psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.610
- Likes
- 51.090
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
2a. Dobry wieczór Warszawo 
Η αργίες ευνοούν για ταξίδια, πόσο μάλλον όταν αυτά ξεκινούν το πρωί. Έτσι έγινε και το πρωί της 28ης του Οκτώβρη, που με βρήκε να επιβιβάζομαι στις 9:30 στο αεροπλάνο της Ryan για Κρακοβία.
(κλασσική αεροπλανική φωτογραφία 2)
Έπρεπε βλέπετε να φύγουμε πριν την εκκίνηση της στρατιωτικής παρέλασης, γι’ αυτό και η πτήση άλλαξε ώρα (νωρίτερα) μια βδομάδα πριν, αλλά και όλες οι διαδικασίες έγιναν πολύ γρήγορα. Αποτέλεσμα όλου αυτού ήταν να βρεθούμε νωρίτερα του αναμενομένου στο προορισμό μας, μπαίνοντας στην ουρά για τον έλεγχο πιστοποιητικών & Plf.
Στο αεροδρόμιο δεν έχει και πάρα πολλά να κάνει κάποιος, έτσι έχοντας δύο και πλέον ώρες στην διάθεση μου πήρα καφέ και μερικά από αυτά τα πεντανόστιμα κουλούρια που πωλούνται παντού και έκανα τη βόλτα μου:
*Είχα φροντίσει για συνάλλαγμα όσο βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη μέσω της εφαρμογής της Revolut, με ισοτιμία 1€ προς 4,6zl, όταν την ίδια στιγμή στο αεροδρόμιο έδιναν τη ληστρική 1 προς 3,5zl! Γενικά η Revolut είναι ότι καλύτερο στη χώρα αυτή, μιας και δέχονται παντού πληρωμή με κάρτα.
Η ώρα πέρασε τελικά πολύ γρήγορα και δεν άργησα να επιβιβαστώ στην εσωτερική πτήση με κατεύθυνση τη Πολωνική πρωτεύουσα. Το αεροπλάνο θύμιζε κάτι από ελικοφόρο -χωρίς φυσικά έλικες- και ήταν αναμενόμενα γεμάτο:
35 λεπτά μετά ετοιμαζόμασταν για προσγείωση στο αεροδρόμιο Chopin της Βαρσοβίας κι εγώ ανυπομονούσα να γνωρίσω άλλη μια Πολωνική πόλη:
Κατευθύνθηκα γρήγορα προς την έξοδο των τρένων μέσα από το αεροδρόμιο, εκδίδοντας εισιτήριο διπλής διαδρομής, καθώς δεν ήξερα ποιο ήταν το σωστό, μαθαίνοντας εκ των υστέρων ότι αρκούσε και το απλό:
Το τρένο S2 περίμενε στη πλατφόρμα, ξεκινώντας λίγα λεπτά μετά χωρίς καθυστερήσεις με κατεύθυνση το κεντρικό σταθμό της πόλης Warszawa Centralna, είκοσι λεπτά και επτά στάσεις μετά.
Βγήκα στην επιφάνεια από τις σκάλες και προσπάθησα να προσανατολιστώ, κάτι που έγινε σχεδόν αμέσως μιας και απέναντι μου ορθωνόταν υπέροχο και επιβλητικό το πιο γνωστό κτήριο της πόλης ‘’Pałac Kultury i Nauki’’, ή ανάκτορο πολιτισμού & επιστήμης στα Ελληνικά:
Δεν έχασα στιγμή και ακουμπώντας σ’ ένα παγκάκι τη τσάντα μου έβγαλα τη φωτογραφική μηχανή προκειμένου να το φωτογραφίσω σε πολύ καλές συνθήκες, πλάι στους νεότερους και φουτουριστικούς ουρανοξύστες της πόλης:
Το παλάτι Pałac Kultury i Nauki που κατασκευάστηκε το 1955 ήταν όπως θα γνωρίζετε ήταν δώρο της Σοβ. Ένωσης στο Πολωνικό λαό, και στα 237 μέτρα και τους 46 ορόφους του φιλοξενεί 237 πανεπιστήμια, επιστημονικά ινστιτούτα, κινηματογράφους, θέατρα, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, αλλά και την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών, αποτελώντας παράλληλα το ψηλότερο κτήριο της πόλης.
Συνέχισα με κατεύθυνση ανατολικά προκειμένου να βρω το ξενοδοχείο μου, χρησιμοποιώντας το Novotel σαν σημείο αναφοράς:
Μιας και οι πολλές υπόγειες διαβάσεις κάτω από κυκλικούς κόμβους είναι στην αρχή λίγο μπέρδεμα, κάτι που είχα διαβάσει άλλωστε και στην αντίστοιχη ιστορία του @giannismits όταν έψαχνα πληροφορίες:
Στις υπόγειες διαβάσεις συναντάει κανείς ολόκληρα εμπορικά κέντρα θα έλεγε κανείς, με μαγαζάκια όλων των ειδών να φιλοξενούνται σ’ αυτές. Εγώ σταμάτησα σε ένα ανταλλακτήριο για να κάνω και μερικά μετρητά (αν και τελικά δεν ήταν απαραίτητο) προκειμένου να κυκλοφορώ πιο άνετα, βλέποντας την ισοτιμία στο 1€ προς 4,57zl, με μηδενική δηλαδή προμήθεια:
Βγήκα (με τη δεύτερη) στο σημείο που ήθελα και προχώρησα λίγο ακόμα, βλέποντας τις εικόνες του φθινοπώρου που είχε τη θέση του για τα καλά στη Πολωνική πρωτεύουσα:
Φτάνοντας λίγο μετά στο πεζόδρομο της ‘’Chmielna’’ που βρισκόταν τα το ομώνυμο ξενοδοχείο, το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση πέρα από τα πολλά καταστήματα fast food ήταν και τα υπαίθρια βιβλιοπωλεία, στα οποία έβλεπες κόσμο να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εικόνα που απέχει πολύ (δυστυχώς) από τη δική μας νοοτροπία:
Βρήκα την είσοδο μέσα από τις οικοδομές προκειμένου να περάσω στην «αυλή» κάτι που διαπίστωσα ότι είναι ο κανόνας στη Βαρσοβία και όχι η εξαίρεση:
Και αφού έκανα γρήγορα – γρήγορα όλες τις απαραίτητες διαδικασίες στη reception, πέταξα το σακίδιο στο δωμάτιο, πήρα τη φωτογραφική μηχανή και βγήκα στο δρόμο για τις πρώτες βόλτες στη πόλη.
Ήμουν τυχερός γιατί από τη στιγμή που προσγειώθηκα όλα κύλησαν πολύ γρήγορα, προλαβαίνοντας ακόμα το φως της ημέρας.
Η εικόνα που αντίκρυσα όταν πρωτοπάτησα τη περίφημη ‘’Nowy Świat’’ που περνούσε μια ανάσα μακριά από το χώρο διαμονής μου, ήταν αρκετή για να μου πάρει αμέσως τα μυαλά:
Προσπέρασα ταχύτατα την αλυσίδα γνωστού μπακαλόγατου,
Και κατευθύνθηκα προς το ιστορικό κέντρο, καθώς προλάβαινα να δω κάποια από τα αξιοθέατα της λίστας μου, αρχής γενομένης από την εκκλησία του 18ου αιώνα ‘’Kościół Świętego Krzyża’’που εκτός των άλλων φιλοξενεί τεφροδόχους διάσημων Πολωνών, συμπεριλαμβανομένου του Σοπέν.
Ακριβώς απέναντι μπορεί κανείς να θαυμάσει το ‘’Pomnik Mikołaja Kopernika’’, ένα μνημείο αφιερωμένο στο διάσημο Πολωνό αστρονόμο:
Αρκετός κόσμος έκανε τη βόλτα του εκείνη την ώρα στο κέντρο, μιας και ο καιρός ευνοούσε γι’ αυτό. Ο δρόμος δεν αποτελεί πεζόδρομο στο σημείο εκείνο τουλάχιστον, ωστόσο τα μεγάλα φαρδιά πεζοδρόμια ενδείκνυνται για περπάτημα:
Προσπέρασα το κτίριο του πανεπιστημίου και βρέθηκα μπροστά στη ‘’Kościół Sióstr Wizytek’’, την εκκλησία των Επισκεπτών, μια από τις πιο αξιόλογες τεχνοτροπίας Rococo της Πολωνικής πρωτεύουσας, κατασκευής του 1761:
Είδα και το διπλανό παρκάκι με το άγαλμα του Πολωνού μυθιστοριογράφου ‘’Boleslaw Prus’’ πριν περάσω στην απέναντι πλευρά του δρόμου, καθώς η συνέχεια προς το ιστορικό κέντρο ήταν για την επόμενη μέρα και η νύχτα δε θα αργούσε να φτάσει:
Κινήθηκα λοιπόν αριστερά, προς την πλατεία ‘’Piłsudski Square’’με το μεγάλο σταυρό και τη πανύψηλη σημαία:
Μιας και είχα κατά νου να δω το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη ‘’Grób Nieznanego Żołnierza’’, ταφικό μνημείο αφιερωμένο στους πολλούς «αγνώστους» και αφανείς ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για τη Πολωνία. Ανεγέρθηκε μετά τη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και χαρακτηριστικά του είναι η άσβεστη φλόγα και οι στρατιωτικοί που το φρουρούν συνεχώς ως φόρο τιμής:
Πίσω του ξεκινούσε το καταπληκτικό πάρκο ‘’Ogród Saski’’, ένα από τα πολλά της πόλης, που δε προλάβαινα να γυρίσω όπως ήθελα μιας και η μέρα λιγόστευε...
Η αργίες ευνοούν για ταξίδια, πόσο μάλλον όταν αυτά ξεκινούν το πρωί. Έτσι έγινε και το πρωί της 28ης του Οκτώβρη, που με βρήκε να επιβιβάζομαι στις 9:30 στο αεροπλάνο της Ryan για Κρακοβία.
(κλασσική αεροπλανική φωτογραφία 2)
Έπρεπε βλέπετε να φύγουμε πριν την εκκίνηση της στρατιωτικής παρέλασης, γι’ αυτό και η πτήση άλλαξε ώρα (νωρίτερα) μια βδομάδα πριν, αλλά και όλες οι διαδικασίες έγιναν πολύ γρήγορα. Αποτέλεσμα όλου αυτού ήταν να βρεθούμε νωρίτερα του αναμενομένου στο προορισμό μας, μπαίνοντας στην ουρά για τον έλεγχο πιστοποιητικών & Plf.
Στο αεροδρόμιο δεν έχει και πάρα πολλά να κάνει κάποιος, έτσι έχοντας δύο και πλέον ώρες στην διάθεση μου πήρα καφέ και μερικά από αυτά τα πεντανόστιμα κουλούρια που πωλούνται παντού και έκανα τη βόλτα μου:
*Είχα φροντίσει για συνάλλαγμα όσο βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη μέσω της εφαρμογής της Revolut, με ισοτιμία 1€ προς 4,6zl, όταν την ίδια στιγμή στο αεροδρόμιο έδιναν τη ληστρική 1 προς 3,5zl! Γενικά η Revolut είναι ότι καλύτερο στη χώρα αυτή, μιας και δέχονται παντού πληρωμή με κάρτα.
Η ώρα πέρασε τελικά πολύ γρήγορα και δεν άργησα να επιβιβαστώ στην εσωτερική πτήση με κατεύθυνση τη Πολωνική πρωτεύουσα. Το αεροπλάνο θύμιζε κάτι από ελικοφόρο -χωρίς φυσικά έλικες- και ήταν αναμενόμενα γεμάτο:
35 λεπτά μετά ετοιμαζόμασταν για προσγείωση στο αεροδρόμιο Chopin της Βαρσοβίας κι εγώ ανυπομονούσα να γνωρίσω άλλη μια Πολωνική πόλη:
Κατευθύνθηκα γρήγορα προς την έξοδο των τρένων μέσα από το αεροδρόμιο, εκδίδοντας εισιτήριο διπλής διαδρομής, καθώς δεν ήξερα ποιο ήταν το σωστό, μαθαίνοντας εκ των υστέρων ότι αρκούσε και το απλό:
Το τρένο S2 περίμενε στη πλατφόρμα, ξεκινώντας λίγα λεπτά μετά χωρίς καθυστερήσεις με κατεύθυνση το κεντρικό σταθμό της πόλης Warszawa Centralna, είκοσι λεπτά και επτά στάσεις μετά.
Βγήκα στην επιφάνεια από τις σκάλες και προσπάθησα να προσανατολιστώ, κάτι που έγινε σχεδόν αμέσως μιας και απέναντι μου ορθωνόταν υπέροχο και επιβλητικό το πιο γνωστό κτήριο της πόλης ‘’Pałac Kultury i Nauki’’, ή ανάκτορο πολιτισμού & επιστήμης στα Ελληνικά:
Δεν έχασα στιγμή και ακουμπώντας σ’ ένα παγκάκι τη τσάντα μου έβγαλα τη φωτογραφική μηχανή προκειμένου να το φωτογραφίσω σε πολύ καλές συνθήκες, πλάι στους νεότερους και φουτουριστικούς ουρανοξύστες της πόλης:
Το παλάτι Pałac Kultury i Nauki που κατασκευάστηκε το 1955 ήταν όπως θα γνωρίζετε ήταν δώρο της Σοβ. Ένωσης στο Πολωνικό λαό, και στα 237 μέτρα και τους 46 ορόφους του φιλοξενεί 237 πανεπιστήμια, επιστημονικά ινστιτούτα, κινηματογράφους, θέατρα, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, αλλά και την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών, αποτελώντας παράλληλα το ψηλότερο κτήριο της πόλης.
Συνέχισα με κατεύθυνση ανατολικά προκειμένου να βρω το ξενοδοχείο μου, χρησιμοποιώντας το Novotel σαν σημείο αναφοράς:
Μιας και οι πολλές υπόγειες διαβάσεις κάτω από κυκλικούς κόμβους είναι στην αρχή λίγο μπέρδεμα, κάτι που είχα διαβάσει άλλωστε και στην αντίστοιχη ιστορία του @giannismits όταν έψαχνα πληροφορίες:
Στις υπόγειες διαβάσεις συναντάει κανείς ολόκληρα εμπορικά κέντρα θα έλεγε κανείς, με μαγαζάκια όλων των ειδών να φιλοξενούνται σ’ αυτές. Εγώ σταμάτησα σε ένα ανταλλακτήριο για να κάνω και μερικά μετρητά (αν και τελικά δεν ήταν απαραίτητο) προκειμένου να κυκλοφορώ πιο άνετα, βλέποντας την ισοτιμία στο 1€ προς 4,57zl, με μηδενική δηλαδή προμήθεια:
Βγήκα (με τη δεύτερη) στο σημείο που ήθελα και προχώρησα λίγο ακόμα, βλέποντας τις εικόνες του φθινοπώρου που είχε τη θέση του για τα καλά στη Πολωνική πρωτεύουσα:
Φτάνοντας λίγο μετά στο πεζόδρομο της ‘’Chmielna’’ που βρισκόταν τα το ομώνυμο ξενοδοχείο, το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση πέρα από τα πολλά καταστήματα fast food ήταν και τα υπαίθρια βιβλιοπωλεία, στα οποία έβλεπες κόσμο να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εικόνα που απέχει πολύ (δυστυχώς) από τη δική μας νοοτροπία:
Βρήκα την είσοδο μέσα από τις οικοδομές προκειμένου να περάσω στην «αυλή» κάτι που διαπίστωσα ότι είναι ο κανόνας στη Βαρσοβία και όχι η εξαίρεση:
Και αφού έκανα γρήγορα – γρήγορα όλες τις απαραίτητες διαδικασίες στη reception, πέταξα το σακίδιο στο δωμάτιο, πήρα τη φωτογραφική μηχανή και βγήκα στο δρόμο για τις πρώτες βόλτες στη πόλη.
Ήμουν τυχερός γιατί από τη στιγμή που προσγειώθηκα όλα κύλησαν πολύ γρήγορα, προλαβαίνοντας ακόμα το φως της ημέρας.
Η εικόνα που αντίκρυσα όταν πρωτοπάτησα τη περίφημη ‘’Nowy Świat’’ που περνούσε μια ανάσα μακριά από το χώρο διαμονής μου, ήταν αρκετή για να μου πάρει αμέσως τα μυαλά:
Προσπέρασα ταχύτατα την αλυσίδα γνωστού μπακαλόγατου,
Και κατευθύνθηκα προς το ιστορικό κέντρο, καθώς προλάβαινα να δω κάποια από τα αξιοθέατα της λίστας μου, αρχής γενομένης από την εκκλησία του 18ου αιώνα ‘’Kościół Świętego Krzyża’’που εκτός των άλλων φιλοξενεί τεφροδόχους διάσημων Πολωνών, συμπεριλαμβανομένου του Σοπέν.
Ακριβώς απέναντι μπορεί κανείς να θαυμάσει το ‘’Pomnik Mikołaja Kopernika’’, ένα μνημείο αφιερωμένο στο διάσημο Πολωνό αστρονόμο:
Αρκετός κόσμος έκανε τη βόλτα του εκείνη την ώρα στο κέντρο, μιας και ο καιρός ευνοούσε γι’ αυτό. Ο δρόμος δεν αποτελεί πεζόδρομο στο σημείο εκείνο τουλάχιστον, ωστόσο τα μεγάλα φαρδιά πεζοδρόμια ενδείκνυνται για περπάτημα:
Προσπέρασα το κτίριο του πανεπιστημίου και βρέθηκα μπροστά στη ‘’Kościół Sióstr Wizytek’’, την εκκλησία των Επισκεπτών, μια από τις πιο αξιόλογες τεχνοτροπίας Rococo της Πολωνικής πρωτεύουσας, κατασκευής του 1761:
Είδα και το διπλανό παρκάκι με το άγαλμα του Πολωνού μυθιστοριογράφου ‘’Boleslaw Prus’’ πριν περάσω στην απέναντι πλευρά του δρόμου, καθώς η συνέχεια προς το ιστορικό κέντρο ήταν για την επόμενη μέρα και η νύχτα δε θα αργούσε να φτάσει:
Κινήθηκα λοιπόν αριστερά, προς την πλατεία ‘’Piłsudski Square’’με το μεγάλο σταυρό και τη πανύψηλη σημαία:
Μιας και είχα κατά νου να δω το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη ‘’Grób Nieznanego Żołnierza’’, ταφικό μνημείο αφιερωμένο στους πολλούς «αγνώστους» και αφανείς ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για τη Πολωνία. Ανεγέρθηκε μετά τη λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και χαρακτηριστικά του είναι η άσβεστη φλόγα και οι στρατιωτικοί που το φρουρούν συνεχώς ως φόρο τιμής:
Πίσω του ξεκινούσε το καταπληκτικό πάρκο ‘’Ogród Saski’’, ένα από τα πολλά της πόλης, που δε προλάβαινα να γυρίσω όπως ήθελα μιας και η μέρα λιγόστευε...
Last edited:
