Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

[alma]

@alma
Ας το (ξανα)χαρούμε όσο πιο πολύ γίνεται, συγκεκριμένα εγώ θέλω να δω και την Επισκοπή, μιας και το περασμένο καλοκαίρι δε προλάβαινα, αλλά και στην πρώτη μου επίσκεψη γινόταν εργασίες συντήρησης.


Αυτό νομίζω πως αρχίσαμε να το λέμε κι εμείς για κάποια νησιά, νομίζω είναι φυσικό επακόλουθο της τουριστικής -αλλόγιστης καμιά φορά- ανάπτυξης. Ευτυχώς όμως που έχουμε δει/βλέπουμε κάποια πράγματα πολύ αυθεντικά ακόμα και στις μέρες μας.

Τώρα κάνουν κ κάποιου είδους ξενάγηση στην Επισκοπή υποτίθεται αλλά αν δεν περιμένουν κανένα γκρουπ από το εξωτερικό δεν ξέρω αν τηρούν τα ωράρια ή περιμένει άδικα ο κόσμος όπως περιμέναμε εμείς...

Αξίζει πολύ πάντως
Σίκινος - Εφορεία Αρχαιοτήτων: Καθημερινά ανοιχτός ο ναός της Επισκοπής... - Naxos Press



Οι αλλαγές στα νησιά είναι μεγάλες,ειδικά στα μικρά που παλιά ήταν μη τουριστικά.

Ψέριμο είχα πάει μικρότερη οικογενειακώς κ πήγα πρόπερσυ με τον άντρα μου κ ήταν αγνώριστο.
Όταν ήμουν μικρή δεν είχε καθόλου σουβενιράδικα-μαγαζιά,είχε μόνο 1-2 ταβέρνες κ λίγους ορκισμένους φαν που έμεναν σε δωμάτια πάνω στην παραλία,με λιγοστά ταπεινά κτίσματα.

Τώρα έχει μαγαζιά(δεν το βρίσκω καθόλου κακό,μπορείς να πάρεις πετσέτες,ζακετούλες για το βράδυ,ό,τι ξέχασες να φέρεις τελοσπάντων),αλλά κ σούπερ ξενοδοχειακή μονάδα με πέτρινα σπιτάκια κομψότατα,πισίνα, μπαρ δίπλα στην πισίνα...Φοβερή άνοδος το νησί(θετική για μένα στη συγκεκριμένη περίπτωση)

Τα νησιά σε 10+ χρόνια γίνονται συχνά αγνώριστα.(Όχι όλα βέβαια)

Που να περίμενα πως θα δω την Ψέριμο έτσι...Την πρόσεξαν πολύ κ μπράβο τους

 

[taniakar]

2024: (Σίκινος πράξη δεύτερη)




Το νησάκι – αποκάλυψη. Το μέρος που ένα σύντομο πέρασμα το 2012 δε στάθηκε στιγμή αρκετό. Η Σίκινος του λευκού και του γαλάζιου, η Σίκινος του Ελύτη, η Σίκινος που θέλαμε διακαώς να επιστρέψουμε, αλλά πάντα κάτι στράβωνε καθιστώντας την επίσκεψη για δεύτερη φορά ανέφικτη, κατά κύριο λόγο η δυσκολία συνδυασμών των πλοίων ακόμα και σ΄ ένα τόσο πυκνό νησιωτικά σημείο όπως οι Κυκλάδες.

Τι κι αν τα πράγματα τον Αύγουστο του 2024 ξαναστράβωσαν με τα δρομολόγια του SAOS που ακυρώθηκαν πάνω στον 15αύγουστο, ο τρόπος βρέθηκε κι αυτή τη φορά δεν αρκεστήκαμε να δούμε απλά την Αλοπρόνοια για λίγα λεπτά απ’ το πλοίο όπως συνέβη παλαιότερα, αλλά να σεργιανήσουμε ξανά, 12 έτη μετά, σ’ αυτό το υπέροχο μέρος.

Λίγο; Σαφώς και λίγο όπως θα δείτε, ούτε 24ωρο, φροντίσαμε όμως να κάνουμε την βόλτα μας στο νησί όσο γίνεται καλύτερη κι εντονότερη, δίνοντας παράλληλα την υπόσχεση να επανέλθουμε, μιας και μια ακόμα «νησιωτική» φιλία που κρατούσε απ’ τη γειτονική Φολέγανδρο το ’21 έχει ριζώσει για τα καλά στο νησί.




Ημέρα άφιξης κι αναχώρησης


Κρίμα γιατί ήταν τόσο ωραία κι απολαυστική η πλεύση στα γαλήνια νερά του Αιγαίου που σχεδόν στεναχωρηθήκαμε που κράτησε μόνο 45 λεπτά, από το λιμάνι Καραβοστάσι της Φολεγάνδρου, σ’ αυτό της Αλοπρόνοιας της Σικίνου:

View attachment 477621
View attachment 477622

Βέβαια από την άλλη ευτυχώς που όλα έγιναν πολύ σύντομα, άφιξη, παραλαβή δωματίου και συνεννόηση με τον ταξιτζή, μιας και ο χρόνος πίεζε αφόρητα για όλα όσα θέλαμε να κάνουμε. Έξι παρά τέταρτο φτάσαμε, έξι και μισή είχαμε ήδη ετοιμαστεί και ντυθεί ανηφορίζοντας το γνωστό στενό που οδηγεί στα ενδότερα της Χώρας:

View attachment 477623 View attachment 477624

Μια Χώρα να την πιείς στο ποτήρι, μια Χώρα που ο πρώτος χαρακτηρισμός που μου έρχεται από τότε μέχρι και σήμερα είναι το «ανόθευτη», κατατάσσοντας την σε μια από τις πιο όμορφες στις Κυκλάδες:

View attachment 477625 View attachment 477626

Δειλά – δειλά, με βόλτες και μια μπυρίτσα στο χέρι όπως έπρεπε αρχίσαμε να επαναφέρουμε στη μνήμη μας όσα είχαμε δει δώδεκα χρόνια νωρίτερα. Δεν ήταν και λίγα:

View attachment 477627 View attachment 477628

Ευτυχώς με χαρά διαπιστώσαμε ότι ελάχιστα έως μηδαμινά πράγματα έχουν αλλάξει στο μέρος αυτό, καθιστώντας τον όρο που προανέφερα απολύτως επίκαιρο και στο σήμερα:

View attachment 477629 View attachment 477630

Είχαμε υπολογίσει γύρω στη μια ώρα καθαρή προκειμένου να σεργιανήσουμε στα στενάκια, κάτι που ήθελα να κάνω καθαρά για φωτογραφικούς -πέρα από συναισθηματικούς κι αναμνησιακούς- λόγους:

View attachment 477631 View attachment 477632

Πως αλλιώς βέβαια να συνέβαινε; Θα μπορούσαμε να φτάσουμε ως εδώ ξανά και να μη κάνουμε τη βόλτα μας για όσο ήταν επιτρεπτό στο υπέροχο αυτό μέρος;

View attachment 477633 View attachment 477634

Υπάρχει άνθρωπος που αγαπάει τις Κυκλάδες και μπορεί ν’ απαρνηθεί τη Χώρα της Σικίνου; Δε γίνονται αυτά αγαπητοί φίλοι. Όπως και μόνοι σας μπορείτε να δείτε, ο οικισμός αυτός χαρίζει μοναδικές στιγμές στη ματιά του επισκέπτη, αφημένος στο χρόνο αλλά και την αντίληψη του καθενός:

View attachment 477635 View attachment 477636

Δεν αργήσαμε να βγούμε και για μια μικρή στάση στην κεντρική πλατεία, που τότε είχαμε πετύχει εκείνο τον αλησμόνητο γάμο που είχε καλεσμένο όλο το νησί. Τώρα την έλεγες κι ολότελα δική μας, απόλυτα διαθέσιμη για φωτογράφιση:

View attachment 477637 View attachment 477638

Η ώρα όμως είχε περάσει ανυπολόγιστα γρήγορα, αναγκάζοντας μας να πάρουμε την κατηφόρα για τον κεντρικό δρόμο, αφήνοντας πίσω τον όμορφο ναό της «Παναγίας Παντάνασσας» και τ’ αξιολάτρευτα σοκάκια της Χώρας:

View attachment 477640 View attachment 477639

Γύρω στις επτά και μισή και με τον ήλιο να ‘χει ξεκινήσει την κάθοδο του, ήμασταν μέσα στο λεωφορείο με προορισμό ακόμη ένα σπουδαίο μέρος που περιμέναμε πως και τι να (ξανά)επισκεφτούμε:

View attachment 477641

Ένα μέρος ακόμη που με χαρά βρήκαμε ίδιο και αρκετά βελτιωμένο προς το καλύτερο, διαπίστωση που κάναμε ταυτόχρονα όσο κατεβαίναμε τα σκαλιά του διάσημου «Οινοποιείο Μάναλη»

View attachment 477642 View attachment 477643 View attachment 477644

Χωρίς να το σκεφτούμε περισσότερο επιλέξαμε από το μπαρ την ποικιλία ροζέ οίνου με τα απαραίτητα συνοδευτικά, πιάνοντας παράλληλα ένα πολύ ωραίο σημείο θέασης στο μπαρ, δίπλα από το εστιατόριο που λειτουργεί εκεί από το 2014 και δεν είχαμε προλάβει:

View attachment 477645 View attachment 477646

Δίχως αμφιβολία αυτό είναι ένα από τα ωραιότερα μπαλκόνια του Αιγαίου, μιας και η Σίκινος βρίσκεται σε πολύ κομβικό σημείο, με το όλο σκηνικό του ηλιοβασιλέματος πίσω απ’ τη Φολέγανδρο και της οινοποσίας να οξύνει τις αισθήσεις:

View attachment 477647 View attachment 477648

Καθίσαμε μέχρι τις πρώτες στιγμές της νύχτας αποφασίζοντας να μη χάσουμε χρόνο περιμένοντας το λεωφορείο και να κατέβουμε τα 3 χιλιόμετρα κατηφορικού δρόμου με τα πόδια, προκειμένου να πάμε στη Χώρα για φαγητό:

View attachment 477649

Έτσι, αφού ψωνίσαμε κι ένα μπουκαλάκι πεπαλαιωμένο τσίπουρο δοκιμάζοντας το πρώτα, κινήσαμε στην κατηφόρα μέσα σε απόλυτο σκοτάδι.

View attachment 477650 View attachment 477651

Μακάρι να μπορούσα να σας περιγράψω όσα έβλεπα, ο φωτογραφικός φακός όμως δε μπορεί να καλύψει την απίστευτη αυτή διαδρομή, όπου με τον καθαρή ατμόσφαιρα που επικρατούσε έκανε τη θέα μαγικότερη, αντικρύζοντας τα νυχτερινά φώτα σε Φολέγανδρο, Σίφνο, Αντίπαρο, Πάρο, Νάξο και λίγα λεπτά μετά τη Χώρα του νησιού. Σίκινος, το κέντρο των Κυκλάδων!

View attachment 477652

Η πείνα μας είχε γονατίσει οπότε περνώντας από το κεντρικό στενάκι κάναμε αριστερά, πιάνοντας ένα τραπέζι κάτω από την κληματαριά όπως το 2012, κάτι που είχαμε συζητήσει αρκετές φορές σε ανύποπτο χρονικό διάστημα και επιτέλους ξανακάναμε:

View attachment 477653 View attachment 477654

Μέχρι να έρθουν τα μαγειρευτά κι όσο πίναμε τις μπυρίτσες μας, έσκασε και ο φίλος Ανδρέας (γνωριμία απ’ τη Φολέγανδρο) που τον τελευταίο καιρό ζει και εργάζεται στο νησί. Οι συζητήσεις ανάψανε, οι μπύρες έφεραν η μία την άλλη και η συνέχεια έπρεπε να δοθεί σ’ ένα από τα μπαράκια της Χώρας, επιλέγοντας το πιο κλασσικό με ωραίες μουσικές, περαντζάδα και ιδανικό για συνέχεια στην ωραία συζήτηση:

View attachment 477657

Ήταν περασμένες δύο όταν χαιρετηθήκαμε και πήραμε το δρόμο για την Αλοπρόνοια. Μη ρωτάτε πως, τέτοια ώρα ένας τρόπος υπάρχει αν δε διαθέτεις μεταφορικό, κάτι που δε μας χαλούσε καθόλου. Άλλα τρία χιλιόμετρα κατηφορικής πορείας με στάση όμως στη μέση της διαδρομής:

View attachment 477658

Εκεί βρίσκεται το μπαράκι/κλαμπ του νησιού, σχεδόν άδειο αλλά ανοικτό λες και μας περίμενε κι αυτό καρτερικά. Προφανώς οι αναστολές μου πήγαν περίπατο, μιας και με μια εσωτερική συζήτηση κάμφθηκαν οι αντιστάσεις. «Τι θα σου έλεγε ο 30χρονος εαυτός σου αγαπητέ ψηλέ αν δε μπεις, θα ήταν περήφανος για σένα»; Περιττό το ερώτημα.

Ούτε δυο ώρες μετά και φορτωμένοι με τα πράγματα θα κατεβαίναμε στο λιμάνι, μιας και το δρομολόγιο του Διονύσιος Σολωμός ήταν προγραμματισμένο για τις πρώτες πρωινές ώρες. Σίκινος κιόλας τέλος, τόσο σύντομα, τόσο αναπάντεχα όσο κλείστηκε, παράλληλα όμως τόσο χαρούμενα μιας και είδαμε ξανά ένα νησάκι που είχαμε καημό:

View attachment 477655 View attachment 477656


Μη ρωτάτε αν ξαναπάω.

View attachment 477659

Βάσει συνθηκών κι εμπειρίας πλέον νομίζω νωρίτερα απ’ όσο υπολογίζω…

Έχεις να προτείνεις κατάλυμα στη Σίκινο??

 

[psilos3]

Απο τα καλυτερα ηλιοβασιλεματα ever ... 2017

Άλλη μια υπέροχη παρέμβαση στην ιστορία

Που να περίμενα πως θα δω την Ψέριμο έτσι...Την πρόσεξαν πολύ κ μπράβο τους

Τα είχα παρατηρήσει κι εγώ αυτά το '19 που την επισκέφτηκα, δεν εχεις καθόλου άδικο. Το μυστικό είναι να μένεις σ' αυτά τα νησιά που απευθύνονται σε ημερήσιο τουρισμό μόλις αυτός φύγει. Βλέπεις εντελώς διαφορετικό μέρος...

 

[psilos3]

Έχεις να προτείνεις κατάλυμα στη Σίκινο??

Έμεινα σ' αυτό, πολύ καλό για τα δεδομένα μου και δικοί μας άνθρωποι.

Μήπως να ζητήσω καμία έκπτωση για το travelstories; Βλέπω μεγάλη πέραση ξαφνικά για τη Σίκινο