Μαλαισία (και Ταϊβάν, και Φιλιππίνες, και Ιάβα, και, και, και...) για εννιά -τουλάχιστον- μήνες

[ggonholidays]

10900km μην πέφτεις! Εμείς περιμένουμε πως και πως να μαθαίνουμε από αυτή τη πλευρά του πλανήτη!

 

[jimp]

Βρε τι να τιναξεις στον αερα; Εδω μαλωνουμε καθε μερα στην αθηνα και συ που εισαι εκει το σκεφτεσαι; Απλα τα πραγματα θα κανεις οτι σου λεει και θα λες σε ολα ναι. Τωρα τι θα κανεις πραγματικα ειναι αλλο θεμα

 

[apodrasi]

Αυτή την υπόσχεση που σου έχεις δώσει, σχετικά με το μέγεθος των κειμένων, ε μην την παίρνεις και τόσο τοις μετρητοίς.
Δηλαδή έχεις όρεξη να γράψεις και το κόβεις?! Δώσε τροφή, εμείς περιμένουμε πώς και πώς! Ποσότητα με ποιότητα δε μας χαλάει καθόλου κι εσύ δεΝ φαίνεσαι τύπος που υπακούει στους νόμους της αγοράς...
Ευχαριστώ! (ΚΑΙ που βγάζεις εσώψυχα στα κείμενά σου)
TIP Άμα επιμένεις να είσαι συνεπής στην υπόσχεσή σου, κόβεις το το κείμενο στις τόσες γραμμές και ξεκινάς νέο ποστ

 

[ANNA-PANOS]

Βρε τι να τιναξεις στον αερα; Εδω μαλωνουμε καθε μερα στην αθηνα και συ που εισαι εκει το σκεφτεσαι; Απλα τα πραγματα θα κανεις οτι σου λεει και θα λες σε ολα ναι. Τωρα τι θα κανεις πραγματικα ειναι αλλο θεμα

Σου ξαναβαζω να διαβασεις την απαντηση του jimp. Δεν εχω αλλο σχολιο να κανω

 

[orestcrete]

10900 εισαι η μονη αφορμη που ανοιγω travelstories τον τελευταιο μηνα ...

 

[el de abajo]

10900 και Yorgos οι πιο σημαντικοί λόγοι να μπαίνεις στο travelstories... 10900 ten paz...sigue escribiendo...

 

[go2dbeach]

... Φιλιππίνες (αυτή ναι, είναι χώρα-χώρα)..

Όντως έτσι είναι! Ανυπομονώ να διαβάσω τις εντυπώσεις σου από εκεί

 

[Yorgos]

Γράφε παιδί μου που θες και σπρώξιμο...

 

[_antonis_]

Είχα πάρα πολύ δουλειά τις τελευταίες μέρες και διάβασα τώρα για 2η προσεκτική φορά τη συνέχεια.

Τι να πώ, στο χω πεί, στο χω ΞΑΝΑπεί, μάλλον θα στο ΞΑΝΑξαναλέω.... πόση λεπτομέρεια... είναι σα να βρίσκομαι εκεί. Σκέτη απόλαυση!

(Α και σήμερα έχω ΠΟΛΥ δουλειά, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να πάς ακόμη πιο κάτω στις προτεραιότητες - όπωςγράφεις για τη Ταϊβάν).

 

[LULLU]

10900 και Yorgos οι πιο σημαντικοί λόγοι να μπαίνεις στο travelstories... 10900 ten paz...sigue escribiendo...

συμφωνω απολυτα...

 

[delmem2233]

Με Air Asia αρχίζω σήμερα, όμως... επιτρέψτε μου να σας πάω από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα μέσω... Λήμνου.

Πριν από λίγο χάζευα στην τηλεόραση ειδήσεις στο Euronews, κάποια στιγμή έπαιζε βίντεο για τη δίκη μίας Τυνήσιας ακτιβίστριας που άρχισε χθες, το βίντεο ρόλαρε κανονικά, μέχρι τη στιγμή που η δημοσιογράφος που είχε κάνει το σπικάζ άρχισε να αναφέρεται στην topless διαμαρτυρία τριών άλλων ακτιβιστριών, έξω από το δικαστικό μέγαρο, που με τα στήθη έξω (χαρά στο θάρρος τους, με δεκάδες φανατικούς μουσουλμάνους μαζεμένους στον ίδιο χώρο για να αποδοκιμάσουν την Τυνήσια ακτιβίστρια), φώναζαν “free Amina!” Το συγκεκριμένο κομμάτι του συγκεκριμένου βίντεο, όσοι είμαστε στη Μαλαισία και βλέπουμε ειδήσεις στο Euronews, δεν το είδαμε. “Ξερά”, άκομψα, το βίντεο διακόπηκε πριν φανεί... θηλή, κι “έπεσε” το επόμενο βίντεο, με Ομπάμα...

Τις προάλλες, χαζεύοντας πάλι τηλεόραση (την οποία ανοίγω μισή ώρα την ημέρα όταν μένω σπίτι, για να έχω “παρέα” ενώ τρώω το μεσημέρι), έπεσα σε ένα επεισόδιο των “Friends”, αυτό που όλη η παρέα είναι σε κάποιο εξωτικό νησί για ένα συνέδριο του Ρος, και ο Τζόι πιάνει το υπονοούμενο της Ρέιτσελ, ορμάει στο δωμάτιό της και τη φιλάει. Στο ίδιο επεισόδιο ο Ρος φιλάει μία μαύρη κούκλα, που (υποτίθεται ότι) είναι ζευγάρι με τον Τζόι. Τα δύο φιλιά, “κόπηκαν”. Βλέπεις τον Τζόι να γέρνει προς τη Ρέιτσελ, και το επόμενο δευτερόλεπτο ο Τζόι ήδη έχει τραβήξει τα χείλη του από εκείνα της Ρέιτσελ. Μην τυχόν δουν τα μουσουλμανάκια στην τηλεόραση ανύπαντρους ετεροφυλόφιλους να φιλιούνται, και πάρουν κακό παράδειγμα...

Αφού λοιπόν πέρασα από Λήμνο (και λοιπά νησιά), φθάνω στον... προορισμό μου, εκεί που ήθελα από την αρχή να καταλήξω. Η Air Asia δε σταματάει να με εκπλήσσει (εεε... Επιτρέψτε μου να κάνω έναν τελευταίο κύκλο με το αεροπλάνο πετώντας πάνω από την Εύβοια). Άλλοτε ευχάριστα (μερικές φορές οι προσφορές της είναι, πολύ απλά, ακαταμάχητες), άλλοτε δυσάρεστα (δοκιμάστε να μιλήστε μαζί τους στο τηλέφωνο ή χρησιμοποιώντας το live chat τους...), κι άλλοτε απλά με το πόσο... μη μαλαισιανά συμπεριφέρεται...

Εδώ και καιρό (επιτέλους, αρχίζει η διαδικασία προσγείωσης στο “Βενιζέλος”) “τρέχει” διαφημιστική καμπάνια για τις θέσεις που μετατρέπονται σε κρεβάτι, σε αεροπλάνα που εξυπηρετούν τους μακρινότερους προορισμούς. “Come to bed with us”(!!),λέει η διαφήμιση, στην οποία δύο “μπουκιά και συχώριο” αεροσυνοδοί, χαμογελώντας, σκεπάζουν έναν άνδρα επιβάτη, και τακτοποιούν το μαξιλάρι του. Σε οποιαδήποτε μη μουσουλμανική χώρα, η συγκεκριμένη διαφήμιση δε θα μου είχε προξενήσει εντύπωση. Στη Μαλαισία που κόβει ακόμα και τα πεταχτά φιλιά σε κωμικές σειρές, το “come to bed with us” με κάνει ώρες-ώρες να αισθάνομαι (η διαφήμιση “παίζει” σε όλες τις ιστοσελίδες) ότι είμαι στην... Ταϊλάνδη, κι όχι στη Μαλαισία...

Πρόσφατα, Τόνι Φερνάντες (αφεντικό της Air Asia) και Ρίτσαρντ Μπράνσον (της Virgin, μεταξύ άλλων), έβαλαν ένα στοίχημα. Το έχασε ο Μπράνσον. Στα πλαίσια του “πλερώ” (έτσι είχαν συμφωνήσει οι δυο τους), έπρεπε να ντυθεί σαν αεροσυνοδός της Air Asia(!), να ξυρίσει τα πόδια του(!!), να τραβήξει πίσω τα μαλλιά του, να βάλει ψηλά τακούνια(!!!), να βάψει τα χείλη του έντονα κόκκινα(!!!!), και να σερβίρει κάτι στον Φερνάντες, πάνω σε αεροπλάνο της Air Asia, φυσικά με δεκάδες φωτογράφους και εικονολήπτες παρόντες, για να... απαθανατίσουν τις στιγμές. Σαν να μην ήταν όλα αυτά αρκετά, ο Μπράνσον πήγε ένα βήμα παραπέρα, και για πλάκα... όρμηξε στον Φερνάντες, για να του δώσει φιλί στα χείλη(!!!!!), με τα δικά του κατακόκκινα. Αν σκέφτεστε, “ε, και; Εντάξει μωρέ... Τζέρτζελο ήθελαν να κάνουν για διαφήμιση”, καλά σκέφτεστε, όμως επαναλαμβάνω, στη συντηρητική (επιφανειακά τουλάχιστον), Μαλαισία, οι συγκεκριμένες εικόνες μού φάνηκαν... βγαλμένες από “κουφό” όνειρο, στο τέλος ημέρας πολύωρης αναζήτησης αεροπορικών εισιτηρίων στην ιστοσελίδα της Air Asia.

Φθάνω (με προκλητική καθυστέρηση), στην προ τεσσάρων ημερών επίσκεψή μου στο κεντρικό γραφείο εξυπηρέτησης πελατών της Air Asia. Άλλαξαν ημερομηνίες στις πτήσεις μας από Ταϊπέι για Κλαρκ (-πολύ- βόρεια της Μανίλα), και από Κλαρκ για Κουάλα Λούμπουρ. Μόνο πρόσωπο με πρόσωπο μπορούσα να βγάλω άκρη. Όσο περίμενα, χάζευα σε μία μεγάλη τηλεόραση ένα βιντεάκι για το με τι όμορφες αναμνήσεις αφήνει η Air Asia τους πελάτες-επιβάτες της. Πρωταγωνιστής στο βιντεάκι είναι ένας “Δυτικός” μπόμπιρας, ο οποίος εκμεταλλεύεται το ότι η γιαγιά του κοιμάται, για να παραγγείλει όχι απλά ένα, αλλά ΔΥΟ γεύματα από το μενού που προσφέρει (με έξτρα κόστος, εννοείται) η Air Asia στις πτήσεις της.

Μέχρι εκεί, τίποτα το ιδιαίτερο. Αμέσως μετά όμως, ο μπόμπιρας καρφώνεται στον... πισινό μίας αεροσυνοδού(!!), και κολλητά, στο στήθος της(!!), κι αφού προσγειώνονται, ο μπόμπιρας αγκαλιάζει την αεροσυνοδό κι αρνείται να ξεκολλήσει από πάνω της, παρά τις εκκλήσεις της γιαγιάς του. Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω, ή να μείνω με το στόμα ανοιχτό... Λεπτομέρεια: πολύ “βολικό” για τους δημιουργούς του βίντεο να επιλέξουν έναν “Δυτικό” μπόμπιρα να τρώει την αεροσυνοδό με τα μάτια του, και φυσικά όχι έναν Malay, Κινέζο, ή Ινδό (για να μη θιγούν και κανενός μέλους μίας εκ των τριών κοινοτήτων οι... ευαισθησίες).

Αμέσως μετά, πήγα στην “πρεσβεία” της Ταϊβάν για μία ερώτηση. “Πρεσβεία”, και όχι πρεσβεία, μια και η Μαλαισία δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα τη “Δημοκρατία της Κίνας”. Και ναι μεν η διεύθυνσή τους στο ίντερνετ είναι taiwanembassy.com.my, όμως επισήμως είναι το “Taipei Economic and Cultural Office in Malaysia”. Είχα διαβάσει ότι είναι ανοιχτοί από τις 9 μέχρι τις 5. “Έπεσα” στο δίωρο που η προξενική υπηρεσία τους είναι κλειστή για το κοινό. Κι όμως... Βρήκα άνθρωπο να με εξυπηρετήσει, και μάλιστα με χαμόγελο στα χείλη. Πρώτη φορά στη ζωή μου που είδα εργαζόμενο σε πρεσβεία/προξενείο να δίνει πληροφορίες χαμογελώντας, πρώτη φορά στη ζωή μου που κατά λάθος βρέθηκα σε πρεσβεία/προξενείο εκτός ωραρίου εξυπηρέτησης επισκεπτών, κι όχι μόνο δε με... διαολόστειλαν που είχα το θράσος να διακόψω το διάλειμμά τους, αλλά πήραν τον χρόνο να μου δώσουν περισσότερες πληροφορίες ακόμη κι από αυτές που ζήτησα...

Μιλώντας με κόσμο που έχει πάει στην Ταϊβάν, εκείνο στο οποίο φάνηκαν να συμφωνούν όλοι (άγνωστοι μεταξύ τους), είναι ότι οι Ταϊβανέζοι είναι αξιοθαύμαστα φιλικοί, βάζοντας τα γυαλιά στους “συμπατριώτες” τους Κινέζους στην ηπειρωτική πλευρά της θάλασσας που χωρίζει τη “Republic of China” από την “People's Republic of China”... Μπορεί ακόμα να μην έχω πατήσει το πόδι μου στη “χώρα” τους, αλλά τον πρώτο πόντο ήδη τον τσίμπησαν...

 

[delmem2233]

Τρία χρόνια τώρα, φωτιά να έπεφτε να με κάψει (ή μάλλον ιός να τρύπωνε στον υπολογιστή μου και να μου τον έκανε άνω-κάτω, κάτι που θα με πονούσε περισσότερο) αν είχα παράπονο, συχνά-πυκνά με λούζατε με κολακευτικά σχόλια, όμως ειδικά μετά το προηγούμενο κείμενό μου, η ανταπόκριση πολλών εξ υμών μού θύμισε μέρες που έγραφα από Λατινική Αμερική, οι ιστορίες μου από την οποία φαίνονται να έχουν περισσότερη... πέραση , από εκείνες εκ Νοτιοανατολικής Ασίας. Σύντομο, αλλά ΜΕΓΑΛΟ-μεγάλο “ευχαριστώ”.
Όσο για τις Φιλιππίνες “σου”, go2dbeach (θυμάμαι ότι αναφέρθηκες σε αυτές σαν την αγαπημένη σου χώρα εδώ γύρω, στο πρώτο, στο εισαγωγικό κείμενό μου από Μαλαισία), με έχουν κερδίσει ήδη, έστω κι αν αυτά που διαβάζω/ακούω είναι μόνο μερικώς θετικά. Και μόνο το ότι οι σελίδες του οδηγού των Φιλιππίνων είναι γεμάτες από ισπανικά ονόματα και λέξεις, μου είναι αρκετό για να αισθάνομαι τη χώρα “τόπο μου”. Σχεδόν τρεις μήνες τώρα στη Μαλαισία, μιάμιση φορά με έπιασα να αισθάνομαι κάποιον “αδερφό” μου. Η μία ήταν όταν στο Penang άκουσα στον δρόμο δύο τύπους να μιλάνε Ισπανικά με τη χαρακτηριστική πορτένια προφορά του Μπουένος Άιρες (αν δε φοβόμουν την αντίδρασή τους, μέχρι που θα τους αγκάλιαζα). Η μισή ήταν στην Κελάνταν, όταν βρήκα τον Jordi, τον Καταλανό που ανέφερα σε προηγούμενο κείμενο. Η “καμία σχέση με Λατινική Αμερική” προφορά του ήταν που έκανε την “αδερφέ μου!” αντίδρασή μου... μισή .