villi
Member
- Μηνύματα
- 1.088
- Likes
- 2.790
Το ταξίδι αυτό δούλευα στο μυαλό μου δύο περίπου χρόνια αλλά λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων το καθυστερούσα.Ήρθε όμως η μεγάλη μέρα του Σεπτέμβρη και να'μαστε στο αεροδρόμειο Ελευθέριος Βενιζέλος στο γκισέ της Κατάρ με τελικό προορισμό το Κατμαντού.Το πρώτο αεροπλάνο της Κατάρ πολύ μέτριο με ακόμη πιο μέτριο σέρβις αλλά η συνέχεια θα ήταν καλύτερη ευτυχώς.Ενδιάμεση στάση στη Ντόχα για 7 ώρες (έλεος βιαζόμαστε!!!),το αεροδρόμειο εκεί ψιλοαπαράδεκτο αλλά δίπλα ακριβώς κατασκέυασαν καινούργιο που αυτή την ώρα ίσως ήδη λειτουργεί,ελπίζω γιατί οι 7 ώρες δεν κυλούσαν με τίποτα!Ξημέρωσε ο Αλλάχ τη μέρα στη Ντόχα κι εμείς επιβιβαστήκαμε στο δεύτερο αεροπλάνο πολύ καλύτερο από το πρώτο ευτυχώς!Ταινιούλα στην αρχή για να περάσει η ώρα αλλά κανα μισάωρο πριν φτάσουμε στο Κατμαντού μας υποδέχτηκαν οι υψηλότερες κορυφές στον κόσμο,ένα θέαμα μοναδικό!Όλοι οι επιβάτες κόλλησαν τα πρόσωπα στα παράθυρα γιατί απλά δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από το δέος που απλωνόταν κάτω από τα πόδια σου!Κατεβαίνοντας πιο χαμηλά δύο πράγματα διακρίνεις ξεκάθαρα από το αεροπλάνο,την μποντναθ στούπα και το 5αστερο ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενούσε τις υπόλοιπες μέρες.Προσγείωση και κάθοδος φυσικά από τη σκάλα σε ένα αεροδρόμειο που ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε,αντίστοιχο της χώρας που επισκεφτήκαμε.Η διαδικασία για τη βίζα κράτησε λιγότερο απο ότι μας είχαν ενημερώσει,χαλαροί έλεγχοι και ξεμπουκάρισμα.Απ'έξω γινόταν κυριολεκτικά ο κακός χαμός,ταμπελάκια με ονόματα σε ιερογλυφικά αγγλικά,τρομερή οχλαγωγία και άπειρα ταξί με οδηγούς που σε τράβαγαν από το μανίκι ενώ προσπαθούσες να τους εξηγήσεις ότι ήδη σε περιμένουν από πρακτορείο και ψάχνεις στο πλήθος να τους εντοπίσεις.Ένας κύριος μας πλησιάζει ενώ μας βλέπει σαστισμένους να ψάχνουμε και μας ψιθυρίζει το όνομα,εμείς είμαστε λέμε όλο χαρά που επιτέλους βρήκαμε άκρη και δίνοντας μας το χέρι φωνάζει namaste.Δικός μας είναι σκεφτήκαμε αλλά πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο πίσω από πέντε σειρές ταξί αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι μας χαιρετούν κατα τον ίδιο τρόπο άρα ουδεμία σχέση με την ελληνική αντίστοιχη έχει.Το πρώτο πράγμα που ζητώ είναι να βγάλω νεπαλέζική καρτα κινητού καθώς διαθέτω και δύο κουτσούβελα οπότε μη μας φύγει και μια περιουσία στο κινητό.Αποδείχτηκε σοφή επιλογή καθώς για 10 μέρες με 3 τουλάχιστον τηλεφωνηματα την ημέρα και αρκετούτσικα τοπικά για τις συννενοήσεις με το πρακτορείο ξοδέψαμε μόλις 25 ευρώ!!!Οι πρώτες εικόνες από την πόλη φοβερές,οι δρόμοι πήχτρα στην κίνηση και οι άθρωποι σαν πολύβουα πολύχρωμα μελίσσια που περνούν ξυστά στα αυτοκίνητα και κάνουν την ανάσα σου να κόβεται!Φτάνοντας στο ξενοδοχείο είναι σα να κλείνετε όλος αυτός ο συφερτός απ'έξω και κει να βασιλέυει η απόλυτη ηρεμία.Μέχρι που αισθάνθηκα τύψεις που διάλεξα ακριβό ξενοδοχείο,φοβούμενη την έλλειψη καθαριότητας,γιατί αυτο το πλήθος εκεί έξω ίσως δεν είχε ούτε νερό να πιει...κρίση συναισθηματισμού αλλά έτσι είναι.Το δωμάτιο πανέμορφο όπως περίμενα αλλά το ακόμα πιο όμορφο ήταν η απίστευτη θέα,καρφί μπροστά μας η Στούπα που προανέφερα να στέκει τεράστια και επιβλητική με τα πολύχρωμα σημαιάκια προσευχών να ανεμίζουν.Ανοιξα το παράθυρο να αφουγκραστώ τους θορύβους που έφταναν και φυσικά τη μίξη από κόρνες που όμως δεν ήταν καθόλου ενοχλητική.Η ατμόσφαιρα πολύ καθαρή αντίθετα με ότι είχαμε διαβάσει για φοβερή μόλυνση,όπως μας εξήγησαν μόλις είχαν τελειώσει οι μουσώνες και ξεκινούσε η ξηρή περίοδος χωρίς υγρασία που ευνοουσε την καθαρότητα της.Η θερμοκρασία γύρω στούς 35 την ημέρα αλλά έπεφτε το βραδάκι στους 26-27 και ένιωθες αυτή τη γλυκιά ψυχρούλα.Η πρωτη μέρα στο Κατμαντού μόλις ξεκινούσε...
(έχω μια απίστευτη επιθυμία να δω πόσο χειρότερο είναι το Βαρανάσι)!
