Κινηματογραφική κουβέντα....

[romantic woman]

Θα την ψάξω αν κ δύσκολο να μου έχει ξεφύγει είμαι μανιακ με τις γαλλικές και ιταλικές.
Επίσης υπάρχει κανείς αρκετά βαρεμενος σαν εμένα που να έχει δει θρίλερ παράξενων σκηνοθετών τύπου Λαρς Φον Τρίερ? Το Δαμαζοντας τα κύματα, Dogville και το Αντίχριστος αν έχετε γερό στομάχι. Με τα θρίλερ έχω πολύ καλή σχέση αλλά ομολογώ ότι στο τελευταίο γονάτισα από.την σκληρότητα των σκηνων

Χθές και σήμερα είδα τα "NΥMPHOMANIAC 1 και 2...(που μου λείπανε από τη λίστα μου των ταινιών του Τριερ..)

Συνολικά 4 ώρες(απ ότι διαβασα κομμένες οι ταινίες ..η αυθεντική συνολική ταινία είναι 5,μιση ώρες αλλα΄δεν ξέρω κατά πόσο είχε παιχτεί στους ελληνικούς κινηματογράφους η πραγματική ιστορία ..)
Δεν μπορείς να πείς καλή η κακή ταινία μου αρέσει δεν μου αρέσει(όπως και γενικά για τις ταινίες του Τρίερ)αλλά σίγουρα αρκετά ενδιαφέρουσες που προσφέρουν ¨"τροφή"για σκέψη και συζήτηση..
Στο επίκεντρο και πάλι η γυναικεία φύση,η γυναίκα σαν θύτης αλλά και θύμα ταυτόχρονα.

Η Τζό μια΄γυναίκα στην ώριμη πλέον ηλικία χτυπημένη και παρατημένη σε κάτι άθλια σοκκάκια περιμαζεύεται από έναν φιλησυχο ...ανέραστο 70άρη ο οποίος εν είδει ψυχαναλυτή ακούει την ιστορία της Τζό η οποία από πολύ νωρίς εκδηλώνει αυτή την εξάρτηση της απο το σέξ ,,
πολύ σέξ επί σκηνής σκηνές άκρως τολμηρές έως και χυδαίες(όλες γυρίστηκαν όχι από τους ηθοποιούς αλλα΄από επαγγελματίες πορνοστάρ)και ο λόγος επίσης απροκάλυπτος -βρώμικος...
παρ όλα αυτά ο Τρίερ καταφέρνει και δεν κάνει πορνοταινία αλλά με την ευφυή μοναδική του ικανότητα σε κάνει να βλέπεις πέρα απ αυτό..κάτω από την επιφάνεια,στα κίνητρα ,στα καταπιεσμένα συναισθήματα,στις απωθημένες ανάγκες,στη μοναξιά των ανθρώπων,στην πάλη μεταξύ καλού και κακού εαυτού που πολλές φορές μας συμβαίνει..
Η Τζό αποφεύγει την αγάπη (που την θεωρεί ανεξέλεγκτη)και καταφεύγει στο εφήμερο,ζωώδες και χωρίς μέτρο σεξ όπου έχει τον έλεγχο και την κυριαρχία παίζοντας όμως έτσι με τη φωτιά ...
και όταν η αγάπη την πλησιάσει και της δίνεται η ευκαρία να σωθεί..,
την φοβίζει τόσο πολύ που αρχίζει και "χάνεται"και χάνει και το μοναδική της όπλο που είχε μέχρι τότε την απόλαυση και την δύναμη που ασκούσε μέσω του σέξ...!οπότε παλινδρομεί και πάλι στο γνωριμο μοτίβο των εφήμερων απολαύσεων με πιό ακραίους τρόπους αυτή τη φορά και καταστρέφοντας ό,τι καλό της είχε προκύψει.
Θύτης και θύμα λοιπόν των περιστάσεων φτάνει κάπου στη μεσήλικη της ζωή νάρθει αντιμέτωπη με μιά κατάσταση που δεν περίμενε...(τυχαίο συμπτωματικό γεγονός)η οποία της έβγαλε συναισθήματα που επίσης δεν περίμενε να της προκύψουν...μιά περίπλοκη συναισθηματική κατάσταση αποτέλεσμα της οποίας ήταν να βρεθεί ταπεινωμένη και κακοποιημένη στο δρόμο..
Εκεί την περιμαζεύει ο αθώος γηραλέος Στέλιγκμαν(ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να την δεί ουδέτερα λόγω της αθωότητας και απειρίας του..)που την ακουει υπομονετικά σε μιά κατάθεση ψυχής...
Το φινάλε πολύ καλό αν και ολίγον προβλέψιμο..

Στον αντίποδα και για να ξαναθυμηθώ είδα την παλιά ταινία του (1995)

ΔΑΜΑΖΟΝΤΑς ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ!!!

όπου πρωταγωνιστούσε επίσης ο Stelan Starsgard (o γηραιός Στελιγκμαν του Νυμφομάνιακ)κατά 17 χρόνια περίπου νεότερος.
Εξαιρετική ταινία!
βατή,πολύ δυνατή,πολύ συγκινητική ταινία,τελείως άλλου ύφους.
Εδώ έχουμε πάλι στο επίκεντρο μιά γυναίκα μιά απλή όμως χωριατοπούλα αγαθή,αθώα,ψυχικά ευάλωτη εν δυνάμει και όπως εξελίσσεται στην ταινία ψυχικά διαταραγμένη...
Εδώ έχουμε την μοναξιά της ηρωίδας και την εξάρτηση της από την αγάπη,αυτήν κυνηγά αυτήν θέλει και την βρίσκει στο πρόσωπο του Γιάν ...και όταν ο Γιάν μένει παραπληγικός εξ αιτίας ενός ατυχήματος ειναι σε θέση να κάνει τα πάντα για να τον σώσει και να τον επαναφέρει στην ζωή...
Σημαντικό αρνητικό ρόλο στη ζωή της παίζει η εκκλησία με τα σκληρά απάνθρωπα πρέπει και τους κανόνες που της ποτίζουν το μυαλό οπότε η αγαθή ηρωίδα χάνει τον εαυτό της βρισκόμενη στη μέση αφ ενός μεν των κανόνων της θρησκόληπτης κοινωνίας μεσα στην οποία ζεί και αφ ετέρου των περίεργων"αιτημάτων"που της θέτει ο ανήμπορος σύζυγος...
Με την εξαιρετική του πάλι μαεστρία ο Τρίερ διαχωρίζει την πίστη και την δύναμη της αληθινής πίστης από την "εκκλησία"και την υποκρισία των κανόνων που την διέπουν .
Η ηρωίδα στο βωμό της άνευ όρων αγάπης της για τον σύζυγο χάνει κάπου και την λογική της..παραπαίει μεταξύ λογικής και ψύχωσης...αυτοκαταστρέφεται...η αγνή της όμως πίστη στο θεό σώζει τον άντρα της ...

 

[evaT]

Χθές και σήμερα είδα τα "NΥMPHOMANIAC 1 και 2...(που μου λείπανε από τη λίστα μου των ταινιών του Τριερ..)

Συνολικά 4 ώρες(απ ότι διαβασα κομμένες οι ταινίες ..η αυθεντική συνολική ταινία είναι 5,μιση ώρες αλλα΄δεν ξέρω κατά πόσο είχε παιχτεί στους ελληνικούς κινηματογράφους το πραγματικό στορυ..)
Δεν μπορείς να πείς καλή η κακή ταινία μου αρέσει δεν μου αρέσει(όπως και γενικά για τις ταινίες του Τρίερ)αλλά σίγουρα αρκετά ενδιαφέρουσες που προσφέρουν ¨"τροφή"για σκέψη και συζήτηση..
Στο επίκεντρο και πάλι η γυναικεία φύση,η γυναίκα σαν θύτης αλλά και θύμα ταυτόχρονα.

Η Τζό μια΄γυναίκα στην ώριμη πλέον ηλικία χτυπημένη και παρατημένη σε κάτι άθλια σοκκάκια περιμαζεύεται από έναν φιλησυχο ...ανέραστο 70άρη ο οποίος εν είδει ψυχαναλυτή ακούει την ιστορία της Τζό η οποία από πολύ νωρίς εκδηλώνει αυτή την εξάρτηση της απο το σέξ ,,
πολύ σέξ επί σκηνής σκηνές άκρως τολμηρές έως και χυδαίες(όλες γυρίστηκαν όχι από τους ηθοποιούς αλλα΄από επαγγελματίες πορνοστάρ)και ο λόγος επίσης απροκάλυπτος -βρώμικος...
παρ όλα αυτά ο Τρίερ καταφέρνει και δεν κάνει πορνοταινία αλλά με την ευφυή μοναδική του ικανότητα σε κάνει να βλέπεις πέρα απ αυτό..κάτω από την επιφάνεια,στα κίνητρα ,στα καταπιεσμένα συναισθήματα,στις απωθημένες ανάγκες,στη μοναξιά των ανθρώπων,στην πάλη μεταξύ καλού και κακού εαυτού που πολλές φορές μας συμβαίνει..
Η Τζό αποφεύγει την αγάπη (που την θεωρεί ανεξέλεγκτη)και καταφεύγει στο εφήμερο,ζωώδες και χωρίς μέτρο σεξ όπου έχει τον έλεγχο και την κυριαρχία παίζοντας όμως έτσι με τη φωτιά ...
και όταν η αγάπη την πλησιάσει και της δίνεται η ευκαρεία να σωθεί..,
την φοβίζει τόσο πολύ που αρχίζει και "χάνεται"και χάνει και το μοναδική της όπλο που είχε μέχρι τότε την απόλαυση και την δύναμη που ασκούσε μέσω του σέξ...!οπότε παλινδρομεί και πάλι στο γνωριμο μοτίβο των εφήμερων απολαύσεων με πιό ακραίους τρόπους αυτή τη φορά και καταστρέφοντας ό,τι καλό της είχε προκύψει.
Θύτης και θύμα λοιπόν των περιστάσεων φτάνει κάπου στη μεσήλικη της ζωή νάρθει αντιμέτωπη με μιά κατάσταση που δεν περίμενε...(τυχαίο συμπτωματικό γεγονός)η οποία της έβγαλε συναισθήματα που επίσης δεν περίμενε να της προκύψουν...μιά περίπλοκη συναισθηματική κατάσταση αποτέλεσμα της οποίας ήταν να βρεθεί ταπεινωμένη και κακοποιημένη στο δρόμο..
Εκεί την περιμαζεύει ο αθώος γηραλέος Στέλιγκμαν(ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να την δεί ουδέτερα λόγω της αθωότητας και απειρίας του..)που την ακουει υπομονετικά σε μιά κατάθεση ψυχής...
Το φινάλε πολύ καλό αν και ολίγον προβλέψιμο..

Στον αντίποδα και για να ξαναθυμηθώ είδα την παλιά ταινία του (1995)

ΔΑΜΑΖΟΝΤΑς ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ!!!

όπου πρωταγωνιστούσε επίσης ο Stelan Starsgard (o γηραιός Στελιγκμαν του Νυμφομάνιακ)κατά 17 χρόνια περίπου νεότερος.
Εξαιρετική ταινία!
βατή,πολύ δυνατή,πολύ συγκινητική ταινία,τελείως άλλου ύφους.
Εδώ έχουμε πάλι στο επίκεντρο μιά γυναίκα μιά απλή όμως χωριατοπούλα αγαθή,αθώα,ψυχικά ευάλωτη εν δυνάμει και όπως εξελίσσεται στην ταινία ψυχικά διαταραγμένη...
Εδώ έχουμε την μοναξιά της ηρωίδας και την εξάρτηση της από την αγάπη,αυτήν κυνηγά αυτήν θέλει και την βρίσκει στο πρόσωπο του Γιάν ...και όταν ο Γιάν μένει παραπληγικός εξ αιτίας ενός ατυχήματος ειναι σε θέση να κάνει τα πάντα για να τον σώσει και να τον επαναφέρει στην ζωή...
Σημαντικό αρνητικό ρόλο στη ζωή της παίζει η εκκλησία με τα σκληρά απάνθρωπα πρέπει και τους κανόνες που της ποτίζουν το μυαλό οπότε η αγαθή ηρωίδα χάνει τον εαυτό της βρισκόμενη στη μέση αφ ενός μεν των κανόνων της θρησκόληπτης κοινωνίας μεσα στην οποία ζεί και αφ ετέρου των περίεργων"αιτημάτων"που της θέτει ο ανήμπορος σύζυγος...
Με την εξαιρετική του πάλι μαεστρία ο Τρίερ διαχωρίζει την πίστη και την δύναμη της αληθινής πίστης από την "εκκλησία"και την υποκρισία των κανόνων που την διέπουν .
Η ηρωίδα στο βωμό της άνευ όρων αγάπης της για τον σύζυγο χάνει κάπου και την λογική της..παραπαίει μεταξύ λογικής και ψύχωσης...αυτοκαταστρέφεται...η αγνή της όμως πίστη στο θεό σώζει τον άντρα της ...

ωραία η άποψή σου άλλωστε όλοι θεατές είμαστε και τα γούστα είναι υποκειμενικά...ΓΝώμη μου είναι πως ο Τρίερ στις παλιότερες ταινίες όπως το Δαμάζοντας τα κύματα ήταν καλύτερος και πιο εμφατικός στην υπόθεση ενώ στο Νυμφομάνιακ αρέσκεται πολύ περισσότερο στο να σοκάρει....Φυσικά και ο όρος νιμφομανής συνδέεται άμεσα με ψυχική δυσλειτουργία αλλά όπως το προβάλει είναι τέρμα υπερβολικό και δεν σοκάρει το σεξ καθεαυτό αλλά η σκληρότητα που συνοδεύει τις σκηνές. Ωστόσο αν το αντέξεις...έστω με τις στιγμές της αηδίας όντως προσφέρει πολύυυ τροφή ια σκέψη.
Βλέπω τώρα αυτή που πρότεινες νωρίτερα το Sergio

 

[barkour]

θυμήθηκα μιά επίσης πολύ καλή ταινία που πρωταγωνιστούσε..."Η ΑΓΕΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ"νομίζω 2010 η 2011
όπου υποδύεται το ρόλο ενός"στριφνού"μοναχικού ανθρώπου ο οποίος έρχεται σ επαφή μέναν κινέζο που δεν ξέρει.. γρι τη γλώσσα και ψάχνει απεγνωσμένα τον συγγενή του στην Αργεντινή,αυτή η σχέση,η αλληλεπίδραση των δύο ατόμων δρά καταλυτικά και για τους δύο κυρίως για τον παράξενο και μοναχικό πρωταγωνιστή ο οποίος αρχίζει να βλέπει τη ζωή του με άλλο μάτι...
Πολύ καλή δραματική κομεντί

Μπορεις να μου πεις που την ειδες;

 

[romantic woman]

Μπορεις να μου πεις που την ειδες ;

Tην είχα δει στο σινεμά,

 

[barkour]

Tην είχα δει στο σινεμά,
όντως τώρα που κυτταζω κι εγω σε 2 σαιτ που έχω δεν την βρίσκω ούτε με τον ξένο τίτλο..

Γιατι ειμαι fan του Darin , μολις ειδα την τελευταια του ταινια Heroic Losers

 

[BASILISPAP]

Μπορεις να μου πεις που την ειδες;

Καλησπέρα, ο τίτλος είναι "Un cuento chino" και βρίσκεται εύκολα, πχ στο dailymotion με ελληνικούς υπότιτλους.

 

[gelf]

Μόλις τελείωσα μια επανάληψη σε μια τριλογία. Λάθος δεν είναι τριλογία είναι τρεις ταινίες της ίδιας περιόδου, από έναν κατά τη γνώμη μου σκηνοθέτη ο οποίος συμπεριλαμβάνεται μέσα στους καλύτερους πέντε σκηνοθέτες.
Και πάλι Luis Bunuel σε τρία αριστουργήματα. Ιδιαίτερα η τρίτη (προφανώς κατά την άποψή μου).

 

[tripakias]

Χθές και σήμερα είδα τα "NΥMPHOMANIAC 1 και 2...(που μου λείπανε από τη λίστα μου των ταινιών του Τριερ..)

Συνολικά 4 ώρες(απ ότι διαβασα κομμένες οι ταινίες ..η αυθεντική συνολική ταινία είναι 5,μιση ώρες αλλα΄δεν ξέρω κατά πόσο είχε παιχτεί στους ελληνικούς κινηματογράφους η πραγματική ιστορία ..).

Δηλαδη υπαρχει και κομματι ταινιας επιπλεον απο αυτα που εχει στο pornhub ; Ή λες πως κοπηκαν σκηνες σεξ στους κινηματογραφους;

 

[Hayate]

Γιατι ειμαι fan του Darin , μολις ειδα την τελευταια του ταινια Heroic Losers

Καλες κριτικές.

 

[romantic woman]

Δηλαδη υπαρχει και κομματι ταινιας επιπλεον απο αυτα που εχει στο pornhub ; Ή λες πως κοπηκαν σκηνες σεξ στους κινηματογραφους;

Ο Τρίερ γύρισε την ταινία σε 2 εκδοχές,μία των τεσσάρων ωρών και μία πεντέμιση ωρών...
στο άρθρο αναφέρει ότι παγκοσμίως διανεμήθηκε η εκδοχή των 4 ωρών σε δύο μέρη,αρχές του 2014 (ετσι έγινε και στην Ελλάδα),αυτά είναι που βλέπουμε που κυκλοφορούν και στα διάφορα σάιτ
αλλά απ ότι αναφέρει στο άρθρο ..αργότερα μεσα στο 2014 ήταν να κυκλοφορήσει και η εκδοχή των πεντέμιση ωρών??

https://tvxs.gr/news/sinema/«nymphomaniac-volume-1»-i-nea-tainia-toy-idiofyoys-lars-fon-trier

 

[evaT]

Ο Τρίερ γύρισε την ταινία σε 2 εκδοχές,μία των τεσσάρων ωρών και μία πεντέμιση ωρών...
στο άρθρο αναφέρει ότι παγκοσμίως διανεμήθηκε η εκδοχή των 4 ωρών σε δύο μέρη,αρχές του 2014 (ετσι έγινε και στην Ελλάδα),αυτά είναι που βλέπουμε που κυκλοφορούν και στα διάφορα σάιτ
αλλά απ ότι αναφέρει στο άρθρο ..αργότερα μεσα στο 2014 ήταν να κυκλοφορήσει και η εκδοχή των πεντέμιση ωρών??

https://tvxs.gr/news/sinema/«nymphomaniac-volume-1»-i-nea-tainia-toy-idiofyoys-lars-fon-trier

Εγώ έχω την εντύπωση ότι είδα το long version . Τις κατέβασα τότε μόλις πρωτοκυκλοφόρησαν. Με όλες τις ωμές σκηνές σεξ.

 

[gelf]

Την είδα πριν από λίγο.
Πολύ καλή έως εξαιρετική η ταινία τα "Dronningen (Βασίλισσα - αγγλικός τίτλος: Queen of Hearts)", παραγωγής Δανίας-Σουηδίας, του έτους 2019, της Δανέζας May El-Toukhy. Την προτείνω ανεπιφύλακτα, ιδιαίτερα στους λάτρεις του σκανδιναβικού κινηματογράφου.
Η ιστορία αναφέρεται σε μια επιτυχημένη δικηγόρο και την αναστάτωση στη ζωή της που έφερε η μετακόμιση του γιου του συζύγου της από προηγούμενο γάμο.
Στιβαρό, σκληρό δράμα χαρακτήρων, όπως ίσως μόνο ο σκανδιναβικός κινηματογράφος καταφέρνει.