Marlen123
Member
- Μηνύματα
- 107
- Likes
- 175
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Καταπληκτικές φωτογραφίες!!! Συγχαρητήρια!Δευτέρα 14-03-2016
Η πόλη είναι χτισμένη χτισμένη πάνω στο νησί Tromsoya, καλά προφυλαγμένη μέσα σε ένα από τα πολλά βόρεια φιόρδ. Επικοινωνεί με την ηπειρωτική χώρα και με άλλα νησιά στα δυτικά με γέφυρες και υποθαλάσσια τούνελ. Η μέρα ξημέρωσε καλά. Ξεκούραστοι μετά τον καλό ύπνο στο άνετο κρεβάτι του ξενοδοχείου μας, φορέσαμε τς εξαρτήσεις μας για να εξερευνήσουμε την πόλη. Ωραία ρυμοτομία, λίγη κίνηση και υποφερτό κρύο. Ξεκινήσαμε από το Polaria, ένας θεματικός χώρος με ενυδρείο φώκιας και διάφορες εκθέσεις σχετικά με το αρκτικό κλίμα και την αντίστοιχη χλωρίδα και πανίδα. Ενδιαφέρον χώρος για να περάσεις το πρωινό σου, με την εξωτερική του αρχιτεκτονική εμπνευσμένη από τον αρκτικό πάγο, να ξεχωρίζει.
View attachment 145161 View attachment 145162 View attachment 145163 View attachment 145164 View attachment 145165 View attachment 145165 View attachment 145166
Στο ίδιο μήκος κύματος, στη αντίθετη πλευρά του κέντρου επισκεφθήκαμε το The Polar Museum, επίσης πολυ ενδιαφέρον χώρος. Η πόλη εκτός από ψαροχώρι στο μακρινό παρελθόν, αποτέλεσε και ορμητήριο των αποστολών που δοκίμαζαν τις τύχες τους καθ'οδόν προς τον Βόρειο Πόλο. Μέσα από όμορφες αναπαραστάσεις και κατασκευές μπορούσες να θαυμάσεις αυτούς τους ηρωικούς ανθρώπους που τόλμησαν να τα βάλουν με τα πιο σκληρά στοιχεία της φύσης και να βγουν νικητές ή να χαθούν στο απέραντο λευκό της Αρκτικής τούνδρας.
View attachment 145169 View attachment 145170 View attachment 145171 View attachment 145172
Εδώ κάποιες φωτογραφίες από την πόλη που μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι υπέροχη; Δεν σας έπεισα ακόμα. Καλά, τις επόμενες ημέρες έχω βγάλει καλύτερες φωτογραφίες από την πόλη, οπότε σας παρακαλώ να είστε λίγο επιεικείς και υπομονετικοί!
View attachment 145167 View attachment 145168 View attachment 145173 View attachment 145174
Οι ρυθμοί μας συμβαδίζοντας με τους αντίστοιχους της πόλης ήταν χαλαροί, λίγο περίεργο για σκανδιναβική χώρα. Όπως όμως μάθαμε αργότερο από συζητήσεις με ντόπιους η ζωή εδώ στην επαρχία δεν είχε καμία σχέση με αυτή στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως πχ στο Όσλο. Εδώ οι άνθρωποι ήταν χαλαροί και πολύ πιο φιλικοί με τους ξένους. Και πως να μην είναι άλλωστε; Ο τουρισμός είναι μια διαρκώς αυξανόμενη δεξαμενή εξόδων γι' αυτούς. Είχε φθάσει μεσημέρι οπότε έπρεπε να φάμε και να ξεκουραστούμε για το απόγευμα, οπότε και θα άρχιζε το "κυνήγι".
Εδώ, θα πρέπει να πω δυο λόγια για την διαδικασία με την οποία θα προσπαθούσαμε να δούμε το Βόρειο Σέλας (ΒΣ). Οι άνθρωποι που είχαν αναλάβει να το κάνουν αυτό δυνατό για εμάς άνηκαν σ αυτή την εταιρεία, και απολάμβαναν μεγάλης εκτίμησης στην διαδικτυακή κοινότητα. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις διθυραμβικές κριτικές που έχουν δεχθεί από ανθρώπους που τους προτίμησαν, θα εκπλαγεί. Αλλά τα πράγματα ήταν ακριβώς έτσι, οι τύποι είναι απίστευτοι. Το σενάριο λοιπόν είχε ως εξής: Σε παραλάμβαναν γύρω στις 6 το απόγευμα από το ξενοδοχείο σου και σε οδηγούσαν με ένα 8θεσιο βανάκι στην αποθήκη τους. Υποχρεωτικά)) έκανες μία επίσκεψη στην τουαλέτα τους (μιας και στην διαδρομή άλλη μία φορά σταματούσαν σε ένα βενζινάδικο γι'αυτό το σκοπό) και στη συνέχεια σου χορηγούσαν στολή για το κρύο την οποία έβαζες πάνω από τα ρούχα σου, μπότες με επένδυση, κάλτσες, σκουφιά και γάντια. Όταν ήταν όλοι έτοιμοι, το γκρουπ αναχωρούσε. (Σίγουρα θα είχε πολλή πλάκα να στεκόσουν στην έξοδο του κτιρίου και να βλέπεις όλους αυτούς να βγαίνουν με τις αστείες στολές τους).
Όταν ξεκινήσαμε, η ώρα ήταν καλές 7. Η Μόνικα που θα ήταν η οδηγός-αρχηγός της ομάδας μας, αφού συστήθηκε και μάθαμε πως είναι από την Πορτογαλία και κάνει αυτή τη δουλειά εποχιακά τα τελευταία 3 χρόνια, μας είπε πως ο καιρός γύρω από το Τρόμσο δεν ήταν καλός εκείνο το βράδυ. Θα έπρεπε λοιπόν να οδηγήσουμε αρκετή ώρα προς τα ανατολικά, προς την ενδοχώρα για να βρούμε καθαρό ουρανό. Και θα είμαστε σε διαρκή επικοινωνία και με άλλα γκρουπ που προπορεύονται, για τις καιρικές εξελίξεις. Το καλό ήταν πως το δελτίο εμφάνισης του ΒΣ (ναι, υπάρχει και τέτοιο!) έδειχνε έντονη δραστηριότητα και μάλιστα από νωρίς! Αυτό το ετερόκλητο γκρουπάκι (ένα ζευγάρι από την Μαλαισία, μια κοπέλα από την Σιγκαπούρη, μία από το Χονγκ Κονγκ και εμείς) είχε κέφια και με την συζήτηση και την ωραία μουσική ούτε που καταλάβαμε πως πέρασε μία ώρα οδήγησης. Τότε η Μόνικα δέχθηκε ένα μήνυμα από ένα συνάδελφό της. Ο ουρανός άρχιζε να καθαρίζει μπροστά μας, και φάνηκαν αστέρια. Όχι τυχαία, αφού σε μισή ώρα πλησιάζαμε στο Skibotn, ένα από τα πιο ξηρά μέρη της ενδοχώρας.
Όταν φθάσαμε ο ουρανός είχε ξαστερώσει. Υπήρχε πολύς κόσμος ακροβολισμένος, οπότε πήραμε τα τρίποδα για τις φωτογραφικές και κατεβήκαμε προς την παραλία που έκοβε και ο αέρας. Στήσαμε τις μηχανές μας, η Μόνικα μας έδωσε οδηγίες για να ρυθμίσουμε σωστά τις μηχανές και περιμέναμε. Ευτυχώς όχι για πολύ. Στην αρχή εμφανίστηκε σαν μια λεπτή λωρίδα λευκής νέφωσης, που όμως δεν διαλυόταν όπως τα σύννεφα από τον αέρα. Όσο όμως περνούσε η ώρα, η ένταση δυνάμωνε και τα φώτα άρχιζαν να χορεύουν πάνω από τα κεφάλια μας. Κι όταν η ένταση αυξάνει, η χρωματική πανδαισία κάνει την εμφάνισή της. Αλλά, επειδή τα λόγια μου είναι φτωχά, μάρτυρές μου οι εικόνες... (τις πρώτες τις τράβηξα εγώ)
View attachment 145175 View attachment 145176 View attachment 145177 View attachment 145178 View attachment 145179 View attachment 145181 View attachment 145182 View attachment 145183 View attachment 145184 View attachment 145185 View attachment 145186 View attachment 145187 View attachment 145188 View attachment 145189 View attachment 145190 View attachment 145192 View attachment 145193 View attachment 145195 View attachment 145196 View attachment 145197 View attachment 145198 View attachment 145199 View attachment 145200 View attachment 145201 View attachment 145202
Τις επόμενες τις τράβηξε η οδηγός μας και μας τις έστειλε
View attachment 145203 View attachment 145204 View attachment 145205 View attachment 145206 View attachment 145207 View attachment 145208 View attachment 145210 View attachment 145211 View attachment 145213 View attachment 145214 View attachment 145215 View attachment 145216 View attachment 145218 View attachment 145221 View attachment 145222 View attachment 145219
Κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα έσπασα. Δάκρυσα για τα παιδιά μου που εκείνο το βράδυ θα κοιμόταν μακρυά μου, που δεν τα είχα δίπλα μου να τους δείξω την ανάσα του Σύμπαντος, και ας μη το καταλάβαιναν ακόμα. Να τους μιλήσω για τα θαύματα του Κόσμου μας, να τους ψιθυρίσω πόσο υπέροχο είναι απλά να ζεις στο Εδώ και στο Τώρα. Να τους φυσήξω λίγη αστερόσκονη πάνω στα μαλλιά τους. Απομείναμε μόνο οι δυο μας αγκαλιασμένοι, να κοιτάμε την λάμψη των ασπίδων των Βαλκυριών που σύμφωνα με το μύθο έπαιρναν τις ψυχές των νεκρών για να τις οδηγήσουν στη Βαλχάλα. Εκεί ο Όντιν θα επιστράτευε κάθε άξιο πολεμιστή για να δώσει την μάχη του τέλους του κόσμου, το Ράγκναροκ...
