Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Μην τρομάξεις αν χαθώ...!!!

[STAV]

πολύ ωραία περιγραφή
Δώσε κι άλλο στο λαό

 

[dim kyr]

Μικρή μου Ανελ, άσε τα λικέρ και πιάσε την ιστορία.. το παράκανες.... Περιμένω.

 

[Twinkie]

Και διάβαζα αμέριμνη την ιστορία της μικρής μοβ Ανέλ και του μπεκρούλιακα του Λεονάρντο(αίσχος) και πέφτω πάνω στην κυρα dim..
Ποιός μιλάει ρε παιδιά που αργεί στις ιστορίες...Να μας τσακώσει τώρα η astral θα έχει άδικο για μαστίγωμα;

 

[Soctama]

Πολύ γέλιο η περιγραφή σου...!!

Περιμένουμε την συνέχεια... Πολύ ωραία πρόταση το Ταλιν απο ότι βλέπω...! Δεν το ήξερα..!

 

[ANEL]

ΡΙΓΑ
ακόμα δεν ξέρω τι είναι αυτό που με απώθησε στη πόλη.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι,ίσως χρωστάω σ΄αυτή και σε μένα μια 2η επίσκεψη!ίσως..
η αίσθηση που μου άφησε η πόλη ήταν μιας αποστερημένης μαγείας μεγαλούπολης.
Ίσως γι αυτό να φταίει η καταρρακτώδης βροχή που είχε πλημμυρίσει τους δρόμους και είχε δημιουργήσει κυκλοφοριακό έμφραγμα...ίσως να φταίω εγώ... ίσως το Ταλλίν που είχε κυριεύσει το μυαλό και τη καρδιά μου...ίσως ακόμα η έλλειψη του Λεονάρντο που προτίμησε να μείνει πίσω και να μη με ακολουθήσει στο νέο μου προορισμό....
το αποτέλεσμα πάντως είναι το ίδιο:η πόλη γεννούσε θλίψη και μια μόνιμη τάση φυγής.στη κυριολεξία δεν με χωρούσε ο τόπος...εκεί θυμήθηκα μετά από πολλά χρόνια τον στίχο του Νικόλα(Ασιμου):...”δεν με χωράει ο τόπος ρε παιδιά..” και εκεί για 1η φορά σε ταξίδι είχα την ανάγκη να μείνω μέσα και ν΄ακούσω μουσική,παρά να βολτάρω στη πόλη!
Δεν ήθελα να δω τίποτα!


Παρόλα αυτά,βγήκα.Ξεκίνησα χωρίς ομπρέλα,κι ας είχα μια στη βαλίτσα.
Περπάτησα στο κέντρο της πόλης πέρασα από το πάρκο που είναι απέναντι απ' το ξενοδοχείο,χάζεψα κτίρια,μαγαζιά,ανθρώπους,τραμ ,έβγαλα φωτογραφίες και κατέληξα ξανά στο πάρκο να περπατάω στη βροχή.
Η πόλη έζησε πολλές γερμανικές κατοχές,ίσως σ'αυτό οφείλεται το γεγονός πως μοιάζει πολύ με γερμανική πόλη.Εγώ θα έλεγα πως η Ρίγα παραπέμπει σε Γερμανία του Μεσοπολέμου...αυτή την αίσθηση μου δίνει και ίσως απ' αυτήν ανατροφοδοτείται η μελαγχολία μου...
δεν είναι η μέρα μου σκέφτομαι και γυρνάω στο ξενοδοχείο ν' ακούσω τελικά μουσική και επιτέλους να χαλαρώσω λίγο.


Η επόμενη μέρα,ξημερώνει ηλιόλουστη.Αυτό βοηθάει κάπως την διάθεση..
τυχαίνει να βρίσκομαι εδώ τις μέρες του εορτασμού των 801(?)χρ. απ' την ίδρυση της πόλης.
Οι Λετονοί έχουν κάθε χρόνο έναν 3μερο εορτασμό γι αυτό,με πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις.
Για να πω την αλήθεια,πολλές απ 'αυτές τις εκδηλώσεις μονοπωλούν το ενδιαφέρον μου .
Μ' αρέσει να ανακατεύομαι με τους ανθρώπους που έχουν έρθει στη πόλη από την επαρχία,για να γιορτάσουν αυτό το σ/κ.με βροχή κάνω τη διαδρομή κέντρο-νταούγκαβα,όπου και γίνονται οι περισσότερες εκδηλώσεις,πάνω από 3 φορές τη μέρα..αυτό μ' αρέσει....
παρακολουθώ μια συναυλία συμφωνικής ορχήστρας νέων σε μια πλατεία,όπου πιάνω τον εαυτό μου συγκινημένο, τόσο απ' την απαλή μουσική όσο και απ' το νεαρό της ηλικίας των μουσικών και του μαέστρου(έφηβοι,15-16χρ.).
Πηγαίνοντας προς το ποτάμι,πέφτω πάνω σε μια παρέλαση με αυτοκίνητα αντίκες ,οι οδηγοί των οποίων έχουν φτάσει στη Ρίγα από διάφορα σημεία της χώρας προς χάριν του εορτασμού.
Ο κόσμος που έχει συγκεντρωθεί κατά μήκος των δρόμων,χαιρετάει,χειροκροτεί,φωτογραφίζει..Η βροχή δεν φαίνεται να ενοχλεί κανέναν...ούτε και μένα που νιώθω μια παράξενη χαρά που είμαι ανάμεσα τους,ξένη ,άγνωστη και μόνη!
Πρέπει να βιαστώ,αν θέλω να βρω μια καλή θέση στις όχθες του ποταμού Νταούγκαβα,για να παρακολουθήσω τις αεροπορικές επιδείξεις που θ 'αρχίσουν σε λίγο,από πιλότους της αεροπορικής εταιρίας της Λετονίας.Φτάνω αρκετά νωρίς,ο κόσμος είναι ελάχιστος ακόμα...
πάγκοι με λουκάνικα,μπύρες και διάφορα τέτοια έχουν στηθεί σε όλο το μήκος της μιας πλευράς του παραποτάμιου δρόμου .Στην άλλη πλευρά έχουν τοποθετηθεί μεγάλα ξύλινα τραπέζια και παγκάκια.Σχεδόν όλα είναι άδεια ακόμα,οπότε διαλέγω ένα τραπέζι κοντά στο ποτάμι και κάθομαι..βγάζω τα μπλοκάκια μου,παρατηρώ και γράφω..έχω απορροφηθεί τόσο απ'αυτό,που δεν αντιλαμβάνομαι τον τύπο που βρίσκεται δίπλα μου,....ως τη στιγμή που σκύβει στο αυτί μου...
μου έκοψε το αίμα!!!!
ζητάει τσιγάρο...συνέρχομαι απ την έκπληξη και όσο συνειδητοποιώ τι μου λέει,παρατηρώ το πρόσωπό του..και για πρώτη φορά σ' αυτή τη πόλη νιώθω καλά..
Μια απίστευτα φωτεινή αύρα τον τυλίγει και είναι ολόκληρος ένα χαμόγελο,παρά την πολύ άσχημη θέση(από οικονομικής και κοινωνικής πλευράς)που φαίνεται πως βρίσκεται.Τα γαλάζια του μάτια είναι φωτεινά και χαρούμενα...δεν έχει τίποτα και μπορεί να χαμογελάει με τόση καλοσύνη και εγώ που τα έχω όλα είμαι μεσ' στη μουντζούφλα!!!!
ξαφνικά νιώθω χαρούμενη και τον ανταμείβω με όλο το πακέτο τα γκολουάζ!
δεν πιστεύει στα μάτια του!
πόσο καιρό έχω να δω αυτή την έκφραση ευχαρίστησης...,χαράς...,έκπληξης,...ευγνωμοσύνης,..στο πρόσωπο κάποιου??
Και όλα αυτά για κάτι που φαίνεται τόσο ευτελές και δεδομένο σε μένα!ένα πακέτο τσιγάρα...τόσο μικρό και όμως τόσο μεγάλο!
Με ευχαριστεί,από καρδιάς,το νιώθω, και φεύγει ,για να επιστρέψει σε λίγο αθόρυβα όπως και την πρώτη φορά,και να μου δώσει ένα φιλί στο μάγουλο....σαν παιδί!!
ξαφνικά μου λείπουν τα παιδιά μου,το σχολείο...ευτυχώς ο Σεπτέμβρης είναι κοντά!
Ο κόσμος εν τω μεταξύ έχει πυκνώσει..το ίδιο και τα σύννεφα στον ουρανό...φαίνεται πως έρχεται μπόρα και είναι αβέβαιο αν θα γίνουν ή αν θα μπορέσω να δω τις αεροπορικές επιδείξεις.
Παρόλα αυτά το ρισκάρω,εγώ και εκατοντάδες άλλοι που έχουν ήδη συγκεντρωθεί στη περιοχή.
Τώρα εδώ βλέπεις τα πάντα:οικογένειες με μικρά παιδιά,μεθυσμένους,ρακοσυλλέκτες,υποθέτω και κλεφτρόνια(αν και εγώ δεν είδα κανένα),τουρίστες,γυαλιστερούς λετονούς και λετονές με ύφος λόρδου και λαίδης αντίστοιχα:roll:,γιαγιάδες και παππούδες,χωρικούς που προφανώς λόγω σ/κ βρήκαν την ευκαιρία για λίγη διασκέδαση στη πόλη.....
Εντάξει οι επιδείξεις δεν ήταν και κάτι το τόσο φοβερό ως θέαμα,αλλά η όλη φάση μου άρεσε....
και πιο πολύ η γιαγιά μπροστά μου που κάθε φορά που το αεροπλάνο πέταγε από πάνω μας και λίγο χαμηλά,έσκυβε από φόβο νομίζω μην το φάει στο κεφάλι!!
η βραδινή διασκέδαση περιελάμβανε μπύρα συνοδεία λαϊκής ορχήστρας(μια σε κάθε μεγάλο εστιατόριο-μπυραρία) και χάζεμα των ζευγαριών που λικνίζονταν στους ρυθμούς της μουσικής...
απ' όλο αυτό το σκηνικό κρατάω ένα παππού,όπου στη κυριολεξία κοπανιόταν(χόρευε με μανία,δηλ.)για καμιά ώρα....ήταν ντίρλα φυσικά,αλλά αντοχές που τις είχε!!μπράβο του!
Καλό αλλά κουραστικό για τ' αυτάκια μου,έχω ένα θέμα με τα πανηγύρια....
οπότε σειρά έχει το black magic. ωραίο μαγαζί ,καλό και το ποτάκι τους,αλλά μπροστά στο vana
tallinn,δεν λέει..
.άσε που η γκαρσόνα έχει το ξινισμένο ύφος μπάτλερ, του οποίου ,ο πλούσιος αλλά εκκεντρικός αφέντης, καλεί σε δείπνο ρακοσυλλέκτη!
Ώρα να φύγω γι' αλλού,άλλωστε ποτέ δεν είχα σε συμπάθεια τους ξινισμένους μπάτλερ!
Η Ρίγα είναι γεμάτη μπαρ που μένουν ανοικτά ως αργά τη νύχτα,κάπως σαν την Ελλάδα,δηλ.
Σε ένα τέτοιο μπαρ καταλήγω,να χαζεύω δίμετρες , πολύ περιποιημένες και κομψές,λετονές...
τι έκαναν???προς μεγάλη,μπά,τι μεγάλη,τεράστια,έκπληξή μου,προσπαθούσαν,πως να το πω κομψά τώρα αυτό???
ας πω, πως προσπαθούσαν να τραβήξουν το ενδιαφέρον των συνοδών τους ή γενικά των πελατών του μπαρ...αλλά εις μάτην...δεν άντεξα,κάποια στιγμή,βγάζω τη φωτογραφική μηχανή και τραβάω φωτογραφία,έτσι στη ψύχρα,μία μπροστά μου που επί ώρα χορεύει και κουνιέται στον συνοδό της και αυτός ....χαζεύει τον δρόμο,....παίζει με το κινητό του....σημασία πάντως δεν της δίνει!
Μου ήρθε, μα την αλήθεια ,να σηκωθώ και να του δώσω μια ξανάστροφη!
Έσκασε εμένα,απορώ ακόμα, αυτή πως τον άντεχε!
Άντε συγχύστηκα πάλι,καλύτερα να πάω για ύπνο...έτσι κι αλλιώς είναι ήδη αργά και εγώ πτώμα απ'τους ποδαρόδρομους!


Ξέχασα να σας πω πως το ξενοδοχείο μου ήταν κεντρικότατο,πήγαινα παντού με τα πόδια.
Στεγάζεται σε ένα αναπαλαιωμένο κτίριο του 19αι.το οποίο άνηκε στην οικογένεια Φαμπ,κύρια ασχολία της οποίας ήταν το εμπόριο λινού.Επειδή λοιπόν το λινό ερχόταν στη Ρίγα με τρένο απ'τη Ρωσία,η οικογένεια σκάλισε στην πρόσοψη του σπιτιού της ένα τρένο!!!
σε ένα απ'τα δωμάτια της οικίας Φαμπ,μένω και εγώ...
Ευτυχώς και η επόμενη μέρα είναι ηλιόλουστη,έτσι ξεκινάω πάλι τις βόλτες στη πόλη.
Αυτή τη φορά απ΄το πάρκο απέναντι ακριβώς απ'το ξενοδοχείο,όπου για σήμερα έχει παζάρι με παραδοσιακά προϊόντα της περιοχής...και αυτό λόγω εορτασμού για την ίδρυση της πόλης..
μου άρεσε το στήσιμο,έμοιαζε με έκθεση έργων τέχνης περισσότερο παρά με παζάρι...
είχαν υφάσματα,κεραμικά,διάφορα ποτά από φρούτα και φυτά,βότανα και πολλά διαφορετικά ροφήματα από βότανα....
μετά ξανά στον Νταούγκαβα,αν δεν τον δω μια μέρα κάτι θα πάθω..αυτή τη φορά βόλτα στη κεντρική αγορά της πόλης,που απ' όσο άκουσα είναι και η μεγαλύτερη....οι πάγκοι με τα διάφορα προϊόντα κατά μήκος του δρόμου,θυμίζουν τις δικές μας λαϊκές αγορές...Τα κτίρια στα οποία στεγάζονται οι διάφορες αγορές(μέσα στην κεντρική αγορά πάντα) ήταν παλιά αποθήκες για zeppelin.
Οπότε φαντάζεστε το μέγεθος των κτιρίων...
σ' ένα απ' αυτά τα κτίρια ,στεγάζεται η ψαραγορά....πας,πας και βλέπεις μόνο πάγκους με ψάρια!
Τα περισσότερα ήταν άγνωστα σε μένα....αλλά δεν θα λεγα όχι να δοκίμαζα κανένα...
πως όμως???αυτό είναι ένα μείον όταν μένεις σε ξενοδοχείο και όχι σε διαμέρισμα....μια άλλη φορά ίσως..
Στο ποτάμι ξανά και αυτή τη φορά βλέπω το ομοίωμα του Μεγάλου Χριστόφορου,ιδρυτή της πόλης σύμφωνα με τον θρύλο.
Ο θρύλος λέει ,πως στις όχθες του Νταούγκαβα ζούσε ένας περαματάρης(βαρκάρης που η δουλειά του ήταν να περνάει με τη βάρκα του τους ανθρώπους απ'το ποτάμι.)Ενα βράδυ άκουσε κλάμα μωρού.Ο καλός βαρκάρης μάζεψε το μωρό το τάισε και φρόντισε να κοιμηθεί μαζί του ζεστά.Την άλλη μέρα το πρωί το μωρό είχε εξαφανιστεί,αλλά στη θέση του υπήρχε μια κασέλα με χρυσά νομίσματα.Μ' αυτά ο βαρκάρης έχτισε μια πόλη δίπλα στον ποταμό,την Ρίγα!
Το ίδιο απόγευμα ξανά στις όχθες του Νταούγκαβα,για να παρακολουθήσω την συμφωνική ορχήστρα της Ρίγας....
κάτι δεν μου πάει καλά όταν φτάνω....:roll:
περίεργος κόσμος τριγύρω,δεν θα έλεγα πως αποτελούν μέρος του κοινού μιας συμφωνικής ορχήστρας....
και αυτή η τσίκνα απ'τα λουκάνικα....όσο πρωτοποριακή και να είναι μια συμφωνική δεν μπορώ με τίποτα να φανταστώ πως θα παίζει Μόσταρντ ή κάτι αντίστοιχο και θα είναι τυλιγμένη στους καπνούς των λουκάνικων που ψήνονται σε υπαίθριους πάγκους!
Ωχ συμφορά μου τι έκανα λάθος πάλι???
ευτυχώς έχω στη τσάντα μου το πρόγραμμα...διαβάζω,η ημερομηνία σωστή...η ώρα σωστή...
φτου!ξαναδιαβάζω....και τότε βλέπω πως δεν λέει πουθενά πως θα παίξει Μότσαρντ ή κάτι τέτοιο....δικό μου αυθαίρετο συμπέρασμα ήταν αυτό!
Το πρόγραμμα το λέει καθαρά:η συμφωνική ορχήστρα της Ρίγα,θα ερμηνεύσει ρετρό επιτυχίες της περιοχής...μέσα στις οποίες και έναν ύμνο στη Ρίγα!!!
καλά να πάθω,να προσέχω άλλη φορά!άκου Μότσαρντ!
Κάτσε τώρα εδώ ήσυχα-'ήσυχα, γίνε καπνιστή σαν τα λουκάνικα,και όταν αρχίσουν να τσούζουν τα μάτια σου και να πονάνε τ' αυτιά σου,φύγε!
Αυτό και έκανα....σιγά-σιγά πέρασα μπροστά-μπροστά,έβγαλα φωτογραφίες την ορχήστρα και κάποιους λαϊκούς τραγουδιστές,δέχτηκα όσα σπρωξίδια μπορούσα ν' αντέξω και έφυγα!!!
Εντάξει δεν παρακολούθησα ένα ανοικτό κονσέρτο κλασσικής μουσικής όπως νόμιζα,αλλά και αυτό ήταν μια εμπειρία!
Τελικά τώρα που τα ξαναθυμήθηκα όλα,δεν ήταν και τόσο άσχημα στη Ρίγα όσο νόμιζα!!!

 

[pigi_dikaiou]

Με γοητευει ιδιαιτερα ο ενεστωτας που χρησιμοποιεις.Ζεις τα γεγονοτα σε παροντα χρονο και μαζι κι εμεις.Αμεση,ιδιαιτερη γραφη!!!!-και ορθογραφημενη επιτελους-Μπραβο και ευχαριστω!!!!

 

[pattyyy]

ΑNEL πολύ παραστατική η περιγραφή σου! Η ιστορία σου ήρθε την κατάλληλη στιγμή μιας και σχεδιάζω ταξιδάκι Λετονία-Λιθουανία! Thank you!!!

 

[fitziano]

Η ιστορία σου ήρθε την κατάλληλη στιγμή μιας και σχεδιάζω ταξιδάκι Λετονία-Λιθουανία!

Ε κράτα και κανένα lonely planet για καλό και για κακό...

 

[Borealis]

Πολύ ωραία η ιστορία σου, σαν να μου φαίνεται η Ρίγα πιο ενδιαφέρουσα από το Ταλίν! ίσως επειδή οι έντονες αντιθέσεις ιντριγκάρουν περισσότερο από τον ''καθωσπρεπισμό'' του Ταλίν. Μου άρεσε ο μύθος του Χριστόφορου, ακόμη μία ενδιαφέρουσα παραλλαγή που δεν την γνώριζα.
Πες μας λίγο και τα περισσότερο πρακτικά, εισητήρια, αποστάσεις, τιμές σε ξενοδοχεία ...

 

[ANEL]

Πηγή,pattyyy και Borealis σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!

Πηγή έχεις απόλυτο δίκιο για τον ενεστώτα...

pattyyy μπορούμε ν' ανταλλάσσουμε πληροφορίες για αυτές τις χώρες,μιας και εγώ κοιτάζω για μια 2η επίσκεψη στη Λιθουανία κατά την Άνοιξη..

Borealis,το Ταλίν μου φάνηκε μια πόλη παραμυθένια...στην κυριολεξία όμως,όπως βλέπουμε τις πόλεις στις εικόνες των παραμυθιών! δεν διέκρινα "καθωσπρεπισμό" και λυπάμαι αν μέσα απ'την ιστορία μου σε έκανα να καταλάβεις κάτι τέτοιο.
και μένα μου άρεσε ο μύθος του Χριστόφορου και ακούγοντάς τον επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά πως σε όλους τους λαούς οι μύθοι έχουν κοινή βάση αναφοράς και κοινά νοήματα(εδώ η ανταμοιβή της καλοσύνης ενός φτωχού από κάποια μεταμορφωμένη θεότητα σε ανθρώπινο ον.)

 

[Borealis]

Όχι μην ανησυχείς δεν έδωσες λάθος εντυπώσεις στη ιστορία σου, με τη λέξη καθωσπρεπισμό εννοούσα 'οτι ήταν όλα τέλεια, ενώ στη Ρίγα φαίνεται ότι είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα.

 

[ANEL]

α,εντάξει τότε..μ'αυτή την έννοια μάλλον έτσι μου φάνηκε και μένα!
για τις πρακτικές πληροφορίες που ανέφερες,για το Ταλίν ότι θυμόμουν το έχω γράψει στην αναζήτηση πληροφοριών.το ίδιο σκέφτομαι να κάνω και για τις άλλες 2 πόλεις.μου φάνηκε πιο πρακτικό έτσι.όποιος θέλει πρακτικές πληροφορίες να μην είναι αναγκασμένος να διαβάζει τόσες σελίδες ιστορία,με την ελπίδα να βρει κάποια που να τον ενδιαφέρει.
τώρα προσπαθώ ν' ανεβάσω και φωτογραφίες αλλά αυτή με τον Χριστόφορο και την λετονή στο μπαρ δεν μου τις ανεβάζει..αν μπορεί κανείς,ας βοηθήσει!