Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

[alma]

Ε τότε θα μετρούσα και την Αρμαθιά, τη Σπιναλόγκα κτλ, δε πάει έτσι!

Βρε μέτρα κ Σπιναλόγκα αφού μετράς Σαρία εκεί θα τα χαλάσουμε; Αφού στο ζητά ο λαός,δώσε νησιά στο λαό.

 

[gkalla]

οι τιμές στη διαμονή είναι στα ύψη!

Πιθανολογώ πως οι αυξημένες τιμές να υπάρχουν λόγω περιορισμένης διαδεσιμότητας σε καταλύματα.
Που; Εκεί που κάποτε έβαζες σκηνούλα στην παραλία και δεν σου έλεγε κανείς τίποτα…

 

[psilos3]

Πιθανολογώ πως οι αυξημένες τιμές να υπάρχουν λόγω περιορισμένης διαδεσιμότητας σε καταλύματα.
Που; Εκεί που κάποτε έβαζες ακή ούλα στην παραλία και δεν σου έλεγε κανείς τίποτα…

Αυτός θα ναι πιστεύω ο ένας λόγος.
Επίσης μιλάμε για νησιά με άλλου είδους τουρισμό και αρκετά μεγαλύτερα πορτοφόλια, σκαφάτους κτλ, οπότε ίσως παίζει και αυτός ο παράγοντας ρόλο, δε ξέρω.

Αντιμετώπισα το ίδιο πρόβλημα σε όλα τα μικρά νησιά του Ιονίου οφείλω να πω κάπου εδώ. Διαπόντια, Μεγανήσι και φυσικά Παξούς & Ιθάκη. Κι αν στα δύο τελευταία βρήκα λύση με καλό ψάξιμο ή επίσκεψη εκτός σεζόν για παράδειγμα στους Παξούς, στα υπόλοιπα αναγκάστηκα να τα σκάσω μιας και δεν υπήρχε άλλος τρόπος, ούτε πήγα με αυτοκίνητο για να δοκιμάσω τη λύση του ελεύθερου κάμπινγκ όπως λες κάτι αιώνες μετά απ΄την τελευταία φορα...
Μιλάμε για κόστος δωματίου σε Μαθράκι & Οθωνούς Ιούνιο μήνα μεγαλύτερο απ' ότι τον Αύγουστο στη Φολέγανδρο!
Ακριβό το Ιόνιο.

 

[alma]

επίσκεψη εκτός σεζόν για παράδειγμα στους Παξούς, στα υπόλοιπα αναγκάστηκα να τα σκάσω μιας και δεν υπήρχε άλλος τρόπος, ούτε πήγα με αυτοκίνητο για να δοκιμάσω τη λύση του ελεύθερου κάμπινγκ όπως λες κάτι αιώνες μετά απ΄την τελευταία φορα...
Μιλάμε για κόστος δωματίου σε Μαθράκι & Οθωνούς Ιούνιο μήνα μεγαλύτερο απ' ότι τον Αύγουστο στη Φολέγανδρο!
Ακριβό το Ιόνιο.

Η Φολέγανδρος χρόνια φημίζονταν για ακριβή.Πέρυσι βρήκαμε λογική τιμή καθαρό,κεντρικό δωμάτιο Ιούλιο μήνα με πισίνα-που για μένα δεν την χρειάζεται το καλοκαίρι αλλά λέμε...μας είπαν πως έχει πολλά δωμάτια στη Φολέγανδρο τώρα πια για αυτό έπεσαν οι τιμές.

Αντίθετα οι Παξοί που κι αυτοί φημίζονται για ακριβοί δεν βλέπω προς το παρόν να κατεβάζουν τιμές...Δεν ξέρω αν πάει κανείς μετά τις 15 Σεπτεμβρίου τι παίζει..προσωπικά μου αρέσει αυτή η εποχή για τα νησιά όπως και ο Μάιος...

 

[psilos3]

Δεν ξέρω αν πάει κανείς μετά τις 15 Σεπτεμβρίου τι παίζει..προσωπικά μου αρέσει αυτή η εποχή για τα νησιά όπως και ο Μάιος...

Πήγα τέλος Σεπτεμβρίου/αρχές Οκτώβρη του '23 κι επειδή το έψαχνα διαπίστωσα ότι όντως ήταν αρκετά πιο κάτω η τιμή σε σχέση με το καλοκαίρι όπως έιναι λογικό, όμως και πάλι σε γενικές γραμμές ήταν αρκετά. Πολύ ωραία είναι κατά τα άλλα η εποχή, δε διαφωνώ.

 

[psilos3]

Κάλαμος Ιονίου

Επίσκεψη : Ιούλιος 2024

Διάρκεια: 2 ημέρες



Καλοκαίρι 2024, το οποίο θα βάφτιζα κάλλιστα «καλοκαίρι του Ιονίου». Όχι πως δεν ήθελα να επαναλάβω κάποια από τα νησιά που ‘χω ήδη περιγράψει, ωστόσο οι εκκρεμότητες είναι για να κλείνουν σιγά-σιγά, ιδιαίτερα ενόψει του μεγάλου στόχου που πλησιάζει…

Τον Κάλαμο (μαζί με τον Καστό) τον είχα σταμπάρει εδώ και λίγα χρόνια, προσπαθώντας πάντα να συνδυάσω στο μυαλό μου και κοντινά νησιά προτού το επιχειρήσω, η επίσκεψη μου όμως το 2023 στο Μεγανήσι μ’ έκανε να επισπεύσω τις διαδικασίες και να το θέσω σαν ξεκάθαρη προτεραιότητα.

Τι κι αν δυσκολεύτηκα λίγο στο θέμα της διαμονής ως συνήθως στα μικρά νησιά, η επιμονή μου μαζί με την εύρεση των σωστών ανθρώπων με δικαίωσε γι’ άλλη μια φορά, γνωρίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένα πολύ ωραίο νησάκι της άγονης γραμμής του Ιονίου που ζει -και αυτό- στη σκιά των διάσημων γειτόνων του.



Ημέρα πρώτη


Φορτωμένος με πράγματα μου κατευθύνομαι ποδαράτος στη μικρή προβλήτα του Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας, που συνδέει τα δύο αυτά μικρά νησιά με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η αναχώρηση του πλοιαρίου «Καστός ΙΙ» είναι για τις δύο το μεσημέρι και με δέχεται χαριστικά ως τελευταίο επιβάτη μιας και ήταν ήδη φορτωμένο αρκετό κόσμο κι ακόμα περισσότερες προμήθειες:

Ούτε το εισιτήριο των 0,85€ δε πρόλαβα καλά – καλά να πληρώσω και το πλοίο ξεκίνησε κιόλας, με γαλήνια θάλασσα παράπλευρα από τις ακτές του νησιού, που βρίσκεται τόσο κοντά στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας:

Όντως είκοσι λεπτά μετά μπαίναμε κιόλας στο μικρό λιμάνι του νησιού. Η σπιτονοικοκυρά με περίμενε για να με καλωσορίσει και να με κατατοπίσει, κανονίζοντας μου και το ταξί μετάβασης μέχρι το δωμάτιο. Καλά όταν λέμε ταξί μη φανταστείτε, ένα από τα μικρά διθέσια οχήματα που βρίσκονται στον Κάλαμο, μιας και τα αυτοκίνητα δε πολυχωράνε στους δρόμους του και σπανίζουν:

Λίγη ώρα αργότερα και μετά την απαραίτητη ξεκούραση πήρα την κατηφόρα προκειμένου να κάνω την απογευματινή μου βουτιά στην παραλία που βρισκόταν πολύ κοντά στο κατάλυμα:

Τα χρώματα μπορεί να αδικούν τη «Μυρτιά» λόγω της απογευματινής σκιάς, ωστόσο πρόκειται για μια πολύ ωραία παραλία που μπορεί να απολαύσει κανείς το μπανάκι του στα νερά του Ιονίου,

κάτι που έκανα κι εγώ πριν επιστρέψω στην πολύ δροσερή μου βεράντα για λίγο ακόμα χαλάρωμα, όπως πρέπει να ναι πάντα οι σόλο διακοπές στα μικρά νησιά:

Ετοιμάστηκα στα γρήγορα βλέποντας τον ήλιο να μου κάνει τη χάρη, ξεκινώντας μέσω της κεντρικής οδικής αρτηρίας για τον οικισμό του νησιού που απείχε γύρω στο χιλιόμετρο:

Δεν είχα προλάβει να δω σχεδόν τίποτα απ’ αυτόν την ώρα που ανέβαινα. Προσπέρασα τα ερειπωμένα οικήματα που σπάνιζαν όσο προχωρούσα κεντρικότερα, δίνοντας τη θέση του σε όμορφα περιποιημένα σπιτάκια με αυλές:

Λίγα βήματα μόνο με χώριζαν από την κεντρική εκκλησία της «Αγίας Τριάδος» στρίβοντας κάπου εκεί προς τον πεζόδρομο που οδηγούσε στη «κάτι σαν πλατεία» του χωριού:

Φρόντισα να περιηγηθώ για μερικές στιγμές ακόμα στα δρομάκια προτού πάρω την απόφαση ν’ αράξω κι εγώ κάπου σαν άνθρωπος:

Τι καλύτερο απ’ το να πίνεις τις μπυρίτσες σου στο καφενείο συζητώντας με τους ντόπιους όσο περιμένεις την πίτσα να ψηθεί στο φούρνο; Τίποτα σίγουρα:

Γύρω στις δέκα το βραδάκι πήρα το δρόμο της επιστροφής προκειμένου να συνεχίσω στο κατάλυμα με παγωμένα ποτάκια και μουσική:

Μακάρι να μπορούσε να αποτυπωθεί καλύτερα η φωτογραφία με το γεμάτο σχεδόν φεγγάρι ν’ αντανακλάται στα νερά μπροστά μου, σ’ ένα ιδανικό επίλογο της βραδιάς:

Κι αν η φωτογραφία μπορεί, τα συναισθήματα δεν φωτογραφίζονται ούτε περιγράφονται με τίποτα, νομίζω το καταλαβαίνετε…




Ημέρα δεύτερη


Μια μέρα που ξεκίνησε πρωί, μιας και υπήρχαν συγκεκριμένα σχέδια προς υλοποίηση. Έπρεπε φυσικά να ξεκινήσει όπως τελείωσε η προηγούμενη, με την ίδια θέα, πίνοντας όμως καφέ υπό το φως του ηλίου αυτή τη φορά:

Η διαδρομή φυσικά γνωστή από τη χθεσινή ημέρα, κατεβαίνοντας ξεκούραστος τον κεντρικό καλημερίζοντας, με κατεύθυνση ωστόσο το λιμάνι αυτή τη φορά:

Πριν απ’ αυτό όμως όφειλα να κάνω την επίσκεψη μου στο φούρνο του νησιού για μια σπανακόπιτα που μου έκλεισε αμέσως το μάτι κι εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού:

Ήμουν στο λιμάνι πριν τις έντεκα, φωτογραφίζοντας αρκετά όσο περίμενα το μικρό σκάφος να ετοιμαστεί, ώστε να αναχωρήσουμε λίγα λεπτά αργότερα γι’ άλλη γη κι άλλα μέρη:

*Κάπου εδώ μεσολαβεί ένα ακόμη κεφάλαιο που θ’ ακολουθήσει στη συνέχεια της ιστορίας, οπότε προχωράω και πάλι με την επιστροφή μου


Νωρίς το απόγευμα ήμουν και πάλι πίσω στον Κάλαμο, έχοντας στόχο να εξερευνήσω λίγο ακόμα το νησί στο διαθέσιμο χρόνο που είχα. Μόλις δέθηκε το σκαφάκι ανέβηκα στο μικρό ταξί με προορισμό την παραλία της Αγραπιδιάς, πολύ κοντινή στον οικισμό:

Προχώρησα πάνω στη βοτσαλωτή παραλία φτάνοντας ως τον παλιό ανεμόμυλο, με τα χρώματα του νερού να μη μου δίνουν περιθώρια να σκεφτώ αν θα τη κάνω τη δεύτερη βουτιά της ημέρας:

Αυτό βέβαια που δε μπορούσα να αποφύγω όπως μπορείτε να καταλάβετε δεν ήταν το μπάνιο, αλλά το ταβέρνάκι με τη ψάθινη στέγη που είδατε προηγουμένως και δε χρειάστηκε παρά μόνο μια ματιά για να μου κάνει το κλικ.

Σκιερό τραπέζι, καρέκλα στο βότσαλο, ειδυλλιακό τοπίο, καταπληκτική μουσική, εξαίρετος μεζές και βεβαίως άφθονες παγωμένες μπυρίτσες. Τι άλλο να ζητήσει κανείς απ’ τις διακοπές του και εν τέλει απ’ τη ζωή του;

(Την αγάπη μου στα παιδιά που δουλεύουν στο μαγαζί και γίναμε εύκολα παρεάκι. Να ‘στε καλά για τις κουβέντες και τα κεράσματα!)

Όπως είναι λογικό από τέτοιες καταστάσεις δε σηκώνεται κανείς εύκολα, πόσο μάλλον εγώ που θα μπορούσα να μείνω μέχρι κλείσιμο, είχα όμως αρκετό περπάτημα για την επιστροφή μου και κόντευε σχεδόν να νυχτώσει. Ωραία ώρα για παραλία κι αυτή δε νομίζετε:

Ανηφόρισα απ’ το παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής που γιόρταζε τη προηγούμενη με το τουλάχιστον περίεργο οίκημα απέναντι της και συνέχισα ομοίως με το πρόγραμμα της προηγούμενης, αφού έκανα και μερικά ψώνια σ’ ένα παντοπωλείο:

Αυτή τη φορά πρόλαβα να πάρω μια εικόνα προτού νυχτώσει για τα καλά, από τις πολλές κι ενδιαφέρουσες που είδα σ’ αυτό το μικρό κι όμορφο νησάκι, με τις ώρες μου σ’ αυτό να φτάνουν προς το τέλος τους.

Ωραία που ήταν!



Ημέρα τρίτη – Αναχώρηση


Το ραντεβού με το διθέσιο ταξί ήταν για τις δέκα το πρωί, μιας και στις 10:20 αναχωρούσε το πλοίο της Chania Lines με προορισμό τον Μύτικα, που αναχώρησε στην ώρα του μ’ εμένα όρθιο στη πρύμνη του προκειμένου να φωτογραφίζω τις μοναδικές αυτές στιγμές σε μια θάλασσα – λάδι:

Η παράλληλη με την ακτή πλεύση μου έδωσε την ευκαιρία να δω και δύο πραγματάκια που δε πρόλαβα όσο ήμουν στο νησί, όπως το εκκλησάκι του Αγίου Δονάτου καθώς και το κτίσμα του Καστρομονάστηρου. Ας μείνει και κάτι που λένε και οι παλιοί…

Βλέπετε το δρομολόγιο συμπεριλάμβανε και στάση στο δεύτερο λιμάνι του Καλάμου στον οικισμό της «Επισκοπής», κάνοντας για το λόγο αυτό το δρομολόγιο της επιστροφής γύρω στο 40λεπτο:

Ήταν οι τελευταίες μου στιγμές στον Κάλαμο αφήνοντας τον λίγο μετά από τα μάτια μου, βάζοντας μπρος για την επόμενη περιήγηση, όντας γεμάτος πολύ όμορφες εικόνες κι εντυπώσεις.

Τώρα ξέρω, έμαθα, είδα, το να επιστρέψω και σ’ αυτό το νησάκι θα ‘ναι ακόμη πιο εύκολο…

 

[annoula]

Κάλαμος Ιονίου

Επίσκεψη : Ιούλιος 2024

Διάρκεια: 2 ημέρες



Καλοκαίρι 2024, το οποίο θα βάφτιζα κάλλιστα «καλοκαίρι του Ιονίου». Όχι πως δεν ήθελα να επαναλάβω κάποια από τα νησιά που ‘χω ήδη περιγράψει, ωστόσο οι εκκρεμότητες είναι για να κλείνουν σιγά-σιγά, ιδιαίτερα ενόψει του μεγάλου στόχου που πλησιάζει…

Τον Κάλαμο (μαζί με τον Καστό) τον είχα σταμπάρει εδώ και λίγα χρόνια, προσπαθώντας πάντα να συνδυάσω στο μυαλό μου και κοντινά νησιά προτού το επιχειρήσω, η επίσκεψη μου όμως το 2023 στο Μεγανήσι μ’ έκανε να επισπεύσω τις διαδικασίες και να το θέσω σαν ξεκάθαρη προτεραιότητα.

Τι κι αν δυσκολεύτηκα λίγο στο θέμα της διαμονής ως συνήθως στα μικρά νησιά, η επιμονή μου μαζί με την εύρεση των σωστών ανθρώπων με δικαίωσε γι’ άλλη μια φορά, γνωρίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένα πολύ ωραίο νησάκι της άγονης γραμμής του Ιονίου που ζει -και αυτό- στη σκιά των διάσημων γειτόνων του.



Ημέρα πρώτη


Φορτωμένος με πράγματα μου κατευθύνομαι ποδαράτος στη μικρή προβλήτα του Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας, που συνδέει τα δύο αυτά μικρά νησιά με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η αναχώρηση του πλοιαρίου «Καστός ΙΙ» είναι για τις δύο το μεσημέρι και με δέχεται χαριστικά ως τελευταίο επιβάτη μιας και ήταν ήδη φορτωμένο αρκετό κόσμο κι ακόμα περισσότερες προμήθειες:

View attachment 476438 View attachment 476441

Ούτε το εισιτήριο των 0,85€ δε πρόλαβα καλά – καλά να πληρώσω και το πλοίο ξεκίνησε κιόλας, με γαλήνια θάλασσα παράπλευρα από τις ακτές του νησιού, που βρίσκεται τόσο κοντά στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας:

View attachment 476439 View attachment 476440

Όντως είκοσι λεπτά μετά μπαίναμε κιόλας στο μικρό λιμάνι του νησιού. Η σπιτονοικοκυρά με περίμενε για να με καλωσορίσει και να με κατατοπίσει, κανονίζοντας μου και το ταξί μετάβασης μέχρι το δωμάτιο. Καλά όταν λέμε ταξί μη φανταστείτε, ένα από τα μικρά διθέσια οχήματα που βρίσκονται στον Κάλαμο, μιας και τα αυτοκίνητα δε πολυχωράνε στους δρόμους του και σπανίζουν:

View attachment 476442

Λίγη ώρα αργότερα και μετά την απαραίτητη ξεκούραση πήρα την κατηφόρα προκειμένου να κάνω την απογευματινή μου βουτιά στην παραλία που βρισκόταν πολύ κοντά στο κατάλυμα:

View attachment 476443 View attachment 476444

Τα χρώματα μπορεί να αδικούν τη «Μυρτιά» λόγω της απογευματινής σκιάς, ωστόσο πρόκειται για μια πολύ ωραία παραλία που μπορεί να απολαύσει κανείς το μπανάκι του στα νερά του Ιονίου,

View attachment 476445
View attachment 476446

κάτι που έκανα κι εγώ πριν επιστρέψω στην πολύ δροσερή μου βεράντα για λίγο ακόμα χαλάρωμα, όπως πρέπει να ναι πάντα οι σόλο διακοπές στα μικρά νησιά:

View attachment 476447

Ετοιμάστηκα στα γρήγορα βλέποντας τον ήλιο να μου κάνει τη χάρη, ξεκινώντας μέσω της κεντρικής οδικής αρτηρίας για τον οικισμό του νησιού που απείχε γύρω στο χιλιόμετρο:

View attachment 476448 View attachment 476449

Δεν είχα προλάβει να δω σχεδόν τίποτα απ’ αυτόν την ώρα που ανέβαινα. Προσπέρασα τα ερειπωμένα οικήματα που σπάνιζαν όσο προχωρούσα κεντρικότερα, δίνοντας τη θέση του σε όμορφα περιποιημένα σπιτάκια με αυλές:

View attachment 476450 View attachment 476451

Λίγα βήματα μόνο με χώριζαν από την κεντρική εκκλησία της «Αγίας Τριάδος» στρίβοντας κάπου εκεί προς τον πεζόδρομο που οδηγούσε στη «κάτι σαν πλατεία» του χωριού:

View attachment 476452 View attachment 476453

Φρόντισα να περιηγηθώ για μερικές στιγμές ακόμα στα δρομάκια προτού πάρω την απόφαση ν’ αράξω κι εγώ κάπου σαν άνθρωπος:

View attachment 476454 View attachment 476455

Τι καλύτερο απ’ το να πίνεις τις μπυρίτσες σου στο καφενείο συζητώντας με τους ντόπιους όσο περιμένεις την πίτσα να ψηθεί στο φούρνο; Τίποτα σίγουρα:

View attachment 476456

Γύρω στις δέκα το βραδάκι πήρα το δρόμο της επιστροφής προκειμένου να συνεχίσω στο κατάλυμα με παγωμένα ποτάκια και μουσική:

View attachment 476457 View attachment 476458

Μακάρι να μπορούσε να αποτυπωθεί καλύτερα η φωτογραφία με το γεμάτο σχεδόν φεγγάρι ν’ αντανακλάται στα νερά μπροστά μου, σ’ ένα ιδανικό επίλογο της βραδιάς:

View attachment 476459

Κι αν η φωτογραφία μπορεί, τα συναισθήματα δεν φωτογραφίζονται ούτε περιγράφονται με τίποτα, νομίζω το καταλαβαίνετε…




Ημέρα δεύτερη


Μια μέρα που ξεκίνησε πρωί, μιας και υπήρχαν συγκεκριμένα σχέδια προς υλοποίηση. Έπρεπε φυσικά να ξεκινήσει όπως τελείωσε η προηγούμενη, με την ίδια θέα, πίνοντας όμως καφέ υπό το φως του ηλίου αυτή τη φορά:

View attachment 476460

Η διαδρομή φυσικά γνωστή από τη χθεσινή ημέρα, κατεβαίνοντας ξεκούραστος τον κεντρικό καλημερίζοντας, με κατεύθυνση ωστόσο το λιμάνι αυτή τη φορά:

View attachment 476461 View attachment 476462

Πριν απ’ αυτό όμως όφειλα να κάνω την επίσκεψη μου στο φούρνο του νησιού για μια σπανακόπιτα που μου έκλεισε αμέσως το μάτι κι εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού:

View attachment 476463 View attachment 476464

Ήμουν στο λιμάνι πριν τις έντεκα, φωτογραφίζοντας αρκετά όσο περίμενα το μικρό σκάφος να ετοιμαστεί, ώστε να αναχωρήσουμε λίγα λεπτά αργότερα γι’ άλλη γη κι άλλα μέρη:

View attachment 476465 View attachment 476466


*Κάπου εδώ μεσολαβεί ένα ακόμη κεφάλαιο που θ’ ακολουθήσει στη συνέχεια της ιστορίας, οπότε προχωράω και πάλι με την επιστροφή μου


Νωρίς το απόγευμα ήμουν και πάλι πίσω στον Κάλαμο, έχοντας στόχο να εξερευνήσω λίγο ακόμα το νησί στο διαθέσιμο χρόνο που είχα. Μόλις δέθηκε το σκαφάκι ανέβηκα στο μικρό ταξί με προορισμό την παραλία της Αγραπιδιάς, πολύ κοντινή στον οικισμό:

View attachment 476467
View attachment 476468

Προχώρησα πάνω στη βοτσαλωτή παραλία φτάνοντας ως τον παλιό ανεμόμυλο, με τα χρώματα του νερού να μη μου δίνουν περιθώρια να σκεφτώ αν θα τη κάνω τη δεύτερη βουτιά της ημέρας:

View attachment 476469 View attachment 476470

Αυτό βέβαια που δε μπορούσα να αποφύγω όπως μπορείτε να καταλάβετε δεν ήταν το μπάνιο, αλλά το ταβέρνάκι με τη ψάθινη στέγη που είδατε προηγουμένως και δε χρειάστηκε παρά μόνο μια ματιά για να μου κάνει το κλικ.

View attachment 476471

Σκιερό τραπέζι, καρέκλα στο βότσαλο, ειδυλλιακό τοπίο, καταπληκτική μουσική, εξαίρετος μεζές και βεβαίως άφθονες παγωμένες μπυρίτσες. Τι άλλο να ζητήσει κανείς απ’ τις διακοπές του και εν τέλει απ’ τη ζωή του;

View attachment 476472

(Την αγάπη μου στα παιδιά που δουλεύουν στο μαγαζί και γίναμε εύκολα παρεάκι. Να ‘στε καλά για τις κουβέντες και τα κεράσματα!)

Όπως είναι λογικό από τέτοιες καταστάσεις δε σηκώνεται κανείς εύκολα, πόσο μάλλον εγώ που θα μπορούσα να μείνω μέχρι κλείσιμο, είχα όμως αρκετό περπάτημα για την επιστροφή μου και κόντευε σχεδόν να νυχτώσει. Ωραία ώρα για παραλία κι αυτή δε νομίζετε:

View attachment 476473 View attachment 476474

Ανηφόρισα απ’ το παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής που γιόρταζε τη προηγούμενη με το τουλάχιστον περίεργο οίκημα απέναντι της και συνέχισα ομοίως με το πρόγραμμα της προηγούμενης, αφού έκανα και μερικά ψώνια σ’ ένα παντοπωλείο:

View attachment 476476 View attachment 476475

Αυτή τη φορά πρόλαβα να πάρω μια εικόνα προτού νυχτώσει για τα καλά, από τις πολλές κι ενδιαφέρουσες που είδα σ’ αυτό το μικρό κι όμορφο νησάκι, με τις ώρες μου σ’ αυτό να φτάνουν προς το τέλος τους.

View attachment 476477

Ωραία που ήταν!



Ημέρα τρίτη – Αναχώρηση


Το ραντεβού με το διθέσιο ταξί ήταν για τις δέκα το πρωί, μιας και στις 10:20 αναχωρούσε το πλοίο της Chania Lines με προορισμό τον Μύτικα, που αναχώρησε στην ώρα του μ’ εμένα όρθιο στη πρύμνη του προκειμένου να φωτογραφίζω τις μοναδικές αυτές στιγμές σε μια θάλασσα – λάδι:

View attachment 476478
View attachment 476479

Η παράλληλη με την ακτή πλεύση μου έδωσε την ευκαιρία να δω και δύο πραγματάκια που δε πρόλαβα όσο ήμουν στο νησί, όπως το εκκλησάκι του Αγίου Δονάτου καθώς και το κτίσμα του Καστρομονάστηρου. Ας μείνει και κάτι που λένε και οι παλιοί…

View attachment 476480 View attachment 476481

Βλέπετε το δρομολόγιο συμπεριλάμβανε και στάση στο δεύτερο λιμάνι του Καλάμου στον οικισμό της «Επισκοπής», κάνοντας για το λόγο αυτό το δρομολόγιο της επιστροφής γύρω στο 40λεπτο:

View attachment 476482

Ήταν οι τελευταίες μου στιγμές στον Κάλαμο αφήνοντας τον λίγο μετά από τα μάτια μου, βάζοντας μπρος για την επόμενη περιήγηση, όντας γεμάτος πολύ όμορφες εικόνες κι εντυπώσεις.

View attachment 476483

Τώρα ξέρω, έμαθα, είδα, το να επιστρέψω και σ’ αυτό το νησάκι θα ‘ναι ακόμη πιο εύκολο…

Υπέροχα! Πιστεύεις αυτά εκεί τα νησάκια Κάλαμος, Καστός είναι για διακοπές μιας εβδομαδας δλδ τυπου να ειναι οι βασικες σου διακοπες για καλοκαιρι? Καταλυμα βρισκεις σχετικα ευκολα? Περίπου τι τιμές παίζουν? Μου δωσες πολυ ωραια ιδεα για τις διακοπες πρωτα ο Θεος το 2025 αρκεί να χει υπέροχες παραλίες, ηρεμία και καλό φαγητό!