Λίβανος Καταδρομικά στον Λίβανο

[LULLU]

..καλως ηλθες!!!!!! και οπως λεει ο λαος, το σιδερο στη βραση κολλα ετσι και εσυ γραψτα ολα τωρα που τα εχεις φρεσκα-φρεσκα !!!!!!!!!!!!

 

[kalspiros]

..καλως ηλθες!!!!!! και οπως λεει ο λαος, το σιδερο στη βραση κολλα ετσι και εσυ γραψτα ολα τωρα που τα εχεις φρεσκα-φρεσκα !!!!!!!!!!!!

Απ! και μιας και τα 'χω φρέσκα να σου πω ένα νέο που θα το ξέχναγα: πλέον δεν υπάρχει πρόβλημα με τους ταξιτζήδες. Περιφέρονται δεξιά κι αριστερά της Saida old road (παλιά σύνορα) χωρίς κανένα πρόβλημα

 

[taver]

(να εξηγιόμαστε για να μην παρεξηγιόμαστε με μελλοντικούς πιθανούς συνταξιδιώτες: 12,65χλμ σε 5 ώρες (και χωρίς gps για καταγραφή της διαδρομής Κώστα! Άλλωστε εμείς οι δυο έχουμε εγκατεστημένο το λογισμικό στον βρεγματικό λοβό!))

Σχεδόν μάχιμο σε κόβω! Σου λείπουν τα πειστήρια, όμως

Και να με ακριβώς εκεί που ήθελα, στην περιστερά! Εντάξει, δυο βράχοι στην θάλασσα με πλείστο ενδιαφέρον για γεωλόγους λόγω του ιδιόμορφου ανάγλυφου τους. Οι Λιβανέζοι εν τσιε το κάμνουν θέμα για δυο ..Πέτρες στην θάλασσα..(if u know what I mean)!

Θέλω travel-war εδώ και τώρα: Περιστερά ή πέτρα του Ρωμιού?

Φτάνω επιτέλους δίπλα στους τρεις θεόρατους εντυπωσιακούς πύργους (για να πω κάτι βλάσφημο: αν το Dubai είναι γεμάτο τέτοιες αρχιτεκτονικές ομορφιές, χαλάλι του η επίσκεψη) και πλέον κοντά στο κέντρο της πόλης.

Νομίζω πρέπει άμεσα να πας να βγάλεις εισιτήρια για Ν. Υόρκη.

 

[kalspiros]

Σχεδόν μάχιμο σε κόβω! Σου λείπουν τα πειστήρια, όμως .

Έχω τα φωτογραφικά ντοκουμέντα! Αμ πώς!

Θέλω travel-war εδώ και τώρα: Περιστερά ή πέτρα του Ρωμιού?

Νομίζω πρέπει άμεσα να πας να βγάλεις εισιτήρια για Ν. Υόρκη.

Μα και βέβαια! Συμφωνώ! Από εκεί που την είχα την Ν.Υ. στους ντεμί προορισμούς, τώρα κάτι μου κάνει!

άσε που τα εισιτήρια υπάρχουν ήδη

Το Dubai για προβοκατορικούς λόγους το έβαλα...

 

[sapienza]

Και φτάνουμε αγαπητά μέλη στο ξενοδοχείο .....Embassy!! Όπως ακριβώς με είχε προϊδεάσει η Ευαγγελία, η Σοφία (thnk u!!) και η ιστοσελίδα τους plus κάποια στοιχεία ανέλπιστου «κάλους» όπως το κλιμακοστάσιο που οδηγούσε στον δεύτερο όροφο εν μέσω μαύρου (κατράμι!) σκοταδιού αλλά και οι σοφιστικέ industrial κρεμάστρες πίσω από την πόρτα του δωματίου μου σε σχήμα βάνας ντουζ και κομμένης σωλήνας……. Εύγε! (την δεύτερη μέρα, πατώντας το χαλί από κάτω τους, ανακάλυψα σιφόνι! Μμμ. Μάλλον δεν πρόκειται για κρεμάστρες.) Τάβλα στο κρεβάτι (εξαίσιο! Πάντα αγαπούσα άλλωστε το κρεβάτι της γιαγιάς στο χωριό...) (κορίτσια δεν σας παίρνω από τα μούτρα! Πραγματικά αυτό περίμενα! Η τιμή παραμένει super)

Χαχαχαχα!!!!Σκέτη υπερπαραγωγή απο μόνο του το ξενοδοχείο!!!Πάντως κι εγώ αν ξαναγύρναγα πάλι εκεί θα έμενα!!!Ξόφλα for ever!!!
Το δωματιό μας, όπως προανέφεραν τα κορίτσια ήταν αξιοπρεπέστατο,κι ο καναπές άνετος για το τέταρτο πρόσωπο της παρέας..Για μια σιέστα δηλαδή!!!
Σπύρο συνέχισε την ιστορία σου, νιώθω οτι μας γυρνάς πίσω!!!
Θα θελα όσο τίποτα άλλο τώρα που τη διαβάζω να ήμουν και πάλι εκεί με τη γνωστή παρέα,και να πίναμε το καφεδάκι μας στην Corniche !!

 

[kalspiros]

Να ‘μαι λοιπόν στο βορειοδυτικό άκρο του κέντρου. Μάχομαι να αποφασίσω που να πρωτοπάω: στο Σουκ στα ανατολικά, στο κέντρο στα νοτιοανατολικά ή στο κοινοβούλιο στα νότια? Το τελευταίο. Ανηφορίζω τον δρόμο με την φωτογραφική παραμάσχαλα (υπερβολές, δεν είναι και D1000, μια χαρά χωρά στην χούφτα μου!) και τα κόβω τα φαντάρια στην διασταύρωση μπροστά μου, να προβάρουν τα λόγια από μέσα τους. Αρχικά Αραβικά και μετά με πολύ καθαρά Αγγλικά: «συγνώμη αλλά μην βγάλετε φωτογραφίες της περιοχής. Επίσης δεν μπορείτε να πάτε ευθεία ούτε αριστερά. Υποχρεωτικά από κει (τον δρόμο της επιστροφής)» δεύτερη επιλογή: το κέντρο. Πλησιάζοντας υπάρχουν παντού οδοφράγματα. Κάποια κλείνουν εντελώς τον δρόμο επιτρέποντας από ένα μικρό άνοιγμα τους ανθρώπους να περνούν. Είναι πρωί, ο κόσμος λίγος και στο βάθος βλέπω την κεντρική πλατεία άδεια. Sh*t θα έχουν τίποτα εκδηλώσεις και δεν θα μπορώ να πάω! Πφφ. Ανηφορίζω για να βρεθώ σε έναν ακόμα δρόμο προς το κέντρο. Τα ίδια οδοφράγματα αλλά βλέποντας κόσμο να τα περνάει, ορμώ. Περνάω στα ενδότερα. Η πλατεία με το ρολόι όμορφη, πεντακάθαρη και τα κτίρια ολόγυρα περιποιημένα. Καφετέριες παντού. Σαββατιάτικη ηρεμία στο μεγαλείο της! Απ’ τους καλύτερους πρωινούς καφέδες μου!

Στην συνέχεια ανεβαίνω από το κοινοβούλιο προς την Fouad Chehab ave. (εδώ βγάζω και την δεύτερη deleted φωτογραφία. Η ασφάλεια δεν μου ζήτησε να σβήσω τις φωτογραφίες του κοινοβουλίου αλλά μια άλλη που απαθανάτιζε ένα γυάλινο κτίριο σαν κεντρικά τράπεζας). Από εκεί, κατεύθυνση ανατολική για να επισκεφτώ την Monot, (δρόμος: «πυρετός στο Σαββατόβραδο» vol. 2) αλλά πρωινιάτικο τι να δεις? Τίποτα. Κατηφορίζω ξανά και περνάω στην ΒΔ γωνία της διασταύρωσης της F. Chehab με την Bechara Al Khoury (λίγο ανώφελο αυτό που κάνω με τα ονόματα δρόμων καθώς αναφέρονται σε αυτούς με νούμερα. Σπάνιο πράμα να πετύχετε τα ονόματά τους) και μέσα στο saifi village, μακράν την ομορφότερη γωνιά της πόλης. Εδώ τα σπίτια είναι βαμμένα σε παστέλ χρώματα, πεζοδρομημένο στο σύνολό του με ζαρντινιέρες γεμάτες ανθοφόρα και μικρά συντριβανάκια παντού. Η περιοχή διαφημίζεται ως γειτονιά των τεχνών και το έχουν πετύχει με διάφορους τρόπους! Ο πιο ευφάνταστος βρίσκεται στον δρόμο Mkhallissiye απέναντι από το παρκινγκ της Αρμένικης εκκλησίας όπου καφετέρια είναι ταυτόχρονα και εργαστήρι αγγειοπλαστικής (Ceramic Lounge το όνομα). Και η καφετέρια στο κέντρο του χωριού είναι super!

Συνέχεια για την πλατεία των Μαρτύρων (το άγαλμα της φαίνεται στην πρώτη «ειρωνική» φωτογραφία της ιστορίας) η οποία μετά τον εμφύλιο, έχει αλλάξει εντελώς! Ένα άγαλμα πυροβολημένο και δυσδιάκριτο μέσα σε τεράστια παρκινγκ, τα μόνα διασωθέντα κτίρια το virgin megastore (όπου έκανα την μαμακία να ψάξω cd των ισραηλινών infected mushroom!!) και το υπερπολυτελές ξενοδοχείο, le gray. Το τζαμί στην άλλη γωνιά με την μπλε οροφή να σου γεμίζει το κάδρο ενώ ανάμεσα τους, ρωμαϊκά ερείπια. Μπροστά από το τζαμί, απλώνεται μια τέντα αμφιβόλου αισθητικής που θυμίζει τσαντίρι. (Αυτό θυμίζει, τι να τους κάνω εγώ που...) Μέσα βρίσκεται η σωρός του δολοφονηθέντα πρωθυπουργού Rafik Hariri ως προς κοινό προσκύνημα. Ο Rafik δολοφονήθηκε στις 14/02 του 2005, σηματοδοτώντας την αρχή της «επανάστασης του Κέδρου». Τώρα τα περί Rafik θα τα δούμε ευθείς αμέσως:

Τι μας έμεινε; Παραδοσιακά σε κάθε αραβική χώρα, οφείλεις να επισκεφτείς και το souk της (υπαίθρια αγορά) για σουβενίρ, φαγητά αλλά κυρίως για την ατμόσφαιρα! Φτάνουμε λοιπόν στην περιοχή minet al hosn όπως μου δείχνει ο χάρτης και στέκομαι μπροστά στο souk (όπως δείχνει ο χάρτης). Μάλιστα. Που είναι το souk ρε παιδιά? Το μόνο που βλέπω είναι ένα ανοιχτό mall με καταστήματα από διεθνή φίρμες! (... ρε μπας και κάνω λάθος? Πάμε: «συγνώμη το souk είναι εδώ?», «ναι ναι αυτό»....μάνα μου απογοήτευση...) άντε ας το περιτριγυρίσουμε. Δεν είναι άσχημη. Διέπεται από την ατμόσφαιρα της χώρας. Αψίδες και τοίχοι ντυμένοι με ξύλο δίνουν μια άλλη αίσθηση. Υπάρχει πληθώρα καταστημάτων που κατασκευάζονται αλλά όλα τους ανυπομονούν να γεμίσουν καθώς η επέλαση της φίρμας είναι ολοκληρωτική. Στα ανατολικά, το souk είναι ανυψωμένο και βλέπεις κάτω να απλώνεται μια γειτονιά 6-7 οικοδομικών τετραγώνων με εντυπωσιακά κτίρια, στέγες μπουτικ, εστιατορίων και καφετεριών. Τι γίνεται εδώ: μετά τον πόλεμο, όλη αυτή η γειτονιά ήταν ερείπιο. Ο κ. Rafik παραπάνω, ίδρυσε την εταιρία Solidere (που στην αρχή νόμιζα ότι είναι προάστιο της πόλης!!) και με αυτό τον τρόπο αγόρασε και ανακατασκεύασε όλη την περιοχή. Στην ουσία, όλο το central district της Βηρυτού, ανήκει στην solidere η οποία και το διαχειρίζεται. Η εικόνα που παρουσιάζει (μη γελιόμαστε) δεν είναι άσχημη. Όλες όμως οι φίρμες και τα καταστήματα που δεν προορίζονται για τους κατοίκους αλλά για τους τουρίστες (και συγκεκριμένα σαουδάραβες που, μετά τις 09/11, είδαν τις διόδους του μόνιμου get-a-way τους, της Ευρώπης και της Αμερικής, να κραδαίνουν) σε κάνουν και λουφάζεις. Έτσι ο χώρος έχει πολλούς Σαουδάραβες που βρήκανε καινούριο παιχνίδι να παίζουν.

Αποχώρηση και επιστροφή στην πραγματική πόλη με μια από τις πιο αστείες εικόνες του διημέρου: Στην τομή των George Haddad και Cadmos γίνεται το έλα να δεις! Επί 3 λεπτά περίπου, ο κόμβος είναι ακίνητος από αυτοκίνητα που, προσπαθώντας να πιάσουν τον δρόμο τους, απέκλεισαν οποιαδήποτε δίοδο αποσυμφόρησης!! Στριμωγμένοι λοιπόν, κάθονταν πεισματικά στο αμάξι τους χωρίς να το κουνάνε! Το εντυπωσιακότερο όλων, οι υπόλοιποι που, ναι μεν κορνάρανε ως φυσική επέκταση του χεριού τους με την κόρνα, αλλά περιμένανε στωικά για μια λύση! Τον Αλλάχ, τον γιο του Rafik και νην πρόεδρο να τοποθετήσει φανάρια, κάποιον αστυνομικό, δεν ξέρω! Και να σου η λύση με κάτι φαντάρια αποκλεισμένα σε αυτή την συμφορά, να επανατοποθετούν τα αυτοκίνητα. Και όντως, άρχισε να ρολάρει η κίνηση τουλάχιστον μέχρι να φύγει το πουλμανάκι με τα φαντάρια! Γιατί μετά...

Κατευθύνομαι πλέον προς την γειτονιά- πρόταση των forum- κοριτσιών μας: τον δρόμο Gouraud («πυρετός το Σαββατόβραδο vol. 1!! Aν θυμάμαι καλά, είναι ο 52 και ξεκινάει από την ΒΑ γωνιά της πλατείας των Μαρτύρων) και την γειτονιά Gemayzeh. Εδώ τα πράγματα είναι (όπως ήδη σημειώθηκε) πιο underground. O δρόμος θυμίζει Ευριπίδου με πληθώρα εστιατορίων, super market αλλά και άλλων χώρων που αναμένουν την δύση του ηλίου για την έκρηξη. Εδώ βρίσκεται και το Le Chef που μας προτείνατε. Καθώς όμως ήταν γεμάτο και η εικόνα του με έκανε να αναρωτιέμαι αν θυμάμαι σωστά το όνομά του, προσπέρασα και είπα να τιμήσω τον μπατζανάκη του Ihab. Σκαρφαλώνω την μεγαλύτερη σκάλα της Μέσης Ανατολής, την σκάλα του Αγίου Γεωργίου (τοποθετήστε το στις άχρηστες πληροφορίες αυτού του ταξιδιού!) και από κει ταξί για εστιατόριο (δεν σας το προτείνω, τουλάχιστον είχε την καλύτερη fatoush που έχω δοκιμάσει) και ταξί για ξενοδοχείο. Παζάρια με τον ταξιτζή για την αυριανή μέρα, μου το ρίχνει στα 115 αλλά, καθώς φαινόντανε κάπως μπουνταλάς, προτίμησα τον Hussein.

 

[Rosa]

Χοοοχχχοοχο ειπαμε το χοτελ ηταν ....πολυ ωραιο!!!
Εμας το 3κλινο ηταν καλο! Ναι θυμαμαι τον φωταγωγο, χαχαχααχαχα!!!
ωραια ηταν ομως!!!!! Ξοφλε..

Εγώ, μαντεμουαζέλ Εβανζελί, αν δε δω φωτό με το πράσινο Σανέλ ταγεράκι σας κρεμασμένο στη ντουζοκρεμάστρα, δεν πιστεύω τίποτα! Πειστήρια, περικαλώ!

Προς συγγραφέα: Περιμένουμε συνέχεια, ω τολμηρέ καταδρομέα! Μαζί με όλα τα ντεσού περί Χουσείν, βεβαίως βεβαίως...

 

[chrikky]

καλα με την ατακα του taver περι πετρας του ρωμιου και περιστεροβραχων ελιωσα...

σπυρο, το le chef ειναι αυτο ακριβως που ειδες... δε σου γεμιζει το ματι.. αλλα ειναι αξιοπρεπεστατο οταν θες να τιμησεις τοπικη κουζινα.. κι εμας αν δε μας ειχε παει ντοπιος (ε σαπι? ) δε θα αποφασιζαμε να μπουμε απο μονοι μας


επίσης συμπληρωνω και μια ακομη συλλεκτικη φωτο, στην οποια ξοφλα ψεκαζει με dettol το κρεβατι που θα κοιμηθει...

 

[sapienza]

σπυρο, το le chef ειναι αυτο ακριβως που ειδες... δε σου γεμιζει το ματι.. αλλα ειναι αξιοπρεπεστατο οταν θες να τιμησεις τοπικη κουζινα.. κι εμας αν δε μας ειχε παει ντοποιος (ε σαπι? ) δε θα αποφασιζαμε να μπουμε απο μονοι μας

επίσης συμπληρωνω και μια ακομη συλλεκτικη φωτο, στην οποια ξοφλα ψεκαζει με dettol το κρεβατι που θα κοιμηθει...

Όντως αρχικά είχαμε τις επιφυλάξεις μας, αλλα τελικά, εε κάτι στιμπήσαμε κι εκεί!!
Όσο για τη φώτο.. Με τόσο dettol που ρίξαμε δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμηθούμε...

 

[eleni70]

παντα ενδιαφερον το οδοιπορικο στον αγαπημενο Λίβανο...περιμενω τη συνεχεια κ κυριως εντυπωσεις εκτος Βυρητου...
οσο για τα σουκ, που εψαχνες, επρεπε να κινηθεις προς Τριπολη ή Σιδωνα...Κυριως η παλια αγορα της Τριπολης θα σε αποζημιωνε...

 

[kalspiros]

Μαζί με όλα τα ντεσού περί Χουσείν, βεβαίως βεβαίως...

Βεβαίως βεβαίως έχω κρατήσει τηλέφωνο! όποιος επιθυμεί μεταφορικό στον Λίβανο ας μου στείλει pm.

 

[kalspiros]

ξεκίνησα να γράφω τώρα για το Jeita Grotto και επειδή ξέμεινα από λέξεις, σας προϊδεάζω λιγουλάκι κλέβοντας μια φωτογραφία από το "New 7 Wonders of Nature". τα υπόλοιπα σε λίγο....