Georgitsa0707
Member
- Μηνύματα
- 227
- Likes
- 126
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Ήταν Σεπτέμβριος (2017) όταν είπα στον φίλο μου ότι θέλω να πάμε τον χειμώνα κάπου μακριά.. Κάπου εξωτικά.. Κάπου διαφορετικά! Επειδή όλο το καλοκαίρι δουλεύουμε σεζόν και δεν πηγαίνουμε συχνά στη θάλασσα του είπα πως πρέπει να πάμε κάπου να ευχαριστήσουμε καλοκαιρινές διακοπές.. Εκείνος συμφώνησε κατευθείαν κ έτσι άρχισε η αναζήτηση! Απέρριψα κατευθείαν την ταυλανδη γιατί όσοι δουλεύουν σεζόν πηγαίνουν εκεί τον χειμώνα.. Στην αρχή είπαμε μήπως πάμε στο Βιετνάμ αλλά δεν ξέρω κάτι μέσα μου έλεγε Φιλιππίνες.. Ότι είδαμε από το Βιετνάμ δεν μας πολυαρεσε (για τα δικά μας γούστα πάντα!). Οπότε πήρα εγώ την τελική απόφαση και του είπα θα πάμε Φιλιππίνες και άστα όλα επάνω μου..εγω γνωστό ψαχτηρι είχα βρει τα πάντα για Φιλιππίνες αρκετά νωρίτερα. Δυστυχώς εδώ μέσα δεν είχε πολλές ιστορίες οπότε έψαχνα κ έψαχνα κ έψαχνα κ προσπαθούσα να τα συνδιασω..
Κλείσαμε λοιπόν αεροπορικά τέλη Σεπτέμβρη για τον Ιανουάριο. Κλείσαμε με emirates για Μανίλα (στάση Ντουμπάι) και μετά στο πρώτο νησί μπορακαι με Philippine Airlines 900 ευρώ. (Α ξέχασα να αναφέρω ότι πήγαμε σε 2 νησιά. Το πρώτο ήταν το μπορακαι και το δεύτερο ήταν το παλαουαν και μείναμε στο Ελ νιντο.) και μετά από μπορακαι για Ελ νιντο με αεροπορική Air Swift και από Ελ νιντο για Μανίλα πάλι Air Swift περίπου 200 ευρώ οπότε σύνολο γύρω στα 1100 ευρώ τα εισιτήρια. Η Air Swift είναι ιντερνετικη εταιρεία οπότε μόνο από το ίντερνετ μπορούσαμε να τα κλείσουμε. Τα άλλα τα έκλεισα από τουριστικό γραφείο. Η αλήθεια είναι πως φοβόμουν μην γίνει τπτ αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά!
Ξεκινάμε λοιποοοοον !
Ξεκινάμε από Αθήνα το απόγευμα (κάναμε στο αεροδρόμιο exchange και είχε πολύ καλή τιμή το 1 ευρώ ήταν 55 πέσος ενώ γενικά το έδιναν με 58 πέσος) και φτάνουμε Μανίλα την επόμενη μέρα το απόγευμα. (με την δικιά τους ώρα, είναι 6 ώρες μπροστά). Στο αεροδρόμιο της μανίλας γινόταν ΠΑΝΙΚΟΣ. Είχε πάρα πολλούς ελέγχους, έπρεπε να περάσεις απ το immigration να γράψεις τα στοιχεία σου που θα μείνεις, πόσο καιρό, με τι ασχολείσαι και τέτοια διαφορά κ είχε φουλ ουρά. Βγαίνουμε από το immigration και προσπαθούμε να βρούμε το τρανσφερ που έχουμε κλείσει από το ξενοδοχείο. Άδικος κόπος, γινόταν χαμός. Βγήκα έξω για να ψάξω και μετά έπρεπε να πάω σε άλλη πύλη να ξαναμπώ μέσα κ έπρεπε να περάσω πάλι έλεγχο. Αποφασίσαμε λοιπόν να πάρουμε μια σιμ κάρτα να βάλουμε στα κινητά μας για να βρούμε το τρανσφερ. Η κάρτα κόστιζε 1000 πέσος δηλαδή 18 ευρώ για ένα μήνα με 10 gb για να σερφαρεις ξέγνοιαστα χάχα . Τέλος πάντων μην τα πολυλογώ το βρήκαμε το τρανσφερ! Είχαμε κλείσει ένα ξενοδοχείο 18χλμ από το αεροδρόμιο ώστε να είναι κ κάπως κοντά στο αεροδρόμιο αλλά κ κοντά στο κεντρο(ένα βράδυ μείναμε Μανίλα). Μπαίνουμε λοιπόν στο τρανσφερ κ ρωτάμε τον οδηγό πόση ώρα είναι το ξενοδοχείο από το αεροδρόμιο?? Και τι μας λέει? 2 ΩΡΕΣ! κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό, δεν είχα κουραστεί τόσες ώρες ταξίδι στο αεροπλάνο κ ένιωθα ότι θα κατάρρευσω. Στην Μανίλα έχει απίστευτη κίνηση, όταν λέμε απίστευτη δεν φαντάζεστε. 18 χιλιόμετρα 2 ώρες. Αδιανόητο. Τέλος πάντων φτάσαμε στο ξενοδοχείο Brentwood suites λεγόταν απ ότι θυμάμαι κόστιζε γύρω στα 60 ευρώ και το τρανσφερ πήγαινε έλα ήταν 50 ευρώ. Ευτυχώς το είχαμε κλείσει γιατί εκτός του ότι γινόταν χαμός στο αεροδρόμιο, οι ταξιτζήδες χρεώνουν πολλά παραπάνω (σαν τους δικούς μας ένα πράμα). Έχω μια παλιά συναδελφισα από Φιλιππίνες κ με είχε ενημερώσει. Αν θέλεις όμως μπορείς να κατεβάσεις το grab app είναι σαν το ουμπερ οπότε ξέρεις πόσα θα πληρώσεις κ δεν σε υπερχρεωνει. Φτάνουμε λοιπόν στο ξενοδοχείο μετά από 2 ώρες ταλαιπωρίας, τρώμε και κοιμόμαστε κατευθειαν.. Γιατι την επόμενη μέρα θα παίρναμε το αεροπλάνο για Μπορακαιιιιι
Παίρνουμε το αεροπλάνο με καθυστέρηση βέβαια και φτάνουμε μπορακαι! Βασικά δεν φτάσαμε ακριβώς μπορακαι. Το μπορακαι δεν έχει αεροδρόμιο οπότε το αεροδρόμιο είναι στο διπλανό νησί. Φτάνουμε λοιπόν στο αεροδρόμιο caticlan και παίρνουμε ένα στυλ ταχύπλοο και μας πάει στο μπορακαι. Ευτυχώς και εκεί είχαμε κλείσει τρανσφερ οπότε δεν χρειαζόταν να κάνουμε τίποτα. Το ξενοδοχείο μας τα έκλεισε με το Southwest οπότε μόλις φτάσαμε βρήκαμε το γραφείο εκεί κ μας έβαλαν ταμπελακια. Δεν χρειάστηκε ούτε να πληρώσουμε για το environmental fee ούτε να ψάχνουμε ούτε τπτ. Τα είχαμε πληρώσει ήδη 50 ευρώ πήγαινε έλα και για τους 2. Οπότε πήραμε από το αεροδρόμιο το ταχύπλοο, φτάσαμε μπορακαι και μετά μπήκαμε σε ένα βανακι για να μας αφήσουν στο ξενοδοχείο.
Μόλις φτάσαμε η αλήθεια είναι ότι απογοητευθηκα αρκετά. Πολύ βρωμιά, φτώχεια και παραγκες γύρω γύρω. Αναρωτιόμουν που πήγαμε και φοβήθηκα να μην κολλήσουμε καμία αρρώστια. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο Boracay haven Suites περίπου 100 ευρώ την βραδιά είχαμε δώσει, θα μέναμε 7 μέρες εκεί. Αφήνουμε τα πράγματα κ λέμε παμε μια βόλτα να δούμε την παραλία μήπως και είναι καλύτερα κάπως. Ήταν η ώρα του ηλιοβασίλεματος περίπου στις 5. Το ξενοδοχείο ήταν 50 μέτρα απ την παραλία.. Φτάνουμε κ τι να δούμε.... Ένα όνειρο! Ήταν απίστευτα. Λευκή αμμουδιά, φοίνικες και γαλάζοπρασινα νερά... Ζούσαμε σε ένα όνειρο. Μόλις το είδαμε κάτσαμε κάτω στην αμμουδιά κ χάζευαμε το ηλιοβασίλεμα.
Γενικά το μπορακαι απ ότι κατάλαβα έχει αλλάξει πολύ. Ήταν κλειστό για 6 μήνες γιατί είχε '' χαλασει'' απ τους τουρίστες απ ότι είχα διαβάσει. Πολλά σκουπίδια και γενικά βρωμιά. Αλλά τώρα ήταν τελείως διαφορετικό. Πρόσεχαν πάρα πολύ, παντού αστυνομικούς κ σεκιουριτι, κάδους για ανακύκλωση, όσο λιγότερο πλαστικό γίνεται. Τα καλαμάκια τους ήταν από μπαμπού!!
Στην παραλία ήταν φουλ με μαγαζιά, φουλ εστιατόρια και μίνι μάρκετς.εχει κ το d mall στο οποίο βρίσκεις ότι θέλεις, ήταν ανοιχτό με πολλά μαγαζιά.είχε κ ελληνική ταβέρνα '' cyma''. Στα εστιατόρια είχε και ελληνική σαλάτα, λίγο αλλιώς βέβαια αλλά την ονόμαζαν ελληνική! Γενικά η ζωή εκεί είναι φθηνή αρκετά άλλα όχι αυτό που λένε ότι τρως με 1 ή 2 ευρώ. Τουλάχιστον εμείς δεν φάγαμε τέτοια φαγητά γιατί εγώ γενικά έχω ευαίσθητο στομάχι κ φοβάμαι. Έχει πολλά ιταλικά εστιατόρια, κινέζικα κ γενικά μπορείς να φας αν δεν θέλεις να φας κάτι από την δικιά τους κουζίνα. Δεν πεινασαμε πάντως χαχαχα. Για παράδειγμα πήραμε 2 μακαρονάδες, μια σαλάτα και 2 αναψυκτικά και δώσαμε 25 ευρώ περίπου. Ή μια πίτσα μια μακαρονάδα ορεκτικό κ αναψυκτικά κάπου ίδια τιμή.
Στο μπορακαι δεν έχει να κάνεις πολλά πράγματα. Βασικά δεν έχει να κάνεις τπτ. Μόνο μία κρουαζιέρα η οποία δεν λέει κ πολλά. Σε πηγαίνει σε δύο παραλίες και αυτό ήταν όλο. Απ ότι θυμάμαι κοστίζει γύρω στα 25 ευρώ το άτομο με φαγητό. Ήταν ωραία εμπειρία με το καραβάκι τους αλλά δεν ήταν κ κάτι ούαου. Το μπορακαι είναι μόνο για παραλία άραγμα στην πετσετουλα σου κάτω απ τους φοίνικες γιατί δεν έχει ομπρέλες κ ξαπλώστρες. Ο ήλιος καίει πααααρα πολύ ακόμη κ αν έχει συννεφιά. Οπωσδήποτε αντηλιακό, εμείς βάζαμε συνέχεια και καήκαμε κ λίγο. Πήρα απ το φαρμακείο μια κρέμα με αλόη βέρα κ έβαλα 2-3 φορές κ κάπως έστρωσα. Αλλά γενικά είναι τέτοια φάση. Άραγμα παραλία όλη μέρα κ μετά φαγητό. Έχει εξαιρετικους φυσικούς χυμούς που κόβουν τα φρούτα εκείνη την ώρα. Εγώ ήπια πεπόνι με καρπούζι, ανανά με καρπούζι, φράουλα με ανανα κτλ κτλ. Ήταν απίστευτα. Το βράδυ δεν είχε κ πολλά μπαράκια. Είχε δύο κλαμπάκια αλλά δεν έλεγαν κ πολλά. Είχε πάντως μαγαζιά με λαιβ μουσική. Παλιότερα απ ότι είχα διάβασει είχε πολύ έντονη νυχτερινή ζωή, αλλά τώρα μετά το κλείσιμο όλα άλλαξαν. Έτσι πέρασαν 7 μέρες λοιπόν στην παραλία κυριολεκτικά! Το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, το προσωπικό ευγενέστατο και χαμογελαστό. Βέβαια στις Φιλιππίνες είναι όλοι χαμογελαστοί κ ευγενικοί. Όλη μέρα thank you thank you λένε. Ευτυχώς ξέρουν πολύ καλά αγγλικα οπότε δεν είχαμε κανένα θέμα με την συνεννόηση..το πρωινό ήταν φανταστικό! Κάθε μέρα άλλαζαν τα κυρίως φαγητά. Είχε νουντλς, ρυζι, κοτόπουλο με σάλτσα, πανκεικς, σαλάτες, ομελέτες. Πω πω το σκέφτομαι κ πεινάω
Μετά το καταπληκτικό Μπορακαι ήρθε η ώρα για το 2ο νησάκι το παλαουαν. Το παλαουαν είναι μεγάλο νησί και η πρωτεύουσα είναι το Πουέρτο πρινσεσα. Εμείς αποφασίσαμε να πάμε στο Ελ νιντο το οποίο είναι βόρεια αλλά είχα διαβάσει ότι τα τελευταία χρόνια δέχεται πολλούς τουρίστες κ ότι είναι μέρος με πολλά μαγαζιά, μπαράκια καφετέριες κτλ οπότε είναι καλύτερο απ την πρωτεύουσα. Το αεροδρόμιο εκεί είναι πάρα πολύ μικρό γι αυτό δεν πηγαίνουν οι αεροπορικές. Μόνο η air swift η οποία έχει ένα πολύ μικρό αεροπλανάκι αλλα τα εισιτήρια ήταν πολύ φθηνά και ήταν μόνο 1 ώρα η απόσταση. Για το παλαουαν είχαμε μάθει ότι έχει πολλά Τουρακια που σε πάνε σε παραλίες, σε διάφορες λίμνες και συμπεριλαμβάνεται κ το φαγητό αφού είναι σχεδόν όλη μέρα. Οπότε εκεί ήταν το μέρος για τις εξορμήσεις.
Είχαμε κλείσει ξενοδοχείο στην παραλία lio Beach. Το ξενοδοχείο μας λεγόταν casa kalaw κι αυτό περίπου 120 ευρώ την ημέρα κ θα μέναμε 8 μέρες. Ήταν 20 λεπτά απ το κέντρο όμως είχε λεωφορειακι κάθε μισή ώρα που σε πήγαινε στο κέντρο δωρεάν. Ήταν ένα συγκρότημα με ξενοδοχεία, εστιατόρια κ μαγαζια(όχι πολλά!) αλλά αρκετά αν θες να φας κάτι πριν πας στο κέντρο ή να πιεις ένα ποτό αν δεν θέλεις να πας στο κέντρο. Πήγαμε να ρωτήσουμε για τα τουρς.τα χωρίζουν σε κατηγορίες πχ εμείς κάναμε το τουρ Α που πήγαινες στις λίμνες και του τουρ C για τις παραλίες. Λένε ότι είναι τα καλύτερα αλλά γούστα είναι αυτά. Ήταν όντως πολύ ωραία. Κοστίζουν 25 ευρώ το άτομο και ξεκινάς απ τις 9 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα. Σε αφήνουν στις παραλίες και κάνεις βουτιές, βλέπεις τις λίμνες και κάνεις καγιάκ. Γενικά είναι κ εκεί απίστευτα! Οι παραλίες είναι κ εκεί με λευκή αμμουδιά κ φοίνικες.. Εκτός από τα τουρς υπάρχουν κ κάποιες παραλίες που μπορείς να επισκεφτείς με το τρίκυκλο .. Είναι τα δικά τους ταξί. Οι τιμές είναι στάνταρ οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να σας πουν παραπάνω απλά πριν ρωτήστε για να ξέρετε πόσο θα πληρώσετε. Πήγαμε λοιπόν στην παραλία Las cabanas αλλα είχε πινακίδα ότι υπάρχουν μέδουσες και αχινοι οπότε δεν κολυμπησαμε, κάτσαμε παραλία, σε αντίθεση με το μπορακαι, στο Ελ νιντο έχουν οργανωμένα Beach bars . Εκεί υπήρχε και το zipline το οποίο ήταν φανταστικό. Απ την μια μέρια της παραλίας πήγαινες σε ένα νησάκι μικρό απέναντι '' πετωντας'' με 500 πέσος δηλαδή περίπου 10 ευρώ. Κ στο τέλος σε έβγαζαν κ φώτο με 200 πέσος δηλ. 4 ευρώ. Εννοείται πως αξίζει!! Την επόμενη μέρα πήγαμε στην παραλία nacpan όπου κ εκεί ήταν οργανωμένα κ είχε ένα πολύ ωραίο beach bar στο οποίο κάτσαμε κ μετά για φαγητό.(δεν θυμάμαι το όνομα αλλά είναι το πιο ωραίο) . Εκεί πλήρωνες τις ξαπλώστρες νομίζω 8 ευρώ αν δεν κάνω λάθος. Το φαγητό ήταν εξαιρετικό κ φανταστικά κοκτέιλ. Παντού καλαμάκια από μπαμπού και στα περισσότερα μαγαζιά δεν έβρισκες νερό γιατί δεν είχαν πλαστικό μπουκάλι. Γενικά πολύ ανακύκλωση.
Στο κέντρο είχε πολλά εστιατόρια, καφετέριες κ πολλά μαγαζιά με σουβενίρ μπλούζες κτλ κτλ. Κ εκεί είχε ελληνικό εστιατόριο '' agape'' που κυματιζε απ έξω η γαλανόλευκη! Γενικά το Ελ νιντο αναπτύσσετε τώρα, φτιάχνουν δρόμους ξενοδοχεία κ μαγαζιά.
Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι... Ταξίδι ζωής που σίγουρα μένει αξέχαστο!
Εύχομαι σε όλους σας να μπορέσετε να πάτε και να ζήσετε αυτήν την υπέροχη εμπειρία. Ότι χρειαστείτε, είμαι εδώ για περισσότερες πληροφορίες.
Καλή συνέχεια,
Γεωργία
Last edited by a moderator:
