Κακώςθελω να συμπληρωσω οτι ποτε μη ξεχναμε οτι αλλο ειναι να βλεπουμε μια πολη ως ταξιδιωτες κι αλλο ως κατοικοι για ενα χρονικο διαστημα. Σας το λεω εκ πειρας ως αθηναιος που εμεινα ενα χρονο μαντσεστερ και τεσσερα στη Λαμια. αν εισαι μονιμος κατοικος στο παρισι η στο Λονδονο για παραδειγμα δε πας καθε μερα στη μονμαρτη η στη δουλεια με τα πλοιαρακια του Ταμεση, οπως συμβαινει και στην Αθηνα. Δε παμε καθε βδομαδα στη πλακα η στον περιφερειακο της ακροπολης η στο ζαππειο.
Συχνά όχι απαραίτητα, αλλά είναι σημαντικό να έχεις κοντά στη πόλη σου μια παραλία αν θες να πας για μπάνιο, ένα βουνό αν σου αρέσει το σκι, κοκ (μη κολλήσουμε στο τι αρέσει στον καθένα, κάτι που να σου αρέσει).πολλοι πρωην συμφοιτητες μου απο επαρχια αλλα και απο αγγλια εβλεπαν την αθηνα σαν γη της επαγγελιας. μου λεγαν τι τυχερος εισαι που μενεις εκει, εχει τελεια νυχτερινη ζωη, πολλα και ωραια μνημεια το κεντρο, πολλες παραλιες για μπανιο το καλοκαιρι, τον πειραια για βολτα. τους απαντουσα οτι εγω στην αθηνα δεν κανω τουρισμο, κατοικω εκει και οτι αυτα που μου περιγραφετε ειναι αδυνατον να τα κανω συχνα.
Σίγουρα είναι διαφορετικό να είσαι για λίγες μέρες και να μείνεις μόνιμα. Αλλά νομίζω ότι ο άνθρωπος που ξέρει τι θέλει και ταυτόχρονα κοιτάει μια πόλη σαν πραγματικός ταξιδιώτης (άρα βλέπει την καθημερινότητα των ντόπιων και τον τρόπο ζωής τους) τότε μπορεί να καταλάβει σε γενικές γραμμές αν μια πόλη του ταιριάζει.αν θελουμε να διαλεξουμε ενα τοπο ως μονιμη κατοικιας ας μη το βλεπουμε μονο απο τη σκοπια του επισκεπτη. ολα απο μακρια φαινονται ιδανικα. παντως θεωρω πλεονεκτημα να ζησεις εστω και για λιγο σε μα αλλη πολη της χωρας σου και σε αλλο κρατος, γιατι ετσι μπορεις να εμπλουτισεις τον χαρακτηρα σου συνδιαζοντας τα θετικα στοιχεια που σου προσφερει ενας τοπος και οι ανθρωποι του με αυτα που ειχες απο το παρελθον. και μετα απο πολη σκεψη μπορω να πω πως ναι στο ηνωμενο βασιλειο θα μπορουσα να ζησω, αν και τα ππραγματα με την οικονομικη κριση ειναι δυσκολα ( πολλοι γνωστοι μου ανα γκαστηκαν να γυρισουν στη πατριδα τους γιατι δεν εβρισκαν δουλεια στο αντικειμενο τους και οι αγγλοι φιλοι μου μου λενε οτι τιποτα δεν ειναι οπως περισυ που ησουν εδω. θα το διαπιστωσω τον γεναρη που θα μαι ενα μηνα Μαντσεστερ για την πτυχιακη μου)
Βασικα, πολυ καλα κανεις και οποτε μπορεις πας. Και γω οποτε μπορω το κανω και σε μουσεια παω. Αλλα, προσωπικα 2 χρονιες που ημουν Αθηνα (γιατι εχουν ερθει ετσι τα πραγματα και τα τελευταια 8 χρονια μετακινουμαι συνεχεια) εχοντας τελειωσει σπουδες ως εργαζομενος το καθημερινο μου προγραμμα ηταν να ξυπναω 6.30 το πρωι, να γυρνω σπιτι 15.30 (ηθελα 1 ωρα και κατι να παω κ αλλο τοσο να γυρισω απο τη δουλεια μου με μετρο και ΙΧ), να πηγαινω για μαθηματα ξενων γλωσσων τα απογευματα και να γυρνω σπιτι το βραδυ κομματια η να κανω πτυχιακη.Σαββατοκυριακο διαβασμα και ελευθερο χρονο 1 σαββατοβραδο και μια κυριακη απογευμα.Κακώς
Αν σ'αρέσει γιατί να μην πας? Εγώ δηλαδή το κάνω γιατί μου αρέσει παρά πολύ ο πεζόδρομος γύρω από την ακρόπολη και διάφορες γειτονιές εκεί στο κέντρο της πόλης. Ένα περπάτημα πριν/μετά το καφέ κάποιο σ/κ ή ακόμη και καθημερινή αν προκύψει. Και σκέψου ότι μένω σχετικά μακριά από το κέντρο. Παλιά πήγαινα πολύ πιο συχνά.
Θα συμφωνησω. Και προσθετω οτι και τιποτα απο αυτα να μην εχεις καθε τοπος σου προσφερει να κανεις δραστηριοτητες στον ελευθερο χρονο σου, που μεχρι τωρα δεν ειχες. αρκει να τις δεις.Συχνά όχι απαραίτητα, αλλά είναι σημαντικό να έχεις κοντά στη πόλη σου μια παραλία αν θες να πας για μπάνιο, ένα βουνό αν σου αρέσει το σκι, κοκ (μη κολλήσουμε στο τι αρέσει στον καθένα, κάτι που να σου αρέσει).
Εννοειται αυτο που λες! στο πρωτο μισο συμφωνω 100%. Ναι, και σε γενικες γραμμες μπορει να καταλαβει κατι ,οπως λες,αλλα πιστευω οτι υπαρχουν και αλλοι παραγοντες που συμβαλλουν σ αυτο. Πρπει να εχεις υποψην σου να συμβιβαστεις με τη διαφορετικη κουλτουρα των ανθρωπων που ενδεχεται να υπαρχει. Πχ προσωπικα και αλλοι φιλοι μου που μειναμε για καποιο χρονικο διαστημα σε αγγλια, ΗΠΑ, Γερμανια, Φινλανδια το πρωτο σοκ το παθαμε στον εργασιακο μας χωρο, γιατι δουλευαμε με διαφορετικο τροπο στην ελλαδα πανω στο ιδιο αντικειμενο και περασε ενα διαστημα προσαρμογης. Ναι, ηταν δυσκολο πολλες φορες, αλλα ειχε και ενδιαφερον. Προσωπικα προσαρμοστηκα, αλλοι ομως δεν το παλεψαν η για καποιο αλλο λογο δεν τα καταφεραν. Δηλαδη πχ στην Αγγλια που ημουν σε πολλα πραγματα επρεπε να καταλαβω τον τροπο σκεψης των αγγλων που διεφερε απο την μεσογειακη μου κουλτουρα. ημουν 1 και αυτοι 60 εκ.. Δεν μπορουσαν 60 εκ. να σκεφτουν οπως ενας ελληνας, εγω επρεπε να προσπαθησω να καταλαβω τη σκεψη τους. μετα μεγαλο ρολο διαδραματιζει και ο κοινωνικος σου κυκλος εκει, πχ οι παρεες που αναπτυσσεις με ντοπιους και μη. Και στη πιο ωραια πολη να πας αν εισαι μονος-εκτος κι αν το επιδιωκεις κ σ αρεσει- μπορει να βαρεθεις ευκολαΣίγουρα είναι διαφορετικό να είσαι για λίγες μέρες και να μείνεις μόνιμα. Αλλά νομίζω ότι ο άνθρωπος που ξέρει τι θέλει και ταυτόχρονα κοιτάει μια πόλη σαν πραγματικός ταξιδιώτης (άρα βλέπει την καθημερινότητα των ντόπιων και τον τρόπο ζωής τους) τότε μπορεί να καταλάβει σε γενικές γραμμές αν μια πόλη του ταιριάζει.
Μα με αυτή τη λογική ποτέ δε θα κάνουμε τίποτα στη ζωή μας. Θα καθόμαστε μέσα στην ψευτο-ασφάλειά μας και θα "βολευόμαστε" με ότι έχουμε. Υποτίθεται ότι όταν έχεις ενδείξεις ότι κάτι είναι καλό, το κηνυγάς.Αυτο δηλαδη που ηθελα να πω- και δεν ξερω αν διατυπωσα σωστα τις σκεψεις μου και ζητω συγγνωμη που πολυλογησα- ειναι οτι μερικες φορες, συμφωνα με τη προσωπικη μου αποψη (το τονιζω αυτο) αυτο που μας φαινεται ιδανικο, στη συγκεκριμενη περιπτωση η ιδανικη πολη, μπορει τελικα αν το ζησουμε να μην ειναι και να αναθεωρησουμε τις αποψεις μας. Αυτο συμβαινει στη ζωη μας γενικα, και αυτη ειναι η μαγεια της. αρκει βεβαια να το ζησουμε για να το διαπιστωσουμε. Σκεφτειτε πχ το επαγγελμα μας, πως φανταζομαστε οταν σπουδαζουμε κατι και μετα αν ασχοληθουμε με το αντικειμενο μας ποσο πολυ μπορει να διαφερει η θεωρια απο την πραξη.