Sophiafen
Member
- Μηνύματα
- 22
- Likes
- 44
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Γράφω αυτή την ιστορία μέσα στο αεροπλάνο για τον επιστροφή μας προς Αθήνα. Νομίζω είναι το καλύτερο που έχω να κάνω καθώς σε λίγες μέρες θα έχω ξεχάσει πολλές από τις λεπτομέρειες γιατί έτσι κάνω εγώ! Το ταξίδι μας με το αγόρι μου στη Πολωνία δεν το οργανώναμε για καιρό! Ήταν μια αυθόρμητη απόφαση που μας βγήκε σε καλό και κίνητρο ήταν κυρίως τα πολύ οικονομικά εισιτήρια που βρήκαμε με την αγαπημένη Ryanair! Ψάχναμε έναν όμορφο προορισμό και έχοντας διαβάσει αρκετές ιστορίες στο φόρουμ είπαμε, γιατί όχι; Αυτό είναι το δεύτερο μας ταξίδι και αυτή η πρώτη μου travel story! Ας ξεκινήσω λοιπόν!
1η μέρα Κρακοβία
Φτάνουμε λοιπόν μετά από δυόμιση ώρες στο αεροδρόμιο της Κρακοβίας. Εκεί μπορείς να κάνεις συνάλλαγμα στα λεγόμενα kantors που δε σου παίρνουν προμήθεια αλλά δεν έχουν τόσο καλή ισοτιμία όσο στο κέντρο της Κρακοβίας(σίγουρα όμως καλύτερη από αυτήν στο δικό μας αεροδρόμιο). Πρέπει λοιπόν από εκεί να πάρουμε το τρένο για το Krakow Glowny, τον κεντρικό σταθμό της Κρακοβίας! Το εισιτήριο κοστίζει 12zl. Εμάς, βλέποντας τις τιμές, μας πήρε λίγο χρόνο να συνηθίσουμε τη διαφορά. Ηρεμήσαμε όμως όταν ανακαλύψαμε το κόλπο να διαιρούμε ό,τι βλέπουμε δια 4!Δώσαμε λοιπόν 3 ευρώ περίπου ο καθένας για να πάμε στο σταθμό. Το τρένο σε άψογη κατάσταση, καθαρό, άνετο, με θέρμανση και wi-fi κάτι το οποίο μας έκανε πολύ θετική αρχική εντύπωση. Μετά από λίγες στάσεις φτάσαμε στο σταθμό(Εκεί μπορείς να βρεις τα πάντα-kantors, atm και γενικά διάφορα μαγαζιά). Αποφασίσαμε βγαίνοντας να χρησιμοποιήσουμε πρώτη φορά το Uber για να πάμε σπίτι.Όσο περιμέναμε καταλάβαμε ότι θα ήταν ένα αρκετά κρύο και μάλλον βροχερό ταξίδι!Στεναχωρήθηκα όταν είδα τη συννεφιά αλλά ήταν μάλλον αναμενόμενο!Νοέμβριος βλέπετε.. Ευτυχώς είχαμε φροντίσει για ισοθερμικά και φυσικά ομπρέλες!(Αν πάτε από Οκτώβριο και μετά να είστε προετοιμασμένοι!) Ήρθε τελικά ο νεαρός ο οποίος μας πήρε τελικά 22zl αντί για 8zl που έγραφε η εφαρμογή, γιατί λόγω μιας δικής τους μεγάλης γιορτής δε μπορούσε να περάσει από κέντρο. Λόγω αυτής της γιορτής τα περισσότερα μαγαζιά ήταν κλειστά εκείνη τη μέρα(1η Νοεμβρίου) αλλά υπήρχε κίνηση στους δρόμους! Φτάσαμε στο διαμέρισμα γύρω στη 13.30 και τακτοποιηθήκαμε για να βγούμε για μια πρώτη γνωριμία με τη πόλη.. Μέναμε στη πιο ιδανική θεωρώ περιοχή. Στην οδό Starowilsna. Και λέω ιδανική γιατί ήταν τα πάντα κοντά με τα πόδια αλλά περνούσαν και συνεχώς διάφορα τραμ. Ντυθήκαμε πολύ ζεστά και βγήκαμε για περπάτημα στη Παλιά Πόλη(Stare miasto). Στο δρόμο μας πήραμε ζεστή σοκολάτα από ένα μαγαζί και συνεχίσαμε. Η Starowilsna είναι όμορφος δρόμος και σε προετοιμάζει για την πανέμορφη κεντρική πλατεία της Κρακοβίας, τη Rynek Glowny. Μόλις φτάσαμε, υψώθηκε μπροστά μας η μοναδική μεγαλόπρεπη Βασιλική της Παναγίας, Bazylika Mariacka την οποία θαυμάσαμε και μπήκαμε στη πλατεία. Μείναμε άφωνοι από την ομορφιά και την ατμόσφαιρά της. Φωτογραφηθήκαμε και κάναμε τις βόλτες μας γύρω γύρω για να γνωρίσουμε το μέρος. Πολύς ο κόσμος, πολλές οι άμαξες που σουλάτσαραν..Ήθελα και γω να πάρουμε μία, αλλά προσγειώθηκα στη πραγματικότητα όταν πέρασα δίπλα και αναδυόταν μια όχι και τόσο ευχάριστη μυρωδιά από τα καημένα τα αλογάκια που στέκονταν στη βροχή και περίμεναν. Οι άμαξες έδιναν όμως μια ομορφιά στη πλατεία γενικότερα! Χαθήκαμε για λίγο στα πίσω στενά της πλατείας,τα οποία να πω την αλήθεια δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Εκεί συνειδητοποιήσαμε πρώτη φορά πόσο αργά περνάει η ώρα στη Πολωνία. Τις επόμενες ημέρες καταλάβαμε το γιατί. Σε αυτή τη χώρα λοιπόν ο ήλιος δύει γύρω στις 16.45 και η νύχτα βιάζεται λίγο να έρθει! Λογικό λοιπόν εμείς να νομίζουμε ότι είναι 6 το απόγευμα και να κοιτάμε το ρολόι και να είναι μετά βίας 5! Το συνηθίσαμε με το ζόρι καθώς μόλις μια βδομαδούλα πριν είχε αλλάξει η ώρα στην Ελλάδα από θερινή στη χειμερινή οπότε ήταν διπλό το σοκ! Πεινάσαμε νωρίς και παρόλο που θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε πολωνική κουζίνα, μας είχαν προτείνει κάνα δύο εστιατόρια με ιταλική και αμερικάνικη κουζίνα. Το ιταλικό ήταν κοντά στο σπίτι μας οπότε μας δελέασε η ιδέα να είμαστε κοντά και να γυρίσουμε σχετικά νωρίς. Μη ξεχνάμε ότι ήταν ακόμα η πρώτη μέρα. Απογοήτευση τελικά το εστιατόριο, φάγαμε το πιο απαίσιο πεινιρλί που έχω δοκιμάσει. Τουλάχιστον ήταν νόστιμα τα ζυμαρικά. Και η εξυπηρέτηση μας απογοήτευσε καθώς ήταν η πρώτη μας επαφή με Πολωνούς και στεναχωρηθήκαμε λίγο. Αποφασίσαμε ότι ήταν μεμονωμένο γεγονός. Και κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα με θετικές γενικά εντυπώσεις.
2η μέρα Κρακοβία
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να πάμε βόλτα στο Kazimierz, την εβραϊκή συνοικία (Jewish district) της Κρακοβίας. Πάλι βροχή, πάλι κρύο αλλά η ανάγκη μας για εξερεύνηση αμείωτη. Με τις ομπρέλες ανά χείρας φτάσαμε στα στενάκια του. Στην Κρακοβία οι Εβραίοι ήταν συγκεντρωμένοι σε αυτή τη συνοικία η οποια μετατράπηκε σε γκέτο. Έμεναν κάποιες χιλιάδες πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο ενώ σήμερα έχουν μείνει μόνο γύρω στα 100 άτομα. Τα ίχνη τους είναι όμως πλήρως ορατά. Υπάρχουν πολλές συναγωγές και σε μια γωνιά υπάρχουν μαγαζάκια φτιαγμένα όπως ήταν τα μαγαζάκια των Εβραίων προπολεμικά. Με ταμπέλες εποχής και ονόματα σαν να είναι και σήμερα Εβραίοι οι ιδιοκτήτες (κάτι που δεν συμβαίνει απαραίτητα στην πραγματικότητα). Μπυραρίες, μικρά πολωνικά μαγειρεία, κόσμος από δω κόσμος από εκεί..Πάγκοι στημένοι στη μέση της πλατείας με κάθε είδους αναμνηστικό, παμπάλαια αντικείμενα, ρούχα, σκουφιά..Ωραία εικόνα. Εμάς όμως μας τράβηξαν το μάτι(ή μάλλον τη μύτη!) οι πάγκοι καταμεσής της πλατείας όπου ντόπιοι έψηναν λουκάνικα και τα τύλιγαν σε λαχταριστά ψωμάκια! Υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον ότι θα επιστρέφαμε μέχρι το βράδυ! Εξερευνήσαμε τη περιοχή, αγοράσαμε μερικά αναμνηστικά και καθίσαμε σε ένα από τα μαγαζιά που μας είχαν προτείνει. Απολαύσαμε μια νόστιμη κρεμμυδόσουπα και δοκιμάσαμε από ένα αποτυχημένο μπέργκερ (!) ο καθένας. Ορκίστηκαμε ότι από δω και περα μόνο πολωνική κουζίνα!Μετά έπεσε η ιδέα να πάμε στο εργοστάσιο του Σίντλερ στο οποίο δε θεωρήσαμε σκόπιμο να μπούμε.. Ξεκινήσαμε με τις ομπρέλες πάλι στα χέρια αλλά αρχίσαμε να το μετανιώνουμε λίγο που δε πήραμε κάποιο λεωφορείο ή τραμ, καθώς η διαδρομή από το Kazimierz μέχρι το μουσείο δεν ήταν κάτι συγκλονιστικό, εξαιρώντας τον Βιστούλα φυσικά που παρόλο το άσχημο σκηνικό του καιρού, έδινε μια ομορφιά στη διαδρομή. Όταν φτάσαμε στο εργοστάσιο του Σίντλερ, όπως το περίμενα, δεν εντυπωσιαστήκαμε. Εδώ που τα λέμε τι θα μπορούσε να σε εντυπωσιάσει σε ένα ψυχρό κτίριο εξωτερικά; Για αυτό που αντιπροσωπεύει όμως του αξίζει μια επίσκεψη, είτε μπεις μέσα είτε όχι. Ο Όσκαρ Σίντλερ (28 Απρ 1908 - 9 Οκτ 1974) ήταν Γερμανός επιχειρηματίας, ο οποίος έγινε γνωστός όταν έσωσε περίπου 1200 Εβραίους από βέβαιο θάνατο από τα χέρια των Ναζί στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου στην Πολωνία και την Τσεχοσλοβακία. Χρησιμοποιώντας τους σαν εργάτες στο εργοστάσιό του, τους προστάτεψε από την βιαιότητα των Ναζί και βοήθησε στη συνέχεια γενεών πολλών εβραϊκών οικογενειών. Σταθήκαμε στην επιγραφή με το συγκινητικό μήνυμα "Whoever saves one life, saves the world intire" και έπρεπε πια να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, αφού είχε αρχίσει πάλι να βρέχει. Περπατήσαμε πίσω μέχρι το σπίτι να ξεκουραστούμε και είπαμε ότι το βράδυ θα επιστρέφαμε στο Kazimierz για τα λουκάνικα!Όμως η βροχή και το κρύο δε μας επέτρεψε να κάτσουμε εκεί να τα φάμε(ήταν σε πάγκους όπως προείπα) οπότε τα πήραμε σε πακετάκι, πήραμε και πεντανόστιμες τηγανιτές πατατούλες από ένα άλλο μαγαζάκι απέναντι, μια μπύρα Tyskie και πήγαμε πάλι στο ζεστό μας σπιτάκι!(δίπλα από το μαγαζάκι με τις πατάτες έχει και άλλα παρόμοια μαγαζάκια με μεγάλες μπρουσκέτες με λιωμένο τυρί,τα οποία θυμίζουν περίπτερα. Θα σας οδηγήσει η μυρωδιά!) Το ομολογώ ότι νιώθαμε λίγες τύψεις που μαζευτήκαμε μέσα τόσο νωρίς εκείνη τη μέρα αλλά το απολαύσαμε καλύτερα! Έτσι κι αλλιώς ακολουθούσε πολύ γεμάτη μέρα. Το πρόγραμμα για αύριο είχε οργανωμένο tour στο Auschwitz, στο Birkenau και στα αλατορυχεία Salt Mine στη Wieliczka!
3η μέρα Κρακοβία
Ξυπνήσαμε και πήγαμε στο τουριστικό γραφείο όπου είχαμε κλείσει το tour. Μπήκαμε στο λεωφορειάκι εμείς και καμία 15αρια ακόμα άτομα περίπου και ξεκινήσαμε το δρόμο για το Oświęcim όπου βρίσκεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης Auschwitz και το Μουσείο του, καθώς και το στρατόπεδο συγκέντρωσης Birkenau. Φτάσαμε μετά από μια ώρα δρόμου. Ήταν όμορφη η διαδρομή αλλά δυστυχώς το κλίμα ήδη είχε βαρύνει διότι μες το λεωφορείο έπαιζε ένα εκπαιδευτικό ντοκιμαντέρ για την ιστορία του Auschwitz. Φτάσαμε και ο καιρός μας έκανε τη χάρη. Ήταν γκρίζος και συννεφιασμένος αλλά συνόδευε κατάλληλα το σκηνικό. Λίγα λόγια μπορούν να περιγράψουν αυτά που είδαμε και αυτά που μας είπαν εκεί. Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος οφείλει να γνωρίζει αυτή την ιστορία και μα νιώσει για λίγο τη τόσο άδικη φρίκη που έζησαν οι άνθρωποι εκείνοι. Σίγουρα πάντως αξίζει να κάνεις τη συγκεκριμένη επίσκεψη με ξεναγό καθώς μάθαμε πολλά πράγματα τα οποία μόνοι μας δε θα είχαμε μάθει. Το λέω αυτό γιατί είναι ένα σχετικά ακριβό tour(ειδικά έτσι όπως το συνδυάσαμε εμείς με τα αλατορυχεία) αλλά μετά τις 3 το μεσημέρι η είσοδος είναι ελεύθερη για τους επισκέπτες. Αρκετή ώρα μακριά με το λεωφορείο βρίσκεται το όμορφο και γραφικό χωριό Wieliczka. Εκεί ευτυχώς άλλαξε η διάθεσή μας. Είχαμε μια ώρα κενό μέχρι να ξεκινήσει η ξενάγηση οπότε περπατήσαμε λίγο εκεί γύρω και διαλέξαμε τα αναμνηστικά μας από κάτι όμορφα περίπτερα που βρίσκονταν στο δρόμο. Πήραμε κρυστάλλους από αλάτι και κάτι αλλά ψιλολόγια και μπήκαμε σε ένα τραγικό καφέ να ζεσταθούμε. Υπήρχε και η επιλογή να ακολουθήσουμε το γκρουπ μας σε ένα εστιατόριο αλλά δε μας άρεσε το σκεπτικό του τουριστικού μας γραφείου να μας αφήσει όλους εκεί και να μας στείλει όλους μαζί σαν αγέλη στο συγκεκριμένο εστιατόριο Γενικά προσπαθήσαμε να αποφύγουμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε τις tourist traps. Στα αλατορυχεία, μοναδική εμπειρία, κατεβήκαμε στα 130 μέτρα κάτω από τη γη με τα πόδια. (Υπολόγισα ότι αντιστοιχεί στο ύψος μιας πολυκατοικίας 43 ορόφων!!). Το ευτυχές είναι ότι δεν κατεβήκαμε με σκαλιά, σε πήγαινε ομαλά ο δρόμος και σταματούσαμε ανά διαστήματα για να μας εξηγεί η ξεναγός. Εντυπωσιακά τα αλατορυχεία, είναι κάτι που δε θα το ξαναδείς αλλού! Μετά από περίπου 3 ώρες, μόλις είχε ολοκληρωθεί η ξενάγηση, έπρεπε να ανεβούμε με ένα κλειστοφοβικό ασανσέρ που χώραγε ακριβώς 6 άτομα!Μέχρι να φτάσουμε στο ισόγειο πέρασαν 40 δευτερόλεπτα!Λίγο αποπνικτικό αν έχεις κλειστοφοβία αλλά είχε τη πλάκα του! Το λατρέψαμε το τουρ και αφού επιστρέψαμε στη Παλιά Πόλη καταλήξαμε να τρώμε τυλιχτό κεμπάπ το οποίο μύριζε σε όποια γωνιά και αν στρίβαμε! Νόστιμο θα έλεγα! Γυρίσαμε σπιτάκι και έτσι τελείωσε η τέταρτη μέρα του ταξιδιού μας!
4η μέρα Κρακοβία
Ξημέρωσε επιτέλους μια ηλιόλουστη μέρα και πανευτυχείς στη κυριολεξία ξεκινήσαμε για το κάστρο της Wawel το οποίο είχαμε αφήσει επίτηδες τελευταίο ελπίζοντας για λιακάδα! Σε ένα τέταρτο ήμασταν στην οδό Grodzka, όμορφος πεζόδρομος με πολύ κόσμο που έκανε τους σαββατιάτικούς του περιπάτους. Ήταν όλοι ορεξάτοι, μάλλον δεν έχουν συχνά τόσο λαμπερό ήλιο τον Νοέμβριο! Κάτσαμε σε ένα χαριτωμένο μαγαζάκι και φάγαμε φρεσκότατα μάφιν και γεμιστά μπέιγκελ. Αν βρεθείτε εκεί θα σας τραβήξει τη προσοχή οπότε μπείτε! Μόλις φτάσαμε στο κάστρο, κάναμε έναν γύρο, θαυμάσαμε τον Βιστούλα με τα εκδρομικά καραβάκια πέρα δώθε, το γρασίδι παραδίπλα, τον κόσμο που έκανε τις βόλτες του ακριβώς δίπλα..Πανέμορφη η εικόνα από ψηλά! Για το κάστρο μέσα δεν έχω λόγια. Λαμπερό και μεγαλόπρεπο. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και κάναμε μια επίσκεψη στο εσωτερικό του! Όταν τελειώσαμε ο ήλιος ήταν κοντά στη Δύση του οπότε κατεβήκαμε στον δρόμο και θαυμάσαμε το ηλιοβασίλεμα πίσω από τον ποταμό. Απολαύσαμε αυτή τη μέρα περισσότερο από όλες. Λόγω καιρού; Λόγω του ότι ήταν η τελευταία μέρα στη Κρακοβία και θέλαμε να ρουφήξουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε από την ταξιδιωτική αυτή εμπειρία; Λίγο από όλα ίσως. Είχαμε ήδη αποφασίσει πού θα φάμε. Σε ένα υπέροχο παραδοσιακό μαγειρείο που είχαμε βάλει στο μάτι από τις πρώτες μέρες στο Kazimierz, που ήταν όμως κάθε φορά γεμάτο από κόσμο και ποτέ δε βρίσκαμε τραπέζι. Είναι lunch bar και παρόλο που αποφεύγω καθ'όλη τη διάρκεια να γράφω ονόματα μαγαζιών, αυτό θα το πω. Είναι self service το μεσημέρι αλλά το βράδυ λειτουργεί σαν κανονικό εστιατόριο. Το προσωπικό πολύ ευγενικό. Οι τιμές τόσο καλές, που νομίζεις ότι σου κάνουν πλάκα. Kuchnia Domowa στην οδό Domowa! Το λατρέψαμε! Εκεί συναντήσαμε και ένα ζευγάρι από Ελλάδα! Διαπιστώσαμε τελικά ότι είναι πολλοί οι Έλληνες που επισκέπτονται τη Πολωνία! Σε αυτό το μαγαζάκι πάντως πρέπει να πάτε αν θέλετε να φάτε πολωνικό φαγητό! Θα πρότεινα να δοκιμάσετε μοσχαράκι στρογκανόφ και σνίτσελ. Μια μικρή λεπτομέρεια είναι ότι σε κανένα μαγαζί δε μας έφερναν νερό να πιούμε. Φάγαμε, ήπιαμε τις μπύρες μας και χαλαρώσαμε στη γλυκιά ζέστη. Γυρίσαμε στο σπίτι έχοντας μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη Κρακοβία και έτοιμοι να πάρουμε μια δόση από Βαρσοβία.
5η μέρα Βαρσοβία
Ξημερώνει η προτελευταία μέρα και εγκαταλείπουμε την όμορφη Κρακοβία με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Σειρά έχει η πρωτεύουσα Βαρσοβία και έτσι φτάνουμε στον σταθμό του τρένου. Είχαμε αγοράσει τα εισιτήρια από τη προηγούμενη. Προς έκπληξή μας οι τιμές διέφεραν ανάλογα με την ώρα! Εμείς πληρώσαμε 49zl το άτομο στις 07:50 το πρωί ενώ στις 10:00 θα πληρώναμε 150zl το άτομο! Γύρω στις 11 ήμασταν στο κεντρικό σταθμό της Βαρσοβίας όπου περπατήσαμε είκοσι λεπτά δρονο μέχρι να φτάσουμε στον δρόμο που ήταν το ξενοδοχείο μας. Σκοτώσαμε την ώρα μας μέχρι το check in σε ένα cafe κοντά στο διαμέρισμά μας. Green Caffè Nero και το αγάπησα, καθώς στη Κρακοβία δεν ήταν και πολύ συνηθισμένο το concept καφετέρια, και σαν λάτρης του καφέ μου είχε λείψει! Ήταν ο πρώτος καλός καφές που ήπια στη Πολωνία και γι'αυτό πήρε αμέσως μια θέση στη καρδιά μου! Μου άρεσε και η διακόσμηση και το προσωπικό, γι'αυτό και χάρηκα ιδιαίτερα όταν είδα ότι η Βαρσοβία είναι γεμάτη Green Caffè Nero! Φανταστείτε κάτι σαν πολωνικό Starbucks. Ταχτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο μας και φύγαμε καθώς μια μέρα είχαμε ουσιαστικά! Την επόμενη θα φεύγαμε. Οπότε πήραμε μια πολύ βασική εικόνα της πόλης αλλά μας φάνηκε αρκετή. Η πρώτη στάση ήταν στο πάρκο Łazienki. Όμορφη βόλτα, πράσινο τοπίο, κόσμος πολύς..Μια χαρά για χαλαρωτική βόλτα. Μετά το σχέδιο ήταν να περπατήσουμε μία ώρα δρόμο μέχρι τη παλιά πόλη αλλά όταν είδαμε ότι το σκηνικό δεν άλλαξε μετά από μισή ώρα, αποφασίσαμε να πάρουμε λεωφορείο να γλιτώσουμε λίγο χρόνο γιατί είχε ήδη αρχίσει να χάνεται το φως. Όταν μπήκαμε στην Nowy Świat Street κατεβήκαμε να περπατήσουμε τον όμορφο δρόμο με τα πολλά μαγαζιά ο οποίος κατέληγε στη Παλιά Πόλη της Βαρσοβίας. Χρωματιστή και πολύ ζωντανή, με μαγαζάκια,εστιατόρια στα στενά της..Ανεβήκαμε στον πύργο στην εκκλησία της Αγίας Άννας με είσοδο 4zl. Είχε αρκετούτσικα σκαλιά αλλά άξιζε τον κόπο. Όταν είδαμε τη πανοραμική θέα που προσφέρει ξετρελαθήκαμε. Φαινόταν φυσικά και το Palace of Culture and Science (Ανάκτορο του Πολιτισμού και της Επιστήμης της Βαρσοβίας) το οποίο είχε πάρει τη μωβ του βραδινή απόχρωση. Το κτίριο αυτό, το ψηλότερο θεωρητικά της Βαρσοβίας, στεγάζει εταιρίες, πανεπιστήμια, επιστημονικά ινστιτούτα και διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες όπως κινηματογράφους, συναυλίες, θέατρα, βιβλιοθήκες, τη Πολωνική Ακαδημία Επιστημών και διάφορα άλλα. Στον 30ο του όροφο (114 μέτρα ψηλά!) υπάρχει βεράντα από όπου μπορείς να θαυμάζεις τη θέα από τις 10.00 μέχρι τις 20.00 με 20zl ανά άτομο.(Το καλοκαίρι λειτουργεί μέχρι τις 23.30) Εμείς το κάναμε με 4zl και με το ανάκτορο μέσα στη θέα! Φύγαμε και βολτάραμε λίγο ακόμα εκεί γύρω. Κάτσαμε για φαγητό στο εστιατόριο zapiecek και φάγαμε καλύτερα από κάθε άλλη φορά! Έχει τεράστια ποικιλία από πιερόγκι τα οποία πρέπει εννοείται να δοκιμάσετε! Εγώ πήρα να πιω mulled wine, δηλαδή αρωματισμένο ζεστό κρασί το οποίο μου το σέρβιραν σε ένα σκεύος με αναμμένο κεράκι που το κράταγε ζεστό! Ό,τι πρέπει για το κρύο!Το μαγαζί ήταν πολύ ατμοσφαιρικό και ζεστό και κάτσαμε αρκετή ώρα. Γυρίσαμε σπίτι για ξεκούραση με τα πόδια και κάπως έτσι έκλεισε και η τελευταία μας μέρα!
6η μέρα Βαρσοβία
Έφτασε η μέρα που πετάμε για Αθήνα και δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα αν είμαστε χαρούμενοι που ένα ταξίδι ακόμα ολοκληρώνεται, ή στεναχωρημένοι που εγκαταλείπουμε την Πολωνία. Περνάμε αυτή τη τελευταία μέρα στο εμπορικό Zlote Tarazy το οποίο βρισκόταν δίπλα στον κεντρικό σταθμό του τρένου. Άλλα ήταν τα σχέδια αλλά σκεφτήκαμε ότι πρώτον, θέλαμε να είμαστε κοντά στο σταθμό για να αποφύγουμε τα τυχόν απρόοπτα και δεύτερον, δεν είχαμε πάει ακόμα σε κανένα μαγαζί με ρούχα και ήμασταν αρκετά περίεργοι για τις τιμές. Αφού κλειδώσαμε τις βαλίτσες μας σε lockers που βρίσκονται στον σταθμό(14 zl σε ψιλά και μπορείς να αφήσεις τις βαλίτσες σου για 24 ώρες κλειδωμένες. Χωράει άνετα δύο μεσαίες βαλίτσες, σακίδιο και παλτά) πήγαμε δίπλα στο εμπορικό όπου κάναμε τις βόλτες μας. Τελικά οι τιμές στα ρούχα δεν έχουν και τεράστιες διαφορές με τις δικές μας. Πέρασε σχεδόν όλη η μέρα εκεί, φάγαμε, ήπιαμε και 16.15 ήμασταν στη πλατφόρμα για να πάρουμε το τρένο για Μόντλιν. Τα εισιτήρια τα είδαμε ήδη αγορασμένα(19zl το άτομο). Η κατάσταση στο τρένο ψιλοαφόρητη!Η διαδρομή για Μόντλιν κρατάει περίπου μια ώρα και τουλάχιστον τη μισή τη βγάλαμε όρθιοι να προσπαθούμε να βολέψουμε τις βαλίτσες μας. Είχε πολύ συνωστισμό γιατί το δρομολόγιο είναι κάθε μία ώρα! Φτάσαμε αισίως και από εκεί έπρεπε να πάρουμε ένα λεωφορείο με το οποίο σε δέκα λεπτά ήσουν στο αεροδρόμιο του Μόντλιν. Αυτό δε το ξέραμε, το μάθαμε ακολουθώντας το πλήθος όταν βγήκαμε από το τρένο! Το εισιτήριο το βγάζεις ακριβώς έξω από τη στάση όπου βρίσκεται ένα κτίριο σαν σταθμός(6zl το άτομο).
Ήταν ένα όμορφο ταξίδι γενικά και καταλήξαμε ότι τη Κρακοβία μπορείς άνετα να την δεις μέσα σε τρεις ημέρες και η Βαρσοβία δεν ήθελε παραπάνω χρόνο από αυτόν που της δώσαμε! Ίσως αν είχαμε ξανά την επιλογή να διαλέγαμε άλλη εποχή για να γλιτώσουμε το κρύο και κυρίως τη βροχή! Κατά τα άλλα πήραμε πολύ καλή γεύση από Πολωνία! Ελπίζω να βοήθησα όσους προγραμματίζουν ταξιδάκι σε αυτήν την όμορφη χώρα! Καλά ταξίδια σε όλους για όπου και να ετοιμάζεστε!
1η μέρα Κρακοβία
Φτάνουμε λοιπόν μετά από δυόμιση ώρες στο αεροδρόμιο της Κρακοβίας. Εκεί μπορείς να κάνεις συνάλλαγμα στα λεγόμενα kantors που δε σου παίρνουν προμήθεια αλλά δεν έχουν τόσο καλή ισοτιμία όσο στο κέντρο της Κρακοβίας(σίγουρα όμως καλύτερη από αυτήν στο δικό μας αεροδρόμιο). Πρέπει λοιπόν από εκεί να πάρουμε το τρένο για το Krakow Glowny, τον κεντρικό σταθμό της Κρακοβίας! Το εισιτήριο κοστίζει 12zl. Εμάς, βλέποντας τις τιμές, μας πήρε λίγο χρόνο να συνηθίσουμε τη διαφορά. Ηρεμήσαμε όμως όταν ανακαλύψαμε το κόλπο να διαιρούμε ό,τι βλέπουμε δια 4!Δώσαμε λοιπόν 3 ευρώ περίπου ο καθένας για να πάμε στο σταθμό. Το τρένο σε άψογη κατάσταση, καθαρό, άνετο, με θέρμανση και wi-fi κάτι το οποίο μας έκανε πολύ θετική αρχική εντύπωση. Μετά από λίγες στάσεις φτάσαμε στο σταθμό(Εκεί μπορείς να βρεις τα πάντα-kantors, atm και γενικά διάφορα μαγαζιά). Αποφασίσαμε βγαίνοντας να χρησιμοποιήσουμε πρώτη φορά το Uber για να πάμε σπίτι.Όσο περιμέναμε καταλάβαμε ότι θα ήταν ένα αρκετά κρύο και μάλλον βροχερό ταξίδι!Στεναχωρήθηκα όταν είδα τη συννεφιά αλλά ήταν μάλλον αναμενόμενο!Νοέμβριος βλέπετε.. Ευτυχώς είχαμε φροντίσει για ισοθερμικά και φυσικά ομπρέλες!(Αν πάτε από Οκτώβριο και μετά να είστε προετοιμασμένοι!) Ήρθε τελικά ο νεαρός ο οποίος μας πήρε τελικά 22zl αντί για 8zl που έγραφε η εφαρμογή, γιατί λόγω μιας δικής τους μεγάλης γιορτής δε μπορούσε να περάσει από κέντρο. Λόγω αυτής της γιορτής τα περισσότερα μαγαζιά ήταν κλειστά εκείνη τη μέρα(1η Νοεμβρίου) αλλά υπήρχε κίνηση στους δρόμους! Φτάσαμε στο διαμέρισμα γύρω στη 13.30 και τακτοποιηθήκαμε για να βγούμε για μια πρώτη γνωριμία με τη πόλη.. Μέναμε στη πιο ιδανική θεωρώ περιοχή. Στην οδό Starowilsna. Και λέω ιδανική γιατί ήταν τα πάντα κοντά με τα πόδια αλλά περνούσαν και συνεχώς διάφορα τραμ. Ντυθήκαμε πολύ ζεστά και βγήκαμε για περπάτημα στη Παλιά Πόλη(Stare miasto). Στο δρόμο μας πήραμε ζεστή σοκολάτα από ένα μαγαζί και συνεχίσαμε. Η Starowilsna είναι όμορφος δρόμος και σε προετοιμάζει για την πανέμορφη κεντρική πλατεία της Κρακοβίας, τη Rynek Glowny. Μόλις φτάσαμε, υψώθηκε μπροστά μας η μοναδική μεγαλόπρεπη Βασιλική της Παναγίας, Bazylika Mariacka την οποία θαυμάσαμε και μπήκαμε στη πλατεία. Μείναμε άφωνοι από την ομορφιά και την ατμόσφαιρά της. Φωτογραφηθήκαμε και κάναμε τις βόλτες μας γύρω γύρω για να γνωρίσουμε το μέρος. Πολύς ο κόσμος, πολλές οι άμαξες που σουλάτσαραν..Ήθελα και γω να πάρουμε μία, αλλά προσγειώθηκα στη πραγματικότητα όταν πέρασα δίπλα και αναδυόταν μια όχι και τόσο ευχάριστη μυρωδιά από τα καημένα τα αλογάκια που στέκονταν στη βροχή και περίμεναν. Οι άμαξες έδιναν όμως μια ομορφιά στη πλατεία γενικότερα! Χαθήκαμε για λίγο στα πίσω στενά της πλατείας,τα οποία να πω την αλήθεια δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Εκεί συνειδητοποιήσαμε πρώτη φορά πόσο αργά περνάει η ώρα στη Πολωνία. Τις επόμενες ημέρες καταλάβαμε το γιατί. Σε αυτή τη χώρα λοιπόν ο ήλιος δύει γύρω στις 16.45 και η νύχτα βιάζεται λίγο να έρθει! Λογικό λοιπόν εμείς να νομίζουμε ότι είναι 6 το απόγευμα και να κοιτάμε το ρολόι και να είναι μετά βίας 5! Το συνηθίσαμε με το ζόρι καθώς μόλις μια βδομαδούλα πριν είχε αλλάξει η ώρα στην Ελλάδα από θερινή στη χειμερινή οπότε ήταν διπλό το σοκ! Πεινάσαμε νωρίς και παρόλο που θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε πολωνική κουζίνα, μας είχαν προτείνει κάνα δύο εστιατόρια με ιταλική και αμερικάνικη κουζίνα. Το ιταλικό ήταν κοντά στο σπίτι μας οπότε μας δελέασε η ιδέα να είμαστε κοντά και να γυρίσουμε σχετικά νωρίς. Μη ξεχνάμε ότι ήταν ακόμα η πρώτη μέρα. Απογοήτευση τελικά το εστιατόριο, φάγαμε το πιο απαίσιο πεινιρλί που έχω δοκιμάσει. Τουλάχιστον ήταν νόστιμα τα ζυμαρικά. Και η εξυπηρέτηση μας απογοήτευσε καθώς ήταν η πρώτη μας επαφή με Πολωνούς και στεναχωρηθήκαμε λίγο. Αποφασίσαμε ότι ήταν μεμονωμένο γεγονός. Και κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα με θετικές γενικά εντυπώσεις.
2η μέρα Κρακοβία
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να πάμε βόλτα στο Kazimierz, την εβραϊκή συνοικία (Jewish district) της Κρακοβίας. Πάλι βροχή, πάλι κρύο αλλά η ανάγκη μας για εξερεύνηση αμείωτη. Με τις ομπρέλες ανά χείρας φτάσαμε στα στενάκια του. Στην Κρακοβία οι Εβραίοι ήταν συγκεντρωμένοι σε αυτή τη συνοικία η οποια μετατράπηκε σε γκέτο. Έμεναν κάποιες χιλιάδες πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο ενώ σήμερα έχουν μείνει μόνο γύρω στα 100 άτομα. Τα ίχνη τους είναι όμως πλήρως ορατά. Υπάρχουν πολλές συναγωγές και σε μια γωνιά υπάρχουν μαγαζάκια φτιαγμένα όπως ήταν τα μαγαζάκια των Εβραίων προπολεμικά. Με ταμπέλες εποχής και ονόματα σαν να είναι και σήμερα Εβραίοι οι ιδιοκτήτες (κάτι που δεν συμβαίνει απαραίτητα στην πραγματικότητα). Μπυραρίες, μικρά πολωνικά μαγειρεία, κόσμος από δω κόσμος από εκεί..Πάγκοι στημένοι στη μέση της πλατείας με κάθε είδους αναμνηστικό, παμπάλαια αντικείμενα, ρούχα, σκουφιά..Ωραία εικόνα. Εμάς όμως μας τράβηξαν το μάτι(ή μάλλον τη μύτη!) οι πάγκοι καταμεσής της πλατείας όπου ντόπιοι έψηναν λουκάνικα και τα τύλιγαν σε λαχταριστά ψωμάκια! Υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον ότι θα επιστρέφαμε μέχρι το βράδυ! Εξερευνήσαμε τη περιοχή, αγοράσαμε μερικά αναμνηστικά και καθίσαμε σε ένα από τα μαγαζιά που μας είχαν προτείνει. Απολαύσαμε μια νόστιμη κρεμμυδόσουπα και δοκιμάσαμε από ένα αποτυχημένο μπέργκερ (!) ο καθένας. Ορκίστηκαμε ότι από δω και περα μόνο πολωνική κουζίνα!Μετά έπεσε η ιδέα να πάμε στο εργοστάσιο του Σίντλερ στο οποίο δε θεωρήσαμε σκόπιμο να μπούμε.. Ξεκινήσαμε με τις ομπρέλες πάλι στα χέρια αλλά αρχίσαμε να το μετανιώνουμε λίγο που δε πήραμε κάποιο λεωφορείο ή τραμ, καθώς η διαδρομή από το Kazimierz μέχρι το μουσείο δεν ήταν κάτι συγκλονιστικό, εξαιρώντας τον Βιστούλα φυσικά που παρόλο το άσχημο σκηνικό του καιρού, έδινε μια ομορφιά στη διαδρομή. Όταν φτάσαμε στο εργοστάσιο του Σίντλερ, όπως το περίμενα, δεν εντυπωσιαστήκαμε. Εδώ που τα λέμε τι θα μπορούσε να σε εντυπωσιάσει σε ένα ψυχρό κτίριο εξωτερικά; Για αυτό που αντιπροσωπεύει όμως του αξίζει μια επίσκεψη, είτε μπεις μέσα είτε όχι. Ο Όσκαρ Σίντλερ (28 Απρ 1908 - 9 Οκτ 1974) ήταν Γερμανός επιχειρηματίας, ο οποίος έγινε γνωστός όταν έσωσε περίπου 1200 Εβραίους από βέβαιο θάνατο από τα χέρια των Ναζί στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου στην Πολωνία και την Τσεχοσλοβακία. Χρησιμοποιώντας τους σαν εργάτες στο εργοστάσιό του, τους προστάτεψε από την βιαιότητα των Ναζί και βοήθησε στη συνέχεια γενεών πολλών εβραϊκών οικογενειών. Σταθήκαμε στην επιγραφή με το συγκινητικό μήνυμα "Whoever saves one life, saves the world intire" και έπρεπε πια να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, αφού είχε αρχίσει πάλι να βρέχει. Περπατήσαμε πίσω μέχρι το σπίτι να ξεκουραστούμε και είπαμε ότι το βράδυ θα επιστρέφαμε στο Kazimierz για τα λουκάνικα!Όμως η βροχή και το κρύο δε μας επέτρεψε να κάτσουμε εκεί να τα φάμε(ήταν σε πάγκους όπως προείπα) οπότε τα πήραμε σε πακετάκι, πήραμε και πεντανόστιμες τηγανιτές πατατούλες από ένα άλλο μαγαζάκι απέναντι, μια μπύρα Tyskie και πήγαμε πάλι στο ζεστό μας σπιτάκι!(δίπλα από το μαγαζάκι με τις πατάτες έχει και άλλα παρόμοια μαγαζάκια με μεγάλες μπρουσκέτες με λιωμένο τυρί,τα οποία θυμίζουν περίπτερα. Θα σας οδηγήσει η μυρωδιά!) Το ομολογώ ότι νιώθαμε λίγες τύψεις που μαζευτήκαμε μέσα τόσο νωρίς εκείνη τη μέρα αλλά το απολαύσαμε καλύτερα! Έτσι κι αλλιώς ακολουθούσε πολύ γεμάτη μέρα. Το πρόγραμμα για αύριο είχε οργανωμένο tour στο Auschwitz, στο Birkenau και στα αλατορυχεία Salt Mine στη Wieliczka!
3η μέρα Κρακοβία
Ξυπνήσαμε και πήγαμε στο τουριστικό γραφείο όπου είχαμε κλείσει το tour. Μπήκαμε στο λεωφορειάκι εμείς και καμία 15αρια ακόμα άτομα περίπου και ξεκινήσαμε το δρόμο για το Oświęcim όπου βρίσκεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης Auschwitz και το Μουσείο του, καθώς και το στρατόπεδο συγκέντρωσης Birkenau. Φτάσαμε μετά από μια ώρα δρόμου. Ήταν όμορφη η διαδρομή αλλά δυστυχώς το κλίμα ήδη είχε βαρύνει διότι μες το λεωφορείο έπαιζε ένα εκπαιδευτικό ντοκιμαντέρ για την ιστορία του Auschwitz. Φτάσαμε και ο καιρός μας έκανε τη χάρη. Ήταν γκρίζος και συννεφιασμένος αλλά συνόδευε κατάλληλα το σκηνικό. Λίγα λόγια μπορούν να περιγράψουν αυτά που είδαμε και αυτά που μας είπαν εκεί. Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος οφείλει να γνωρίζει αυτή την ιστορία και μα νιώσει για λίγο τη τόσο άδικη φρίκη που έζησαν οι άνθρωποι εκείνοι. Σίγουρα πάντως αξίζει να κάνεις τη συγκεκριμένη επίσκεψη με ξεναγό καθώς μάθαμε πολλά πράγματα τα οποία μόνοι μας δε θα είχαμε μάθει. Το λέω αυτό γιατί είναι ένα σχετικά ακριβό tour(ειδικά έτσι όπως το συνδυάσαμε εμείς με τα αλατορυχεία) αλλά μετά τις 3 το μεσημέρι η είσοδος είναι ελεύθερη για τους επισκέπτες. Αρκετή ώρα μακριά με το λεωφορείο βρίσκεται το όμορφο και γραφικό χωριό Wieliczka. Εκεί ευτυχώς άλλαξε η διάθεσή μας. Είχαμε μια ώρα κενό μέχρι να ξεκινήσει η ξενάγηση οπότε περπατήσαμε λίγο εκεί γύρω και διαλέξαμε τα αναμνηστικά μας από κάτι όμορφα περίπτερα που βρίσκονταν στο δρόμο. Πήραμε κρυστάλλους από αλάτι και κάτι αλλά ψιλολόγια και μπήκαμε σε ένα τραγικό καφέ να ζεσταθούμε. Υπήρχε και η επιλογή να ακολουθήσουμε το γκρουπ μας σε ένα εστιατόριο αλλά δε μας άρεσε το σκεπτικό του τουριστικού μας γραφείου να μας αφήσει όλους εκεί και να μας στείλει όλους μαζί σαν αγέλη στο συγκεκριμένο εστιατόριο Γενικά προσπαθήσαμε να αποφύγουμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε τις tourist traps. Στα αλατορυχεία, μοναδική εμπειρία, κατεβήκαμε στα 130 μέτρα κάτω από τη γη με τα πόδια. (Υπολόγισα ότι αντιστοιχεί στο ύψος μιας πολυκατοικίας 43 ορόφων!!). Το ευτυχές είναι ότι δεν κατεβήκαμε με σκαλιά, σε πήγαινε ομαλά ο δρόμος και σταματούσαμε ανά διαστήματα για να μας εξηγεί η ξεναγός. Εντυπωσιακά τα αλατορυχεία, είναι κάτι που δε θα το ξαναδείς αλλού! Μετά από περίπου 3 ώρες, μόλις είχε ολοκληρωθεί η ξενάγηση, έπρεπε να ανεβούμε με ένα κλειστοφοβικό ασανσέρ που χώραγε ακριβώς 6 άτομα!Μέχρι να φτάσουμε στο ισόγειο πέρασαν 40 δευτερόλεπτα!Λίγο αποπνικτικό αν έχεις κλειστοφοβία αλλά είχε τη πλάκα του! Το λατρέψαμε το τουρ και αφού επιστρέψαμε στη Παλιά Πόλη καταλήξαμε να τρώμε τυλιχτό κεμπάπ το οποίο μύριζε σε όποια γωνιά και αν στρίβαμε! Νόστιμο θα έλεγα! Γυρίσαμε σπιτάκι και έτσι τελείωσε η τέταρτη μέρα του ταξιδιού μας!
4η μέρα Κρακοβία
Ξημέρωσε επιτέλους μια ηλιόλουστη μέρα και πανευτυχείς στη κυριολεξία ξεκινήσαμε για το κάστρο της Wawel το οποίο είχαμε αφήσει επίτηδες τελευταίο ελπίζοντας για λιακάδα! Σε ένα τέταρτο ήμασταν στην οδό Grodzka, όμορφος πεζόδρομος με πολύ κόσμο που έκανε τους σαββατιάτικούς του περιπάτους. Ήταν όλοι ορεξάτοι, μάλλον δεν έχουν συχνά τόσο λαμπερό ήλιο τον Νοέμβριο! Κάτσαμε σε ένα χαριτωμένο μαγαζάκι και φάγαμε φρεσκότατα μάφιν και γεμιστά μπέιγκελ. Αν βρεθείτε εκεί θα σας τραβήξει τη προσοχή οπότε μπείτε! Μόλις φτάσαμε στο κάστρο, κάναμε έναν γύρο, θαυμάσαμε τον Βιστούλα με τα εκδρομικά καραβάκια πέρα δώθε, το γρασίδι παραδίπλα, τον κόσμο που έκανε τις βόλτες του ακριβώς δίπλα..Πανέμορφη η εικόνα από ψηλά! Για το κάστρο μέσα δεν έχω λόγια. Λαμπερό και μεγαλόπρεπο. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και κάναμε μια επίσκεψη στο εσωτερικό του! Όταν τελειώσαμε ο ήλιος ήταν κοντά στη Δύση του οπότε κατεβήκαμε στον δρόμο και θαυμάσαμε το ηλιοβασίλεμα πίσω από τον ποταμό. Απολαύσαμε αυτή τη μέρα περισσότερο από όλες. Λόγω καιρού; Λόγω του ότι ήταν η τελευταία μέρα στη Κρακοβία και θέλαμε να ρουφήξουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε από την ταξιδιωτική αυτή εμπειρία; Λίγο από όλα ίσως. Είχαμε ήδη αποφασίσει πού θα φάμε. Σε ένα υπέροχο παραδοσιακό μαγειρείο που είχαμε βάλει στο μάτι από τις πρώτες μέρες στο Kazimierz, που ήταν όμως κάθε φορά γεμάτο από κόσμο και ποτέ δε βρίσκαμε τραπέζι. Είναι lunch bar και παρόλο που αποφεύγω καθ'όλη τη διάρκεια να γράφω ονόματα μαγαζιών, αυτό θα το πω. Είναι self service το μεσημέρι αλλά το βράδυ λειτουργεί σαν κανονικό εστιατόριο. Το προσωπικό πολύ ευγενικό. Οι τιμές τόσο καλές, που νομίζεις ότι σου κάνουν πλάκα. Kuchnia Domowa στην οδό Domowa! Το λατρέψαμε! Εκεί συναντήσαμε και ένα ζευγάρι από Ελλάδα! Διαπιστώσαμε τελικά ότι είναι πολλοί οι Έλληνες που επισκέπτονται τη Πολωνία! Σε αυτό το μαγαζάκι πάντως πρέπει να πάτε αν θέλετε να φάτε πολωνικό φαγητό! Θα πρότεινα να δοκιμάσετε μοσχαράκι στρογκανόφ και σνίτσελ. Μια μικρή λεπτομέρεια είναι ότι σε κανένα μαγαζί δε μας έφερναν νερό να πιούμε. Φάγαμε, ήπιαμε τις μπύρες μας και χαλαρώσαμε στη γλυκιά ζέστη. Γυρίσαμε στο σπίτι έχοντας μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη Κρακοβία και έτοιμοι να πάρουμε μια δόση από Βαρσοβία.
5η μέρα Βαρσοβία
Ξημερώνει η προτελευταία μέρα και εγκαταλείπουμε την όμορφη Κρακοβία με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Σειρά έχει η πρωτεύουσα Βαρσοβία και έτσι φτάνουμε στον σταθμό του τρένου. Είχαμε αγοράσει τα εισιτήρια από τη προηγούμενη. Προς έκπληξή μας οι τιμές διέφεραν ανάλογα με την ώρα! Εμείς πληρώσαμε 49zl το άτομο στις 07:50 το πρωί ενώ στις 10:00 θα πληρώναμε 150zl το άτομο! Γύρω στις 11 ήμασταν στο κεντρικό σταθμό της Βαρσοβίας όπου περπατήσαμε είκοσι λεπτά δρονο μέχρι να φτάσουμε στον δρόμο που ήταν το ξενοδοχείο μας. Σκοτώσαμε την ώρα μας μέχρι το check in σε ένα cafe κοντά στο διαμέρισμά μας. Green Caffè Nero και το αγάπησα, καθώς στη Κρακοβία δεν ήταν και πολύ συνηθισμένο το concept καφετέρια, και σαν λάτρης του καφέ μου είχε λείψει! Ήταν ο πρώτος καλός καφές που ήπια στη Πολωνία και γι'αυτό πήρε αμέσως μια θέση στη καρδιά μου! Μου άρεσε και η διακόσμηση και το προσωπικό, γι'αυτό και χάρηκα ιδιαίτερα όταν είδα ότι η Βαρσοβία είναι γεμάτη Green Caffè Nero! Φανταστείτε κάτι σαν πολωνικό Starbucks. Ταχτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο μας και φύγαμε καθώς μια μέρα είχαμε ουσιαστικά! Την επόμενη θα φεύγαμε. Οπότε πήραμε μια πολύ βασική εικόνα της πόλης αλλά μας φάνηκε αρκετή. Η πρώτη στάση ήταν στο πάρκο Łazienki. Όμορφη βόλτα, πράσινο τοπίο, κόσμος πολύς..Μια χαρά για χαλαρωτική βόλτα. Μετά το σχέδιο ήταν να περπατήσουμε μία ώρα δρόμο μέχρι τη παλιά πόλη αλλά όταν είδαμε ότι το σκηνικό δεν άλλαξε μετά από μισή ώρα, αποφασίσαμε να πάρουμε λεωφορείο να γλιτώσουμε λίγο χρόνο γιατί είχε ήδη αρχίσει να χάνεται το φως. Όταν μπήκαμε στην Nowy Świat Street κατεβήκαμε να περπατήσουμε τον όμορφο δρόμο με τα πολλά μαγαζιά ο οποίος κατέληγε στη Παλιά Πόλη της Βαρσοβίας. Χρωματιστή και πολύ ζωντανή, με μαγαζάκια,εστιατόρια στα στενά της..Ανεβήκαμε στον πύργο στην εκκλησία της Αγίας Άννας με είσοδο 4zl. Είχε αρκετούτσικα σκαλιά αλλά άξιζε τον κόπο. Όταν είδαμε τη πανοραμική θέα που προσφέρει ξετρελαθήκαμε. Φαινόταν φυσικά και το Palace of Culture and Science (Ανάκτορο του Πολιτισμού και της Επιστήμης της Βαρσοβίας) το οποίο είχε πάρει τη μωβ του βραδινή απόχρωση. Το κτίριο αυτό, το ψηλότερο θεωρητικά της Βαρσοβίας, στεγάζει εταιρίες, πανεπιστήμια, επιστημονικά ινστιτούτα και διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες όπως κινηματογράφους, συναυλίες, θέατρα, βιβλιοθήκες, τη Πολωνική Ακαδημία Επιστημών και διάφορα άλλα. Στον 30ο του όροφο (114 μέτρα ψηλά!) υπάρχει βεράντα από όπου μπορείς να θαυμάζεις τη θέα από τις 10.00 μέχρι τις 20.00 με 20zl ανά άτομο.(Το καλοκαίρι λειτουργεί μέχρι τις 23.30) Εμείς το κάναμε με 4zl και με το ανάκτορο μέσα στη θέα! Φύγαμε και βολτάραμε λίγο ακόμα εκεί γύρω. Κάτσαμε για φαγητό στο εστιατόριο zapiecek και φάγαμε καλύτερα από κάθε άλλη φορά! Έχει τεράστια ποικιλία από πιερόγκι τα οποία πρέπει εννοείται να δοκιμάσετε! Εγώ πήρα να πιω mulled wine, δηλαδή αρωματισμένο ζεστό κρασί το οποίο μου το σέρβιραν σε ένα σκεύος με αναμμένο κεράκι που το κράταγε ζεστό! Ό,τι πρέπει για το κρύο!Το μαγαζί ήταν πολύ ατμοσφαιρικό και ζεστό και κάτσαμε αρκετή ώρα. Γυρίσαμε σπίτι για ξεκούραση με τα πόδια και κάπως έτσι έκλεισε και η τελευταία μας μέρα!
6η μέρα Βαρσοβία
Έφτασε η μέρα που πετάμε για Αθήνα και δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα αν είμαστε χαρούμενοι που ένα ταξίδι ακόμα ολοκληρώνεται, ή στεναχωρημένοι που εγκαταλείπουμε την Πολωνία. Περνάμε αυτή τη τελευταία μέρα στο εμπορικό Zlote Tarazy το οποίο βρισκόταν δίπλα στον κεντρικό σταθμό του τρένου. Άλλα ήταν τα σχέδια αλλά σκεφτήκαμε ότι πρώτον, θέλαμε να είμαστε κοντά στο σταθμό για να αποφύγουμε τα τυχόν απρόοπτα και δεύτερον, δεν είχαμε πάει ακόμα σε κανένα μαγαζί με ρούχα και ήμασταν αρκετά περίεργοι για τις τιμές. Αφού κλειδώσαμε τις βαλίτσες μας σε lockers που βρίσκονται στον σταθμό(14 zl σε ψιλά και μπορείς να αφήσεις τις βαλίτσες σου για 24 ώρες κλειδωμένες. Χωράει άνετα δύο μεσαίες βαλίτσες, σακίδιο και παλτά) πήγαμε δίπλα στο εμπορικό όπου κάναμε τις βόλτες μας. Τελικά οι τιμές στα ρούχα δεν έχουν και τεράστιες διαφορές με τις δικές μας. Πέρασε σχεδόν όλη η μέρα εκεί, φάγαμε, ήπιαμε και 16.15 ήμασταν στη πλατφόρμα για να πάρουμε το τρένο για Μόντλιν. Τα εισιτήρια τα είδαμε ήδη αγορασμένα(19zl το άτομο). Η κατάσταση στο τρένο ψιλοαφόρητη!Η διαδρομή για Μόντλιν κρατάει περίπου μια ώρα και τουλάχιστον τη μισή τη βγάλαμε όρθιοι να προσπαθούμε να βολέψουμε τις βαλίτσες μας. Είχε πολύ συνωστισμό γιατί το δρομολόγιο είναι κάθε μία ώρα! Φτάσαμε αισίως και από εκεί έπρεπε να πάρουμε ένα λεωφορείο με το οποίο σε δέκα λεπτά ήσουν στο αεροδρόμιο του Μόντλιν. Αυτό δε το ξέραμε, το μάθαμε ακολουθώντας το πλήθος όταν βγήκαμε από το τρένο! Το εισιτήριο το βγάζεις ακριβώς έξω από τη στάση όπου βρίσκεται ένα κτίριο σαν σταθμός(6zl το άτομο).
Ήταν ένα όμορφο ταξίδι γενικά και καταλήξαμε ότι τη Κρακοβία μπορείς άνετα να την δεις μέσα σε τρεις ημέρες και η Βαρσοβία δεν ήθελε παραπάνω χρόνο από αυτόν που της δώσαμε! Ίσως αν είχαμε ξανά την επιλογή να διαλέγαμε άλλη εποχή για να γλιτώσουμε το κρύο και κυρίως τη βροχή! Κατά τα άλλα πήραμε πολύ καλή γεύση από Πολωνία! Ελπίζω να βοήθησα όσους προγραμματίζουν ταξιδάκι σε αυτήν την όμορφη χώρα! Καλά ταξίδια σε όλους για όπου και να ετοιμάζεστε!
Last edited:
