Κινηματογραφική κουβέντα....

[muya]

Σχετικά με την ταινία ''ραγισμένες αγκαλιές'' του Αλμοδοβάρ που σχολιάστηκε πιο πάνω,εμένα μου άρεσε!Ναι μέν το θέμα...μελοδραματικό και κοινότυπο...σχέσεις πάθους,ζήλια,προδοσία,τραγική κατάληξη κλπ αλλά ο τρόπος που το σκηνοθετεί ο Αλμοδοβάρ και το δίνει στο θεατή μέσα από δαιδαλώδεις αναφορές,διηγήσεις,έξοχες φωτογραφίες και πλάνα,έντονους διαλόγους...κρατά νομίζω το θεατή μέχρι τέλους και μόνο κοινότυπο ΔΕΝ μπορείς να το πείς!
Μου άρεσαν οι ερμηνείες όλων!ξεχωρίζω την Πενέλοπε Κρούζ και την ηθοποιό που υποδυόταν την συνεργάτιδα του τυφλού σκηνοθέτη,επίσης ξεχώρισα το πλάνο με τις...σκισμένες ανακατωμένες φωτογραφίες καθώς και της βραδυάς του ατυχήματος καθώς ...εξελισσόταν λίγο πριν την σύγκρουση.

με καλυψες, romantic woman!!!

 

[romantic woman]

είπα κι εγώ ,τί στο καλό μόνο σε μένα άρεσε;

 

[manolism]

Προσφατα σε dvd ειδα την ΄΄εξεγερση΄΄ καλη ταινια που βασιζεται σε αληθινα γεγονοτα και αναφερεται στην WTO....τι ειναι αυτο;;; Δειτε την ταινια και θα καταλαβετε.

 

[taver]

Προσφατα σε dvd ειδα την ΄΄εξεγερση΄΄ καλη ταινια που βασιζεται σε αληθινα γεγονοτα και αναφερεται στην WTO....τι ειναι αυτο;;; Δειτε την ταινια και θα καταλαβετε.

Αποκρυπτογράφηση:

Ταινία Battle in Seattle (Charlize Theron, Ray Liotta, Channing Tatum και άλλοι) του 2007, δεν παίχτηκε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες (ως b-movie), αναφέρεται στις διαδηλώσεις που συνόδεψαν τη σύνοδο του Παγκόσμιου οργανισμού Εμπορίου το 1999:

World Trade Organization Ministerial Conference of 1999 protest activity - Wikipedia, the free encyclopedia

 

[manolism]

Αποκρυπτογράφηση:

Ταινία Battle in Seattle (Charlize Theron, Ray Liotta, Channing Tatum και άλλοι) του 2007, δεν παίχτηκε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες (ως b-movie), αναφέρεται στις διαδηλώσεις που συνόδεψαν τη σύνοδο του Παγκόσμιου οργανισμού Εμπορίου το 1999:

World Trade Organization Ministerial Conference of 1999 protest activity - Wikipedia, the free encyclopedia

Ακριβως!!

 

[latina]

καποιος σοφος ανθρωπος ποσταρε πιο πανω τρειλερ του κυνοδοντα!!!
εχω να πω απλα ΔΕΙΤΕ ΤΟ!!
εμενα μου αρεσε πααααρα πολυ..!!!!!αντε, να ανεβαινει ο ελληνικος κινηματογραφος!!!

 

[getxowoman]

Ξερει καποιος αν θα παιχτει ο Κυνοδοντας αυτη την εβδομαδα, οκ ξερω ειναι μονο σε 2 σινεμα, εχει αλλαξει τιποτα; Εχει προστεθει κανενας ακομα; Επισης ξερετε τις ωρες προβολης; Θενκς!

 

[mariath]

Ξερει καποιος αν θα παιχτει ο Κυνοδοντας αυτη την εβδομαδα, οκ ξερω ειναι μονο σε 2 σινεμα, εχει αλλαξει τιποτα; Εχει προστεθει κανενας ακομα; Επισης ξερετε τις ωρες προβολης; Θενκς!

Παίζεται στον κινηματογράφο Άστυ: 18.00 20.15 22.30.

 

[latina]

Ξερει καποιος αν θα παιχτει ο Κυνοδοντας αυτη την εβδομαδα, οκ ξερω ειναι μονο σε 2 σινεμα, εχει αλλαξει τιποτα; Εχει προστεθει κανενας ακομα; Επισης ξερετε τις ωρες προβολης; Θενκς!

απο ο,τι ξερω δεν προκειται να προστεθει αλλος κινηματογραφος..ετσι συμφωνηθηκε!μονο σε αυτα τα 2!εγω το ειχα δει στον μικροκοσμο!το προτιμω απο το αστυ!απλα, πηγαινε αρκετα νωριτερα, γιατι εναν ψιλοχαμο τον εχει!

 

[romantic woman]

Πολύ "δυνατό''έργο η "λευκή κορδέλα"του Χάνεκε,σκιαγραφεί τη βία και τις συνθήκες έκφρασης και μετεξέλιξης της σ'ένα προτεσταντικό χωριό της Γερμανίας πριν τον Α'Παγκ.Πόλεμο.....Μια κοινωνία βουτηγμένη στην υποκρισία,με πρόσωπα εξέχουσας κοινωνικής θέσης να είναι έρμαια στά πάθη τους,με αποτέλεσμα η σκληρότητα και η βία να''ποτίσει"και τα παιδιά!
Μια σειρά από αναπάντητα ερωτήματα προκύπτουν..ποιός έκανε τί και γιατί;το τέλος είναι ανοιχτό για κάθε ερμηνεία,ο θεατής αφήνεται να βγάλει τα συμπεράσματα του..
Εξοχες ερμηνείες όλων μικρών -μεγάλων,αν και προσωπικά θεωρώ ότι βασικοί πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά!!άψογη η σκηνοθεσία και η κινηματογράφηση εστιασμένη στα παιδικά πρόσωπα που αποπνέουν αυτό το περίεργο υπόκωφο μίσος και το φόβο παράλληλα...
Η ταινία απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες,πήρε θριαμβευτικές κριτικές στο πρόσφατο φεστιβάλ κινηματογράφου της Ν.Υόρκης καί είναι υποψήφια για Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

 

[skiouros82]

εχω να προτεινω μια ταινια που ειδα προσφατα σε dvd kai λεγεται "into the wild".εμενα μου φανηκε εξαιρετικη οπως και το σαουντρακ.δυνατες εικονες και συναισθηματα.παραθετω την εξης κριτικη για να παρετε μια γευση:

“There’s a big, a big hard sun, beating on the big people, in a big hard world”. “Θα μπορούσα απλά να πέσω στην αγκαλιά τους… αλλά δεν θα μπορούσα να δω αυτό που βλέπω τώρα” . Βλέποντας τον “σκληρό” ήλιο της Αλάσκας, ο Chris αφήνει την τελευταία του πνοή, και το ταξίδι ενός νέου ανθρώπου να βρει τον εαυτό του έρχεται στο θλιβερό του τέλος.

Το “Into The Wild” αφηγείται τη πραγματική ζωή του 24-χρονού Christopher McCandless ( Emile Hirsch), ενός προνομιούχου (από άποψη χρημάτων) παιδιού, όπου αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το κολλέγιο, καταστρέφει τις πιστωτικές του κάρτες, χαρίζει τα λεφτά του σε φιλανθρωπίες και ξεκινάει για κάτι το οποίο δεν είναι ούτε αυτός σίγουρος. Κάτι διαφορετικό. Κάπου αλλού. Το μυαλό του είναι γεμάτο από Dostoyevsky, Thoreau, Emerson και Jack London, η καρδιά του καίγεται από οργή ενάντια σε ασαφείς και αόριστους “εχθρούς” όπως “κοινωνία” και “υλισμός”. Λέει ότι είναι “ένας καλαίσθητος ταξιδιώτης που σπίτι του είναι ο δρόμος”. Ο McCandless ονομάζει τον εαυτό του Alexander Supertramp (κατι σαν “υπερ-αλήτης”), και βάζει πλώρη για το ραντεβού που ο ίδιος έκλεισε με το πεπρωμένο του. Το οποίο, σε αυτή την περίπτωση, είναι θάνατος από υποσιτισμό σε ένα εγκαταλελειμμένο λεωφορείο κάπου στην Αλάσκα, λίγο καιρό πριν το πτώμα του ανακαλυφθεί τυχαία από κάποιους κυνηγούς.Εμφανώς συγκινημένος, ο Sean Penn φτιάχνει μια ταινία, ίσως η καλύτερή του ως σκηνοθέτης, δυνατή ωδή στην wanderlust (υπερβολική αγάπη για ταξίδια), το ανθρώπινο θάρρος και τόλμη η οποία αναζωογονεί και τονώνει το είδος των road movies. Ο Penn, τόσο ως ηθοποιός, όσο και ως σκηνοθέτης, ελκυόταν από τα υπαρξιακά προβλήματα και από τα στοιχειώδη. Ζωή και θάνατος ( Dead Man Walking, Mystic River). Τύψεις, μετάνοια και εκδίκηση (The Crossing Guard, The Pledge). Όλα αυτά τα θέματα συγκλίνουν αρμονικά στο “ Into The Wild”, την πλέον συνειδητοποιημένη του δουλειά ως σκηνοθέτης. Και περιέργως την πλέον ενθουσιώδη.

Η ταινία είναι μια σύνοψη του ταξιδιού του McCandless, σίγουρα όχι μια αγιογραφία, αν και ο Penn δεν αμφισβητεί σχεδόν ποτέ τον ήρωα του, ο οποίος είναι ρομαντικός, αλλά και εγωκεντρικός και αυτοκαταστροφικός. Είναι μια road movie με ευγενές μήνυμα η οποία όμως κάποιες φορές χάνεται στην αγνότητα των προθέσεών της. Σκεπτόμενη και εγκάρδια, αλλά χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη σκέψη, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα ήθελαν οι δημιουργοί της. Ο Penn παίζει με συνεχή flashback και μετατοπίζει το κέντρο βάρους της ταινίας συνεχώς από τον ωμό ρεαλισμό στην υπερβατική απώλεια . Χρησιμοποιεί αφηγητικά voiceovers (η αδερφή του Chris δίνει αρκετές πληροφορίες τόσο για τον χαρακτήρα του όσο και για τα κίνητρά του), καθώς και σημειώσεις του ημερολογίου του, οι οποίες εμφανίζονται ψηφιακά στην οθόνη, και συνθέτει μια κυριολεκτική αποτύπωση της ιστορίας του McCandless. Η δε τοπογραφία της ταινίας· φαράγγια, ποτάμια, δάση, αχανή σιτοχώραφα και οι αδάμαστοι αγριότοποι της Αλάσκας, είναι απλά εκπληκτική. Μαζί με τον κινηματογραφιστή Eric Gautier (ο οποίος έχει γυρίσει ακόμα μια βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα ταινία, του ταξιδιού ενός νέου ανθρώπου, το “ The Motorcycle Diaries”), οπτικοποιεί το, βασισμένο στην ιστορία του McCandless, βιβλίο του Jon Krakauer, δίνοντας του επικές διαστάσεις.
Καθοδηγούμενο από τα τραγούδια του Eddie Vedder, και από τις διάσπαρτες συναντήσεις του Chris με διάφορους χαρακτήρες, τους γονείς του (William Hurt και Marcia Gay Harden), ένα ζευγάρι μεσήλικων νέο-χίπις ( Catherine Keener και Brian Dierker), έναν λαϊκό αγρότη του Νότου ( Vince Vaughn) αλλά και ενός μοναχικού χήρου ( Hal Holbrook σε μια ρωμαλέα ερμηνεία αντάξια ενός Όσκαρ), το φιλμ διατηρεί μια σταθερή αίσθηση χαράς και ανακάλυψης, και δίνει με ευκρινή, σαφή τρόπο, τη χαρά του ταξιδιού, παρά το οδυνηρό του φινάλε. Ο Emile Hirsch στην πρώτη του “μεγάλη” ερμηνεία σηκώνει με αρκετή επιτυχία το φιλμ στους ώμους του, ο χαρακτήρας του έχει έμπνευση, ορμή, εφηβική λαχτάρα και έναν αμβλύ ιδεαλισμό, παρ’ όλα αυτά στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας δημιουργείται η παρατεταμένη εντύπωση ότι ίσως δεν πιστεύει αυτά που ο χαρακτήρας του πρεσβεύει.

Η ενηλικίωση του Sean Penn ως κινηματογραφιστή, μπορούμε να πούμε πλέον, ότι έχει ολοκληρωθεί και μάλιστα θεαματικά. Το “Into The Wild” (μόλις η 4η του ταινία ως σκηνοθέτης σε 16 χρόνια), είναι σε στιγμές, καθηλωτικό. Είναι ένας δυνατός και ποιητικός ύμνος , για ένα ιδεαλιστή νέο άνθρωπο, ο οποίος λαχταρούσε να ζήσει μόνος του στους αγριότοπους της Αλάσκας και να δρέψει τα οφέλη της μοναξιάς στο πνεύμα του Thoreau (ο Thoreau σε ένα από τα πλέον γνωστά του βιβλία, το “Walden”, περιγράφει το πώς έζησε σε μια καμπίνα δίπλα στη λίμνη Walden, απομονωμένος από την κοινωνία με σκοπό την εκ νέου κατανόησή της). Ο McCandless συνήθιζε να επικαλείται τον Thoreau· “Αντί για αγάπη, για χρήματα, για φήμη, δώσε μου αλήθεια”. Ο Thoreau όμως είπε ότι υπάρχει καιρός για να πας στο Walden, αλλά υπάρχει καιρός και για να φύγεις. Είναι τραγικό που ο Christopher McCandless δεν μπόρεσε να γυρίσει για να μας πει και τη δική του ιστορία. Αλλά ο Sean Penn, έφερε την ιστορία του στην οθόνη με τιμή και χάρη.

νομιζω οτι αξιζει να την δειτε καποια στιγμη

 

[anny]

εχω να προτεινω μια ταινια που ειδα προσφατα σε dvd kai λεγεται "into the wild".εμενα μου φανηκε εξαιρετικη οπως και το σαουντρακ.δυνατες εικονες και συναισθηματα.παραθετω την εξης κριτικη για να παρετε μια γευση:

“There’s a big, a big hard sun, beating on the big people, in a big hard world”. “Θα μπορούσα απλά να πέσω στην αγκαλιά τους… αλλά δεν θα μπορούσα να δω αυτό που βλέπω τώρα” . Βλέποντας τον “σκληρό” ήλιο της Αλάσκας, ο Chris αφήνει την τελευταία του πνοή, και το ταξίδι ενός νέου ανθρώπου να βρει τον εαυτό του έρχεται στο θλιβερό του τέλος.

Εγώ πάλι όταν την είδα δεν ξετρελλάθηκα. Εντάξει, καλή η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες και η φωτογραφία, αλλά κατά τη γνώμη μου είχε πολύ μεγαλύτερη διάρκεια από όσο θα έπρεπε.
Τώρα για το στόρυ, όσο και να προσπάθησα να καταλάβω ή να δεχθώ τις απόψεις και επιλογές του ήρωα..... πραγματικά δεν μπόρεσα. Μέχρι που σε κάποιο σημείο, εκνευρίστηκα κιόλας.