Θιβέτ Κίνα Κίνα - Λάσα

[skoumpi]

Καλώς τους! Και ευχαριστώ.

 

[skoumpi]

Η κρουαζιέρα στοLi River ξεκίνησε το άλλο πρωί. Τα ποταμόπλοια είναι λιτά και παλιά. Υπήρχαν περίπου 10- 15 το πρωί που φτάσαμε στην αποβάθρα. Η διάρκεια της κρουαζιέρας είναι περίπου 4 ώρες και συμπεριλαμβάνεται και ένα γεύμα μέσα στο πλοίο.

Είναι 4 ώρες γαλήνης και απίστευτης ομορφιάς. Ο Βι δήλωσε πως το τοπίο ήταν πιο εντυπωσιακό από το Χα Λογκ, εγώ δεν αξιώθηκα να επισκεφτώ ακόμη το Βιετνάμ οπότε δεν έχω σχόλια. Εκείνη τη μέρα είχε λίγη ομίχλη και δεν έβλεπες τόσο καθαρά, καθώς όμως περνούσε η ώρα η ομίχλη έφευγε και η θέα γινόταν όλο και καλύτερη! Το φαγητό πάνω στο πλοίο δεν ήταν κακό…. Αλλά πρέπει να δείτε που το μαγειρεύουν και πως πλένουν τα σκεύη. Στο πίσω μέρος στο πλοίο έχουν κάτι καζάνια όπου Σεφ με τουλάχιστον 4 χρυσούς σκούφους μαγειρεύουν και τα πλένουν όλα μέσα στο ποτάμι, το οποίο βεβαία χρησιμοποιείται και για αποχέτευση, για να ποτίζουν τα ζώα κ.τ.λ. Φάγαμε και δεν πάθαμε τίποτα αυτό ήταν το καλό. Γενικά σε αυτό το ταξίδι δεν πάθαμε την παραμικρή στομαχική διαταραχή.


Πάνω στο πλοίο γνωρίσαμε ταξιδιώτες από διάφορες περιοχές. Ανταλλάξαμε πληροφορίες και εντυπώσεις!
Το μεσημέρι φτάσαμε στο Yangshou ένα πανέμορφο χωριό με πολύ κόσμο πολλά μαγαζιά και φανταστικό τοπίο. Το ξενοδοχείο μας ήταν κεντρικότατο όποτε μετά το check in φύγαμε αμέσως για βόλτες και εξερεύνηση. Εκεί υπάρχει ο West Street ένας δρόμος γεμάτος μαγαζιά που μπορείς να βρεις τα πάντα. Συμβουλή: διαπραγματευτείτε μέχρι τελικής πτώσεως για ότι θέλετε να αγοράσετε. Από την τιμή που σας δίνουν μη προσφέρετε παραπάνω από το 20-30%!
Εγώ δεν τα πάω πολύ καλά με τα παζάρια και έτσι με έπιαναν λίγο κορόιδο αλλά τι να κάνουμε χάρισμα είναι αυτό!!
Όλη τη μέρα γυρνούσαμε έξω και το βράδυ μετά από ένα μπανάκι πήγαμε στο …. Impression Sanjie Liu show.

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν την αίσθηση που έχεις όταν είσαι εκεί και παρακολουθείς αυτά που γίνονται. Το show λαμβάνει χώρα μέσα στο ποτάμι και συμμετέχουν περίπου 600 άτομα απίστευτα συντονισμένα. Μοιάζει με τα show "Ήχος και Φως". Υπάρχουν περίπου 2500 θέσεις για τους θεατές (εμείς κλείσαμε εισιτήρια σε καλή θέση ψηλά, ώστε να έχουμε πιο καλή θέα).Αυτό το show ξεκίνησε το 2004 με σκηνοθέτη τον άνθρωπο που οργάνωσε τις τελετές των ολυμπιακών αγώνων στο Πεκίνο. Οι καλλιτέχνες είναι ντόπιοι και διηγούνται μια ιστορία αγάπης, μιας κοπέλας που είχε πολύ όμορφη φωνή. Παράλληλα βλέπεις τη ζωή των ανθρώπων που ζούσαν κοντά στο ποτάμι. Η παράσταση χωρίζεται σε εφτά μέρη, το κόκκινο, το μπλε, κίτρινο κλπ που έχουν και τον αντίστοιχο φωτισμό και το καθένα διηγείται ένα κομμάτι της ιστορίας . Όλα εξελίσσονται μπροστά σου με φόντο αυτούς τους μαγευτικούς λόφους που μοιάζουν να τους «φύτεψε» κάποιο χέρι.
Αν σας φέρει ο δρόμος προς τα εκεί μη το παραλείψετε!!
:china01: Υποκλίνομαι!!!!!

 

[skoumpi]

Ξέρω οτι "χάθηκα" αλλα υπόσχομαι μεχρι αυριο το απόγευμα να ανεβάσω τη βόλτα μας στη Σιάν.

 

[skoumpi]

Την επόμενη μέρα επιστρέψαμε οδικώς στο Γκουιλίν οπού επισκεφτήκαμε το Seven Star Park και το Εlephant Truck. Το πάρκο είναι πολύ ωραίο αλλά ο λόφος δεν λέει και πολλά! Λίγες ακόμη βόλτες στην πόλη και μετά πτήση την άλλη μέρα για Σιάν.
Η Σιάν ήταν η αρχαία πρωτεύουσα της Κίνας. Συμφώνα με κάποιες εκδοχές από εδώ ξεκινούσε ο δρόμος του μεταξιού.
Στη Σιάν το κλέος άλλων εποχών είναι ορατό. Τα αρχαία τείχη με μήκος 16 χιλιομέτρων (πλήρως ανακατασκευασμένα) μαζί με τα κτίρια χαρακτηριστικής αρχιτεκτονικής δίνουν μια διαφορετική εικόνα στην πόλη. Μη παραλείψετε να ανεβείτε στα τείχη και να περπατήσετε θαυμάζοντας παράλληλα την πόλη. Όπως επίσης μια βόλτα το βράδυ στην περιοχή «Παγόδα της Χήνας». Εκεί στις 8:30 κάθε βράδυ πραγματοποιείται ένα show με σιντριβάνια μουσική και φώς.

Οι πλατείες είναι τεράστιες, ο κόσμος εξωπραγματικά πολύς και η Κίνα του σήμερα στα πόδια σας να περιμένει να την εξερευνήσετε.
Η Σιάν μας άρεσε πολύ έχει άλλο χρώμα, άλλη κουλτούρα, πολλές θρησκείες, μακρόχρονη ιστορία που έχει αφήσει τα σημάδια της πάνω στους κατοίκους και στην πόλη.

Εμείς φυσικά κάναμε τις βόλτες μας χαθήκαμε στα πολύβουα (στην Κίνα ο χαρακτηρισμός αυτός αποκτά άλλες διστάσεις) σοκάκια.
Κοντά στο Πύργο του Τυμπάνου μέσα σε μια αγορά υπάρχουν τα μουσουλμανικά εστιατόρια. Άμα τα δεις απ’ έξω δε σου γεμίζουν το μάτι. Έχουν έξω πάγκους και εκεί πάνω υπάρχουν εκατοντάδες κιλά κρέας έτοιμα για ψήσιμο. Παρόλα αυτά εμείς φάγαμε αραβικές πίτες και σουβλάκια από αρνί που ήταν πολύ νόστιμα, αν και αρκετά καυτερά για το γούστο μου. Προσπαθήσαμε μάταια να παραγγείλουμε και μπύρες αλλά τελικά ήπιαμε πορτοκαλάδες αφού ο μοναδικός σερβιτόρος που μιλούσε αγγλικά στο “three beers please” έφερνε επανειλημμένως πορτοκαλάδες!!! Τι να κάναμε και εμείς να του χαλάσουμε το χατίρι; :roll: Πορτοκαλάδα;;; Πορτοκαλάδα λοιπόν (ήταν και καυτερά τα άτιμα τι να κάνεις τέτοια ώρα;

Φυσικά η μεγάλη ατραξιόν της πόλης δεν είναι άλλη από τον πήλινο στρατό! Βρίσκετε έξω από την πόλη περίπου 30 χιλιόμετρα και είναι εντυπωσιακός. Θα πω μόνο πως ότι και αν έχετε ακούσει για αυτό το μνημείο είναι αλήθεια. Δεν έχουν άδικο που το συγκρίνουν με το Σινικό τείχος και την Απαγορευμένη πόλη. Υπάρχουν 3 τμήματα (ορύγματα) που μπορείς να θαυμάσεις αυτό το μοναδικό στρατό.

Επίσης υπάρχουν μαγαζιά με σουβενίρ, εστιατόρια, φαστ φουντ κτλ. Στο μουσείο που υπάρχει προσπαθήσαμε αλλά δεν είδαμε τελικά δυο μπρούτζινες άμαξες που ανακαλύφθηκαν κοντά στον χώρο που βρέθηκε και ο πήλινος στρατός. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία οργάνωση :roll: για την επίσκεψη στο μουσείο. Μπαίνουν μέσα εκατοντάδες επισκέπτες με αποτέλεσμα να μη μπορείς ούτε να σταθείς στο χώρο όχι να δεις κιόλας. Το πόσο μας έσπρωξαν και μας ποδοπάτησαν, δε λέγεται!
Η βόλτα στο μαυσωλείο του αυτοκράτορα πιο πάνω στο βουνό δεν λέει και πολλά αφού βλέπεις μόνο το λόφο και τίποτα άλλο. Πάλι καλά είχαμε πάρει ένα αμαξάκι να μας ανεβάσει γιατί είχε πολλή ζέστη και δεν άξιζε το περπάτημα!

 

[skoumpi]

Αντε να παίρνουμε και την ανηφόρα σιγά σιγά!

Ήδη από την πρώτη μέρα που φτάσαμε στην Κίνα μας ενημέρωσε η Sicily (η κοπέλα από το πρακτορείο) ότι έχει πρόβλημα στο να βρει εισιτήρια για το τρένο (Σιάν –Λάσα) και μας πρότεινε να πάμε με αεροπλάνο και να πληρώσει αυτή τη διαφορά στην τιμή του εισιτηρίου. Πολύ επαγγελματικό μεν…… αλλά εμείς θέλαμε να ταξιδέψουμε με το τρένο. Έτσι λοιπόν επιμέναμε πως θέλουμε τρένο και ας κάνει ότι μπορεί. Οι μέρες περνούσαν η Sicily μας έστελνε μηνύματα πως τρένο δεν μπορεί να κλείσει και ότι καθώς περνάν οι μέρες θα είναι πολύ δύσκολο να βρει και αεροπλάνο. :roll:
Έτσι λοιπόν με κρύα καρδιά συμφωνήσαμε στην αεροπορική μεταφορά. Πάει το όνειρο να ταξιδέψουμε το «τρένο του ουρανού»……. Για μένα ήταν ένα από τα highlights του ταξιδιού αλλα τι να κάνουμε συμβαίνουν αυτά.

Για τη Λάσα έχω να σας πω μόνο θετικά σχόλια. Η περιγραφή του Σταύρου και της Ιωάννας με βρίσκει σύμφωνη και με βοήθησε πολύ στη διαμονή μας εκεί. Βέβαια εμείς μείναμε μόνο στη Λάσα δεν είδαμε το υπόλοιπο Θιβέτ.
Το Θιβέτ είναι μια σκληρή γη αλλά όχι άγρια. Σε καθένα που θα βρεθεί εκεί σίγουρα το μέρος θα του βγάλει μια αίσθηση. Για μένα ήταν μια γη σκληρή αλλά γαλήνια όχι άγρια όχι φόβος. Οι άνθρωποι απλοί, φιλικοί στα όρια του αγαθού και το υψόμετρο να σου υπενθυμίζει συνεχώς το που βρίσκεσαι.
Ο ξεναγός μας εκεί ο Τζιμ ένας νέος, ευγενικός Θιβετιανός μας έκανε να καταλάβουμε πολλά από τη θρησκεία τους, την καθημερινότητα τους αλλά και τις συνήθειες τους. Μας είπε εκατοντάδες ιστορίες, θρύλους, παραδόσεις του τόπου του. Προσπάθησε να μας κάνει να καταλάβουμε το νόημα της πίστης τους. Μας είπε για την οικογένεια του και τους φίλους του, τα προβλήματα που έχουν με την κινέζικη κατοχή στον τόπο τους, για τα σχολεία και την εκπαίδευσή τους, για τη γλώσσα τους που χάνεται, για τη λογοκρισία και την έλλειψη ελευθερίας. Οι συζητήσεις με τον Τζιμ ήταν πολύ ενδιαφέρουσες και η προθυμία του να μας ευχαριστήσει μας έμεινε αξέχαστη.

Σε όλο το ταξίδι νομίζω πως το καλύτερο φαγητό το φάγαμε στη Λάσα. Φυσικά γιακ!!!! Στις τέσσερις μέρες που μείναμε εκεί φάγαμε όλα τα ντόπια εδέσματα σε πολλές παραλλαγές. Από τα καλύτερα μαγαζιά για φαγητό είναι το Dunya Restaurant και το μαγαζί που μας πρότεινε ο Σταύρος Ganglamedo cafe bar restaurant. Σταύρο και Ιωάννα να ξέρετε ήπιαμε κάτι μπύρες στην υγειά σας όσο ήμασταν εκεί, αφού καταφέραμε να συνέρθουμε κάπως από το υψόμετρο! Στην υγεία σας λοιπόν!!!! Αυτό που δεν μας άρεσε καθόλου ήταν το New Mandala. Αν εξαιρέσεις την ωραία θέα από την ταράτσα του μαγαζιού στην πλατεία το Barkhor, το φαγητό ήταν μέτριο και η καθαριότητα ανύπαρκτη.

Όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Λάσα καταλάβαμε τι σημαίνει για έναν ανθρωπο της πεδιάδας να πηγαίνει στη χώρα που ονομάζεται «στέγη του κόσμου» !!! χα!
Νιώθεις ένα σφίξιμο στο κεφάλι σου που μπορεί να γίνει ένας ωραίος πονοκέφαλος που θα σε συνοδεύει τις επόμενες μέρες. Η παραμικρή κίνηση μοιάζει με άθλο. Δηλαδή και το να σκύψεις να δέσεις τα κορδόνια σου θα σε κάνει να σηκωθείς λαχανιασμένη. Περίεργη αίσθηση…. Τι να πω; Εμείς δεν είχαμε σοβαρά προβλήματα ο Βι ήταν λίγο πιο χάλια με πονοκέφαλο καθημερινά και μια αίσθηση ότι το κεφάλι του «καίει» αλλά κατά τα άλλα καλά. Τρώγαμε, κοιμόμασταν, μόνο που από το πολύ νερό που πίναμε κάναμε τα βράδια δρομολόγια στην τουαλέτα!!

Τα μνημεία που επισκεφτήκαμε, μοναστήρια δηλαδή γιατί στο Θιβέτ μόνο μοναστήρια υπάρχουν…. Ήταν τα ίδια με αυτά που έχετε ήδη διαβάσει στις άλλες ιστορίες που έχουν γραφτεί έτσι λοιπόν δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα.
Θέλω μόνο να πω ότι όταν πήγαμε εμείς δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί Κινέζοι όπως περιγράφει η Ιωάννα εμείς σπρωχτήκαμε και ποδοπατηθήκαμε στην Κίνα. Έτσι καταλαβαίνετε γιατί έχω τόσο καλή εικόνα από τη Λάσα…. Δεν με έσπρωχνε κανείς, δεν μου έπαιρναν τη σειρά έτρωγα και πραγματικό φαγάκι και όλα αυτά με την ευλογία του Βούδα. Τι άλλο να ζητήσει κάποιος για να είναι ευτυχισμένος;;

 

[STAV]

Αντε να παίρνουμε και την ανηφόρα σιγά σιγά!

και η προθυμία του να μας ευχαριστήσει μας έμεινε αξέχαστη.

Σε όλο το ταξίδι νομίζω πως το καλύτερο φαγητό το φάγαμε στη Λάσα. Φυσικά γιακ!!!! Στις τέσσερις μέρες που μείναμε εκεί φάγαμε όλα τα ντόπια εδέσματα σε πολλές παραλλαγές. Από τα καλύτερα μαγαζιά για φαγητό είναι το Dunya Restaurant και το μαγαζί που μας πρότεινε ο Σταύρος Ganglamedo cafe bar restaurant. Σταύρο και Ιωάννα να ξέρετε ήπιαμε κάτι μπύρες στην υγειά σας όσο ήμασταν εκεί, αφού καταφέραμε να συνέρθουμε κάπως από το υψόμετρο! Στην υγεία σας λοιπόν!!!! Αυτό που δεν μας άρεσε καθόλου ήταν το New Mandala. Αν εξαιρέσεις την ωραία θέα από την ταράτσα του μαγαζιού στην πλατεία το Barkhor, το φαγητό ήταν μέτριο και η καθαριότητα ανύπαρκτη.

χαίρομαι που οι πληροφορίες φάνηκαν χρήσιμες. Στην υγειά σας και περιμένουμε τη συνέχεια. Τη Λάσα τη ξεπέταξες στα γρήγορα βρε παιδάκι μου Δώσε καμιά φωτογραφία στο λαό

 

[skoumpi]

χαίρομαι που οι πληροφορίες φάνηκαν χρήσιμες. Στην υγειά σας και περιμένουμε τη συνέχεια. Τη Λάσα τη ξεπέταξες στα γρήγορα βρε παιδάκι μου Δώσε καμιά φωτογραφία στο λαό

Δεν τελείωσα με τη Λάσα..... Θα επανέλθω!!
Ομως το Mad Yak δεν το βρήκα..... Δεν είχα σημειώσει και το τηλέφωνο και το έψαχνα ενα ολόκληρο απογευμα. Δυστυχώς το ρωτώντας πας στην Πόλη δεν επαληθεύτηκε στη δική μας περίπτωση!

 

[pattyyy]

Παρακολουθώ την ιστορία σου με αμείωτο ενδιαφέρον! Τα μέρη που επισκεφτήκατε προκαλούν τη φαντασία μου!

 

[skoumpi]

Λάσα συνέχεια.
Tashi dele!!!! (γεια σας)
Η Λάσα για μένα και η Ποτάλα ήταν κάτι μαγικό. Είναι όλα αυτά που σκέφτεσαι για ένα μέρος πριν το δεις. Η εντύπωση που σου κάνει μόλις πρωτοδιαβάσεις ή ακούσεις κάτι γι αυτό το μέρος. Αν μπορούσα να το παρομοιάσω με κάτι θα έμοιαζε με τους κρυφούς έρωτες. Το θέλεις , το σκέφτεσαι αλλά δεν είσαι καθόλου σίγουρη για το αν θα το αποκτήσεις κάποια στιγμή.

Για την Ποτάλα δεν ξέρω πότε πρωτάκουσα κάτι ή ποια ήταν η πρώτη φωτογραφία που είδα. Ήταν όμως από αυτά τα μέρη που τα «κουβαλάς» μέσα σου, σαν απωθημένο, σαν επιθυμία, σαν ευχή ίσως και σαν άπιαστο όνειρο. Δεν ήξερα αν ποτέ θα καταφέρω να πάω… και μέχρι και που πάτησα εκεί ψηλά δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Ακόμη σήμερα μερικές φορές χαμογελώ και νιώθω μια ευγνωμοσύνη και ικανοποίηση που το έζησα αυτό!
Έτσι λοιπόν καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική και μάλλον δεν είναι και το ζητούμενο αυτό εεε; Το ότι βρισκόμουν εκεί με έκανε να νιώθω περίεργα, όμορφα και μια γλυκιά γαλήνη. Σε όλο το ταξίδι ακούσαμε πολλές ιστορίες για μνημεία για ιστορικά πρόσωπα και μάχες. Πολλά τα έχω ξεχάσει, δεν θυμάμαι ποια δυναστεία έκανε το ένα ποιά το άλλο.. Στη Λάσα θυμάμαι τα περισσότερα.



Την προσευχή που λένε όταν μετρούν τις χάντρες από το κομποσκοίνι τους που είναι 108 στον αριθμό. (Ομάνι πέμι χουμ) Δεν ξέρω πώς να το γράψω πάντως έτσι ακούγεται. Είναι 6 λέξεις και η κάθε μια από αυτές συμβολίζει τα 6 βασίλεια που υπάρχουν ζωγραφισμένα στον τροχό της ζωής που κρέμεται από το στόμα του άρχοντα του θανάτου. Και είναι ο άρχοντας του θανάτου που κρατά τον τροχό της ζωής για να θυμόμαστε την παροδικότητά μας σε τούτο τον κόσμο!
Μας είπε ιστορίες που είχαν το ίδιο ακριβώς μοτίβο με «το γεφύρι της Άρτας» όπως και με «το δρόμο της Αρετής και της Κακίας» και εκπλαγήκαμε με την πανανθρώπινη δύναμη των θρύλων και δοξασιών.
Εκεί συναντήσαμε και τους μοναδικούς Έλληνες που βρήκαμε σε όλο το ταξίδι. Ξαφνικά μια μέρα την ώρα που παίρναμε πρωινό ακούμε μια έκπληκτη φωνή να μας λέει «Έλληνες είσαστε;;;;» και φυσικά φαντάζεστε την έκπληξη τη δική μας!!!!
Ήταν μια κυρία με τα δυο παιδιά της περίπου είκοσι χρονών που έκαναν το εξής φοβερό ταξίδι. Μπουτάν- Νεπάλ-Θιβέτ- πίσω στο Νεπάλ(οδικώς)- και Ινδία!!!!!!
Όποιος δεν θαυμάζει και δεν ζηλεύει αυτή τη μαμά με τα παιδιά της ας μας το πει!

Στην υγειά μας! Το καρτελάκι της μπύρας έγραφε "Beer from the roof of the world".
Και κάτι να τσιμπήσουμε γιατί ξεροσφύρι δεν πίνεται.... Είναι κρέας από γιακ σε "hot plate" εξού και οι καπνοί και μόμος κάτι σαν τυροπιτάκι με τι άλλο φυσικά;;;;;;;;;;
Τυρί από γάλα γιακ!!!

 

[ioanna karagianni]

ουφ ευτυχώς που ξεμείνατε λίγο στην ανηφόρα και σας πρόλαβα. Πολύ χάρηκα που οι πληροφορίες μας σας ήταν χρήσιμες. Επίσης φούσκωσα από υπερηφάνεια που στην Λάσα ήπιατε μπύρες στην υγειά μας. Τέλος ομολογώ πως ζήλεψα. Όταν πήγαμε εμείς ήταν περίοδος διακοπών και για τους Κινέζους και για αυτό ήταν κατά χιλιάδες στην Λάσα. Η Ποτάλα αποτελούσε και για μένα έναν από τους κυρίαρχους προορισμούς μου αλλά οι πολλοί Κινέζοι μείωσαν την χαρά μου. Τώρα που σας έφτασα και εγώ άντε τι κάθεσαι συνέχισε!!!

 

[KLEOPATRA]

Αιντε να δουμε ποτε θα αξιωθω να παω στα μερη εκεινα.....

 

[skoumpi]

Καλώς τες!!! Που χαθήκατε κυρίες μου. Ισα που μας προλάβατε γιατι σε λίγο θα πάρω την μεγάλη κατήφορα για Πεκίνο!!!!
Ιωάννα δεν ξέρω αν είχατε λόξυγγα εκείνες τις μέρες, εμεις παντως σας αναφέραμε συχνά πυκνά!
Κλεοπάτρα ευχομαι να καταφέρεις να πας σύντομα και απο το λίγο που είδα σιγουρα θα σου πρότεινα και μια βόλτα λίγες μέρες εκτός Λάσας.