buffon85
Member
- Μηνύματα
- 594
- Likes
- 1.562
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Χιλή, Ιαπωνία, Αμερική
Η επιστροφή
Στις 7 το πρωί είχαμε πτήση από Cancún για México City. Φύγαμε αρκετά νωρίς για να προλάβουμε να παραδώσουμε και το αμάξι. Ήμασταν στο αεροδρόμιο γύρω στις 4, επειδή είχαμε αγχωθεί μήπως καθυστερήσουμε με το αμάξι κλπ. Καμία καθυστέρηση, το αεροδρόμιο ήταν άδειο, όλα κλειστά, ήμασταν εμείς και μια παρέα ξυπόλητων αγγλίδων, οι οποίες ξεκατινιάζονταν φουλ.
Το αεροπλάνο ήταν σε ψιλοάθλια κατάσταση, σκισμένα καθίσματα, απεριποίητο τελειώς, πάντως φτάσαμε στην ώρα μας στον προορισμό μας, πάντως καμία σχέση με ιντερτζετ.
Στο Μ.Σ. αναμονή 5 ωρών (από Κανκούν είχαμε γυρίσει και μια ώρα πίσω) αλλά δεν είχαμε τα κότσια να πάμε βόλτα καθώς δεν υπάρχει σύνδεση με την πόλη με μετρό και τρέμαμε την κίνηση, έτσι κάτσαμε στα αβγά μας. Επόμενη στάση Μπαράχας Μαδρίτη ένα διωράκι και τελευταία στάση Λονδίνο, επίσης δίωρο και τελικά άφιξη Αθήνα 8 το βράδυ με ξυπνητήρι 6 το πρωί, αλλά την έβγαλα την βάρδια και όλη την εβδομάδα, χωρίς καν μελαγχολία γεμάτη από το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό. Μια μελαγχολία με πιάνει που και που, σκέφτομαι μετανάστευση στο Μ.Σ. αλλά μοναδικό
πρόβλημα η απόσταση από την θάλασσα!
Οικονομικά και άλλα συνοπτικά..
Ασφάλεια: τουλάχιστον στα μέρη που πήγαμε εμείς δεν αισθανθήκαμε ανασφάλεια.. Μόνο το πρώτο βράδυ που είδαμε το Μ.Σ. φοβηθήκαμε. Αστυνομική παρουσία υπάρχει πραγματικά παντού. Με είχε πάρει η μαμά μου ενώ ήμασταν στο Χίθροου να με ρωτήσει αν έχει πολλή αστυνομία (όσο ήμασταν Μεξικό είχε γίνει το χτύπημα στις Βρυξέλλες). Της λέω μαμά ήμουν Μεξικό, από εδώ και πέρα η αστυνομία θα είναι πάντα λίγη
, όντως πάντως δεν εντόπισα διαφορά. Γι αυτό και δεν βρίσκω τον λόγο για οργανωμένο ταξίδι, εκτός και αν κάποιος δεν θέλει να ασχολείται, αλλά με λίγη προσοχή δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα.
Διαμονή: Για 13 βράδια χαλάσαμε λιγότερα από 500 ευρώ. Καλά το nomadas στην Mérida το συστήνω ανεπιφύλακτα, το σπίτι του Ιβάν στην playa δεν θα το διαφημίσω άλλο. Όλα κεντρικά, που για μένα είναι το σημαντικότερο. Στο Μ.Σ. το χόστελ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ήταν το Amigo Hostel Suites, αν και ήταν κεντρικότατο, 2 λεπτα από το Zócalo. Πάντως υπάρχει πληθώρα φτηνών επιλογών, δεν θα δυσκολευτεί κανείς.
Μετακίνηση: Μέξικο Σίτυ μετρό.. Το δίκτυο είναι τεράστιο, όπου χρειάστηκε να πάμε υπήρχε κοντά σταθμός, η κίνηση είναι απίστευτη, αμάξι ούτε καν. Με τα λεωφορεία δεν κατάλαβα ποτέ τι παίζει, υπάρχουν αρκετά διαφορετικά αλλά δεν χρειάστηκε να πάρω, είτε εξυπηρετούσε το μετρό, είτε τα ποδαράκια μας. Στην χερσόνησο του Γιουκατάν πήραμε αμάξι, νομίζω μας βγήκε γύρω στα 600κάτι ευρώ για 7 μέρες και παράδοση στο Κανκούν, παραλαβή από Μέριδα. Από Hertz το πήραμε, από όσα ρωτήσαμε, μόνο αυτοί είχαν διαθεσιμότητα, μετά το στραπάτσο από την άλλη εταιρεία που είχαμε κλείσει και μας ενημέρωσε για μη διαθεσιμότητα. Η εταιρεία ήταν αυτή http://www.cancunrentacar.com/ και μπορώ να πω ότι δεν είχα διαβάσει καθόλου reviews. Πάντως το αμάξι δεν είναι απαραίτητο, υπάρχει και η ado http://www.ado.com.mx/ado/index.jsp
Αεροπορικά: 1900 σύνολο Αθήνα Μεξικό με British, ουσιαστικά ο γυρισμός έγινε με Iberia, παράπονο δεν έχω για καμία, βαρεθήκαμε να τρώμε και στις 2. Iberia τελικά πέρασα καλύτερα, πρώτον γιατί τα καθίσματα στην άκρη ήταν διπλά και όχι τριπλά και επειδή είχε πολύ καλύτερη ατομική οθόνη και καλύτερες ταινίες. Εσωτερικές πτήσεις México-Mérida με Interjet και Cancún-M.C με vivaaerobus. 200 ευρώ το κεφάλι και για τις 2. Σαν χαζή που ήμουν αναρωτιόμουν γιατί στο καλό για εκείνη την περίοδο ήταν τόσο ακριβά και τελικά ήταν η Μεγάλη Εβδομάδα, σε άλλες εβδομάδες έβρισκα πολύ πιο φτηνά εισιτήρια. Στην Interjet το πιο άνετο ταξίδι.
Φαγητό: Και εδώ απίστευτες επιλογές, έχει από όλα και για όλα τα πορτοφόλια. Από όσα πήγα θα πρότεινα το La Hosteria de Santo Domingo, Mexico City για το chile en nogada (τώρα που το θυμήθηκα όταν ρεπάρω να κάνω τα θαύματα μου στην κουζίνα). Παράδεισος.. Το κακό είναι ότι τουλάχιστον στο κέντρο που κυρίως κινηθήκαμε δεν είχε μαγαζιά έξω, όπως έχουμε εμείς παρά τον καιρό που είναι καλός, αυτό για εμένα ήταν ξενέρωμα. Ούτε για φαγητό, ούτε για καφέ. Στην Μέριδα το Chaya Maya πολύ ωραίο περιβάλλον, εντάξει η τοπική κουζίνα του Γιουκατάν είναι έξω από τα γούστα μου, αλλά νομίζω ότι αν πάει κάποιος στην Μέριδα πρέπει να το δοκιμάσει. Τακερίας εννοείται, είναι άπειρες και παντού, νομίζω ο κανόνας "πήγαινε εκεί που έχουν μαζευτεί όλοι οι ντόπιοι" δεν προδίδει ποτέ. Ποτά είναι πάμφηνα παντού, σκουλήκι δεν δοκίμασα πάντως, μεθκάλ δηλαδή, όλοι γι αυτό ρωτούσαν στον γυρισμό, απλά δεν.
Οι Μεξικανοί είναι σαν λαός είναι συμπαθέστατοι, κοντοί, όλιγον άσχημοι. Δεν γνωρίζουν τι θα πει καράφλα και άσπρα μαλλιά!
Α και οι τιμές στα περισσότερα μέρη δεν ισχύουν. Εμείς που δεν είμαστε του παζαριού και μόνο που κάναμε να φύγουμε οι τιμές έπεφταν στο μισό και ακόμα παρακάτω. Ε μετά το μάθαμε το κόλπο. Παζάρια παντού οπωσδήποτε.. Πληρώναμε σχεδόν παντού με κάρτα χωρίς πρόβλημα, με είχε πιάσει μια τσιγκουνίτιδα να ομολογήσω επειδή άκουγα 200 πέσος και ίδρωνα, έβλεπα και το σύμβολο του δολαρίου και μου ήταν δύσκολο να δεχτώ ότι ήταν 10 ευρώ. Ακόμα κατηγορούμαι.
Αυτά!
σίγουρα έμειναν πράγματα που ήθελα να δω και δεν μπόρεσα, ελπίζω να ξαναγυρίσω!
Στις 7 το πρωί είχαμε πτήση από Cancún για México City. Φύγαμε αρκετά νωρίς για να προλάβουμε να παραδώσουμε και το αμάξι. Ήμασταν στο αεροδρόμιο γύρω στις 4, επειδή είχαμε αγχωθεί μήπως καθυστερήσουμε με το αμάξι κλπ. Καμία καθυστέρηση, το αεροδρόμιο ήταν άδειο, όλα κλειστά, ήμασταν εμείς και μια παρέα ξυπόλητων αγγλίδων, οι οποίες ξεκατινιάζονταν φουλ.
Το αεροπλάνο ήταν σε ψιλοάθλια κατάσταση, σκισμένα καθίσματα, απεριποίητο τελειώς, πάντως φτάσαμε στην ώρα μας στον προορισμό μας, πάντως καμία σχέση με ιντερτζετ.
Στο Μ.Σ. αναμονή 5 ωρών (από Κανκούν είχαμε γυρίσει και μια ώρα πίσω) αλλά δεν είχαμε τα κότσια να πάμε βόλτα καθώς δεν υπάρχει σύνδεση με την πόλη με μετρό και τρέμαμε την κίνηση, έτσι κάτσαμε στα αβγά μας. Επόμενη στάση Μπαράχας Μαδρίτη ένα διωράκι και τελευταία στάση Λονδίνο, επίσης δίωρο και τελικά άφιξη Αθήνα 8 το βράδυ με ξυπνητήρι 6 το πρωί, αλλά την έβγαλα την βάρδια και όλη την εβδομάδα, χωρίς καν μελαγχολία γεμάτη από το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό. Μια μελαγχολία με πιάνει που και που, σκέφτομαι μετανάστευση στο Μ.Σ. αλλά μοναδικό
πρόβλημα η απόσταση από την θάλασσα!Οικονομικά και άλλα συνοπτικά..
Ασφάλεια: τουλάχιστον στα μέρη που πήγαμε εμείς δεν αισθανθήκαμε ανασφάλεια.. Μόνο το πρώτο βράδυ που είδαμε το Μ.Σ. φοβηθήκαμε. Αστυνομική παρουσία υπάρχει πραγματικά παντού. Με είχε πάρει η μαμά μου ενώ ήμασταν στο Χίθροου να με ρωτήσει αν έχει πολλή αστυνομία (όσο ήμασταν Μεξικό είχε γίνει το χτύπημα στις Βρυξέλλες). Της λέω μαμά ήμουν Μεξικό, από εδώ και πέρα η αστυνομία θα είναι πάντα λίγη
, όντως πάντως δεν εντόπισα διαφορά. Γι αυτό και δεν βρίσκω τον λόγο για οργανωμένο ταξίδι, εκτός και αν κάποιος δεν θέλει να ασχολείται, αλλά με λίγη προσοχή δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα.Διαμονή: Για 13 βράδια χαλάσαμε λιγότερα από 500 ευρώ. Καλά το nomadas στην Mérida το συστήνω ανεπιφύλακτα, το σπίτι του Ιβάν στην playa δεν θα το διαφημίσω άλλο. Όλα κεντρικά, που για μένα είναι το σημαντικότερο. Στο Μ.Σ. το χόστελ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ήταν το Amigo Hostel Suites, αν και ήταν κεντρικότατο, 2 λεπτα από το Zócalo. Πάντως υπάρχει πληθώρα φτηνών επιλογών, δεν θα δυσκολευτεί κανείς.
Μετακίνηση: Μέξικο Σίτυ μετρό.. Το δίκτυο είναι τεράστιο, όπου χρειάστηκε να πάμε υπήρχε κοντά σταθμός, η κίνηση είναι απίστευτη, αμάξι ούτε καν. Με τα λεωφορεία δεν κατάλαβα ποτέ τι παίζει, υπάρχουν αρκετά διαφορετικά αλλά δεν χρειάστηκε να πάρω, είτε εξυπηρετούσε το μετρό, είτε τα ποδαράκια μας. Στην χερσόνησο του Γιουκατάν πήραμε αμάξι, νομίζω μας βγήκε γύρω στα 600κάτι ευρώ για 7 μέρες και παράδοση στο Κανκούν, παραλαβή από Μέριδα. Από Hertz το πήραμε, από όσα ρωτήσαμε, μόνο αυτοί είχαν διαθεσιμότητα, μετά το στραπάτσο από την άλλη εταιρεία που είχαμε κλείσει και μας ενημέρωσε για μη διαθεσιμότητα. Η εταιρεία ήταν αυτή http://www.cancunrentacar.com/ και μπορώ να πω ότι δεν είχα διαβάσει καθόλου reviews. Πάντως το αμάξι δεν είναι απαραίτητο, υπάρχει και η ado http://www.ado.com.mx/ado/index.jsp
- προσοχή στο μετρό, στην έξοδο, άγρια τα πράγματα, αν δεν είσαι έτοιμος παίζει να σε ποδοπατήσουν και να μην βγεις και στην σωστή στάση.
Αεροπορικά: 1900 σύνολο Αθήνα Μεξικό με British, ουσιαστικά ο γυρισμός έγινε με Iberia, παράπονο δεν έχω για καμία, βαρεθήκαμε να τρώμε και στις 2. Iberia τελικά πέρασα καλύτερα, πρώτον γιατί τα καθίσματα στην άκρη ήταν διπλά και όχι τριπλά και επειδή είχε πολύ καλύτερη ατομική οθόνη και καλύτερες ταινίες
. Εσωτερικές πτήσεις México-Mérida με Interjet και Cancún-M.C με vivaaerobus. 200 ευρώ το κεφάλι και για τις 2. Σαν χαζή που ήμουν αναρωτιόμουν γιατί στο καλό για εκείνη την περίοδο ήταν τόσο ακριβά και τελικά ήταν η Μεγάλη Εβδομάδα, σε άλλες εβδομάδες έβρισκα πολύ πιο φτηνά εισιτήρια. Στην Interjet το πιο άνετο ταξίδι.Φαγητό: Και εδώ απίστευτες επιλογές, έχει από όλα και για όλα τα πορτοφόλια. Από όσα πήγα θα πρότεινα το La Hosteria de Santo Domingo, Mexico City για το chile en nogada (τώρα που το θυμήθηκα όταν ρεπάρω να κάνω τα θαύματα μου στην κουζίνα
). Παράδεισος.. Το κακό είναι ότι τουλάχιστον στο κέντρο που κυρίως κινηθήκαμε δεν είχε μαγαζιά έξω, όπως έχουμε εμείς παρά τον καιρό που είναι καλός, αυτό για εμένα ήταν ξενέρωμα. Ούτε για φαγητό, ούτε για καφέ. Στην Μέριδα το Chaya Maya πολύ ωραίο περιβάλλον, εντάξει η τοπική κουζίνα του Γιουκατάν είναι έξω από τα γούστα μου, αλλά νομίζω ότι αν πάει κάποιος στην Μέριδα πρέπει να το δοκιμάσει. Τακερίας εννοείται, είναι άπειρες και παντού, νομίζω ο κανόνας "πήγαινε εκεί που έχουν μαζευτεί όλοι οι ντόπιοι" δεν προδίδει ποτέ. Ποτά είναι πάμφηνα παντού, σκουλήκι δεν δοκίμασα πάντως, μεθκάλ δηλαδή, όλοι γι αυτό ρωτούσαν στον γυρισμό, απλά δεν. - Να πω ότι ο οδηγός της lonely planet μας βοήθησε πολύ, χρήσιμες πληροφορίες, το πιο χρήσιμο ήταν οι χάρτες στο Μέξικο Σίτυ με διαδρομές για τα αξιοθέατα, εντάξει τις βρίσκεις και στο ίντερνετ τις πληροφορίες, έκανε την ζωή μας λίγο πιο εύκολη.
- Τα ισπανικά απαραίτητα σε πολλές περιπτώσεις, εντάξει μια άκρη θα την βρεις, εμείς πάντως ήπιαμε 2 φορές κόκκινο κρασί, αντί για λευκό μέχρι να αποφασίσω να μιλήσω.
Οι Μεξικανοί είναι σαν λαός είναι συμπαθέστατοι, κοντοί, όλιγον άσχημοι.
Δεν γνωρίζουν τι θα πει καράφλα και άσπρα μαλλιά!Α και οι τιμές στα περισσότερα μέρη δεν ισχύουν. Εμείς που δεν είμαστε του παζαριού και μόνο που κάναμε να φύγουμε οι τιμές έπεφταν στο μισό και ακόμα παρακάτω. Ε μετά το μάθαμε το κόλπο. Παζάρια παντού οπωσδήποτε.. Πληρώναμε σχεδόν παντού με κάρτα χωρίς πρόβλημα, με είχε πιάσει μια τσιγκουνίτιδα να ομολογήσω
επειδή άκουγα 200 πέσος και ίδρωνα, έβλεπα και το σύμβολο του δολαρίου και μου ήταν δύσκολο να δεχτώ ότι ήταν 10 ευρώ. Ακόμα κατηγορούμαι.Αυτά!
σίγουρα έμειναν πράγματα που ήθελα να δω και δεν μπόρεσα, ελπίζω να ξαναγυρίσω! 
