Πληροφορίες για την Καμπότζη (IΙΙ)
Κίνδυνοι, ενοχλήσεις:
Νάρκες: Ο σημαντικότερος κίνδυνο για τον ταξιδιώτη (και για τους ντόπιους ακόμη περισσότερο) στην Καμπότζη είναι οι εκατομμύρια νάρκες που βρίσκονται ακόμα στο έδαφος. Κάθε χρόνο εκατοντάδες άνθρωποι (κυρίως αγρότες και παιδιά) σκοτώνονται ή τραυματίζονται σοβαρά. Το πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στο δυτικό μέρος της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Ταϊλάνδη αφού εκεί βρήκαν καταφύγιο οι αντάρτες του Πολ Ποτ και η περιοχή ναρκοθετήθηκε. Ποτέ μα ποτέ, δεν βγαίνουμε από τον δρόμο ή το μονοπάτι για να περπατήσουμε στα χωράφια και τους αγρούς. Ακόμα και σε απόσταση 1-2 μέτρων από τον δρόμο μπορεί να υπάρχουν φυτεμένες νάρκες.
Φτώχια, ζητιάνοι: Να ξέρετε πως θα πάθετε μεγάλο σοκ τις πρώτες ημέρες από την φτώχια και τους ζητιάνους. Οι ζητιάνοι βρίσκονται κυρίως στις πόλεις Battambang, Siem Reap και Pnohm Penh. Συνήθως είναι παιδάκια που είτε ζητιανεύουν είτε πουλάνε βιβλία, μητέρες με μωρά στην αγκαλιά και ανάπηροι. Το αν θα δώσετε χρήματα στους ανθρώπους αυτούς είναι δική σας απόφαση αλλά το θέμα είναι περίπλοκο. Από τη μια η χώρα αυτή είναι φτωχή και δεν υπάρχει κανένα απολύτως σύστημα πρόνοιας και υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ζητιανέψουν. Από την άλλη είναι γνωστό πως κάποιοι γονείς βγάζουν τα παιδιά τους στο δρόμο για ζητιανιά και οι ίδιοι κάθονται και δεν δουλεύουν αφού τα παιδάκια βγάζουν καλύτερο μεροκάματο από αυτούς. Επίσης κάποιοι φτάνουν στο σημείο να ακρωτηριάζουν μέλη του σώματος τους για να συγκινούν περισσότερο τους ξένους προτιμώντας τη ζητιανιά από τη δουλειά. Με το να δίνετε χρήματα σε ανθρώπους στο δρόμο τους κάνετε αυτούς ακόμη πιο εξαρτώμενους και ο φαύλος κύκλος μεγαλώνει. Αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε καλύτερα να κάνετε δωρεά σε κάποιο σχολείο ή οργανισμό. Αυτοί ξέρουν καλύτερα πως μπορούν να βοηθήσουν πραγματικά.
Εκτός από τους ντόπιους ζητιάνους, συχνό φαινόμενο κυρίως στην Pnohm Penh είναι να σε πλησιάζουν δυτικοί άντρες (πολλές φορές ναρκομανείς) και αφού σου πουν μια ιστορία πως πχ κάποιος οδηγός tuk tuk έφυγε με την τσάντα τους που είχαν όλα τους τα λεφτά ή πως κοιμήθηκαν με μια κοπέλα και όταν ξύπνησαν η κοπέλα είχε εξαφανιστεί και μαζί και το πορτοφόλι και διαβατήριο τους, σου ζητάνε δανεικά. Μερικές φορές είναι πασιφανές πως πρόκειται για ψέμα ενώ άλλες όχι και τόσο.
Εγκληματικότητα: Παρά τη φτώχια η Καμπότζη είναι ιδιαίτερα ασφαλής. Ληστείες ή επιθέσεις είναι πολύ σπάνιες. Άντε να πέσετε σε κανέναν πορτοφολά, οπότε κρύψτε τα χρήματα σας σε ασφαλές σημείο ή θύμα μικροαπάτης. Στην Pnohm Pehn προσοχή στους τσαντάκηδες και ειδικά στην περιοχή δίπλα στο ποτάμι, κοντά στο παλάτι.
Προσοχή θέλει στα club της Pnohm Penh στα οποία συχνάζουν τα πλουσιόπαιδα της πόλης. Αυτά τα καλόπαιδα έχουν το συνήθειο να πηγαίνουν εκεί με τη συνοδεία μπράβων και ψάχνουν τρόπους να επιδείξουν τη δύναμη τους. Δεν χρειάζεται σοβαρή αφορμή για να ανάψουν τα αίματα. Ένα σκούντημα ή ένα υποτίθεται περίεργο βλέμμα είναι γι’αυτούς αρκετό για να ξεκινήσουν καβγά.
Πάντα προσέχουμε στο δρόμο, μηχανάκια εμφανίζονται από το πουθενά.
Φίδια: μεγάλη προσοχή στους ναούς και στα χαλάσματα.
Υγεία: Δεν χρειάζεται παραπάνω προσοχή απ’ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας. Για περισσότερες λεπτομέρειες κοιτάξτε εδώ.
Κίνδυνοι, ενοχλήσεις:
Νάρκες: Ο σημαντικότερος κίνδυνο για τον ταξιδιώτη (και για τους ντόπιους ακόμη περισσότερο) στην Καμπότζη είναι οι εκατομμύρια νάρκες που βρίσκονται ακόμα στο έδαφος. Κάθε χρόνο εκατοντάδες άνθρωποι (κυρίως αγρότες και παιδιά) σκοτώνονται ή τραυματίζονται σοβαρά. Το πρόβλημα βρίσκεται κυρίως στο δυτικό μέρος της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Ταϊλάνδη αφού εκεί βρήκαν καταφύγιο οι αντάρτες του Πολ Ποτ και η περιοχή ναρκοθετήθηκε. Ποτέ μα ποτέ, δεν βγαίνουμε από τον δρόμο ή το μονοπάτι για να περπατήσουμε στα χωράφια και τους αγρούς. Ακόμα και σε απόσταση 1-2 μέτρων από τον δρόμο μπορεί να υπάρχουν φυτεμένες νάρκες.
Φτώχια, ζητιάνοι: Να ξέρετε πως θα πάθετε μεγάλο σοκ τις πρώτες ημέρες από την φτώχια και τους ζητιάνους. Οι ζητιάνοι βρίσκονται κυρίως στις πόλεις Battambang, Siem Reap και Pnohm Penh. Συνήθως είναι παιδάκια που είτε ζητιανεύουν είτε πουλάνε βιβλία, μητέρες με μωρά στην αγκαλιά και ανάπηροι. Το αν θα δώσετε χρήματα στους ανθρώπους αυτούς είναι δική σας απόφαση αλλά το θέμα είναι περίπλοκο. Από τη μια η χώρα αυτή είναι φτωχή και δεν υπάρχει κανένα απολύτως σύστημα πρόνοιας και υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ζητιανέψουν. Από την άλλη είναι γνωστό πως κάποιοι γονείς βγάζουν τα παιδιά τους στο δρόμο για ζητιανιά και οι ίδιοι κάθονται και δεν δουλεύουν αφού τα παιδάκια βγάζουν καλύτερο μεροκάματο από αυτούς. Επίσης κάποιοι φτάνουν στο σημείο να ακρωτηριάζουν μέλη του σώματος τους για να συγκινούν περισσότερο τους ξένους προτιμώντας τη ζητιανιά από τη δουλειά. Με το να δίνετε χρήματα σε ανθρώπους στο δρόμο τους κάνετε αυτούς ακόμη πιο εξαρτώμενους και ο φαύλος κύκλος μεγαλώνει. Αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε καλύτερα να κάνετε δωρεά σε κάποιο σχολείο ή οργανισμό. Αυτοί ξέρουν καλύτερα πως μπορούν να βοηθήσουν πραγματικά.
Εκτός από τους ντόπιους ζητιάνους, συχνό φαινόμενο κυρίως στην Pnohm Penh είναι να σε πλησιάζουν δυτικοί άντρες (πολλές φορές ναρκομανείς) και αφού σου πουν μια ιστορία πως πχ κάποιος οδηγός tuk tuk έφυγε με την τσάντα τους που είχαν όλα τους τα λεφτά ή πως κοιμήθηκαν με μια κοπέλα και όταν ξύπνησαν η κοπέλα είχε εξαφανιστεί και μαζί και το πορτοφόλι και διαβατήριο τους, σου ζητάνε δανεικά. Μερικές φορές είναι πασιφανές πως πρόκειται για ψέμα ενώ άλλες όχι και τόσο.
Εγκληματικότητα: Παρά τη φτώχια η Καμπότζη είναι ιδιαίτερα ασφαλής. Ληστείες ή επιθέσεις είναι πολύ σπάνιες. Άντε να πέσετε σε κανέναν πορτοφολά, οπότε κρύψτε τα χρήματα σας σε ασφαλές σημείο ή θύμα μικροαπάτης. Στην Pnohm Pehn προσοχή στους τσαντάκηδες και ειδικά στην περιοχή δίπλα στο ποτάμι, κοντά στο παλάτι.
Προσοχή θέλει στα club της Pnohm Penh στα οποία συχνάζουν τα πλουσιόπαιδα της πόλης. Αυτά τα καλόπαιδα έχουν το συνήθειο να πηγαίνουν εκεί με τη συνοδεία μπράβων και ψάχνουν τρόπους να επιδείξουν τη δύναμη τους. Δεν χρειάζεται σοβαρή αφορμή για να ανάψουν τα αίματα. Ένα σκούντημα ή ένα υποτίθεται περίεργο βλέμμα είναι γι’αυτούς αρκετό για να ξεκινήσουν καβγά.
Πάντα προσέχουμε στο δρόμο, μηχανάκια εμφανίζονται από το πουθενά.
Φίδια: μεγάλη προσοχή στους ναούς και στα χαλάσματα.
Υγεία: Δεν χρειάζεται παραπάνω προσοχή απ’ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας. Για περισσότερες λεπτομέρειες κοιτάξτε εδώ.
και αν προλαβαίνεις αφιέρωσε και μερικές μέρες στην Καμπότζη. Μόνο προσοχή στον τρόπο που θα περάσεις στη χώρα, για να μη σου σπάσουν τα νεύρα πιο πολύ. Τώρα που θα ξεκινήσω την ιστορία μου, γράφω αναλυτικά πως πέρασα εγώ, χωρίς να είναι βέβαια ο μόνος τρόπος.
Το pc μου πλήρωσε τη ζήλια μου!! Μόλις το αντικαταστήσω θα συνεχίσω το γράψιμο!! 
