Μια μεγάλη "κρουαζιέρα"

[go2dbeach]

Μπαλι μηπως?

 

[Rosa]

Αν δεν είναι ούτε Μανίλα, θα κατέβω προς Βόρνεο και τα συν αυτώ...

 

[soudianos]

οχι κορίτσια. επειδή ξέρω την αγωνία σας, παρόλο που και σήμερα ήμουν πολυάσχολος
σε λίγο το καταθέτω.

αλλά τι εξωτικές ήταν η Τζακάρτα που στα βουνά υπήρχαν τότε ανθρωποφάγοι
ή στη Μανίλα την μεγαλούπολη, που στις ζούγκλες της ήταν οι αντάρτες;;;

 

[soudianos]

Αφήσαμε αριστερά μας την Πατάγια που όταν την επισκέφθηκα μετά από πολλά χρόνια, ο τουρισμός είχε αναπτυχθεί, αλλά η ατμόσφαιρα έμοιαζε ψεύτικη και δεν είχε σχέση με την πραγματική Ταϊλάνδη. Αγκυροβολήσαμε στην ράδα της Σιγκαπούρης. Ένα κρατίδιο με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού. Όλες οι εμπορικές αντιπροσωπείας του κόσμου βρίσκονται εδώ. Πρωτοπόρο στον πολιτισμό, στο εμπόριο, στη οργάνωση του κράτους.. Καθαροί δρόμοι, μεγάλα μοντέρνα κτίρια από την εποχή εκείνη ακόμη, κάτοικοι από όλες τις φυλές. Οι νόμοι ήταν αυστηροί. Τόσο το φτύσιμο στους δρόμους, όσο και το πέταμα του αποτσίγαρου σήμαινε βαρύ πρόστιμο. Είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το μεγάλο θεματικό πάρκο αργότερα, καθώς και το αεροδρόμιο, που για μένα είναι το καλύτερο στον κόσμου,. Ένα μεγάλο κόκκινο χαλί κάλυπτε όλο το δάπεδο της αίθουσας αναμονής. Όμορφα μαγαζάκια, όμορφες οι πωλήτριες, πολιτισμένη η συμπεριφορά.
Εντύπωση μου έκανε όταν αγόρασα ένα ρολογάκι για δώρο κάποτε από αυτό το αεροδρόμιο, και μου το έβαλαν σένα χάρτινο σακουλάκι!! Πρωτοπόροι και στην οικολογία. Που φανταζόταν ο παραλήπτης του δώρου, ότι μέσα σ΄ αυτό το σακουλάκι υπήρχε ένα ρολόι!!!
Δεκάδες πλοία βρισκόταν γύρω από εμάς για τον ίδιο λόγο. Άλλα είχαν προορισμό τον Ινδικό, κι άλλα τον Ειρηνικό ή τις χώρες της Ασίας.
Μόλις φτάσαμε ανέβηκαν πάνω στο πλοίο οι έμποροι. Απλώσαν το εμπόρευμα τους στο κατάστρωμα, στους διαδρόμους, στα σαλόνια. Ήταν όλα γιαπωνέζικα, από μικροαντικείμενα όπως άλμπουν και μπιζουτιέρες με μουσική, μέχρι στερεοφωνικά, ρολόγια και φωτογραφικές μηχανές, όλα τα τελευταία μοντέλα που κυκλοφορούσαν. Ότι πουλιέται στην Σιγκαπούρη είναι αφορολόγητο, πιο φτηνό από την Ιαπωνία και εγγυημένο. Τα ψώνια από την Σιγκαπούρη είναι πάντα στο πρόγραμμα από όλους.
Τη στιγμή που ασχολούμασταν με τα εμπορεύματα διαλέγοντας και παζαρεύοντας έφτασε ένα αναπάντεχο νέο. Ο επόμενος προορισμός μας είναι οι: Σεϋχέλες!!!!!!!!!

 

[go2dbeach]

Ηρθε η ωρα να με δεσετε!

 

[ΕΡΣΗ]

Μαζι σου και εγω στο μεσιανο καταρτι!

 

[eva kas]

παμε για τρελες στις Σευχελες!!!!!

 

[KIKI]

A ! ωστε Σευχελες !!!
Για λεγε ,για λεγε καπετανιο .....

 

[soudianos]

Μετά από τριάντα ώρες παραμονή στη Σιγκαπούρη ταξιδεύαμε ξανά στα στενά της Μαλαισίας. Σήμερα αυτή η περιοχή είναι επίφοβη για πειρατεία, αλλά τότε δεν είχαν ακόμη τα σύγχρονα μέσα και την οργάνωση για να καταλάβουν πλοίο. Μπήκαμε ξανά στο φιλόξενο Ινδικό. Θάλασσες ήρεμες ζέστη πολύ. Η πορεία μας ήταν για τη Βικτώρια την πρωτεύουσα των Σεϋχελών. Σε αυτά τα νησάκια του Ινδικού είναι πολύ σπάνιο να τύχη ταξίδι για τα φορτηγά, γιατί ήταν μικρά, λίγοι οι κάτοικοι και γι’ αυτό εμπορική τους κίνηση ήταν ελάχιστη. Να όμως που βρέθηκε ναύλος για μας. Θα ξεφορτώναμε μια μικρή ποσότητα ρύζι και θα φορτώναμε κανέλα. Το μόνο που γνωρίζαμε για τα νησιά αυτά ήταν ότι εξόρισαν εδώ το Μακάριο, και ότι σύμφωνα με τα γραφόμενα στις εφημερίδες ήταν νησιά παραδεισένια.
Τώρα ταξιδεύαμε με δύο άτομα στο πλήρωμα επιπλέον. Από το Κολόμπο πήραμε ένα Ινδό ηλικίας περίπου εξήντα ετών για λαδά στο μηχανοστάσιο. Η ιστορία του ήταν ότι τον καταζητούσε η αστυνομία στις Ινδίες και αυτός κοιμόταν στα παγκάκια της αστυνομίας! Από τη Μπανγκόκ πήραμε ένα Ελβετό γύρω στα εικοσιπέντε ετών, απόφοιτο πανεπιστημίου που μας ζήτησε να το ναυτολογήσουμε για επιστρέψει στη χώρα του. Στη Μπαγκόκ πήγε με άλλο πλοίο, και ξεμπάρκαρε εκεί για να μελετήσει τη χώρα και τους ανθρώπους της. Συχνά νέοι από την Ευρώπη μπάρκαραν τζόβενα, ξεμπάρκαραν στο πρώτο λιμάνι της αρέσκειας τους, και μετά από πολύχρονη παραμονή επέστρεφαν ναυτολογημένοι σε άλλο.. Έτσι είχαν το μισθό τους, το φαγητό τους και δωρεάν ταξίδι. Τον Ελβετό δεν το θέλαμε γιατί δεν χρειαζόμασταν προσωπικό. Δέχθηκε, τότε να δουλεύει αμισθί αρκεί να επιστρέψει στην Ευρώπη που ήταν ο προορισμός μας και να πάει σπίτι του. Μετά από δεκαπέντε μέρες το ελληνικό φιλότιμο δεν μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο και μια που ήταν εργατικός, του κανονίσαμε μισθό. Ήταν ψηλός, με ξανθά σγουρά μαλλιά, αθλητικός, και ευγενικός. Τον ελεύθερο χρόνο του έφτιανε τόξα και βέλη.
Το κουτσομπολιό τις ζεστές νύχτες στο κατάστρωμα, τα πειράγματα, και τα καλαμπούρια σχετικά με την Μπανγκόκ ήταν στις δόξες τους. Έβγαιναν όλα τα «άπλυτα» καθενός στην φόρα.
Μια σκοτεινή νύχτα μετά από έντεκα μέρες ταξίδι, αγκυροβολήσαμε μπροστά σε ένα μαύρο όγκο, που το ύψος του έφτανε μέχρι τον ουρανό. Δίπλα μας υπήρχαν άλλοι μικρότεροι μαύροι όγκοι, που ήταν νησάκια. Στο βάθος βλέπαμε ελάχιστα φώτα αναμμένα. Ήταν η Βικτώρια η πρωτεύουσα των Σεϋχελών, που βρίσκεται στο νησί Μαχέ, το μεγαλύτερο του αρχιπελάγους.

 

[ΕΡΣΗ]

Αχ θελω και εγω να ειμαι μαζι σας στην κουβερτα (ετσι δεν το λενε στη ναυτικη ορολογια το καταστρωμα η κανω λαθος; Νομιζω οτι ετσι το ειχα διαβασει στα μυθιστορηματα του Ιουλιου Βερν!) για κουτσομπολιο και πειραγματα!
ΥΓ. Ο Ινδος γιατι εκατεζητειτο; Τι ειχε κανει;
Και τι ωραιο φορτιο θα παιρνατε! Θα μοσχομυριζε ολο το πλοιο!

 

[soudianos]

Αχ θελω και εγω να ειμαι μαζι σας στην κουβερτα (ετσι δεν το λενε στη ναυτικη ορολογια το καταστρωμα η κανω λαθος; Νομιζω οτι ετσι το ειχα διαβασει στα μυθιστορηματα του Ιουλιου Βερν!) για κουτσομπολιο και πειραγματα!
ΥΓ. Ο Ινδος γιατι εκατεζητειτο; Τι ειχε κανει;
Και τι ωραιο φορτιο θα παιρνατε! Θα μοσχομυριζε ολο το πλοιο!

κουβέρτα. σωστό, μάλλον θα το γυρίσω σε ναυτικούς όρους.
κάτι σα λαθρομετανάστης ήταν.
μα βέβαια μέχρι να την κλείσουμε στα αμπάρια μοσχομύριζε όλο το πλοίο

 

[ioanna karagianni]

Ωραία καπετάνιε εγώ είχα μείνει λίγο πίσω και έχασα τα δύο προηγούμενα λιμάνια αλλά με την άδεια σας θα ξαναμπαρκάρω από Βικτώρια, αν δεν έχετε θέση (έχετε πάρει και δύο επιπλέον άτομα από τότε που σας άφησα) βάλτε με στο αμπάρι μαζί με την κανέλα.