Νορβηγία Κυνηγώντας το Βόρειο Σέλας...

[giannismits]

Ένα όνειρο! Τίποτε άλλο!
Είναι όνειρο μου και διακαής πόθος να αντικρίσω το σέλας, και επειδή το φόρουμ έχει ελάχιστες αναφορές για το βόρειο σέλας και πολύ λίγες φωτογραφίες του φαινομένου, θεωρώ την ιστορία σου και κυρίως το φωτογραφικό υλικό που μας δείχνεις θυσαυρό για το φόρουμ και για όλους εμάς τους σελαόπληκτους
Τι να πω, πολλά μπράβο και άπειρα ευχαριστώ και likes!

Είμαι σίγουρος πως κι εγώ θα καθόμουν για ώρες στην παγωνιά να απολαύσω και να φωτογραφίζω κάθε ''φιγούρα'' του σέλαος! Αλήθεια αυτές οι εκδρομές αναζήτησης πόσο κόστισαν? Νομίζω δεν το ανέφερες κάπου. Όλες οι εξορμήσεις έγιναν με το ίδιο γραφείο σωστά?

ΥΓ. Τι φωτογραφική μηχανή και φακούς χρησιμοποιήσατε?

 

[PhysioDuck]

Δεν έχω λόγια.........................

Μας ταξίδεψες !!!!!!!!!!!!

 

[gioske]

Ένα όνειρο! Τίποτε άλλο!
Είναι όνειρο μου και διακαής πόθος να αντικρίσω το σέλας, και επειδή το φόρουμ έχει ελάχιστες αναφορές για το βόρειο σέλας και πολύ λίγες φωτογραφίες του φαινομένου, θεωρώ την ιστορία σου και κυρίως το φωτογραφικό υλικό που μας δείχνεις θυσαυρό για το φόρουμ και για όλους εμάς τους σελαόπληκτους
Τι να πω, πολλά μπράβο και άπειρα ευχαριστώ και likes!

Είμαι σίγουρος πως κι εγώ θα καθόμουν για ώρες στην παγωνιά να απολαύσω και να φωτογραφίζω κάθε ''φιγούρα'' του σέλαος! Αλήθεια αυτές οι εκδρομές αναζήτησης πόσο κόστισαν? Νομίζω δεν το ανέφερες κάπου. Όλες οι εξορμήσεις έγιναν με το ίδιο γραφείο σωστά?

ΥΓ. Τι φωτογραφική μηχανή και φακούς χρησιμοποιήσατε?

@giannismits
Και εγώ είμαι σίγουρος πως ο καθένας μπροστά σε αυτό το θέαμα θα καθόταν αδιαμαρτύρητα σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες! Η συμφωνία με τους Arctic Explorers Tromso ήταν τρεις συνεχόμενες βραδιές Norhtern Lights Tour και ένα πρωινό Fjord Tour. Σε αυτό το πακέτο είχες και έκπτωση 100 NOK/ άτομο, περίπου 10€ δηλαδή. Το συνολικό κόστος έφτασε λίγο πάνω από 1000€, για την ακρίβεια 1080€ και για τα δύο άτομα. Δεν το λες και φθηνό αλλά τί είναι φθηνό για μας στην Νορβηγία;

Η κύρια φωτογραφική μηχανή ήταν μία Nikon D750 και ο αγαπημένος μου Tamron 24-70/f 2.8 με V(ibration) R(eduction). Η δευτερεύουσα ήταν μία αξιοπρεπέστατη compact, η Sony RX100III με πολύ καλή απόδοση. Πάντως, ακόμα και να μην είχε κάποιος φωτογραφική μηχανή, οι οδηγοί ήταν πολύ καλά εξοπλισμένοι και σε έβγαζαν όσες φωτο ήθελες!

 

[gioske]

Τετάρτη 16-03-2016

Η μεταμεσονύχτια άφιξη στο ξενοδοχείο (γύρω στις 05.00 το πρωί) και το ότι δεν καταφέραμε να κοιμηθούμε στην επιστροφή από Φινλανδία είχε βαρύ κόστος κούρασης. Εφόσον όμως καθόμασταν στις θέσεις δίπλα στην οδηγό είχαμε χριστεί άτυπα συνοδηγοί. Και ως τέτοιοι πώς μπορούσαμε να κλείσουμε μάτι και να αφήσουμε την οδηγό μας μόνη στο έλεος τόσο δύσκολων οδηγικών συνθηκών; Ενώ όλοι στα πίσω καθίσματα σχεδόν ροχάλιζαν, εμείς είχαμε πιάσει ψιλή κουβέντα με την Μάφι για τη ζωή της και τις περιπέτειές της. Αν και δεν σου γέμιζε το μάτι ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον άτομο, σε σημείο που όταν τέλειωνε την δουλειά της στην Νορβηγία να γυρίζει την Ευρώπη με οτοστόπ ή να βοηθά στην ανέγερση ενός σχολείου σε κάποια χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής. Η κουβέντα περιστράφηκε και γύρω από την περήφανη χώρα των Βάσκων και φυσικά κατέληξε στην πρώτη μας νύχτα εκεί έξω, όταν αντικρίσαμε το ΒΣ για πρώτη φορά (το βράδυ της Δευτέρας). Μας είπε ότι στα τόσα χρόνια που κάνει αυτή τη δουλειά πρώτη φορά έβλεπε κόκκινο χρώμα στο Σέλας και το αποδώσαμε αμφότεροι στην ελληνική μας τύχη. Φθάνοντας αποχαιρετηθήκαμε δίνοντας ραντεβού ίσως σε κάποιο επόμενο ταξίδι μας και σκουντουφλώντας από τη νύστα ίσα που προλάβαμε να μπούμε στο δωμάτιο και να βγάλουμε τις αστείες στολές μας. Για όλα τα υπόλοιπα φρόντισε ο Μορφέας...

Όπως είπα και στην αρχή της ιστορίας, ο καιρός υπήρξε σχετικά καλός για τόσο βόρειο μέρος παρά τις συνεχείς εναλλαγές του ακόμα και στο ίδιο δεκάλεπτο της ώρας. Μπορεί λοιπόν να φανταστεί κανείς τη χαρά μας, όταν ξυπνήσαμε σχεδόν μεσημέρι και ανοίγοντας την κουρτίνα του δωματίου είδαμε πως έξω έριχνε πολύ χιόνι και το είχε στρώσει για τα καλά.



Μέχρι το απόγευμα που είχαμε πάλι ραντεβού για την τρίτη συνεχόμενη βραδιά αναζήτησης του ΒΣ, είχαμε αρκετό χρόνο για ψώνια, καφέ και βόλτα στο χιονισμένο Τρόμσο. Εννοείται πως το σκηνικό που αντικρίσαμε ήταν παραμυθένιο. Δεν χορταίναμε να κάνουμε βόλτες σε όλους τους δρόμους και να πατάμε στο φρέσκο χιόνι με τις ζεστές μπότες μας. Και έριχνε και άλλο, συνεχώς. Στο τέλος της ημέρας έφτασε σε πολλά σημεία τους 20 πόντους χαλαρά. Τι μαγικό τοπίο. Απολαύσαμε ένα ωραίο καπουτσίνο στο Kaffebonna, κοιτώντας τους περαστικούς να κινούνται με χάρη μέσα στο αφράτο χιόνι και στη συνέχεια συνεχίσαμε τις βόλτες μας μη παραλείποντας να περάσουμε και από ένα καλόγουστο μαγαζί με σουβενίρ. Συνεχίσαμε τη βόλτα μας παίζοντας με το χιόνι και βγάζοντας φωτογραφίες στο υπέροχο, κατάλευκο τοπίο.



Η ώρα πια πέρασε και έπρεπε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για τα ραντεβού. Όταν φθάσαμε στο δωμάτιο και έλεγξα τα mail μου, έλαβα ένα από τον ιδιοκτήτη του πρακτορείου τον Oystein. το είχε στείλει αρκετά νωρίτερα και μας εξηγούσε πως η κατάσταση για το βράδυ δεν ήταν καλή. Ο καιρός ήταν πολύ άσχημος και το δελτίο δεν ήταν αισιόδοξο ούτε για τον καιρό στην Φινλανδία. Θα έπρεπε να οδηγήσουμε πάρα πολλή ώρα με αμφίβολα πάλι αποτελέσματα. Μα έδινε λοιπόν τρεις επιλογές: 1) Κάνουμε την εξόρμηση ως έχει και ότι τύχη έχουμε, 2) Ακυρώνουμε για σήμερα και ο προγραμματίζουμε για επόμενη νύχτα. Για εμάς έμενε μόνο η αυριανή νύχτα της Πέμπτης, 3) Ακυρώνουμε τελείως τη βραδιά και μας επιστρέφονταν τα χρήματα που αντιστοιχούσαν σε αυτή.

Το συζητήσαμε με την σύζυγο και καταλήξαμε στο να ακυρώσουμε τελείως τη βραδιά και να ζητήσουμε την αποζημίωση. Έχοντας τη χθεσινή πολύ δύσκολη νύχτα οδήγησης στην χιονοθύελλα δεν κρίναμε φρόνιμο να το επαναλάβουμε. Καλό θα είναι κάποιες στιγμές να μην προκαλούμε την τύχη μας. Άλλωστε είχαμε απολαύσει το ΒΣ σε δύο διαφορετικές χώρες, τι περισσότερο θα μπορούσαμε να ζητήσουμε; Έτσι ειδοποιήσαμε τον αρχηγό, τον ευχαριστήσαμε και δώσαμε ραντεβού για το μέλλον, ποτέ δεν ξέρεις,είπαμε. (Σημείωση: Σε τέσσερις μέρες μας είχαν επιστραφεί στην πιστωτική κάρτα 260€ περίπου, το κόστος της βραδιάς που ακυρώσαμε. Άψογος επαγγελματίας ο Oystein!). Συνεχίσαμε την ξεκούραση για να πάρουμε δυνάμεις ώστε να ξεκινήσουμε μια περιήγηση στις ωραίες παμπ της πόλης. Και πάλι όμως έπρεπε να γυρίσουμε για ύπνο νωρίς. Αύριο μας περίμεναν τα σκυλάκια μας για μια ωραία βόλτα με έλκηθρο...

 

[dark_elf]

Εκπληκτική ιστορία και φανταστικές φωτογραφίες !!!!! Είχες κάποια θήκη ή κάποιο προστατευτικό για το κρύο στην μηχανή ;;;;;;

 

[gioske]

Εκπληκτική ιστορία και φανταστικές φωτογραφίες !!!!! Είχες κάποια θήκη ή κάποιο προστατευτικό για το κρύο στην μηχανή ;;;;;;

H μηχανή όπως και ο συγκεκριμένος φακός είναι weather sealed οπότε δεν είχα (μεγάλο) φόβο, εκτός ίσως από τη βροχή που τα έβαζα στο backpack μου. Η μεγάλη μου ανησυχία ήταν, όταν είμαστε έξω στην παγωνιά τα βράδια να μην αρχίσει να θολώνει ο φακός από τη διαφορά θερμοκρασίας. Κάτι που τελικά, ευτυχώς, δεν συνέβη.

 

[demie]

Αρρώστησα με τις φωτογραφίες!!! Κ έχω να φτιάξω βαλίτσα για το χωριό! Που μυαλό!!!

(Δεν θα κουράσω με τις τεχνικές λεπτομέρειες του ταξιδιού, όπως εισιτήρια, ξενοδοχεία, εστιατόρια κλπ. Θεωρώ ότι μπορεί να γίνω βαρετός αν καταγράψω τα πάντα. Αν κάποιος ρωτήσει φυσικά και θα παρέχω οποιαδήποτε πληροφόρηση, οπότε be my gues

Λέγε λέγε! Δεν κουράζεις!

αδυνατώ να καταλάβω γιατί έχει μόλις 675 επισκέψεις.

Από τον τίτλο δεν καταλαβαίνεις πως πρόκειται για το ΒΣ ίσως γι'αυτό...

 

[gioske]

Πέμπτη 17-03-2016

Το απίστευτο αυτό ταξίδι έπρεπε να έχει και επικό φινάλε. Η τελευταία γεμάτη μέρα στον Αρκτικό κύκλο έπρεπε να κλείσει θριαμβευτικά. Απολαύσαμε το κυρίως πιάτο του ταξιδιού αλλά αυτό που επίσης μένει έντονα στη μνήμη είναι και η επίγευση από το επιδόρπιο. Έπρεπε να βρω λοιπόν μια δραστηριότητα – επιδόρπιο που θα μας κρατήσει απασχολημένους τουλάχιστον για ολόκληρο το πρωινό της Πέμπτης και θα μας γλυκάνει έτι περισσότερο.

Η ευρύτερη περιοχή γύρω από το Τρόμσο προσφέρεται για πάμπολλες δραστηριότητες. Μία επίσκεψη στο TripAdvisor θα μπορούσε να πείσει και τον πιο δύσπιστο ταξιδιώτη. Η επιλογή αποδείχθηκε στην αρχή δύσκολη αλλά όταν πέρασε από τη κρησάρα τις αυθεντικότητας και της πρωτοτυπίας, τα πράγματα απλουστεύθηκαν αρκετά. Φυλλομετρώντας τις προτάσεις που ξεπετάγονταν μπροστά μας αποκλείσαμε την κρουαζιέρα στα φιόρδ μιας και δεν ήταν η εποχή για να δεις φάλαινες (η οποία ξεκινάει από Νοέμβριο μέχρι σκάρτα αρχές Φλεβάρη). Επίσης ούτε πεπειραμένοι σκιέρ (ούτε καν αρχάριοι!) είμαστε για να ανεβοκατεβαίνουμε τις χιονισμένες πλαγιές της περιοχής και σίγουρα ούτε ένας απλός περίπατος στο υπέροχο κατά τα άλλα αρκτικό τοπίο θα προσέφερε τις συγκινήσεις που ψάχναμε. Η αναζήτηση ωστόσο έλαβε τέλος όταν έφερα στο μυαλό μου εικόνες από ντοκιμαντέρ με θέμα την ζωή των ανθρώπων στον αρκτικό κύκλο και των εξερευνητών που έφτασαν στις εσχατιές του κόσμου μας. Αμέσως κατάλαβα ότι ήθελα να ρίξω μια κλεφτή ματιά στον τρόπο ζωής τους και στις καθημερινές συνήθειές τους, έστω και για λίγες στιγμές. Ήθελα να κάνω dog sledding, να ανέβω σε ένα έλκηθρο και αλαλάζοντας να οδηγήσω τα υπέροχα χάσκις μέσα στο αρκτικό τοπίο.

Εδώ να ξεκαθαρίσω κάτι: Είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή καταναγκασμού των ζώων και περιορισμού τους σε ρόλους που δεν εκπορεύονται από την φυσική τους θέση στον κόσμο μας. Ανάμεσα στις δραστηριότητες που προτείνονται για την περιοχή είναι και η βόλτα με έλκηθρο που σέρνουν τάρανδοι. Αυτό για μας δεν ήταν αποδεκτό μιας και οι τάρανδοι είναι άγρια ζώα και ως τέτοια πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα στη φύση. Τα χάσκις όμως είναι μια διαφορετική ιστορία. Η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους των αρκτικών περιοχών είναι απαραίτητο στοιχείο με άμεση επιβιωτική αξία για αμφότερους. Κανένα από τα δύο μέρη δεν θα άντεχε μόνο του στο άνισο αγώνα ενάντια στα ακραία στοιχεία της φύσης, και αυτό είναι απόλυτο κατανοητά από ανθρώπους και σκυλιά μαζί. Και αυτός ο χαλύβδινος δεσμός μεταξύ ζώων και ανθρώπων επικαιροποιείται κάθε φορά που ο άνθρωπος ζητά και λαμβάνει τις υπηρεσίες τους.

Η εταιρεία που θα αναλάμβανε να μας παρέχει αυτή την συγκίνηση ήταν η ActiveTromso. Το πλάνο λοιπόν είχε ως εξής: Θα μας παραλάμβαναν μπροστά από το Radisson Blu Hotel Tromsø γύρω στις 9 το πρωί και με το βανάκι τους θα μας οδηγούσαν στην φάρμα τους και εμείς θα πληρώναμε για όλο αυτό περίπου 275€ για δύο άτομα. Έτσι και έγινε. Μπήκαμε στο λεωφορείο μαζί με άλλα 14 άτομα και μετά από 40 περίπου λεπτά οδήγησης φθάσαμε στη φάρμα που είχε απίστευτη, πανοραμική θέα σε ένα φιόρδ. Ο δρόμος καθ'όλη την διάρκεια της διαδρομής δεν φαινόταν από το φρέσκο χιόνι αλλά ο Peter, ο οδηγός δεν φαινόταν να δυσκολεύεται. Μας είπε πως η χιονόπτωση το τελευταίο διήμερο ήταν ότι έπρεπε, θα το διαπιστώναμε και μόνοι μας άλλωστε. Παρκάραμε και ξεκινήσαμε με τα πόδια για να κατέβουμε προς τη φάρμα, μέσα από ένα φρεσκοκαθαρισμένο μονοπάτι.



Μας υποδέχθηκε ο Jamie και μας οδήγησε σε μία καλύβα όπου θα βάζαμε τον εξοπλισμό. Η σκυλίσια μυρωδιά από τα ρούχα που μας έδωσαν ήταν κάπως βαριά αλλά τη συνηθίζεις. Φορέσαμε παντελόνι χιονοδρόμου πάνω από το δικό μας, βαριές μπότες, χοντρό μπουφάν, σκουφιά με επένδυση και γάντια. Η ευελιξία των κινήσεων περιορίστηκε αρκετά αλλά ο ρουχισμός ήταν για συγκεκριμένο σκοπό και καιρικές συνθήκες.



Αφού ετοιμάστηκε και το δεύτερο γκρουπ, αρχίζαμε να κατηφορίζουμε προς το πλάτωμα που μας περίμεναν τα σκυλιά με τα έλκηθρα. Η θέα προς τον κολπίσκο του φιόρδ σου έκοβε την ανάσα και σε αυτό βοηθούσε και ο δραματικός ουρανός που φωτιζόταν από το υπέροχο αρκτικό φως.



Αν μέτρησα καλά, πρέπει να είχαν πάνω από 50 σκυλιά, τα περισσότερα όπως μας είπαν ετοιμοπόλεμα. Όταν μας είδαν να πλησιάζουμε ξεκίνησαν εν χορώ να ουρλιάζουν δείχνοντας μεγαλύτερη ανυπομονησία από εμάς για την επικείμενη βόλτα. Είχαν ήδη σχηματιστεί δύο σειρές από 5 έλκηθρα η κάθε σειρά, που θα υπέμειναν συνολικά 18 άτομα, 16 επισκέπτες που θα ανέβαιναν ανά δύο σε κάθε έλκηθρο και επικεφαλής σε κάθε γκρουπ ένας οδηγός με το έλκηθρό του. Αυτό ήταν κάτι που με παραξένεψε! Είχα την εντύπωση πως το έλκηθρό μας θα το οδηγεί κάποιος έμπειρος οδηγός και εμείς θα καθόμαστε και θα απολαμβάνουμε την διαδρομή. Αλίμονο! Οδηγός θα ήταν ένας από τους δυό μας! Να κλάψω ή να γελάσω, σκέφτηκα. Ας περιμένω και ας παραμείνω ψύχραιμος, αυθεντική εμπειρία δεν θέλαμε;

Μας έδειξαν το έλκηθρό μας και στη συνέχεια μας άφησαν να γνωριστούμε και να παίξουμε με τα σκυλιά-οδηγούς μας. Γενικά με τα ζώα έχουμε και εγώ και η σύζυγος μία σχέση εξ αποστάσεως. Δεν τρελαίνομαι με τη ιδέα να έχω κάποιο ζώο υπό την προστασία μου αλλά μου αρέσει η σχέση που αναπτύσσουν με τα αφεντικά τους. Με τα συγκεκριμένα ζώα όμως ξετρελαθήκαμε, ήταν πραγματικά αξιαγάπητα πλάσματα. Δεν σταματήσαμε να τα χαϊδεύουμε παρά μόνον όταν οι επικεφαλής μας μάζευαν για να μας δώσουν τις συμβουλές που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε κατά τη διάρκεια της βόλτας.



Από τα συμφραζόμενα καταλάβαμε ότι δεν θα είναι σαν μια βόλτα στο πάρκο. Ο οδηγός εμπλέκεται ενεργά στην διαδικασία, προστάζοντας με αποφασιστικότητα τα 5 σκυλιά που έχει στη διάθεσή του ,να σταματήσουν ή να ξεκινήσουν. Στα δύσκολες ανηφόρες, εκεί που έχει φρέσκο χιόνι ή σε επικίνδυνες ρεματιές θα πρέπει να σπρώξει και ο ίδιος το έλκηθρο ή να κρεμαστεί έξω από αυτό και με την κλίση του σώματος να διορθώσει την πορεία του. Είχε στην διάθεση του και ποδόφρενο αλλά στα σημεία με φρέσκο χιόνι ήταν μη χρήσιμο. Ο συνοδηγός είχε στην διάθεση μια μικρή άγκυρα την οποία σε περίπτωση ανατροπής έπρεπε να ρίξει στο χιόνι για να σταματήσει αμέσως το έλκηθρο και να αποσοβήσει σοβαρό τραυματισμό. Έχοντας όλα αυτά υπόψη ξεκινήσαμε την βόλτα μας η οποία αποδείχθηκε χορταστική. Είμαστε στο έλκηθρο πάνω από 2.30 ώρες και περάσαμε από κάθε είδους μορφολογίας εδάφους. Από κατάλευκες πλαγιές, επικίνδυνες ρεματιές από τις οποίες οριακά απομακρυνθήκαμε πριν τουμπάρει το έλκηθρο μέχρι και πάνω από παγωμένη λίμνη στην οποία μπορούσες να διακρίνεις, ευτυχώς μικρές, ρωγμές στον επιφανειακό πάγο. Και ο καιρός ακολουθούσε αντίστοιχη ποικιλομορφία: Από ήλιο που σε έκανα σχεδόν να θέλεις να βγάλεις το μπουφάν σου μέχρι χιονοθύελλα που σου έφραζε το οπτικό πεδίο ακόμα και μέχρι τον συνοδηγό σου, και έπρεπε να φωνάξεις για να επιβεβαιώσεις ότι είναι ακόμα πάνω στο έλκηθρο! Και τα σκυλιά, απίστευτα. Απόλυτα συνεργάσιμα στα προστάγματα του οδηγού, το διασκέδαζαν σίγουρα όσο και εμείς. Τους υποκλίθηκα, όταν κάποιες φορές ενώ ήξεραν ότι έπρεπε να ξεκινήσουν ή να σταματήσουν περίμεναν από εμένα που με είχαν χρίσει προσωρινό αφεντικό τους, να τους πω τι να κάνουν! Ήταν συγκινητικό και ταυτόχρονα θλιβερό που κάποια μακρινά ξαδέρφια τους τα αναγκάζουμε να ζουν σε ζεστά κλίματα και τα πηγαίνουμε στο πάρκο της γειτονιάς μας, εντελώς έξω από τον φυσικό τρόπο ζωής τους...

(Οι φωτογραφίες είναι από κινητό τηλέφωνο, συγχωρήστε μου την υποδεέστερη ποιότητα. Αλλά δεν θα ρίσκαρα να κουβαλώ μηχανή εκεί πάνω με τίποτα!)



Η βόλτα ήταν χορταστική, η εμπειρία απίστευτη. Μπορώ να πω με βεβαιότητα πως ακόμα και αν στεκόμασταν άτυχοι και δεν βλέπαμε τελικά το ΒΣ, μόνο και μόνο για αυτή την βόλτα θα θεωρούσα το ταξίδι απόλυτα επιτυχημένο. Επιστρέφοντας στο χώρο με τα σκυλόσπιτα, ο επικεφαλής μας είπε πως είχαμε στην ομάδα μας δύο πολύ δυνατά σκυλιά, δύο δυνατά παλικάρια όπως τα αποκάλεσε. Μας είπε λοιπόν αν θέλουμε να τα συνοδεύουμε μέχρι το σπιτάκι τους και φυσικά δεχθήκαμε. Στο τέλος όμως δεν είμαστε σίγουροι ποιος έσερνε ποιον, τα χέρια μας μούδιασαν από την ένταση! Σίγουρα θα μας έλειπαν, η Μπρίτνει με την Γουίτνει, ο Ρόκο και ο Μπρους με τον Τζάγκερ, 5 υπέροχα πλάσματα!

Αφού αλλάξαμε ρούχα και μας πρόσφεραν ζεστά ροφήματα και μπισκότα, συζητούσαμε με τον Jamie για τις εντυπώσεις μας. Όλοι συμφωνήσαμε ότι ήταν κορυφαία και μας πρότεινε του χρόνου να έρθουμε για μια εβδομάδα τον Απρίλιο και να κατασκηνώσουμε μαζί με τα σκυλιά πάνω στα νορβηγικά βουνά! Μας είπε επίσης πως εκείνη την ημέρα έλαβαν νέα από το μεγάλο αφεντικό τους, τον Tore που έτρεχε με τα σκυλιά του σε ένα αγώνα 1000 μιλίων, κάπου στην Αλάσκα. Το αφεντικό ξεκίνησε με 20 σκυλιά και κατάφερε να τερματίσει με 16, τα υπόλοιπα ήταν πολύ αδύναμα να συνεχίσουν και τα άφησε κατά μήκος διαδρομής!

Αποχωρήσαμε, μεσημέρι πια. Η βόλτα συνεχίστηκε μετά από φαγητό και ξεκούραση. Ήταν πια αργά το απόγευμα όταν κάναμε τον τελευταίο περίπατο στην πόλη. Ένα γλυκό απογευματινό φως έλουζε τις σιλουέτες των κτιρίων και έκλεινε την αυλαία αυτού του ταξιδιού, μοναδικά. Το τελευταίο βράδυ όμως έπρεπε να γιορταστεί κατάλληλα και να τιμήσουμε με τον τρόπο μας και έναν ξενόφερτο άγιο. Άλλωστε ήταν και η μέρα του, η St Patrick's Day...

 

[giannismits]

Bλέποντας αυτά τα τοπία και το χιόνι ζηλεύω και συγχίζομαι γιατί φέτος δεν είδα ούτε μια νιφάδα Λατρεμένος πραγματικός χειμώνας!

Πάντως μπράβο ρε παιδιά που το τολμήσατε και τα καταφέρατε. Εγώ δεν θα το επιχειρούσα γιατί εκτός οτι νοιώθω άβολα με τα σκυλιά που φοβάμαι και δεν έχω καμία εξοικείωση, το πιο πιθανό θα ήταν να τουμπάρει το έλκηθρο και να μας ψάχνουν σε καμιά πλαγιά

Θα το ξαναπώ, εξαιρετική ιστορία!

 

[travelbreak]

Πέμπτη 17-03-2016

Το απίστευτο αυτό ταξίδι έπρεπε να έχει και επικό φινάλε. Η τελευταία γεμάτη μέρα στον Αρκτικό κύκλο έπρεπε να κλείσει θριαμβευτικά. Απολαύσαμε το κυρίως πιάτο του ταξιδιού αλλά αυτό που επίσης μένει έντονα στη μνήμη είναι και η επίγευση από το επιδόρπιο. Έπρεπε να βρω λοιπόν μια δραστηριότητα – επιδόρπιο που θα μας κρατήσει απασχολημένους τουλάχιστον για ολόκληρο το πρωινό της Πέμπτης και θα μας γλυκάνει έτι περισσότερο.

Η ευρύτερη περιοχή γύρω από το Τρόμσο προσφέρεται για πάμπολλες δραστηριότητες. Μία επίσκεψη στο TripAdvisor θα μπορούσε να πείσει και τον πιο δύσπιστο ταξιδιώτη. Η επιλογή αποδείχθηκε στην αρχή δύσκολη αλλά όταν πέρασε από τη κρησάρα τις αυθεντικότητας και της πρωτοτυπίας, τα πράγματα απλουστεύθηκαν αρκετά. Φυλλομετρώντας τις προτάσεις που ξεπετάγονταν μπροστά μας αποκλείσαμε την κρουαζιέρα στα φιόρδ μιας και δεν ήταν η εποχή για να δεις φάλαινες (η οποία ξεκινάει από Νοέμβριο μέχρι σκάρτα αρχές Φλεβάρη). Επίσης ούτε πεπειραμένοι σκιέρ (ούτε καν αρχάριοι!) είμαστε για να ανεβοκατεβαίνουμε τις χιονισμένες πλαγιές της περιοχής και σίγουρα ούτε ένας απλός περίπατος στο υπέροχο κατά τα άλλα αρκτικό τοπίο θα προσέφερε τις συγκινήσεις που ψάχναμε. Η αναζήτηση ωστόσο έλαβε τέλος όταν έφερα στο μυαλό μου εικόνες από ντοκιμαντέρ με θέμα την ζωή των ανθρώπων στον αρκτικό κύκλο και των εξερευνητών που έφτασαν στις εσχατιές του κόσμου μας. Αμέσως κατάλαβα ότι ήθελα να ρίξω μια κλεφτή ματιά στον τρόπο ζωής τους και στις καθημερινές συνήθειές τους, έστω και για λίγες στιγμές. Ήθελα να κάνω dog sledding, να ανέβω σε ένα έλκηθρο και αλαλάζοντας να οδηγήσω τα υπέροχα χάσκις μέσα στο αρκτικό τοπίο.

Εδώ να ξεκαθαρίσω κάτι: Είμαι ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή καταναγκασμού των ζώων και περιορισμού τους σε ρόλους που δεν εκπορεύονται από την φυσική τους θέση στον κόσμο μας. Ανάμεσα στις δραστηριότητες που προτείνονται για την περιοχή είναι και η βόλτα με έλκηθρο που σέρνουν τάρανδοι. Αυτό για μας δεν ήταν αποδεκτό μιας και οι τάρανδοι είναι άγρια ζώα και ως τέτοια πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα στη φύση. Τα χάσκις όμως είναι μια διαφορετική ιστορία. Η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους των αρκτικών περιοχών είναι απαραίτητο στοιχείο με άμεση επιβιωτική αξία για αμφότερους. Κανένα από τα δύο μέρη δεν θα άντεχε μόνο του στο άνισο αγώνα ενάντια στα ακραία στοιχεία της φύσης, και αυτό είναι απόλυτο κατανοητά από ανθρώπους και σκυλιά μαζί. Και αυτός ο χαλύβδινος δεσμός μεταξύ ζώων και ανθρώπων επικαιροποιείται κάθε φορά που ο άνθρωπος ζητά και λαμβάνει τις υπηρεσίες τους.

Η εταιρεία που θα αναλάμβανε να μας παρέχει αυτή την συγκίνηση ήταν η ActiveTromso. Το πλάνο λοιπόν είχε ως εξής: Θα μας παραλάμβαναν μπροστά από το Radisson Blu Hotel Tromsø γύρω στις 9 το πρωί και με το βανάκι τους θα μας οδηγούσαν στην φάρμα τους και εμείς θα πληρώναμε για όλο αυτό περίπου 275€ για δύο άτομα. Έτσι και έγινε. Μπήκαμε στο λεωφορείο μαζί με άλλα 14 άτομα και μετά από 40 περίπου λεπτά οδήγησης φθάσαμε στη φάρμα που είχε απίστευτη, πανοραμική θέα σε ένα φιόρδ. Ο δρόμος καθ'όλη την διάρκεια της διαδρομής δεν φαινόταν από το φρέσκο χιόνι αλλά ο Peter, ο οδηγός δεν φαινόταν να δυσκολεύεται. Μας είπε πως η χιονόπτωση το τελευταίο διήμερο ήταν ότι έπρεπε, θα το διαπιστώναμε και μόνοι μας άλλωστε. Παρκάραμε και ξεκινήσαμε με τα πόδια για να κατέβουμε προς τη φάρμα, μέσα από ένα φρεσκοκαθαρισμένο μονοπάτι.

View attachment 145503

Μας υποδέχθηκε ο Jamie και μας οδήγησε σε μία καλύβα όπου θα βάζαμε τον εξοπλισμό. Η σκυλίσια μυρωδιά από τα ρούχα που μας έδωσαν ήταν κάπως βαριά αλλά τη συνηθίζεις. Φορέσαμε παντελόνι χιονοδρόμου πάνω από το δικό μας, βαριές μπότες, χοντρό μπουφάν, σκουφιά με επένδυση και γάντια. Η ευελιξία των κινήσεων περιορίστηκε αρκετά αλλά ο ρουχισμός ήταν για συγκεκριμένο σκοπό και καιρικές συνθήκες.

View attachment 145504 View attachment 145505

Αφού ετοιμάστηκε και το δεύτερο γκρουπ, αρχίζαμε να κατηφορίζουμε προς το πλάτωμα που μας περίμεναν τα σκυλιά με τα έλκηθρα. Η θέα προς τον κολπίσκο του φιόρδ σου έκοβε την ανάσα και σε αυτό βοηθούσε και ο δραματικός ουρανός που φωτιζόταν από το υπέροχο αρκτικό φως.

View attachment 145514 View attachment 145524 View attachment 145525 View attachment 145526 View attachment 145528

Αν μέτρησα καλά, πρέπει να είχαν πάνω από 50 σκυλιά, τα περισσότερα όπως μας είπαν ετοιμοπόλεμα. Όταν μας είδαν να πλησιάζουμε ξεκίνησαν εν χορώ να ουρλιάζουν δείχνοντας μεγαλύτερη ανυπομονησία από εμάς για την επικείμενη βόλτα. Είχαν ήδη σχηματιστεί δύο σειρές από 5 έλκηθρα η κάθε σειρά, που θα υπέμειναν συνολικά 18 άτομα, 16 επισκέπτες που θα ανέβαιναν ανά δύο σε κάθε έλκηθρο και επικεφαλής σε κάθε γκρουπ ένας οδηγός με το έλκηθρό του. Αυτό ήταν κάτι που με παραξένεψε! Είχα την εντύπωση πως το έλκηθρό μας θα το οδηγεί κάποιος έμπειρος οδηγός και εμείς θα καθόμαστε και θα απολαμβάνουμε την διαδρομή. Αλίμονο! Οδηγός θα ήταν ένας από τους δυό μας! Να κλάψω ή να γελάσω, σκέφτηκα. Ας περιμένω και ας παραμείνω ψύχραιμος, αυθεντική εμπειρία δεν θέλαμε;

Μας έδειξαν το έλκηθρό μας και στη συνέχεια μας άφησαν να γνωριστούμε και να παίξουμε με τα σκυλιά-οδηγούς μας. Γενικά με τα ζώα έχουμε και εγώ και η σύζυγος μία σχέση εξ αποστάσεως. Δεν τρελαίνομαι με τη ιδέα να έχω κάποιο ζώο υπό την προστασία μου αλλά μου αρέσει η σχέση που αναπτύσσουν με τα αφεντικά τους. Με τα συγκεκριμένα ζώα όμως ξετρελαθήκαμε, ήταν πραγματικά αξιαγάπητα πλάσματα. Δεν σταματήσαμε να τα χαϊδεύουμε παρά μόνον όταν οι επικεφαλής μας μάζευαν για να μας δώσουν τις συμβουλές που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε κατά τη διάρκεια της βόλτας.

View attachment 145506 View attachment 145507 View attachment 145508 View attachment 145509 View attachment 145510 View attachment 145511 View attachment 145512 View attachment 145553 View attachment 145554 View attachment 145555 View attachment 145556 View attachment 145559 View attachment 145560 View attachment 145561 View attachment 145562

Από τα συμφραζόμενα καταλάβαμε ότι δεν θα είναι σαν μια βόλτα στο πάρκο. Ο οδηγός εμπλέκεται ενεργά στην διαδικασία, προστάζοντας με αποφασιστικότητα τα 5 σκυλιά που έχει στη διάθεσή του ,να σταματήσουν ή να ξεκινήσουν. Στα δύσκολες ανηφόρες, εκεί που έχει φρέσκο χιόνι ή σε επικίνδυνες ρεματιές θα πρέπει να σπρώξει και ο ίδιος το έλκηθρο ή να κρεμαστεί έξω από αυτό και με την κλίση του σώματος να διορθώσει την πορεία του. Είχε στην διάθεση του και ποδόφρενο αλλά στα σημεία με φρέσκο χιόνι ήταν μη χρήσιμο. Ο συνοδηγός είχε στην διάθεση μια μικρή άγκυρα την οποία σε περίπτωση ανατροπής έπρεπε να ρίξει στο χιόνι για να σταματήσει αμέσως το έλκηθρο και να αποσοβήσει σοβαρό τραυματισμό. Έχοντας όλα αυτά υπόψη ξεκινήσαμε την βόλτα μας η οποία αποδείχθηκε χορταστική. Είμαστε στο έλκηθρο πάνω από 2.30 ώρες και περάσαμε από κάθε είδους μορφολογίας εδάφους. Από κατάλευκες πλαγιές, επικίνδυνες ρεματιές από τις οποίες οριακά απομακρυνθήκαμε πριν τουμπάρει το έλκηθρο μέχρι και πάνω από παγωμένη λίμνη στην οποία μπορούσες να διακρίνεις, ευτυχώς μικρές, ρωγμές στον επιφανειακό πάγο. Και ο καιρός ακολουθούσε αντίστοιχη ποικιλομορφία: Από ήλιο που σε έκανα σχεδόν να θέλεις να βγάλεις το μπουφάν σου μέχρι χιονοθύελλα που σου έφραζε το οπτικό πεδίο ακόμα και μέχρι τον συνοδηγό σου, και έπρεπε να φωνάξεις για να επιβεβαιώσεις ότι είναι ακόμα πάνω στο έλκηθρο! Και τα σκυλιά, απίστευτα. Απόλυτα συνεργάσιμα στα προστάγματα του οδηγού, το διασκέδαζαν σίγουρα όσο και εμείς. Τους υποκλίθηκα, όταν κάποιες φορές ενώ ήξεραν ότι έπρεπε να ξεκινήσουν ή να σταματήσουν περίμεναν από εμένα που με είχαν χρίσει προσωρινό αφεντικό τους, να τους πω τι να κάνουν! Ήταν συγκινητικό και ταυτόχρονα θλιβερό που κάποια μακρινά ξαδέρφια τους τα αναγκάζουμε να ζουν σε ζεστά κλίματα και τα πηγαίνουμε στο πάρκο της γειτονιάς μας, εντελώς έξω από τον φυσικό τρόπο ζωής τους...

(Οι φωτογραφίες είναι από κινητό τηλέφωνο, συγχωρήστε μου την υποδεέστερη ποιότητα. Αλλά δεν θα ρίσκαρα να κουβαλώ μηχανή εκεί πάνω με τίποτα!)

View attachment 145515 View attachment 145516 View attachment 145517 View attachment 145518 View attachment 145519 View attachment 145520 View attachment 145521 View attachment 145522 View attachment 145523

Η βόλτα ήταν χορταστική, η εμπειρία απίστευτη. Μπορώ να πω με βεβαιότητα πως ακόμα και αν στεκόμασταν άτυχοι και δεν βλέπαμε τελικά το ΒΣ, μόνο και μόνο για αυτή την βόλτα θα θεωρούσα το ταξίδι απόλυτα επιτυχημένο. Επιστρέφοντας στο χώρο με τα σκυλόσπιτα, ο επικεφαλής μας είπε πως είχαμε στην ομάδα μας δύο πολύ δυνατά σκυλιά, δύο δυνατά παλικάρια όπως τα αποκάλεσε. Μας είπε λοιπόν αν θέλουμε να τα συνοδεύουμε μέχρι το σπιτάκι τους και φυσικά δεχθήκαμε. Στο τέλος όμως δεν είμαστε σίγουροι ποιος έσερνε ποιον, τα χέρια μας μούδιασαν από την ένταση! Σίγουρα θα μας έλειπαν, η Μπρίτνει με την Γουίτνει, ο Ρόκο και ο Μπρους με τον Τζάγκερ, 5 υπέροχα πλάσματα!

Αφού αλλάξαμε ρούχα και μας πρόσφεραν ζεστά ροφήματα και μπισκότα, συζητούσαμε με τον Jamie για τις εντυπώσεις μας. Όλοι συμφωνήσαμε ότι ήταν κορυφαία και μας πρότεινε του χρόνου να έρθουμε για μια εβδομάδα τον Απρίλιο και να κατασκηνώσουμε μαζί με τα σκυλιά πάνω στα νορβηγικά βουνά! Μας είπε επίσης πως εκείνη την ημέρα έλαβαν νέα από το μεγάλο αφεντικό τους, τον Tore που έτρεχε με τα σκυλιά του σε ένα αγώνα 1000 μιλίων, κάπου στην Αλάσκα. Το αφεντικό ξεκίνησε με 20 σκυλιά και κατάφερε να τερματίσει με 16, τα υπόλοιπα ήταν πολύ αδύναμα να συνεχίσουν και τα άφησε κατά μήκος διαδρομής!

Αποχωρήσαμε, μεσημέρι πια. Η βόλτα συνεχίστηκε μετά από φαγητό και ξεκούραση. Ήταν πια αργά το απόγευμα όταν κάναμε τον τελευταίο περίπατο στην πόλη. Ένα γλυκό απογευματινό φως έλουζε τις σιλουέτες των κτιρίων και έκλεινε την αυλαία αυτού του ταξιδιού, μοναδικά. Το τελευταίο βράδυ όμως έπρεπε να γιορταστεί κατάλληλα και να τιμήσουμε με τον τρόπο μας και έναν ξενόφερτο άγιο. Άλλωστε ήταν και η μέρα του, η St Patrick's Day...

View attachment 145534 View attachment 145533 View attachment 145532 View attachment 145531 View attachment 145530 View attachment 145529

Με χαρά θα περιμένουμε την επόμενη εξόρμησή σας.
Ήδη το έχω ψάξει και σε ένα χρόνο θα γράφω εδώ τις εμπειρίες μου από το Τρόμσο.
Καλή Ανάσταση.

 

[gioske]

Bλέποντας αυτά τα τοπία και το χιόνι ζηλεύω και συγχίζομαι γιατί φέτος δεν είδα ούτε μια νιφάδα Λατρεμένος πραγματικός χειμώνας!

Πάντως μπράβο ρε παιδιά που το τολμήσατε και τα καταφέρατε. Εγώ δεν θα το επιχειρούσα γιατί εκτός οτι νοιώθω άβολα με τα σκυλιά που φοβάμαι και δεν έχω καμία εξοικείωση, το πιο πιθανό θα ήταν να τουμπάρει το έλκηθρο και να μας ψάχνουν σε καμιά πλαγιά

Θα το ξαναπώ, εξαιρετική ιστορία!

Πιο αδέξιος άνθρωπος με τα ζώα από εμένα δεν πρέπει να υπάρχει. Δεν το έχω καθόλου με την συναναστροφή μαζί τους, πόσο μάλλον να κάνω και δραστηριότητες. Αλλά αυτά τα πλάσματα... τι να πώ και πως να το περιγράψω; Σαν να καταλάβαιναν τα κολλήματά μας και να μας πήγαιναν λάου λάου για να μην κόψουμε πέρα! Το έβλεπα πως έκαναν υπομονή μαζί μας, δεν εξηγείται αλλιώς!!!

Και ο καιρός, απίστευτος! Ακόμα και οι απίστευτες εναλλαγές του ενίσχυαν την εμπειρία. Τόσο χιόνι που πατήσαμε, ούτε στον Παρνασσό δεν είχε φέτος!!!

 

[gioske]

Με χαρά θα περιμένουμε την επόμενη εξόρμησή σας.
Ήδη το έχω ψάξει και σε ένα χρόνο θα γράφω εδώ τις εμπειρίες μου από το Τρόμσο.
Καλή Ανάσταση.

Χαίρομαι γι'αυτό. Πραγματικά αξίζει να μπει σαν προορισμός στον ταξιδιωτικό σας χάρτη, δεν θα το μετανιώσετε. Καλή Ανάσταση, με υγεία και πολλά, καλά ταξίδια!

Η επόμενη εξόρμηση, παρά την γκρίνια (δικαιολογημένη ενίοτε!) της συζύγου (ξέρετε, τα γνωστά "Δεν έχουμε λεφτά, βάλε τίποτα στην άκρη, τί θα βρουν τα παιδιά μας") έχει ήδη κλείσει για τον προσεχή Ιούλιο. Αλλά απαιτεί προετοιμασία που δεν έχω ξανακάνει μέχρι τώρα σε οποιοδήποτε ταξίδι, ακόμα και τότε στην Καλιφόρνια: Πρώτα ο Θεός και να είμαστε καλά θα κάνουμε το γύρο της Ισλανδίας με camper van!