τότε είχα αντικρύσει από την άλλη μόνο πλευρά.

Η απόφαση μου ήταν να δω ακόμη ένα αξιοθέατο, για την ακρίβεια ένα μουσείο, όσο ανορθόδοξη κι αν ήταν αυτή, μιας και στερήθηκα χρόνο τελικά και από τα δύο αξιοθέατα της ημέρας.

Μπήκα στην αυλή του και κατευθύνθηκα προς τα εκδοτήρια για να βγάλω το εισιτήριο μου κόστους 25zl. Ό,τι προλάβαινα…

 

[EnKay]

Υπέροχες εικόνες και περιγραφές για δύο αγαπημένες πόλεις! Μας ξυπνάς όμορφες αναμνήσεις!
Περιμένω πως και πως την άγνωστη σε εμένα Μπρέσκια. Ποτέ δεν την είχα σκεφτεί κι ας είναι δίπλα στο Μπέργκαμο. Σε ευχαριστούμε για την ενδιαφέρουσα πρόταση.

Υ.Γ.: Αυτές οι υπόγειες διαβάσεις στη Βαρσοβία χειρότερες και από τον σταθμό της Ομόνοιας

 

[psilos3]

Υπέροχες εικόνες και περιγραφές για δύο αγαπημένες πόλεις! Μας ξυπνάς όμορφες αναμνήσεις!
Περιμένω πως και πως την άγνωστη σε εμένα Μπρέσκια. Ποτέ δεν την είχα σκεφτεί κι ας είναι δίπλα στο Μπέργκαμο. Σε ευχαριστούμε για την ενδιαφέρουσα πρόταση.

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Κλείνει η διήγηση της Βαρσοβίας και ακολουθούν τα κεφάλαια για τη Μπρέσια, μια πόλη που διάλεξα τυχαία σχεδόν αλλά μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Ήταν μια σωστή επιλογή τελικά. Μείνε συντονισμένη.

Υ.Γ.: Αυτές οι υπόγειες διαβάσεις στη Βαρσοβία χειρότερες και από τον σταθμό της Ομόνοιας

Δεν έχω μπει στο σταθμό της Ομόνοιας, ούτε έχω τη περιέργεια εδώ που τα λέμε , ωστόσο δε μου φάνηκαν περίεργες οι διαβάσεις, τουλάχιστον την ώρα που τις πέρασα. Γεμάτες κόσμο και μαγαζιά.
Μου θύμισε πολύ αντίστοιχες στη Κων/πολη.