Railmania
Member
- Μηνύματα
- 16
- Likes
- 17
- Επόμενο Ταξίδι
- Όπου με βγάλουν οι ράγες.
- Ταξίδι-Όνειρο
- Σκωτία
Εισαγωγή
Ταξίδι με τραίνο στην Ευρώπη ήταν κάτι που ήθελα να κάνω από παλιά και ευτυχώς δεν άργησα να το πραγματοποιήσω. Πρώτη φορά με τραίνο, εκτός Ελλάδας, ταξίδεψα τον Αύγουστο του 2011 μαζί με ένα ακόμα άτομο. Ξεκινήσαμε από την Ιταλία και φτάσαμε μέχρι και την Ολλανδία. Χρήματα πολλά δεν είχαμε, γι' αυτό και μείναμε μόνο σε camping, εκτός από ένα βράδυ στη Lecco, που μείναμε σε ξενοδοχείο. Ταξιδέψαμε με Interrail Global Pass, Flexi 22 ημερών. Αρχικά, δεν είχαμε σκοπό να μείνουμε καθόλου Ιταλία, γιατί θέλαμε να πάμε και Βέλγιο, αλλά αλλιώς τα σχεδιάζαμε και αλλιώς μας ήρθαν. Φαντάζομαι, ότι θα υπάρχουν και άλλες παρόμοιες ιστορίες με τη δική μου, αλλά θα προσπαθήσω να βάλω και έγω το μικρό μου λιθαράκι βοηθώντας έστω και έναν μελλοντικό ταξιδιώτη. Καλή διασκέδαση και ελπίζω να απολαύσετε τη διήγηση του ταξιδιού μου, αν και δεν ξεκινά πολύ ευχάριστα. Υπόσχομαι όμως να σας αποζημιώσω στη συνέχεια...
Πρώτο κεφάλαιο: Ιταλία
Δεν θα σας ζαλίσω με τις λεπτομέρειες μέχρι να φτάσουμε Ιταλία, που δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γράφω μόνο ότι πήραμε πλοίο της εταιρείας Super Fast από Πάτρα για Αγκώνα και θέση κατάστρωμα. Όταν φτάσαμε Αγκώνα πήγαμε κατευθείαν στο σταθμό του τραίνου στο λιμάνι. Το τραίνο φυσικά καθυστέρησε αρκετά και όταν μπήκαμε μέσα μύριζε σαν στάβλος (συμβατικό και όχι intercity), έξω είχε καύσωνα και φυσικά δεν είχε κλιματιστικό. Αλλά το πιο τραγικό δεν ήταν αυτό, αλλά το ότι στα παράθυρα (σε όλα!!!) είχαν βάλει πρόκες (φαντάζομαι επειδή κάποτε το κλιματιστικό λειτουργούσε), με αποτέλεσμα τα βαγόνια να έχουν μετατραπεί σε στάβλους-σάουνες. Ευτυχώς ο προορισμός μας ήταν ο κεντρικός σταθμός της Αγκώνας, για να πάρουμε ανταπόκριση για Μιλάνο, οπότε δεν μείναμε για πάρα πολύ ώρα σε αυτό το τραίνο.
Αποβιβαστήκαμε στον κεντρικό σταθμό του Μιλάνου, από όπου θα παίρναμε άλλο τραίνο για Brig (Ελβετία). Είχαμε στη διάθεσή μας 3 ώρες μέχρι να φύγει το τραίνο για Ελβετία (αν θυμάμαι καλά στις 8 το βράδυ), όποτε σκεφτήκαμε να βγάλουμε τα εισιτήρια και μετά να τσιμπήσουμε κάτι. Όταν φτάσαμε στα εκδοτήρια, πάθαμε σοκ από την ούρα κόσμου που είχε. Οι υπάλληλοι δούλευαν με ρυθμούς χελώνας , τα λεπτά περνούσαν και εμείς δεν είχαμε σχεδόν καθόλου μετακινηθεί από τη θέση μας στην ουρά. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αναμονής ήταν να χάσουμε το τραίνο. Αυτό σήμαινε, ότι δεν ξέραμε που είχε camping και πόσο μακριά, το γραφείο για πληροφορίες στους τουρίστες είχε κλείσει και δεν θέλαμε να χαλάσουμε όλα μας τα χρήματα σε ξενοδοχείο στο Μιλάνο, που από όσο ξέραμε ήταν ακριβά. Η ιδέα μας λοιπόν ήταν να αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε το global pass μας. Κοιτάξαμε τους πίνακες με τα δρομολόγια για να πάμε σε κάποια επαρχιακή πόλη στην τύχη, που να μην είναι όμως και πολύ μακριά, οπότε βρήκαμε τη Lecco .
Όταν φτάσαμε στη Lecco είχε βραδιάσει για τα καλά και αυτό που θέλαμε μόνο ήταν να βρούμε ένα ξενοδοχείο να κάνουμε ένα μπάνιο, γιατί λόγω καύσωνα όλη μέρα είχαμε βρομίσει (φανταστείτε ότι κουβαλάγαμε μεγάλα σακίδια πλάτης) και να ξεραθούμε στον ύπνο. Την επόμενη μέρα μέχρι να έρθει το τραίνο για Μιλάνο, κάναμε μια βόλτα σε αυτή τη μικρή και όμορφη πόλη, που το προηγούμενο βράδυ δεν είχαμε προσέξει καθόλου λόγω της μεγάλης μας απογοήτευσης. Η θέα της λίμνης και του καταπράσινου βουνού πίσω της, ήταν αρκετή για να μας φτιάξει τη διάθεση και να μας κάνει να απολαύσουμε το ταξίδι μας.
Αναχωρήσαμε για το Μιλάνο, όπου για ακόμα μια φορά στα εκδοτήρια της Trenitalia γινόταν ο κακός χαμός. Και τότε μας ήρθε μια ιδέα, που το προηγούμενο βράδυ λίγο η κούραση, λίγο ο ήλιος που μας βάραγε όλη την ημέρα στο κεφάλι, δεν την είχαμε σκεφτεί: να βρούμε τουριστικό γραφείο και να βγάλουμε έτσι τα εισιτήριά μας. Και βρήκαμε μέσα στο κτήριο του σταθμού και όχι ένα, αλλά πολλά! Τα βγάλαμε στο άψε σβήσε και φύγαμε ικανοποιημένοι για Ελβετία (το εισιτήριο κόστισε στον καθένα μας 1 ευρώ παραπάνω από όσο θα κόστιζε, αν το παίρνανε από τα εκδοτήρια).
Σταθμός στην Αγκώνα:
Lecco:
Κάπου στη διαδρομή προς Ελβετία:
View attachment ai.imgur.com_SuiDeZYl.png
ΥΓ Ελπίζω να σας φάνηκε ενδιαφέρον το πρώτο κεφάλαιο, να μην βαρεθήκατε την πολύλογια μου και να μην σας κούρασα. Αν ναι, θα μειώσω το μέγεθος των επόμενων κεφαλαίων.
Ταξίδι με τραίνο στην Ευρώπη ήταν κάτι που ήθελα να κάνω από παλιά και ευτυχώς δεν άργησα να το πραγματοποιήσω. Πρώτη φορά με τραίνο, εκτός Ελλάδας, ταξίδεψα τον Αύγουστο του 2011 μαζί με ένα ακόμα άτομο. Ξεκινήσαμε από την Ιταλία και φτάσαμε μέχρι και την Ολλανδία. Χρήματα πολλά δεν είχαμε, γι' αυτό και μείναμε μόνο σε camping, εκτός από ένα βράδυ στη Lecco, που μείναμε σε ξενοδοχείο. Ταξιδέψαμε με Interrail Global Pass, Flexi 22 ημερών. Αρχικά, δεν είχαμε σκοπό να μείνουμε καθόλου Ιταλία, γιατί θέλαμε να πάμε και Βέλγιο, αλλά αλλιώς τα σχεδιάζαμε και αλλιώς μας ήρθαν. Φαντάζομαι, ότι θα υπάρχουν και άλλες παρόμοιες ιστορίες με τη δική μου, αλλά θα προσπαθήσω να βάλω και έγω το μικρό μου λιθαράκι βοηθώντας έστω και έναν μελλοντικό ταξιδιώτη. Καλή διασκέδαση και ελπίζω να απολαύσετε τη διήγηση του ταξιδιού μου, αν και δεν ξεκινά πολύ ευχάριστα. Υπόσχομαι όμως να σας αποζημιώσω στη συνέχεια...
Πρώτο κεφάλαιο: Ιταλία
Δεν θα σας ζαλίσω με τις λεπτομέρειες μέχρι να φτάσουμε Ιταλία, που δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γράφω μόνο ότι πήραμε πλοίο της εταιρείας Super Fast από Πάτρα για Αγκώνα και θέση κατάστρωμα. Όταν φτάσαμε Αγκώνα πήγαμε κατευθείαν στο σταθμό του τραίνου στο λιμάνι. Το τραίνο φυσικά καθυστέρησε αρκετά και όταν μπήκαμε μέσα μύριζε σαν στάβλος (συμβατικό και όχι intercity), έξω είχε καύσωνα και φυσικά δεν είχε κλιματιστικό. Αλλά το πιο τραγικό δεν ήταν αυτό, αλλά το ότι στα παράθυρα (σε όλα!!!) είχαν βάλει πρόκες (φαντάζομαι επειδή κάποτε το κλιματιστικό λειτουργούσε), με αποτέλεσμα τα βαγόνια να έχουν μετατραπεί σε στάβλους-σάουνες. Ευτυχώς ο προορισμός μας ήταν ο κεντρικός σταθμός της Αγκώνας, για να πάρουμε ανταπόκριση για Μιλάνο, οπότε δεν μείναμε για πάρα πολύ ώρα σε αυτό το τραίνο.
Αποβιβαστήκαμε στον κεντρικό σταθμό του Μιλάνου, από όπου θα παίρναμε άλλο τραίνο για Brig (Ελβετία). Είχαμε στη διάθεσή μας 3 ώρες μέχρι να φύγει το τραίνο για Ελβετία (αν θυμάμαι καλά στις 8 το βράδυ), όποτε σκεφτήκαμε να βγάλουμε τα εισιτήρια και μετά να τσιμπήσουμε κάτι. Όταν φτάσαμε στα εκδοτήρια, πάθαμε σοκ από την ούρα κόσμου που είχε. Οι υπάλληλοι δούλευαν με ρυθμούς χελώνας , τα λεπτά περνούσαν και εμείς δεν είχαμε σχεδόν καθόλου μετακινηθεί από τη θέση μας στην ουρά. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αναμονής ήταν να χάσουμε το τραίνο. Αυτό σήμαινε, ότι δεν ξέραμε που είχε camping και πόσο μακριά, το γραφείο για πληροφορίες στους τουρίστες είχε κλείσει και δεν θέλαμε να χαλάσουμε όλα μας τα χρήματα σε ξενοδοχείο στο Μιλάνο, που από όσο ξέραμε ήταν ακριβά. Η ιδέα μας λοιπόν ήταν να αξιοποιήσουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε το global pass μας. Κοιτάξαμε τους πίνακες με τα δρομολόγια για να πάμε σε κάποια επαρχιακή πόλη στην τύχη, που να μην είναι όμως και πολύ μακριά, οπότε βρήκαμε τη Lecco .
Όταν φτάσαμε στη Lecco είχε βραδιάσει για τα καλά και αυτό που θέλαμε μόνο ήταν να βρούμε ένα ξενοδοχείο να κάνουμε ένα μπάνιο, γιατί λόγω καύσωνα όλη μέρα είχαμε βρομίσει (φανταστείτε ότι κουβαλάγαμε μεγάλα σακίδια πλάτης) και να ξεραθούμε στον ύπνο. Την επόμενη μέρα μέχρι να έρθει το τραίνο για Μιλάνο, κάναμε μια βόλτα σε αυτή τη μικρή και όμορφη πόλη, που το προηγούμενο βράδυ δεν είχαμε προσέξει καθόλου λόγω της μεγάλης μας απογοήτευσης. Η θέα της λίμνης και του καταπράσινου βουνού πίσω της, ήταν αρκετή για να μας φτιάξει τη διάθεση και να μας κάνει να απολαύσουμε το ταξίδι μας.
Αναχωρήσαμε για το Μιλάνο, όπου για ακόμα μια φορά στα εκδοτήρια της Trenitalia γινόταν ο κακός χαμός. Και τότε μας ήρθε μια ιδέα, που το προηγούμενο βράδυ λίγο η κούραση, λίγο ο ήλιος που μας βάραγε όλη την ημέρα στο κεφάλι, δεν την είχαμε σκεφτεί: να βρούμε τουριστικό γραφείο και να βγάλουμε έτσι τα εισιτήριά μας. Και βρήκαμε μέσα στο κτήριο του σταθμού και όχι ένα, αλλά πολλά! Τα βγάλαμε στο άψε σβήσε και φύγαμε ικανοποιημένοι για Ελβετία (το εισιτήριο κόστισε στον καθένα μας 1 ευρώ παραπάνω από όσο θα κόστιζε, αν το παίρνανε από τα εκδοτήρια).
Σταθμός στην Αγκώνα:
Lecco:
Κάπου στη διαδρομή προς Ελβετία:
View attachment ai.imgur.com_SuiDeZYl.png
ΥΓ Ελπίζω να σας φάνηκε ενδιαφέρον το πρώτο κεφάλαιο, να μην βαρεθήκατε την πολύλογια μου και να μην σας κούρασα. Αν ναι, θα μειώσω το μέγεθος των επόμενων κεφαλαίων.