Μεξικό Μεξικό: το παρθενικό μου ταξίδι

[buffon85]

1η ημέρα- η σύνεχεια

Συνεχίσαμε την βόλτα μας στους δρόμους του Μεξικού και αφού χαθήκαμε και ξαναβρεθήκαμε καταλήξαμε στην Secretaría de la educación pública, στην οποία η είσοδος είναι δωρεάν και σε όλους τους εξωτερικούς τοίχους υπάρχουν τοιχογραφίες του διάσημου μουραλίστα Diego Rivera. Πολύ εντυπωσιακές και νομίζω ένας ξεναγός είναι χρήσιμος και όποιον ενδιαφέρεται να μάθει παραπάνω πράγματα.

η αυλή στην μέση του κτιρίου, στους τοίχους φαίνονται οι τοιχογραφίες.

Στην μέση η Frida Kahlo

Αν και ήθελα να κάτσω στην αυλή για λίγη ξεκούραση η ανάγκη για.. κάπνισμα του φίλου μου ήταν μεγαλύτερη, οπότε πήραμε πάλι τους δρόμους!

το περίφημο Palacio de Bellas Artes

Στο φόντο ο ουρανοξύστης Latinoamericana

Κάτσαμε για λίγη ξεκούραση στο κεντρικό πάρκο Alameda Central (από το οποίο χμ δεν έχω ούτε μία φώτο αν και το τιμήσαμε πολυ), είχε και δωρεάν wifi να στείλω στην μαμά ότι όλα είναι καλά, ακόμα δεν είχαμε καμία απαγωγή!!

Μετά πιάσαμε τον δρόμο Paseo de la Reforma και βαλθήκαμε να ψάχνουμε τον περίφημο Άγγελο της Ανεξαρτησίας ή Μνημείο της Ανεξαρτησίας (Ángel de la Independencia o Monumento a la Independencia, τον οποίο τελικά έμελλε να γνωρίσουμε την τελευταία ημέρα! Πάνω στην ζαλούρα και την κούραση, νόμιζα ότι λεγόταν Μνημείο της Επανάστασης (Monumento a la Revolución, το οποίο επίσης υπήρχε αλλά ήταν τελείως διαφορετικό, με εμένα να αναρωτιέμαι αν έχει συμβεί κάτι στον Άγγελο!
Στο μνημείο της Επανάστασης βρίσκονται οι τάφοι πρωτεργατών της Επανάστασης του Μεξικού (Pancho Villa, Carranza, Madero.)

Pancho Villa.

Η ημέρα τελείωσε με μια τεράστια βόλτα στην αγορά της Ciudadela, για να αγοράσουμε τα.. δέοντα! Δεν έβγαλα κάποια φώτο, αλλά η αγορά είναι τεράστια και με ποικιλία και εννοείται πως το παζάρι επιβάλλεται. Όχι ότι έχει κανείς πρόβλημα να αγοράσει τα μεξικάνικα μπιχλιμπίδια του σε οποιοδήποτε σημείο του Μεξικού. Οι μικροπωλητές μπιχλιμπιδιών και φαγητού είναι σε κάθε γωνία!

 

[aspa]

{τελικά τα έκλεισα κάτι λιγότερο από 1900 και μία φορά που μπήκα μετα τα Χριστούγεννα είχαν 1600. Δάκρυσα και αποφάσισα να μην ξανακοιτάξω, δεν θα άλλαζε κατι. Δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε, άλλη φορά θα μείνω ψύχραιμη (λέμε τώρα)!}


Καλησπέρα εννοείς και τα δύο εισιτήρια 1900ε ?

 

[buffon85]

2η ημέρα: Tenochtitlan και la Casa Azul

Η επόμενη μέρα για μένα ήταν μεγάλη, καθώς ήταν η μέρα της επίσκεψης στο μπλε σπίτι-μουσείο της Frida Kahlo!!
Αλλά πριν πάμε για το μουσείο της Φρίντα, ξεκινήσαμε από το Templo Mayor, ερείπια της σπουδαίας πόλης των Αζτέκων, Tenochtitlan. Είναι ακριβώς δίπλα στην κεντρική πλατεία Zócalo. Το είδαμε τρέχοντας καθώς είχα κλείσει εισιτήρια για την Frida μέσω ίντερνετ για συγκεκριμένη ώρα (θα αποδεικνυόταν σοφό).

Μόνιμες σκέψεις στο κεφάλι μου: Είμαι στ' αλήθεια στο Τενοτστιτλάν; Μήπως να τσιμπηθώ;

Πάντως είχε ελάχιστο εώς καθόλου κόσμο. Σίγουρα δεν έχουν απομείνει πολλά από την σπουδαία πόλη, για μένα όμως περιέργο αν αναλογιστεί κανείς το κεντρικό σημείο και την σημασία του μέρους. Πάντως δεν θα μπορούσα να μην το επισκεφτώ.

Ένας μοναχικός Chac Mool. Το πιατάκι που φαίνεται να κρατάει στην κοιλιά του χρησιμεύει για τις προσφορές στους θεούς! Και ανθρώπινες καρδούλες προσφέρονταν στο πιατάκι ενίοτε!

Serpiente Emplumada, θεότητα κοινή και σημαντική για πολλούς προϊσπανικούς πολιτισμούς. Θα συναντήσουμε το φίδι κι άλλες φορές!

Επιγραφή από κείμενα σχετικά με την κατάκτηση του Μεξικού. Το πρώτο του Ερνάν Κορτές, του κατακτητή του Τενοτστιτλάν, είναι το γράμμα του και η αναφορά του προς τον ισπανό βασιλιά.

To Tenochtitlan με φόντο τον Καθεδρικό

Η ιστορία φαίνεται γκρι ή μπεζ.. δεν ήταν όμως!

Αμέσως μετά φύγαμε με το μετρό για το σπίτι της Φρίντα, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Coyoacán.
Είχαμε άγχος γιατί το εισιτήριο που είχαμε κλείσει ήταν για συγκεκριμένη ώρα και έδινε περιθώριο 10 λεπτών! Τελικά φτάσαμε στην ώρα μας και τσουπ εμφανίζεται το πασίγνωστο μπλε σπίτι μπροστά μου!

Η ουρά δεν μας απασχόλησε καν, δείξαμε το ηλεκτρονικό εισιτήριο και μπήκαμε αμέσως. Αγοράσαμε και άδεια για φωτογραφία, την οποία φορούσα στο μπλουζάκι μου. Χωρίς αυτή θα χρειαζόταν κρυφτούλι σε κάθε αίθουσα, καθώς συστάσεις γίνονταν συνεχώς σε όσους δεν την είχαν. Για μένα άξιζε τα χρήματα (3 ευρώ ή κάτι παρόμοιο), να έρθω μέχρι το μουσείο της Φρίντα Κάλο και να μην μπορώ να βγάζω φωτογραφίες σαν άνθρωπος;

Γενικότερα πάντως υπάρχει απίστευτη οικονομική εκμετάλλευση του ονόματος Frida Kahlo όπου βρεθήκαμε.

Η Φρίντα και ο Ντιέγκο έζησαν σε αυτό το σπίτι.

Το κρεβάτι του Diego

Ο καθρέφτης στον ουρανό του κρεβατιού της Φρίντα

Η Frida είχε δύο ατυχίες στην ζωή της. Σαν παιδί έπαθε πολιομυελίτιδα το οποίο την άφησε με το ένα πόδι κοντύτερο. Στα 18 της επέζησε ενός τροχαίου, το οποίο την άφησε με μόνιμο σωματικό πόνο. Το μεγαλύτερο ατύχημα της ζωής της όμως, σύμφωνα με την ίδια, ήταν η γνωριμία της με τον Diego Rivera.
H Frida δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει παιδιά, ο ψυχικός της πόνος αποτυπώνεται στους πίνακες της.

Μερικές μικρές μαχαιρίες.

Η κουζίνα της! Πολύχρωμη!

Δεξιά το προσθετικό της πόδι.

Τα φορέματα της ένα κι ένα.

Αυτό που χαρακτήριζε πάνω από όλα την Frida ήταν η δίψα για ζωή. Ο τελευταίος της πίνακας, Viva la vida!


Μετά επισκεφτήκαμε το Museo Mural Diego Rivera. Είμαστε της τέχνης, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Αφού δεν με παράτησε ο δικός μου εκείνη την μέρα, δεν μιλάω καθόλου

Το μουσείο αξίζει κυριώς για την τεράστια τοιχογραφία Sueño de una tarde dominical en la Alameda Central. Στον πίνακα αποτυπώνεται η ιστορία του Μεξικού, τώρα περισσότερες λεπτομέρειες μην με ρωτήσετε.

Επεξήγηση για τον κάθε χαρακτήρα

Η Φρίντα, μπροστά της ο Diego (παιδί ντε), κρατάει από το χέρι την Catrina, σκελετός ντυμένος με γυναικεία ρούχα, επίσης σύμβολο του Μεξικού, η οποία με την σειρά της κρατάει από το χέρι τον δημιουργό της Posada.

Μαθηματικοί τύποι και αναλογίες! Για όσους λένε για πίνακες "Αυτό είναι τόσο απλό που θα το έκανα κι εγώ"

Αα τελικά μια φωτογραφία από το πάρκο Alameda Central! Το πάρκο της απογευματινής μας ξεκούρασης που χαζεύαμε τους Μεξικάνους και το πάρκο της τοιχογραφίας του Diego. Στο φόντο και πάλι ο ουρανοξύστης Latinoamericana!

Τέλος και η δεύτερη μέρα! Τετάρτη ήταν επίσης μεγάλη μέρα, καθώς θα πηγαίναμε στις πυραμίδες του Teotihuacan! Τώρα θα μου πεις ποια μέρα στο Μεξικό δεν ήταν μεγάλη!!

 

[buffon85]

{τελικά τα έκλεισα κάτι λιγότερο από 1900 και μία φορά που μπήκα μετα τα Χριστούγεννα είχαν 1600. Δάκρυσα και αποφάσισα να μην ξανακοιτάξω, δεν θα άλλαζε κατι. Δεν πειράζει από τα λάθη μας μαθαίνουμε, άλλη φορά θα μείνω ψύχραιμη (λέμε τώρα)!}


Καλησπέρα εννοείς και τα δύο εισιτήρια 1900ε ?

Και τα δυο ναι!!

 

[hydronetta]

Απίθανη χώρα..όποιος πάει το ξέρει

Κράτα μικρό καλάθι... υπάρχει κι αντίλογος

 

[dimi l.]

Γεια. Σε δυο εβδομάδες φευγω κ εγω με τον φιλο μου για Μεξικο και μου αρέσει πολύ το άρθρο σου και οι φωτογραφίες σου. Με εχεις βάλει τελείως στο κλίμα. Η αλήθεια είναι πως στο DF έχω μια πολύ καλή φίλη απο κει και σίγουρα θα μου δείξει την πόλη. Εσείς πήγατε κ αλλού; Εμείς θα πάμε Oaxaca, Chiapas κ Tulum. Έχεις πληροφορίες κ για κάποιο απο αυτά τα μέρη; Φυσικά θα περιμένω να έρθει με τη σειρά του.

 

[buffon85]

σε ζηλεύω απείρως! μείναμε 5 μέρες playa del carmen και από εκεί κάναμε διάφορα. Πήγαμε και 1 μέρα Tulum. Τον αρχαιολογικό χώρο ομολογώ πως τον είδαμε τρέχοντας αν και ήταν εξαιρετικά, καθώς θέλαμε να φτάσουμε στην παραλία!

Chiapas και Oaxaca δεν πήγα. Ήμουν 5 μέρες Μ.Σ., δύο μέρες Mérida και 5 μέρες Playa del Carmen! Ίσως να μπορούσα να χωρέσω και άλλα, αλλά το Μέξικο Σίτυ ήθελα να το απολαύσω και τελικά με το ζόρι και με δάκρυα το εγκατέλειψα και ας με περίμενε η Καραϊβική.
Λέω του δικού μου την επόμενη φορά που θα πάμε Μεξικό πρέπει να πάμε και Chiapas και μου λεει μα τόσες χώρες, δεν λέω φανταστικά, αλλά πάλι Μεξικό; Εντάξει του λέω, για να μην κλαις να το συνδυάσουμε με Γουατεμάλα Δεν θέλω να σκέφτομαι πάντως πως δεν θα επιστρέψω, ίσως να είναι το σοκ του πρώτου ταξιδιού, μεγάλα λόγια δεν λέω, θα δείξει!
Να μας γράψεις εντυπώσεις, μην νομίζεις δεν είμαι και καλή φωτογράφος!

 

[dimi l.]

οκ υπόσχομαι φωτογραφικό υλικό. Αχχχχ νομιζω οτι θα τρελαθώ. ωραία οπότε περιμένω αρθρο σου για tulum και merida που θα πάμε κ εμείς. Τέλεια. Δεν ήξερα την πληροφορία για το ηλεκτρονικό εισιτήριο στο casa azul πολύ καλή λεπτομέρεια. I'll ckeck it.
Τα λέμε

 

[buffon85]

Teotihuacan - τρίτη μέρα

Έφτασε Τετάρτη και είναι η μέρα επίσκεψης στο Teotihuacan!
Θα παίρναμε το μετρό για την στάση Autobuses del Norte και από εκεί λεωφορείο για Teotihuacan!

Το μετρό του Μεξικού! Το μετρό του Μεξικού είναι πονεμένη ιστορία. Το δίκτυο είναι πολύ μεγάλο και το εισιτήριο πολύ φτηνό (30 λεπτά δικά μας περίπου). Όσες μέρες ήμασταν εκεί δεν πληρώναμε εισιτήριο, εκτός της πρώτης μέρας, καθώς το εισιτήριο ήταν δωρεάν. Το έκαναν για να παρακινήσουν τον κόσμο να πάρει μετρό, καθώς υπήρχαν περιορισμοί στην κίνηση των αυτοκινήτων, αν θυμάμαι καλά. Δεν ξέρω αν γι'αυτό το λόγο είχε όντως αυξηθεί η κίνηση, αλλά ώρες ώρες τα πράγματα στο μετρό ήταν εφιαλτικά. Όχι τόσο από κόσμο, δεν είχε απαραίτητα περισσότερο από την Αθήνα, αλλά πραγματικά η έξοδος από το βαγόνι ήταν σχεδόν ακατόρθωτη. Έπαιζε να υπήρχαν 20 άτομα έξω και με το που άνοιγαν οι πόρτες να προσπαθούσαν να μπουν όλοι μαζί βίαια μέσα. Και μετά λέω ζώα τους Έλληνες που κανα δυο γιαγιάδες παλεύουν να μπουν για να βρουν θέση.
Την μία φορά με πάτησαν καμιά δεκαριά (εδώ να θυμίσω ότι είχα φουσκάλα από το περπάτημα) και πραγματικά έσκουξα! Δεύτερη φορά είχε σκαλώσει το τσαντάκι που βάζω το νερό μας ανάμεσα στον κόσμο, εγώ σχεδόν έξω, το μπουκάλι σφηνωμένο, ο δικός μου να με τραβάει, εγω να σκούζω , τελικά δεν το εγκατέλειψα το μπουκαλάκι μου, το έσωσα!! Απορώ τόσοι σεκιουριτάδες (νομίζω ότι οι μισοί Μεξικάνοι είναι είτε σεκιουριτάδες, είτε αστυνομικοί), ούτε ένας να βάζει την τάξη!
Επίσης σε κάποιους σταθμούς οι αποβάθρες (και τα βαγόνια αντίστοιχα) χωρίζοντας σε άντρες και γυναικόπαιδα και υπήρχαν σεκιουριτάδες που έστελαν τον κόσμο στην σωστή αποβάθρα. Δεν εξακρίβωσα αν είχε να κάνει με την ώρα, με το αν είχε πολύ κόσμο ή ανάλογα με τον σταθμό, θα μπορούσα να το γουγλάρω βέβαια. Ίσως η κατάσταση εκεί να ήταν καλύτερη, πάντως δεν μπήκα σε τέτοιο βαγόνι, καθώς αν η κατάσταση ήταν η ίδια (εδώ οι γιαγιάδες έχουν εξωπραγματική δύναμη στα μμμ) δεν θα είχα ποιον να με τραβάει από το βαγόνι και θα έφτανα άνετα τέρμα!
Πάντως η γαϊδουριά τους μετρό, δεν είχε σχέση με την υπόλοιπη συμπεριφορά τους!
Επίσης η ανταπόκριση στα μετρό δεν είναι σαν της Αθήνας, σε μερικούς σταθμούς έχει πολυυυυυυυύ περπάτημα για αλλαγή γραμμής. Σε μερικά αναρωτιόμουν αν τελικά θα έφτανα με τα πόδια! Σε έναν από τους σταθμούς μέρος του διαδρόμου προς την άλλη γραμμή ήταν σκοτεινό και είχαν φωτεινούς τους αστερισμούς στο ταβάνι και στους τοίχους, εννοείται υπήρχε αστυνομία στο σημείο, καθώς ήταν μεγάλο κομμάτι σκοτεινό!

Αυτά τα λίγα για το μετρό! Φτάσαμε λοιπόν στην στάση Autobuses del Norte και κατευθυνθήκαμε στον σταθμό των λεωφορείων. Τα λεωφορεία είναι ανά τέταρτο και βγάζεις κατευθείαν εισιτήριο επιστροφής, το οποίο είναι ανοιχτό. Είχα διαβάσει διάφορα τέρατα για τα λεωφορεία προς το Τεοτιουκάν, ότι είναι επικίνδυνα, ότι γίνονται ληστείες και τέτοια, αλλά εννοείται δεν παίζει να μην πήγαινα. Τελικά έγινε φουλ έλεγχος πριν μπούμε στο λεωφορείο, ανιχνευτής μετάλλων, έλεγχος τσαντών κλπ. Το ίδιο γινόταν και σε κάθε στάση (δεν είχε πολλές, ήταν και σε εθνική). Αν και κοιμήθηκα τελικά στην διαδρομή, είχε ανέβει ένας ολίγον κακοφωνίξ που τραγουδούσε διάφορα μεξικάνικα και με είχε νανουρίσει για τα καλά!

Φτωχικά χρωματιστά σπίτια στην διαδρομή πριν τον πάρω για τα καλά!

Η είσοδος του αρχαιολογικού χώρου!

Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο και είναι φανερό πως ή μέρα μας θα είναι αφιερωμένη εδώ.
Μπαίνοντας ακούμε κάτι εξωτικά πουλιά, κάτι jaguar, τι γίνεται που είμαστε; Ήταν κάτι μικροπωλητές που πουλούσαν κάτι σφυρίχτρες με σχήμα jaguar, κλπ και έκαναν τον αντίστοιχο ήχο. Αν και ορισμένοι ήταν αρκετά πιεστικοί μπορώ να πω ότι γενικώς γούσταρα την φάση με πυραμίδες και περίεργους ήχους. Γινόταν ατμόσφαιρα!
Είμαι λίγο χαζοτουρίστρια..!

Αντικρύζουμε την πρώτη πυραμίδα! Χμ εύκολη φαίνεται!

Στην πίσω πυραμίδα (πυραμίδα της Serpiente Emplumada ή Quetzalcoatl) δεν υπήρχε πρόσβαση αν και ήταν πανέμορφη!

Τα φτερωτά φιδάκια, είπαμε τα συναντάμε παντού!

Η Calzada de los muertos ή δρόμος των νεκρών! Στο βάθος δεξιά είναι η pirámide del Sol και πολύ βάθος Pirámide de la Luna.
Πολλή ζέστη, πολύς ήλιος και το εξυπνοπούλι(εγώ) ξέχασε το αντιηλιακό!

η Πυραμίδα του Ήλιου!

Πιο κοντά!

Η πυραμίδα του ήλιου είναι η πιο ψηλή, δεν έχει όμως και την εντυπωσιακότερη θέα!

Πλησιάζουμε και στην πυραμίδα της Σελήνης!

Η θέα εντυπωσιακή! Εδώ πλέον απέκτησα ένα εντυπωσιακό ροζουλί-εγκαυματί χρώμα στα χεράκια μου!

Έκατσα καμιά ώρα και απολάμβανα! Για μένα το να κάθομαι εδώ είναι η απόλυτη ευτυχία!

Η πυραμίδα του Ήλιου μέσα από το μουσείο!

 

[travelbreak]

Τι μου θυμίζεις με αυτές τις φωτογραφίες! Κρίμα που όταν πήγα δεν είχαν κυκλοφορήσει οι ψηφιακές μηχανές και έχω μόνο φωτογραφίες στο χαρτί. Όχι τίποτε άλλο: να βάλω κι εγώ μερικές.

 

[mariath]

Πολύ ωραία η ιστορία μέχρι εδώ. Να ελπίσουμε σε συνέχεια;

 

[go2dbeach]

Η αλήθεια είναι ότι μας άφησε με μάσκα και αναπνευστήρα στο χέρι αφού στη συνέχεια του ταξιδιού πήγε προς Γιουκατάν. Ελπίζω κι εγώ να συνεχίσει την ιστορία και με φωτος!