Μονιμη κατοικια στο εξωτερικο??

[panpan]

Μόνιμη κατοικία σίγουρα όχι η Ελλάδα.
Είμαι 30 χρονών και θυμάμαι όταν ήμασταν πιτσιρικάκια τα Καλοκαίρια κοιμόμασταν στη βεράντα. Τώρα κλειδώνουμε, κλειδώνουμε, κλειδώνουμε...
Έχω ξενερώσει που ζω σε ένα μέρος και εννοείται αποτελώ μέρους αυτού, συνυπεύθυνη και όλα τα σχετικά που πλέον σιχαίνομαι. Όχι επειδή δεν έχει φυσική ομορφιά, όχι επειδή δεν έχει καλό κλίμα (προς το παρόν), όχι επειδή έχει πάει κάτι στραβά στη ζωή μου και θέλω να την κάνω.
Αλλά επειδή ζω σε ένα μέρος που δεν υπάρχει αμφίδρομος σεβασμός πολίτη - κοινωνίας. Που θεωρώ δεδομένο ότι για να βγάλω συμπαθητικά χρήματα θα πρέπει να δουλεύω 12 ώρες κάθε μέρα, χωρίς χρόνο για ποιότητα ζωής που εγώ θέλω να έχω, δεν ξέρω τι να πρωτοπώ γενικά.. Δεν θίγω πρόσωπα, δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχουν καταπληκτικοί άνθρωποι με φοβερή προσωπικότητα κτλ γιατί δεν είναι το θέμα μου να δημιουργήσω αντιπαραθέσεις, δεν θέλω να καταλήξω εκεί.
Εκφράζω μία άποψη που σχηματίστηκε μεγαλώνοντας ψάχνοντας τον τρόπο ζωής που θέλω να κάνω.
Ειλικρινά ελπίζω όσο είμαι ακόμα εδώ να μην μου ανατρέψει η φαντασία της ζωής τα πράγματα.
Είμαι εκτός θέματος ;;
Ελπίζω όχι.
Θέλω λοιπόν να ζήσω σε ένα μέρος που 1) έχει μόνιμα ή σχεδόν τον περισσότερο χρόνο Καλοκαίρι (ναι για μένα το κλίμα είναι φοβερό κριτήριο εφόσον ο Χειμώνας με μελαγχολεί τρελλά) 2) να μην έχει εγκληματικότητα (θέλω να αισθάνομαι όσο μπορώ ασφαλής)
Δεν ξέρω πότε θα γίνει το βήμα αυτό. Δεν θέλω να κάνω επιπόλαιες κινήσεις. Ίσως σε ένα μήνα, ίσως σε έναν χρόνο.. αλλά αυτός είναι στόχος ζωής.

και απο δουλεια τι θα κανεις?

 

[dimivam]

Μόνιμη κατοικία σίγουρα όχι η Ελλάδα.
Είμαι 30 χρονών και θυμάμαι όταν ήμασταν πιτσιρικάκια τα Καλοκαίρια κοιμόμασταν στη βεράντα. Τώρα κλειδώνουμε, κλειδώνουμε, κλειδώνουμε...
Έχω ξενερώσει που ζω σε ένα μέρος και εννοείται αποτελώ μέρους αυτού, συνυπεύθυνη και όλα τα σχετικά που πλέον σιχαίνομαι. Όχι επειδή δεν έχει φυσική ομορφιά, όχι επειδή δεν έχει καλό κλίμα (προς το παρόν), όχι επειδή έχει πάει κάτι στραβά στη ζωή μου και θέλω να την κάνω.
Αλλά επειδή ζω σε ένα μέρος που δεν υπάρχει αμφίδρομος σεβασμός πολίτη - κοινωνίας. Που θεωρώ δεδομένο ότι για να βγάλω συμπαθητικά χρήματα θα πρέπει να δουλεύω 12 ώρες κάθε μέρα, χωρίς χρόνο για ποιότητα ζωής που εγώ θέλω να έχω, δεν ξέρω τι να πρωτοπώ γενικά.. Δεν θίγω πρόσωπα, δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχουν καταπληκτικοί άνθρωποι με φοβερή προσωπικότητα κτλ γιατί δεν είναι το θέμα μου να δημιουργήσω αντιπαραθέσεις, δεν θέλω να καταλήξω εκεί.
Εκφράζω μία άποψη που σχηματίστηκε μεγαλώνοντας ψάχνοντας τον τρόπο ζωής που θέλω να κάνω.
Ειλικρινά ελπίζω όσο είμαι ακόμα εδώ να μην μου ανατρέψει η φαντασία της ζωής τα πράγματα.
Είμαι εκτός θέματος ;;
Ελπίζω όχι.
Θέλω λοιπόν να ζήσω σε ένα μέρος που 1) έχει μόνιμα ή σχεδόν τον περισσότερο χρόνο Καλοκαίρι (ναι για μένα το κλίμα είναι φοβερό κριτήριο εφόσον ο Χειμώνας με μελαγχολεί τρελλά) 2) να μην έχει εγκληματικότητα (θέλω να αισθάνομαι όσο μπορώ ασφαλής)
Δεν ξέρω πότε θα γίνει το βήμα αυτό. Δεν θέλω να κάνω επιπόλαιες κινήσεις. Ίσως σε ένα μήνα, ίσως σε έναν χρόνο.. αλλά αυτός είναι στόχος ζωής.

Ίσως να μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς σε κάποιο Ελληνικό νησί;

 

[despinav]

και απο δουλεια τι θα κανεις?

Έχοντας πτυχίο και ένα μεταπτυχιακό και δουλεύοντας χρόνια με σχετικά καλό μισθό έχω συνειδητοποιήσει ότι Δεν με ενδιαφέρει αν θα παώ να δουλέψω ως ενα φοβερό και τρομερό στέλεχος για να βγάλω χρήματα. Έχουν αλλάξει τα στανταρτς μου σε αυτό τα βλέπω τελείως διαφορετικά τα πράγματα γνωρίζοντας ανθρώπους να έχουν κάνει θαύματα μόνο με λίγο έξυπνες κινήσεις. Όταν λέω ότι δεν θέλω να κάνω επιπόλαιες κινήσεις αυτό εννοώ... ότι το ψάχνω πριν φύγω..

 

[despinav]

Ίσως να μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς σε κάποιο Ελληνικό νησί;

Είμαι από νησί, δεν μου αρέσει η νοοτροπία των περισσότερων ανθρώπων που ζουν στην επαρχία..

 

[panpan]

Έχοντας πτυχίο και ένα μεταπτυχιακό και δουλεύοντας χρόνια με σχετικά καλό μισθό έχω συνειδητοποιήσει ότι Δεν με ενδιαφέρει αν θα παώ να δουλέψω ως ενα φοβερό και τρομερό στέλεχος για να βγάλω χρήματα. Έχουν αλλάξει τα στανταρτς μου σε αυτό τα βλέπω τελείως διαφορετικά τα πράγματα γνωρίζοντας ανθρώπους να έχουν κάνει θαύματα μόνο με λίγο έξυπνες κινήσεις. Όταν λέω ότι δεν θέλω να κάνω επιπόλαιες κινήσεις αυτό εννοώ... ότι το ψάχνω πριν φύγω..

σωστη σε βλεπω

 

[gd197]

είναι πάντως πολύ δύσκολο να βρεις αυτο που ψάχνεις...τουλαχιστον στην ευρύτερη γειτονιά μας

καλή τύχη πάντως

 

[despinav]

είναι πάντως πολύ δύσκολο να βρεις αυτο που ψάχνεις...τουλαχιστον στην ευρύτερη γειτονιά μας

καλή τύχη πάντως

Πόσες δυσκολίες συναντάμε στη ζωή μας όλοι έτσι κι αλλιώς;;;;; Αν θέλεις κάτι και αυτό το κάτι, περνάει από το χέρι σου.. τίποτα δεν είναι δύσκολο..

Ευχαριστώ πάντως, όταν γίνει αυτό.. την τύχη θα την χρειαστώ!!!!!

 

[Glosoli]

Αν ήταν από Ευρώπη είναι κάπως δύσκολο...είμαι ανάμεσα σε 3 μέρη. Παρίσι, Στοκχόλμη ή Άμστερνταμ. Μου αρέσουν και τα 3 μέρη πάρα πολύ και επειδή μιλάω και τις γλώσσες τους. Το θεωρώ βασικό να μιλάει κάποιος τη γλώσσα για να μπορεί να μείνει κάπου.
Αν δεν ήταν Ευρώπη θα έμενα φυσικά στην πόλη του Κεμπέκ για λόγους που όσοι έχουν διαβάσει τις ιστορίες ξέρουν pp

 

[gd197]

H μόνη μου ένσταση ουσιαστικά είναι στο θέμα του κύκλου
να πας να ζήσεις έξω αλλα οι φίλοι σου είναι εδώ, η οικογένεια σου....είσαι οκ να τους βλέπεις μια στο τόσο? και ακόμα πιο σημαντικό μπορείς να ζήσεις για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα χωρίς παρέες. γιατί ειναι διαφορετικό να πας στα 20 σου και στην ουσία να ξεκινήσεις μια νέα ζωή όταν και οι άνθρωποι που θα συναναστραφείς ξεκινάνε τη ζωη τους (δεν ξέρω την ηλικία σου) και άλλο στα 30 ή στα 35 σου όταν ο κόσμος έχει φτιάξει την ζωή του....οι σχέσεις που κάνει σε αυτην την ηλικία δεν θεωρώ ότι είναι τοσο δυνατές (όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις)
υπάρχει πολύς κόσμος που δουλέυει στο εξωτερικό και βγάζει πολύ περισσότερα χρήματα απ’ότι αν ζούσε στην Ελλάδα και με θεωρητικό πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής. Παρόλα αυτά οι περισσότεροι γυρίζουν Γιατί?

Εγώ έχω συγκεκριμένο παράδειγμα γνωστών μου που ζουνε στοκχόλμη. Πολύ καλές δουλειές. Συνθήκες εργασίας που στην Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση ούτε σε 30 χρόνια να δούμε...και όμως γυρίζουνε πισω μετά απο σχεδόν δέκα χρόνια
Επίσημη αιτιολογία¨το παιδί θα πάει σχολείο, ουσιαστικά όμως απλά δεν αντεχουν να ζούνε χωρίς παρέα, καθ’ότι οι Σουηδοί είναι πολύ κλειστοί και σχεδόν καθόλου κοινωνικοί (τουλάχιστον για τα Ελληνικά δεδομένα)

Επίσης μια παρατήρηση στο θέμα της ασφάλειας..η Ελλάδα παραμένει από τις πιο ασφαλείς χώρες της Ευρώπης.

Βέβαια δεν σε κατακρίνω, το να ζεις σε μια χώρα που επικρατεί το όνειρο του δημοσίου, ο ωχαδερφισμός, η αγενεια και η ρεμούλα είναι κομμάτι δύσκολο.

 

[GKCAPO]

εξαρτάται όμως και από τις εμπειρίες ζωής, τις προτεραιότητες και την προσωπικότητα του καθενός. Άλλος όπως σωστά λες παρακάτω:

"...δεν αντεχουν να ζούνε χωρίς παρέα, καθ’ότι οι Σουηδοί είναι πολύ κλειστοί και σχεδόν καθόλου κοινωνικοί (τουλάχιστον για τα Ελληνικά δεδομένα)"

Άλλος όμως αισθάνεται να πνίγεται, να μην αντέχει, να τον προσβάλει, μια χώρα σαν αυτή που περιγράφεις παρακάτω:
[/quote]
"..Βέβαια δεν σε κατακρίνω, το να ζεις σε μια χώρα που επικρατεί το όνειρο του δημοσίου, ο ωχαδερφισμός, η αγενεια και η ρεμούλα είναι κομμάτι δύσκολο". [/quote]
(ενώ κάτι τέτοιες χώρες είναι "χρυσές ευκαιρίες" για κάτι άλλους)

Όμως στο παρακάτω διαφωνώ κάθετα:
"...στο θέμα της ασφάλειας..η Ελλάδα παραμένει από τις πιο ασφαλείς χώρες της Ευρώπης".

Στη Γενεύη, το Μόναχο, τη Φρανκφούρτη, τη Βασιλεία κλπ, περπατάω μέρα νύκτα ήρεμος. Στην Αθήνα, ακόμα και στο κέντρο, κοιτάζω που και που γύρω μου. Στην Ελλάδα ζούμε την Ιταλία των '70. Σκέφτεσαι 5-6 Φεβ.2010, μέρα μεσημέρι, Κηφισίας στροφή προς Χαλάνδρι, Κοσμηματοπωλείο Π., μπλοκαρισμένοι οι γύρω δρόμοι με κλεμ. αυτοκίνητα, 10-12 ένοπλοι (+10 περίπου στα πέριξ ομάδα υποστήριξης!!!!) με Καλάσνικοφ, επιδρομή με 3 τζιπ κατά μέτωπο???
Μα που είμαστε ??? Ν. Αμερική??? Ιδιωτικοί στρατοί??? Και τελικά αυτά τα 20+++άτομα πως έφυγαν??? (από τυχαίο γεγονός η ληστεία απέτυχε!!!. Στη Γλυφάδα όμως 23.12.09, πέτυχε!!! 1.500.000 Ε. η λεία!!!). Μα μήπως "χτυπάνε" τους έχοντες???Όχι βέβαια. Να δεις γιαγιούλες να τις σέρνουν 30 μέτρα γιατί δεν αμολάνε την τσαντούλα τους με τα 20 Ε.....

 

[GKCAPO]

Μόνιμη κατοικία σίγουρα όχι η Ελλάδα.
Είμαι 30 χρονών και θυμάμαι όταν ήμασταν πιτσιρικάκια τα Καλοκαίρια κοιμόμασταν στη βεράντα. Τώρα κλειδώνουμε, κλειδώνουμε, κλειδώνουμε...
Έχω ξενερώσει που ζω σε ένα μέρος και εννοείται αποτελώ μέρους αυτού, συνυπεύθυνη και όλα τα σχετικά που πλέον σιχαίνομαι. Όχι επειδή δεν έχει φυσική ομορφιά, όχι επειδή δεν έχει καλό κλίμα (προς το παρόν), όχι επειδή έχει πάει κάτι στραβά στη ζωή μου και θέλω να την κάνω.
Αλλά επειδή ζω σε ένα μέρος που δεν υπάρχει αμφίδρομος σεβασμός πολίτη - κοινωνίας. Που θεωρώ δεδομένο ότι για να βγάλω συμπαθητικά χρήματα θα πρέπει να δουλεύω 12 ώρες κάθε μέρα, χωρίς χρόνο για ποιότητα ζωής που εγώ θέλω να έχω, δεν ξέρω τι να πρωτοπώ γενικά.. Δεν θίγω πρόσωπα, δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχουν καταπληκτικοί άνθρωποι με φοβερή προσωπικότητα κτλ γιατί δεν είναι το θέμα μου να δημιουργήσω αντιπαραθέσεις, δεν θέλω να καταλήξω εκεί.
Εκφράζω μία άποψη που σχηματίστηκε μεγαλώνοντας ψάχνοντας τον τρόπο ζωής που θέλω να κάνω.
Ειλικρινά ελπίζω όσο είμαι ακόμα εδώ να μην μου ανατρέψει η φαντασία της ζωής τα πράγματα.
Είμαι εκτός θέματος ;;
Ελπίζω όχι.
Θέλω λοιπόν να ζήσω σε ένα μέρος που 1) έχει μόνιμα ή σχεδόν τον περισσότερο χρόνο Καλοκαίρι (ναι για μένα το κλίμα είναι φοβερό κριτήριο εφόσον ο Χειμώνας με μελαγχολεί τρελλά) 2) να μην έχει εγκληματικότητα (θέλω να αισθάνομαι όσο μπορώ ασφαλής)
Δεν ξέρω πότε θα γίνει το βήμα αυτό. Δεν θέλω να κάνω επιπόλαιες κινήσεις. Ίσως σε ένα μήνα, ίσως σε έναν χρόνο.. αλλά αυτός είναι στόχος ζωής.

ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!
Παράδεισος και βέβαια δεν υπάρχει πουθενά!!!
Αλλά αν μπορούσα να διαλέξω (για μένα είναι αργά), έστω για τα παιδιά μου, θα προτιμούσα τουλάχιστον ένα τόπο που η εξουσία (αλλά και ο συνάνθρωπος σου!!!!) δεν σε προσβάλουν, σε σέβονται, έστω ως ένα βαθμό, αλλά όχι παρακάτω βρε παιδιά...........
Πχ. στην όμορφη χώρα μας, είναι γνωστό ότι τα άτομα με κινητικά προβλήματα δεν υποστηρίζονται, όσο θα έπρεπε, από το "ανάλγητο" κράτος, αλλά και τους Ο.Τ.Α. Εντάξει, αλλά να τους προσβάλουν όμως και οι (ΓΑΙΔΑΡΟΙ) συνάνθρωποι τους, που παρκάρουν και κλείνουν τη διάβαση για καροτσάκια στο πεζοδρόμιο??? Να μην πω για το άλλο ΓΑΙΔΟΥΡΙ που μες στο GOODYS καπνίζει (παρανόμως) δίπλα στο παιδάκι.
Πέστε ότι θέλετε για τις "αφιλόξενες" "ξένες" χώρες, μπορεί να μην σου μιλήσει κανείς, να μην σε καλέσει σπίτι του κανείς (δεν είναι πάντα έτσι ...) αλλά θα σε σεβαστούν, ως ένα σημείο, ΟΛΟΙ.

 

[greengeorge]

Πολλοί απαντούν συσχετίζοντας την επιθυμία για διακοπές κάπου με τη μόνιμη διαμονή.
Ρεαλιστικά όμως σίγουρα η απόφαση θα ήταν για μια ανθρώπινη πόλη μακριά από την τερατούπολη που λέγεται Αθήνα.
Η απάντησή μου είναι κατά σειρά Δρέσδη !!!, Σάλτσμπουργκ !!!.