Αυστρία Ιταλία Πολωνία Μόνος σε Βιέννη, Μπρέσια και Βαρσοβία. Τρεις solo ταξιδιωτικές ιστορίες σε μία.

[evaT]

Ωραία το ξεκίνησες! Σε συμπονώ...εγώ χάνομαι ακόμη και στην Τούμπα με το ρημάδι το ρέμα...η αίσθηση του προσανατολισμού δεν ήταν ποτέ στα φόρτε μου...ωστόσο μετά τόσα ταξίδια έχω μάθει να χρησιμοποιώ τρένα και μετρό και ευτυχώς με τα app στα κινητά όλα αυτά πλέον είναι εύκολα ακόμη και για άσχετες σαν εμένα.
Περιμένουμε το παρακάτω...

 

[Iris_90]

Άκους εκεί να σου ρίξουν άκυρο ;;; ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ;;;

 

[psilos3]

Αλήθεια, στη Βιέννη έγινε αυτό;;;.......είδες κάτι πράγματα; Πες τα, γιατί εμένα δεν με πιστεύουν

Ήταν ένα τύπου καφενείο μάλιστα με κόσμο που καθόταν κανονικά στα τραπέζια και απολάμβανε κάτι λαχταριστές βαρελίσιες Αυστριακές ξανθές μπύρες. Μπήκα, έκατσα, περιμένωντας κανένα δεκάλεπτο και με αγνοούσαν επιδεικτικά, μέχρι που ήρθε ένας σερβιτόρος να μου πει ΝΟ και να μου δείξει το ρολόι που έγραφε 12:30. Νο και στα μούτρα του, έχε χάρη που είχα τη ταλαίπα όλης της ημέρας πάνω μου και δεν ήμουν σε θέση να ψαχτώ αλλού...

Άκους εκεί να σου ρίξουν άκυρο ;;; ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ;;;

Εγώ φταίω που δεν είχα μέρες στη διάθεση μου να πάω εκεί να τους πιω όλο το βαρέλι!

Ωραία το ξεκίνησες! Σε συμπονώ...εγώ χάνομαι ακόμη και στην Τούμπα με το ρημάδι το ρέμα...η αίσθηση του προσανατολισμού

Σ' ευχαριστώ Εύα.
Όχι εντάξει, θέμα με το προσανατολισμό δεν είχα ποτέ μου, όσο κι αν μπερδεύομαι -που είναι λογικό- στις μεγάλες πόλεις. Το μικρό ευτυχώς πρόβλημα εντοπίζεται στα ΜΜΜ, καθώς δεν είμαστε συνηθισμένοι με τα τραμ και ιδιαίτερα το Μετρό, εδώ στη Καλκούτα των βαλκανίων όπου κινούμαστε με τα λεωφορεία του 80 ακόμα. Για έναν Αθηναίο είναι πολύ πιο εύκολο σίγουρα.
Είναι κάτι που μαθαίνεται όνωτς, ειδικά με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχει γίνει απείρως εύκολο!

 

[Smaragda53]

. Αφού περάσαμε ένα πρώτο έλεγχο για ταυτότητες (μάλλον κάτι κακό παίζει με τις Ελληνικές) κ

συνεχίζεται η ίδια κατάσταση? μου είχε συμβεί λίγο προ covid στο Μόναχο

Μπήκα, έκατσα, περιμένoντας κανένα δεκάλεπτο και με αγνοούσαν επιδεικτικά, μέχρι που ήρθε ένας σερβιτόρος να μου πει ΝΟ

κάτσε να σκεφθώ... μου έχει συμβεί στο Παρίσι, μου έχει συμβεί στην Πράγα, μου έχει συμβεί στο Καφέ Γκρέκο στη Ρώμη. Εκείνη την ώρα κουρασμένη και πεινασμένη, σου έρχεται κάτι να τους πεις! "Νο, και στα μούτρα σας" - συμφωνώ απόλυτα!

 

[psilos3]

1b. Καλύτερα το πρωί



Σίγουρα καλύτερα μετά από πρωινό και ένα δυνατό εσπρέσο στο hostel.

Το να ξεκινήσει η μέρα σχετικά νωρίς ήταν επιβεβλημένο γι’ αυτό και λίγο πριν τις 11 ήμουν έξω από το σταθμό ‘’Burggasse’’ όπου λίγο μετά ξεκίνησε το άδειο τραμ νο 18:

Η ηλιόλουστη και ευχάριστη διαδρομή ενός τετάρτου με οδήγησε στο πρώτο αξιοθέατο του χάρτη, ευρισκόμενος στη βαριά πύλη του Belvedere:

To εντυπωσιακό ανάκτορο ξεδιπλωνόταν επιβλητικό μπροστά μου στον πρωινό ήλιο:

Έκανα το γύρο της μικρής λιμνούλας, φωτογραφίζοντας παράλληλα και τις μπαρόκ λεπτομέρειες:

Προχώρησα προς τα πίσω καθώς δεν είχα σκοπό να δω το εσωτερικό του λειτουργεί σαν πινακοθήκη:

Μπροστά μου ήταν ο υπέροχος κήπος, που αποτελεί τη φυσική συνέχεια των δύο ανακτόρων, άνω και κάτω Belvedere:

Ο καλός καιρός είχε δώσει την ευκαιρία στους Αυστριακούς να κάνουν τη βόλτα τους απολαμβάνοντας το καφέ τος, το διάβασμα τους στα παγκάκια του ανακτόρου:

Έκανα μερικές βόλτες ακόμα και βγήκα από τη πλαϊνή είσοδο ξεκινώντας να κατηφορίζω τη Prinz Eugen-Straße, δρομο γνωστό για τις πρεσβείες πολλών κρατών που φιλοξενεί:

Απείχα μόνο λίγα μέτρα από το δεύτερο αξιοθέατο της ημέρας, το οποίο άλλωστε είχε αρχίσει να φαίνεται νωρίτερα:

Το μεγαλεπήβολο άγαλμα του Σοβιετικού στρατιώτη με την ασπίδα και τη σημαία στεκόταν εκεί αγέρωχο, πλαισιωμένο από ένα καταπληκτικό μνημείο με ημικυκλική κιονοστοιχία.

Το λεγόμενο ‘’Denkmal zu Ehren der Soldaten der Sowjetarmee’’ βρίσκεται εκεί για να μας υπενθυμίζει τη θυσία του κόκκινου στρατού κατά την απελευθέρωση της Βιέννης στο τέλος του πολέμου

Έβγαλα τις φωτογραφίες μου εντυπωσιασμένος που μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα έβλεπα ακόμα ένα σχετικό μνημείο και προχώρησα προς τη συνέχεια, την ίδια ώρα που το κλασσικό τουριστικό λεωφορείο έκανε τη στάση του:

Προχώρησα λίγο πιο κάτω σε ένα δρόμο με εξίσου αρκετές πρεσβείες, θέλοντας να δω τον όμορφο ορθόδοξο Ρωσικό ναό του Αγ. Νικολάου:

Και επέστρεψα μέσω της Rennweg όπου είχα σταμπάρει μια πολύ δυνατή μπυραρία, μιας και τόση ώρα με τα πήγαινε - έλα είχα στεγνώσει:

Κάθισα στον πολύ ωραίο χώρο του Salm Brau και πήρα μια βαρελίσια φρέσκια να δοκιμάσω, αρκετά καλή οφείλω να πω:

Το κατάστημα ήταν πολύ ωραίο και μέσα, μάλιστα γεμάτο από κόσμο που εκείνη την ώρα γευμάτιζε, κάτι που μάλλον το καθιστά μια καλή επιλογή:

Ο δρόμος μου περνούσε και πάλι από το Palais Schwarzenberg, βλέποντας και το σιντριβάνι Hochstrahlbrunnen μπροστά από το Σοβιετικό μνημείο:

Με τον ίδιο εξαιρετικό ρυθμό που είχα αποκτήσει μετά και το σύντομο διάλειμμα μου προχώρησα στην Argentinierstraße όπου βρίσκεται και η Ελληνική πρεσβεία:

Επόμενος στόχος της ημέρας ήταν ένα από τα πιο ιδιαίτερα και όμορφα αξιοθέατα της Βιέννης και δεν άργησα να τον προσεγγίσω βλέποντας τη πίσω όψη του:

Η εκκλησία του Καρόλου ή απλώς Karlskirche είναι ένα από τα μεγαλύτερα μπαρόκ κτήρια της πόλης και δικαιολογούσε απόλυτα τη φήμη που τη συνόδευε:

Ολοκληρώθηκε το 1737 και αποτελεί ένα πολύ γνωστό σημείο εξόρμησης και συνάντησης εκτός των άλλων σε συνδυασμό με το παρακείμενο πάρκο. Ο κόσμος που έκανε τη βόλτα και έπινε το καφεδάκι του στη τεχνητή λίμνη ήταν γι’ ακόμα μια φορά αρκετός:

Απόλαυσα τις στιγμές, έβγαλα τις φωτογραφίες και συνέχισα το δρόμο μου, περνώντας από το Musikverein, διάσημο εκτός των άλλων χώρο μουσικών εκδηλώσεων:

Απέναντι από το φανάρι της οδού ‘’Linke Wienzeile’’ βρίσκεται και το πολύ ιδιαίτερο μουσείο τέχνης Secession

Προχώρησα μερικά μέτρα για να δω και το θέατρο της πόλης Theater an der Wien :

Φτάνοντας να κάνω ένα ακόμη τσεκ στο πρόγραμμα μου, αφού μπροστά μου είχα τη ξακουστή ανοικτή αγορά Naschmarkt, την οποία μπορεί να συναντήσει κανείς ανάμεσα στη προαναφερθείσα οδό και την ‘’Rechte Wienzeile’’

Μη περιμένει κανείς βέβαια να δει εικόνες αντίστοιχες με τις δικές μας στην Ελλάδα, μιας και οι καταστάσεις απέχουν παρασάγγας. Πρακτικά ο ένας πεζόδρομος της αγοράς αποτελείται από καταστήματα που πωλούν τρόφιμα, αναμνηστικά ρούχα κτλ και ο δεύτερος από εστιατόρια, μίνι μπαρ, ψαράδικα κ.α.

Οφείλω να πω ότι οι τιμές ήταν τσιμπημένες, ειδικά αν τις συγκρίνω με κανονικό κατάστημα, οπότε αφού χάζεψα μερικά λεπτά δε βρήκα το λόγο να κάνω κάτι περισσότερο και συνέχισα το δρόμο μου:

Εντελώς τυχαία έπεσα πάνω σε ένα μπαρ που μου ‘χε κάνει εντύπωση το όνομα του βλέποντας το στο google τις προηγούμενες μέρες που έψαχνα γενικά, οπότε το θεώρησα «σημάδι» και δε σκέφτηκα καθόλου να κάνω το βήμα, χώρια που διψούσα και πολύ:

Ήπια τη μπύρα μου στον πολύ ωραίο χώρο με την εξαιρετική μουσική καταστρώνοντας τα σχέδια για τα επόμενα μου βήματα:

(Μα τι ωραίο όνομα!)

Ανανεωμένος βγήκα από το μπαρ και πήρα πλέον κατεύθυνση προς το ιστορικό κέντρο της πόλης, κινούμενος προς το Δούναβη:

Δε προχώρησα ευθεία κάνοντας μια μικρή παράκαμψη προκειμένου να δω ακόμα ένα καταπληκτικό κτίσμα πλαισιωμένο από κήπο και παρκάκι, στο οποίο αρκετοί Αυστριακοί έβρισκαν την ευκαιρία να κάνουν τη βόλτα τους στο λαμπρό μεσημεριανό ήλιο:

Το ‘’Kunsthistorisches Museum’’, δηλαδή μουσείο ιστορίας της τέχνης, είναι το μεγαλύτερο μουσείο τέχνης στη χώρα και ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη και χαρακτηρίζεται από έναν εντυπωσιακό οκταγωνικό τρούλο:

Η συνέχεια αναμενόταν ακόμη καλύτερη, μιας και λίγα μέτρα μετά περνούσα κάτω από τη Äußeres Burgtor, την εξωτερική είσοδο του κάστρου...

 

[psilos3]

συνεχίζεται η ίδια κατάσταση? μου είχε συμβεί λίγο προ covid στο Μόναχο

Ναι βέβαια, τουλάχιστον στην άφιξη της δικής μας πτήσης περίμεναν αστυνομικοί που διεξήγαγαν έλεγχο ταυτοτήτων και διαβατηρίων. Όλοι νομίσαμε ότι ήθελαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού κτλ, ωστόσο αυτό έγινε σε νέο έλεγχο παρακάτω.
Δε ξέρω κατά πόσο έχουν αυτό το δικαίωμα εντός Ε.Ε. αλλά μου έκανε εντύπωση.

κάτσε να σκεφθώ... μου έχει συμβεί στο Παρίσι, μου έχει συμβεί στην Πράγα, μου έχει συμβεί στο Καφέ Γκρέκο στη Ρώμη. Εκείνη την ώρα κουρασμένη και πεινασμένη, σου έρχεται κάτι να τους πεις! "Νο, και στα μούτρα σας" - συμφωνώ απόλυτα!

Εντάξει τι να πούμε, δίκιο έχουν οι άνθρωποι, εργαζόμενοι είναι κι αυτοί. Επειδή μας έχουν κακομάθει εδώ στην Ελλάδα;
Μου χει τύχει σε μπαράκι που περίμενα το φίλο μου να κλείσει, με αναποδογυρισμένες καρέκλες, χαμηλωμένα φώτα κι αυτόν με τα σκουπίδα και τα κλειδιά στο χέρι, να του σκάει παρέα ρωτώντας «κλείσατε»;
Οχι ρε μαλακες περιμέναμε εσας (έπρεπε να τους πει αλλά δε τους το πε), και μιας επρόκειτο για χωριό και επαρχία τους έκανε το χατήρι... Δίκιο έχουν, τα ωράρια είναι για να τηρούνται.

 

[Delmem38110]

σε θαυμάζω αγαπητέ @psilos3 ειδικά για την επίσκεψη στη μπρεσια.
πολλές κυριακές λέγαμε, δεν πάμε καμία μπρεσια για κάνα καφέ; και όλοι λέγανε, να κάνουμε τι στη μπρεσια. και δεν έχω πάει ποτέ. μόνο με το τρένο πάμπολλες φορές απ έξω.

 

[Smaragda53]

Ναι βέβαια, τουλάχιστον στην άφιξη της δικής μας πτήσης περίμεναν αστυνομικοί που διεξήγαγαν έλεγχο ταυτοτήτων και διαβατηρίων. Όλοι νομίσαμε ότι ήθελαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού κτλ, ωστόσο αυτό έγινε σε νέο έλεγχο παρακάτω.
Δε ξέρω κατά πόσο έχουν αυτό το δικαίωμα εντός Ε.Ε. αλλά μου έκανε εντύπωση.

απ΄ότι έμαθα γίνονται έλεγχοι γιατί έχουν σημειωθεί πολλές κλοπές ελληνικών ταυτοτήτων που χρησιμοποιούνται για παράνομη είσοδο. Πάντως κάπως σου κάνει...

 

[psilos3]

σε θαυμάζω αγαπητέ @psilos3 ειδικά για την επίσκεψη στη μπρεσια.
πολλές κυριακές λέγαμε, δεν πάμε καμία μπρεσια για κάνα καφέ; και όλοι λέγανε, να κάνουμε τι στη μπρεσια. και δεν έχω πάει ποτέ. μόνο με το τρένο πάμπολλες φορές απ έξω.

Ευχαριστώ για όσα λες!
Η Μπρέσια ήταν η ευχάριστη έκπληξη αυτών των εκδρομών, μιας κι από τις άλλες ήξερα τι να περιμένω. Τα κεφάλαια γι' αυτήν βέβαια έπονται.

απ΄ότι έμαθα γίνονται έλεγχοι γιατί έχουν σημειωθεί πολλές κλοπές ελληνικών ταυτοτήτων που χρησιμοποιούνται για παράνομη είσοδο. Πάντως κάπως σου κάνει...

Ε είναι να μη σου κάνει κάπως όταν υποτίθεται ότι έχουμε ελεύθερη μετακίνηση; Λογικό το βρίσκω.

 

[turms]

δεν ξερω γιατι γινεται σε αλλες χωρες, αλλα απο οσο λενε στην Γερμανια (ειδικα παλιοτερα) υπηρχε καπως αυστηρος ελεγχος στα αεροπλανα απο ελλαδα γιατι ειχε διαπιστωθει οτι πολλοι παρανομοι μεταναστες, ερχοταν γερμανια με πλαστες ελληνικες ταυτοτητες

Γιατι τοσα χρονια μετα , ακομα εχουμε αυτες τις τσαπατσουλικες....εμενα τα στοιχεια ειναι γραμμενα με μαρκαδωρο μαυρο....λες και ειμαστε στο 1985
σαν το σχολικο πασο που ειχαμε στο γυμνασιο....πλαστικοποιημενο

PS η πλακα ειναι οτι η δικη μου πλεον δεν ισχυει. Ειναι πανω απο 10ετια ειπανε . Να βγαλω διαβατηριο στο προξενειο δεν μπορω γιατι δεν γινεται δεκτη επειδη οπως ειπανε λεει τοπο γεννησης "θεσσ/νικη" και οχι θεσσαλονικη....
να την χρησιμοποιησω (Τυπικα) δεν γινεται δεκτη γιατι εχει ληξει....

 

[psilos3]

Γιατι τοσα χρονια μετα , ακομα εχουμε αυτες τις τσαπατσουλικες....

Καλό ερώτημα, υποτίθεται θα άλλαζαν και θα γινόταν όπως το δίπλωμα οδήγησης (που πάλι άμα θες να το αλλάξεις πρέπει να πλερώ), αλλά είναι κάτι που το ακούω χρόνια και χρόνια...

 

[evaT]

η πλακα ειναι οτι η δικη μου πλεον δεν ισχυει. Ειναι πανω απο 10ετια ειπανε . Να βγαλω διαβατηριο στο προξενειο δεν μπορω γιατι δεν γινεται δεκτη επειδη οπως ειπανε λεει τοπο γεννησης "θεσσ/νικη" και οχι θεσσαλονικη....
να την χρησιμοποιησω (Τυπικα) δεν γινεται δεκτη γιατι εχει ληξει....

Η δική μου είναι απο το 2001. Χειρόγραφη και επίσης γράφει ΘΕΣ/ΝΙΚΗ. 'Εχει όμως λατινικά και ταξιδεύω κανονικότατα χωρίς πρόβλημα. Πάντα παίρνω και το διαβατήριο μαζί καλού κακού ωστόσο ουδέποτε μου είπαν ότι η ταυτότητα έχει λήξει , που το γράφει ότι έχει 10ετή ισχύ; Μόνο για την κατάσταση του πλαστικού μου έκαναν παράπονα αλλά εγώ δεν την αλλάζω να τρέχω σε όλες τις υπηρεσίες ενώ υποτίθεται ότι από το 19 θα βγάζαμε καινούργιες!