Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Μην τρομάξεις αν χαθώ...!!!

[ANEL]

Aρχίσαμε τα ψεματάκια? Για σοβαρέψου λίγο......αληθινή ταξιδιωτική ιστορία γράφεις, όχι μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας.

καλή μου dim....πίνω εγώ ποτέ???ε,πίνω????:roll:
αν και πολύ μου λείπει το "μικρή μου ANEL",εγώ θα σου στείλω τις αποδείξεις για την ύπαρξη του Λεονάρντο...μαζί με χ*ψ+ωτ8*ν...κουτάκια εσθονικής μπύρας...αν και δεν βλέπω γιατί μια ταξιδιωτική ιστορία, δεν μπορεί να περιέχει υπερβατικά στοιχεία και εμπειρίες..
ωραία συζήτηση άνοιξες...δεν την αναπτύσσουμε λίγο στο σόσιαλ???(σοβαρά αυτό το λέω)

 

[dim kyr]

καλή μου dim....πίνω εγώ ποτέ???ε,πίνω????:roll:
αν και πολύ μου λείπει το "μικρή μου ANEL",εγώ θα σου στείλω τις αποδείξεις για την ύπαρξη του Λεονάρντο...μαζί με χ*ψ+ωτ8*ν...κουτάκια εσθονικής μπύρας...αν και δεν βλέπω γιατί μια ταξιδιωτική ιστορία, δεν μπορεί να περιέχει υπερβατικά στοιχεία και εμπειρίες..
ωραία συζήτηση άνοιξες...δεν την αναπτύσσουμε λίγο στο σόσιαλ???(σοβαρά αυτό το λέω)

Aνοιξε θέμα και ακολουθώ. Εχω άποψη επι του θέματος...

 

[ioanna karagianni]

"Κυρία με τα μωβ" άσε τα social-ιστικά και μην χρονοτριβείς, είπα και εγώ να διαβάσω μια ευρωπαϊκή ιστορία και με έχουν στο περίμενε. Άντε γιατί αν δεν συμμορφωθείς θα στείλω την ροζούλα να σε μαζέψει. Θα ταιριάζετε και χρωματικά.

 

[ANEL]

"Κυρία με τα μωβ" άσε τα social-ιστικά και μην χρονοτριβείς, είπα και εγώ να διαβάσω μια ευρωπαϊκή ιστορία και με έχουν στο περίμενε. Άντε γιατί αν δεν συμμορφωθείς θα στείλω την ροζούλα να σε μαζέψει. Θα ταιριάζετε και χρωματικά.

κατσε να μαζέψω τον Λεονάρντο..και αρχίζω

 

[Marizaki]

κατσε να μαζέψω τον Λεονάρντο..και αρχίζω

Με τον Λεοναρντο για φανταστικη παρεα..ξέρεις που πάει το μυαλο μου;
...σε χελωνονιτζακι ! ..γιατι ο Ντα Βιντσι..για συνταξιδιωτης..πινοντας μπύρες δε μου κανει! (ποσταρα κ στο νεο σου θεμα..περι φανταστικων πλασματων στις ιστοριες)

Περιμενουμε ομως κ τη συνεχεια..με ή χωρις Λεοναρντο!

 

[ANEL]

Με τον Λεοναρντο για φανταστικη παρεα..ξέρεις που πάει το μυαλο μου;
...σε χελωνονιτζακι ! ..γιατι ο Ντα Βιντσι..για συνταξιδιωτης..πινοντας μπύρες δε μου κανει! (ποσταρα κ στο νεο σου θεμα..περι φανταστικων πλασματων στις ιστοριες)

Περιμενουμε ομως κ τη συνεχεια..με ή χωρις Λεοναρντο!

δεν του τόχεις(του Ντα Βίντσι),να πίνει μπύρες???
γιατί???
τον έχεις για κανένα κολλημένο στενόμυαλο,παρωχημένο τύπο???
είναι πολύ ανοικτός σε νέες εμπειρίες,παρά την ηλικία του!
(σε αντίθεση με πολλούς νέους,νεώτερους,κτλ.....συντηρητικούς τύπους)

 

[Marizaki]

δεν του τόχεις(του Ντα Βίντσι),να πίνει μπύρες???
γιατί???
τον έχεις για κανένα κολλημένο στενόμυαλο,παρωχημένο τύπο???
είναι πολύ ανοικτός σε νέες εμπειρίες,παρά την ηλικία του!
(σε αντίθεση με πολλούς νέους,νεώτερους,κτλ.....συντηρητικούς τύπους)

μπορεί!!:roll:..αλλα πες την αλήθεια ..θα προτιμούσες ένα χελωνονιτζακι για παρεα
τι;...οχι;!

 

[Marizaki]

μπορεί!!:roll:..αλλα πες την αλήθεια ..θα προτιμούσες ένα χελωνονιτζακι για παρεα
τι;...οχι;!

ενταξει...καταλαβα..τον Ντα Βιντσι θέλεις για μπυρες..ΟΚ.
περιμενουμε κ τη συνεχεια ομως..

 

[ANEL]

Πρώτη βόλτα στη πόλη ,με ψιλόβροχο δίχως ομπρέλα,επιλέγω τον δρόμο για το λιμάνι.
Η περιοχή δεν μου αρέσει.Μ' αρέσει όμως να χαζεύω τα φέρυ και τους Φινλανδούς που μεταφέρουν κιβώτια μπύρας με καροτσάκια.
Στον δρόμο της επιστροφής,μυρωδιές κεντρίζουν προκλητικά τις αισθήσεις μας.Εύκολα εντοπίζουμε τη πηγή τους.Ενα μικρό ζαχαροπλαστείο με τοπικά εδέσματα.Διαλέγουμε στη τύχη από ένα και καθόμαστε στο μοναδικό τραπεζάκι,δίπλα στη τζαμαρία του μαγαζιού.
Τα απολαύσαμε πραγματικά και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Αυτή τη φορά τα βήματά μας μας έφεραν στη παλιά πόλη,που τώρα ήταν γεμάτη κόσμο,κυρίως ξένους,όπως και εμείς.
Κατά τις 10.00μμ ξαφνικά νύχτωσε.Απότομα.Χωρίς αυτό το μεταβατικό ημίφως που έχω συνηθίσει στον τόπο μου..........:roll:


Το 1ο βράδυ στη πόλη πέρασε ευχάριστα,με βόλτες στη όμορφα φωτισμένη παλιά πόλη.Περιπλανώμενη στα πλακόστρωτα δρομάκια,πέρασα την πρώτη σειρά των τειχών,αυτών που έχτισαν οι Δανοί και βγήκα απ΄την περιοχή που κάποτε ζούσαν οι πλούσιοι έμποροι και τεχνίτες της πόλης.Εφτασα χωρίς κόπο στην άνω παλιά πόλη. Είναι η περιοχή στην οποία έμεναν οι ευγενείς(ως επί τω πλείστων ξεπεσμένοι οικονομικά).Βρέθηκα έξω απ΄τον ναό του Αλεξάντερ Νέφσκι,όμορφα φωτισμένο τη νύχτα και απαλλαγμένο από τουρίστες.Συνεχίζοντας έφτασα στο Κοινοβούλιο και αυτό όμορφο λουσμένο στο νυχτερινό φως.Μια μικρή πλατεία,δίπλα ακριβώς από το Κοινοβούλιο,προσφέρει εκπληκτική θέα στη πόλη.Το σημείο είναι όμορφο τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα.Μια γλυκιά κούραση υπαγορεύει σε μένα και το Λεονάρντο να ξαποστάσουμε για λίγο σ' ένα παγκάκι..η περιοχή είναι σχεδόν έρημη και εμείς μπορούμε ν' αφεθούμε στη σιωπή μιας γλυκιάς νύχτας στο Ταλίν!
Δεν μιλάμε και οι δυο είμαστε βυθισμένοι στις σκέψεις μας ή και στην απουσία σκέψεων κατά περίσταση.Βγάζω τσιγάρο,προσφέρω και στο Λεονάρντο,αυτός ευγενικά αρνείται..σωπαίνει και μ΄αφήνει ν' απολαύσω το δικό μου...ξαφνικά όμως λύνει τη σιωπή του και αρχίζει να μου εξιστορεί την ιστορία της πόλης:
Και εγένετo Kaluria!!
Μιά φορά κι έναν καιρό,τα πολύ μακρινά χρόνια,ζούσε ο Κάλεβ,μεγάλος ήρωας και σπουδαίος άντρας της εποχής .Προς τιμή του η πόλη ονομάστηκε Kaluria το 1154,όπως βεβαιώνει και ο άραβας γεωγράφος Al Idrisi.
Το όνομα όμως φαίνεται πως δεν άρεσε καθόλου στους Δανούς κατακτητές,αφού το 1219 ο Δανός βασιλιάς Βαλντεμάρ Β' μετονόμασε τη πόλη σε Ταλίν,που θα πει πόλη των Δανών!
Κάποιο θέμα είχε ο Βαλντεμάρ Β' με την ιδιοκτησία...
Αφού έκανε τα βαφτίσια ,φρόντισε να προστατέψει τη περιουσία του,χτίζοντας το φρούριο του ,την επισκοπή του και τελικά αφού ξεμπέρδεψε και μ' αυτό μπόρεσε επιτέλους ν' αφοσιωθεί ο βασιλιάς μας σε πιο σοβαρές και εποικοδομητικές δραστηριότητες,όπερ σημαίνει,εμπόριο,στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής,και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα καθήκοντα που έχουν οι κάθε Βαλντεμάρ,ανά τους αιώνες!
Κάπου εδώ εμφανίζονται οι Τεύτονες Ιππότες,σαν άλλοι μνηστήρες και διεκδικούν για λογαριασμό τους τη περιοχή!Που να δώσει ο Βαλντεμάρ Β' κομμάτι της ιδιοκτησίας του,που να πάνε αλλού κι αυτοί...πάρε-δώσε...ή αλλιώς δυό γάιδαροι τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα...αρχίζει ένας μακροχρόνιος πόλεμος ανάμεσά τους.Στο τέλος,πρώτοι οι Δανοί βλέπουν το ασύμφορο της επένδυσής τους και πουλάνε το Ταλίν στους Τεύτονες Ιππότες ,αντί 19.000 ασημένιων μάρκων!
Οι Τεύτονες,ανασκουμπώνονται και αρχίζουν να ανακαινίζουν το καινούργιο τους σπίτι(Ταλίν),το οποίο είχαν μακελέψει στα χρόνια των συγκρούσεων με τους Δανούς.Ετσι στα θεμέλια του φρουρίου του Βαλντεμάρ Β',κατασκευάζουν το κάστρο tompea.
Τα χρόνια κυλούσαν σαν νερό,ειρηνικά(?),βαρετά(?),ήρεμα(?)...οι αιώνες διαδέχονταν ο ένας τον άλλο....και φτάνουμε έτσι ως το σωτήριο έτος 1577.Την εποχή εκείνη στη περιοχή έκανε κουμάντο ένας θρύλος της παγκόσμιας ιστορίας,ο Ιβάν ο Τρομερός...απ' όσο φαίνεται 'γυάλισε' και σ΄αυτόν το Ταλίν...αλλά δεν του κατσε!Οι κακές γλώσσες λένε πως τα σχέδια του τα χάλασαν οι Σουηδοί...μπορεί να είναι έτσι,μπορεί και όχι..ποιος ξέρει??
Με τούτα και με κείνα,φτάσαμε κιόλας στο 1710(πως περνάνε έτσι τα χρόνια???).Τότε ο Μέγα Πέτρος έχοντας πάρει φόρα,κατακτά και το Ταλίν...και προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση(των όποιων άλλων θα δοκίμαζαν να του αντισταθούν)έβαλε τη χώρα και τη πόλη στη απομόνωση!Επιτέλους,να ξέρουμε ποιος κάνει κουμάντο κάθε φορά!Εκεί,μάλλον τη ξέχασε,είχε και ένα κάρο σκοτούρες ο τσάρος μας,με το Ταλίν θ 'ασχολείται τώρα??
Κάπου τον 19ο αι. Οι Ρώσοι αποφασίζουν να άρουν την τιμωρία και κατασκευάζουν σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει το Ταλίν με τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.
Λάθος timing να το πω????ιστορική αναγκαιότητα να το πω????όπως και να το πω,οι Εσθονοί φαίνεται πως βαρέθηκαν να έχουν τόσους αιώνες κάποιον πάνω απ'το κεφάλι τους ....σιχάθηκαν αυτό το μπάτε σκύλοι στη χώρα τους και πατάνε μια ανεξαρτησία τον Φεβρουάριο του 1918...που τους αφήνει όλους μακάκες!
Αχ,τα ωραία πράγματα διαρκούν λίγο και αυτό έρχεται να το αποδείξει η ιστορία,αφού το 1941 η χιτλερική Γερμανία παίρνει τα ηνία της κατοχής στη χώρα.Εκεινή την εποχή τα νεύρα του Χίτλερ και του επιτελείου του,δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση,τι να κάνει και αυτός για να εκτονωθεί βομβαρδίζει το Ταλίν...τώρα νιώθει κάπως καλύτερα,αλλά όχι για πολύ!
Έτσι δίνει το Ταλίν στη μαμά Ρωσία,που τώρα είναι αναβαθμισμένη σε Σοβιετική Ενωση.
Ε,η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή.Με τη κατάρρευση της Σ.Ενωσης,η Εσθονία ανακυρήσει την ανεξαρτησία της και το Ταλίν στέφεται υπερήφανη πρωτεύουσα του ανεξάρτητου κράτους.
Αυτά είπε ο Λεονάρντο και σώπασε...
εγώ άναψα άλλο ένα τσιγάρο,χάζεψα λίγο τον καπνό του να σκορπίζεται στον εσθονικό αέρα και είπα:
Λεονάρντο,με ένα πρόχειρο υπολογισμό,νομίζω πως τη χειρότερη επένδυση σ' αυτή την ιστορία την έκαναν οι Τεύτονες Ιππότες.Όχι μόνο ακριβοπλήρωσαν τους Δανούς για κάτι που δεν ήταν δικό τους,αλλά επένδυσαν σε ανακατασκευές,προσθήκες κτλ, στη πόλη,για να έρθουν οι επόμενοι να τη βρουν σένια!
Γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο....
αλλά τώρα χρειάζομαι κάτι δυνατό που θα με επαναφέρει στο σήμερα και στο τώρα.
Κατηφορίζουμεξανά για το κέντρο της παλιάς πόλης,εκεί που χτυπά η καρδιά του σημερινού Ταλίν,και κάπου στη πλατεία ανακαλύψαμε ένα υπόγειο με δυνατή rock μουσική...είναι ότι ακριβώς χρειαζόμασταν.Κατεβήκαμε λίγα σκαλοπάτια και βρεθήκαμε σ' ένα μεγάλο rock club με live μουσική!είχαμε ένα μικρό πρόβλημα με τον μπάρμαν ,που για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα,δεν πείστηκε να μου φτιάξει το κοκτέιλ που ζήτησα...βολεύτηκα με κάτι πιο εύκολο και αφέθηκα στους ήχους της μουσικής!
Ο Λεονάρντο δίπλα μου δοκίμασε μια εσθονική μπύρα(βρίσκει τη μπύρα καθαρότερο ποτό απ΄όλα αυτά τα καινούργια που πίνουμε εμείς)και κατενθουσιάστηκε με τη μπάντα και τα rock και reggae ακούσματα!
Γυρίσαμε χαρούμενοι από μια γεμάτη και όμορφη μέρα στο μακρινό Ταλίν....για να παραδοθούμε στη μαγεία του ύπνου σε καθαρά και αναπαυτικά κρεβάτια!

 

[Dafni]

ωραια που την αφηγηται ο Λεονάρντο την ιστορια του Ταλιν!!!πολύ προχωρημένος ο τυπος στις εκφρασεις του.....δεν εκπλησσομαι που τα ξέρει ολα αυτα.....αυτα και πολλά αλλα ξέρει μάλλον,εφοσον εχει τη φημη οτι "εχει κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα"?

 

[ANEL]

ωραια που την αφηγηται ο Λεονάρντο την ιστορια του Ταλιν!!!πολύ προχωρημένος ο τυπος στις εκφρασεις του.....δεν εκπλησσομαι που τα ξέρει ολα αυτα.....αυτα και πολλά αλλα ξέρει μάλλον,εφοσον εχει τη φημη οτι "εχει κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα"?

ακριβώς!!!και να φανταστείς πως υπάρχουν κάποιοι,ονόματα δεν λέω,που τον κατηγορούν για τζαναμπέτη!
!κακές γλώσσες

 

[ANEL]

5.30πμ και το φως παίρνει τη ρεβάνς απ΄το σκοτάδι,για άλλη μια φορά στη αέναη διαμάχη τους....
Και εγώ ξυπνάω.Έχω κοιμηθεί ελάχιστες ώρες και όμως δεν νιώθω καμιά κούραση.Αδύνατον να περιμένω.Πρέπει να βγω στους δρόμους της πόλης.

Περιπλανώμενη στα σοκάκια της πόλης,αναλογίζομαι τα περασμένα,τα τωρινά,τα μελλοντικά.Ψάχνω τον κρίκο ανάμεσα στα γεγονότα.Ψάχνω το νόημα.Το γιατί και το πως των φαινομένων.Ο Λεονάρντο σωπαίνει.:roll:

Παίρνω τον δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο..σήμερα η μέρα είναι ηλιόλουστη,φαίνεται πως θα κάνει ζέστη και δεν θα βρέξει...φαίνεται..δεν πρέπει να είσαι ποτέ σίγουρος για τον καιρό σ' αυτά τα μέρη...
Φτάνουμε στο παλάτι της Κατερίνας,αρκετά πρωί-γύρω στις 9.30πμ.
Μάλλον την ίδια ιδέα είχαν και πολλοί άλλοι ξένοι...το ίδιο το κτίσμα,δεν μου λέει και πολλά..ούτε και οι κήποι είναι κάτι το τρομερά εντυπωσιακό...αλλά η ουσία παραμένει...είναι εκεί για όποιον θέλει μια μικρή ή μεγάλη βόλτα στο πάρκο....ή για όποιον αρέσκεται να χαζεύει το παιγνίδι του νερού στο συντριβάνι και τους κύκνους στη λίμνη...
το πάρκο-δάσος γύρω του με κερδίζει...περπατάω όλο και βαθύτερα,όλο και μακρύτερα...
σκέφτομαι,πόσο όμορφο είναι να ξυπνάει κανείς το πρωί και να έχει τη δυνατότητα για μια βόλτα ανάμεσα σε σημύδες....
ο επόμενος σταθμός μας το ολυμπιακό στάδιο,χτισμένο δίπλα στο λιμάνι...άρα δίπλα στη θάλασσα...καλό το στάδιο,καλύτερο το πάρκο-δάσος πέρα απ' αυτό,μα ακόμα καλύτερη η θάλασσα...κατηφορίζω ως εκεί...η εικόνα που έχω δεν περιγράφεται με λέξεις...
Βλέπω ένα γκρι υγρό...να καλύπτει απλά την άμμο..στον τόπο μου αυτό ,αν ήταν πράσινο,θα το λέγαμε βάλτο...
αν ήταν καφέ θα το λέγαμε βούρκο...
.τώρα που είναι γκρι πως λέγεται??
να κάτι στο οποίο δεν μπορεί να απαντήσει ο Λεονάρντο!!!
Η συνέχεια περιλαμβάνει φαγητό στη παλιά πόλη...και ατέλειωτες περιπλανήσεις στα σοκάκια της...μπαίνω βγαίνω σε μαγαζιά με αντίκες,ρούχα,κοσμήματα...βλέπω περιοδικά και εφημερίδες της 1ης σοβιετικής εποχής,δίσκους γραμμοφώνου και βινυλίου με σοβιετικές επιτυχίες(υποθέτω),γραμμόφωνα ,ραπτομηχανές με βάση (singer) και...
σίδερο με κάρβουνα!!!!
....αμααααάν,τι σπρωξιά ήταν αυτή???πήγα 30 plus χρόνια πίσω...:roll:
.με θυμάμαι να επιμένω να μου το δώσει η γιαγιά μου να σιδερώσω ένα λευκό πουκάμισο ....επίμονη γαρ,την πείθω μετά από πολύωρο ψαλτήρι....
η περηφάνια μου, που κρατάω αυτό το μυθικό αντικείμενο στο χέρι μου,δεν λέγεται....
ούτε και οι φωνές της γιαγιάς μου,όταν είδε το κάψιμο στο λευκό πουκάμισο!!
βγαίνω γρήγορα απ΄το μαγαζί,φοβούμενη πως ο πωλητής θα δει την ντροπή μου....
περιπλανώμενη,βλέπω ένα ζαχαροπλαστείο.συνήθως δεν δίνω σημασία σε τέτοια μέρη,αφού δεν είμαι φαν των γλυκών..αυτή τη φορά όμως σαν κάτι να με σπρώχνει να μπω μέσα.Μπαίνω και αμέσως εντοπίζω μια μικρή στριφογυριστή σκάλα που οδηγεί προφανώς σε κάποιο υπόγειο και χωρίς να ρωτήσω κανέναν κατευθύνομαι προς τα εκεί!
Το υπόγειο είναι έκθεση γλυπτών-ζαχαρωτών!κιθάρες,βιβλία,προτομές διάσημων,απ' όλα έχει ο μπαξές!
Το ισόγειο,εκτός από ζαχαροπλαστείο είναι και εργαστήριο..στο κέντρο έχει ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι όπου κανείς μπορεί να βάψει τα δικά του γλυκά(δεν ξέρω αν πληρώνεις για αυτό ή αν πρέπει να είσαι γραμμένος ή να κλείσεις κάποιο ραντεβού)...αλλά έχει πλάκα να χαζεύω την κοπέλα που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα με χρώματα και πινέλα..και τον νεαρό δίπλα της που απ' όσο κατάλαβα,την ενθαρρύνει στον αγώνα της!

συνεχίζω την περιήγηση στη πόλη ...ως ότου καταλήγω σε ένα μικρό εστιατόριο-καφέ, που μου κλείσε πονηρά το μάτι και μου ψιθύρισε" έλα"!!!
φαγητό.κροκέτες ψαριού και σαλάτα,τρώω εγώ τη σαλάτα και ο Λεονάρντο τις κροκέτες,συνοδεία μπύρας....Hoegaarden.
ως εδώ καλά!τόσο εγώ όσο και ο Λεονάρντο είμαστε κύριοι του εαυτού μας ....και γενικά κύριοι...
κάπου στη χ,ψ μπύρα..δεν θυμάμαι ακριβή αριθμό...αποφασίζουμε να δοκιμάσουμε και κάποιο άλλο ποτό εκτός από μπύρα....ζητάμε ευγενικά από τη, κατά τα άλλα συμπαθέστατη και ωραιότατη γκαρσόνα,να μας πει τι ποτά διαθέτει το μαγαζί και αυτή μας προτείνει να δοκιμάσουμε ένα vana tallinn..τοπικό λικέρ λέει...το αινιγματικό της χαμόγελο,δεν το ερμήνευσα σωστά τότε...λάθος μου!
Ο Λεονάρντο παραγγέλνει χωρίς δισταγμό ένα γι΄αυτόν. Εγώ σκέφτομαι(ναι,το ομολογώ)"μήπως να ζητήσω καλύτερα ένα still water?
"τότε ο Λεονάρντο μονολογεί φωναχτά:'πάλι τζιν τόνικ θα πάρει η ξενέρωτη”.
Ντιν-νταν....ντιννννν -ντααααανν!!!καμπάνες χτυπούν....ηλεκτρικές εκκενώσεις φλογίζουν τα εγκεφαλικά μου κύταρα.....
ΤΙΙΙΙ???????
Εμένα είπε αυτός ξενέρωτη???,ακόμα αντηχεί η ηχώ της φωνής του στα αυτιά μου!)
και αμέσως δίνω τη παραγγελία μου:άλλη μια hoegaarden και 2 vana tallinn....
.ε,όχι να μας τη πει και ο Λεονάρντο!!!..
.το ένα φέρνει τ' άλλο,ξέρετε τώρα πόσο εύκολα αρχίζει η κατηφόρα, αν κανείς δεν βαδίζει με σύνεση σ' αυτή τη ζωή...
μέσα στα επόμενα 10' βρίσκομαι να ζητάω από την ευγενέστατη εσθονή(και ωραιότατη,μη το ξεχνάμε)4 εσθονικά σφηνάκια...για να τα παρατάξω μπροστά μου στη σειρά και να τα πιω μονοκοπανιά...είναι έθιμο όταν γιορτάζουμε κάτι εξαιρετικό ...της εξηγώ..
ο Λεονάρντο αντιστέκεται,αλλά αυτή είναι μαζί μου...γυναικεία αλληλεγγύη...άκου ξενέρωτη,όσο το σκέφτομαι,τόσο κατεβάζω τα σφηνάκια σαν νερό....
στο πίσω τραπέζι κάποια στιγμή παρατήρησα πως καθόταν ένας κύριος,συμπαθητικό δεν τον λέω,που με κοιτούσε και κάτι έγραφε...
νίκησα δύσκολα τη παρόρμηση μου,να πάω δίπλα του να δω τι γράφει...υποπτεύομαι ακόμα πως ήμουν το αντικείμενο των παρατηρήσεών του.....
και προτίμησα να αλλάξω θέση στο τραπέζι μου,έτσι ώστε να του προσφέρω θέα στη πλάτη μου!

μέτρησα 4 ώρες καθισμένη στην ίδια θέση,δεν μέτρησα πόσα εσθονικά σφηνάκια ήπια,πλήρωσα ένα σκασμό λεφτά..αλλά στη μάχη αυτή βγήκα κερδισμένη...ο Λεονάρντο είναι λιώμα και εγώ θέλω κι άλλα 4 vana tallinn..γιατί έτσι κάνουμε με τον αδελφό μου όταν πάω στο μαγαζί του(αυτά λέω για να πείσω τον Λεονάρντο να πιούμε ένα γύρο ακόμα,αλλά αυτός είναι ανένδοτος¨όχι!!!)

κάποια στιγμή,θα είναι πια 2 τη νύχτα,πρέπει να κουβαλήσω τον ηττημένο Λεονάρντο πίσω στο ξενοδοχείο.(.για να δούμε θα τολμήσει να με αποκαλέσει ξανά ξενέρωτη???).δεν το λες και εύκολη δουλειά για μια απροσανατόλιστη και ελαφρώς (!!!!)ζαλισμένη σαν εμένα..

Ευτυχώς,η θεά τύχη-θα πρέπει να παρακολουθούσε τις επιπόλαιες “λικεροκατανύξεις” μου τόση ώρα- όντος συμπονετική, μου έστειλε έναν από μηχανής θεό ,στο πρόσωπο παρέας με την οποία μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο,σαν οδηγό στον δρόμο προς τα εκεί.
Ο Λεονάρντο κοιμήθηκε αμέσως..εμένα όμως δεν μου κολλάει ύπνος.
Σκέφτομαι όλα όσα είδα και έζησα εδώ...σκέφτομαι πως κάθε ταξίδι έχει τη δύναμη ν'αλλάζει τη ζωή μας....και αποφασίζω πως η δύναμη αυτή δεν έχει να κάνει τόσο με τον χρόνο που μένεις σε κάποιο μέρος,αλλά με την ένταση της εμπειρίας.
Την επομένη ,μετά από μια σύντομη βόλτα στη πόλη, αποχαιρετάμε το Ταλίν.
Όχι όλοι...ένα κομμάτι μου έμεινε για πάντα εκεί....και σε αντάλλαγμα ένα κομμάτι της πόλης ζει στη ψυχή μου!